Πρεμιέρα

Παρασκευή 13 Μαΐου 2022

Ο Τζωρτζ Όργουελ τρώει μια σφαίρα στο λαιμό. Ο Αντρές Νιν δολοφονείται. Ο Λόρκα εκτελείται. Επτά διαφορετικοί θάνατοι για τον Μπουεναβεντούρα Ντουρούτι, τον θρυλικό ηγέτη των αναρχικών. Ο Τρότσκι καταδικάζει το POUM. Ο Στάλιν αρπάζει τον ισπανικό χρυσό. Ο Χίτλερ ακούει Βάγκνερ στο Μπάιροϊτ. Ο Φράνκο και ο Πρίμο ντε Ριβέρα θαμμένοι δίπλα δίπλα. Ένα παιδί θυμάται τις μέρες στον αναρχικό παιδικό σταθμό. Βαρκελώνη. Το φως που καίει.

Η νέα παράσταση των RMS MATAROA καταπιάνεται με τα γεγονότα του Ισπανικού Εμφυλίου, τα τρία εκείνα χρόνια πριν την απόλυτη επικράτηση του Φράνκο, τότε που ένα μοντέλο κοινωνικής οργάνωσης βασισμένο στον αναρχισμό μετέτρεψε για λίγο την Ουτοπία σε πραγματικότητα. Με καθαρή κριτική ματιά πάνω στην ιστορία και τις ιδεολογίες,δοκιμάζουμε τα θεατρικά όρια, περνώντας από το θέατρο ντοκουμέντο στη θεατρική αφήγηση, και ακόμα σε πιο λυρικές μουσικές φόρμες. Το σινεμά, μια συμφωνική ορχήστρα, όπως κι ένα jam session, φτιαγμένο από ήχους μαζεμένους απ’ το δρόμο, είναι κάποια από τα υλικά της προσπάθειας μας, να συνθέσουμε μια νέα αφήγηση της ιστορίας του ισπανικού εμφυλίου. Μιας ιστορίας που αποτελείται από πολλές θραυσματικές εικόνες. Και κάτι ακόμα: αποτελεί σήμερα το αναρχικό μοντέλο έναν πιθανό τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας ή είναι μόνον μία προσωπική στάση ζωής που μπορεί να οδηγήσει στην ευτυχία; Η Βαρκελώνη καίει ακόμα.

Στο πλαίσιο ενός πιο ελεύθερου θεατρικού τρόπου, προτείνουμε δύο επιλογές για την παρουσίαση της παράστασης. Μία μικρής και μια μακράς διαρκείας, στην οποία θεατές και ερμηνευτές θα μπορούν να κινούνται με απόλυτη ελευθερία καθ’ όλη τη διάρκεια της, σε μια απόπειρα διαστολής του δραματικού χρόνου.   

Η ομάδα RMS MATAROA αποτελείται από τους Μάνο Βαβαδάκη, Στέλλα Βογιατζάκη, Χαρά – Μάτα Γιαννάτου, Κατερίνα Ζησούδη, Κατερίνα Παπανδρέου και Κωνσταντίνο Πλεμμένο. Συνεργάτες και φίλοι από το 2013, αποφάσισαν να συγκροτήσουν έναν σταθερό πυρήνα, μια καλλιτεχνική συντροφιά με κοινούς στόχους, αναζητώντας ένα συλλογικό τρόπο καλλιτεχνικής δημιουργίας, για ένα αύριο ανθρωποκεντρικό κι ένα θέατρο το οποίο απολαμβάνει μεγαλύτερη ελευθερία.

Μικρό Αναρχικό Καλοκαίρι / Βαρκελώνη ‘36

Μια παράσταση της ομάδας RMS MATAROA

Σκηνοθεσία: Ακύλλας Καραζήσης

Με τους Μάνο Βαβαδάκη, Χαρά – Μάτα Γιαννάτου, Θεοδώρα Γεωργακοπούλου, Ακύλλα Καραζήση, Κατερίνα Παπανδρέου, Κωνσταντίνο Πλεμμένο

Εικαστική εγκατάσταση: Μάρω Μιχαλακάκου

Σχεδιασμός φωτισμών, φωτογραφίες: Μαριέττα Παυλάκη

Επιμέλεια κοστουμιών: Ιφιγένεια Νταουντάκη

Βοηθός σκηνοθέτη: Θεοδώρα Γεωργακοπούλου

Από 13 έως 29 Μαΐου 2022, για 9 παραστάσεις

Μέρες και ώρες παραστάσεων:

