Υπάρχουν επιστημονικά ευρήματα που εξηγούν πώς και γιατί τα ζώα ενδέχεται να αντιληφθούν ότι επίκειται σεισμός πολλές ώρες πριν καν σημειωθούν προσεισμοί.

Η συμβίωσή μου με σκύλους δεν μου έχει δείξει πως μπορούν να καταλάβουν τον σεισμό πριν γίνει. Ίσως να μη βοηθά ότι ζω σε όροφο πολυκατοικίας. Μπορεί βέβαια τα δικά μου κατοικίδια να ένιωσαν μια ανησυχία που δεν κατάλαβα. Σίγουρα δεν αλυχτούσαν, όπως οι σκύλοι που βρίσκονταν στην νοτιοανατολική Τουρκία και τη Βόρεια Συρία, πριν το ξέσπασμα του δολοφονικού σεισμού των 7,8 Ρίχτερ.

Χρήστες των social media πόσταραν πως τα ζώα του περιβάλλοντός τους συμπεριφέρονταν παράξενα πριν τον τεράστιο σεισμό και τους πολύ ισχυρούς μετασεισμούς.

Όπως αναφέρει η Washington Post, ο ισχυρισμός αυτός υπάρχει από την αρχαιότητα και κάποιοι επιστήμονες τον υποστηρίζουν, βάσει φυσικά ευρημάτων μελετών.

Πώς τα ειδικά μηχανήματα της σεισμολογίας ανιχνεύουν δονήσεις που δεν νιώθει το ανθρώπινο σώμα; Αυτό φαίνεται πως κάνουν και κάποια ζώα, που είναι «καλύτερα εξοπλισμένα», ώστε να αισθάνονται μικροσκοπικούς προσεισμούς που ταξιδεύουν μέσω της Γης, δευτερόλεπτα πριν βγει στην επιφάνεια ένα πιο δυνατό σεισμικό κύμα.

Κάποιοι ερευνητές υποστηρίζουν πως κάποια ζώα ενδέχεται να νιώθουν τις δονήσεις πριν καν τους προσεισμούς.

Πώς αντιλαμβάνονται τα ζώα τα σεισμικά κύματα

Σύμφωνα με το US Geological Survey, η μη φυσική συμπεριφορά ζώων στα δευτερόλεπτα που προηγούνται ενός σεισμού, εξηγείται από τη διαφορά μεταξύ των μορφών σεισμικών κυμάτων.

• Τα Primary (P) κύματα είναι τα πρώτα που εκπέμπονται από έναν σεισμό και ταξιδεύουν αρκετά χιλιόμετρα από το επίκεντρο. Σύμφωνα με το USGS, είναι πιο αισθητά στα ζώα.
• Ακολουθούν τα ισχυρότερα Secondary (S) κύματα, που ταράζουν το έδαφος σε κυματιστή (απανωτή) κίνηση.

«Υπάρχουν πολύ λίγοι άνθρωποι που μπορούν να νιώσουν το πρωτεύον κύμα που ταξιδεύει πιο γρήγορα από την πηγή του σεισμού και φτάνει πριν το μεγάλο δευτερεύον κύμα», αναφέρει η USGS, προσθέτοντας ότι «πολλά ζώα που έχουν πιο έντονες αισθήσεις έχουν τη δυνατότητα να νιώσουν το πρωτεύον κύμα, δευτερόλεπτα πριν φτάσει το δευτερεύον».

Οι αρχικές δονήσεις που ανιχνεύονται και αναλύονται από σεισμολογικά μηχανήματα χρησιμοποιούνται επίσης από συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης για την πρόβλεψη σεισμών, συνήθως με λιγότερο από ένα λεπτό προειδοποίησης. Μπορούν τα ζώα να νιώσουν όσα έρχονται νωρίτερα από τις μηχανές; Κάποιοι ερευνητές υποστηρίζουν πως ναι.

«Έχουμε μια πολύ καλή ένδειξη ότι τα ζώα αισθάνονται πραγματικά τους προδρόμους των σεισμών. Δεν πρόκειται για τη σεισμική δραστηριότητα», είπε στη Washington Post ο Martin Wikelski, διευθυντής στο Ινστιτούτο Συμπεριφοράς των Ζώων Max Planck και επικεφαλής σχετικής μελέτης που δημοσιεύτηκε το 2020.

