Στο επίκεντρο συζήτησης στο Συμβούλιο της Επικρατείας βρέθηκε το ζήτημα της αιμοδοσίας από ομοφυλόφιλους αλλά και από άτομα με πολλαπλούς συντρόφους.

• ΑΝΤΩΝΙΑ ΞΥΝΟΥ

Το ζήτημα της αιμοδοσίας από ομοφυλόφιλους αλλά και από άτομα με πολλαπλούς συντρόφους, που δεν λαμβάνουν προφυλάξεις, απασχόλησε το Συμβούλιο της Επικρατείας.

Η συζήτηση διεξήχθη ύστερα από προσφυγές κατά της νέας υπουργικής απόφασης για το σχετικό έντυπο, στο οποίο καταγράφονται οι ομάδες που αποκλείονται από τη διαδικασία. Παλαιότερα στον κατάλογο περιλαμβάνονταν άτομα που είχαν ομοφυλοφιλικές σχέσεις από το 1977 αλλά και εκείνα που είχαν περισσότερους συντρόφους χωρίς τη χρήση προστασίας, ωστόσο πρόσφατα αφαιρέθηκαν από αυτόν.

Η αφαίρεση αυτή, που έγινε με τη νέα υπουργική απόφαση, βρήκε πολέμιους, και ανάμεσα τους σωματεία πασχόντων από μεσογειακή αναιμία. Ενώπιον του Δ’ Τμήματος του ανωτάτου δικαστηρίου συζητήθηκε η αίτηση ακύρωσης, με την οποία ζητήθηκε να κριθεί αντισυνταγματική η απόφαση του υπουργού Υγείας. Να σημειωθεί ότι σε αυτή την απόφαση γίνεται αναφορά στο έντυπο «ιστορικό αιμοδοσίας» και ανακαθορίζονται οι ομάδες που αποκλείονται από τη διαδικασία.

Μεταξύ άλλων, στην αίτηση τους τα σωματεία αναφέρουν πως οι εξαιρέσεις-μεταβολές του νέου ιστορικού του αιμοδότη, αποκλίνουν από την σχετική γνωμοδότηση της 5μελούς συμβουλευτικής επιτροπής αιμοδοσίας του Εθνικού Κέντρου Αιμοδοσίας.

Η απόφαση αναμένεται να εκδοθεί τους επόμενους μήνες.

Πηγή: news247.gr

Ο αντιπρόεδρος της Γκάνας, Mahamudu Bawumia, σε πρόσφατες δηλώσεις του τόνισε ότι δεδομένου ότι η Δύση απορρίπτει την πολυγαμία, η χώρα του μπορεί να αγνοήσει τις ΛΟΑΤΚΙ+ ταυτότητες, αφού είναι αντίθετες με τις αφρικανικές αξίες.

Την απουσία ανοχής της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, στην περίπτωση που εκλεγεί δήλωσε μεταξύ άλλων, ο υποψήφιος πρόεδρος του Νέου Πατριωτικού Κόμματος. Ο Bawumia ανέφερε πως οι αξίες της κοινότητας συγκρούονται με αυτές της Γκάνας.

Μετά την παραίτηση του Nana Akufo-Addo στο τέλος των δύο θητειών του, οι προεδρικές εκλογές της Γκάνας, από τις οποίες θα αναδειχθεί ο νέος ηγέτης, θα γίνουν στις 7 Δεκεμβρίου.

Σύμφωνα με το AvMag.gr, τη Δευτέρα (3 Ιουνίου), μιλώντας σε κληρικούς στο Cape Coast κατά τη διάρκεια της περιοδείας του στην Κεντρική Περιφέρεια, ο Bawumia δήλωσε για τις ΛΟΑΤΚΙ+ ταυτότητες: «Δεν θα συμφωνήσουμε. Η Βίβλος δεν το ανέχεται, το Κοράνι δεν το ανέχεται και οι αφρικανικές μας αξίες δεν το ανέχονται. Οπότε είναι ένα όχι, όχι και όχι».

Στη συνέχεια, όπως ισχυρίστηκε, η Δύση απαγορεύει την πολυγαμία και η νομιμοποίηση των γάμων μεταξύ ομοφυλοφίλων  δεν θα επέλθει υπό την πιθανή κυβέρνησή του.

«Επίσης, [οι δυτικοί] δεν συμφωνούν με ορισμένα πράγματα», είπε, σύμφωνα με τον Starr 103,5 FM. «Δεν συμφωνούν με την πολυγαμία. Τους το επιβάλλουμε; Επομένως, δεν θα πρέπει να μας το επιβάλλουν [την αποδοχή των ΛΟΑΤΚΙ+]. Όλοι συμφωνούμε».