Παρασκευή – Σάββατο 20:30 – 23:00 (short version)

Κυριακή 18:00 - 23:00 (long version)

Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν – Φρυνίχου

Φρυνίχου 14, Πλάκα

Τηλέφωνα ταμείου: 2103222464 και 2103236732

Καθημερινά 17:00-22:00

Πρώτη παρουσίαση / Ανάθεση της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ

 

Ο Κολοκοτρώνης ατενίζει το μέλλον

Γυναίκες προετοιμάζονται για την επανάσταση

κι εγώ, κάτι θα σκέφτομαι

 

9, 10, 14, 15, 16 Οκτωβρίου 2021

Εναλλακτική Σκηνή ΕΛΣ – Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

Στο πλαίσιο του εορτασμού των 200 ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης

 

Η προπώληση των εισιτηρίων ξεκινά την Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2021 στις 12.00, στην ticketservices.gr, τα Ταμεία της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ και τα Καταστήματα Public.

 

Η νέα παράσταση των Μιχαήλ Μαρμαρινού και Ακύλλα Καραζήση

Ο Κολοκοτρώνης ατενίζει το μέλλον

Γυναίκες προετοιμάζονται για την επανάσταση

κι εγώ, κάτι θα σκέφτομαι

έρχεται στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, στις 9, 10, 14, 15, 16 Οκτωβρίου 2021. Η παραγωγή αποτελεί ανάθεση της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ σε μια ομάδα υψηλού καλλιτεχνικού προφίλ με επικεφαλής τους σκηνοθέτες / ερμηνευτές Μιχαήλ Μαρμαρινό και Ακύλλα Καραζήση καθώς και τον αναγνωρισμένο συνθέτη Αντώνη Ανισέγκο, στο πλαίσιο των εορτασμών για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821.

 

Η παραγωγή των Μιχαήλ Μαρμαρινού και Ακύλλα Καραζήση επιδιώκει, μέσα από μια θεατρική γλώσσα όπου τα μέσα της σκηνής και του ήχου διαπλέκονται σε απροσδόκητους και νεωτερικούς συνδυασμούς, να προσεγγίσει την Ελληνική Επανάσταση ως ένα πολυσχιδές πεδίο διαρκούς κριτικής και αυτοκριτικής, και να προτείνει μια σκηνική ανάγνωση που διαπραγματεύεται το θέμα με παιγνιώδη, ποιητικό αλλά και ιστορικά τεκμηριωμένο τρόπο.

 

Η παραγωγή υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) [www.SNF.org] για τη δημιουργία του επετειακού προγράμματος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821.

Η Επανάσταση του 1821 συχνά διαβάστηκε και ως η απαρχή των δεινών του νέου ελληνικού κράτους. Η κριτική στο εθνικό αφήγημα που σχετίζεται με τον απελευθερωτικό αγώνα του 1821 υπήρξε μέρος της ίδιας της διαδικασίας διαμόρφωσής του. Ξεκινώντας από τους ήρωες της Επανάστασης, πολλοί από τους οποίους γνώρισαν τη χλεύη και την καταδίκη στη διάρκεια της ζωής τους, και προχωρώντας στις διαμάχες ανάμεσα στις φατρίες και τις αντιπαλότητες των μεγάλων δυνάμεων, η Επανάσταση δεν υλοποιήθηκε από ένα ενιαίο και αδιαίρετο μέτωπο, αλλά υπήρξε συνισταμένη πολλών και διαφορετικών προσεγγίσεων, που οδήγησαν σε αντίστοιχες αφηγήσεις.

Η κριτική (στον αντίπαλο, στον Άλλο, στον συνοδοιπόρο) είναι συστατικό κομμάτι του νέου ελληνικού κράτους. Αυτή την αγωνιστική όσο και ανταγωνιστική διάσταση της Επανάστασης και της υποδοχής της στη διαχρονία της νεότερης Ελλάδας θέλει να τονίσει η ανάθεση της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ στους σκηνοθέτες / ερμηνευτές Μιχαήλ Μαρμαρινό και Ακύλλα Καραζήση και τους πολύτιμους συνεργάτες τους. Το νέο τους εγχείρημα φτιάχνει ένα υπόδειγμα τολμηρό, διαφορετικό και δημιουργικό, που αναπτύσσεται ανασύροντας βιώματα από τα τεκμήρια του παρελθόντος. Βιώματα ανθρώπων πεθαμένων και χαμένων ανθρώπινων συνόλων που δεν μπορούν να πάρουν ζωή και ανάσα παρά μέσα από την ερμηνευτική τους ανασύσταση.

