«Ζωή με ΧΑΠ»: Ο πρώτος ιστότοπος με οδηγίες για κατ’ οίκον άσκηση για ασθενείς με Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια

Με πρωτοβουλία της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας (ΕΠΕ), είναι διαθέσιμος πια για τους ασθενείς με Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) στην Ελλάδα, ο πρώτος ιστότοπος με οδηγίες για κατ’ οίκον άσκηση (www.zoimehap.gr). Περιλαμβάνει ειδικά videos με αναπνευστικές ασκήσεις, ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης, καθώς και ασκήσεις και οδηγίες για βελτίωση της καρδιοαναπνευστικής ικανότητας.

Η πρωτοβουλία #ΖωήμεΧΑΠ, δημιουργήθηκε με την επιμέλεια των ομάδων εργασίας «Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια» και «Φυσιολογία & Παθοφυσιολογία του Αναπνευστικού Συστήματος – Πνευμονική Κυκλοφορία–Αποκατάσταση» της ΕΠΕ, σε συνεργασία με εξειδικευμένη εργοφυσιολόγο και την ευγενική χορηγία της βιοφαρμακευτικής εταιρείας Chiesi Hellas.

Βασικός της στόχος είναι, λαμβάνοντας υπόψη τη μεγάλη συχνότητα και τις επιπτώσεις της έλλειψης επαρκούς φυσικής δραστηριότητας στα άτομα που πάσχουν από ΧΑΠ, να συμβάλει στη βελτίωση της καθημερινότητας και της ποιότητας ζωής των ασθενών. Παρότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υποκαταστήσει ένα πλήρες πρόγραμμα αποκατάστασης, είναι ένας πρώτος απλός τρόπος να αυξηθεί η φυσική δραστηριότητα των ασθενών και μπορεί να προταθεί από τους θεράποντες πνευμονολόγους.

Στο πλαίσιο της παρουσίασης της πρωτοβουλίας #ΖωήμεΧΑΠ στα ΜΜΕ, o κ. Στυλιανός Λουκίδης, Πρόεδρος της ΕΠΕ, Καθηγητής Πνευμονολογίας της Ιατρικής Σχολής του Ε.Κ.Π.Α, Β’ Παν. Πνευμονολογική Κλινική, Π.Γ.Ν. «Αττικόν», δήλωσε ότι «Είναι ιδιαίτερη χαρά και τιμή για όλους εμάς στην ΕΠΕ η υλοποίηση αυτής της πρωτοβουλίας, διότι έμμεσα αφορά την πνευμονική αποκατάσταση, ένα κομμάτι θεραπευτικής παρέμβασης της ΧΑΠ, το οποίο υπολειτουργεί στη χώρα μας. Είναι επιτακτική ανάγκη, σε πρώτη φάση, να καταγραφούν τα υπάρχοντα τμήματα αποκατάστασης και φυσικά να οριοθετηθούν μέσα στους οργανισμούς στο εκάστοτε νοσοκομείο. Αυτό θα δημιουργήσει ένα ασφαλές περιβάλλον για τους ασθενείς, όχι μόνο στην εκτέλεση της πνευμονικής αποκατάστασης αλλά και στον προγραμματισμό μέσω επίσημου φορέα».

Ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος, Chiesi Ελλάδας και Κύπρου, κ. Σταύρος Γ. Θεοδωράκης, χαιρετίζοντας την εκδήλωση ανέφερε ότι «Δέσμευση της Chiesi, η οποία είναι πιστοποιημένη ως B Corp, είναι να υποστηρίζει δράσεις πέρα από την έρευνα και παραγωγή καινοτόμων φαρμάκων. Γι’ αυτό είμαστε υπερήφανοι υποστηρικτές της πρωτοβουλίας #ΖωήμεΧΑΠ, που αποτελεί παράδειγμα αποτελεσματικής συνεργασίας μεταξύ φαρμακευτικών και ιατρικών εταιρειών και μια έμπρακτη απόδειξη ότι ακούμε τη φωνή των ασθενών, σε κάθε βήμα».

