Άρθρο L. Matthew Meyers, που δημοσιεύτηκε στις 12/8/2023 από το Brownstone Institute. Χρόνος ανάγνωσης 7' NIKOS MARIS Ένας λόγος για τον οποίο η ταινία Oppenheimer έχει τέτοια δυναμική είναι ότι ο καθηγητής Oppenheimer κι οι συνεργάτες του βασανίζονται σκληρά από τις ηθικές προκλήσεις που θέτει η εφεύρεσή τους. Δεν υπήρξε καμία αντίστοιχη ηθική βάσανος για τους εξουσιαστές του κορωνοϊού. Τα ηθικά διλήμματα εξαφανίστηκαν από τους εξουσιαστές και τους νεροκουβαλητές τους. Τα σκεπτόμενα άτομα φιμώθηκαν, λογοκρίθηκαν κι έχασαν τις δουλειές τους. Υπάρχει σήμερα μια ομοφωνία μεταξύ απογοητευτικά πολλών πολιτών – ότι πρέπει να υπάρξει η ίδια αντίδραση και στην επόμενη παρόμοια «πανδημία» Το φιλμ Oppenheimer είναι μια επική ταινία και ένα εξαιρετικό κινηματογραφικό επίτευγμα. Η βιογραφική ταινία του συγγραφέα-σκηνοθέτη Κρίστοφερ Νόλαν εκτυλίσσεται αρχικά ως θρίλερ, ένας αγώνας δρόμου ενάντια στους ναζί για την κατασκευή της ατομικής βόμβας, και στη συνέχεια μετατρέπεται σε ένα πολιτικό θρίλερ, καθώς ο επιστήμονας στιγματίζεται από τους πολιτικούς της Ουάσιγκτον. Κάθε κινηματογραφικό μέσο χρησιμοποιείται με τόλμη, ώστε να εξυπηρετήσουν όλα την συναρπαστική προσωπική ιστορία, η οποία αναπτύσσεται μέσα στη ευρύτερη πολεμική ιστορία.  Ειδικά το μοντάζ είναι εξαιρετικό και ίσως η καλύτερη δουλειά στον τομέα αυτό μετά το JFK , μια ταινία στην οποία ο Oppenheimer οφείλει πολλά, κινηματογραφικά. Οι πραγματικά σπουδαίες ερμηνείες εξαρτώνται από την ικανότητα ενός ηθοποιού να «εξαφανιστεί» μέσα στον ρόλο του, να ταυτιστεί τόσο με τον χαρακτήρα του, που σχεδόν να φαίνεται σαν να παρακολουθούμε ένα ντοκιμαντέρ, κι όχι ένα έργο με σενάριο. Για το λόγο αυτό, η ταινία είναι ένα επίτευγμα καριέρας για τον Cillian Murphy ως Oppenheimer, την Emily Blunt ως σύζυγό του, και τον Robert Downey, Jr. ως ναύαρχο Lewis Strauss. Πράγματι, η ερμηνευτική δουλειά του Downey ήταν πάντα συναρπαστική επειδή είναι τόσο έμπειρος στο να παίζει την πραγματικότητα της στιγμής, που η δουλειά του συχνά δίνει την αίσθηση ότι δεν παίζει, αλλά ζει τον ρόλο. Αυτή η ερμηνεία είναι η καλύτερη της καριέρας του. Ολόκληρο το καστ των δεύτερων ρόλων, ως επί το πλείστον αγνώστων, αλλά και μερικών γνωστών ηθοποιών, είναι ομοιόμορφα εξαιρετικό. Όλα τα στοιχεία του Oppenheimer συναθροίζονται σε κάτι σπάνιο για μια ταινία: η ταινία προσφέρει κάτι περισσότερο από απλές αντιδράσεις, προκαλεί μια αληθινή συναισθηματική απόκριση. Είναι η διαφορά ανάμεσα στο να αφήνεις μια κραυγή σε ένα απότομα τρόμαγμα, και στο να κάθεσαι κυριολεκτικά στην άκρη του καθίσματός σου από το αδιάκοπο σασπένς. Βγήκα από την αίθουσα νιώθοντας στην ψυχή μου ότι η δοκιμή της βόμβας ‘‘Trinity’’ σηματοδότησε ένα μη αναστρέψιμο σημείο καμπής στην ανθρώπινη ιστορία, και μάλιστα ένα τρομακτικό σημείο.  