Τρίτη 11 και Τετάρτη 12 Ιουνίου 2024

 

Η σύγκρουση μεταξύ νόμου και δικαίου, πολιτείας και επιθυμίας, ατομικής αξιοπρέπειας και συλλογικής υπεράσπισης -ζητήματα επίκαιρα και διαχρονικά και για την κοινωνία των φυλακών- αποτελούν το θέμα της εμβληματικής τραγωδίας του Σοφοκλή, της Αντιγόνης.

Αυτή την Αντιγόνη, παρουσιάζουν φέτος τα μέλη-κρατούμενοι του θεατρικού εργαστηρίου του Σωφρονιστικού Καταστήματος Κορυδαλλού Ι με την καθοδήγηση της σκηνοθέτιδας Αικατερίνης Παπαγεωργίου και του ηθοποιού Γιώργου Πατεράκη στους χώρους του Καταστήματος.

Η παράσταση αυτή, μετά τους Πέρσες (που παρουσιάστηκαν στον ίδιο χώρο πέρυσι) αποτελεί την προσπάθεια ενδυνάμωσης και ένταξης των φυλακισμένων μέσα από την δημιουργική διαδικασία της θεατρικής πράξης. 

Λίγα λόγια για το θεατρικό εργαστήριο:

Το θεατρικό εργαστήριο εντός του καταστήματος κράτησης λειτούργησε τη φετινή σεζόν από τον Σεπτέμβριο 2023, με υπεύθυνους την σκηνοθέτη Αικατερίνη Παπαγεωργίου και τον ηθοποιό Γιώργο Πατεράκη. Οι κρατούμενοι είχαν τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν δημιουργικά το χρόνο τους, να συσπειρωθούν γύρω από ένα στόχο και να τον εκπληρώσουν, να έρθουν σε επαφή με τη θεατρική πράξη, να κοινωνικοποιηθούν, να μοιραστούν ιδέες και απόψεις και να συν-δημιουργήσουν. Σ΄ ένα περιβάλλον τόσο δύστοκο και σκληρό οι κρατούμενοι-συμμετέχοντες του εργαστηρίου μας αποδεικνύουν ότι η τέχνη βρίσκει παντού χώρο να ανθίσει και αποστέλλουν ένα ηχηρό μήνυμα ελπίδας και πίστης ακόμα και στις πιο ματαιωμένες στιγμές του ανθρώπου. 

Το θεατρικό εργαστήριο του Σωφρονιστικού Καταστήματος Κορυδαλλού Ι λειτουργεί συστηματικά από το 2016 μέχρι και σήμερα, υπό την εποπτεία και τον συντονισμό της κοινωνιολόγου του ανωτέρου Καταστήματος, Γιολάντας Κωνσταντινίδου.

Υπεύθυνοι του εργαστηρίου: Αικατερίνη Παπαγεωργίου (σκηνοθέτης – εμψυχώτρια) & Γιώργος Πατεράκης (ηθοποιός – εμψυχωτής) 

Υπεύθυνη - Συντονίστρια των Εκπαιδευτικών / Πολιτιστικών Προγραμμάτων / Δράσεων: Γιολάντα Κωνσταντινίδου, Κοινωνιολόγος Σωφρονιστικού Καταστήματος Κορυδαλλού Ι 

Στην παράσταση συμμετέχουν τα 26 μέλη – κρατούμενοι του θεατρικού εργαστηρίου και οι ηθοποιοί Αφροδίτη Κατσαρού και Ζηνοβία Ανανιάδου.

 

Φωτογραφίες παράστασης: Ελίνα Γιουνανλή

Γραφιστική επεξεργασία: Indigo Creative

 

Η παράσταση παρουσιάζεται με την αρωγή του Γραφείου Αντιεγκληματικής Πολιτικής του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και της Διευθύντριας του Σωφρονιστικού Καταστήματος Κορυδαλλού Ι, Μαρίας Στέφη. 

Χορηγοί: 

Εθνική Λυρική Σκηνή – Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος 

Θέατρο Μπέλλος  

Σοφοκλή
ΑΝΤΙΓΟΝΗ
(Εκδοχή β’)

Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης
Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος

Παίζουν οι ηθοποιοί
Έβελυν Ασουάντ, Κωνσταντίνος Γώγουλος, Έλλη Ιγγλίζ, 
Γιάννης Γιαραμαζίδης, Ρόζυ Μονάκη, Άννα Μαρκά – Μπονισέλ,
Μπάμπης Αλεφάντης, Ντίνος Παπαγεωργίου

Διεθνές Φεστιβάλ Πέτρας – Πετρούπολη 

Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου, στις 21.00

~ Τελευταία Παράσταση ~ 

Η Ομάδα Σημείο Μηδέν και ο σκηνοθέτης Σάββας Στρούμπος παρουσιάζουν, για μία τελευταία παράσταση, την  «Αντιγόνη» του Σοφοκλή την Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Διεθνούς Φεστιβάλ Πέτρας. 

Η παράσταση, που έχει διανύσει από το 2019 μια μεγάλη και εξαιρετικά επιτυχημένη πορεία εντός και εκτός συνόρων και έχει αποσπάσει θερμές κριτικές, ολοκληρώνει στο Θέατρο Πέτρας το ταξίδι της. Αξίζει να αναφερθεί επίσης πως για την καλλιτεχνική περίοδο 2020-2021, τιμήθηκε από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών  με το Βραβείο Αρχαίου Δράματος.

Η «Αντιγόνη» της Ομάδας Σημείο Μηδέν είναι το αποτέλεσμα πολύμηνου εργαστηρίου πάνω στην αρχαία Τραγωδία, που ξεκίνησε τον Οκτώβρη του 2018. Για τις ανάγκες της ερευνητικής διαδικασίας και της παράστασης δημιουργήθηκε νέα μετάφραση του έργου από τον Δημήτρη Δημητριάδη. 

Σκηνοθετικό Σημείωμα
Το σκεπτικό της παράστασης:

Βλέπουμε την «Αντιγόνη» ως Τραγωδία για τη Διεκδίκηση της Ζωής.

Η ακατάβλητη επιθυμία της Αντιγόνης να θάψει τον νεκρό αδερφό της παρά τις διαταγές του Κρέοντα, δεν τη συνδέει μονάχα με τον κόσμο των νεκρών της και της οικογένειάς της. Ξεκινώντας από τη διεκδίκηση της ταφής απέναντι στην κρατική εξουσία, οδηγείται στη διεκδίκηση νέων όρων για την επανεκκίνηση της Ζωής στην πόλη μετά τον πόλεμο. Η Αντιγόνη επιχειρεί να ενώσει Μνήμη και Πόλη, Ύπαρξη και Ιστορία, Εξέγερση και Κοινωνία. 

Ο Κρέων φέρει το τρίπτυχο δύναμης της ανδρικής - κρατικής εξουσίας ως απόλυτη αρχή: πατριαρχία – στρατοκρατία – φαλλοκρατία. Όποιος δεν είναι μαζί του είναι εναντίον του. Κατά τη γνώμη του όλοι και όλα τον απειλούν, όλοι χρηματίζονται για να υποσκάψουν την εξουσία του.

Η Αντιγόνη αντιτίθεται, αντιστέκεται. Η στάση της δεν αφορά μονάχα την οικογενειακή διάσταση του ζητήματος. Στον οίκο των Λαβδακιδών κάθε πράξη είναι άμεσα πολιτική, γιατί επηρεάζει άμεσα την πόλη. Ο κατ’ επιλογή θάνατος της Αντιγόνης αποτελεί κραυγή Ζωής! Επιλέγει τον θάνατο γιατί θέλει να ζήσει ασυμβίβαστα.

Η παράστασή μας παίζεται αμέσως μετά από έναν πόλεμο. Δεν βλέπουμε τον Μύθο στο βάθος του παρελθόντος, αλλά στο Μέλλον. Μπορεί η ζωή να επανεκκινήσει μετά τον πόλεμο; Μπορεί ο άνθρωπος να διεκδικήσει εκ νέου τους όρους της ζωής του; Ο πόλεμος αφορά την οικουμένη και δεν έχει χωρικό όριο. Το ίδιο και η τραγωδία. Μέσα από την οπτική του πολέμου συναντάμε την οντολογική και βιοπολιτική προσέγγιση του έργου ως αστερισμό τραγωδιών μέσα στην τραγωδία: 

⦁    Η τραγωδία του εξεγερμένου Ανθρώπου: Αντιγόνη
⦁    Η τραγωδία της Εξουσίας: Κρέων
⦁    Η τραγωδία του Συγκρουσιακού ανθρώπου: Ισμήνη
⦁    Η τραγωδία του Λόγου: Αίμων
⦁    Η τραγωδία της Προφητείας: Τειρεσίας
⦁    Η τραγωδία του βραχυκυκλωμένου ανθρώπου: Ευρυδίκη
⦁    Η τραγωδία της Υποτακτικότητας: Φύλακας
⦁    Η τραγωδία της Δημοκρατίας: Χορός

Ο Χορός διαρκώς αναζητά το μέτρο. Θέτει ερωτήματα, αμφισβητεί και αυτό-αμφισβητείται, κρίνει και κρίνεται, αναιρεί και αυτό - αναιρείται. Προσπαθεί με μεγάλη αγωνία να ορίσει το δίκαιο και το άδικο, το σωστό και το λάθος, τον θύτη και το θύμα, χωρίς να υπάρχει καμία εξωκοσμική αρχή να δώσει σαφείς και οριστικές απαντήσεις. Πρόκειται για την Τραγωδία της Δημοκρατίας. Δεν μπορεί κανείς να είναι ήσυχος, αναθέτοντας την ευθύνη πολιτών και πόλης σε κάποιον θεό ή σωτήρα: «Ή θα είμαστε ήσυχοι ή θα είμαστε ελεύθεροι», έγραφε ο Θουκυδίδης.
Η Αρχαία Ελληνική Τραγωδία:
Η αρχαία Τραγωδία είναι τελετουργικό θέατρο προς τιμήν του θεού Διόνυσου, θεού της γονιμότητας και της βίας, της μεταμόρφωσης και των ενστίκτων. Βγαίνει μέσα από το συλλογικό ασυνείδητο της κοινωνίας. Μελετάει τη Ζωή στα ακραία όρια της Φύσης, της Ύπαρξης και της Ιστορίας. Είναι ένα βιοπολιτικό θέατρο, που ασκεί δριμύτατη κριτική στο δημοκρατικό πολίτευμα που το γέννησε, με σκοπό το ίδιο αυτό πολίτευμα να βαθαίνει διαρκώς τα χειραφετητικά του χαρακτηριστικά. 