Στη συνέχεια ο λόγος δόθηκε στους Υπεύθυνους της Ομάδας Εργασίας «Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια» της ΕΠΕ. Συγκεκριμένα, ο κ. Γεώργιος Χειλάς, Πνευμονολόγος και Επιμελητής Α' ΕΣΥ, 5^η Πνευμονολογική Κλινική του Γ.Ν.Ν.Θ.Α. «Η Σωτηρία», επικεντρώθηκε στην ίδια τη νόσο και την επίπτωσή της, λέγοντας ότι «Η ΧΑΠ αποτελεί μία σύγχρονη συνεχιζόμενη πανδημία με συχνότερο παράγοντα κινδύνου το κάπνισμα, καθώς κάθε έτος οδηγεί στο θάνατο 3 εκατομμύρια ασθενείς παγκοσμίως. Το οικονομικό φορτίο της διαχείρισης της νόσου είναι τεράστιο και μπορεί να οδηγήσει σε χρεωκοπία ακόμη και εύρωστα υγειονομικά συστήματα. Αρκεί να σημειωθεί ότι η ΧΑΠ αποτελεί το 56% του οικονομικού φορτίου όλων των νοσημάτων του αναπνευστικού συστήματος παγκοσμίως ενώ στη χώρα μας το ετήσιο συνολικό οικονομικό φορτίο της νόσου ανά ασθενή ανέρχεται στα €5.582. Ωστόσο, η ΧΑΠ θεωρείται σήμερα θεραπεύσιμη με τη χρήση θεραπευτικών μεθόδων που βελτιώνουν την αναπνευστική λειτουργία και επιβραδύνουν ή ανακόπτουν την εξέλιξη της νόσου. Η θεραπεία της είναι φαρμακευτική, αλλά και μη φαρμακευτική με τη φυσική άσκηση ή πνευμονική αποκατάσταση να κατέχει τον πιο κεντρικό ρόλο».

Η κ. Ανδριάνα Παπαϊωάννου, Επίκουρη Καθηγήτρια Πνευμονολογίας Ε.Κ.Π.Α., Α’ Πανεπιστημιακή Πνευμονολογική Κλινική του Γ.Ν.Ν.Θ.Α. «Η Σωτηρία», με τη σειρά της αναφέρθηκε στις επιπτώσεις της μειωμένης ικανότητας για άσκηση στην καθημερινότητα των ασθενών. «Το κυρίαρχο και πιο βασανιστικό σύμπτωμα των ασθενών με ΧΑΠ είναι η δύσπνοια στην κόπωση και οφείλεται κυρίως σε απόφραξη των αεραγωγών και στην παγίδευση αέρα στους πνεύμονες. Η δύσπνοια οδηγεί σε μειωμένη καθημερινή δραστηριότητα και συχνά περιορίζει τον ασθενή στο σπίτι. Έτσι οι ασθενείς υιοθετούν έναν καθιστικό τρόπο ζωής και εγκλωβίζονται σε έναν φαύλο κύκλο επιδείνωσης της ήδη κακής φυσικής τους κατάστασης που με τη σειρά της οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερη μείωση της καθημερινής δραστηριότητας και τελικά φτάνει ακόμη και σε αδυναμία αυτοεξυπηρέτησης. Το γεγονός αυτό έχει αρνητικές επιδράσεις στη συνολική κατάσταση της υγείας του ασθενούς, αυξάνει τον κίνδυνο παροξύνσεων, επιβαρύνει τη ψυχολογική του κατάσταση και επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα της ζωής του», δήλωσε η κα. Παπαϊωάννου.

