Από νωρίς το πρωί της Πέμπτης 21 Νοεμβρίου στο εργοτάξιο του μετρό που κατασκευάζεται πλατεία Εξαρχείων βρέθηκαν τα συνεργεία που εφαρμόζουν την απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών μετά από προσφυγή 113 κατοίκων.
Η απόφαση του δικαστηρίου
Οι κάτοικοι είχαν ζητήσει να μην επεκταθούν οι εργασίες ώστε να μπορούν, μεταξύ άλλων, να διέρχονται χωρίς προβλήματα (πχ ασθενοφόρα) σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
Πιο συγκεκριμένα η δικαστική απόφαση «υποχρεώνει τους καθ’ ων να αναστείλουν την επέκταση του εργοταξίου σε όλο το μήκος της οδού Θεμιστοκλέους ή εφόσον αυτό έχει ήδη λάβει χώρα, να απελευθερώσουν τον πεζόδρομο, σε κάθε περίπτωση, στο μέτρο που να επιτρέπεται η ακώλυτη πρόσβαση οχημάτων εκτάκτου ανάγκης (λ.χ. πυροσβεστικών οχημάτων και ασθενοφόρων)».
Η απόφαση του Πρωτοδικείου εκδόθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου, ωστόσο έπειτα από 38 ημέρες μη συμμόρφωσης της Ελληνικό Μετρό και της ΕΡΕΤΒΟ ξεκίνησε η διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης της απόφασης.
Περίπου δυόμιση μήνες μετά τα μέλη των συνεργείων αφαιρούν λαμαρίνες περιμετρικά του εργοταξίου και συγκεκριμένα στην πίσω πλευρά της πλατείας που «βλέπει» στην οδό Θεμιστοκλέους οι οποίες είχαν τοποθετηθεί παράνομα, σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου.
Οι κάτoικοι αντιτίθενται στο μετρό
Κάτοικοι της περιοχής υποδέχθηκαν τα συνεργεία με επευφημίες και τραγούδια.
Υπήρξαν κάποιες καταγγελίες ότι άτομα μέσα στο εργοτάξιο προσπάθησαν να παρεμποδίσουν το έργο των συνεργείων σπρώχνοντας τη δικαστική επιμελήτρια.
Η κατασκευή του μετρό στα Εξάρχεια έχει προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις μεταξύ μερίδας των κατοίκων και επαγγελματιών της περιοχής, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι ο σταθμός δεν έπρεπε να γίνει στην πλατεία.
Για τον λόγο αυτό έχουν υπάρξει πολλές κινητοποιήσεις με σκοπό να αποτραπεί η κατασκευή του μετρό ώστε να διασφαλισθεί η διατήρηση της ιστορικής φυσιογνωμίας της περιοχής.
Σε συναγερμό βρίσκεται η ΕΥΔΑΠ εξετάζοντας διάφορα σενάρια για την αντιμετώπιση των προβλημάτων υδροδότησης της πρωτεύουσας σε περίπτωση παρατεταμένης ανομβρίας παρότι τα υπάρχοντα αποθέματά στους ταμιευτήρες επαρκούν για τέσσερα χρόνια.
Σύμφωνα με πληροφορίες έχει ήδη προχωρήσει η προμελέτη για την μεταφορά νερού από τους δύο ποταμούς που εκβάλλουν στην λίμνη των Κρεμαστών αλλά και αυτή καθαυτή την λίμνη.
Παράλληλα, έχουν ξεκινήσει οι συζητήσεις με μεγάλους παραγωγούς ηλεκτρικού ρεύματος όπως η ΔΕΗ αλλά και ο όμιλος Μυτιληναίου και άλλους για την κατασκευή και λειτουργία 3 η 4 μονάδων αφαλάτωσης δεδομένου ότι η αφαλάτωση απαιτεί μεγάλη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας.
Η μία μονάδα αφαλάτωσης, εφόσον προχωρήσουν οι συζητήσεις με την ΔΕΗ, μπορεί να γίνει στην περιοχή του Λαυρίου.
Οι άλλες δύο ή τρεις στην πλευρά του Κορινθιακού Κόλπου και κατά μήκος του αγωγού μεταφοράς νερού από το Μόρνο στην Αθήνα.
Αρμόδιοι παράγοντες της ΕΥΔΑΠ δήλωσαν στο ΑΠΕ/ΜΠΕ ότι το κόστος του νερού από αφαλάτωση είναι σημαντικό και φτάνει το 1 € το κυβικό ενώ σήμερα η ΕΥΔΑΠ χρεώνει το κυβικό κατά 0,35 λεπτά.
Σε κάθε περίπτωση και οι δύο λύσεις είναι σχετικά χρονοβόρες και θα πάρουν τουλάχιστον μία τριετία μέχρι να λειτουργήσουν.
Οι ίδιοι παράγοντες της ΕΥΔΑΠ τόνιζαν ότι η πιο γρήγορη και πιο συμφέρουσα λύση με χαμηλό κόστος είναι η μεταφορά νερού από την λίμνη των Κρεμαστών η οποία μπορεί να έχει αποτελέσματα και να ενισχύσει το δίκτυο σε χρόνο νωρίτερο και από τα τρία χρόνια εάν δεν υπάρξουν βέβαια προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας για περιβαλλοντικούς ή άλλους λόγους με συνέπεια να καθυστερήσει το έργο.
Το έργο είναι σχετικά εύκολο και θα χρειαστεί βέβαια να γίνει διάνοιξη σηράγγων για την διέλευση του αγωγού, όμως κάτι αντίστοιχο έχει γίνει στο παρελθόν με την μεταφορά νερού από το φράγμα του Ευήνου στο δίκτυο του Μόρνου.
Το αρχικό σενάριο προβλέπει να διασυνδεθούν με το δίκτυο του Μόρνου δύο παραπόταμοι του Αχελώου που εκβάλλουν στη λίμνη Κρεμαστών.