Η Τραγωδία, παιδί και μήτρα της Φιλοσοφίας και της Δημοκρατίας, είναι θέατρο καθολικής αμφισβήτησης. Μας προσκαλεί σε μια ριζική επαναξιολόγηση όλων των αξιών της ζωής, με το βλέμμα στραμμένο στον ενεργό και χειραφετημένο πολίτη σε διαρκή εγρήγορση.

Σάββας Στρούμπος

Έγραψαν για την παράσταση
Αποσπάσματα Κριτικών

 «Το θέατρο ανακτά τη βασική του λειτουργία: γίνεται ξανά Τελετή». […] «Όσο για την Έβελυν Ασουάντ, την Αντιγόνη της παράστασης, θυμηθείτε αυτό: αποτελεί από μόνη της λόγο για να πάτε στο νέο χώρο του Άττις, για να ανακαλύψετε την πρώτη μεγάλη τραγωδό της γενιάς της». […] «Στην εκπνοή της σεζόν, κυριολεκτικά στο 90’, […] μας περίμενε μια από τις καλύτερες στιγμές της. Τέτοιες ακριβώς στιγμές είναι που κάνουν τη δουλειά μας να έχει νόημα: μέσα στις εκατοντάδες (χιλιάδες!) πρεμιέρες, τα κουρασμένα μάτια σου γεμίζουν δάκρυα χαράς και συγκίνησης. Νιώθω ευγνώμων…» [Γιώργος Βουδικλάρης | Artivist.gr]
«Η πρόταση της Αντιγόνης του Σάββα Στρούμπου σε ικανή μετάφραση του Δημήτρη Δημητριάδη, με την ωραία, οργανική μουσική του Λεωνίδα Μαριδάκη, είναι η πιο εύστοχη πολιτικά και η πιο άρτια αισθητικά, σπάνιος συνδυασμός, που επιτυγχάνεται μια φορά στα εξήντα χρόνια (τόσα βλέπω θέατρο). Αυτά μόνο θα πω». [Λέανδρος Πολενάκης | Η Αυγή]

«Η ομάδα, ως σύνολο, με τη γεωμετρημένη της κινησιολογία, τη χρήση παραγλωσσικών σημείων και φωνητικών που συνδυάζονταν ή αναδύονταν μέσα από την ομολογουμένως ενδιαφέρουσα μουσική του Λεωνίδα Μαριδάκη, λειτούργησε ως ένα άψογα οργανωμένο σύνολο, ειδικά στα χορικά ή και συνοδεύοντας φωνητικά το εκάστοτε  δραματικό πρόσωπο που διαχωριζόταν από το σώμα της». [Δημήτρης Τσατσούλης | AthensVoice]

«Είναι ένα δεμένο υποκριτικό σύνολο που σε κερδίζει αμέσως, χάρις στο πάθος, την ορμή, τη σωματικότητά του. Σε γοητεύει με τη δύναμη και την αφοσίωσή του. Σε οδηγεί στο κέντρο του κόσμου του Σοφοκλή, στα πανανθρώπινα ζητήματα που θέτει αυτή η τραγωδία». [Γιώργος Μητρόπουλος| Euronews.gr]

«Η Αντιγόνη. Από την ομάδα Σημείο Μηδέν σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου. Το έργο του Σοφοκλή κουβαλά το ίδιο τσαλάκωμα και δυσκολία -έστω για πολλούς από εμάς- που κουβαλά ο εθνικός ύμνος. Η διδασκαλία στο σχολείο, οι άπειρες επαναλήψεις, η χρήση της ως συμβόλου για εύκολες μεταφορές στον δημόσιο λόγο, οι άπειρες παραστάσεις που επιμένουν σε μια παρόμοια ανάγνωση, σε παρόμοιες κυρίαρχες αντιθέσεις και προεκτάσεις. Ο πατριωτισμός της επανάληψης. Η παράσταση όμως κινείται σε διαφορετική κατεύθυνση. Δεν είναι η ελλειπτικότητα ή η κυρίαρχη σωματικότητα της απόδοσης. Δεν είναι η μορφική αποδόμηση των συγκεκριμένων συμβάσεων. Είναι η κυριαρχία του θρηνητικού και του διονυσιακού στοιχείου. Στοιχείων που όταν επαναφέρεις το κείμενο στο μυαλό σου καταλαβαίνεις πως βρίσκονταν πάντοτε εκεί». [Θωμάς Τσαλαπάτης | Εφημερίδα των Συντακτών]

«Ο σκηνοθέτης δεν είδε στην Αντιγόνη μια ταφική τραγωδία, αλλά μια τραγωδία για την διεκδίκηση της ζωής. Μιας ζωής, ατομικά και συλλογικά, που αξίζει να την ζήσει κανείς». [Λίτσα Φρυδά | Πριν]
«Η «Αντιγόνη», που παρακολουθήσαμε στο «Σημείο Μηδέν», ήταν μια αποκάλυψη! Σημαδιακό το όνομα του θιάσου» […] «Ο Σάββας Στρούμπος για άλλη μια φορά αποδεικνύει το μεγάλο του πάθος, τη θεατρική του παιδεία, την πλήρη αφοσίωση και τον απόλυτο σεβασμό, που πρέπει να έχει ένας αληθινός καλλιτέχνης απέναντι σε τέτοια μεγαλειώδη έργα, και εν προκειμένω στην περίφημη «Αντιγόνη» του περίφημου Σοφοκλή» […] «Μία παράσταση που πρέπει να δουν όλοι, μικροί και μεγάλοι» [Ρωξάνη | Ριζοσπάστης]

«Η σκηνοθεσία του  Σάββα Στρούμπου, με έντονο βλέμμα και βαθειά μελέτη σε μια ευθεία, σε ένα μικρό δωμάτιο, να κινούνται τα σώματα με έναν τρόπο δραματικό και απολύτως θεατρικό, δημιουργώντας το τραγικό ύφος μέσα από τον σπαραγμό τους και την αποδόμησή τους» [Μαρία Μαρή | Theatromania.gr]

«Από τους πρώτους στίχους της «Αντιγόνης» του Σοφοκλέους που παρακολουθήσαμε, από την ομάδα «Σημείο Μηδέν» στην υπέροχη μετάφραση του Δημήτρη Δημητριάδη και στη Διονυσιακή σκηνοθεσία του Σάββα Στρούμπου, νιώσαμε αυτό το ρίγος και το δέος της πολλών χιλιετηρίδων συνέχειας της γλώσσας, των μύθων, του ήθους, του Θεάτρου. (Ναι, με κεφαλαίο Θήτα)». [Γιάννης Οικονομίδης | Newsville.be]
«Η Έβελυν Ασουάντ κατέπληξε στο ρόλο της Αντιγόνης, με την ερμηνεία της, την εσωτερικότητα στη φωνή της, την ύψωση των τόνων της, την αξιοπρέπεια και την αποφασιστικότητά της». [Βαγγέλης Ραφτόπουλος | Cityculture.gr]

Στην παράσταση του Σάββα Στρούμπου και της ομάδας Σημείο Μηδέν, η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, γίνεται το πεδίο ανάδειξης των πολιτικών θέσεων που αναπόφευκτα παίρνουν τα πρόσωπα της τραγωδίας, με κύριο παρονομαστή, λόγω του σχήματος που επιχειρεί σκηνοθετικά, το ίδιο το κοινό. Η τεχνική των ηθοποιών, οι έξοχες ερμηνείες, ο ρυθμός και η συνέπεια του λόγου σε συνεπαίρνουν, αυτό όμως που έμενα προσωπικά με καθήλωσε ήταν η συμπερίληψη μου, ως θεατή, η ενεργοποίηση μου ως πολίτη. [Νάγια Παπαπάνου | Boemradio.com]

«Η παράσταση όπως και όλες οι υπόλοιπες της ομάδας δεν είναι ένα θέαμα εν εξελίξει αλλά μια βιωματική εμπειρία που αποκαλύπτει στον κάθε θεατή όχι μόνο το δραματουργικό δρώμενο αλλά και τις εσωτερικές του δυναμικές, τα ψυχικά και πνευματικά όρια του και τη δυνατότητα υπέρβασης τους. Μην την χάσετε». [Μαρία Κυριάκη | EpiSkinis.gr]

«Πράγματι, ο σκηνοθέτης στηρίζεται στη σωματικότητα μέσα από μια γεωμετρική επεξεργασία των ζητημάτων που αποτυπώνουν οι κώδικες των ρόλων. Το σώμα «ανατέμνεται» δημιουργικά συνθέτοντας και αποδομώντας εννοιολογήματα και καταστάσεις του θυμικού μέσα από κορυφώσεις. Οι ηθοποιοί, χάρη στους οποίους επιτυγχάνεται το άρτιο σκηνικό αποτέλεσμα, υπηρετούν πειθαρχημένα ένα ερμήνευμα, προϊόν θεατρικής επεξεργασίας γλωσσικών και παραγλωσσικών επιλογών του σκηνοθέτη». [Νεκτάριος – Γεώργιος Κωνσταντινίδης | Εποχή]

«Σε εξαιρετική μετάφραση Δημήτρη Δημητριάδη, όπου μέρη από το πρωτότυπο διατηρήθηκαν αυτούσια ανάμεσα στο μεταφρασμένο, το κείμενο της Αντιγόνης του Σοφοκλή ζωντανεύει μέσα σε ένα χώρο γυμνό, πάνω σε ένα ξύλινο δάπεδο-αντηχείο. Εκεί, στο θέατρο Άττις-Νέος Χώρος, με βασικό συστατικό το ανθρώπινο σώμα, ο σκηνοθέτης Σάββας Στρούμπος μάς οδήγησε σε μια παράσταση-εμπειρία». [Νατάσα Γεράρδου | All4fun.gr]

«Ο τρόπος με τον οποίο είναι συγκροτημένος ο χορός φέρει τα χαρακτηριστικά ενός θεάτρου συνόλου, αφού λειτουργεί σαν ένα σώμα, μέσα από τον πλήρη συγχρονισμό των κινήσεων του». [Αθηνά Κακλαμάνη | Theatro.gr]

«Με μια τολμηρή και διεισδυτική καταβύθιση στην καρδιά της τραγωδίας του Σοφοκλή, ο Σάββας Στρούμπος και η ομάδα Σημείο Μηδέν φώτισαν τα καίρια σημεία της και την πολλαπλότητα των χαρακτήρων της, επανεγγράφοντάς την». [Αμέλια Ελευθεριάδου | aftoleksi.gr]