Η κ. Αφροδίτη Μπούτου, Υπεύθυνη της Ομάδας Εργασίας της ΕΠΕ «Φυσιολογία & Παθοφυσιολογία του Αναπνευστικού Συστήματος - Πνευμονική Κυκλοφορία – Αποκατάσταση», Διευθύντρια Πνευμονολογικής Κλινικής στο Γ.Ν.Θ. «Ιπποκράτειο», μιλώντας για τα οφέλη της άσκησης στη βελτίωση της υγείας και της ποιότητας ζωής των ασθενών, τόνισε πως «Με βάση τις διεθνείς οδηγίες, υπάρχει ισχυρή σύσταση οι ασθενείς με ΧΑΠ να έχουν καθημερινή φυσική δραστηριότητα και να ακολουθούν προγράμματα αποκατάστασης, με ειδικά δομημένη σωματική άσκηση, ανεξάρτητα από την βαρύτητα της νόσου. Η συστηματική άσκηση βελτιώνει την καρδιοαναπνευστική λειτουργία, ενδυναμώνει το μυοσκελετικό σύστημα και βελτιώνει την ψυχολογική και συναισθηματική κατάσταση, καθιστώντας το άτομο περισσότερο λειτουργικό και ικανότερο να ανταποκριθεί στις καθημερινές του απαιτήσεις. Οι ασθενείς με ΧΑΠ που ασκούνται - ιδανικά με προγράμματα που συνδυάζουν ενδυνάμωση και αερόβια άσκηση - παρουσιάζουν σημαντική μείωση της συμπτωματολογίας τους, βελτίωση της ποιότητας ζωής και μείωση των παροξύνσεων, οι οποίες αποτελούν σημαντική αιτία νοσηλείας και θανάτου από τη νόσο».

Η κ. Κωνσταντίνα ∆ίπλα, Εργοφυσιολόγος, Καθηγήτρια ΤΕΦΑΑ Σερρών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, η οποία συνεργάστηκε με την ΕΠΕ για τη δημιουργία της πρωτοβουλίας #ΖωήμεΧΑΠ, παρουσίασε αναλυτικά το περιεχόμενο του ιστοτόπου. «Για τους ασθενείς με ΧΑΠ δημιουργήσαμε σύντομα videos για άσκηση χαμηλής επιβάρυνσης, που μπορούν να κάνουν στο σπίτι τους. Αυτά συνοδεύονται από γενικές οδηγίες, με στόχο την εκπαίδευσή τους και την ασφαλή εκτέλεση της άσκησης (χρήση παλμικού οξύμετρου, κλίμακας δύσπνοιας/κόπωσης, κλπ) καθώς και από τεχνικές αναπνοές και ασκήσεις ενδυνάμωσης των αναπνευστικών μυών, με στόχο την καλύτερη αντιμετώπιση συμπτωμάτων που περιορίζουν τις καθημερινές δραστηριότητες. Συγκεκριμένα, παρουσιάζονται ασκήσεις των άνω και κάτω άκρων και του κορμού, με στόχο την ενδυνάμωση των σκελετικών μυών αλλά και την καλύτερη αιμάτωσή τους, ώστε να μειωθούν δυσλειτουργίες που επιφέρει η καθιστική ζωή και στα αγγεία. Ακολουθούν διατάσεις και ασκήσεις χαλάρωσης, καθώς και οδηγίες για έναρξη αερόβιας άσκησης χαμηλής έντασης και για σταδιακή αύξηση της σωματικής δραστηριότητας. Επιπλέον, ο ιστότοπος παρέχει τη δυνατότητα καταγραφής των ημερών και του όγκου άσκησης (ημερολόγιο) που εκτέλεσε ο/η ασθενής, ώστε να υπάρξει και ενημέρωση του ιατρού αλλά και κίνητρο για τον/την ασθενή. Αξίζει, τέλος, να σημειώσουμε ότι οι ασκήσεις δεν απαιτούν ιδιαίτερο εξοπλισμό. Μπορούν να εκτελούνται παράλληλα με το video ή ακολουθώντας φωτογραφίες/οδηγίες σε έντυπη μορφή», δήλωσε η κα. Δίπλα.