Σύμφωνα με παράγοντες της ΕΥΔΑΠ εξετάζονται όλες οι δυνατές λύσεις για να επιλυθεί οριστικά το πρόβλημα στην υδροδότηση της πρωτεύουσας.
Τις τελικές αποφάσεις θα τις πάρει το αρμόδιο Υπουργείο Περιβάλλοντος και η Κυβέρνηση.
Κατά τη διάρκεια της νύχτας οι Γερμανοί ανασυγκροτούνται και τα ξημερώματα αρχίζουν να αποχωρούν. Όσοι ελάχιστοι έχουν μείνει πίσω συγκεντρώνονται στο Σύνταγμα και με επικεφαλής τον στρατηγό Φέλμι καταθέτουν βιαστικά στεφάνι στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Χωρίς επισημότητες στις 9.15 ένας στρατιώτης τους υποστέλλει τη σημαία με τη σβάστικα από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, σημαίνοντας τη λήξη της Κατοχής, που διήρκεσε 1.625 μέρες.
Θα είναι μια απελευθέρωση γλυκιά που θα σκορπίσει τη χαρά, με τους Αθηναίους να βγαίνουν στους δρόμους να πανηγυρίσουν, φωνάζοντας «Χριστός Ανέστη».
Θα είναι όμως παράλληλα και μια απελευθέρωση πικρή. Οι τελευταίοι μήνες της Κατοχής έχουν βαφτεί με αίμα. Οι Γερμανοί, σίγουροι πλέον για την ήττα τους έχουν εκδικηθεί. Κομμένο, Καλάβρυτα, Δίστομο, Χορτιάτης, Γιαννιτσά. Τα σπέρματα ενός νέου εθνικού διχασμού έχουν πέσει και σύντομα θα έρθει ο Δεκέμβρης.
Το σπάνιο βίντεο – ντοκουμέντο που ακολουθεί είναι ένα απόσπασμα από την «χαμένη» ταινία επικαίρων της Φίνος Φιλμ για το τέλος της ναζιστικής Κατοχής στην Αθήνα, η οποία δεν προβλήθηκε τότε στην Ελλάδα.
Τα ιστορικής σημασίας επίκαιρα ανακαλύφθηκαν από το Ροβήρο Μανθούλη σε κινηματογραφικά αρχεία στις ΗΠΑ και παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα στην αρχική τους μορφή ενσωματωμένα στο ντοκιμαντέρ του «Βίοι παράλληλοι του Εμφυλίου»
Τα πλάνα αλλά και η περιγραφή είναι συγκλονιστικά:
Ακολουθεί ένα απόσπασμα από το βιβλιου του ιστορικού Μενέλαου Χαραλαμπίδη, «Η Εμπειρία της Κατοχής και της Αντίστασης στην Αθήνα», όπου περιγράφει τη μεγάλη αυτή μέρα.
Το πρωινό της 12ης Οκτωβρίου 1944, ένα άγημα Γερμανών στρατιωτών κατέθεσε στεφάνι στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, παρουσία του Δημάρχου Αθηναίων και λίγων επισήμων. Μετά από τρεισήμισι χρόνια Κατοχής, οι Γερμανοί έφευγαν από την Αθήνα, αφήνοντας πίσω τους μια κατεστραμμένη πόλη: 40 – 45.000 νεκροί από πείνα, τουλάχιστον 1.800 εκτελεσμένοι και 2.000 περίπου νεκροί από τις εμφύλιες συγκρούσεις που συστηματικά οι κατακτητές υποδαύλιζαν.
Αρκετές εβδομάδες πριν την Απελευθέρωση, επικρατούσε στην Αθήνα ένα εντελώς παράδοξο κλίμα: το κέντρο της πόλης βρίσκονταν υπό κατοχή, ενώ οι γύρω συνοικίες είχαν «απελευθερωθεί». Οι κάτοικοι του κέντρου μετέβαιναν καθημερινά στις προσφυγικές κυρίως συνοικίες για να συμμετέχουν στους πανηγυρισμούς των κατοίκων τους και να παρακολουθήσουν τις παρελάσεις του ΕΛΑΣ και τις γιορτές της ΕΠΟΝ στους κεντρικούς δρόμους και τις πλατείες.
Το πανηγυρικό κλίμα κορυφώθηκε στις 12 Οκτωβρίου 1944, ημέρα της απελευθέρωσης της Αθήνας. Λίγο μετά την υποστολή της ναζιστικής σημαίας από τον βράχο της Ακρόπολης και ενώ γερμανικά στρατιωτικά φορτηγά διέσχιζαν ακόμη την Πανεπιστημίου με προορισμό την Λιοσίων και την Αχαρνών, εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου συνέρρευσαν στο κέντρο της πόλης, γιορτάζοντας το τέλος της πιο σκληρής δοκιμασίας που έζησαν οι κάτοικοί της από τότε που η Αθήνα ανακηρύχθηκε πρωτεύουσα του νέου ελληνικού κράτους. Όμως, το ξέφρενο πανηγύρι των Αθηναίων δεν επισκίασε το μεγάλο ερώτημα εκείνης της ημέρας: ποια στάση θα κρατούσε το ΕΑΜ τις πρώτες ώρες μετά την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων; Με ποιο τρόπο θα αξιοποιούσε το γεγονός ότι η πρωτεύουσα του κράτους βρίσκονταν σε κενό εξουσίας; Με άλλα λόγια, τι θα γινόταν τις κρίσιμες ώρες που ο ΕΛΑΣ θα μπορούσε να καταλάβει τα κτίρια και τους στρατώνες των Σωμάτων και Ταγμάτων Ασφαλείας και τέλος τα Παλαιά Ανάκτορα, με τις δυνάμεις που είχε ήδη στην Αθήνα, χωρίς να χρειαστεί η επέμβαση του εμπειροπόλεμου ΕΛΑΣ του βουνού;
Ήδη από το καλοκαίρι του 1944, η ανησυχία για τη στάση που θα τηρούσε το ΕΑΜ, οδήγησε την κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του Γεωργίου Παπανδρέου σε εγρήγορση. Γνωρίζοντας ότι οι βρετανικές δυνάμεις θα μπορούσαν να εισέλθουν στην Αθήνα μετά την αποχώρηση των Γερμανών, προσπάθησε να καλύψει το κρίσιμο χρονικό κενό με τη δημιουργία του Εθνικού Στρατού Αθηνών.