«Ο λόγος, άριστα υποστηριζόμενος από την υποκριτική, ανθίζει και βαθαίνει την απόσταση από την πραγματικότητα, μετατρέποντας το δραματικό γεγονός σε ηχητική και κιναισθητική περιπέτεια». [Μαρία Στέλλα Μπινίκου | Artic.gr]

«Μια απόλυτα θεατρική παράσταση η οποία αποδόμησε και ταυτόχρονα επανασυνέθεσε ένα μεγαλειώδες κείμενο, με αναγωγή στην πρωτόλεια μορφή της αρχαίας τραγωδίας και ταυτόχρονα ντυμένο με μια σπαρακτική ένταση, ικανή να μεταλαμπαδεύσει αβίαστα τα μηνύματα του έργου, χωρίς υπερβολές και πομπώδεις τεχνικές». [Kavalapost.gr]

«Οι ηθοποιοί τίμησαν το έργο με τις ερμηνείες τους και υπηρέτησαν την "Αντιγόνη" τόσο ως ομάδα (όταν λειτουργούσαν ως χορός) όσο και ως άτομα (όταν απέδιδαν το ρόλο τους ο καθένας)». [Κώστας Κωσταβασίλης | Ταχυδρόμος Άρτας]

Συντελεστές:

Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης
Σκηνοθεσία, διαμόρφωση χώρου, επιμέλεια κοστουμιών: Σάββας Στρούμπος
Μουσική: Λεωνίδας Μαριδάκης
Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
Δραματολόγος: Μαρία Σικιτάνο
Photo credits: Αντωνία Κάντα, Johanna Weber, Γιώργος Αναστασάκης, Tsoutsas Laskaris photography
Δημιουργία αφίσας: Soul Design
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

Διανομή:
Αντιγόνη: Έβελυν Ασουάντ
Κρέων: Κωνσταντίνος Γώγουλος
Τειρεσίας - κορυφαία Χορού: Έλλη Ιγγλίζ
Ισμήνη - Αγγελιαφόρος: Άννα Μαρκά – Μπονισέλ
Αίμων: Γιάννης Γιαραμαζίδης
Ευρυδίκη - κορυφαία Χορού: Ρόζυ Μονάκη
Φύλακας - Εξάγγελος: Μπάμπης Αλεφάντης, Ντίνος Παπαγεωργίου
Χορός: η Ομάδα 

Περισσότερες πληροφορίες για την ομάδα, κριτικές των παραστάσεων, συνεντεύξεις και φωτογραφικό υλικό μπορείτε να βρείτε στη σελίδα http://simeiomiden.gr/ 
Facebook: Ομάδα Σημείο Μηδέν (@omadasimeiomiden)
Instagram: Ομάδα Σημείο Μηδέν (@zeropointtheater)

Info: 

Ημερομηνία: Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2023, στις 21.00.
Τοποθεσία: Θέατρο Πέτρας, Πετρούπολη
Πληροφορίες: 210-3225207, 6942841714
Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό: 15€ , Μειωμένο: 10€
Προπώληση εισιτηρίων: https://www.ticketservices.gr/event/omada-simeio-miden-antigoni-sofokli-ekdoxi-b/?lang=el
και στην είσοδο του Θεάτρου Πέτρας, 1 ώρα πριν την έναρξη της παράστασης.
 

Σοφοκλή
ΑΝΤΙΓΟΝΗ
(Εκδοχή β’)

Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης
Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος

Παίζουν οι ηθοποιοί
Έβελυν Ασουάντ, Κωνσταντίνος Γώγουλος, Έλλη Ιγγλίζ, 
Γιάννης Γιαραμαζίδης, Ρόζυ Μονάκη, Άννα Μαρκά – Μπονισέλ,
Μπάμπης Αλεφάντης, Ντίνος Παπαγεωργίου

Διεθνές Φεστιβάλ Πέτρας – Πετρούπολη 

Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου, στις 21.00

~ Τελευταία Παράσταση ~ 

Η Ομάδα Σημείο Μηδέν και ο σκηνοθέτης Σάββας Στρούμπος παρουσιάζουν, για μία τελευταία παράσταση, την  «Αντιγόνη» του Σοφοκλή την Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Διεθνούς Φεστιβάλ Πέτρας. 

Η παράσταση, που έχει διανύσει από το 2019 μια μεγάλη και εξαιρετικά επιτυχημένη πορεία εντός και εκτός συνόρων και έχει αποσπάσει θερμές κριτικές, ολοκληρώνει στο Θέατρο Πέτρας το ταξίδι της. Αξίζει να αναφερθεί επίσης πως για την καλλιτεχνική περίοδο 2020-2021, τιμήθηκε από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών  με το Βραβείο Αρχαίου Δράματος.

Η «Αντιγόνη» της Ομάδας Σημείο Μηδέν είναι το αποτέλεσμα πολύμηνου εργαστηρίου πάνω στην αρχαία Τραγωδία, που ξεκίνησε τον Οκτώβρη του 2018. Για τις ανάγκες της ερευνητικής διαδικασίας και της παράστασης δημιουργήθηκε νέα μετάφραση του έργου από τον Δημήτρη Δημητριάδη. 

Σκηνοθετικό Σημείωμα
Το σκεπτικό της παράστασης:

Βλέπουμε την «Αντιγόνη» ως Τραγωδία για τη Διεκδίκηση της Ζωής.

Η ακατάβλητη επιθυμία της Αντιγόνης να θάψει τον νεκρό αδερφό της παρά τις διαταγές του Κρέοντα, δεν τη συνδέει μονάχα με τον κόσμο των νεκρών της και της οικογένειάς της. Ξεκινώντας από τη διεκδίκηση της ταφής απέναντι στην κρατική εξουσία, οδηγείται στη διεκδίκηση νέων όρων για την επανεκκίνηση της Ζωής στην πόλη μετά τον πόλεμο. Η Αντιγόνη επιχειρεί να ενώσει Μνήμη και Πόλη, Ύπαρξη και Ιστορία, Εξέγερση και Κοινωνία. 
Ο Κρέων φέρει το τρίπτυχο δύναμης της ανδρικής - κρατικής εξουσίας ως απόλυτη αρχή: πατριαρχία – στρατοκρατία – φαλλοκρατία. Όποιος δεν είναι μαζί του είναι εναντίον του. Κατά τη γνώμη του όλοι και όλα τον απειλούν, όλοι χρηματίζονται για να υποσκάψουν την εξουσία του.
Η Αντιγόνη αντιτίθεται, αντιστέκεται. Η στάση της δεν αφορά μονάχα την οικογενειακή διάσταση του ζητήματος. Στον οίκο των Λαβδακιδών κάθε πράξη είναι άμεσα πολιτική, γιατί επηρεάζει άμεσα την πόλη. Ο κατ’ επιλογή θάνατος της Αντιγόνης αποτελεί κραυγή Ζωής! Επιλέγει τον θάνατο γιατί θέλει να ζήσει ασυμβίβαστα.
Η παράστασή μας παίζεται αμέσως μετά από έναν πόλεμο. Δεν βλέπουμε τον Μύθο στο βάθος του παρελθόντος, αλλά στο Μέλλον. Μπορεί η ζωή να επανεκκινήσει μετά τον πόλεμο; Μπορεί ο άνθρωπος να διεκδικήσει εκ νέου τους όρους της ζωής του; Ο πόλεμος αφορά την οικουμένη και δεν έχει χωρικό όριο. Το ίδιο και η τραγωδία. Μέσα από την οπτική του πολέμου συναντάμε την οντολογική και βιοπολιτική προσέγγιση του έργου ως αστερισμό τραγωδιών μέσα στην τραγωδία: 

⦁    Η τραγωδία του εξεγερμένου Ανθρώπου: Αντιγόνη
⦁    Η τραγωδία της Εξουσίας: Κρέων
⦁    Η τραγωδία του Συγκρουσιακού ανθρώπου: Ισμήνη
⦁    Η τραγωδία του Λόγου: Αίμων
⦁    Η τραγωδία της Προφητείας: Τειρεσίας
⦁    Η τραγωδία του βραχυκυκλωμένου ανθρώπου: Ευρυδίκη
⦁    Η τραγωδία της Υποτακτικότητας: Φύλακας
⦁    Η τραγωδία της Δημοκρατίας: Χορός

Ο Χορός διαρκώς αναζητά το μέτρο. Θέτει ερωτήματα, αμφισβητεί και αυτό-αμφισβητείται, κρίνει και κρίνεται, αναιρεί και αυτό - αναιρείται. Προσπαθεί με μεγάλη αγωνία να ορίσει το δίκαιο και το άδικο, το σωστό και το λάθος, τον θύτη και το θύμα, χωρίς να υπάρχει καμία εξωκοσμική αρχή να δώσει σαφείς και οριστικές απαντήσεις. Πρόκειται για την Τραγωδία της Δημοκρατίας. Δεν μπορεί κανείς να είναι ήσυχος, αναθέτοντας την ευθύνη πολιτών και πόλης σε κάποιον θεό ή σωτήρα: «Ή θα είμαστε ήσυχοι ή θα είμαστε ελεύθεροι», έγραφε ο Θουκυδίδης.
Η Αρχαία Ελληνική Τραγωδία:
Η αρχαία Τραγωδία είναι τελετουργικό θέατρο προς τιμήν του θεού Διόνυσου, θεού της γονιμότητας και της βίας, της μεταμόρφωσης και των ενστίκτων. Βγαίνει μέσα από το συλλογικό ασυνείδητο της κοινωνίας. Μελετάει τη Ζωή στα ακραία όρια της Φύσης, της Ύπαρξης και της Ιστορίας. Είναι ένα βιοπολιτικό θέατρο, που ασκεί δριμύτατη κριτική στο δημοκρατικό πολίτευμα που το γέννησε, με σκοπό το ίδιο αυτό πολίτευμα να βαθαίνει διαρκώς τα χειραφετητικά του χαρακτηριστικά. 

Η Τραγωδία, παιδί και μήτρα της Φιλοσοφίας και της Δημοκρατίας, είναι θέατρο καθολικής αμφισβήτησης. Μας προσκαλεί σε μια ριζική επαναξιολόγηση όλων των αξιών της ζωής, με το βλέμμα στραμμένο στον ενεργό και χειραφετημένο πολίτη σε διαρκή εγρήγορση.