Στο πλαίσιο της παρουσίασης της πρωτοβουλίας #ΖωήμεΧΑΠ, η ΕΠΕ συνεργάστηκε με την Ελληνική Καρδιολογική Εταιρεία (ΕΚΕ), προκειμένου να ενημερωθούν οι ασθενείς για τη συνύπαρξη της ΧΑΠ και των καρδιαγγειακών νοσημάτων και να αναδειχθεί η σημασία της άσκησης και στα καρδιαγγειακά νοσήματα. Ο κ. Αλέξανδρος Στεφανίδης, Μέλος Δ.Σ της EKE, Διευθυντής, Α’ Καρδιολογικού Τμήματος, Γ.Ν. Νίκαιας, επισήμανε, μεταξύ άλλων, ότι «Οι ασθενείς με ΧΑΠ συνήθως έχουν υψηλό κίνδυνο εμφάνισης αθηρωματικής αγγειακής νόσου και παρουσιάζουν σε αυξημένη συχνότητα μείζονα καρδιαγγειακά συμβάντα. Σε αυτή την κατηγόρια ασθενών με ΧΑΠ και αθηρωματική νόσο, η σωστή χρήση και ο τύπος της άσκησης προσφέρει σημαντικά οφέλη. Σε ασθενείς με ΧΑΠ και καρδιακή ανεπάρκεια, οι διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες προάγουν την άσκηση ως βασικό μέσο για τη βελτίωση και διατήρηση ενός καλύτερου λειτουργικού σταδίου, ωστόσο η ένταξη ή επιστροφή στην άσκηση και τον αθλητισμό οφείλει να γίνεται σε συνεννόηση με το θεράποντα ιατρό και ιδανικά μέσα από ειδικά δομημένα προγράμματα καρδιαγγειακής αποκατάστασης. Τα προγράμματα αυτά πρέπει να είναι εξατομικευμένα αναλόγως της πάθησης και της λειτουργικής κατάστασης του κάθε ασθενή».

Περαιτέρω δυσκολία να αναπνεύσουν αντιμετωπίζουν οι ασθενείς με Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, ιδιαίτερα της ημέρες που η θερμοκρασία ξεπερνά τους 40^οC. Η υπερβολική ζέστη προκαλεί πρόσθετο στρες στην καρδιά και τους πνεύμονες και γι’ αυτό οι πάσχοντες θα πρέπει να λαμβάνουν μέτρα, προκειμένου να αποφεύγουν παροξύνσεις και επιπλοκές της νόσου.

«Οι υψηλές θερμοκρασίες χειροτερεύουν την ποιότητα του αέρα, καθώς αυξάνουν την ατμοσφαιρική ρύπανση, ενώ ο αέρας παγιδεύει περισσότερα σωματίδια και ερεθιστικούς παράγοντες για τους πνεύμονες. Οι πυρκαγιές που ξεσπούν αποτελούν έναν επιπλέον επιβαρυντικό παράγοντα, αφού οι άνεμοι μεταφέρουν τα καμένα σωματίδια σε μεγάλες αποστάσεις, τα οποία καταλήγουν στους πνεύμονές μας. Η αφυδάτωση που επέρχεται λόγω του καύσωνα, ιδίως στους ηλικιωμένους, επηρεάζει αρνητικά τους πνεύμονες, αφού χάνουν την ιδιότητά τους να απομακρύνουν τα ξένα σωματίδια», εξηγεί η ειδικευμένη φυσικοθεραπεύτρια του αναπνευστικού κ. Μαρία Κουλοπούλου, Προϊσταμένη του τμήματος Πνευμονικής Αποκατάστασης στο Βασιλικό Νοσοκομείο του Λονδίνου.

Επομένως, οι πάσχοντες από Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια, όπως και με άλλες χρόνιες αναπνευστικές μη φλεγμονώδεις παθήσεις, έχουν ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη για συστηματική και επαγγελματική φροντίδα σε ακραίες κλιματικές συνθήκες.