Στις αρχές Αυγούστου του 1944 ο υποστράτηγος Παναγιώτης Σπηλιωτόπουλος, διορίστηκε στρατιωτικός διοικητής Αττικής, από τον πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου. Μια από τις πρώτες εντολές που έλαβε ήταν να θέσει όλες τις εθνικές οργανώσεις, εκτός των εαμικών, υπό ενιαία διοίκηση στο νέο σώμα που θα ονομαζόταν Εθνικός Στρατός Αθηνών. Ο Σπηλιωτόπουλος εφαρμόζοντας ουσιαστικά ένα σχέδιο αμύνης απέναντι στον ΕΛΑΣ, διένειμε τους άνδρες των μη εαμικών αντιστασιακών οργανώσεων, αλλά και της αμιγώς αντικομμουνιστικής οργάνωσης «Χ» σε κεντρικά ξενοδοχεία και κτίρια της Αθήνας:
«…Ουσιαστικά η όλη επιχείρηση αντανακλούσε την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε τις παραμονές της απελευθέρωσης. Η εξόριστη ελληνική κυβέρνηση αναζητούσε ένα στρατιωτικό στήριγμα που θα της έδινε την ευκαιρία να μεταφέρει την πολιτική της εξουσία στην Αθήνα και στη συνέχεια να την εδραιώσει με την πολιτικοστρατιωτική συμβολή των Βρετανών. Η δημιουργία του Εθνικού Στρατού Αθηνών αποκλειστικά από ένοπλα τμήματα των εθνικών οργανώσεων, καταδείκνυε τη βαθιά καχυποψία της κυβέρνησης απέναντι στο ΕΑΜ. Η στρατιωτική αυτή δύναμη […] δεν απέκλειε απλώς τις εαμικές δυνάμεις, αλλά ενέτασσε στον Εθνικό Στρατό οργανώσεις όπως η “Χ” και ο ΕΔΕΣ, μέλη των οποίων συγκρούονταν την περίοδο εκείνη με τον ΕΛΑΣ στους δρόμους της Αθήνας.»
Το πρώτο βράδυ της Απελευθέρωσης πρόσφερε μια μεγάλη ανακούφιση στους άνδρες του Εθνικού Στρατού Αθηνών και τα μέλη της κυβέρνησης Παπανδρέου. Ο ΕΛΑΣ της Αθήνας όχι μόνο δεν επιχείρησε να καταλάβει την πόλη, αλλά αντίθετα ήταν ο κύριος παράγοντας διατήρησης της τάξης τη νύχτα εκείνη, αλλά και τις επόμενες ημέρες:
«Την απόλυτη τήρηση των υποχρεώσεων που είχε αναλάβει ο ΕΛΑΣ της Αθήνας απέναντι στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας πιστοποιεί και έγγραφο της βρετανικής Force 133, στο οποίο αναφέρεται ότι Βρετανός πληροφοριοδότης, έκανε το γύρο των προαστίων της Αθήνας, συμπεριλαμβανομένων και των εαμικών προπυργίων, τη νύχτα της 12ης Οκτωβρίου: “Απόλυτη ησυχία παντού. Καμία ταραχή και οι δρόμοι σχεδόν άδειοι. Ο ΕΛΑΣ και άλλα όργανα περιπολούν με τάξη”.»
Η στάση αυτή αντανακλούσε την απόφαση της ηγεσίας του ΚΚΕ και του ΕΑΜ να «παραμερίσει» την επαναστατική λύση, στρεφόμενη προς τη νομιμότητα. Άλλωστε η μαζικότητα των εαμικών οργανώσεων αποτελούσε εγγύηση για μια άνετη επικράτηση του ΕΑΜ όχι πλέον ως αντιστασιακής οργάνωσης, αλλά ως πολιτικού φορέα. Την κατάσταση, σε ότι είχε να κάνει με την στάση του ΕΛΑΣ κατά την ημέρα της απελευθέρωσης αλλά και σε όλη τη διάρκεια μέχρι την άφιξη της εξόριστης κυβέρνησης, ξεκαθάριζε η ημερήσια διαταγή του 1ου Συντάγματος της 1ης Ταξιαρχίας του ΕΛΑΣ Αθηνών, την παραμονή της απελευθέρωσης:
«Συναγωνιστές. Μπήκαμε στην πιο αποφασιστική φάση του αγώνα μας μετά από την τρίχρονη σκληρή δοκημασία που σ’ αυτήν θα πρέπει να δείξωμεν την επαναστατηκότητά μας πάνω στην εξασφάληση της τάξης και ησυχίας. Σύνθημά μας μπένει μακριά από ανησυχίες (άσκοπους πυροβολισμούς, ατομικός έλεγχος ταυτοτήτων) […] Συναγωνιστές, προσοχή στη βαθειά κατανόηση της νίκης που ζητάμε να επιτύχωμε και η οποία διαφέρει κατά πολύ από τις νίκες της σκληρής δοκημασίας, είνε νίκη που θάχη σαν αποτέλεσμα να κερδήσωμε την μεγάλη έκπληξη στα μάτια των συμμάχων μας και όλης της ανθρωπότητας του να παρουσιασθούμε σαν στρατός επιβολής, με πειθαρχία εμφάνηση και ταχήτητα πρωτοφανή και πρωτότυπο στην εκτέλεση των διαταγών.»