Σάββας Στρούμπος

Έγραψαν για την παράσταση
Αποσπάσματα Κριτικών
 «Το θέατρο ανακτά τη βασική του λειτουργία: γίνεται ξανά Τελετή». […] «Όσο για την Έβελυν Ασουάντ, την Αντιγόνη της παράστασης, θυμηθείτε αυτό: αποτελεί από μόνη της λόγο για να πάτε στο νέο χώρο του Άττις, για να ανακαλύψετε την πρώτη μεγάλη τραγωδό της γενιάς της». […] «Στην εκπνοή της σεζόν, κυριολεκτικά στο 90’, […] μας περίμενε μια από τις καλύτερες στιγμές της. Τέτοιες ακριβώς στιγμές είναι που κάνουν τη δουλειά μας να έχει νόημα: μέσα στις εκατοντάδες (χιλιάδες!) πρεμιέρες, τα κουρασμένα μάτια σου γεμίζουν δάκρυα χαράς και συγκίνησης. Νιώθω ευγνώμων…» [Γιώργος Βουδικλάρης | Artivist.gr]

«Η πρόταση της Αντιγόνης του Σάββα Στρούμπου σε ικανή μετάφραση του Δημήτρη Δημητριάδη, με την ωραία, οργανική μουσική του Λεωνίδα Μαριδάκη, είναι η πιο εύστοχη πολιτικά και η πιο άρτια αισθητικά, σπάνιος συνδυασμός, που επιτυγχάνεται μια φορά στα εξήντα χρόνια (τόσα βλέπω θέατρο). Αυτά μόνο θα πω». [Λέανδρος Πολενάκης | Η Αυγή]

«Η ομάδα, ως σύνολο, με τη γεωμετρημένη της κινησιολογία, τη χρήση παραγλωσσικών σημείων και φωνητικών που συνδυάζονταν ή αναδύονταν μέσα από την ομολογουμένως ενδιαφέρουσα μουσική του Λεωνίδα Μαριδάκη, λειτούργησε ως ένα άψογα οργανωμένο σύνολο, ειδικά στα χορικά ή και συνοδεύοντας φωνητικά το εκάστοτε  δραματικό πρόσωπο που διαχωριζόταν από το σώμα της». [Δημήτρης Τσατσούλης | AthensVoice]

«Είναι ένα δεμένο υποκριτικό σύνολο που σε κερδίζει αμέσως, χάρις στο πάθος, την ορμή, τη σωματικότητά του. Σε γοητεύει με τη δύναμη και την αφοσίωσή του. Σε οδηγεί στο κέντρο του κόσμου του Σοφοκλή, στα πανανθρώπινα ζητήματα που θέτει αυτή η τραγωδία». [Γιώργος Μητρόπουλος| Euronews.gr]

«Η Αντιγόνη. Από την ομάδα Σημείο Μηδέν σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου. Το έργο του Σοφοκλή κουβαλά το ίδιο τσαλάκωμα και δυσκολία -έστω για πολλούς από εμάς- που κουβαλά ο εθνικός ύμνος. Η διδασκαλία στο σχολείο, οι άπειρες επαναλήψεις, η χρήση της ως συμβόλου για εύκολες μεταφορές στον δημόσιο λόγο, οι άπειρες παραστάσεις που επιμένουν σε μια παρόμοια ανάγνωση, σε παρόμοιες κυρίαρχες αντιθέσεις και προεκτάσεις. Ο πατριωτισμός της επανάληψης. Η παράσταση όμως κινείται σε διαφορετική κατεύθυνση. Δεν είναι η ελλειπτικότητα ή η κυρίαρχη σωματικότητα της απόδοσης. Δεν είναι η μορφική αποδόμηση των συγκεκριμένων συμβάσεων. Είναι η κυριαρχία του θρηνητικού και του διονυσιακού στοιχείου. Στοιχείων που όταν επαναφέρεις το κείμενο στο μυαλό σου καταλαβαίνεις πως βρίσκονταν πάντοτε εκεί». [Θωμάς Τσαλαπάτης | Εφημερίδα των Συντακτών]

«Ο σκηνοθέτης δεν είδε στην Αντιγόνη μια ταφική τραγωδία, αλλά μια τραγωδία για την διεκδίκηση της ζωής. Μιας ζωής, ατομικά και συλλογικά, που αξίζει να την ζήσει κανείς». [Λίτσα Φρυδά | Πριν]
«Η «Αντιγόνη», που παρακολουθήσαμε στο «Σημείο Μηδέν», ήταν μια αποκάλυψη! Σημαδιακό το όνομα του θιάσου» […] «Ο Σάββας Στρούμπος για άλλη μια φορά αποδεικνύει το μεγάλο του πάθος, τη θεατρική του παιδεία, την πλήρη αφοσίωση και τον απόλυτο σεβασμό, που πρέπει να έχει ένας αληθινός καλλιτέχνης απέναντι σε τέτοια μεγαλειώδη έργα, και εν προκειμένω στην περίφημη «Αντιγόνη» του περίφημου Σοφοκλή» […] «Μία παράσταση που πρέπει να δουν όλοι, μικροί και μεγάλοι» [Ρωξάνη | Ριζοσπάστης]

«Η σκηνοθεσία του  Σάββα Στρούμπου, με έντονο βλέμμα και βαθειά μελέτη σε μια ευθεία, σε ένα μικρό δωμάτιο, να κινούνται τα σώματα με έναν τρόπο δραματικό και απολύτως θεατρικό, δημιουργώντας το τραγικό ύφος μέσα από τον σπαραγμό τους και την αποδόμησή τους» [Μαρία Μαρή | Theatromania.gr]

«Από τους πρώτους στίχους της «Αντιγόνης» του Σοφοκλέους που παρακολουθήσαμε, από την ομάδα «Σημείο Μηδέν» στην υπέροχη μετάφραση του Δημήτρη Δημητριάδη και στη Διονυσιακή σκηνοθεσία του Σάββα Στρούμπου, νιώσαμε αυτό το ρίγος και το δέος της πολλών χιλιετηρίδων συνέχειας της γλώσσας, των μύθων, του ήθους, του Θεάτρου. (Ναι, με κεφαλαίο Θήτα)». [Γιάννης Οικονομίδης | Newsville.be]
«Η Έβελυν Ασουάντ κατέπληξε στο ρόλο της Αντιγόνης, με την ερμηνεία της, την εσωτερικότητα στη φωνή της, την ύψωση των τόνων της, την αξιοπρέπεια και την αποφασιστικότητά της». [Βαγγέλης Ραφτόπουλος | Cityculture.gr]

Στην παράσταση του Σάββα Στρούμπου και της ομάδας Σημείο Μηδέν, η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, γίνεται το πεδίο ανάδειξης των πολιτικών θέσεων που αναπόφευκτα παίρνουν τα πρόσωπα της τραγωδίας, με κύριο παρονομαστή, λόγω του σχήματος που επιχειρεί σκηνοθετικά, το ίδιο το κοινό. Η τεχνική των ηθοποιών, οι έξοχες ερμηνείες, ο ρυθμός και η συνέπεια του λόγου σε συνεπαίρνουν, αυτό όμως που έμενα προσωπικά με καθήλωσε ήταν η συμπερίληψη μου, ως θεατή, η ενεργοποίηση μου ως πολίτη. [Νάγια Παπαπάνου | Boemradio.com]

«Η παράσταση όπως και όλες οι υπόλοιπες της ομάδας δεν είναι ένα θέαμα εν εξελίξει αλλά μια βιωματική εμπειρία που αποκαλύπτει στον κάθε θεατή όχι μόνο το δραματουργικό δρώμενο αλλά και τις εσωτερικές του δυναμικές, τα ψυχικά και πνευματικά όρια του και τη δυνατότητα υπέρβασης τους. Μην την χάσετε». [Μαρία Κυριάκη | EpiSkinis.gr]

«Πράγματι, ο σκηνοθέτης στηρίζεται στη σωματικότητα μέσα από μια γεωμετρική επεξεργασία των ζητημάτων που αποτυπώνουν οι κώδικες των ρόλων. Το σώμα «ανατέμνεται» δημιουργικά συνθέτοντας και αποδομώντας εννοιολογήματα και καταστάσεις του θυμικού μέσα από κορυφώσεις. Οι ηθοποιοί, χάρη στους οποίους επιτυγχάνεται το άρτιο σκηνικό αποτέλεσμα, υπηρετούν πειθαρχημένα ένα ερμήνευμα, προϊόν θεατρικής επεξεργασίας γλωσσικών και παραγλωσσικών επιλογών του σκηνοθέτη». [Νεκτάριος – Γεώργιος Κωνσταντινίδης | Εποχή]

«Σε εξαιρετική μετάφραση Δημήτρη Δημητριάδη, όπου μέρη από το πρωτότυπο διατηρήθηκαν αυτούσια ανάμεσα στο μεταφρασμένο, το κείμενο της Αντιγόνης του Σοφοκλή ζωντανεύει μέσα σε ένα χώρο γυμνό, πάνω σε ένα ξύλινο δάπεδο-αντηχείο. Εκεί, στο θέατρο Άττις-Νέος Χώρος, με βασικό συστατικό το ανθρώπινο σώμα, ο σκηνοθέτης Σάββας Στρούμπος μάς οδήγησε σε μια παράσταση-εμπειρία». [Νατάσα Γεράρδου | All4fun.gr]

«Ο τρόπος με τον οποίο είναι συγκροτημένος ο χορός φέρει τα χαρακτηριστικά ενός θεάτρου συνόλου, αφού λειτουργεί σαν ένα σώμα, μέσα από τον πλήρη συγχρονισμό των κινήσεων του». [Αθηνά Κακλαμάνη | Theatro.gr]

«Με μια τολμηρή και διεισδυτική καταβύθιση στην καρδιά της τραγωδίας του Σοφοκλή, ο Σάββας Στρούμπος και η ομάδα Σημείο Μηδέν φώτισαν τα καίρια σημεία της και την πολλαπλότητα των χαρακτήρων της, επανεγγράφοντάς την». [Αμέλια Ελευθεριάδου | aftoleksi.gr]

«Ο λόγος, άριστα υποστηριζόμενος από την υποκριτική, ανθίζει και βαθαίνει την απόσταση από την πραγματικότητα, μετατρέποντας το δραματικό γεγονός σε ηχητική και κιναισθητική περιπέτεια». [Μαρία Στέλλα Μπινίκου | Artic.gr]