Η συντριβή του ανθρώπινου ψυχισμού Η ταινία παρουσιάζει ένα μνημειώδες γεγονός, το οποίο είναι τόσο ακατανόητο που ενεργοποιεί το ατομικό και συλλογικό μας ασυνείδητο. Πυροδοτεί σκέψεις ότι ο κόσμος βρίσκεται σε μια παρόμοια θέση τώρα, ότι όλα φαίνονται σαν να είναι στο χείλος του γκρεμού, ότι τα πράγματα κινούνται πολύ γρήγορα, ότι κάτι δεν πάει καλά . Καθώς αναλογιζόμουν αυτές τις σκέψεις και τα συναισθήματα, ανέπτυξα μια θεωρία που προκύπτει από το διάσημο απόφθεγμα του ψυχολόγου Carl Jung : «Ο κόσμος κρέμεται από μια λεπτή κλωστή, και αυτή είναι η ψυχή του ανθρώπου… ΕΜΕΙΣ είμαστε ο μεγάλος κίνδυνος. Ο ψυχισμός είναι ο μεγάλος κίνδυνος. Τι θα συμβεί αν κάτι πάει στραβά με τον ανθρώπινο ψυχισμό;» Πιστεύω ότι κάτι πήγε στραβά με τον ψυχισμό μας. Ήταν o Covid-19. Πιο συγκεκριμένα, ήταν η πολιτική και η αντίδραση των μέσων ενημέρωσης στον Covid-19, που μόλυναν τον συλλογικό ψυχισμό. Ξεκίνησε από το κράτος, όπου η αρχικά άγνωστη φύση του ιού προκάλεσε εκείνους που είχαν την εξουσία να προτιμήσουν την καταστροφή και να υιοθετήσουν ένα αρχέτυπο Αποκάλυψης. Αν οι άνθρωποι πέθαιναν στους δρόμους, αυτοί που είχαν την εξουσία θα απομακρύνονταν κακήν κακώς από την εξουσία. Ως εκ τούτου, επινόησαν την «ασφαλέστερη» λύση, με τη μορφή των μαζικών εγκλεισμών. Τα μέσα ενημέρωσης, ανυπόμονα να πυροδοτήσουν τον φόβο επειδή δημιουργούσε κλικ, προσχώρησαν στο αφήγημα. Μαζί, αυτές οι δύο διεφθαρμένες κοινωνικές ομάδες ποδοπάτησαν τη ορθολογική σκέψη, αγνόησαν τα δεδομένα και προκάλεσαν μια υστερική απάντηση σε έναν ιό με ποσοστό θνησιμότητας 1,1% για μια εξαιρετικά περιορισμένη δημογραφική ομάδα. Προξένησαν στον πληθυσμό μια μαζική ψυχογενή ασθένεια (MPI), η οποία έχει αποδειχθεί –και θα συνεχίσει να αποδεικνύεται– καταστροφική για την Αμερική και την υφήλιο. Η πυρηνική βόμβα της γενιάς μας Αυτή η λυπηρή και καταστροφική σειρά γεγονότων είναι ο λόγος που πιστεύω ότι ο Covid-19 ήταν το αντίστοιχο της πυρηνικής βόμβας για την γενιά μας. Αναλογιστείτε τους παραλληλισμούς: Οι πρώτες αναφορές του ιού λειτουργούν ως το ανάλογο των βομβαρδισμών της Ιαπωνίας. Τα δελτία ειδήσεων δημιούργησαν μια αλυσιδωτή αντίδραση που συντέλεσε σε μια ψυχική «έκρηξη» πρωτοφανών διαστάσεων Ο διαρκής πανικός κατά τη διάρκεια της εβδομάδας της 9ης Μαρτίου 2020, όπως αποδεικνύεται από τους ανθρώπους που ορμούσαν σε παντοπωλεία, βενζινάδικα και χαρτιά υγείας, λειτουργεί ως ανάλογο του ωστικού κύματος μετά τις πυρηνικές εκρήξεις στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι. Η κυβερνητική πολιτική και η αντίδραση των μέσων ενημέρωσης δηλητηρίασαν τα μυαλά των πολιτών. Οι μαζικές παραβιάσεις των πολιτικών ελευθεριών που ακολούθησαν λειτουργούν ως ανάλογο της δηλητηρίασης από την ακτινοβολία. Εδώ έγινε η μεγαλύτερη ζημιά, τουλάχιστον όσον αφορά τον Covid-19. Για περισσότερους από 30 μήνες, η κεντρική κυβέρνηση των ΗΠΑ, καθώς και οι Πολιτείες και οι δήμοι με αριστερό προσανατολισμό, σε συνδυασμό με ένα