Η φυσικοθεραπεία έχει κριθεί από πολλές μελέτες, μεταξύ των οποίων και μια που δημοσιεύθηκε στο  Journal of Clinical Medicine, ότι είναι αποτελεσματική και απαραίτητη για τη διαχείριση των συμπτωμάτων των ασθενών με ΧΑΠ. Η έρευνα δείχνει ότι ένα διεπιστημονικό πρόγραμμα πνευμονικής αποκατάστασης μπορεί να βελτιώσει την αναπνευστική λειτουργία και  φυσική κατάσταση των ασθενών και να αποτρέψει συμβάντα που θα μπορούσαν να θέσουν ακόμη και σε κίνδυνο τη ζωή αυτών. Η αύξηση της αντοχής στην άσκηση και στην κινητικότητα για την εκτέλεση των καθημερινών δραστηριοτήτων, λόγω της μείωσης της δύσπνοιας με την εφαρμογή διαφόρων θεραπευτικών ασκήσεων και τεχνικών αναπνοής, έχει θετικό αντίκτυπο στην ψυχολογία και στην ποιότητα ζωής των ανθρώπων που υποφέρουν από τη χρόνια αυτή νόσο, συμβάλλοντας συνάμα και στην αύξηση του προσδόκιμο της ζωής τους.

«Η ΧΑΠ είναι μια συχνή νόσος που  επηρεάζει το βρογχοπνευμονικό σύστημα, αλλά και άλλα συστήματα του οργανισμού, όπως την καρδιά, τα αγγεία και τους μύες. Είναι η τέταρτη κύρια αιτία θανάτου στον κόσμο και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι θα είναι η τρίτη μέχρι το έτος 2030. Όσοι διαγιγνώσκονται με αυτή βιώνουν αναπνευστικά συμπτώματα και επίμονο περιορισμό της ροής του αέρα, λόγω βλάβης στους αεραγωγούς ή στις κυψελίδες των πνευμόνων.

Η βασική αιτία εμφάνισης της νόσου είναι η χρήση προϊόντων καπνού. Στατιστικά το 70% των καπνιστών αναπτύσσει ΧΑΠ, η σοβαρότητα της οποίας εξαρτάται από τα χρόνια που ακολουθούν τη βλαβερή συνήθεια και τον αριθμό των τσιγάρων που καπνίζουν ημερησίως. Άλλοι περιβαλλοντικοί παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη της νόσου είναι η ατμοσφαιρική ρύπανση και η καύση στερεών καυσίμων», εξηγεί περαιτέρω.

Χαρακτηριστικό της είναι η δυσκολία αποβολής των πτυέλων, η οποία επιφέρει συχνά επαναλαμβανόμενες αναπνευστικές λοιμώξεις, σε συχνότητα ανάλογη αυτών. Δυστυχώς, με την πάροδο των ετών γίνεται αιτία ανάπτυξης επιπλοκών που δεν σχετίζονται με τους πνεύμονες, όπως καρδιαγγειακών νοσημάτων, δυσλειτουργίας των σκελετικών μυών και οστεοπόρωσης, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η θνησιμότητα των πασχόντων.

Κάθε χρόνο βιώνουν μία έως τέσσερις παροξύνσεις, δηλαδή επιδείνωση των αναπνευστικών συμπτωμάτων πέραν των καθημερινών διακυμάνσεων που οδηγεί στην αλλαγή της φαρμακευτικής αγωγής που ήδη λαμβάνουν.

Τα άτομα με σοβαρά συμπτώματα περιορίζουν υποχρεωτικά την κοινωνική και επαγγελματική τους ζωή, αφού νιώθουν συνεχώς κουρασμένα, λόγω της αναπνευστικής ανεπάρκειας, γεγονός που έχει επιπτώσεις και στην ψυχολογία τους. Αρκετοί πάσχουν συγχρόνως από κατάθλιψη, εξαιτίας των συμπτωμάτων τους.