«Μια απόλυτα θεατρική παράσταση η οποία αποδόμησε και ταυτόχρονα επανασυνέθεσε ένα μεγαλειώδες κείμενο, με αναγωγή στην πρωτόλεια μορφή της αρχαίας τραγωδίας και ταυτόχρονα ντυμένο με μια σπαρακτική ένταση, ικανή να μεταλαμπαδεύσει αβίαστα τα μηνύματα του έργου, χωρίς υπερβολές και πομπώδεις τεχνικές». [Kavalapost.gr]

 

«Οι ηθοποιοί τίμησαν το έργο με τις ερμηνείες τους και υπηρέτησαν την "Αντιγόνη" τόσο ως ομάδα (όταν λειτουργούσαν ως χορός) όσο και ως άτομα (όταν απέδιδαν το ρόλο τους ο καθένας)». [Κώστας Κωσταβασίλης | Ταχυδρόμος Άρτας]

Συντελεστές:

Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης
Σκηνοθεσία, διαμόρφωση χώρου, επιμέλεια κοστουμιών: Σάββας Στρούμπος
Μουσική: Λεωνίδας Μαριδάκης
Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
Δραματολόγος: Μαρία Σικιτάνο
Photo credits: Αντωνία Κάντα, Johanna Weber, Γιώργος Αναστασάκης, Tsoutsas Laskaris photography
Δημιουργία αφίσας: Soul Design
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

Διανομή:
Αντιγόνη: Έβελυν Ασουάντ
Κρέων: Κωνσταντίνος Γώγουλος
Τειρεσίας - κορυφαία Χορού: Έλλη Ιγγλίζ
Ισμήνη - Αγγελιαφόρος: Άννα Μαρκά – Μπονισέλ
Αίμων: Γιάννης Γιαραμαζίδης
Ευρυδίκη - κορυφαία Χορού: Ρόζυ Μονάκη
Φύλακας - Εξάγγελος: Μπάμπης Αλεφάντης, Ντίνος Παπαγεωργίου
Χορός: η Ομάδα 

Περισσότερες πληροφορίες για την ομάδα, κριτικές των παραστάσεων, συνεντεύξεις και φωτογραφικό υλικό μπορείτε να βρείτε στη σελίδα http://simeiomiden.gr/ 
Facebook: Ομάδα Σημείο Μηδέν (@omadasimeiomiden)
Instagram: Ομάδα Σημείο Μηδέν (@zeropointtheater)

Info: 

Ημερομηνία: Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2023, στις 21.00.
Τοποθεσία: Θέατρο Πέτρας, Πετρούπολη
Πληροφορίες: 210-3225207, 6942841714
Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό: 15€ , Μειωμένο: 10€
Προπώληση εισιτηρίων: https://www.ticketservices.gr/event/omada-simeio-miden-antigoni-sofokli-ekdoxi-b/?lang=el
και στην είσοδο του Θεάτρου Πέτρας, 1 ώρα πριν την έναρξη της παράστασης.
 

Με επιτυχία παρουσιάστηκαν οι παραστάσεις «Αντιγόνη» του Σοφοκλή και «Πέρσες» του Αισχύλου 
στο Art Carnuntum - Welttheater Festival

Εξαιρετικά θερμή ήταν η ανταπόκριση κοινού και κριτικών στο Art Carnuntum - Welttheater Festival στην Αυστρία όπου η Ομάδα Σημείο Μηδέν παρουσίασε, σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου, τις παραστάσεις «Αντιγόνη» του Σοφοκλή στις 18 Αυγούστου και «Πέρσες» του Αισχύλου στις 19 Αυγούστου. 

«Ο σκηνοθέτης Σάββας Στρούμπος μεταφέρει επί σκηνής το αρχαίο κείμενο δημιουργώντας έντονες εικόνες με φειδωλά μέσα. Η πλήρης σωματική προσπάθεια των μελών του θιάσου, που γεμίζουν τον σκηνικό χώρο με τη δύναμη της φωνής τους, η αρχαϊκή μουσική υπόκρουση και ο καλά συντονισμένος φωτισμός συνθέτουν ένα πειστικό σύνολο, το οποίο ανταμείφθηκε από το κοινό με παρατεταμένο χειροκρότημα» γράφει για την Αντιγόνη ο Josef Rittler στο M.noen.at 
«Η σχεδόν εκστατική ενσυναίσθηση των ερμηνευτών είναι μεθυστική […] Αυτοί οι ερμηνευτές αναζητούν και βρίσκουν το πάθος και το κρατούν πολεμικά μέχρι το τραγικό τέλος μέσα από την αδυσώπητη ένταση του σώματος» γράφει για την Αντιγόνη η Margarete Affenzeller στο Derstandard.at

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

 «Πέρσες» του Αισχύλου
Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος
Σκηνική εγκατάσταση, κοστούμια: Κατερίνα Παπαγεωργίου
Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
Ηχοτοπίο: Ζήσης Σέγκλιας 
Δραματολόγος: Μαρία Σικιτάνο
Κατασκευή κοστουμιών: Ελένη Χασιώτη
Μακιγιάζ: Βιργινία Τσιχλάκη
Βοηθός σκηνοθέτη: Σπύρος Μπέτσης
Φωτογραφίες παράστασης: Γιάννης Χατζηαντωνίου 
Φωτογραφίες παράστασης στην Αυστρία: Barbara Pálffy
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

Διανομή (με σειρά εμφάνισης):
Κορυφαία Χορού: Ρόζυ Μονάκη
Άτοσσα: Έβελυν Ασουάντ
Αγγελιαφόρος: Μπάμπης Αλεφάντης, Άννα Μαρκά Μπονισέλ
Δαρείος: Έλλη Ιγγλίζ
Ξέρξης: Ντίνος Παπαγεωργίου
Χορός: Η ομάδα

 «Αντιγόνη» (εκδοχή β’) του Σοφοκλή

Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης
Σκηνοθεσία, διαμόρφωση χώρου, επιμέλεια κοστουμιών: Σάββας Στρούμπος
Μουσική: Λεωνίδας Μαριδάκης
Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
Δραματολόγος: Μαρία Σικιτάνο
Photo credits: Αντωνία Κάντα, Johanna Weber, Γιώργος Αναστασάκης, Tsoutsas Laskaris
Φωτογραφίες παράστασης στην Αυστρία: Barbara Pálffy
Δημιουργία αφίσας: Soul Design
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας
Οργάνωση περιοδείας: Σάββας Στρούμπος, Μαριάννα Παπάκη
Διανομή:
Αντιγόνη: Έβελυν Ασουάντ
Κρέων: Κωνσταντίνος Γώγουλος
Τειρεσίας - κορυφαία Χορού: Έλλη Ιγγλίζ
Ισμήνη - Αγγελιαφόρος: Άννα Μαρκά – Μπονισέλ
Αίμων: Γιάννης Γιαραμαζίδης
Ευρυδίκη - κορυφαία Χορού: Ρόζυ Μονάκη
Φύλακας - Εξάγγελος: Μπάμπης Αλεφάντης, Ντίνος Παπαγεωργίου
Χορός: η Ομάδα 

Τελευταίες Παραστάσεις Περιοδείας:
Τρίτη 29 Αυγούστου,  «Πέρσες» του Αισχύλου στη Θεσσαλονίκη – Θέατρο Δάσους, Φεστιβάλ Δάσους (Κ.Θ.Β.Ε.).
Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου, «Αντιγόνη» του Σοφοκλή – Αθήνα,  Θέατρο Πέτρας, Πετρούπολη – Διεθνές Φεστιβάλ Πέτρας (Τελευταία Παράσταση)

Ηλεκτρονική Προπώληση:
https://www.ticketservices.gr/event/simeio-miden-parastaseis-2023/

Πληροφορίες-Κρατήσεις:
 Τηλ.: 210-3225207, http://simeiomiden.gr/ και στα ταμεία των Θεάτρων 1 ώρα πριν την έναρξη της παράστασης.
Τιμές εισιτηρίων:
Κανονικό: 15€ 
Μειωμένο: 10€
Το μειωμένο εισιτήριο αφορά φοιτητές, ανέργους ΟΑΕΔ, ΑμεΑ, συνοδούς ΑμεΑ, άνω των 65, ΟΛΜΕ-ΔΟΕ
Περισσότερες πληροφορίες για την ομάδα, κριτικές των παραστάσεων, συνεντεύξεις και φωτογραφικό υλικό μπορείτε να βρείτε στη σελίδα http://simeiomiden.gr/ 
Facebook: Ομάδα Σημείο Μηδέν (@omadasimeiomiden)
Instagram: Ομάδα Σημείο Μηδέν (@zeropointtheater)
 

Η Ομάδα Σημείο Μηδέν και ο σκηνοθέτης Σάββας Στρούμπος ανακοινώνουν το πρόγραμμα της καλοκαιρινής περιοδείας τους, εντός και εκτός Ελλάδας, με τις παραστάσεις «Πέρσες» του Αισχύλου και «Αντιγόνη» (β’ εκδοχή) του Σοφοκλή.

ΑΙΣΧΥΛΟΥ «ΠΕΡΣΕΣ»
Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος

Παίζουν οι ηθοποιοί:
Ρόζυ Μονάκη, Έβελυν Ασουάντ, Μπάμπης Αλεφάντης, Άννα Μαρκά Μπονισέλ, Έλλη Ιγγλίζ, Ντίνος Παπαγεωργίου

11/7 ~ Θέατρο Βράχων – Βύρωνας - Φεστιβάλ «Στη σκιά των Βράχων»

5/8 ~ Ρωμαϊκό Ωδείο Νικόπολης, Πρέβεζα
19/8 ~ Αυστρία - Art Carnuntum - Welttheater Festival
29/8 ~ Θέατρο Δάσους – Φεστιβάλ Δάσους, Θεσσαλονίκη

ΣΟΦΟΚΛΗ «ΑΝΤΙΓΟΝΗ» (Εκδοχή β’)

Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης
Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος

Παίζουν οι ηθοποιοί

Έβελυν Ασουάντ, Κωνσταντίνος Γώγουλος, Έλλη Ιγγλίζ,
Γιάννης Γιαραμαζίδης, Ρόζυ Μονάκη, Άννα Μαρκά – Μπονισέλ,
Μπάμπης Αλεφάντης, Ντίνος Παπαγεωργίου

 

18/8 ~ Αυστρία Art Carnuntum - Welttheater Festival
14/9 ~ Θέατρο Πέτρας, Πετρούπολη – Διεθνές Φεστιβάλ Πέτρας

(Τελευταία Παράσταση)

Πρώτος σταθμός για τους Πέρσες του Αισχύλου θα είναι το Θέατρο Βράχων στο Βύρωνα την Τρίτη 11 Ιουλίου, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Φεστιβάλ «Στη Σκιά των Βράχων». Στη συνέχεια η παράσταση θα παρουσιαστεί στην Πρέβεζα και συγκεκριμένα στο Ρωμαϊκό Ωδείο Νικόπολης το Σάββατο 5 Αυγούστου ενώ την Τρίτη 29 Αυγούστου την παράσταση θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν οι θεατές στη Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα στο Θέατρο Δάσους στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Δάσους που διοργανώνεται από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.