καθόλου φιλοπερίεργο και διεφθαρμένο μιντιακό σύστημα, ακτινοβολούσαν την Αμερική με ζόφο. Καθημερινοί απολογισμοί θανάτων, νοσηλειών και αριθμού κρουσμάτων. Ζοφερές ιστορίες περί «long Covid». Αυστηρές προειδοποιήσεις να παραμένουμε «κοινωνικά απόμακροι» και να καλύπτουμε τα πρόσωπά μας με μάσκες, παρ’ όλο που γνωρίζαμε διαισθητικά ότι δεν λειτουργούσαν. «Μένουμε σπίτι, σώζουμε ζωές». «Δεν υπάρχει θεραπεία». «Θα πεθάνεις αν κολλήσεις Covid».  Ήταν αδυσώπητο. Δεν μπορούσες να το αποφύγεις. Ήταν το μόνο θέμα για το οποίο μιλούσαν όλα τα μέσα ενημέρωσης και η κυβέρνηση, και όλα όσα μας είπαν αποδείχθηκαν 100% λάθος. Όλα όμως.  Επεκτείνοντας παράλληλα τη δηλητηρίαση από την ακτινοβολία ένα βήμα παραπέρα, είναι πλέον προφανές ότι η άμεση ζημιά από αυτήν την δημόσια πολιτική θα διαρκέσει για μια γενιά. Τα παιδιά που εκπαιδεύτηκαν μέσω του Zoom οδηγήθηκαν σε μια σημαντική υστέρηση μάθησης. Η ανάπτυξη της παιδικής ηλικίας καθυστέρησε. Υπήρξε έξαρση της χρήσης αλκοόλ, της κατάχρησης ναρκωτικών, της κακοποίησης συζύγων (σε επίπεδα ρεκόρ), της κακοποίησης παιδιών, της κατάθλιψης και του άγχους, της παχυσαρκίας και των αυτοκτονιών από τα lockdown. Εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις καταστράφηκαν κυριολεκτικά, μαζί με τους κόπους μιας ζωής των ιδιοκτητών τους, ενώ τα καταστήματα λιανικής μεγάλης κλίμακας (σουπερμάρκετ, πολυκαταστήματα) επιτρεπόταν να παραμείνουν ανοιχτά. Σε κάθε κατηγορία που αναφέρεται παραπάνω, οι κοινότητες χαμηλού εισοδήματος και οι μειονοτικές κοινότητες παρουσίασαν τα χειρότερα αποτελέσματα από όλες τις δημογραφικές ομάδες. Οι επακόλουθες κρίσεις ζήτησης και προσφοράς, σε συνδυασμό με τα τρισεκατομμύρια του χρήματος που έπεσε από τα κυβερνητικά «ελικόπτερα» (και οι συναφείς απάτες δεκάδων δισεκατομμυρίων), κατέστρεψαν την οικονομία και οδήγησαν στον υψηλότερο πληθωρισμό των τελευταίων δεκαετιών. Αυτό συνέβη σε όλο τον κόσμο, όχι μόνο στις ΗΠΑ, και επιβεβαιώθηκε ακόμη και από αριστερόστροφες οργανώσεις, όπως το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ. Το WEF υπολογίζει την μελλοντική απώλεια εσόδων για τους σημερινούς φοιτητές σε 17 τρισεκατομμύρια δολάρια. Ηθική και Εξουσία Ένας λόγος για τον οποίο η ταινία Oppenheimer έχει τέτοια δυναμική είναι ότι ο καθηγητής Oppenheimer, και οι άλλοι, δοκιμάζονται σκληρά από τις ηθικές προκλήσεις που θέτει η εφεύρεσή τους. Οι περισσότεροι ηθικά υγιείς άνθρωποι αντέδρασαν στην ατομική βόμβα με έναν βαθμό ανάμεικτων συναισθημάτων.  Δεν υπήρξε καμία αντίστοιχη ηθική δοκιμασία για τους εξουσιαστές του κορωνοϊού. Αρνούνται να αναγνωρίσουν ότι κάθε μία από τις επιλογές και τις δηλώσεις τους στη δημόσια πολιτική ήταν εντελώς λάθος. Αρνούνται να παραδεχτούν ότι προέβησαν σε ανόητους κανονισμούς, που αφαίρεσαν από τα άτομα τα πολιτικά τους δικαιώματα και ουσιαστικά ανάγκασαν τους πολίτες να εμβολιαστούν με ένα πειραματικό φάρμακο που ήταν «διαρρέον» (σ.