Στην παραγωγή

Ο Κολοκοτρώνης ατενίζει το μέλλον

Γυναίκες προετοιμάζονται για την επανάσταση

κι εγώ, κάτι θα σκέφτομαι

οι Μιχαήλ Μαρμαρινός και Ακύλλας Καραζήσης δίνουν, εδώ και τώρα, μια μαρτυρία για πρόσωπα, συμβάντα, τόπους και χρόνους μακρινούς. Συγκεντρώνουν στη σκηνή «φέτες ζωής» που έρχονται από άλλοτε και εκπροσωπούνται στο σκηνικό παρόν. Αναδεικνύουν επιτυχημένες και αποτυχημένες απόπειρες συνάντησης με το παρελθόν και παραθέτουν στη σκηνή τις ανακαλύψεις των «ανασκαφών» τους. Αντιμετωπίζουν τα υλικά τους ως σκίτσα ή μισοτελειωμένους πίνακες ζωγραφικής που απαιτούν την επέμβαση των ζωντανών συμμετεχόντων για να τα συμπληρώσουν, να τα σχολιάσουν και να τους δώσουν νόημα. Τα παρόντα πρόσωπα, με τις φωνές, τα σώματα και την ύπαρξή τους επιχρωματίζουν όσα αποκαλύπτονται, διατυπώνοντας τη δική τους εκδοχή για τη γενεαλογία του παρόντος.

 

Μια παράσταση φτιαγμένη από σκέψεις και ιδέες, από αφηγήσεις και τραγούδια, από ποίηση, χορό και ζωγραφική, από πρόσωπα και σώματα, από το φως και τον ήχο – από όσα εκφέρονται και όσα δείχνονται.

 

Η παράσταση χρησιμοποιεί, εκτός των άλλων, και κείμενα της εποχής ως τεκμήρια μιας «πολύγλωττης» πραγματικότητας. Πρόκειται για ένα άτακτο και πολύ πλούσιο υλικό, γραμμένο σε κάθε είδους διάλεκτο ή και γλώσσα, που μοιάζει να αποτελεί την άμεση, συγχρονική αντίδραση στα ιστορικά συμβάντα.

 

Τη μουσική υπογράφει ο συνθέτης Αντώνης Ανισέγκος, ο οποίος στο μεγαλύτερο μέρος της παράστασης δοκίμαζε συνεχώς καινούριες ιδέες στο πιάνο και τα ηλεκτρονικά όργανα, καλούμενος να «αντι-δράσει» αυτοσχεδιαστικά στα επί σκηνής γενόμενα. Ο ίδιος σχολιάζει: «Ο ρόλος της μουσικής στην παράσταση είναι κάτι που ανακαλύπταμε κάθε μέρα εκ νέου, ακολουθώντας πάντοτε την αφήγηση και το περιεχόμενο. Στην περίπτωσή μας, είχαμε ένα πολύ φορτισμένο, σύνθετο και τεράστιο θέμα. Η μουσική της παράστασης επικεντρώνεται μάλλον στις ψυχολογικές και συναισθηματικές του πτυχές. Ταυτόχρονα, συνομιλεί με τη μουσικότητα και τον εσωτερικό ρυθμό των ηθοποιών. Η συνεργασία με τους σκηνοθέτες, όπως και με τους ηθοποιούς της παράστασης, ήταν ιδανική. Ο χώρος των προβών μας ήταν νοερά στρωμένος με κόκκινο χαλί – ήμασταν όλοι καλεσμένοι να συμβάλουμε στη δημιουργία του έργου, να δοκιμάσουμε τις ιδέες μας. Ο καθένας μας είχε τη δυνατότητα να επηρεάσει την εξέλιξη μιας σκηνής. Άλλες ιδέες γεννήθηκαν στα διαλείμματα, στα οποία απλώς “τζαμάραμε”. Στο τελικό στάδιο, οι δύο σκηνοθέτες συνέθεσαν μία αφήγηση από το επεξεργασμένο υλικό».