Η διάγνωση γίνεται μετά από κλινική εξέταση και διενέργεια ακτινογραφιών θώρακος, εξετάσεων αίματος, και κυρίως σπιρομέτρησης, για τον προσδιορισμό του ποσοστού του αέρα που αποβάλλεται από τους πνεύμονες στο πρώτο δευτερόλεπτο της απότομης, ταχείας εκπνοής.

Η ύφεση των συμπτωμάτων έγκειται στη λήψη έγκυρης φαρμακευτικής αγωγής στην οποία περιλαμβάνονται εισπνεόμενα φάρμακα που διαστέλλουν τους βρόγχους, π.χ. β2 – αδρενεργικοί αγωνιστές ή έχουν ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση π.χ. κορτικοστεροειδή, και μη εισπνεόμενα φάρμακα, όπως για παράδειγμα βλεννολυτικά, αντιβηχικά και αντιβιοτικά. Μπορεί να απαιτηθεί και ελεγχόμενη οξυγονοθεραπεία.

Η πνευμονική αποκατάσταση κατέχει εξέχουσα θέση στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων που προκαλεί η νόσος, αφού μπορεί να βελτιώσει την υγεία των ασθενών σε κυρία σημεία, όπως στη λειτουργική ικανότητα, τη μείωση της νοσηρότητας της νόσου και των νοσοκομειακών επισκέψεων, αλλά και την ποιότητα της ζωής των ασθενών ολιστικά. Η πνευμονική αποκατάσταση είναι ένα συστηματικό πρόγραμμα άσκησης και εκπαίδευσης συντονισμένο στις ανάγκες του εκάστοτε ασθενούς.

Το είδος της φυσικοθεραπευτικής παρέμβασης εξαρτάται από το εάν ο ασθενής χρήζει θεραπείας για την οξεία παρόξυνση της νόσου, ή για τη χρόνια αντιμετώπιση αυτής. Συνήθως περιλαμβάνει τεχνικές: για τον καθαρισμό των πνευμόνων από τις εκκρίσεις, επανεκπαίδευση στην τεχνική αναπνοής που μειώνουν τη δύσπνοια, τον θωρακοκοιλιακό συντονισμό και ενισχύουν τη λειτουργική ικανότητα σε άτομα με οξείες παροξύνσεις της ΧΑΠ.

Το δε πρόγραμμα για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής στη χρόνια φάση της νόσου περιλαμβάνει ασκήσεις που αφορούν τη βελτίωση του καρδιαγγειακού συστήματος, δηλαδή αερόβιου τύπου ασκήσεις, καθώς και συγκεκριμένο πρόγραμμα που στοχεύει στην ενδυνάμωση των μυών.

Οι συγκεκριμένες παρεμβάσεις συμβάλουν σημαντικά στη μείωση της δύσπνοιας που  αποτελεί και το πιο δυσάρεστο  σύμπτωμα για τους ασθενείς. Η εκγύμναση δε ολόκληρου του σώματος αναστρέφει τις αρνητικές επιπτώσεις της πάθησης στη λειτουργία των σκελετικών μυών, προσφέροντας βελτίωση της ισορροπίας και μείωση έτσι του κινδύνου πτώσεων, λόγω μυοσκελετικών διαταραχών που προκαλεί εμμέσως η ΧΑΠ. Περιορίζει δε τον κίνδυνο οστεοπενίας και οστεοπόρωσης που προκύπτει ενίοτε από τη χρήση των κορτικοστεροειδών.

«Ο τρόπος διαχείρισης της νόσου είναι πάντοτε εξατομικευμένος και ανάλογος των αναπνευστικών συμπτωμάτων και λειτουργικών αναγκών του ασθενούς. Ακρογωνιαίος λίθος είναι η διακοπή του καπνίσματος. Καμία από τις παραπάνω παρεμβάσεις δεν μπορεί να προσφέρει σταθεροποίηση ή βελτίωση της πνευμονικής λειτουργίας όταν ο ασθενής εξακολουθεί να εισπνέει τις χιλιάδες επιβλαβείς ουσίες που υπάρχουν στον καπνό.