Οι ερευνητές προσάρτησαν ηλεκτρονικά tags σε αγελάδες, σκύλους και πρόβατα που ζούσαν σε μια ιταλική φάρμα, ώστε να παρατηρήσουν τις κινήσεις τους για αρκετούς μήνες μετά τον εντοπισμό σεισμών σε κοντινή περιοχή. Ανακάλυψαν ότι τα ζώα ήταν ασυνήθιστα υπερδραστήρια (ορίστηκε ως «συνεχής κίνηση για περισσότερα από 45 λεπτά») πριν ανιχνευτούν επτά από τους 8 μεγάλους σεισμούς που καταγράφηκαν. Για την ακρίβεια, οι αγελάδες «πάγωσαν», δηλαδή έμειναν ακίνητες για ώρα, τα σκυλιά έγιναν νευρικά και άρχισαν να γαβγίζουν, τα πρόβατα είχαν ακανόνιστη συμπεριφορά και όλα μαζί έκαναν τις αγελάδες να τρελαθούν.

Η έρευνα διεξήχθη με συσκευές που ο Dr. Wikelski περιέγραψε ως «μικρά κινητά τηλέφωνα για τα ζώα» και έδειξε ότι μπορούσαν να ανιχνεύσουν σεισμούς δυνητικά περισσότερες από 12 ώρες πριν από τον άνθρωπο (πολύ πριν τους προσεισμούς), σε απόσταση έως και 19 χιλιομέτρων. Ο λόγος δεν είναι ακόμα σαφής.

«Υπάρχουν ενδείξεις ότι μπορούν να μας ενημερώσουν, αλλά δεν ξέρουμε πώς το κάνουν», δήλωσε ο Dr. Wikelski. Πρότεινε ότι η ικανότητά τους να αισθάνονται τον κίνδυνο μπορεί να σχετίζεται με την ικανότητά τους να επικοινωνούν μεταξύ τους ή με την απελευθέρωση ποσότητας σιδήρου στον αέρα από την υπόγεια πίεση.

Πηγή:ow.gr

Στην τηλεδιάσκεψη που είχε την περασμένη εβδομάδα ο πρωθυπουργός με τους εκπροσώπους του ΣΕΤΕ και των τουριστικών επιχειρήσεων η βασική εκτίμηση ήταν πως η φετινή τουριστική περίοδος θα πρέπει να θεωρείται χαμένη κατά 60% έως και 80%.

Στην έρευνα «COVID-19 και ελληνικά ξενοδοχεία» που παρουσιάστηκε χθες από το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο της Ελλάδας το βασικό συμπέρασμα ήταν πως πάνω από μία στις δύο ξενοδοχειακές επιχειρήσεις θεωρούν πολύ πιθανή την χρεοκοπία. Και πως, με το πιο ήπιο σενάριο, οι απώλειες θέσεων εργασίας στον (στενό ξενοδοχειακό) κλάδο θα ξεπεράσουν τις 45.000.

Αυτά και μόνον τα δύο στοιχεία μάλλον δείχνουν και την αφετηρία της «μεγάλης ύφεσης», την οποία προανήγγειλε χθες για φέτος και ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Και το ερώτημα δεν είναι πλέον η έκταση, αλλά το βάθος και η διάρκεια αυτής της ύφεσης – παράμετροι που, σε καίριο βαθμό, εξαρτώνται από τις αντοχές και τις προοπτικές ταχείας ανάκαμψης του τουρισμού.

Οι πρώτες απαντήσεις επ’ αυτού μόνον ευοίωνες δεν είναι, και με δεδομένο ότι η τουριστική βιομηχανία μόνη της αποδίδει το 20% του ΑΕΠ της χώρας και μαζί με τις συνδεδεμένες δραστηριότητες το ποσοστό αυτό φθάνει στο 30%, ο κύριος μοχλός ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας εκπέμπει ήδη σήμα κινδύνου.

Από την έρευνα του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου προκύπτει ότι το 65% των ξενοδοχείων συνεχούς λειτουργίας θεωρεί πιθανή ή πολύ πιθανή την χρεοκοπία (46, 6 % πιθανή, 18,3 % πολύ πιθανή). Το αντίστοιχο ποσοστό για τα ξενοδοχεία εποχικής λειτουργίας ανέρχεται στα 51,8 % (40,5 % πιθανή, 11, 3 % πολύ πιθανή).

Επίσης, το 95% των ξενοδοχείων συνεχούς λειτουργίας αναμένει, κατά μέσο όρο, μείωση τζίρου της τάξης του 56,3%. Αντίστοιχα, το 94,2% των ξενοδοχείων εποχικής λειτουργίας αναμένει μείωση τζίρου 56,1%. Αυτό σημαίνει πως η απώλεια ξενοδοχειακών εσόδων για το 2020 εκτιμάται σε 1,2 δις για τα ξενοδοχεία  συνεχούς λειτουργίας και σε 3, 26 δις  για τα εποχικής – άρα η πρόβλεψη δείχνει συνολική απώλεια τζίρου 4,46 δις.