Η πολυγαμία αναφέρεται στον γάμο με περισσότερα από ένα άτομα ταυτόχρονα. Στην Γκάνα, οι μουσουλμανικοί γάμοι είναι ως επί το πλείστον πολυγαμικοί, με τον άνδρα να επιτρέπεται από τον νόμο να έχει έως και τέσσερις συζύγους, ενώ «οι γυναίκες δεν έχουν την ελευθερία να έχουν περισσότερους από έναν σύζυγο κάθε φορά».

Τα σχόλια του Bawumia έρχονται μετά τη διεθνή καταδίκη – από τον ΟΗΕ και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων – της ψήφισης ενός νομοσχεδίου που ποινικοποιεί τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα στη χώρα της Δυτικής Αφρικής.

Το κοινοβούλιο ψήφισε ομόφωνα το Φεβρουάριο, το νομοσχέδιο για την «προώθηση των ορθών ανθρώπινων σεξουαλικών δικαιωμάτων και των οικογενειακών αξιών». 

Ο Rosario Lonegro ήταν μόλις 20 ετών όταν μπήκε σε ένα καθολικό ιεροδιδασκαλείο στη Σικελία ως επίδοξος ιερέας που ετοιμαζόταν να χειροτονηθεί.

Όμως, ενώ βρισκόταν εκεί ερωτεύτηκε έναν άλλο άνδρα και οι προϊστάμενοί του απαίτησαν να υποβληθεί σε θεραπεία μεταστροφής με σκοπό να διαγράψει τις σεξουαλικές του προτιμήσεις, αν ήθελε να συνεχίσει την πορεία προς την ιεροσύνη.

«Ήταν η πιο σκοτεινή περίοδος της ζωής μου», δήλωσε στο BBC, αναπολώντας την εμπειρία του στο ιεροδιδασκαλείο το 2017.

Στοιχειωμένος από ενοχές και φόβους ότι θα διέπραττε αμαρτία στα μάτια της Καθολικής Εκκλησίας, ο Rosario είπε ότι «ένιωθε παγιδευμένος χωρίς άλλη επιλογή από το να καταπιέσει τον πραγματικό μου εαυτό».

«Η ψυχολογική πίεση να είμαι κάποιος που δεν ήμουν ήταν ανυπέρβλητη. Δεν μπορούσα να αλλάξω όσο σκληρά και αν προσπαθούσα».

Η… θεραπεία για να σταματήσει να είναι γκέι

Για περισσότερο από ένα χρόνο, υποχρεώθηκε να συμμετέχει σε πνευματικές συγκεντρώσεις εκτός του ιεροδιδασκαλείου, ορισμένες από αυτές για αρκετές ημέρες, όπου υποβλήθηκε σε μια σειρά από οδυνηρές δραστηριότητες που είχαν ως στόχο να τον απογυμνώσουν από τις σεξουαλικές του προτιμήσεις.

Αυτές περιελάμβαναν τον εγκλεισμό του σε μια σκοτεινή ντουλάπα, τον εξαναγκασμό του να γδυθεί μπροστά στους άλλους συμμετέχοντες και ακόμη και την απαίτηση να αναπαραστήσει τη δική του κηδεία.

Ο Rosario Lonegro. Πηγή φωτο: BBC

Κατά τη διάρκεια αυτών των τελετουργιών, του ανατέθηκε να αποτυπώσει στο χαρτί τα θεωρούμενα ελαττώματά του, όπως «ομοφυλοφιλία», «βδέλυγμα», «ψέμα» – και ακόμη πιο σαφείς όρους, τα οποία στη συνέχεια υποχρεώθηκε να θάψει κάτω από μια συμβολική ταφόπλακα.

«Νόμιζα ότι έπρεπε να θεραπευτώ»

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) αφαίρεσε την ομοφυλοφιλία από τον κατάλογο των ψυχικών διαταραχών του το 1990. Οι επιστημονικές έρευνες που ακολούθησαν κατέληξαν σε μεγάλο βαθμό στο συμπέρασμα ότι οι προσπάθειες αλλαγής του σεξουαλικού προσανατολισμού είναι όχι μόνο αναποτελεσματικές αλλά και επιβλαβείς.

Στη Γαλλία, τη Γερμανία και την κατεξοχήν καθολική Ισπανία, οι θεραπείες μεταστροφής έχουν απαγορευτεί επισήμως, ενώ τόσο στην Αγγλία όσο και στην Ουαλία καταβάλλονται προσπάθειες για την απαγόρευση τέτοιων πρακτικών.