Σχετικά με τη μέθοδο της παράστασης, στην οποία οι επιμέρους ιστορίες αντιπαρατίθενται στην αφήγηση της επίσημης Ιστορίας, οι σκηνοθέτες Μιχαήλ Μαρμαρινός και Ακύλλας Καραζήσης, που υπογράφουν επίσης τη δραματουργία, σημειώνουν: «Η αποστροφή για την επίσημη Ιστορία είναι στοιχειώδης. Η εκπαίδευση και τα εθνικά αφηγήματα έχουν φροντίσει γι’ αυτό. Αντίθετα, η δίψα για προφορικές ή γραπτές αφηγήσεις, παραλειπόμενα, τεκμήρια, με δυο λόγια για τη θραυσματική Ιστορία, τις ιστορίες, είναι τεράστια. Αυτό είναι το υλικό και ο τρόπος μας. Να ανοιχτεί η Ιστορία στη μυθοπλασία. Να λειτουργήσει απενοχοποιημένα ως ψυχοτρόπο, που μας μεταφέρει (σχεδόν σωματικά) έξω απ’ τον φράχτη της αυτονόητης και αυτοεπιβεβαιούμενης πρόσληψης. Ενδυόμενοι τα λόγια και τα ρούχα των ηρώων και των συγγραφέων, προσπαθούμε (κάποιες φορές αδέξια, άτολμα) να εξερευνήσουμε τη δυνατότητα μιας λαθραίας εισόδου στη ρίζα της εντύπωσης, στο σημείο όπου το παρελθόν γίνεται ένα διευρυμένο παρόν. Αυτό αρκεί. Για μας, για την Ιστορία, για το θέατρο».

 

 

ΥΓ. Και κάτι για την αναπνοή τους:

Στην άκρη ν’ άκρη επήγαινα,

στην άκρη στο ποτάμι

Βρίσκω του Νάσου τα μαλλιά,

του Νάσου το κεφάλι

Μες στη μποδιά μ’ τα μάζευα

— Μαλλιά, πού ’ν’ το κεφάλι σας,

πλεξούδια το κορμί σας;

— Μαύρα πουλιά το πήρανε

(κλέφτικο)

Πρώτη παρουσίαση / Ανάθεση της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ

Ο Κολοκοτρώνης ατενίζει το μέλλον

Γυναίκες προετοιμάζονται για την επανάσταση

κι εγώ, κάτι θα σκέφτομαι

9, 10, 14, 15, 16 Οκτωβρίου 2021

Ώρα έναρξης: 20.30 (Κυριακή: 19.00)

Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής

Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

Στο πλαίσιο του εορτασμού των 200 ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης

Σκηνοθεσία: Μιχαήλ Μαρμαρινός, Ακύλλας Καραζήσης

Δραματουργία: Ακύλλας Καραζήσης, Μιχαήλ Μαρμαρινός

Μουσική: Αντώνης Ανισέγκος

Σκηνικό: Κέννυ ΜακΛέλλαν

Κοστούμια: Κάτριν Κρούμπαϊν

Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέκος Αναστασίου

Ερμηνεύουν: Λάμπρος Γραμματικός, Ακύλλας Καραζήσης, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Έκτορας Λυγίζος, Ηλέκτρα Νικολούζου, Μάριος Σαραντίδης, Μαρία Σκουλά

Guest: Μιχαήλ Μαρμαρινός

Συμμετέχει η Μαίρη Καραζήση

 

Αντώνης Ανισέγκος πιάνο, ηλεκτρονικά

 

________________________________________________________________

Τιμές εισιτηρίων: 15, 20€

Φοιτητικό: 10€

Έναρξη προπώλησης: 9 Σεπτεμβρίου 2021, στις 12.00

Προπώληση: ticketservices.gr, Ταμεία της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ (2130885700, καθημερινά 09.00-21.00) και τα Καταστήματα Public.

Βάσει των από 16/7/2021 οδηγιών ασφαλούς διεξαγωγής ζωντανών θεαμάτων, ακροαμάτων και λοιπών παραστατικών τεχνών σε κλειστούς χώρους, σημειώνεται ότι:

– Οι θεατές θα πρέπει να επιδεικνύουν στην είσοδο είτε πιστοποιητικό πλήρους εμβολιασμού είτε πιστοποιητικό νόσησης (εκδίδεται 30 μέρες μετά τον πρώτο θετικό έλεγχο και ισχύει έως 180 μέρες μετά από αυτόν).