Ως συνέχεια, το  57,3% των ξενοδοχείων συνεχούς λειτουργίας δείχνει μείωση της απασχόλησης κατά 40%, ενώ το 65,4% εποχικής λειτουργίας βλέπει  πτώση της απασχόλησης κατά  41,5%. Κατά τους υπολογισμούς του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου τα ποσοστά αυτά σημαίνουν κίνδυνο άμεσης απώλειας 45.142 θέσεων εργασίας.

Προβάλλοντας τα στοιχεία αυτά στο μεγάλο κάδρο της ευρύτερης ταξιδιωτικής αγοράς  η ζημιά διαγράφεται πολλαπλάσια. Κατά την εκτίμηση του ΣΕΤΕ, το επικρατέστερο σενάριο είναι ότι φέτος τα άμεσα ταξιδιωτικά έσοδα θα καταγράψουν συνολική πτώση από 10,5 έως 14,5 δις ευρώ σε σχέση με το 2019. Εάν προσμετρηθούν, δε, οι απώλειες και από τις συνδεδεμένες με τον τουρισμό επιχειρήσεις (όπως η εστίαση), η τελική και συνολική πτώση του τζίρου υπολογίζεται από τα 21 έως τα 30 δις ευρώ.

Πρόκειται για αριθμούς που επεξηγούν πλήρως γιατί η πτώση του ΑΕΠ προεξοφλείται ήδη από διεθνείς τράπεζες και αναλυτές σε διψήφιο ποσοστό – ποσοστό που, σύμφωνα με τις πληροφορίες, στην επικείμενη έκθεση του ΙΟΒΕ θα διαμορφώνεται στο κεντρικό σενάριο στο 10%.

Οπερ, το επιτακτικό ζητούμενο είναι τα μέτρα στήριξης που θα ληφθούν για τον τουριστικό κλάδο έτσι ώστε να διασφαλιστεί τουλάχιστον πως οι περισσότερες τουριστικές επιχειρήσεις θα αντέξουν και δεν θα καταρρεύσουν, και θα υπάρξει επανεκκίνηση του κλάδου το 2021.

Οι ίδιοι οι παράγοντες της αγοράς θέτουν ως άμεσες προτεραιότητες αφενός την εκπόνηση συγκεκριμένου σχεδίου και πρωτοκόλλου ασφαλούς επαναλειτουργίας για όσες επιχειρήσεις, ξενοδοχειακές και τουριστικές επιχειρήσεις θα ανοίξουν μέσα στο καλοκαίρι και, αφετέρου, ευνοϊκές φορολογικές και τραπεζικές ρυθμίσεις καθώς και στήριξη των θέσεων εργασίας.

Από την κυβέρνηση ωστόσο, κανένα τέτοιο σχέδιο δεν φαίνεται να υπάρχει ακόμη. Και όταν ο υπουργός Τουρισμού Χάρης Θεοχάρης εξακολουθεί να μιλά για ήπιο σενάριο με απώλειες της τάξης του 30% στην τουριστική αγορά, είναι προφανές ότι οι κατ΄εξοχήν αρμόδιοι δεν έχουν αντιληφθεί το μέγεθος ούτε της κρίσης, ούτε της πρόκλησης.



πηγή ://tvxs.gr/Μαρίνα Αλεξανδρή/

Ύφεση 10% και έκρηξη της ανεργίας στο 22,3% του εργατικού δυναμικού προβλέπει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για την Ελλάδα το 2020. Πρόκειται για την χειρότερη επίδοση στο σύνολο της ευρωζώνης.

Στην έκθεση World Economic Outlook, η οποία δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα, προβλέπεται επιστροφή σε τροχιά ανάκαμψης με επέκταση 5,1% το 2021 ενώ οι επιπτώσεις στην αγορά εργασίας φαίνεται ότι δεν ανατραπούν καθώς το ΔΝΤ εκτιμά ότι η ανεργία στην Ελλάδα για το 2021 θα είναι 19%. Σημαντική επιδείνωση προβλέπεται και στο έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών με άνοιγμα της ψαλίδας από το 2,1% στο 6,5% του ΑΕΠ το 2020 πριν περιοριστεί στο 3,4% το 2021.

Στην ευρωζώνη, το ΔΝΤ προβλέπει ύφεση 7,5% φέτος (επέκταση 4,7% το 2021) με την Ελλάδα να αγγίζει το -10%, την Ιταλία στο -9,1%, την Ισπανία στο -8%, τη Γαλλία στο -7,2% και τη Γερμανία στο -7%. Η ύφεση στην παγκόσμια οικονομία προβλέπεται στο 3% με την αναθεώρηση να ξεπερνά τις 6 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με τις προβλέψεις πριν ο κόσμος αρχίσει να δοκιμάζεται από την πανδημία.