Σήμερα στην Ιταλία, είναι σχεδόν αδύνατο να προσδιοριστεί η ακριβής έκταση αυτών των πρακτικών, οι οποίες αναφέρονται κυρίως από άνδρες, αλλά και από ορισμένες γυναίκες, και δεν υπάρχει κανένας τυποποιημένος νομικός ορισμός τους.

Τους τελευταίους μήνες, ωστόσο, το BBC έχει πραγματοποιήσει συνεντεύξεις με αρκετούς νεαρούς ομοφυλόφιλους άνδρες σε ολόκληρη τη χώρα, οι οποίοι μοιράστηκαν τις εμπειρίες τους από την υποβολή τους σε ψευδοεπιστημονικές ομαδικές συναντήσεις ή ατομικές συνεδρίες θεραπείας με στόχο τη μετατροπή τους σε ετεροφυλόφιλους.

Ένας 33χρονος άνδρας που παρακολούθησε τέτοιου είδους συναντήσεις για πάνω από δύο χρόνια εξέφρασε το αρχικό του κίνητρο, λέγοντας «Ήθελα να συμφιλιωθώ με τον εαυτό μου. Δεν ήθελα να είμαι ομοφυλόφιλος. Νόμιζα ότι έπρεπε να θεραπευτώ».

«Είδα ότι αυτό ήταν ο μοναδικός μου δρόμος προς την αποδοχή», είπε ένας άλλος. Δεν προσπαθούσε να γίνει ιερέας, αλλά απλώς αναζητούσε την αποδοχή στην καθημερινή του ζωή.

Οι… θεραπευτές

Η θεραπεία μετατροπής των ομοφυλόφιλων δεν περιορίζεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή της Ιταλίας – ομαδικές συναντήσεις και ατομικές συνεδρίες θεραπείας πραγματοποιούνται σε ολόκληρη τη χώρα, ορισμένες μάλιστα από αδειούχους ψυχοθεραπευτές. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτές οι συναντήσεις και οι συνεδρίες θεραπείας είναι ανεπίσημες και κρυφές, συχνά προωθούνται μέσω διακριτικών συζητήσεων και μυστικών παραπομπών.

Άλλα μαθήματα διαφημίζονται δημοσίως, με γνωστές προσωπικότητες στους συντηρητικούς κύκλους της Ιταλίας να αναζητούν ενεργά οπαδούς στο διαδίκτυο και σε πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης για να προωθήσουν την ικανότητά τους να αλλάξουν σεξουαλικό προσανατολισμό.

Στη Σικελία, ο Rosario Lonegro υποβλήθηκε κυρίως σε συναντήσεις που διοργάνωσε η ισπανική ομάδα Verdad y Libertad (Αλήθεια και Ελευθερία), υπό την ηγεσία του Miguel Ángel Sánchez Cordón. Η ομάδα αυτή έχει έκτοτε διαλυθεί, έχοντας προκαλέσει την αποδοκιμασία της Καθολικής Εκκλησίας.

Ωστόσο, ο Ιταλός ιερέας που αρχικά ώθησε τον Lonegro σε αυτές τις πρακτικές έλαβε ανώτερη θέση στην Εκκλησία, ενώ άλλοι συνέχισαν να εμπνέονται από τις μεθόδους του Sánchez Cordón στην Ιταλία.

To βιβλίο του Λούκα ντι Τόλβε

Πολλοί από τους ανθρώπους με τους οποίους μίλησε το BBC παραπέμφθηκαν στον Λούκα ντι Τολβέ, έναν «ηθικό/πνευματικό εκπαιδευτή» που κέρδισε την αναγνώριση μέσω του βιβλίου του με τίτλο «Ήμουν γκέι κάποτε. Στο Medjugorie βρήκα τον εαυτό μου».

Στην ιστοσελίδα του, ο Di Tolve και η σύζυγός του καυχιούνται ότι είναι ένα «ικανοποιημένο ζευγάρι» που επιδιώκει να «βοηθήσει οποιονδήποτε του οποίου η σεξουαλική ταυτότητα βρίσκεται σε αναταραχή, βοηθώντας τον να ασκήσει πραγματικά την ελευθερία του να καθορίσει ποιος θέλει να είναι ως άτομο». Όταν επικοινώνησε το BBC, ο Di Tolve δεν απάντησε.

Ένα άλλο ενεργό άτομο που προωθεί τρόπους αντιμετώπισης του αντιληπτού σεξουαλικού προσανατολισμού είναι ο Τζόρτζιο Πόντε, γνωστός συγγραφέας στους υπερσυντηρητικούς κύκλους της Ιταλίας. Λέει ότι θέλει να βοηθήσει τους ανθρώπους να ξεπεράσουν την ομοφυλοφιλία τους και να απελευθερωθούν, αφηγούμενος τη δική του ιστορία ως άνθρωπος με ομοφυλοφιλικές ορμές που βρίσκεται στην «ενδεχομένως ισόβια» πορεία του προς την ελευθερία.