Εκτός από τους «Πέρσες» του Αισχύλου, η Ομάδα Σημείο Μηδέν θα παρουσιάσει – για μία τελευταία παράσταση – την Αντιγόνη του Σοφοκλή (εκδοχή β΄), στο Θέατρο Πέτρας στην Πετρούπολη στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Πέτρας. Αξίζει να σημειωθεί πως η Ομάδα Σημείο Μηδέν πρωτοπαρουσίασε την Αντιγόνη το 2019 και έκτοτε η παράσταση έχει ταξιδέψει σε πολλούς και σημαντικούς σταθμούς ανά την Ελλάδα καθώς και στην Κύπρο σε συνεργασία με το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Κύπρου. Η παράσταση τιμήθηκε από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών Κριτικών με το Βραβείο Αρχαίου Δράματος 2020-2021.

Οι δύο παραστάσεις θα παρουσιαστούν και εκτός συνόρων και συγκεκριμένα στην Αυστρία. Η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή θα παρουσιαστεί την Παρασκευή 18 Αυγούστου και θα ακολουθήσει η παρουσίαση των Περσών του Αισχύλου το Σάββατο 19 Αυγούστου.

 

Ηλεκτρονική Προπώληση:

https://www.ticketservices.gr/event/simeio-miden-parastaseis-2023/

Αντιγόνη του Σοφοκλή

Κωνσταντίνος Ντέλλας

 

MITTELFEST 2019 – Cividale del Friuli, Italy

Δευτέρα 15 Ιουλίου 2019, 21.30

 

 

 

Η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, σε μετάφραση Νίκου Α. Παναγιωτόπουλου και σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ντέλλα, που παρουσιάστηκε πέρυσι στο Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου, ταξιδεύει για πρώτη φορά εκτός συνόρων, για μία παράσταση πολιτιστικό και κοινωνικό γεγονός, στο διεθνές φεστιβάλ MITTELFEST2019, τη Δευτέρα 15 Ιουλίου 2019. Η παράσταση, κατόπιν πρόσκλησης του καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ κ. Haris Pasovic, θα παρουσιαστεί στο παρεκκλήσι του S. Francesco. 

 

Το έργο

Η «Αντιγόνη», η δημοφιλέστερη μαζί με τον «Οιδίποδα» τραγωδία του Σοφοκλή, ήδη από τα αρχαία χρόνια διαδραματίζεται στη Θήβα μετά την εμφύλια σύρραξη, που οδήγησε ταυτόχρονα στον θάνατο τους δύο αντίπαλους αδερφούς, τον Ετεοκλή και τον Πολυνείκη. Ο βασιλιάς Κρέοντας διατάζει, ως γνωστόν, να ταφεί με τιμές ο Ετεοκλής, αφήνοντας άταφο τον Πολυνείκη ως εχθρό της Θήβας. Η αδερφή τους, η Αντιγόνη, αρνείται όμως να υπακούσει στην εντολή κι αποφασίζει –αφού συγκρούεται με την αδερφή της, την Ισμήνη, καθώς αρνείται αρχικά να τη βοηθήσει– να θάψει μόνη της τον Πολυνείκη, με συνέπεια να συλληφθεί και να καταδικαστεί από τον βασιλιά να θαφτεί ζωντανή. Άκαμπτος ο Κρέοντας, εμμένει στην απόφασή του, ακόμα και μετά τις ικεσίες του ερωτευμένου Αίμονα, του γιου του, και δεν υποχωρεί παρά την τελευταία στιγμή, όταν ο μάντης Τειρεσίας να τον κάνει να δει ότι αυτή η απόφαση θα επισύρει την καταστροφή του. Ο Κρέων αλλάζει γνώμη, αλλά είναι πια αργά: η Αντιγόνη αυτοκτονεί μέσα τον πέτρινο τάφο της και ο Αίμονας αρνούμενος να δεχτεί τον χαμό της αυτοκτονεί κι αυτός. Σειρά τώρα έχει η μητέρα του και γυναίκα του Κρέοντα, η Ευριδίκη, που κρεμιέται από απόγνωση όταν μαθαίνει τον θάνατο του γιου της. Ο Κρέων απομένει θλιβερή φιγούρα στο τέλος του έργου, από τις κορυφαίες μορφές του τραγικού σε ολόκληρο το αρχαίο δράμα.

 

 

Λίγα λόγια για το Mittelfest

Το φεστιβάλ Mittelfest ιδρύθηκε το 1991 και αποτελεί έναν από τους πλέον σημαντικούςδιεθνείς σταθμούς στην Ευρώπη. Έκτοτε έχουν παρουσιάσει έργα τους, μεταξύ άλλων, οι:Luca Ronconi, Giorgio Strehler, Jiři Menzel, George Tabori,

Vaclav Havel, Pina Bausch, Giorgio Pressburger, Lina Wertmuller και πολλοί άλλοικαλλιτέχνες και δημιουργοί. Το Mittelfest επικεντρώνει το ενδιαφέρον του στη διεθνή καλλιτεχνική σκηνή της κεντρικής και νοτιοανατολικής Ευρώπης. Καθιερωμένο στην ευρύτερη περιοχή του Friuili της Βενετίας, μία περιοχή που πολλές φορές αναφέρεται ως ο τόπος των διαφορών και της ποικιλομορφίας, το φεστιβάλ αντλεί την έμπνευσή του και ενισχύει τη δυναμικότητα της περιοχής με το ποικιλόμορφο χαρακτήρα του καλλιτεχνικού προγραμματισμού του. Το Cividale del Friuli αποτελεί μία πόλη πλούσια σε ιστορία και παράδοση (έχει χριστεί ως Heritage City από την UNESCO), και βρίσκεται σε κομβική απόσταση από σημαντικές πόλεις της Ιταλίας όπως η Τεργέστη, Udine και Βενετία, αλλά και από γείτονες χώρες όπως η Σλοβενία, η Κροατία και η Αυστρία, που συμβάλλουν στον διεθνή χαρακτήρα του φεστιβάλ. Το 2019 το Mittelfest πραγματοποιεί ένα «Countryin Focus», στο πλαίσιο του οποίου συντελείται αφιέρωμα στην Ελλάδα και τον σύγχρονο Ελληνικό πολιτισμό. Στο πλαίσιο του αφιερώματος θα παρουσιαστούν έξι παραγωγές Ελληνικών σχημάτων και καλλιτεχνών, μεταξύ των οποίων η «ΑΝΤΙΓΟΝΗ» του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ντέλλα. 

 

 

Λίγα λόγια για τη παράσταση

Η έννοια του τόπου και των φορέων του παίζει βασικό ρόλο στον τρόπο προσέγγισης της παράστασης. Μέσα από το κυκλικό του σχήμα, το ίδιο το Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου δημιούργησε πέρυσι έναν πυρήνα, όπου η ενέργειά του με τη γραμμική απεικόνιση του ήχου διαχέεται στην ευρύτερη περιοχή τού εκεί τόπου, περιλαμβάνοντας τους ανθρώπους και τα φυσικά στοιχεία που υπάρχουν εκεί.

Το σκεπτικό αυτό ακολουθεί η σκηνογραφική, φωτιστική και ενδυματολογική γραμμή της παράστασης, δημιουργώντας μια απόλυτα ενταγμένη στον φυσικό χώρο πραγματικότητα χωρίς αιχμηρές παρεμβάσεις.

Μέσα από την ανάγκη για συνέπεια σ’ αυτή τη σύνδεση του τόπου και των ανθρώπων του αλλά και των ηθοποιών μεταξύ τους, ήταν ζητούμενο να γίνει ένα κάλεσμα σε κάποιους φορείς του Δήμου Επιδαύρου, ώστε οι κάτοικοι-φορείς αυτού του μέρους να υπάρχουν ως φυσικές παρουσίες στην παράσταση, φέρνοντας το δικό τους αόρατο πλέγμα με τον ίδιο τον χώρο. Έτσι, στην παράσταση συμμετείχαν μέλη του ΚΑΠΗ του Δήμου Επιδαύρου και μαθητές από το Γυμνάσιο Λυγουριού του Δήμου Επιδαύρου.

Αντίστοιχα, φέτος στην παράσταση συμμετέχουν έφηβοι και κάτοικοι τρίτης ηλικίας του Cividale del Friuli, που μαζί με τον σκηνοθέτη ακούν το κείμενο της «Αντιγόνης» και διαλέγονται πάνω σ’ αυτό μέσα από τη δική τους πραγματικότητα.

Ένας κόσμος, όπου η σκηνογραφία, η φωτιστική συνθήκη, οι ηθοποιοί, οι θεατές, οι μουσικοί και οι κάτοικοι των γύρω χωριών συντελούν στη γέννηση ενός νέου Τόπου, όπου θα ξανά-υπάρξει το έργο της «Αντιγόνης».

 

Σημείωμα σκηνοθέτη
Ο Ετεοκλής έπεσε υπερασπιζόμενος την πατρίδα του. Είναι ήρωας.

Ο Ετεοκλής σφετερίστηκε το θρόνο από τον αδελφό του.

Ο Πολυνείκης έπεσε πολεμώντας την ίδια του την πατρίδα. Είναι προδότης.

Ο Πολυνείκης διεκδίκησε δίκαια τον θρόνο που του ανήκε.

Ποιος έχει δίκιο;

Ο Κρέοντας έχει την ευθύνη της πόλης. Η πόλη έχει ρωγμή.

Ο Κρέοντας τηρεί αυτά που διακηρύττει για να επανέλθουν η τάξη και η ηρεμία.

Η Αντιγόνη έχει την ευθύνη της οικογένειάς της. Και των νεκρών της.

Η Αντιγόνη παραβαίνει τους νόμους της πόλης και δημιουργούνται χάος και αταξία. Ποιος έχει δίκιο;

Στην Αθήνα δεν επιτρέπεται η ταφή σε ιερόσυλους, προδότες και αυτόχειρες.