Παράλληλα, πρέπει να βελτιώνει τη διατροφή του, προκειμένου να υποστηρίζει τον οργανισμό του ενάντια στις λοιμώξεις, να παίρνει τα κατάλληλα συστατικά που επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου, να διατηρεί ένα υγιές βάρος, ώστε οι πνεύμονες να μην καταβάλλουν διπλάσια προσπάθεια για να διοχετεύουν οξυγόνο σε όλους τους ιστούς του οργανισμού. Η διαχείριση, λοιπόν, της ΧΑΠ είναι μια συλλογική προσπάθεια πολλών επιστημόνων.

Στην Ελλάδα, δυστυχώς, η αξία της φυσικοθεραπείας στους ασθενείς με αναπνευστικά και καρδιολογικά προβλήματα έχει υποτιμηθεί, σε αντίθεση με τις χώρες της Ευρώπης στις οποίες παρέχεται ως μέρος της ενδεδειγμένης θεραπευτικής φροντίδας στην αντιμετώπιση της νόσου ασθενών με βλάβες του καρδιακού και αναπνευστικού συστήματος.

Ανεξαρτήτως, πάντως, του τρόπου αντιμετώπισης της ΧΑΠ, οι οδηγίες για την απομάκρυνση του κινδύνου επιδείνωσης των συμπτωμάτων κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και ιδίως του καύσωνα αφορούν όλους τους πάσχοντες: αποφυγή των εξωτερικών χώρων ή εκτέλεση δραστηριοτήτων σε αυτούς νωρίς το πρωί με χρήση προστατευτικών μασκών για το φιλτράρισμα των ρύπων, όπου υπάρχουν, παραμονή σε κλιματιζόμενους εσωτερικούς χώρους κατόπιν καθαρισμού των air-condition και των φίλτρων αέρα, όπως και των ανεμιστήρων, και διαρκή ενυδάτωση», καταλήγει η εξειδικευμένη φυσικοθεραπεύτρια κ. Κουλοπούλου

Αν υπάρχει μια εποχή που κάποιος έχει κάθε λόγο να νοιάζεται για την υγεία των πνευμόνων του, είναι αυτή που ζούμε τώρα.
 Και αν σκεφτεί να κόψει το τσιγάρο, ίσως δεν θα βρει άλλη εποχή που να του δώσει τόσα κίνητρα.

Οι καπνιστές και οι άνθρωποι με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) έχουν στα κύτταρα των πνευμόνων τους συγκριτικά υψηλότερα επίπεδα ενός ενζύμου (ACE-2), το οποίο αποτελεί τη «θύρα εισόδου» που χρησιμοποιεί ο κορονοϊός SARS-CoV-2 για να τα μολύνει. Αυτό δείχνει μια νέα μικρή καναδική επιστημονική έρευνα, σύμφωνα με την οποία τόσο το κάπνισμα όσο και η ΧΑΠ αυξάνουν τον κίνδυνο για μια πιο σοβαρή εξέλιξη της νόσου Covid-19.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Τζάνις Λέουνγκ του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας και του Νοσοκομείου Σεντ Πολ του Βανκούβερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ευρωπαϊκό πνευμονολογικό περιοδικό «European Respiratory Journal», μελέτησαν δείγματα από πνεύμονες 21 ασθενών με Covid-19 και άλλων 21 χωρίς τη νόσο (ομάδα ελέγχου).