«Σύμφωνα με την εμπειρία μου, η ομοφυλοφιλική έλξη πηγάζει από έναν τραυματισμό της ταυτότητας του ατόμου που κρύβει ανάγκες που δεν σχετίζονται με τη σεξουαλική-ερωτική πτυχή, αλλά μάλλον συνδέονται με μια διαστρεβλωμένη αντίληψη του εαυτού μας, η οποία αντανακλάται σε όλες τις πτυχές της ζωής», δήλωσε στο BBC.

«Πιστεύω ότι ένα ομοφυλόφιλο άτομο πρέπει να έχει την ελευθερία να προσπαθήσει [να γίνει ετεροφυλόφιλο], αν το θέλει, γνωρίζοντας, ωστόσο, ότι αυτό μπορεί να μην είναι εφικτό για όλους», πρόσθεσε.

Ο Πάπας και η συγνώμη από το Βατικανό

Ο Πάπας Φραγκίσκος έχει δηλώσει ότι η Καθολική Εκκλησία είναι ανοιχτή σε όλους, συμπεριλαμβανομένης της ομοφυλοφιλικής κοινότητας, και ότι έχει καθήκον να τους συνοδεύει σε μια προσωπική πορεία πνευματικότητας, αλλά στο πλαίσιο των κανόνων της.

Ο Πάπας, σε μια κεκλεισμένων των θυρών συνάντηση με Ιταλούς επισκόπους να επανέλαβε τη θέση ότι οι γκέι δεν πρέπει να γίνονται δεκτοί σε ιερατικές σχολές. Μετά ήρθε η συγνώμη από το Βατικανό

Ωστόσο, ο ίδιος ο Πάπας φέρεται να χρησιμοποίησε έναν άκρως υποτιμητικό όρο προς την κοινότητα ΛΟΑΤ, όταν είπε σε μια κλειστή συνάντηση με Ιταλούς επισκόπους ότι δεν πρέπει να επιτρέπεται σε ομοφυλόφιλους να γίνονται ιερείς. Το Βατικανό εξέδωσε επίσημη συγγνώμη.

«Ο Θεός δεν με έκανε έτσι»

Ο Rosario Lonegro έχει αφήσει πίσω του τη Σικελία και ζει  στο Μιλάνο. Μετά από νευρικό κλονισμό το 2018, εγκατέλειψε τόσο τη σχολή όσο και την ομάδα θεραπείας μετατροπής.

Ενώ εξακολουθεί να πιστεύει στον Θεό, δεν θέλει πλέον να γίνει ιερέας. Μοιράζεται ένα διαμέρισμα με τον φίλο του, σπουδάζει φιλοσοφία και αναλαμβάνει περιστασιακά ανεξάρτητη εργασία για να πληρώνει το πανεπιστήμιο. Ωστόσο, οι ψυχολογικές πληγές που προκλήθηκαν από αυτές τις δραστηριότητες εξακολουθούν να είναι βαθιές.

«Κατά τη διάρκεια αυτών των συναντήσεων, ένα μάντρα με στοίχειωνε και επαναλαμβανόταν ξανά και ξανά: Ο Θεός δεν με έκανε έτσι. Ο Θεός δεν με έκανε ομοφυλόφιλο. Είναι μόνο ένα ψέμα που λέω στον εαυτό μου, πίστευα ότι ήμουν κακός», είπε.

«Δεν θα το ξεχάσω ποτέ αυτό».

Οι ΛΟΑΤKI+ Αφγανοί αντιμετωπίζουν μια «ολοένα και πιο απελπιστική κατάσταση» από την κατάληψη των Ταλιμπάν τον Αύγουστο του 2021, σύμφωνα με έκθεση της Human Rights Watch και της OutRight Action International.

Η -43 σελίδων- έκθεση , με τίτλο «Ακόμα κι αν πας στους ουρανούς, θα σε βρούμε», περιλαμβάνει συνεντεύξεις από 60 ΛΟΑΤKI+ Αφγανούς που πραγματοποιήθηκαν από τον Οκτώβριο έως τον Δεκέμβριο του 2021 και περιγράφει φρικτές περιπτώσεις απειλών, βίας και σεξουαλικής επίθεσης.

«Είναι δύσκολο να εκτιμηθεί πόσο καταστροφική –και τρομακτική– ήταν η επιστροφή της κυριαρχίας των Ταλιμπάν για τους ΛΟΑΤKI+», δήλωσε στο Pinknews ο J Lester Feder, συνεργάτης για την έρευνα έκτακτης ανάγκης στην OutRight Action International.

«Μιλήσαμε με ΛΟΑΤΚΙ+ Αφγανούς που έχουν επιζήσει από ομαδικούς βιασμούς, επιθέσεις όχλου ή κυνηγήθηκαν από τα μέλη της οικογένειάς τους που εντάχθηκαν στους Ταλιμπάν και δεν έχουν καμία ελπίδα να προστατευτούν από τους κρατικούς θεσμούς».

«Για εκείνα τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα που θέλουν να φύγουν από τη χώρα, υπάρχουν λίγες καλές επιλογές. Οι περισσότεροι από τους γείτονες του Αφγανιστάν ποινικοποιούν επίσης τις ομόφυλες σχέσεις».

Η έκθεση περιλαμβάνει συνεντεύξεις από πολλά και διαφορετικά ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα και κάλυψε τις ιστορίες τόσο εκείνων που κινδύνευσαν να φύγουν από τη χώρα όσο και εκείνων που χρειάστηκε να ζήσουν υπό την κυριαρχία των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν. Ορισμένα, μάλιστα απ’ αυτά τα άτομα αναγκάστηκαν να παντρευτούν.

Πολλοί συνεντευξιαζόμενοι περιέγραψαν τον φόβο μήπως υποστούν outing στους Ταλιμπάν από την οικογένεια, τους γείτονες ή πρώην συντρόφους.

Ο Samyar V, ένας 20χρονος τρανς άνδρας, είπε ότι «κρύβονταν στο δωμάτιό του για 30 ημέρες από τότε που οι Ταλιμπάν κέρδισαν τον έλεγχο της πόλης του».

Ο Samyar ήθελε να φύγει από τη χώρα, αλλά δεν είχε διαβατήριo και για να πάρει ένα θα απαιτούσε να ταξιδέψει στην Καμπούλ και να περάσει από τα σημεία ελέγχου των Ταλιμπάν.

«Ακόμα και τα τρανς άτομα που περνούν ως cis θα μπορούσαν να εκδιωχθούν με τα δελτία ταυτότητάς τους, τα οποία θα αναγράφουν το φύλο που τους είχε οριστεί κατά τη γέννηση», εξηγεί η έκθεση.

Η ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών, Marwa T, είπε ότι παντρεύτηκε τον γκέι φίλο της –η ίδια είναι λεσβία– αφού εγκατέλειψε την πόλη της όταν οι Ταλιμπάν λεηλάτησαν το σπίτι της.

«Ήμουν μόνη. Αν συνέχιζα να μένω μόνος ή να μένω με τον φίλο μου (τον σύζυγό μου τώρα), οι Ταλιμπάν μπορεί να μας συλλάβουν, γι’ αυτό του ζήτησα να ετοιμάσει ένα έγγραφο γάμου», ανέφερε η ίδια.

Αρκετά ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα που εξακολουθούν να ζουν στο Αφγανιστάν είπαν ότι ακόμη και αν καταφέρουν να αποφύγουν την άμεση βία, δεν μπορούν πλέον να κερδίσουν τα προς το ζην ή να βγουν έξω για να αγοράσουν είδη πρώτης ανάγκης.

Η Nihan, μια τρανς γυναίκα που ζει στην Καμπούλ, είπε: «Θέλω να τονίσω ότι πολλοί queer άνθρωποι έχουν χάσει τις δουλειές τους».

«Ακόμα κι αν κρύβονται, το πρόβλημα είναι ότι πρέπει να τρέφονται. Δεν θα επιστρέψουν στις δουλειές που είχαν και δεν υπάρχει άλλη δουλειά που μπορούν να κάνουν».

Η τρομακτική μελέτη υποστηρίζει ότι λόγω της πρόσθετης καταπίεσης κατά των γυναικών και των κοριτσιών από τους Ταλιμπάν, αρκετές λεσβίες και αμφιφυλόφιλες γυναίκες στο Αφγανιστάν «δεν μπορούσαν να συμμετάσχουν με ασφάλεια σε συνεντεύξεις ή είπαν ότι ήταν πολύ φοβισμένες για να το κάνουν».

Οι συντάκτες της έκθεσης προέτρεψαν τις γειτονικές χώρες να διατηρήσουν τα σύνορά τους ανοιχτά στους Αφγανούς που ζητούν άσυλο, ενώ οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο θα πρέπει «να αναγνωρίσουν ότι οι ΛΟΑΤΚΙ+ Αφγανοί αντιμετωπίζουν ειδικό κίνδυνο δίωξης στο Αφγανιστάν και τις γειτονικές χώρες και να επισπεύσουν τις αιτήσεις τους για εκκένωση και επανεγκατάσταση.»

Σύμφωνα με την έρευνα: «Το Αφγανιστάν δεν θα γίνει γρήγορα ασφαλές για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, δεδομένης της εδραιωμένης βίας, των διακρίσεων και της ατιμωρησίας στην αφγανική κοινωνία.

Αυτό σημαίνει ότι οι κυβερνήσεις των χωρών όπου οι ΛΟΑΤΚΙ+ Αφγανοί αναζητούν το καθεστώς του πρόσφυγα θα πρέπει να αναγνωρίσουν ότι η επιστροφή τέτοιων Αφγανών στα σπίτια τους δεν θα είναι ασφαλής για το άμεσο μέλλον».

Πηγή: avmag.gr

Ένας πρώην στρατιωτικός της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας υποστηρίζει ότι «βασανίστηκε από την υπηρεσία επειδή ήταν ομοφυλόφιλος», τη δεκαετία του 1980.

Ο Simon Hinchley-Robson εντάχθηκε στη RAF (Πολεμική Αεροπορία της Βρετανίας) το 1980. Έξι χρόνια αργότερα εργαζόταν ως μάγειρας στο RAF Bawdy στο Pembrokeshire, όταν κάποια στιγμή αρρώστησε.

Λόγω υψηλού πυρετού και ξαφνική απώλεια βάρους, ζήτησε να κάνει τεστ για τον HIV. Η RAF το θεώρησε ως απόδειξη ότι ο Hinchley-Robinson ήταν ομοφυλόφιλος – μέχρι το 2000, οι queer άνθρωποι απαγορευόταν να υπηρετήσουν στις ένοπλες δυνάμεις.

Στη συνέχεια συνελήφθη από την RAF, μετά την έξοδό του από ένα νοσοκομείο. Αυτό που ακολούθησε, σύμφωνα με την μαρτυρία του Hinchley-Robson που διάβασε ο βουλευτής, Clive Efford, στο κοινοβούλιο την περασμένη εβδομάδα, ήταν «η πιο φρικτή και απαίσια εμπειρία που κανείς δεν θα έπρεπε να ζήσει ποτέ.

Ο Hinchley-Robson έμεινε σε μια αίθουσα ανακρίσεων για τέσσερις ημέρες και υπέστη «μια σειρά βασανιστηρίων επειδή ήταν ομοφυλόφιλος».

«Μου αρνήθηκαν να φάω, μου αρνήθηκαν τον ύπνο και μου έδωσαν μόνο μικρές ποσότητες νερού. Αμέσως με έψαξαν, μου ζήτησαν να γδυθώ και με έψαξαν… εσωτερικά», είπε ο Efford, σύμφωνα με το ITV. «Είπαν ότι αυτή ήταν η διαδικασία».

Ο Hinchley-Robson ισχυρίζεται ότι του ζητήθηκε να κατονομάσει οποιονδήποτε άλλο υπάλληλο με τον οποίο είχε σχέση.

Όταν αρνήθηκε, «τα ιατρικά γάντια συνέχισαν και υπέστη και πάλι αυτό που μπορώ να πω μόνο ότι ήταν βιασμός, ενώ με έψαξαν ξανά», έγραψε.

Κάθε τέσσερις ώρες γινόταν μια αλλαγή βάρδιας, κάτι που σήμαινε και νέα έρευνα.

Τελικά, ο Hinchley-Robson εκδιώχθηκε από την υπηρεσία. Ήταν 21 ετών τότε.

Η κυβέρνηση προσκάλεσε τον Efford, ο οποίος διάβασε τη μαρτυρία του Hinchley-Robinson, να υποβάλει αίτηση για την αποκατάσταση της σύνταξης θύματος.

Ισχυρίστηκε επίσης ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις σήμερα είναι ένα πιο φιλόξενο μέρος.

Ο Efford είπε στο ITV ότι «σοκαρίστηκε από την απάντηση της κυβέρνησης» και ότι είχε έναν «τόνο κατανόησης και μεταμέλειας».

Επίσης, «προέτρεψε» όσους βρίσκονται σε παρόμοιες θέσεις μιλήσουν για τις εμπειρίες τους.

Ο Hinchley-Robinson είπε στον τηλεοπτικό σταθμό ότι ήλπιζε η κυβέρνηση «να εμφανιστεί και να πει ότι έκανε λάθος».

«Το μόνο που ήθελα ήταν να αποκατασταθεί η σύνταξή μου», δήλωσε.

«Υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι που θα έχουν περάσει ακριβώς το ίδιο. Υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερα άτομα που γνωρίζω, από το Γιβραλτάρ μέχρι πίσω στο Ηνωμένο Βασίλειο, που πέρασαν κάτι παρόμοιο και δυστυχώς αυτοκτόνησαν. Και θέλω δικαιοσύνη και για αυτούς».

Ο Hinchley-Robson δεν είναι ο μόνος πρώην στρατιωτικός της RAF που έχει μιλήσει για την ομοφοβία κατά τη διάρκεια του χρόνου που υπηρετούσε. Ο βετεράνος της RAF, Ντέιβιντ Μπόννεϊ, φυλακίστηκε το 1993 επειδή είχε μια «σύντομη σχέση» με άλλον άνδρα.

Πηγή: avmag.gr

Ο Morawiecki είπε στην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ursula von der Leyen, ότι η Πολωνία «δε θα εκβιαστεί» μετά από δήλωσή της ότι η χώρα ενδεχομένως να αντιμετωπίσει σοβαρές κυρώσεις.

Νωρίτερα αυτό το μήνα, η Πολωνία αποφάνθηκε ότι τμήματα του δικαίου της Ε.Ε. είναι ασυμβίβαστα με το πολωνικό σύνταγμα. Η δικαστική διαδικασία ζητήθηκε από την πολωνική κυβέρνηση και η απόφαση ελήφθη από την πλειοψηφία των πιστών του κόμματος. Η απόφαση θα χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο από την πολωνική κυβέρνηση, στον αγώνα της να συνεχίσει να αγνοεί τις οδηγίες του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν της αρέσουν. Η γραμμή των πολωνικών αρχών είναι ότι θέλουν να διορθώσουν το αναποτελεσματικό δικαστικό τους σύστημα αποκτώντας δικαστική ανεξαρτησία. Αν και αυτό μπορεί αρχικά να φαίνεται γραφειοκρατικό ζήτημα, μεγάλο μέρος της υποκείμενης έντασης μεταξύ της Ε.Ε. και της Πολωνίας επικεντρώνεται στα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα εντός της χώρας.

Το δικαστήριο δήλωσε την Πέμπτη ότι τέσσερις κρίσιμες διατάξεις της κύριας συνθήκης της Ε.Ε. συγκρούονται με το πολωνικό σύνταγμα. Ένα από αυτά είναι το άρθρο 2, το οποίο αναφέρει λεπτομερώς τις κύριες αξίες της Ένωσης:

«Σεβασμός στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ελευθερία, δημοκρατία, ισότητα, κράτος δικαίου, και σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων των ατόμων που ανήκουν σε μειονότητες» σε μια κοινωνία στην οποία «ο πλουραλισμός, η μη διάκριση, η ανοχή, η δικαιοσύνη, η αλληλεγγύη και η ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών επικρατούν.»

Το δικαστήριο αμφισβήτησε, επίσης, το δικαίωμα της Ε.Ε. να τιμωρήσει τα μέλη της, για μη τήρηση των νόμων ή των αξιών της, κάτι που η Ε.Ε. έχει κάνει τα τελευταία χρόνια, λόγω παραβιάσεων των ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωμάτων στην Πολωνία.

Ο πολιτιστικός πόλεμος ενάντια στις πολωνικές ΛΟΑΤ+ κοινότητες

Το 2019, ορισμένες τοπικές αρχές στην Πολωνία δήλωσαν ότι είναι «ζώνες» απαλλαγμένες από «ΛΟΑΤ ιδεολογία». Η κίνηση ήταν το αποκορύφωμα μιας ανησυχητικής αύξησης της ομοφοβίας και της εχθρότητας των μέσων ενημέρωσης που επικυρώθηκε από το κράτος. Αν και η Πολωνία ήταν μία από τις πρώτες ευρωπαϊκές χώρες που αποποινικοποίησε την ομοφυλοφιλία το 1932, ένας πολιτιστικός πόλεμος έχει κλιμακωθεί μεταξύ των θρησκευτικών συντηρητικών στην κυρίως Καθολική χώρα και των φιλελεύθερων Πολωνών τα τελευταία χρόνια.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δήλωσε ότι οι ζώνες παραβιάζουν τη νομοθεσία της Ε.Ε. σχετικά με τη μη διάκριση λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού. Επικοινώνησε με πέντε περιφερειακά συμβούλια της Πολωνίας και τους ζητήθηκε να ανακαλέσουν τις δηλώσεις τους, προκειμένου να λάβουν χρηματοδότηση. Τρία από τα συμβούλια συμμορφώθηκαν. Σε ένα, στο Podkarpackie, ένα νέο ψήφισμα με τίτλο “Podkarpackie ως περιοχή καθιερωμένης ανοχής” ψηφίστηκε αντ’ αυτού. Στο Lubelskie, οι αξιωματούχοι ψήφισαν μια πρόταση «για την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών.»