Ο Κρέοντας από ακριβοδίκαιος άρχοντας και τηρητής των νόμων μετατρέπεται σε εμμονικό τύραννο και οδηγεί τρία πρόσωπα στην αυτοχειρία.

Η Αντιγόνη κηδεύει έναν αδελφό, κάνοντας τη δουλειά που αναλογεί στους άντρες.

Ο Κρέοντας θρηνεί πάνω από το πτώμα του γιου του, κάνοντας τη δουλειά που αναλογεί στις γυναίκες.

Ποιος είναι το τραγικό πρόσωπο;

 

Συντελεστές 

Μετάφραση - Δραματουργία: Νίκος Α. Παναγιωτόπουλος

Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Ντέλλας

Σκηνογραφία: Ανδρέας Σκούρτης

Ενδυματολογική Επιμέλεια: Κωνσταντίνα Μαρδίκη

Πρωτότυπη Μουσική: Αλέξανδρος Κτιστάκης

Σχεδιασμός Φωτισμών: Παναγιώτης Λαμπής

Επιμέλεια Κίνησης: Aνδρονίκη Μαραθάκη

Eπικοινωνία: Μαρία Κωνσταντοπούλου

Ερμηνευτές: Κωνσταντίνος Ντέλλας, Φανή Παναγιωτίδου, Ειρήνη Κωνσταντίνου, Δέσποινα Ντορίνα Ρεμεδιάκη,  Ευθύμης Χαλκίδης, Δημοσθένης Ξυλαρδιστός 

 

Σχεδιασμός παραγωγής: Kωνσταντίνος Σακκάς

Οργάνωση-Συντονισμός παραγωγής: Mαρία Βασαριώτου

Οργάνωση Παραγωγής & Περιοδείας: Delta Pi  

 

 

Στην παράσταση συμμετέχουν:

Έφηβοι και κάτοικοι τρίτης ηλικίας της ευρύτερης περιοχής του Friuli στην Ιταλία. 

 

Μετά την επιτυχημένη «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη, o Αιμίλιος Χειλάκης και o Μανώλης Δούνιας συν-σκηνοθετούν φέτος την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή. Η νέα μετάφραση είναι του ποιητή Γιώργου Μπλάνα, η πρωτότυπη μουσική του Σταμάτη Κραουνάκη και τους πρωταγωνιστικούς ρόλους ερμηνεύουν η Αθηνά Μαξίμου, ο Αιμίλιος Χειλάκης και ο Μιχάλης Σαράντης.
Οι δύο σκηνοθέτες ακολουθούν τα πρότυπα της αρχαίας τραγωδίας, όπου όλοι οι χαρακτήρες του δράματος μοιράζονται σε τρεις υποκριτές. Έτσι, ο Αιμίλιος Χειλάκης γίνεται Κρέοντας και Ευρυδίκη, η Αθηνά Μαξίμου, Αντιγόνη και Τειρεσίας και ο Μιχάλης Σαράντης, Αίμονας, Σκοπός και Ισμήνη. Τα οκτώ μέλη του χορού αναλαμβάνουν το ρόλο των αφηγητών και διηγούνται την ιστορία της εμμονικής σχέσης των ηρώων με τα πιστεύω τους. Αυτά που τους οδηγούν στην καταστροφή τους, αφού ο Κρέοντας είναι αποφασισμένος να επιβληθεί και η Αντιγόνη αποφασισμένη να πεθάνει. Στο μεταξύ, οι πολίτες παραδομένοι στον φόβο, ψιθυρίζουν κρυφά, μα δεν τολμούν να αντιδράσουν, ενώ η πόλη παραμένει ακυβέρνητη.
Ταυτότητα παράστασης
Αντιγόνη
του Σοφοκλή

Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
Σκηνοθεσία: Αιμίλιος Χειλάκης - Μανώλης Δούνιας
Διασκευή: Μανώλης Δούνιας
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Σκηνικά-Κοστούμια: Εύα Νάθενα
Κίνηση: Αγγελική Στελλάτου
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Μουσική Διδασκαλία-Ακορντεόν: Άννα Λάκη
Βοηθός Σκηνοθετών: Αλέξανδρος Βάρθης
Βοηθός Σκηνογράφου: Ερατώ Τσάτσου
Βοηθός Ενδυματολόγου: Δανάη Ψωμοδότη
Φωτογράφος: Μαριλένα Αναστασιάδου

Ερμηνεύουν
Αθηνά Μαξίμου
Αιμίλιος Χειλάκης
Μιχάλης Σαράντης

Χορός
Σωκράτης Πατσίκας
Παναγιώτης Κλίνης
Κρις Ραντάνοφ
Σμαράγδα Κάκκινου
Μαρία Τζάνη
Πάρις Θωμόπουλος
Τίτος Λίτινας
Άννα Λάκη
Έναρξη: 22 και 23 Ιουνίου στο Κηποθέατρο Παπάγου
28 Ιουνίου, Πέμπτη, Βεάκειο.
Ηρώδειο: Τετάρτη 11 Ιουλίου. Προπώληση εισιτηρίων στο viva.gr
Σημείωμα μεταφραστή:
Το πραγματικό θέμα της τραγωδίας είναι κάτι περισσότερο από την αντιπαράθεση ανάμεσα στο δίκαιο της πολιτείας και το θεϊκό δίκαιο, ανάμεσα στο θετό και το φυσικό δίκαιο ή ανάμεσα στην εξουσία και τη δικαιοσύνη. Η πραγματική σύγκρουση είναι ανάμεσα στην ιδιωτική επιθυμία και τη δημόσια πραγματικότητα. Σ’ αυτήν την πόλη, όλοι είναι μόνοι. Προσπαθούν να ευτυχήσουν, αλλά δεν ξέρουν τι πρέπει να κάνουν γι’ αυτό. Προσπαθούν να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες τους, αλλά διαλέγουν λάθος μέσα. Διότι, όπως λέει ο Τειρεσίας: «Δεν ξέρουν οι άνθρωποι. Δεν έμαθαν ποτέ. Δεν μπήκαν καν στον κόπο να σκεφτούν... πως δεν υπάρχει μεγαλύτερο αγαθό απ’ την ορθοφροσύνη».
Γιώργος Μπλάνας

20 & 21 Ιουλίου, 21.30





Το έργο

Η «Αντιγόνη», η δημοφιλέστερη μαζί με τον «Οιδίποδα» τραγωδία του Σοφοκλή, ήδη από τα αρχαία χρόνια διαδραματίζεται στη Θήβα μετά την εμφύλια σύρραξη, που οδήγησε ταυτόχρονα στον θάνατο τους δύο αντίπαλους αδερφούς, τον Ετεοκλή και τον Πολυνείκη. Ο βασιλιάς Κρέοντας διατάζει, ως γνωστόν, να ταφεί με τιμές ο Ετεοκλής, αφήνοντας άταφο τον Πολυνείκη ως εχθρό της Θήβας. Η αδερφή τους, η Αντιγόνη, αρνείται όμως να υπακούσει στην εντολή κι αποφασίζει –αφού συγκρούεται με την αδερφή της, την Ισμήνη, καθώς αρνείται αρχικά να τη βοηθήσει– να θάψει μόνη της τον Πολυνείκη, με συνέπεια να συλληφθεί και να καταδικαστεί από τον βασιλιά να θαφτεί ζωντανή. Άκαμπτος ο Κρέοντας, εμμένει στην απόφασή του, ακόμα και μετά τις ικεσίες του ερωτευμένου Αίμονα, του γιου του, και δεν υποχωρεί παρά την τελευταία στιγμή, όταν ο μάντης Τειρεσίας να τον κάνει να δει ότι αυτή η απόφαση θα επισύρει την καταστροφή του. Ο Κρέων αλλάζει γνώμη, αλλά είναι πια αργά: η Αντιγόνη αυτοκτονεί μέσα τον πέτρινο τάφο της και ο Αίμονας αρνούμενος να δεχτεί τον χαμό της αυτοκτονεί κι αυτός. Σειρά τώρα έχει η μητέρα του και γυναίκα του Κρέοντα, η Ευριδίκη, που κρεμιέται από απόγνωση όταν μαθαίνει τον θάνατο του γιου της. Ο Κρέων απομένει θλιβερή φιγούρα στο τέλος του έργου, από τις κορυφαίες μορφές του τραγικού σε ολόκληρο το αρχαίο δράμα.



Ο τρόπος δουλειάς των ηθοποιών

Οι πρόβες για συνολικά δύο μήνες γίνονται στην ευρύτερη περιοχή του Λόφου Φιλοπάππου. Στη συνέχεια, οι ηθοποιοί με τον σκηνοθέτη θα μείνουν σε ένα χωριό της Κορίνθου, το Χιλιομόδι, για τρεις εβδομάδες, όπου θα συνεχιστούν οι πρόβες μέσα σε συνθήκη κοινής ζωής.

Η επιλογή του εξωτερικού χώρου ως βασικού άξονα της διαδικασίας των προβών στηρίζεται πάνω στη μελέτη του σκηνοθέτη Κωνσταντίνου Ντέλλα για την ενσωμάτωση του σώματος του ηθοποιού και την ενδυνάμωση της αντίληψης, του περπατήματος και των αισθήσεών του στη φυσική σκηνογραφία του κάθε τόπου.

Το σώμα του κειμένου προσεγγίστηκε τον πρώτο μήνα χωρίς να έχει γίνει διανομή ρόλων. Με εργαλείο την προφορική μετάδοσή του, ένα μεγάλο μέρος του μαθεύτηκε από όλους τους ηθοποιούς εξίσου, ανεξαρτήτως ρόλων.

Τα σχήματα της σπείρας, του κύκλου, των τροχιών και των κέντρων είναι σε κινησιολογικό επίπεδο οι οδηγοί που χρησιμοποιούνται στη δημιουργία ενός ισχυρού κοινοτικού πλέγματος μεταξύ των ηθοποιών. Ο νέος τόπος που χτίζεται μεταξύ τους κάθε φορά μέσα από αυτούς τους σχηματισμούς, εμπεριέχοντας τα στοιχεία του ίδιου του τοπίου (ανώμαλο έδαφος, δέντρα, καιρικές συνθήκες, ήχοι), είναι η δεξαμενή που ονομάζεται Χορός, μέσα από την οποία γεννιούνται οι ρόλοι.