σ. δεν απέτρεπε την μετάδοση) και χωρίς διάρκεια, και που φαίνεται να αυξάνει την πιθανότητα μόλυνσης από τον ιό όταν χορηγείται πολλές φορές, και του οποίου η ασφάλεια εμφανίζεται ολοένα και περισσότερο αμφισβητούμενη. Η επιστήμη που αφορούσε τα εμβόλια ήταν ελαττωματική.  Οι εξουσιαστές αρνούνται να αποδεχτούν την ευθύνη για αυτές τις ηθικές παραβάσεις. Στην πραγματικότητα, τις δικαιολογούν και υπονοούν ότι θα τα έκαναν όλα ξανά με τον ίδιο τρόπο.  Όλα αυτά για έναν ιό, για τον οποίο το ποσοστό θνησιμότητας για τα επιβεβαιωμένα κρούσματα ήταν 1,1%. Το 76% των θανάτων ήταν σε άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω. Το 95% των ασθενών που πέθαναν με Covid-19 είχαν κατά μέσο όρο 4 υποκείμενα νοσήματα, που σημαίνει ότι η υγεία τους ήταν ήδη σε κακή κατάσταση. Υπήρξαν μόλις 3.000 θάνατοι σε παιδιά ηλικίας 14 ετών και κάτω, ή 0,26% των συνολικών θανάτων και 0,02% των θανάτων σε αυτή την ηλικιακή ομάδα (13,6% των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων σημειώθηκαν σε παιδιά ηλικίας 15 ετών και κάτω). Η φυσιολογική θνησιμότητα από όλες τις αιτίες για παιδιά κάτω των 15 ετών είναι 0,0167%. Η ατομική βόμβα άλλαξε τον κόσμο για πάντα. Η χρήση της έθεσε τα μεγαλύτερα ηθικά ερωτήματα στη σύγχρονη ιστορία, που οι σκεπτόμενοι άνθρωποι συζήτησαν, και συνεχίζουν να συζητούν. Από νωρίς προέκυψε μια συναίνεση, η οποία παραμένει σε ισχύ, ότι τα πυρηνικά όπλα δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιηθούν ξανά. Ο Covid-19 άλλαξε τον κόσμο για πάντα. Τα ηθικά ερωτήματα θάφτηκαν από τους εξουσιαστές και τους νεροκουβαλητές τους. Οι σκεπτόμενοι άνθρωποι φιμώθηκαν, λογοκρίθηκαν, ακυρώθηκαν και έχασαν την εργασία τους. Υπάρχει σήμερα η συναίνεση μεταξύ πάρα πολλών Αμερικανών – ότι και την επόμενη φορά πρέπει να επιλεχθεί η ίδια αντίδραση. Κάτι που μας φέρνει σε μια ακόμα τραγωδία, την οποία δεν γίνεται να παραβλέψουμε.  Απέναντι σ’ αυτή την αυταρχική καταστολή, η αντίδραση των ανθρώπων που αγαπούν την ελευθερία ήταν να αναδιπλωθούν. Ναι, υπήρξαν θύλακες αντίστασης. Υπήρξαν ήρωες της ιατρικής που υπερασπίστηκαν την πραγματική επιστήμη. Υπήρξαν φαρμακεία που χορηγούσαν συνταγές για απαγορευμένα φάρμακα. Υπήρξαν αντιρρησίες του υποχρεωτικού εμβολιασμού. Ως επί το πλείστον, ωστόσο, η Αμερική ενέδωσε.  Η Αμερική θεμελιώθηκε χάρη σε μια εξέγερση ενάντια σε έναν τύραννο, μια εξέγερση όμως απαιτεί και εξεγερμένους.   [ Δείτε επίσης το μεταφρασμένο άρθρο του Jeffrey Tucker «Ο Joker και ο covid: Ένας κακός οιωνός, που επιβεβαιώθηκε λίγους μήνες αργότερα» ] Ο L. Matthew Myers είναι αναλυτής οικονομικών, μέσων ενημέρωσης και πολιτικής βάσει δεδομένων. Το έργο του έχει εμφανιστεί σε περισσότερες από 20 σημαντικές δημοσιεύσεις και έχει αρθρογραφήσει εκτενώς για θέματα τοξικολογίας, επιστημών υγείας, βιοτεχνολογίας και φαρμακευτικών προϊόντων.