Υπό αυτή την οπτική, της μεταφοράς δηλαδή της αντιπαράθεσης ανάμεσα στο ΕΑΜ και τις αντιεαμικές δυνάμεις από τις ένοπλες συγκρούσεις των προηγούμενων μηνών στον πολιτικό ανταγωνισμό των ημερών μετά την αποχώρηση των κατακτητών, πρέπει να εξεταστούν οι μεγάλες διαδηλώσεις της Απελευθέρωσης. Μετά το αυθόρμητο «ξέσπασμα» των κατοίκων κατά τη διάρκεια των πανηγυρισμών της 12ης Οκτωβρίου 1944, τις επόμενες δύο ημέρες το ΕΑΜ πραγματοποίησε τεράστιες και άρτια οργανωμένες διαδηλώσεις, παρουσιάζοντας την εντυπωσιακή δύναμη που είχε πλέον στην Αθήνα. Σε αυτές «πρώτο λόγο» είχαν οι κάτοικοι των εργατικών συνοικιών της Αθήνας και του Πειραιά, αλλά και ένα σημαντικό τμήμα των μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων, η ζωή των οποίων εξαθλιώθηκε κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Στις 15 Οκτωβρίου ήρθε η σειρά των εθνικών οργανώσεων, του μη εαμικού χώρου δηλαδή, να κάνουν επίδειξη ισχύος στους κεντρικούς δρόμους της πρωτεύουσας:
«Η διαδήλωση αυτή πρόβαλε ξεκάθαρα σε επίπεδο εικόνας, συμβολισμών και συνθημάτων, τον ταξικό χαρακτήρα της επερχόμενης σύγκρουσης. Η έκδηλη διαφοροποίηση των δύο στρατοπέδων, έγινε ορατή τις τρεις αυτές πρώτες ημέρες μετά την απελευθέρωση, διότι για πρώτη φορά δινόταν η ευκαιρία δημόσιας και μαζικής έκφρασής της, σε ξεχωριστές εκδηλώσεις. Η διαμάχη του ΕΑΜ με το μη εαμικό χώρο γινόταν πλέον περισσότερο απτή: ο καθένας μπορούσε να δει την απήχηση που είχε η κάθε πλευρά μέσα από τον όγκο και τον παλμό των διαδηλώσεων και να μάθει, κωδικοποιημένα, τις βασικές πολιτικές τους θέσεις μέσα από τη συνθηματολογία τους. Η εικόνα των διαδηλωτών που ζητωκραύγαζαν στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας, οπτικοποιούσε πτυχές της διαμάχης, αναδεικνύοντας το βαθύ διχασμό της ελληνικής κοινωνίας και πως αυτός καταγραφόταν ακόμη και στις ενδυματολογικές διαφοροποιήσεις τους, όπως παρατήρησε ο Γιώργος Θεοτοκάς παρακολουθώντας τη διαδήλωση των “εθνικών” οργανώσεων:
“Πραγματικά η σημερινή διαδήλωση ήταν πολύ αισθητά πιο καλοντυμένη και ευπαρουσίαστη από τη χτεσινή και περιείχε αρκετές κομψές γυναίκες. Είναι η πρώτη φορά αυτές τις μέρες που ένιωσα στην Ελλάδα τόσο έντονα, τόσο ξεκάθαρα κι απόλυτα τον κοινωνικό διχασμό, την ατμόσφαιρα του ταξικού πολέμου”.»
Η κατάληξη της πορείας αυτής ήταν τραγική και αποτέλεσε μια ακόμη τεράστια δοκιμασία για τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ στην Αθήνα. Καθώς ομάδες από τις οργανώσεις του ΕΑΜ Βύρωνα και Καισαριανής κατηφόριζαν την οδό Πανεπιστημίου προς την πλατεία Ομονοίας, δέχτηκαν καταιγισμό πυρών από άνδρες αντικομμουνιστικών οργανώσεων που βρίσκονταν υπό περιορισμό, αλλά ένοπλοι, στο ξενοδοχείο «Ερμής». Από τα πυρά σκοτώθηκαν τουλάχιστον επτά μέλη εαμικών οργανώσεων και τραυματίστηκαν 82. Για τους υποστηρικτές του ΕΑΜ η κατάσταση ήταν ξεκάθαρη: ακόμη και μετά την Απελευθέρωση, οι συνεργάτες των Γερμανών προξενούσαν θύματα. Επιπρόσθετα, η επιλογή της κυβέρνησης Παπανδρέου να θέσει υπό περιορισμό τους άνδρες των δωσιλογικών οργανώσεων, όχι στα στρατόπεδα που βρίσκονταν στην περιφέρεια της πόλης, αλλά σε κεντρικά ξενοδοχεία της Αθήνας και μάλιστα χωρίς να τους αφοπλίσει, γεννούσε εύλογα ερωτήματα για το ποιοι ήταν αυτοί που επιθυμούσαν τη δημιουργία ενός ομαλού κλίματος και ποιοι το υπονόμευαν:
«Αμέσως μετά το επεισόδιο επενέβησαν επιτόπου ο επιτελάρχης του στρατιωτικού διοικητή Αττικής, Παυσανίας Κατσώτας και ο διευθυντής της Αστυνομίας Άγγελος Έβερτ, με διαταγή των οποίων αφοπλίστηκαν τα μέλη των οργανώσεων αυτών, ενώ για την αποφυγή παρόμοιων επεισοδίων τοποθετήθηκαν ισχυρές βρετανικές φρουρές στις πλατείες Συντάγματος και Ομονοίας. Όμως για τους υποστηρικτές του ΕΑΜ το γεγονός ότι οι συνεργάτες του κατακτητή όχι μόνον παρέμεναν οπλισμένοι αλλά και προκαλούσαν νέα θύματα, αποδείκνυε την πρόθεση της κυβέρνησης Παπανδρέου και των Βρετανών να διατηρήσουν ετοιμοπόλεμα τα στοιχεία αυτά για μια ενδεχόμενη ένοπλη σύγκρουσή τους με τον ΕΛΑΣ. Το ΕΑΜ, στην προσπάθειά του να αποδείξει έμπρακτα την τήρηση των δεσμεύσεών του απέναντι στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, δεν απάντησε ένοπλα στην επίθεση που δέχτηκαν τα μέλη του στις 15 Οκτωβρίου. Έχοντας ως δεδομένη την πολιτική του κυριαρχία σε ολόκληρη την πρωτεύουσα, επεδίωκε τη συμβολή του στο κλίμα ομαλότητας για να μπορέσει να κεφαλαιοποιήσει σε πολιτικό επίπεδο την απόλυτη επικράτησή του σε Αθήνα και Πειραιά:
ΑΘ“Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, εάν ήθελε το ΕΑΜ, μπορούσε στις 15 Οκτωβρίου, με τις βοηθητικές του μόνον δυνάμεις, να προκαλέσει λουτρό αίματος των αντιπάλων του και να ελέγξει την πρωτεύουσα. Απλώς δεν το ήθελε, για τους λόγους που υποδεικνύει το ημερολόγιο του Ζέβγου, η κατευναστική επιρροή του οποίου ομολογείται και από εκπροσώπους της συντηρητικής πλευράς […] Αλλά η εαμική αντίδραση παρέμεινε στο επίπεδο της καταγγελίας, χωρίς αντίποινα”.