Λίγα λόγια για την παράστασης

Η έννοια του τόπου και των φορέων του παίζει βασικό ρόλο στον τρόπο προσέγγισης της παράστασης. Μέσα από το κυκλικό του σχήμα, το ίδιο το Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου δημιουργεί έναν πυρήνα, όπου η ενέργειά του με τη γραμμική απεικόνιση του ήχου διαχέεται στην ευρύτερη περιοχή τού εκεί τόπου, περιλαμβάνοντας τους ανθρώπους και τα φυσικά στοιχεία που υπάρχουν εκεί.

Το σκεπτικό αυτό ακολουθεί η σκηνογραφική, φωτιστική και ενδυματολογική γραμμή της παράστασης, δημιουργώντας μια απόλυτα ενταγμένη στον φυσικό χώρο πραγματικότητα χωρίς αιχμηρές παρεμβάσεις.

Μέσα από την ανάγκη για συνέπεια σ’ αυτή τη σύνδεση του τόπου και των ανθρώπων του αλλά και των ηθοποιών μεταξύ τους, ήταν ζητούμενο να γίνει ένα κάλεσμα σε κάποιους φορείς του Δήμου Επιδαύρου, ώστε οι κάτοικοι-φορείς αυτού του μέρους να υπάρχουν ως φυσικές παρουσίες στην παράσταση, φέρνοντας το δικό τους αόρατο πλέγμα με τον ίδιο τον χώρο. Έτσι, στην παράσταση συμμετέχουν μέλη του ΚΑΠΗ του Δήμου Επιδαύρου και μαθητές από το Γυμνάσιο Λυγουριού του Δήμου Επιδαύρου.

Η ομάδα των ανθρώπων που ανταποκρίθηκαν συναντιέται κάθε δεκαπέντε μέρες στο Λυγουριό, όπου μαζί με τον σκηνοθέτη ακούν ξανά το κείμενο της «Αντιγόνης» και διαλέγονται πάνω σ’ αυτό μέσα από τη δική τους πραγματικότητα.

Τέλος, ο ήχος της παράστασης στηρίζεται στην αίσθηση του αέρα και της νεότητας. Τέσσερις μαθητές και απόφοιτοι του Μουσικού Σχολείου Πτολεμαΐδας με τρία χάλκινα όργανα και ένα κρουστό γίνονται οι φορείς του ήχου της παράστασης.

Ένας κόσμος, όπου η σκηνογραφία, η φωτιστική συνθήκη, οι ηθοποιοί, οι θεατές, οι μουσικοί και οι κάτοικοι των γύρω χωριών συντελούν στη γέννηση ενός νέου Τόπου, όπου θα υπάρξει το έργο της «Αντιγόνης».



Σημείωμα σκηνοθέτη
Ο Ετεοκλής έπεσε υπερασπιζόμενος την πατρίδα του. Είναι ήρωας.

Ο Ετεοκλής σφετερίστηκε το θρόνο από τον αδελφό του.

Ο Πολυνείκης έπεσε πολεμώντας την ίδια του την πατρίδα. Είναι προδότης.

Ο Πολυνείκης διεκδίκησε δίκαια τον θρόνο που του ανήκε.

Ποιος έχει δίκιο;

Ο Κρέοντας έχει την ευθύνη της πόλης. Η πόλη έχει ρωγμή.

Ο Κρέοντας τηρεί αυτά που διακηρύττει για να επανέλθουν η τάξη και η ηρεμία.

Η Αντιγόνη έχει την ευθύνη της οικογένειάς της. Και των νεκρών της.

Η Αντιγόνη παραβαίνει τους νόμους της πόλης και δημιουργούνται χάος και αταξία. Ποιος έχει δίκιο;

Στην Αθήνα δεν επιτρέπεται η ταφή σε ιερόσυλους, προδότες και αυτόχειρες.

Ο Κρέοντας από ακριβοδίκαιος άρχοντας και τηρητής των νόμων μετατρέπεται σε εμμονικό τύραννο και οδηγεί τρία πρόσωπα στην αυτοχειρία.

Η Αντιγόνη κηδεύει έναν αδελφό, κάνοντας τη δουλειά που αναλογεί στους άντρες.

Ο Κρέοντας θρηνεί πάνω από το πτώμα του γιου του, κάνοντας τη δουλειά που αναλογεί στις γυναίκες.

Ποιος είναι το τραγικό πρόσωπο;



Συντελεστές

Μετάφραση - Δραματουργία: Νίκος Α. Παναγιωτόπουλος

Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Ντέλλας

Σκηνογραφία: Ανδρέας Σκούρτης

Ενδυματολογική Επιμέλεια: Κωνσταντίνα Μαρδίκη

Πρωτότυπη Μουσική: Αλέξανδρος Κτιστάκης

Σχεδιασμός Φωτισμών: Παναγιώτης Λαμπής

Βοηθός Σκηνογράφου: ΒιβιάνναΧιωτίνη

Boηθός Σκηνοθέτη/ Επιμέλεια Κίνησης: Aνδρονίκη Μαραθάκη

Ερμηνευτές:  Θανάσης Δόβρης, Κωνσταντίνος Ντέλλας, Φανή Παναγιωτίδου, Μαρία Παρασύρη, Δέσποινα Ντορίνα Ρεμεδιάκη,  Ευθύμης Χαλκίδης



Σχεδιασμός παραγωγής: Kωνσταντίνος Σακκάς

Οργάνωση-Συντονισμός παραγωγής: Mαρία Βασαριώτου

Εκτέλεση παραγωγής: Ιωάννα Βενετάκη

Οργάνωση Παραγωγής: Delta Pi 







Στην παράσταση συμμετέχουν:

Οι μαθητές / απόφοιτοι του Μουσικού Σχολείου Πτολεμαΐδας: Χριστόδουλος Αναγνωστόπουλος, Στυλιανός Βλαχοδήμος, Δημήτρης Μεντεσίδης, Χρήστος Zγούρoς.

Μαθητές του Γυμνασίου Λυγουριού, Δήμου Επιδαύρου

Μέλη του ΚΑΠΗ Δήμου Επιδαύρου



Εισιτήρια από 10 ευρώ στα κεντρικά εκδοτήρια του Φεστιβάλ (Πανεπιστημιου 39), στο 210 32 72000 και στα greekfestival.grκαι viva.gr
https://www.viva.gr/tickets/theater/greekfestival/antigoni-sofokli-mikri-epidavros/

«ΑΝΤΙΓΟΝΗ ». Η Μουσικοθεατρική παράσταση, με μορφή μουσικο-θεατρικού αναλογίου, στο Θέατρο Ειλισσός, από 10 Μαΐου έως 14 Ιουνίου 2016, κάθε Τρίτη στις 9 μ.μ.
Η μουσικοθεατρική παράσταση “Αντιγόνη” με μορφή μουσικο-θεατρικού αναλογίου, αποτελεί μια μουσική απόδοση χορικών και κομμού της τραγωδίας ΑΝΤΙΓΟΝΗ του Σοφοκλή. Μέσα στο τρέχον θεατρικό γίγνεσθαι, η συγκεκριμένη παράσταση με μορφή μουσικού αναλογίου έρχεται να καλύψει το κενό που υπάρχει ως προς την αναζήτηση του καθαρού ήχου που προκύπτει από την μουσικότητα του πρωτότυπου κειμένου.
Πρωταρχικός στόχος της μουσικο-θεατρικής ερευνητικής εργασίας είναι η ανάδειξη της μουσικότητας του λόγου στην αρχαία τραγωδία μέσα από την προσωδιακή και ρυθμική εκφορά λόγου σε πρωτότυπο κείμενο.

Η μετρική ανάλυση του κειμένου έγινε βάσει αξιόπιστων φιλολόγων και ερευνητών που έχουν καταθέσει ολοκληρωμένη μετρική μελέτη του κειμένου.
Η μουσική σύνθεση της παράστασης βασίστηκε στην μετρική του κειμένου, προκειμένου να διασφαλιστεί η απόδοση του νοήματος μέσω του ρυθμικού στοιχείου.
Ως γνωστό, η λήψη νοήματος από τον θεατή στο αρχαίο δράμα γινόταν μέσω μουσικών και κινησιολογικών στοιχείων δηλαδή του ρυθμού, της μελωδίας και της σωματικής κίνησης και όχι μέσω ψυχολογικής αναλυτικής προσέγγισης των χαρακτήρων και των νοημάτων, όπως γίνεται στο σύγχρονο θέατρο.

Η παράσταση έχει την μορφή μουσικο-θεατρικού αναλογίου, δηλαδή απόδοση των χορικών & του κομμού στο πρωτότυπο με φωνή και συνοδεία αυλού, έγχορδου και κρουστού.

Σημειώνεται ότι το υλικό της παράστασης θα αποτελέσει βάση για μεταγενέστερες παραστάσεις που θα εμπεριέχουν και τα διαλογικά μέρη του έργου.



Συντελεστές

Ερμηνεία Κομμού - Αντιγόνη : Ευαγγελία Θαλασσινή

Ερμηνεία χορικών – Τειρεσίας :Παν Καπερνέκας (ταμπουράς, κρουστά)

Ερμηνεία χορικών :Σοφία Ματζάκου

Φλάουτο : Σουζάνα Δεμίρη

Μουσική σύνθεση – Διδασκαλία : Nίκος Χαριζάνος

Σκηνική επιμέλεια : Ευαγγελία Θαλασσινή

Projection : Γιάννης Τασιος

Έρευνα αρχαίας μετρικής : Ευαγγελία Θαλασσινή



INFO

Περίοδος παραστάσεων : 10 Μαΐου - 14 Ιουνίου 2016, κάθε Τρίτη ώρα 21.00

Είσοδος : 10 ευρώ. Μειωμένο (φοιτητών & ανέργων) 7 ευρώ.

Τηλέφωνα κρατήσεων : 210-9214.248 & 6944-30.16.78

Θέατρο Ειλισσός

Αγλαονίκης 3 & Βουλιαγμένης 40, (Μετρό Ακρόπολη), Αθήνα

www.eilissos.gr

Διοργανώνεται και φέτος η Εθνική Στρογγυλή Τράπεζα κατά των Διακρίσεων, για δέκατη τρίτη συνεχή χρονιά, από την «ΑΝΤΙΓΟΝΗ»  - Κέντρο Πληροφόρησης και Τεκμηρίωσης για το Ρατσισμό, την Οικολογία, την Ειρήνη και τη Μη Βία, με θέμα

«ΟΙ ΘΕΣΜΙΚΕΣ «ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ» ΤΗΣ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ».