Το αρχαιότερο δάσος που έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα στη Γη ανακάλυψαν επιστήμονες από πανεπιστήμιο των ΗΠΑ, το οποίο μάλιστα βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα από τη Νέα Υόρκη.

Η ομάδα των επιστημόνων γνώριζε εδώ και χρόνια την ύπαρξη του συγκεκριμένου δάσους αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που ερευνήθηκε σε βάθος για να διαπιστωθεί η ηλικία των φυτών και των δέντρων που φύονται εκεί.

Το δάσος είχε ενδείξεις ότι υπήρχαν εκεί κάποια πολύ πρώιμα φυτά – ορισμένα από τα οποία θα μπορούσαν να τα έχουν δει ακόμη και οι δεινόσαυροι, αναφέρει το BBC.

Οι ομάδες, από το Πανεπιστήμιο του Binghamton στις ΗΠΑ και το Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ στην Ουαλία, πιστεύουν ότι το δάσος απλωνόταν σε μία έκταση περίπου 400 χιλιομέτρων.

Η ανακάλυψή αφορά τη μελέτη της παλαιοβοτανικής

Οι επιστήμονες ανακάλυψαν το δάσος στον πυθμένα ενός λατομείου σε ένα μέρος που ονομάζεται Κάιρο, στην πολιτεία της Νέας Υόρκης. Η χαρτογράφηση της περιοχής ξεκίνησε πριν από πέντε χρόνια, το 2019.

Εξετάζοντας τα απολιθώματα διαφόρων φυτών και δέντρων που βρέθηκαν στην περιοχή, ανακάλυψαν ότι πρόκειται για το αρχαιότερο δάσος που έχει βρεθεί στη Γη μέχρι στιγμής. Άλλα εξαιρετικά παλιά δάση περιλαμβάνουν το τροπικό δάσος του Αμαζονίου και το δάσος Γιοκουσίμα στην Ιαπωνία.

Οι ειδικοί εργάζονται για να μάθουν τις ακριβείς ηλικίες των φυτών

Η ανακάλυψή τους αφορά τη μελέτη της παλαιοβοτανικής, δηλαδή τη μελέτη αρχαίων φυτών. Οι ειδικοί εργάζονται για να μάθουν τις ακριβείς ηλικίες των φυτών και των δέντρων που φύονται στην περιοχή, όπου βράχοι ηλικίας έως και 385 εκατομμυρίων ετών φέρονται να συγκρατούν τον απολιθωμένο θησαυρό της δασικής περιοχής.

Πολλά από τα απολιθωμένα δέντρα που βρέθηκαν σε αυτό το δάσος θα αναπαράγονταν χρησιμοποιώντας σπόρους. «Η περιοχή του Καΐρου είναι πολύ ιδιαίτερη», δήλωσε το 2019 στο Science ο Κρίστοφερ Μπέρι, παλαιοβοτανολόγος στο Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ.

Δάσος

«Περπατάτε μέσα στις ρίζες αρχαίων δέντρων. Στεκόμαστε  στην επιφάνεια του λατομείου μπορούμε να ανακατασκευάσουμε στη φαντασία μας το ζωντανό δάσος γύρω μας», είχε πει.

Εδώ και χρόνια, ο Μπέρι και οι συνάδελφοί του εξετάζουν απολιθώματα φυτών και δέντρων στην περιοχή για να τους βοηθήσουν να χτίσουν την υπόθεσή τους.

Το δάσος, που απέχει μόλις δύο ώρες οδήγησης από τη γέφυρα Τζορτζ Ουάσινγκτον της Νέας Υόρκης.

Όσοι ενδιαφέρονται να επισκεφθούν την ακριβή τοποθεσία θα απογοητευτούν, τουλάχιστον προς το παρόν – το λατομείο ανήκει στην πόλη του Καΐρου και επί του παρόντος προορίζεται αυστηρά για επιστημονική μελέτη, από ενδιαφέρον για τη διατήρηση της περιοχής.

Λόγω της παρατεταμένης ξηρασίας, ίχνη δεινοσαύρων - που χρονολογούνται πριν από 113 εκατομμύρια χρόνια - ήρθαν στο φως σε μια αποξηραμένη κοίτη ποταμού στο Τέξας των Ηνωμένων Πολιτειών, όπως δήλωσε χθες Τρίτη αξιωματούχος της αμερικανικής πολιτείας.

Τα ίχνη των δεινοσαύρων παρέμεναν θαμμένα κάτω από ιζήματα που καλύπτονταν από νερό, κάτι που βοήθησε στη διατήρησή τους.

«Λόγω των υπερβολικά ξηρών συνθηκών αυτό το καλοκαίρι, ο ποταμός έχει στεγνώσει εντελώς στα περισσότερα σημεία, αποκαλύπτοντας έτσι νέα ίχνη στο πάρκο», δήλωσε η Στέφανι Σαλίνας Γκαρσία από το τμήμα που είναι αρμόδιο για τα πάρκα και την άγρια ζωή στο Τέξας.

Η ανακάλυψη ενθουσίασε τους υπαλλήλους αυτού του πάρκου, το οποίο βρίσκεται κοντά στην πόλη του Ντάλας και ονομάστηκε «Κοιλάδα Δεινοσαύρων» λόγω της παρουσίας πολυάριθμων ιχνών δεινοσαύρων στη γύρω περιοχή.

Σε εικόνες που δημοσίευσε το Dinosaur Valley State Park στα κοινωνικά δίκτυα, γίνεται λόγος για μια από τις μεγαλύτερες ακολουθίες ιχνών δεινοσαύρων στον κόσμο. Εθελοντές έσπευσαν να βοηθήσουν τους ειδικούς στον καθαρισμό της περιοχής, προκειμένου τα ίχνη να διακρίνονται ευκολότερα.

«Τα περισσότερα ίχνη που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα, σε διαφορετικά σημεία του ποταμού, προέρχονται από έναν Ακροκανθόσαυρο», διευκρίνισε η Στέφανι Σαλίνας Γκαρσία. Το θηριόποδο εκτιμάται πως είχε ύψος 5 μέτρων και ζύγιζε σχεδόν επτά τόνους.

Ο Σαυροποσειδώνας είναι άλλο ένα είδος δεινόσαυρου που άφησε τα ίχνη του στο πάρκο. Εκτιμάται πως με τον μακρύ λαιμό του έφθανε σε ύψος τα 18 μέτρα και ζύγισε περίπου 44 τόνους.

«Τα ίχνη δεινοσαύρων στο πάρκο χρονολογούνται πριν από 113 εκατομμύρια χρόνια», τόνισε η Στέφανι Σαλίνας Γκαρσία.

Το Dinosaur Valley State Park άνοιξε τις πύλες του για το κοινό το 1972. Όπως υπογραμμίζεται στον ιστότοπό του, έχει στόχο να προστατεύσει τα πολυάριθμα προϊστορικά ίχνη που βρίσκονται στην περιοχή.

Ο φοβερός και τρομερός Τυραννόσαυρος (ο διάσημος T.rex) δεν υπήρξε ο μοναδικός γιγάντιος σαρκοβόρος δεινόσαυρος με μικροσκοπικά χέρια. Παλαιοντολόγοι ανακάλυψαν στην Αργεντινή ένα νέο είδος δεινόσαυρου, που είχε δυσανάλογα μικρά χέρια σε σχέση με το υπόλοιπο σώμα του.

Ο δεινόσαυρος, ο οποίος ονομάστηκε Meraxes gigas και ανήκε στην ομάδα των λεγόμενων Καρχαροδοντοσαυρίδων, ζούσε στη σημερινή περιοχή της βόρειας Παταγωνίας, έφτανε σε μήκος τα 11 μέτρα και ζύγιζε περίπου τέσσερις τόνους. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Χουάν Κανάλε του Παλαιοντολογικού Μουσείου Ερνέστο Μπάχμαν, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Βιολογίας «Current Biology».

Παρά την ομοιότητά τους όσον αφορά τα μικρά χέρια, ο T.rex και ο Meraxes εξελίχτηκαν ανεξάρτητα και απέχουν πολύ στο εξελικτικό δέντρο, καθώς δεν φαίνεται να υπάρχει καμία άμεση σχέση μεταξύ τους. Οι παλαιοντολόγοι εκτιμούν ότι όσο μεγαλύτερο ήταν το κεφάλι ενός δεινόσαυρου τόσο μικρότερα έτειναν να είναι τα χέρια του, χωρίς να είναι σαφής η λειτουργική αιτία γι' αυτό. Σίγουρα, πάντως, δεν τους ήταν χρήσιμα για το κυνήγι της λείας τους, καθώς σε αυτόν τον πρώτο λόγο πιστεύεται ότι είχε το κεφάλι τους με τα τρομερά δόντια.

«Τείνω να πιστέψω ότι τα χέρια τους χρησίμευαν για άλλα είδη δραστηριοτήτων. Πιθανώς χρησιμοποιούνταν για την αναπαραγωγική συμπεριφορά τους, όπως να κρατούν το θηλυκό στη διάρκεια του ζευγαρώματος ή για να στηρίζουν τον εαυτό τους π.χ. μετά από μία πτώση», δήλωσε ο Κανάλε.