Οι λίγες εβδομάδες που ακολούθησαν μέχρι την έναρξη των Δεκεμβριανών, κύλησαν μέσα σε ένα κλίμα αναζήτησης πολιτικών ισορροπιών με την απειλή προσφυγής στην ένοπλη βία και από τις δύο πλευρές που συγκρούστηκαν το Δεκέμβρη. Σε ένα πολωμένο κλίμα το οποίο τροφοδοτούνταν διαρκώς από το διχασμό της βάσης της ελληνικής κοινωνίας, μια οποιαδήποτε αιτία μπορούσε να οδηγήσει στην έναρξη της εμφύλιας σύγκρουσης. Η διαφωνία σχετικά με τη διάλυση των αντιστασιακών οργανώσεων και τη σύνθεση του υπό δημιουργία εθνικού στρατού, ήταν κάτι παραπάνω από μια απλή αιτία. Οι συσχετισμοί ανάμεσα στις εαμικές και μη δυνάμεις στον υπό δημιουργία εθνικό στρατό, αποτέλεσαν ανυπέρβλητο εμπόδιο για τη βιωσιμότητα της βραχύβιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Στις 3 Δεκεμβρίου 1944, ξέσπασε με σαφώς μεγαλύτερη σφοδρότητα μια σύγκρουση που είχε την αφετηρία της στα διχαστικά γεγονότα του τελευταίου χρόνου της Κατοχής. Η πολιτική ηγεσία της χώρας, συμπεριλαμβανομένων και των υπουργών του ΕΑΜ, είχε χάσει την ευκαιρία για μια ειρηνική μετάβαση στη μεταπολεμική περίοδο».
Καθολική αποχή από τα καθήκοντά τους και συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τον νέο Δικαστικό Χάρτη στον χώρο του πρώην Ειρηνοδικείου Αθηνών, αύριο Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου και ώρα 09:30 το πρωί, πραγματοποιούν οι δικηγόροι της Αθήνας μετά τη σχετική απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΔΣΑ.
Ανακοίνωση κατά του νέου Δικαστικού Χάρτη έχει κυκλοφορήσει ο ΔΣΑ
Σύμφωνα με τους δικηγόρους, ο λόγος της καθολικής αποχής είναι η παντελώς πρόχειρη και χωρίς να έχουν προετοιμασθεί οι υποδομές και να έχουν γίνει οι αναγκαίες ενέργειες, από το υπουργείο Δικαιοσύνης, για την εφαρμογή από αύριο, του νέου Δικαστικού Χάρτη.
Η ανακοίνωση του ΔΣΑ
Η καθολική αποχή αφορά κάθε δικαστική και εξώδικη ενέργεια, συμπεριλαμβανομένης της σύνταξης και υπογραφής πάσης φύσεως ιδιωτικών συμφωνητικών, και επιπλέον, σύμφωνα με τον ΔΣΑ:
α) αποχή των δικηγόρων από την εκδίκαση πάσης φύσεως υποθέσεων
β) αποχή των δικηγόρων από την κατάθεση δικογράφων και τη διενέργεια πάσης φύσεως διαδικαστικών πράξεων
γ) αποχή των δικηγόρων από παράσταση σε διοικητικές επιτροπές και υπηρεσίες (Τοπικές Διοικητικές Επιτροπές ΕΦΚΑ, Επιθεωρήσεις Εργασίας, Πειθαρχικά Συμβούλια, Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών, Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας, ΕΑΔΗΣΥ, κλπ),
δ) αποχή από την καταχώριση εγγραπτέων πράξεων στο Κτηματολόγιο (πρόδηλα, προσημειώσεις, αγωγές, διαδικασία του άρθρου 6 παρ. 4 του Ν. 2664/1998, κλπ), ε) αποχή από την κατάθεση δικαιολογητικών για χορήγηση – ανανέωση αδειών παραμονής μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας του Portal της Ολομέλειας.
Οι δικηγόροι αντιδρούν στον νέο Δικαστικό Χάρτη.
Άδειες θα χορηγούνται αποκλειστικά και μόνο:
– Σε περιπτώσεις παραγραφών και αποσβεστικών προθεσμιών, συμπεριλαμβανομένων των δικονομικών, σε αστικές, ποινικές και διοικητικές υποθέσεις ενώπιον των Δικαστηρίων, σε περιπτώσεις λήξης των προθεσμιών για άσκηση προσφυγών ενώπιον των Διοικητικών Αρχών, καθώς και σε περιπτώσεις προθεσμιών του Κώδικα Μετανάστευσης (λήξεις αδειών παραμονής, θεωρήσεις εισόδου, κλπ).
– Στις ποινικές υποθέσεις, στα πλημμελήματα συμπληρωμένα έξι (6) έτη στον α’ και επτά (7) έτη στον β’ βαθμό και στα κακουργήματα συμπληρωμένα δεκαπέντε (15) έτη στον α΄ βαθμό και δεκαοκτώ (18) έτη στο β’ βαθμό.
– Σε ποινικές δίκες β’ βαθμού με κρατούμενο, συνεπεία πρωτοβάθμιας καταδικαστικής απόφασης.
– Σε περιπτώσεις προσωρινά κρατουμένων, εν’ όψει της συμπλήρωσης προσωρινής κράτησης. Συμπληρωμένοι δέκα μήνες σε περίπτωση δωδεκαμήνου και δεκαπέντε μήνες σε περίπτωση δεκαοκτάμηνου.
– Σε Αναστολές και Ανακοπές κατά πλειστηριασμών
– Σε Αντιρρήσεις, ενώπιον Διοικητικών Δικαστηρίων, μόνο όταν επίκειται άμεση απέλαση αλλοδαπού.
– Σε εκδίκαση προσωρινών διαταγών καταφανώς και άκρως κατεπειγουσών περιπτώσεων.
– Σε ένορκες βεβαιώσεις, μόνο εφόσον υπάρχει κίνδυνος παρόδου προθεσμίας.
– Σε υποχρεωτική αρχική συνεδρία (ΥΑΣ) Διαμεσολάβησης:
i) για τις υποθέσεις στις οποίες έχει ήδη υποβληθεί αίτημα στο Διαμεσολαβητή,
ii) για τις υποθέσεις της νέας τακτικής όπου τίθεται ζήτημα προθεσμίας κατάθεσης προτάσεων και
iii) για τις οικογενειακές διαφορές, όπου επίκειται η συζήτησή τους Ρητά διευκρινίζεται ότι κατά την διάρκεια της καθολικής αποχής:
– Δεν θα γίνονται καταθέσεις δικογράφων ενδίκων μέσων και βοηθημάτων.
– Δεν θα χορηγούνται άδειες:
α) Για ασφαλιστικά μέτρα
, β) Για αιτήσεις αναστολής και
γ) Για αυτόφωρα και συνοδείες.
– Δεν θα διενεργούνται επιδόσεις δικογράφων και αποφάσεων και κατασχέσεις εις χείρας τρίτου.
– Η αποχή καταλαμβάνει και τα συναινετικά διαζύγια.
Άδεια δεν απαιτείται:
α) Για την κατάθεση προτάσεων και προσθήκης αντίκρουσης στην τακτική διαδικασία,
β) Για την κατάθεση προτάσεων και συζήτηση μικροδιαφορών
γ) Για την κατάθεση προσθήκης/αντίκρουσης, σημειώματος, υπομνήματος, κλπ, σε υποθέσεις που έχουν συζητηθεί και η προθεσμία λήγει κατά τη διάρκεια της αποχής και
24ωρη απεργία, από τις 5 τα ξημερώματα της Δευτέρας 9 Σεπτεμβρίου έως τις 5 το πρωί της επομένης, προκήρυξε το Συνδικάτο Αυτοκινητιστών Ταξί Αττικής.
Η ανακοίνωση των αυτοκινητιστών:
Μια σειρά από κυβερνητικές αποφάσεις και σημαντικές νομοθετικές παραλείψεις, δείχνουν ξεκάθαρα τις κατευθυντήριες γραμμές.
Ο νέος φορολογικός νόμος μάς οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην ασύμφορη εργασία και στην οικονομική καταστροφή. Το ασφαλιστικό σφίγγει τη θηλιά ακόμα περισσότερο γύρω από το λαιμό μας. Ο αθέμιτος ανταγωνισμός από ιδιωτικά αυτοκίνητα, πολυεθνικές εφαρμογές και την πειρατεία μας κλέβει κάθε μέρα το πιο ποιοτικό μεταφορικό μας έργο με την ανοχή της Πολιτείας. Και αντί το Υπουργείο να δώσει λύσεις, η κυρία Κεφαλογιάννη εκδίδει διευκρινιστικές εγκυκλίους μέσω του υπουργείου Τουρισμού που παρερμηνεύουν το νόμο και εμποδίζουν τις ελεγκτικές αρχές να βεβαιώσουν παραβάσεις και να επιβάλλουν ποινές.
Η εμμονή της κυβέρνησης για μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση από το 2026 είναι το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου για το επάγγελμά μας.
Φτάνει πια
Ο καθένας από εμάς πρέπει να βγει μπροστά και να παλέψει κοντά στο Συνδικάτο μας, να διαμαρτυρηθεί, να αντισταθεί σε όλα αυτά που γίνονται για εμάς χωρίς εμάς!
Μην τους επιτρέψουμε να παίζουν με την ζωή μας.
Λέμε όχι σε κομματικά, επιχειρηματικά, οικονομικά συμφέροντα. Για εμάς υπάρχει μόνο το ταξί!!!
Οι Xylouris White, το συγκλονιστικό μουσικό ντουέτο των θρυλικών Ψαρογιώργη και Jim White, μετά απ’τις δύο συγκλονιστικές περσινές τους εμφανίσεις, επιστρέφουν το Σεπτέμβρη στο Ναό προτού μεταβούν σε Κρήτη και Ευρώπη.
Απεργία από τις 6 π.μ. πραγματοποιούν σήμερα οι αυτοκινητιστές Ταξί στην Αττική με ομόφωνη απόφαση του ΣΑΤΑ, εκφράζοντας την αγανάκτηση του κλάδου για το «ξεπούλημα του μεταφορικού έργου».
Στις 9.30 π.μ. οι αυτοκινητιστές θα συγκεντρωθούν με τα οχήματά τους στην συμβολή των οδών Σπύρου Πάτση και Καβάλας, με κύριο αίτημα να αποσυρθεί άμεσα η επίμαχη τροπολογία του υπουργείου Τουρισμού, που αφήνει ανεξέλεγκτες τις εταιρείες ΕΙΧ ( εκμισθωμένων Επιβατικά Ιδιωτικής Χρήσης).
«Η κυβέρνηση δεν αντιλήφθηκε το μήνυμα της 9ης Ιουνίου» αναφέρει ο ΣΑΤΑ
Η απεργία θα ισχύσει έως τις 06:00 το πρωί της Παρασκευής.
«Τροπολογία υπέρ των καρτέλ»
Όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή του το ΣΑΤΑ, στη Συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου που πραγματοποιήθηκε εκτάκτως την Τρίτη 9 Ιουλίου 2024 στα γραφεία του Συνδικάτου, αποφασίστηκε ομόφωνα από όλες τις παρατάξεις 24ωρη απεργία για την Πέμπτη 11 Ιουλίου, ημέρα ψήφισης του ξεπουλήματος του μεταφορικού έργου που προωθείται από το υπουργείο Τουρισμού υπέρ των ΕΙΧ.
«Σε μια παγκόσμια πρωτοτυπία, θέλει να απαγορέψει δια νόμου τον έλεγχο που συνταγματικά έχουν δικαίωμα να ασκούν οι ελεγκτικές αρχές τόσο στους οδηγούς των συγκεκριμένων οχημάτων, όσο και στους μεταφερόμενους επιβάτες» σημειώνεται.
«Η κυβέρνηση δεν αντιλήφθηκε το μήνυμα της 9ης Ιουνίου που της έδωσε ο κλάδος και ο ελληνικός λαός. Συνεχίζει ακάθεκτη το έργο ισοπέδωσης ενός ολόκληρου κλάδου υπέρ των καρτέλ» καταλήγει η ανακοίνωση.
Ολόκληρη η ανακοίνωση
«Με ομόφωνη απόφαση όλων των παρατάξεων, το Διοικητικό Συμβούλιο του ΣΑΤΑ αποφάσισε 24ωρη απεργιακή κινητοποίηση των Ταξί της Αθήνας. Εκφράζοντας την αγανάκτηση του κλάδου απαιτούμε
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΕΠΙΜΑΧΗ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΥΠ. ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ
Στην Συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Σ.Α.Τ.Α. που πραγματοποιήθηκε εκτάκτως την Τρίτη 9 Ιουλίου 2024 στα γραφεία του Συνδικάτου μας, αποφασίστηκε ΟΜΟΦΩΝΑ από όλες τις παρατάξεις 24ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ για την Πέμπτη 11 Ιουλίου, ημέρα ψήφισης του ξεπουλήματος του μεταφορικού έργου που προωθείται από το Υπ. Τουρισμού υπερ των ΕΙΧ.
Σε μια ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑ θέλει να απαγορέψει δια νόμου τον έλεγχο διασταύρωσης στοιχείων που συνταγματικά έχουν δικαίωμα να ασκούν οι ελεγκτικές αρχές τόσο στους οδηγούς των συγκεκριμένων οχημάτων, όσο και στους μεταφερόμενους επιβάτες.
Συνάδελφοι,
Η κυβέρνηση δεν αντιλήφθηκε το μήνυμα της 9ης Ιουνίου που της έδωσε ο κλάδος και ο Ελληνικός λαός. Συνεχίζει ακάθεκτη το έργο ισοπέδωσης ενός ολόκληρου κλάδου υπέρ των καρτελ.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ
Υπερασπιζόμαστε την εργασία μας, τη ζωή μας και το μέλλον μας!
Συνάδελφοι,
Η κυβέρνηση δείχνει με κάθε τρόπο την διάθεση της να απαλλοτριώσει το επάγγελμά μας στηρίζοντας με κάθε τρόπο τα ολιγοπώλια και τις πολυεθνικές. Είναι στο χέρι μας να της δώσουμε να καταλάβει ότι δεν ανεχόμαστε άλλο τις πρακτικές υπονόμευσης που ακολουθεί απέναντι στην οικογενειακή μας γαλήνη και την επαγγελματική μας αξιοπρέπεια.
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΟΧΗ
Είναι η ώρα του Ταξί.
ΚΑΝΕΝΑ ΤΑΞΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΜΕ ΤΑ ΟΧΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 11 ΙΟΥΛΙΟΥ ΣΠ. ΠΑΤΣΗ & Λ. ΚΑΒΑΛΑΣ ΣΤΙΣ 09:30 Π.Μ.
Υπερασπιζόμαστε την εργασία μας, τη ζωή μας και το μέλλον μας!»
βασισμένο στα διηγήματα του Άντον Πάβλοβιτς Τσέχωφ
Μετά τη μεγάλη επιτυχία και τα συνεχή sold out σε όλη την Ελλάδα, επιστρέφει με καλοκαιρινή περιοδεία στην Αθήνα
Διασκευή: Ελένη Ράντου
Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης
Στον ρόλο του Τσέχωφ, ο Τάσος Χαλκιάς
Πρωταγωνιστούν (Αλφαβητικά):
Ιωάννης Απέργης, Παναγιώτα Βιτετζάκη, Βίβιαν Κοντομάρη,
Λυδία Σγουράκη, Πάνος Σταθακόπουλος,
Δήμητρα Στογιάννη, Χάρης Χιώτης
Η εκρηκτική κωμωδία της Ελένης Ράντου, βασισμένη στη διασκευή του Νηλ Σάιμον πάνω στα διηγήματα του Τσέχωφ, μετά την τεράστια επιτυχία και τα συνεχή sold out σε όλη την Ελλάδα, ξεκινάει την καλοκαιρινή της περιοδεία στα ανοιχτά θέατρα της Αττικής στις 3/6, σε μία ακόμα εντυπωσιακή παραγωγή από την εταιρεία «Μέθεξις» του Χρήστου Τριπόδη.
Συγκέντρωση στην Πλατεία Ελευθερίας και πορεία στις πρεσβείες ΗΠΑ- Ισραήλ την Τετάρτη, 15 Μαΐου στις 19:00.
Αναλυτικά το κάλεσμα:
76 χρόνια μετά την πρώτη Νάκμπα (την πρώτη καταστροφή της Παλαιστίνης που έγινε στις 15/5/1948) το Ισραήλ, με την πλήρη στήριξη των ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ θέλει να οδηγήσει τον Παλαιστινιακό λαό στην πλήρη καταστροφή και εξαφάνιση. Η γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού στη Γάζα, οι δολοφονίες στη Δυτική Όχθη και οι βομβαρδισμοί στη Ράφα, απειλούν και με τη γενίκευση του πολέμου σε όλη την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, και όχι μόνο!
