ΤΑΣΟΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ

Το εργοστάσιο Ζησιμάτου που λειτουργεί ως Μουσείο Κλωστοϋφαντουργίας στην Ερμούπολη της Σύρου προσφέρει ταξίδι στο παρελθόν. ● Οι επισκέπτες έχουν τη «δυνατότητα» να ζήσουν ένα διαφορετικό μοντέλο περιήγησης στον χώρο προκειμένου να ταυτιστούν με τη ζωή των εργατών, ακόμη και να γευτούν ένα εργατικό κολατσιό.

Mια διαφορετική εμπειρία, μοναδική σε σχέση με άλλες που βιώνουμε σε παλιούς βιομηχανικούς χώρους που με το πέρασμα του χρόνου εγκαταλείφθηκαν, διασώθηκαν, αναστηλώθηκαν και τελικά άνοιξαν τις πόρτες τους στο κοινό ως μουσεία, κυρίως για πολιτιστικές χρήσεις, ενώνοντας το παρόν με το παρελθόν, προσφέρεται στο εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας Ζησιμάτου στην Ερμούπολη στη Σύρο. Πρόκειται για ένα εργοστάσιο που έχει απομείνει όπως ήταν την ημέρα που έκλεισε, μια μοναδική περίπτωση επιζήσαντος δείγματος της βιομηχανικής κληρονομιάς της Σύρου που λειτουργεί πλέον ως Μουσείο Κλωστοϋφαντουργίας Ερμούπολης.

Το εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας Ζησιμάτου, που αποτελούσε ένα από τα 68 συνολικά εργοστάσια που διέθετε κάποτε η πρωτεύουσα των Κυκλάδων και η λειτουργία του εντάσσεται στο θαύμα της κλωστοϋφαντουργίας που άνθησε στην Ερμούπολη και διήρκεσε 140 χρόνια, βρίσκεται σε ένα μικρό στενό χαμένο μέσα στην Ερμούπολη.

Το εργοστάσιο διασώθηκε από τη μη κυβερνητική οργάνωση «Hermoupolis Heritage ΑΜΚΕ», που προχώρησε στη συντήρηση και την επισκευή του κελύφους του και διέσωσε τον εξοπλισμό του. Πρόκειται για μια οργάνωση που ιδρύθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου το 2021 από τον συλλέκτη Δημήτρη Σταυρακόπουλο και έχει αντικείμενο τη διάσωση, διαφύλαξη και διάδοση της υλικής και άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της Σύρου, αλλά και τη σύνδεσή της με το δημιουργικό παρόν του νησιού.

Εδώ οι επισκέπτες, στο πλαίσιο του αποκαλούμενου βιωματικού τουρισμού, δεν περιορίζονται σε μια απλή ξενάγηση στους αργαλειούς, στις πλεκτικές μηχανές και στα καζάνια βαφής, που έμειναν ως είχαν όταν το εργοστάσιο έκλεισε, αλλά έχουν τη «δυνατότητα» να ζήσουν ένα διαφορετικό μοντέλο περιήγησης στον χώρο προκειμένου να ταυτιστούν με τη ζωή των εργατών, ακόμη και να γευτούν ένα εργατικό κολατσιό. Αυτή η προσωρινή... προλεταριοποίηση γίνεται με το ανάλογο αντίτιμο που, όμως, δύσκολα θα μπορούσε να πληρώσει σήμερα ένας βιομηχανικός ή άλλος εργάτης.

Οπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα της οργάνωσης «Hermoupolis Heritage ΑΜΚΕ», η βιωματική εμπειρία ξεκινάει με ένα φανάρι στο χέρι. Ο ξεναγός υποδέχεται τους επισκέπτες με στολή εργασίας και μέσα από μια ιστορική αφήγηση βασισμένη σε μνήμες από 40 εργαζόμενους, τους μεταφέρει στο 1986, έτος που διέκοψε τη λειτουργία του το εργοστάσιο.

Επειτα, έχουν τη δυνατότητα να φορέσουν την παραδοσιακή ρόμπα, να συμπληρώσουν την κάρτα εργασίας σαν εργάτες κι αυτοί της εποχής και να δοκιμάσουν το παραδοσιακό πρόγευμα. Κατά την διάρκεια της περιήγησης ενεργοποιούνται οι αισθήσεις μέσα από ηχητικά και αλλά μέσα, λειτουργώντας στο βαφείο την παλιά πετρελαιομηχανή, ακούγοντας τις ραπτομηχανές να γαζώνουν, μυρίζοντας παντού το άρωμα του χρόνου και βλέποντας τα νήματα να έχουν παγώσει.

«Ολα τα παραπάνω συντελούν έτσι ώστε να προσεγγίσουμε την ιστορία και τον πολιτισμό μέσα από μια ψυχαγωγική διαδικασία η οποία καταλήγει να ενώσει όλους τους επισκέπτες-εργάτες σε ένα τραπέζι όπου θα απολαύσουν ένα εργατικό κολατσιό με παραδοσιακά τοπικά προϊόντα», σημειώνεται.

Και πόσο κοστίζει αυτή η βιωματική περιήγηση στο βιομηχανικό μουσείο αν θέλετε να τη συνοδεύσετε με εργατικό κολατσιό; Εξαρτάται από το πρόγραμμα που θα επιλέξετε. Αν επιλέξετε το «Κόκκινο Πουγκί της Χρυσώς», τότε θα πρέπει να πληρώσετε 25 ευρώ για ξενάγηση διάρκειας 60 λεπτών κι ενός γεύματος 30 λεπτών. Στην τιμή περιλαμβάνεται κέρασμα μαστίχας, παστελαριάς, μπρουσκέτας με τυρί, κρεμμύδι, ελιές και ντοματίνι, χαλβάς και νερό. Αν επιλέξετε το «Κίτρινο Πουγκί της Λουίζας», η ξενάγηση ανεβαίνει στα 35 ευρώ με ίδιο τον χρόνο της ξενάγησης και με κατά μισή ώρα επιπλέον τον χρόνο του γεύματος που περιλαμβάνει μαγειρευτό φαγητό σε φαγιάτζα, ψωμί, φρούτο, κρασί, νερό, συν το κέρασμα.

Αν τέλος επιλέξετε να ξεναγηθείτε με το πρόγραμμα το «Πράσινο Πουγκί της Αντωνίας», τότε θα πρέπει να πληρώσετε 40 ευρώ για ένα γεύμα που διαρκεί έως 90λεπτά, ελαφρώς πιο πλούσιο, προφανώς λόγω της ακριβότερης τιμής του, που επιπλέον θα σας δοθεί μέσα σε εργατική υφασμάτινη εργατική τσάντα με μαγειρευτό φαγητό σε φαγιάτζα, ατομική σαλάτα, ατομική πίτα, ψωμί, γλυκό, κρασί, ούζο και νερό. Σε αυτές τις τιμές θα πρέπει να προστεθούν άλλα 5 ευρώ, εφόσον οι ξεναγήσεις γίνονται στα αγγλικά.

Αν μη τι άλλο, όσο κι αν αυτά τα ιδιότυπα προγράμματα ξενάγησης επιχειρούν, όπως και άλλα ανάλογα σε βιομηχανικούς χώρους μουσεία, ένα μικρό ταξίδι στον χρόνο, σε αυτή την περίπτωση δεν διαφαίνεται ότι είναι τόσο απλό να ανακαλύψουμε τη ζωή των εργατών. Οσο κι αν αφουγκραστούμε τη βοή των ακινητοποιημένων μηχανών που βρίσκονται στον χώρο, δύσκολα θα ταυτιστούμε με τις συνθήκες εργασίας των εργατών σε ένα εργοστάσιο που ξεκίνησε τη λειτουργία του λίγο πριν από την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, πριν από 110 χρόνια, με αντικείμενο την κατασκευή και πώληση καλτσών και κάθε είδους πλεκτικής.

Και όσα κι αν πληρώσουμε, το ίδιο δύσκολα θα αντιληφθούμε –και πόσο μάλλον θα ταυτιστούμε– με τη στιγμή που ανακοινώθηκε το κλείσιμο του εργοστασίου στους εργάτες σε ώρα βάρδιας, μετά από τηλεφωνική εντολή. Με τους εργάτες να αποχωρούν αφήνοντας τους αργαλειούς, τις πλεκτικές μηχανές και τα καζάνια βαφής ως είχαν. Και σίγουρα, αυτή η ρομαντικοποίηση της δύσκολης ζωής του εργάτη που αξιοποιεί και ισοσκελίζει ένα τραυματικό παρελθόν με μια ανταλλακτική αξία στο παρόν και τη μετατρέπει σε ένα, όπως όλα τα άλλα, προϊόν ψυχαγωγίας δεν τιμά όσους έχυσαν τον ιδρώτα τους στις φάμπρικες της βιομηχανικής επανάστασης έως και σήμερα.

Ενα ψυχαγωγικό προϊόν αποκαθαρμένο από το βάρος της Ιστορίας

Πώς μπορεί να βιώσει κανείς τη δουλειά σε ένα εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας χωρίς τον ακατάπαυστο θόρυβο των μηχανών, το χνούδι, τον κίνδυνο ατυχήματος, τη σωματική εξάντληση; Κανείς δεν είναι τόσο αφελής ώστε να πιστεύει ότι τρώγοντας «εργατικό κολατσιό» θα νιώσει όπως οι εργάτες/-τριες

Ο Πολυμέρης Βόγλης, καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, καταθέτει στην «Εφ.Συν.» την άποψή του με αφορμή τα ιδιότυπα προγράμματα ξενάγησης που πραγματοποιούνται στο Μουσείο Κλωστοϋφαντουργίας Ερμούπολης:

Πριν από μερικά χρόνια αθηναϊκό βιβλιοπωλείο με αφορμή την παρουσίαση ενός βιβλίου οργάνωσε εκδρομή στη Μακρόνησο. Εκεί πρόσφερε στους επισκέπτες ένα πακέτο φαγητό, ονομαζόμενο «μενού εξορίας» (το οποίο είχε παρασκευάσει ξενοδοχείο της Κηφισιάς), υποσχόμενο ότι η εκδρομή θα ήταν μια «συγκλονιστική εμπειρία ενάντια στη συλλογική λήθη του διχασμού». Στις μέρες μας στο Μουσείο Κλωστοϋφαντουργίας Ερμούπολης οι επισκέπτες «έχουν τη δυνατότητα να φορέσουν την παραδοσιακή ρόμπα, να συμπληρώσουν την κάρτα εργασίας, σαν εργάτες κι αυτοί της εποχής, και να δοκιμάσουν το παραδοσιακό πρόγευμα», ενώ η όλη επίσκεψη στο μουσείο περιγράφεται ως «μια ψυχαγωγική διαδικασία η οποία καταλήγει να ενώσει όλους τους επισκέπτες-εργάτες σε ένα τραπέζι όπου θα απολαύσουν ένα εργατικό κολατσιό με παραδοσιακά τοπικά προϊόντα».

Τα δύο παραδείγματα δείχνουν την κεντρική θέση που κατέχει η «εμπειρία» του επισκέπτη στη σύγχρονη πολιτιστική και τουριστική βιομηχανία. Στόχος δεν είναι ο επισκέπτης να βλέπει απλώς κάποια εκθέματα ή υλικά κατάλοιπα του παρελθόντος αλλά να «ξαναζεί» αυτό που έχει συμβεί στο παρελθόν. Ζούμε στην εποχή όπου σχεδόν κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα (η οδήγηση ενός αυτοκινήτου, το γεύμα σε ένα εστιατόριο, η χρήση ενός κινητού τηλεφώνου κ.ά.) κατασκευάζεται και περιγράφεται ως εμπειρία. Επίσης, ζούμε στην εποχή όπου η αναζήτηση εμπειριών εκτείνεται στο παρελθόν: η αναβίωση ιστορικών γεγονότων ή λαϊκών παραδόσεων και εθίμων αποτελούν κομμάτι της σύγχρονης ιστορικής κουλτούρας. Αυτό που είναι νέο είναι ότι αυτή η αναζήτηση δεν στρέφεται μόνο σε εμπειρίες συνδεδεμένες με την ευχαρίστηση αλλά και σε εμπειρίες που σχετίζονται με τη βία, τον πόνο, ή ακόμα και με τον θάνατο. Η πιο ακραία εκδοχή αυτής της τάσης είναι ο λεγόμενος «σκοτεινός τουρισμός» (darktourism) ή ο «θανατοτουρισμός», και αφορά ταξίδια με προορισμό φυλακές, στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας και εξόντωσης, τόπους μαζικών σφαγών ή καταστροφών κ.ά.

Σε κάθε περίπτωση, η όποια εμπειρία του σημερινού επισκέπτη είναι πολύ διαφορετική από αυτό που βίωνε ένας κρατούμενος στη Μακρόνησο το 1948 ή μια βιομηχανική εργάτρια το 1930. Πώς μπορεί κανείς να βιώσει την εμπειρία της Μακρονήσου χωρίς τους ξυλοδαρμούς, τη σκόνη, τη δίψα, τον ύπνο στα αντίσκηνα, τα στρατιωτικά παραγγέλματα ή τα εμβατήρια από τα μεγάφωνα; Πώς μπορεί να βιώσει τη δουλειά σε ένα εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας χωρίς τον ακατάπαυστο θόρυβο των μηχανών, το χνούδι, τον κίνδυνο ατυχήματος, τη σωματική εξάντληση; Κανείς δεν είναι τόσο αφελής ώστε να πιστεύει ότι τρώγοντας «εργατικό κολατσιό» θα νιώσει όπως οι εργάτες/-τριες –κι άλλωστε ποιος θέλει να ζει και να δουλεύει όπως οι βιομηχανικοί εργάτες/-τριες; Αυτό που προσφέρεται είναι άλλο ένα ψυχαγωγικό προϊόν που μικρή σχέση έχει με την πραγματική εμπειρία των ίδιων των υποκειμένων του παρελθόντος. Ενα προϊόν αποκαθαρμένο από το βάρος της ιστορίας, στο οποίο η Μακρόνησος μπορεί να εμφανίζεται γενικά ως ένα κακό του διχασμού.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα στρατόπεδα της Μακρονήσου, οι φυλακές της Γυάρου, τα παλιά βιομηχανικά κτίρια πρέπει να διατηρηθούν και να αναστηλωθούν. Το ζήτημα είναι τι κάνουμε με αυτά τα υλικά κατάλοιπα του παρελθόντος; Θέλουμε να κατασκευάσουμε άλλο ένα ψυχαγωγικό προϊόν προς κατανάλωση ή να αποτελούν την πρώτη ύλη για να κατανοήσουμε την ιστορία της κοινωνίας μας;

Πηγή: efsyn.gr

ΜΑΡΙΟΣ ΔΙΟΝΕΛΛΗΣ

Την παντελώς αποτυχημένη πολιτική της κυβέρνησης στο θέμα της μετάκλησης εργαζομένων από τρίτες χώρες, με σοβαρές συνέπειες κυρίως στον αγροτικό τομέα, επισημαίνουν φορείς της Κρήτης, αφήνοντας αιχμές ακόμα και για την ύπαρξη κυκλωμάτων, μέχρι και για χρηματισμό υπαλλήλων των πρεσβειών μας, που δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο την ήδη τεταμένη κατάσταση.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Ιεράπετρας όπου σε πρόσφατη επίσκεψη του υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Σταύρου Κελέτση, λίγες μέρες πριν από τις ευρωεκλογές, ακούστηκαν βαριές κουβέντες από τους αγανακτισμένους εκπροσώπους τοπικών φορέων. «Ξοδέψαμε πάνω από 1 εκατομμύριο ευρώ σε παράβολα και σε δικηγόρους και δεν έχουμε καταφέρει να φέρουμε περισσότερους από 60 με 70 εργάτες γης στην Ιεράπετρα, ενώ χρειαζόμαστε χιλιάδες - με κάποιον μαγικό τρόπο οι αιτήσεις απορρίπτονται από τους αρμόδιους υπαλλήλους των ελληνικών πρεσβειών και τα χρήματα που έχουμε ξοδέψει σε παράβολα και δικηγόρους δεν μας επιστρέφονται», ανέφεραν στον υφυπουργό οι εκπρόσωποι του Αγροτικού Συλλόγου Ιεράπετρας.

Κυκλώματα

Ακόμα πιο αιχμηρός ήταν ο δημοτικός σύμβουλος αλλά και μέλος της Επιτροπής Ανάπτυξης του Πρωτογενούς Τομέα της ΚΕΔΕ, Αργύρης Πανταζής, ο οποίος έφτασε να ζητήσει από την κυβέρνηση να ελέγξει τα «πόθεν έσχες» των υπαλλήλων των πρεσβειών μας, κάνοντας λόγο ευθέως για χρηματισμό τους: «Υπάρχει κόσμος που παίρνει χρήματα. Που χρηματίζεται… Αν δεν τον προσκυνήσεις και αν δεν τον πληρώσεις, δεν θα προχωρήσει η αίτησή σου για μετακλητό εργάτη γης», είπε στον υπουργό ο κ. Πανταζής.

Ο ίδιος μιλώντας στην «Εφ.Συν.» εξηγεί πως υπάρχουν συγκεκριμένες αναφορές που έχουν έρθει σε γνώση των φορέων της Ιεράπετρας, καλώντας τις αρμόδιες αρχές να ελέγξουν την κατάσταση. «Δεν είναι δυνατόν να γίνονται αιτήσεις με όλα τα απαραίτητα έγγραφα, να αναλαμβάνει κάθε υπάλληλος μια τεράστια στοίβα αιτήσεων και να τις απορρίπτει σωρηδόν και χωρίς λόγο. Ας δουν οι αρμόδιες αρχές πώς ακριβώς λειτουργεί το συγκεκριμένο σύστημα», λέει ο ίδιος.

Για «κυκλώματα» που λειτουργούν γύρω από τις μετακλήσεις εργατών μιλά στην «Εφ.Συν.» και ο γραμματέας του Αγροτικού Συλλόγου Ιεράπετρας, Μιχάλης Βιαννιτάκης. «Ξέρουμε εδώ και χρόνια πως οι εργάτες από Πακιστάν, Αίγυπτο, Ινδία, Μπανγκλαντές κ.α. πληρώνουν σε μεσάζοντες στις χώρες τους για να προωθηθεί η αίτησή τους προς τις πρεσβείες. Πρόσφατα, με τη διμερή συμφωνία με την Αίγυπτο, η κυβέρνηση εκεί φαίνεται να έδωσε και θεσμικό χαρακτήρα σε αυτό. Είναι η ίδια που οφείλει βάσει της συμφωνίας να δίνει στην Ελλάδα κατάλογο με τους ενδιαφερόμενους υπαλλήλους.

Μαθαίνουμε πως πάνω από 200.000 άνθρωποι πλήρωσαν τα σχετικά παράβολα για να κάνουν αίτηση, αλλά τελικά ο κατάλογος που δόθηκε στην Ελλάδα είχε μόλις 5.000 ονόματα. Και μιλάμε για εργάτες γης, επί της ουσίας ανειδίκευτους, χωρίς να απαιτούνται ιδιαίτερα προσόντα. Το πώς και το γιατί κόβονται δεν το ξέρει κανείς. Στη συνέχεια αναλαμβάνουν οι πρεσβείες μας να διεκπεραιώσουν τα αιτήματα και εκεί πάλι περνούν με το σταγονόμετρο», λέει ο ίδιος.

Στην Ελλάδα οι εργοδότες πληρώνουν από 100 έως 200 ευρώ παράβολο για κάθε εργάτη και 200-300 ευρώ σε δικηγόρους, ενώ πληρώνουν ακόμα και ιδιωτικές μεταφορικές για να στείλουν πιο γρήγορα τους φακέλους στις ελληνικές πρεσβείες. Μόνο για φέτος και μόνο για την Ιεράπετρα τα χρήματα που πληρώθηκαν ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο ευρώ, με πενιχρά αποτελέσματα. «Στην Ιεράπετρα χρειαζόμαστε πάνω από 7.000 εργάτες και αυτή τη στιγμή υπάρχουν μόλις 2-2,5 χιλιάδες», λέει ο κ. Βιαννιτάκης, αριθμός που αφορά ανθρώπους που έχουν μείνει από προηγούμενες περιόδους, ενώ ειδικά για φέτος δεν έχουν εγκριθεί περισσότερες από 70 αιτήσεις.

Ρατσισμός Σαμαρά

Το μεγάλο πρόβλημα δημιουργήθηκε όταν οι εργάτες είδαν πως είχαν καλύτερες ευκαιρίες σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Μέχρι πέρυσι η νομοθεσία προέβλεπε πως για να βγάλει ένας άνθρωπος άδεια διαμονής για εργασία έπρεπε να έχει εργαστεί 7 χρόνια στην Ελλάδα. Η Ιταλία κατέβασε το όριο αυτό στα 3 χρόνια και αυτομάτως όλοι οι εργάτες μετακινήθηκαν εκεί. Ο υπουργός Μετανάστευσης Δ. Καιρίδης μείωσε (μόνο για φέτος) το όριο στα 3 χρόνια και στην Ελλάδα, αλλά ήταν ήδη αργά καθώς το πιο εκπαιδευμένο προσωπικό είχε ήδη φύγει για την Ιταλία. Και όχι μόνο αυτό αλλά η μείωση του ορίου συνάντησε και τις ακροδεξιές αντιδράσεις από την πλευρά του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος τότε έλεγε πως «η χώρα μας, με αυτή την τροπολογία, γίνεται, επί της ουσίας, φάρος προσέλκυσης λαθρομεταναστών».

«Ακόμα και με την αλλαγή όμως το πρόβλημα δεν λύθηκε. Απλά συγκρατήθηκε ένας αριθμός ανθρώπων που ήταν ήδη εδώ ώστε να μη φύγουν και αυτοί», λέει στην «Εφ.Συν.» ο κ. Βιαννιτάκης. «Εμείς δεν θα έχουμε περισσότερους εργάτες φέτος. Είναι ανάγκη να μείνουν οι ίδιοι που έχουν μάθει πλέον τη δουλειά. Οι νέοι που έρχονται πρέπει να εκπαιδευτούν από την αρχή και αυτό δημιουργεί πρόβλημα, ειδικά στα ευπαθή προϊόντα που η δουλειά πρέπει να προχωράει γρήγορα», λέει ο ίδιος.

Το μεγάλο πρόβλημα έχει αρχίσει να φαίνεται όχι μόνο στον αγροτικό αλλά και στον κατασκευαστικό τομέα και πλέον και στον τουρισμό. «Ολοι ζητούν εργαζόμενους, αλλά οι δαιδαλώδεις και θολές διαδικασίες τελικά γίνονται εμπόδιο. Εχουμε κάνει συγκεκριμένες παρεμβάσεις και στην Κεντρική Ενωση Δήμων Ελλάδας αφού, προφανώς, το θέμα δεν αφορά μόνο την Ιεράπετρα», αναφέρει από την πλευρά του ο δημοτικός σύμβουλος και μέλος της ΚΕΔΕ, Αργύρης Πανταζής.

Πηγή: efsyn.gr

Σαν «πρόβατα επί σφαγή» προκύπτει ότι πήγαν για δουλειά οι οκτώ εργάτες και ο ειδικός φρουρός το πρωί της περασμένης Τρίτης στο υπό κατεδάφιση κτίριο στον Πειραιά, που έμελε να γίνει ο τάφος για τον 31χρονο αστυνομικό που δούλευε εκεί εκτός υπηρεσίας για το έξτρα μεροκάματο, ενώ άλλος ένας εργαζόμενος κινδυνεύει να μην περπατήσει ξανά.

Δικηγόρος τριών εκ των κατηγορούμενων, αλλοδαπών εργατών αποκαλύπτει συγκλονιστικές λεπτομέρειες γύρω από το δυστύχημα που, προκλήθηκε, όπως φαίνεται, από αλλεπάλληλες εγκληματικές παραλείψεις. «Δεν υπήρχε κανένα μέτρο προστασίας, ούτε κράνη, ούτε κορδέλες υπήρχαν γύρω από το κτίριο ενώ κατεδαφιζόταν», αποκάλυψε ο Γιώργος Σαπουντζάκης, επισημαίνοντας και τον εν δυνάμει κίνδυνο από το έργο για τους ανυποψίαστους περαστικούς. 

Ο δικηγόρος σημείωσε επίσης ότι όλοι όσοι εργάζονταν στην κατεδάφιση ήταν ανασφάλιστοι, αναφέροντας ακόμη ότι δεν είχε εκδοθεί η κατάλληλη οικοδομική άδεια, αλλά «μία μικρής κλίμακας. Δηλαδή, για ελαιοχρωματισμούς και πλακάκια, ενώ γινόταν κατεδάφιση του κτιρίου». 

Περιγράφοντας στο Action24 το πώς συνέβη το εργατικό δυστύχημα, ο κ. Σαπουντζάκης ανέφερε, μεταφέροντας τα όσα του είπαν οι εργάτες- πελάτες του, ότι «την προηγούμενη μέρα είχαν ρίξει τον πρώτο όροφο και είχαν μείνει μόνο οι περιμετρικοί τοίχοι. Απέμεναν λίγα πράγματα, μόλις πήγαν να ρίξουν κάτι από το μπάνιο έγινε το ατύχημα. Τους ρώτησαν οι αστυνομικοί πώς στηριζόταν το κτίριο αφού είχαν κατεδαφιστεί και οι κολώνες και απάντησαν ότι είχαν μείνει τα δοκάρια».

Παράλληλα, ανέφερε ότι ένας εκ των τραυματιών είναι σε σοβαρή κατάσταση κι εκφράζονται φόβοι για το ότι δε θα μπορέσει να περπατήσει ξανά.

Ο δικηγόρος των εργατών ανέφερε ακόμα ότι στους εργάτες δεν είχε επιδειχθεί η οικοδομική άδεια, αλλά δεδομένου ότι οι τέσσερις από τους πέντε είναι αλλοδαποί, ακόμα και να τους είχε επιδειχθεί η άδεια, δε θα μπορούσαν να τη διαβάσουν γιατί δε γνωρίζουν τη γλώσσα.

Υπενθυμίζεται ότι οι οκτώ εργαζόμενοι που είχαν συλληφθεί μετά το εργατικό δυστύχημα, για παραβίαση του οικοδομικού κανονισμού, αφέθηκαν ελεύθεροι, ενώ εξακολουθεί να κρατείται ο εργολάβος, ο οποίος κατηγορείται για παραβίαση του άρθρου 286 που αφορά παραβίαση των κανόνων οικοδόμησης και του γενικού οικοδομικού κανονισμού.

Ένας νεκρός και δύο τραυματίες ο τραγικός απολογισμός του εργατικού δυστυχήματος στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Περάματος.

Σύμφωνα με το Λιμενικό, το περιστατικό σημειώθηκε στη πλωτή δεξαμενή όταν κατά τη διάρκεια εργασιών τοποθέτησης προπέλας σε πλοίο «Αστερίων ΙΙ» (σημαίας Κύπρου), κάτω από άγνωστες συνθήκες μέχρι στιγμής, έσπασε η σκαλωσία με αποτέλεσμα να τους πλακώσει πτερύγιο της προπέλας.

Ο 47χρονος χειριστής γερανού μεταφέρθηκε χωρίς τις αισθήσεις του στο «Τζάνειο» νοσοκομείο και λίγο αργότερα κατέληξε. Ο δεύτερος τραυματίας (επίσης 47 ετών) μεταφέρθηκε και αυτός στο «Τζάνειο» με τραύματα στο πόδι και ο τρίτος (43 ετών) μεταφέρθηκε σε ιδιωτική κλινική.

Οι μετανάστες εργάτες που κατασκεύασαν τα στάδια για το Μουντιάλ 2022 στο Κατάρ υπέστησαν «επίμονες και εκτεταμένες παραβιάσεις των εργασιακών δικαιωμάτων», οι οποίες περιλαμβάνουν διακρίσεις λόγω εθνικότητας, παράνομες πρακτικές πρόσληψης και, σε ορισμένες περιπτώσεις, απλήρωτους μισθούς, σύμφωνα με νέα έκθεση της ομάδας ανθρωπίνων δικαιωμάτων Equidem.

Εχθρικό περιβάλλον;

Ενώ η έκθεση καταγράφει επίσης ορισμένες περιπτώσεις καλών πρακτικών, όπως «επαρκείς δίαυλοι για την αναφορά ανησυχιών σχετικά με τις συνθήκες εργασίας», «καλή πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, ικανοποιητικά μέτρα ασφαλείας και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωση», τα ευρήματα της Equidem καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το Κατάρ υπήρξε ένα «εχθρικό περιβάλλον» για τους εργαζόμενους στα γήπεδα.

Η ΜΚΟ, ισχυρίζεται ότι πολλοί από τους εργαζόμενους που ερωτήθηκαν για την έκθεσή της αντιμετώπισαν σοβαρή εκμετάλλευση και αναγκάστηκαν να εργαστούν σε μια κουλτούρα φόβου και τιμωρίας, «που συντηρείται μέσω διακρίσεων λόγω εθνικότητας και βίας στο χώρο εργασίας, συμπεριλαμβανομένης της σωματικής, λεκτικής και ψυχικής κακοποίησης».

Η Equidem ισχυρίζεται επίσης ότι οι εταιρείες που εργάζονται στην κατασκευή σταδίων «απέφυγαν ενεργά τις επιθεωρήσεις», αναφέροντας έναν εργάτη από το Νεπάλ που απασχολείται στο στάδιο Lusail, το οποίο θα φιλοξενήσει τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου, ο οποίος είπε στους ερευνητές ότι οι εργάτες στέλνονταν πίσω στους καταυλισμούς τους πριν από μια επίσκεψη της Fifa.

«Οι εργάτες άρχισαν να κρύβονται για να έχουν την ευκαιρία να διαμαρτυρηθούν στην ομάδα της Fifa. Στη συνέχεια, η εταιρεία άρχισε να ελέγχει αν κάποιος βρίσκεται ακόμα στο εργοτάξιο. Αν κάποιος συλλαμβανόταν να κρύβεται, είτε τον έστελναν πίσω, είτε του αφαιρούσαν το μισθό», ανέφερε στην έκθεση.

Αναφέρθηκαν επίσης απλήρωτοι μισθοί, μη καταβολή υπερωριών ή παροχών στο τέλος της υπηρεσίας και μισθοί χαμηλότεροι από τους υποσχεθέντες. Ένας εργαζόμενος από το Μπαγκλαντές που απασχολούνταν σε πολλά γήπεδα δήλωσε στους ερευνητές: «Δεν πληρώνομαι για την υπερωριακή εργασία και εργάζομαι από τις 6 το πρωί έως τις 6 το απόγευμα επτά ημέρες την εβδομάδα».

Το 2014, η τοπική οργανωτική επιτροπή του Παγκοσμίου Κυπέλλου καθιέρωσε μια σειρά από «πρότυπα ευημερίας των εργαζομένων» για την προστασία των εργαζομένων στα έργα της, συμπεριλαμβανομένης της καλύτερης στέγασης των εργαζομένων, μηχανισμών υποβολής καταγγελιών και ενός συστήματος επιστροφής των αμοιβών πρόσληψης των εργαζομένων.

Τα τελευταία χρόνια, οι αρχές του Κατάρ εισήγαγαν επίσης μια σειρά εργασιακών μεταρρυθμίσεων, κυρίως την καθιέρωση ενός κατώτατου μισθού και την κατάργηση του συστήματος kafala ή χορηγίας.

Ωστόσο, η έκθεση του Equidem δείχνει ότι υπήρχαν σημαντικές ελλείψεις στην εφαρμογή αυτών των μέτρων. «Το γεγονός ότι μια τόσο εκτεταμένη εργασιακή κακοποίηση εξακολουθεί να υφίσταται σε εργοτάξια που ρυθμίζονται τόσο αυστηρά από το Κατάρ, την Fifa και τους εταίρους τους, υποδηλώνει ότι οι μεταρρυθμίσεις που πραγματοποιήθηκαν τα τελευταία πέντε χρόνια λειτούργησαν ως κάλυψη για ισχυρές επιχειρήσεις που επιδιώκουν να εκμεταλλεύονται ατιμώρητα τους μετανάστες εργαζόμενους», αναφέρει η έκθεση.

Η έκθεση καλεί τη Fifa να δημιουργήσει ένα ταμείο αποζημιώσεων για τους εργαζόμενους που υπέστησαν ζημιές κατά τη διάρκεια της κατασκευής των γηπέδων. «Εκτιμούμε ότι χιλιάδες εργαζόμενοι οφείλουν αποζημίωση για παράνομες χρεώσεις πρόσληψης, απλήρωτους μισθούς και άλλες βλάβες. Το Κατάρ, η Fifa και οι εταίροι τους πρόκειται να κερδίσουν δισεκατομμύρια από αυτό το τουρνουά, αλλά οι εργαζόμενοι που έχτισαν τα γήπεδα έχουν κλέψει τα χρήματά τους και έχουν καταστρέψει τις ζωές τους», δήλωσε ο Mustafa Qadri, εκτελεστικός διευθυντής της Equidem. «Η Fifa δεν μπορεί πλέον να κάνει τα στραβά μάτια και θα πρέπει να δημιουργήσει αμέσως ένα ταμείο αποζημίωσης».

Σε δήλωσή του, εκπρόσωπος της Fifa δήλωσε ότι τα μέτρα για τη διασφάλιση της υγείας και της ευημερίας των εργαζομένων στο Παγκόσμιο Κύπελλο, τα οποία περιλαμβάνουν τακτικές ανεξάρτητες επιθεωρήσεις, μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στην εργασία στο εργοτάξιο, ολοκληρωμένους ιατρικούς ελέγχους και έργα για την αντιμετώπιση της υγείας και του Covid-19, αποτέλεσαν σημαντική προτεραιότητα.

«Η ευρωστία αυτού του προγράμματος έχει αναγνωριστεί επανειλημμένα από εμπειρογνώμονες και συνδικάτα κατά τη διάρκεια των ετών, φθάνοντας τα υψηλότερα διεθνή πρότυπα όσον αφορά την υγεία και την ασφάλεια. Βρισκόμαστε σε επαφή με τους ομολόγους μας στο Κατάρ για να αξιολογήσουμε τις πληροφορίες που περιλαμβάνονται στην έκθεση της Equidem», δήλωσε η Fifa.

Πηγή: ethnos.gr

Δυναμικά και μαζικά συνεχίζουν τον απεργιακό τους αγώνα οι εργαζόμενοι στη «Μαλαματίνα» με νέες απεργίες.

Ειδικότερα, η έκτακτη γενική συνέλευση του σωματείου που έγινε στις 12 Σεπτέμβρη έξω από την πύλη του εργοστασίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης, αποφάσισε ομόφωνα την κήρυξη 24ωρων απεργιών από την Παρασκευή 16 Σεπτέμβρη έως και την Παρασκευή 30 Σεπτέμβρη 2022, «ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τις πέντε εκβιαστικές και τρομοκρατικές απολύσεις καθώς επίσης και για την κατάργηση του τμήματος διανομής».

«Η Γενική Συνέλευση απαιτεί από τη διεύθυνση της εταιρείας να ανακαλέσει άμεσα τις παράνομες απολύσεις και την απόφασή της για το κλείσιμο του τμήματος διανομής», σημειώνεται στην ανακοίνωση του Σωματείου.

Αναλυτικά η ανακοίνωση του Σωματείου Εργατοϋπαλλήλων Επιχείρησης ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ:
Κύριοι,

Η έκτακτη Γενική Συνέλευση του παραπάνω Σωματείου που πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα 12/9/2022,ώρα 09.00 στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης (έξω από την πύλη του εργοστασίου ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ), αφού άκουσε την εισήγηση της Διοίκησης και άλλους ομιλητές – μέλη του Σωματείου, αποφάσισε ομόφωνα μετά από μυστική ψηφοφορία την κήρυξη 24ωρων Απεργιών από την Παρασκευή 16 Σεπτέμβρη 2022 έως και την Παρασκευή 30 Σεπτέμβρη 2022 και από ώρα 00.01΄έως και ώρα 24.00ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τις πέντε εκβιαστικές και τρομοκρατικές απολύσεις καθώς επίσης και για την κατάργηση του τμήματος διανομής.

Η Γενική Συνέλευση ΑΠΑΙΤΕΙ από την Διεύθυνση της εταιρείας να ανακαλέσει άμεσα τις παράνομες απολύσεις και την απόφαση της για το κλείσιμο του τμήματος διανομής.

Επίσης η Γενική Συνέλευση αποφάσισε, επειδή η εταιρεία δεν απασχολεί προσωπικό για τη φύλαξη των εγκαταστάσεων, καθώς αυτό έχει ανατεθεί σε εξωτερικό συνεργάτη, να διατεθούν ως προσωπικό ασφαλείας αποκλειστικά για την ασφάλεια των εγκαταστάσεων της επιχείρησης και την πρόληψη καταστροφών και ατυχημάτων, για την Παρασκευή 16 Σεπτέμβρη2022 τους: Α) τον κο Νικολουδάκη Εμμανουήλ, Ηλεκτρολόγο Μηχανικό, Β) τον κο Πλουμή Γεώργιο, μηχανικό αυτοματισμού,Γ) τους εργαζόμενους Νικόλτσιο Ιωάννη και Χατζηκωνσταντινίδη Χρήστο ως υπεύθυνους πυρασφάλειας, για την Δευτέρα19 Σεπτέμβρη2022Α) τον κο Νικολουδάκη Εμμανουήλ, Ηλεκτρολόγο Μηχανικό, Β) τον κο Πλουμή Γεώργιο, μηχανικό αυτοματισμού, Γ) τους εργαζόμενους Λασκαρίδη Γεώργιο και Χατζηκωνσταντινίδη Χρήστοως υπεύθυνους πυρασφάλειας,για την Τρίτη 20 Σεπτέμβρη 2022 τους: Α) τον κο Νικολουδάκη Εμμανουήλ, Ηλεκτρολόγο Μηχανικό, Β) τον κο Πλουμή Γεώργιο, μηχανικό αυτοματισμού, Γ) τους εργαζόμενους Νικόλτσιο Ιωάννη και Λασκαρίδη Γεώργιο ως υπεύθυνους πυρασφάλειας, για την Τετάρτη 21 Σεπτέμβρη 2022τους:Α) τον κο Νικολουδάκη Εμμανουήλ, Ηλεκτρολόγο Μηχανικό, Β) τον κο Πλουμή Γεώργιο, μηχανικό αυτοματισμού, Γ) τους εργαζόμενους Χατζηκωνσταντινίδη Χρήστο και Λασκαρίδη Γεώργιο ως υπεύθυνους πυρασφάλειας, για την Πέμπτη 22 Σεπτέμβρη2022 τους:Α) τον κο Νικολουδάκη Εμμανουήλ, Ηλεκτρολόγο Μηχανικό, Β) τον κο Πλουμή Γεώργιο, μηχανικό αυτοματισμού, Γ) τους εργαζόμενους Χατζηκωνσταντινίδη Χρήστο και Νικόλτσιο Ιωάννη ως υπεύθυνους πυρασφάλειας, για την Παρασκευή 23 Σεπτέμβρη 2022 τους: Α) τον κο Νικολουδάκη Εμμανουήλ, Ηλεκτρολόγο Μηχανικό, Β) τον κο Πλουμή Γεώργιο, μηχανικό αυτοματισμού, Γ) τους εργαζόμενους Λασκαρίδη Γεώργιος και Νικόλτσιο Ιωάννη ως υπεύθυνους πυρασφάλειας, για την Δευτέρα 26 Σεπτέμβρη 2022Α) τον κο Νικολουδάκη Εμμανουήλ, Ηλεκτρολόγο Μηχανικό, Β) τον κο Πλουμή Γεώργιο, μηχανικό αυτοματισμού, Γ) τους εργαζόμενους Νικόλτσιο Ιωάννη και Χατζηκωνσταντινίδη Χρήστο ως υπεύθυνους πυρασφάλειας,για την Τρίτη 27 Σεπτέμβρη 2022 τους: Α) τον κο Νικολουδάκη Εμμανουήλ, Ηλεκτρολόγο Μηχανικό, Β) τον κο Πλουμή Γεώργιο, μηχανικό αυτοματισμού, Γ) τους εργαζόμενους Νικόλτσιο Ιωάννη και Χατζηκωνσταντινίδη Χρήστο ως υπεύθυνους πυρασφάλειας, για την Τετάρτη 28 Σεπτέμβρη 2022 τους: Α) τον κο Νικολουδάκη Εμμανουήλ, Ηλεκτρολόγο Μηχανικό, Β) τον κο Πλουμή Γεώργιο, μηχανικό αυτοματισμού, Γ) τους εργαζόμενους Χατζηκωνσταντινίδη Χρήστο και Λασκαρίδη Γεώργιο ως υπεύθυνους πυρασφάλειας, για την Πέμπτη 29 Σεπτέμβρη 2022Α) τον κο Νικολουδάκη Εμμανουήλ, Ηλεκτρολόγο Μηχανικό, Β) τον κο Πλουμή Γεώργιο, μηχανικό αυτοματισμού, Γ) τους εργαζόμενους Νικόλτσιο Ιωάννη και Λασκαρίδη Γεώργιο ως υπεύθυνους πυρασφάλειας και για την Παρασκευή 30 Σεπτέμβρη 2022 τους: Α) τον κο Νικολουδάκη Εμμανουήλ, Ηλεκτρολόγο Μηχανικό, Β) τον κο Πλουμή Γεώργιο, μηχανικό αυτοματισμού, Γ) τους εργαζόμενους Λασκαρίδη Γεώργιο και Χατζηκωνσταντινίδη Χρήστο ως υπεύθυνους πυρασφάλειας.

Αρμόδιος δικαστικός επιμελητής παραγγέλλεται όπως επιδώσει νόμιμα την παρούσα προς την ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «ΟΙΝΟΠΟΙΪΑ ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ Α.Ε.Β.Ε.» που εδρεύει στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης, με Α.Φ.Μ. 801467921, Δ.Ο.Υ. Φ.Α.Ε. Θεσσαλονίκης και εκπροσωπείται νόμιμα, για να λάβει γνώση και για τις νόμιμες συνέπειες, αφού την αντιγράψει ολόκληρη στην έκθεση επίδοσής του.

 

Ο υπουργός Ανάπτυξης, Άδωνις Γεωργιάδης, μιλώντας στο πρώτο Επιχειρηματικό Φόρουμ Αμμοχώστου, στην Κύπρο, πριν απο μερικές ημέρες, μας έδωσε λίγο πολύ να καταλάβουμε πώς βλέπει ο ίδιος, αλλά και η γαλάζια κυβέρνηση της οποίας είναι και αντιπρόεδρος το μέλλον της εργασίας στη χώρα.

Η πρώτη του επιτυχία, όπως δηλώνει ο ίδιος, ήταν η επένδυση με τη Pfizer. Και ποια ήταν αυτή η μεγάλη επιτυχία; Τα κέρδη της εταιρείας, όπως κυνικά παραδέχθηκε ο ίδιος, αφού η ίδια η εταιρεία του είπε πως έχει βρει ανθρώπους υψηλής κατάρτισης, με φθηνά εργατικά χέρια όμως, άρα ο κολοσσός κερδίζει περισσότερα.

Όσο η ανεργία μαστίζει την κοινωνία και η αδήλωτη/υποδηλωμένη εργασία κυριαρχούν σε αρκετούς κλάδους, η κυβέρνηση βαυκαλίζεται με το brain gain, κάτι που όμως όπως φάινεται δεν έχει αντίκρυσμα, αφού ο υπουργός Ανάπτυξης παραδέχθηκε ότι οι μισθοί στη χώρα, είναι μισθοί πείνας και για την ίδια εργασία θα μπορούσαν να αμείβονται πολύ περισσότερο στο εξωτερικό.

Ουσιαστικά λοιπόν παραδέχθηκε ότι η πρώτη του επιτυχία ως υπουργός Ανάπτυξης ήταν η «καταδίκη» ανθρώπων με υψηλή μάλιστα κατάρτιση και προφανώς ικανότητες και δεξιότητες, να εργάζονται με μισθούς πολύ χαμηλότερους από όσο αξίζουν και από όσο θα έπαιρναν σε άλλες χώρες, στην αντίστοιχη θέση.

Αναλυτικά όσα είπε:
«Η Pfizer ήταν η πρώτη επένδυση που έκλεισα ως υπουργός Ανάπτυξης. Ήταν η πρώτη μου μεγάλη επιτυχία ας το πούμε έτσι. Η συμφωνία με τη Pfizer ήταν για να κάνουν ένα digital center στη Θεσσαλονίκη για 200 θέσεις εργασίας. Μετά από έναν χρόνο αυξάνουν τις θέσει εργασίας σε 500, μετά σε 700 και τώρα όπως μας έχουν πει θα τις κάνουν 1.000.

Όταν ρώτησα για ποιον λόγο ενώ η συμφωνία μας ήταν και τα incentives που είχαμε βάλει ήταν στις 200 θέσεις, δηλαδή έχουν φύγει πολύ πέραν της συμφωνίας εννοώ. Μου είπαν “είμαστε ενθουσιασμένοι γιατί βρήκαμε χιλιάδες βιογραφικά ανθρώπων πολύ υψηλής κατάρτισης, όπου πληρώνονται για να παράγουν ένα πολύ υψηλής ποιότητας αποτέλεσμα, πολύ λιγότερα χρήματα από ό,τι αν είχαμε τους ίδιους ανθρώπους στη Βόρειο Ευρώπη ή στη Βόρειο Αμερική. Άρα όσο περισσότερους τέτοιους έχουμε εδώ, τόσο περισσότερα χρήματα κερδίζει η Pfizer”».

 

Πηγή: www.rosa.gr

Κόπηκε το νήμα της ζωής του 28χρονου εργαζόμενου που νοσηλευόταν, τις τελευταίες ώρες, με βαριά εγκαύματα σε κρίσιμη κατάσταση στο «Παπανικολάου», στη Θεσσαλονίκη, μετά τη χθεσινή έκρηξη που σημειώθηκε σε εργοστάσιο ξυλείας και βιομάζας στα Γρεβενά. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, η υγεία του άτυχου εργαζόμενου επιδεινωνόταν σταδιακά, με αποτέλεσμα να χάσει τη μάχη για τη ζωή.

Παράλληλα, ένας ακόμη εργαζόμενος τραυματίστηκε έπειτα από εισπνοή μεγάλης ποσότητας καπνού, με αποτέλεσμα να νοσηλευτεί στο νοσοκομείο Γρεβενών. Ωστόσο, δεν διατρέχει κάποιο κίνδυνο και η υγεία του είναι καλή.

Προς το παρόν, δεν έχουν διαπιστωθεί τα αίτια που προκάλεσαν τη δεύτερη ισχυρή έκρηξη σε διάστημα δύο μηνών σε εργοστάσιο των Γρεβενών. Εργατικές ομοσπονδίες επιρρίπτουν τις ευθύνες στη διοίκηση της ιδιοκτήτριας εταιρείας Alfa Wood για αποτυχία λήψης των αναγκαίων μέτρων προστασίας στον χώρο εργασίας. Η ίδια πετάει το μπαλάκι σε «αστάθμητους παράγοντες» αρνούμενη τις κατηγορίες.

Έρευνα για τα αίτια του δυστυχήματος

Τη διερεύνηση των αιτιών που οδήγησαν στην έκρηξη και τον θάνατο του 28 χρόνου εργαζόμενου και τον ελαφρύ τραυματισμό ενός δεύτερου στη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής της Αlfa Wood στα Γρεβενά, ανέλαβε το προανακριτικό κλιμάκιο της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, έπειτα από εντολή του εισαγγελέα Γρεβενών.

Στο πλαίσιο αυτό, ορίστηκε τετραμελής επιτροπή από πραγματογνώμονες, αποτελούμενη από δύο μηχανολόγους, έναν ηλεκτρολόγο μηχανικό κι έναν χημικό μηχανικό, που μετά από διεξοδική έρευνα θα συντάξει το σχετικό πόρισμα που θα διαβιβαστεί στον Εισαγγελέα.

Σύμφωνα με τον διοικητή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Γρεβενών Αντώνη Καλαϊδόπουλο, «το κλιμάκιο των εμπειρογνωμόνων θα ξεκινήσει τις έρευνες μόλις η εταιρία αντλήσει τα νερά που έχουν κατακλύσει το χώρο που σημειώθηκε η έκρηξη και η ακολούθησε η πυρκαγιά».

Εκπρόσωποι της εταιρείας ανέφεραν στην Πυροσβεστική ότι η μονάδα ηλεκτροπαραγωγής βρισκόταν εκτός λειτουργίας και γίνονταν συντηρήσεις σε ηλεκτρομηχανολογικά μέρη της εγκατάστασης υπό την επίβλεψη αλλοδαπών τεχνικών.

Σε ανακοίνωσή του, το Εργατικό Κέντρο Γρεβενών σημειώνει ότι «το ατύχημα συνέβη από έκρηξη στον λέβητα της μονάδας ηλεκτροπαραγωγής» και επισημαίνει ότι η εταιρεία κατασκευής του εργοστασίου, «που είχε την ευθύνη για τη συντήρηση δεν τήρησε τα μέτρα ασφαλείας, με αποτέλεσμα ένας συνάδελφος να δίνει μάχη για τη ζωή του με πολλαπλά τραύματα». Επίσης, ζητούν «την πλήρη διερεύνηση του ατυχήματος και την πραγματική τιμωρία των υπευθύνων» και απαιτούν από τις ελεγκτικές υπηρεσίες του Κράτους «να πραγματοποιούν αιφνίδιους ελέγχους για την εφαρμογή των μέτρων υγείας και ασφαλείας στην εργασία».

Η μονάδα ηλεκτροπαραγωγής από βιομάζα είναι ισχύος 1 ΜW και τέθηκε σε λειτουργία στις 15 Απριλίου 2021.

Εργατικό δυστύχημα σημειώθηκε λίγο μετά τις 14.00 σε επιχείρηση εμπορίας μαρμάρων κοντά στο Νεκροταφείο Ζακύνθου, όταν όγκος μαρμάρων καταπλάκωσε τρεις εργάτες.

Άμεσα υπήρξε κινητοποίηση και στο σημείο έφτασε η Πυροσβεστική, η Αστυνομία αλλά και ασθενοφόρα. Μετά από μεγάλες προσπάθειες, οι εργάτες απεγκλωβίστηκαν και μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο, με τους δυο να είναι σοβαρά τραυματισμένοι, ωστόσο ο τρίτος, 35 ετών, ανασύρθηκε χωρίς τις αισθήσεις του και λίγο αργότερα διαπιστώθηκε ο θάνατός του.

Οι δυο τραυματίες εργάτες νοσηλεύονται σε κρίσιμη κατάσταση στο Γενικό Νοσοκομείο Ζακύνθου.
 

Για τέταρτη ημέρα συνεχίζονται σήμερα στο λιμάνι του Πειραιά οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων με αφορμή τον θάνατο του 46χρονου λιμενεργάτη Δημήτρη Δαγκλή εν ώρα εργασίας από γερανογέφυρα στην προβλήτα ΙΙ τη Δευτέρα. Το εμπορικό τμήμα θα παραμείνει και σήμερα κλειστό, καθώς χθες αργά το βράδυ το σωματείο εργαζομένων στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ του ΣΕΜΠΟ, η ΕΝΕΔΕΠ, κήρυξε νέα 24ωρη απεργία.

Η απόφαση αυτή ελήφθη μετά την απόρριψη από το Πρωτοδικείο Πειραιά της προσφυγής που κατέθεσε η ΣΕΠ Α.Ε.(θυγατρική) του ομίλου Cosco, και η εργολαβική εταιρεία DPort Services που έχει αναλάβει τη λειτουργία και τη διαχείριση του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) στις δυο προβλήτες για λογαριασμό της ΣΕΠ Α.Ε., ζητώντας να κηρυχτεί η απεργία παράνομη, ωστόσο, όπως ανακοίνωσε ο πρόεδρος της ΕΝΕΔΕΠ, Μάρκος Μπεκρής, το αίτημά τους απορρίφθηκε.

Το τραγικό εργατικό δυστύχημα ξεχείλισε το ποτήρι για τους εργαζόμενους στις δύο προβλήτες και επανέφερε στο προσκήνιο το θέμα της τήρησης των μέτρων ασφαλείας των εργαζομένων στον Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ). Ωστόσο και στις δύο συναντήσεις (Τρίτη και Τετάρτη) που πραγματοποίησαν εκπρόσωποι της ΕΝΕΔΕΠ με τη διοίκηση του ΟΛΠ-Cosco, όπως υποστηρίζουν οι εργαζόμενοι, το κλίμα δεν ήταν καθόλου καλό και οι εκπρόσωποι του ΟΛΠ-Cosco αρνήθηκαν να συζητήσουν και να ικανοποιήσουν τα βασικά αιτήματά τους.

Αυτά είναι:

● 6άρες πόστες (έξι άτομα ανά βάρδια σε κάθε πόστο).
● Κατάργηση των κόντρα βαρδιών.
● Επιτροπές Υγιεινής και Ασφάλειας από τους εργαζόμενους.
● Μετατροπή όλων των συμβάσεων σε πλήρους απασχόλησης. «Να μην κυνηγάμε το μεροκάματο από δω και από εκεί για να τα βγάλουμε πέρα, σκοτωμένοι από το άγχος, την πίεση να ζήσουν οι οικογένειές μας», τονίζουν.

Το απόγευμα της Τετάρτης η ΕΝΕΔΕΠ πραγματοποίησε δυναμική συγκέντρωση στην πλατεία Κοραή στον Πειραιά με τη συμμετοχή συνδικάτων, φορέων, εργαζομένων και συλλογικοτήτων και στη συνέχεια έγινε πορεία στα γραφεία του ΟΛΠ στην Ακτή Ξαβερίου. Εξω από τα γραφεία του ΟΛΠ προκλήθηκε ένταση, όταν οι εργαζόμενοι βρήκαν κλειστή την πύλη που οδηγεί στα γραφεία, με αποτέλεσμα να σκαρφαλώσουν στα κάγκελα, να φτάσουν τελικά στα γραφεία και να συναντηθούν με τους εκπροσώπους του ΟΛΠ-Cosco, ωστόσο χωρίς αποτέλεσμα.

Στη χθεσινή συγκέντρωση στον ΣΕΜΠΟ επικράτησε συγκίνηση όταν οι εκατοντάδες εργαζόμενοι που είχαν συγκεντρωθεί κράτησαν ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του Δημήτρη Δαγκλή που έφυγε από τη ζωή με αυτόν τον τραγικό τρόπο, ενώ παρούσα ήταν και η αδελφή του. Παράλληλα, ανάρτησαν ένα τεράστιο πανό στα γραφεία της ΣΕΠ που έγραφε «Οχι άλλος νεκρός για τα κέρδη της Cosco».

Σήμερα στις 7 το πρωί οι εργαζόμενοι  συγκεντρωνονται στον ΣΕΜΠΟ και στη συνέχεια με μοτοπορεία  κατευθύνονται στο υπουργείο Ναυτιλίας.