Το απολιθωμένο κρανίο του Meraxes βρέθηκε με λοφίο, αυλακώσεις, εξογκώματα και κερατάκια, που πιθανώς είχαν και μία «διακοσμητική» λειτουργικότητα, με στόχο τον εντυπωσιασμό και την προσέλκυση συντρόφου.

Άθικτα θραύσματα του αστεροειδή ή κομήτη που προκάλεσε την εξαφάνιση των δεινοσαύρων φέρονται να βρέθηκαν στις ΗΠΑ, μια ανακάλυψη που, εφόσον επιβεβαιωθεί, δίνει νέα τροπή στις έρευνες για το κεφάλαιο που άνοιξε στην ιστορία της Γης πριν από 66 εκατ. χρόνια.

Ανασκαφή στην περιοχή Τάνις στη Βόρεια Ντακότα, περίπου 3.000 χιλιόμετρα από τον κρατήρα της πρόσκρουσης στη χερσόνησο Γιουκατάν του Μεξικού, έφερε στο φως μικροσκοπικά σφαιρίδια που σύμφωνα με τους ερευνητές αποσπάστηκαν από το διαστημικό αντικείμενο που προκάλεσε την καταστροφή.

Έφεραν επίσης στο φως το απολιθωμένο πόδι ενός διαμελισμένου δεινόσαυρου, ο οποίος δεν αποκλείεται να σκοτώθηκε εκείνη την ολέθρια ημέρα.

Τα ευρήματα δεν έχουν δημοσιευτεί ακόμα στον επιστημονικό Τύπο, ωστόσο ο Ρόμπερτ ΝτεΠάλμα του Πανεπιστημίο του Μάντσεστερ, επικεφαλής της ανασκαφής, παρουσίασε την έρευνα σε διάλεξη στο Κέντρο Διαστημικής Πτήσης «Γκόνταρντ» της NASA.

Αν τα ευρήματα επιβεβαιωθούν, ο παλαιοντολόγος Ρόμπερτ ΝτεΠάλμα θα μπορεί να πανηγυρίζει για μια άκρως εντυπωσιακή ανακάλυψη (Kansas University)

Τα ευρήματα παρουσιάζονται επίσης στο ντοκιμαντέρ Dinosaurs: The Final Day, με αφηγητή τον φυσιοδίφη σερ Ντέιβιντ Ατένμπορο, το οποίο θα προβληθεί στο BBC στις 15 Απριλίου.

Θραύσματα γυαλιού

Το Τάνις έγινε γνωστό το 2019 χάρη σε άρθρο του περιοδικού New Yorker, το οποίο παρουσίαζε την περιοχή ως θαυμαστό νεκροταφείο ζώων και φυτών που σκοτώθηκαν από το κοσμικό χτύπημα.

Εκείνη τη χρονιά, ο ΝτεΠάλμερ δημοσίευσε μελέτη στο PNAS στην οποία παρουσίαζε τα γεωλογικά χαρακτηριστικά της περιοχής, η οποία βρισκόταν τότε στις όχθες ενός εξαφανισμένου πια ποταμού και πιθανότατα χτυπήθηκε από το τερατώδες τσουνάμι που προκάλεσε η πρόσκρουση. Σύμφωνα με τη μελέτη, σφαιρίδια γυαλιού που βρέθηκαν παγιδευμένα στα βράγχια ψαριών είναι συντρίμμια της πρόσκρουσης που εκτινάχθηκαν ψηλά στην ατμόσφαιρα, στερεοποιήθηκαν και έπεσαν πίσω στη Γη.

Τα ευρήματα όμως δεν έπεισαν όλους τους ειδικούς.

Τώρα, ο ΝτεΠάλμα παρουσιάζει νέα ευρήματα από τη συνεχιζόμενη ανασκαφή. Τα σημαντικότερα από αυτά είναι ίσως τα μικροσκοπικά σφαιρίδια γυαλιού που έτυχε να προσγειωθούν πάνω σε ρετσίνι δέντρων και βρέθηκαν παγιδευμένα σε κεχριμπάρι.

Τα περισσότερα σφαιρίδια προέρχονταν από τον φλοιό της Γης που εκτινάχθηκε στην πρόσκρουση, δείχνει η παρουσία υψηλών επιπέδων ασβεστίου και στρόντιου.

Βρέθηκαν όμως και δύο σφαιρίδια με «εντελώς διαφορετική» σύσταση, όπως ανέφερε ο ΝτεΠάλμα στη διάλεξή του. Τα σφαιρίδια περιείχαν υψηλά επίπεδα σιδήρου, χρώμιου και νικελίου, στοιχεία που παραπέμπουν σε αστεροειδή. Αν το συμπέρασμα επιβεβαιωθεί, διαψεύδει οριστικά το σενάριο ότι το αντικείμενο ήταν κομήτης.

«Το να βλέπουμε με τα μάτια μας ένα κομμάτι του ενόχου είναι ανατριχιαστική εμπειρία» σχολίασε ο ΝτεΠάλμα σύμφωνα με τους New York Times που παρακολούθησαν τη διάλεξη.

«Όλες τα ευρήματα, όλα τα χημικά δεδομένα της μελέτης, αποτελούν ισχυρή ένδειξη ότι αυτό που κοιτάζουμε είναι ένα κομμάτι της βολίδας, του αστεροειδή που έφερε το τέλος των δεινοσαύρων» δήλωσε στο BBC ο καθηγητής Φιλ Μάνινγκ, επιβλέπων του ΝτεΠάλμα στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ.

Διαμελισμένος δεινόσαυρος

Εκτός από τα σφαιρίδια, οι ερευνητές ανακάλυψαν και μια πληθώρα απολιθωμάτων, ανάμεσά τους το άριστα διατηρημένο πόδι ενός χορτοφάγου δεινόσαυρου του γένους Thescelosaurus.

Το πόδι βρέθηκε μόνο του, αποκομμένο από το υπόλοιπο σώμα, και δεν έφερε ενδείξεις τραύματος από θηρευτές ή ασθένεια. Οι ερευνητές εικάζουν ότι το ερπετό σκοτώθηκε την ημέρα της πρόσκρουσης, ίσως από το βίαιο τσουνάμι που πλημμύρισε το Τάνις.

«Είναι σαν CSI για δεινόσαυρους» είπε ο ΝτεΠάλμα. «Ως επιστήμονας, δεν θα ισχυριστώ πως ‘Ναι, είναι 100% σίγουρο ότι βρήκαμε ένα ζώο που πέθανε στην πρόσκρουση’. Είναι όμως συμβατά τα ευρήματα; Ναι» υποστήριξε.

Το απολιθωμένο πόδι του δεινόσαυρου που φέρεται να σκοτώθηκε την ημέρα της πρόσκρουσης (BBC)

Οι New York Times ζήτησαν τη γνώμη του Στιβ Μπρουσάτ, παλαιοντολόγου του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου ο οποίος εργάστηκε ως σύμβουλος για το ντοκιμαντέρ του BBC. Δήλωσε βέβαιος ότι τα ψάρια που είχαν σφαιρίδια στα βράγχια πέθαναν τη μέρα της καταστροφής, διατηρεί όμως επιφυλάξεις για το ισχύει το ίδιο και για τον διαμελισμένο δεινόσαυρο.

«Είναι εύλογη ερμηνεία αλλά δεν έχει αποδειχθεί πέρα από κάθε αμφιβολία στη βιβλιογραφία» είπε.

Πιο ενθουσιώδης ήταν ο Νιλ Λάντμαντ, επιμελητής του Αμερικανικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας στη Νέα Υόρκη, ο οποίος επισκέφθηκε το Τάνις το 2019 και είναι πεπεισμένος ότι η ανασκαφή αποτυπώνει την κατακλυσμιαία καταστροφή.

Τα ευρήματα, εξάλλου, δείχνουν να στηρίζουν μελέτη που δημοσίευσε το 1998 ο Φρανκ Κάιτ, γεωχημικός του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες, υποστηρίζοντας ότι ανέσυρε θραύσμα της βολίδας από γεώτρηση στη Χαβάη, περισσότερο από 8.000 μακριά από τον κρατήρα της πρόσκρουσης.

Οι νέες έρευνες «βρίσκονται σε συμφωνία με αυτά που μας έλεγε πριν από χρόνια ο Φρανκ Κάιτ» δήλωσε ο ΝτεΠάλμα.

Ο ίδιος ο Κάιτ όμως παραμένει επιφυλακτικός για το συμπέρασμα ότι τα γυάλινα σφαιρίδια είναι όντως κομμάτια της βολίδας. «Προσωπικά πιστεύω ότι οποιοδήποτε μετεωριτικό υλίκό θα ήταν εξαιρετικά σπάνιο και απίθανο να βρεθεί μέσα στους τεράστιους όγκους εκτιναγμένου υλικού σε αυτή την τοποθεσία» είπε στους New York Times.

«Ίσως όμως οι ερευνητές στάθηκαν τυχεροί».