Παρά τη γενοκτονία και τον πόλεμο που διαρκεί επτά μήνες, η ένοπλη Παλαιστινιακή Αντίσταση για μια λεύτερη και Ανεξάρτητη Παλαιστίνη, συνεχίζεται, και φανερώνει την αδυναμία του Ισραήλ να την εξουδετερώσει.
Οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στηρίζουν το κράτος-δολοφόνο, θέλοντας να εδραιώσουν τη θέση τους στην περιοχή, ενώ ταυτόχρονα ρίχνουν κι άλλο λάδι στη φωτιά στέλνοντας φρεγάτες στην Ερυθρά Θάλασσα.
Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει διαλέξει πλευρά, συμμετέχει ανοιχτά στον πόλεμο στο πλευρό του Ισραήλ και βάφει τα χέρια της με το αίμα των Παλαιστινίων! Εμπλέκει επικίνδυνα τη χώρα στον πόλεμο! Η ελληνική φρεγάτα ΎΔΡΑ που βρίσκεται στην Ερυθρά Θάλασσα και η μετατροπή της Λάρισας σε διοικητήριο, και της υπόλοιπης χώρας σε πολεμικό ορμητήριο, βοηθούν έμπρακτα στρατιωτικά το Ισραήλ να συνεχίσει τους βομβαρδισμούς και την πολιορκία των Παλαιστινίων και κλιμακώνουν τους κινδύνους για τον ελληνικό λαό! Ταυτόχρονα, και ενώ η υγεία και η παιδεία γίνονται όλο και πιο δυσπρόσιτες για τον λαό, ετοιμάζονται να προχωρήσουν στην αγορά νέων πολεμικών εξοπλισμών.
Η νεολαία σε ΗΠΑ και Ευρώπη, με τις φοιτητικές καταλήψεις στα πανεπιστήμια, που επιμένουν και εξαπλώνονται, απαιτώντας να σταματήσει η γενοκτονία και για Λευτεριά στην Παλαιστίνη, μας δείχνει τον δρόμο!
ΙΣΡΑΗΛ – ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΜΑΖΙΚΑ ΑΜΑΧΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΩΡΑ Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ, ΟΙ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΙ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΟΡΚΊΑ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ
ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΣΤΗ ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ- ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ, ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ – ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ – ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ – ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟ ΛΑΟ
ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΟΥΣΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΣΤΟΥΣ ΜΟΥΣΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ
Την Πέμπτη 28 Μαρτίου διοργανώνουμε στο ΚΥΤΤΑΡΟ μία συναυλία με την πρωτοβουλία “Αλληλεγγύη από τους μουσικούς της Αθήνας στους μουσικούς της Γάζας”. Στόχος μας είναι το χρηματικό ποσό που θα μαζευτεί να δοθεί στο A shelter for Gaza's artists, ένα crowdfunding των οργανισμών Al Kamandjâti, Edward Said National Conservatory of Music, Delia Arts Foundation και Jafra Productions.
Καθώς οι Ισραηλινοί βομβαρδισμοί συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό εναντίον του λαού της Γάζας με σκοπό την πλήρη εξάλειψη κάθε Παλαιστινιακού στοιχείου, όλες οι κοινωνικές ομάδες στην μαρτυρική αυτή περιοχή έχουν χάσει αθώες ανθρώπινες ζωές, ολόκληρο το βιός τους και τα σπίτια τους.
Εξ αιτίας αυτής της κατάστασης, στην Αθήνα έχει ξεκινήσει μία πρωτοβουλία αλληλεγγύης από ενεργούς μουσικούς οι οποίοι μέσω της τέχνης τους επιστρατεύονται για να συμβάλλουν στην οικονομική ενίσχυση των Παλαιστινίων συνάδελφών τους και των οικογενειών τους στην Γάζα.
Συγκεκριμένα, οι διοργανωτές αναζητούν και κλείνουν χώρους τέχνης, θέατρα και μουσικές σκηνές με σκοπό την συλλογή χρημάτων μέσω μουσικών παραστάσεων κάθε είδους μουσικής. Στις εκδηλώσεις αυτές, πέρα από μουσική, θα υπάρχουν χαιρετισμοί και ολιγόλεπτες ομιλίες από ανθρώπους που έχουν συμπαρασταθεί έμπρακτα πολλά χρόνια στον λαό της Παλαιστίνης και είναι βαθιά γνώστες του εβδομηνταπεντάχρονου μαρτυρίου του.
Η αποστολή των χρημάτων της οικονομικής ενίσχυσης θα γίνει μέσω ασφαλούς οδού καθότι υπάρχει άμεση επαφή με τους υπευθύνους που ξεκινήσανε το Fundraiser project “SHELTER FOR GAZA ARTISTS” αλλά και τους Παλαιστίνιους της Γάζας που είναι τελικοί αποδέκτες της ενίσχυσης και συντονίζουν την διαχείριση των χρημάτων και τις σχετικές ενέργειες ώστε να εξασφαλιστεί χώρος για την στέγαση των μουσικών με τις οικογένειές τους και κάλυψη των πρώτων αναγκών, σε πρώτη φάση.
Σε δεύτερη φάση, θα ξεκινήσουν με τις κατάλληλες προϋποθέσεις από τους ίδιους τους μουσικούς καλλιτεχνικές δραστηριότητες για τα ψυχικά τραυματισμένα παιδιά της Γάζας.
Για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με το “SHELTER FOR GAZA ARTISTS” προς χάριν του οποίου γίνεται η εκστρατεία αλληλεγγύης από τους μουσικούς της Αθήνας, παρακαλώ δείτε εδώ:
Ο νέος φορολογικός νόμος μάς οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην ασύμφορη εργασία και στην οικονομική καταστροφή.