Η πρόσφατη απόφαση αμφισβητεί σήμερα την ικανότητα της Ε.Ε. να επιβάλλει τέτοιου είδους κυρώσεις.

Η Ε.Ε. δηλώνει ότι η Πολωνία θα πληρώσει για την αμφισβήτηση του κοινού δικαίου.

«Είμαι βαθιά ανήσυχη», είπε η von der Leyen στη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο πριν από την ομιλία του Morawiecki στη συνέλευση.

«Αυτή η απόφαση θέτει υπό αμφισβήτηση τα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι μια άμεση πρόκληση για την ενότητα της ευρωπαϊκής έννομης τάξης.»

«Δεν μπορούμε και δε θα επιτρέψουμε να τεθούν σε κίνδυνο οι κοινές μας αξίες», προειδοποίησε.

«Ο λαός της Πολωνίας ήθελε τη δημοκρατία […] ήθελε την ελευθερία να επιλέξει την κυβέρνησή του, ήθελε την ελευθερία του λόγου και τα ελεύθερα μέσα ενημέρωσης, ήθελε ένα τέλος στη διαφθορά και ήθελε ανεξάρτητα δικαστήρια να προστατεύσουν τα δικαιώματά του», δήλωσε η von der Leyen.

«Αυτό είναι το θέμα της Ευρώπης και αυτό σημαίνει η Ευρώπη», πρόσθεσε. «Η πρόσφατη απόφαση του Πολωνικού Συνταγματικού Δικαστηρίου θέτει πολλά από αυτά σε αμφισβήτηση.»

Απάντηση Morawiecki

Σε απάντηση, ο Morawiecki είπε ότι η Πολωνία ήταν ένα «υπερήφανο έθνος» και ότι δε θα δεχτεί απειλές οικονομικών κυρώσεων, που ισοδυναμούν με «εκβιασμό».

«Απορρίπτω τη γλώσσα των απειλών, της σύγχυσης, και του εξαναγκασμού», είπε ο Morawiecki. Ο πρωθυπουργός ανέφερε στη συνέχεια ότι το χάσμα Δύσης-Ανατολής είχε ως αποτέλεσμα την πρώτη και τη δεύτερη τάξη εντός της Ε.Ε., με τα κράτη-μέλη, όπως η Πολωνία να έχουν λιγότερη επιείκεια.

«Δεν μπορούμε να παραμείνουμε σιωπηλοί όταν η χώρα μας – συμπεριλαμβανομένου αυτού του Επιμελητηρίου – δέχεται επίθεση με άδικο και μεροληπτικό τρόπο.»

Επικείμενες πιθανές κυρώσεις

Εάν η Πολωνία συνεχίσει να σφετερίζεται την εξουσία της Ε.Ε., θα αντιμετωπίσει τρεις πιθανές γραμμές κυρώσεων. Η πρώτη επιλογή είναι η Επιτροπή να αμφισβητήσει νομικά την απόφαση του πολωνικού δικαστηρίου, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε πρόστιμα.

Η δεύτερη επιλογή είναι ο μηχανισμός υπό όρους της Ε.Ε. Αυτό συνεπάγεται παρακράτηση κονδυλίων της Ε.Ε. από την Πολωνία. Η Πολωνία πρόκειται να λάβει 23,9 δισεκατομμύρια ευρώ ως επιχορηγήσεις και 12,1 δισεκατομμύρια φθηνά δάνεια, τα οποία ζήτησε ως μέρος του ταμείου ανάκαμψης της Ε.Ε. μετά την πανδημία της COVID-19. Θα μπορούσε επίσης να τεθεί η παύση στην πρόσβαση της Πολωνίας σε επιχορηγήσεις της Ε.Ε. για αναπτυξιακά και διαρθρωτικά έργα στον προϋπολογισμό 2021-2027, αξίας περίπου 70 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Η τρίτη, και πιο ακραία, επιλογή είναι η εφαρμογή του άρθρου 7 των συνθηκών της Ε.Ε. Σύμφωνα με αυτό, τα δικαιώματα των κρατών-μελών μπορούν να ανασταλούν, λόγω παραβίασης των βασικών αξιών της ένωσης – συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος ψήφου για αποφάσεις της Ε.Ε.