– Η πληρότητα της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ ορίζεται στο 85%.

– Ισχύουν όλα τα μέτρα για την αποφυγή συνωστισμού στην είσοδο και την έξοδο των θεατών, δεν προβλέπεται διάλειμμα, ενώ η χρήση μάσκας είναι υποχρεωτική στην είσοδο, την έξοδο και καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης.

– Αναλυτικές πληροφορίες στο https://www.nationalopera.gr/eisitiria

 

Ιδρυτικός Δωρητής Εναλλακτικής Σκηνής & Δωρητής επετειακού προγράμματος 2021

Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) [www.SNF.org]

Τετάρτη 12, Πέμπτη 13 Ιουνίου│21:00

Yποσκήνιο Β΄ Αίθουσας Α. Τριάντη

 

Δραματουργία-Σκηνοθεσία│ Ακύλλας Καραζήσης, Μαριλένα Ρασιδάκη

 

Συμπαραγωγή

Ωδείο Αθηνών –  Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Στο πλαίσιο της καθιερωμένης συνεργασίας του Μεγάρου με τo Ωδείο Αθηνών, οι τριτοετείς σπουδαστές της Δραματικής Σχολής παρουσιάζουν την Τετάρτη 12 και την Πέμπτη 13 Ιουνίου (9 μ.μ.) στo Υποσκήνιο Β΄ της Αίθουσας Αλεξάνδρα Τριάντη την παράσταση «Μέρες του Ιουνίου ’19 – Με τον τρόπο του Γιώργου Σεφέρη.» Τη σκηνοθεσία και τη δραματουργία υπογράφουν ο Ακύλλας Καραζήσης και η Μαριλένα Ρασιδάκη. Τους φωτισμούς σχεδίασε ο Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης.

Πρόκειται για μια συμπαραγωγή του Ωδείου Αθηνών και του ΜΜΑ στο πλαίσιο του κύκλου Megaron Underground.

 

«Μέρες του Ιουνίου ’19 – Με τον τρόπο του Γιώργου Σεφέρη»

Τι γυρεύει ένας ποιητής που σήμερα θα ήταν 119 ετών ανάμεσα σε 19 εικοσάρηδες;

Δοκιμές,

Ποιήματα,

Ημερολόγια,

Γυμνάσματα

Η προσπάθεια για μια συνάντηση δύο διαφορετικών κόσμων. Του δικού μας και του Σεφέρη.

Και οι δύο μεριές δίνουν τους καλύτερό τους εαυτό −ο ποιητής τα λόγια και οι νέοι ηθοποιοί τα ενσαρκωμένα λόγια. Ο ποιητής απών, οι ηθοποιοί παρόντες.

Ένα τετράδιο γυμνασμάτων με πολλές χρονολογίες: 1930, 1936, 1940, 2019. Τα λόγια συμπλέκονται με τους ανθρώπους, ζωντανούς και νεκρούς. Αυτή η συνάντηση ή σύγκρουση γεμίζει τον αέρα λέξεις και εικόνες.

Παίζουν: Ιωάννα-Χλόη Βούλγαρη, Ζαχαρίας Γουέλα, Ειρήνη Ζαφειροπούλου, Αφροδίτη Καποκάκη, Αντώνης Καρναβάς, Εριφύλη Κιτζόγλου, Χριστίνα Κυπραίου, Μάριο Μπανούσι, Γιώργος Μπουφίδης, Κατερίνα Νταλιάνη, Θησέας Παπαπαναγιώτου, Μαντώ Παπαρρηγοπούλου, Δήμητρα Παρασκελίδου, Μιχάλης Πητίδης, Χρήστος Πούλος Ρένεσης, Ναταλία Σουίφτ, Δέσποινα Σταυρίδη, Φώτης Στρατηγός, Γιάννης Τομάζος.

Ευχαριστούμε τη Μαρία Πανουργιά, τις εκδόσεις Ίκαρος, τις εκδόσεις Μεταίχμιο. 

Tιμές εισιτηρίων  

10 € (φοιτητές, νέοι έως 25 ετών, άνεργοι, ΑμεΑ, 65+, πολύτεκνοι) ● 15 €

 

Eισιτήρια

210 72 82 333, megaron.gr