Διαπιστώθηκε ότι όχι μόνο οι ασθενείς με Covid-19 έχουν υψηλότερα επίπεδα του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης (ACE-2), το οποίο βρίσκεται στην επιφάνεια των κυττάρων των πνευμόνων και στον οποίο υποδοχέα προσδένεται η προεξέχουσα πρωτεΐνη του νέου ιού, αλλά τα επίπεδα αυτά είναι υψηλότερα στους τωρινούς καπνιστές, σε σχέση με τους πρώην καπνιστές και με όσους δεν κάπνισαν ποτέ. Αυτό σημαίνει ότι οι καπνιστές κινδυνεύουν να εμφανίσουν μεγαλύτερο ιικό φορτίο, άρα και σοβαρότερα συμπτώματα.

«Ποτέ δεν έχει υπάρξει καλύτερη ώρα για να κόψει κανείς το κάπνισμα, προκειμένου να προστατεύσει τον εαυτό του από την Covid-19. Βρήκαμε ότι οι ασθενείς με ΧΑΠ και όσοι ακόμη καπνίζουν, έχουν υψηλότερα επίπεδα του ACE-2 στους πνεύμονες τους, πράγμα που μπορεί να τους βάλει σε αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσουν σοβαρές λοιμώξεις Covid-19. Γι' αυτό, πρέπει να τηρούν αυστηρά τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης και υγιεινής των χεριών τους», δήλωσε η δρ Λέουνγκ.

«Κόβοντας το τσιγάρο στη διάρκεια αυτής της πανδημίας, όχι μόνο μπορεί να σώσεις τη δική σου ζωή, αλλά και κάποιου άλλου, αν δεν χρειαστεί να εισαχθείς σε νοσοκομείο», δήλωσε στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» ο καθηγητής παιδιατρικής Τζόναθαν Γουίνικοφ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης.

Ο Γουίνικοφ, σε συνεργασία με τη γενική εισαγγελέα της Μασαχουσέτης Μόρα Χίλι, εξέδωσε μια προειδοποίηση προς το κοινό και ιδίως προς τους νεαρούς καπνιστές και ατμιστές. «Φέρνετε αυτή τη συσκευή (σ.σ. ηλεκτρονικού τσιγάρου) ή το τσιγάρο στο στόμα σας για να εισπνεύσετε και το κάνετε κατ' επανάληψη. Τα βάζετε κοντά στο πρόσωπο σας και εξαπλώνετε στο σώμα σας οτιδήποτε βρίσκεται στο χέρι σας. Ταυτόχρονα, όσοι καπνίζουν ή ατμίζουν, έχουν αυξημένο βήχα, δηλαδή τη "συνταγή" για αυξημένη εξάπλωση του ιού», επεσήμανε ο δρ Γουίνικοφ.

Άλλοι επιστήμονες έχουν επισημάνει ότι το κάπνισμα -και η χρήση κάνναβης- καταστέλλει σε ένα βαθμό την ανοσοποιητική λειτουργία, συνεπώς καθιστά τον οργανισμό πιο ευάλωτο στον κορονοϊό ή στη γρίπη.

Οι μελέτες ειδικά για το ηλεκτρονικό τσιγάρο είναι σχετικά λίγες, αλλά έχουν δείξει ότι μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή στους πνεύμονες, πράγμα που επίσης αυξάνει τον κίνδυνο για λοίμωξη Covid-19. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα ηλεκτρονικά τσιγάρα που κάνουν χρήση προϊόντων καπνού με γεύση. Έρευνες σε πειραματόζωα που εκτέθηκαν σε ατμό ηλεκτρονικού τσιγάρου έδειξαν ότι έγιναν πιο ευάλωτα σε λοιμώξεις από ιούς και βακτήρια, σύμφωνα με τον καθηγητή βιολογίας και φυσιολογίας Ρόμπερτ Τάραν του Πανεπιστημίου της Β.Καρολίνα.

Πρόσφατη κινεζική έρευνα που δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό «New England Journal of Medicine», βρήκε ότι οι ασθενείς με Covid-19 που ήταν καπνιστές, είχαν υπερδιπλάσια πιθανότητα να εμφανίσουν σοβαρά συμπτώματα σε σχέση με τους μη καπνιστές.



ΑΠΕ