Το ΔΝΤ συγκρίνει ευθέως το μέγεθος της παρούσας κρίσης με αυτή της Μεγάλης Ύφεσης του 1930 αναδεικνύοντας τις μεγάλες αβεβαιότητες στη διατύπωση προβλέψεων. Όπως σημείωνει άλλωστε η προβλεπόμενη ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας με 5,8% στο βασικό σενάριο το 2021 εξαρτάται καθοριστικά από το ρυθμό με τον οποίο θα περιορίζεται το δεύτερο εξάμηνο του 2020 η πανδημία, επιτρέποντας τη σταδιακή άρση των περιοριστικών μέτρων και την επάνοδο της καταναλωτικής και επενδυτικής εμπιστοσύνης.

Το ΔΝΤ στην έκθεσή του για τις Παγκόσμιες Οικονομικές Προοπτικές, εξηγώντας γιατί αυτή η κρίση διαφέρει από τις προηγούμενες, αναφέρει: 

• Πρώτον το σοκ είναι τεράστιο. Η απώλεια του ΑΕΠ που σχετίζεται με αυτήν την έκτακτη υγειονομική κατάσταση και τα μέτρα περιορισμού της, υπερακοντίζουν τις απώλειες που προκάλεσε η παγκόσμια χρηματοοιονομική κρίση.
• Δεύτερον, όπως σε μια πολεμική ή πολιτική κρίση, υπάρχει συνεχιζόμενη σοβαρή αβεβαιότητα ως προς τη διάρκεια και την ένταση του σοκ.
• Τρίτον, υπό τις τρέχουσες συνθήκες, ο ρόλος της οικονομικής πολιτικής είναι πολύ διαφορετικός. Σε κανονικές κρίσεις, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής προσπαθούν να ενθαρρύνουν την οικονομική δραστηριότητα τονώνοντας τη συνολική ζήτηση όσο το δυνατόν συντομότερα. Αυτή τη φορά όμως, η κρίση είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα της ανάγκης για μέτρα περιορισμού. Αυτό καθιστά πιο δύσκολη την τόνωση της δραστηριότητας ή και ανεπιθύμητη για τους τομείς που επηρεάζονται περισσότερο.

Σύμφωνα με το ΔΝΤ, είναι πολύ πιθανό φέτος η παγκόσμια οικονομία να βιώσει την χειρότερη ύφεση από την περίοδο της Μεγάλης Ύφεσης, ξεπερνώντας αυτήν που βίωσε κατά την περίοδο της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης πριν από μια δεκαετία.

Το βασικό σενάριο

Το βασικό σενάριο του ΔΝΤ προβλέπει πως το 2020 θα καταγραφεί παγκόσμια ύφεση 3%, πολύ χειρότερη από αυτήν που κατεγράφη κατά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008. Πρόκειται για πρόβλεψη χειρότερη κατά περισσότερο από 6 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με τις προηγούμενες εκτιμήσεις των Παγκόσμιων Οικονομικών Προβλέψεων (Οκτωβρίου 2019 και Ιανουαρίου 2020).

Η ανάπτυξη στην ομάδα των αναπτυγμένων χωρών - όπου αρκετές οικονομίες βιώνουν εκτεταμένα κρούσματα και εφαρμόζουν μέτρα περιορισμού - προβλέπεται στο -6,1% το 2020. Οι περισσότερες οικονομίες της ομάδας αυτής προβλέπεται να συρρικνωθούν φέτος, περιλαμβανομένων των ΗΠΑ (-5,9%), της Ιαπωνίας (-5,2%), του Ηνωμένου Βασιλείου (-6,5%), της Γερμανίας (-7%), της Γαλλίας (-7,2%), της Ιταλίας (-9,1%) και της Ισπανίας (-8%). Στις αναδυόμενες και αναπτυσσόμενες οικονομίες, προβλέπεται συρρίκνωση 1% το 2020, ενώ εξαιρουμένης της Κίνας ο ρυθμός ανάπτυξης της ομάδας αυτής αναμένεται να είναι -2,2%.

Αβέβαιη ανάκαμψη το 2021

Η παγκόσμια ανάπτυξη αναμένεται να ανακάμψει στο 5,8% το 2021, πολύ υψηλότερα της τάσης, αντανακλώντας την ομαλοποίηση της οικονομικής δραστηριότητας από πολύ χαμηλά επίπεδα. Ουσιαστικά, δηλαδή, προβλέπει μια ανάκαμψη τύπου “V”. Η ομάδα των αναπτυγμένων οικονομιών προβλέπεται να αναπτυχθεί με ρυθμό 4,5%, ενώ η ανάπτυξη στην ομάδα των αναδυόμενων αγορών και των αναπτυσσόμενων οικονομιών προβλέπεται στο 6,6%. Συγκριτικά, το 2010 η παγκόσμια ανάπτυξη ανέκαμψε στο 5,4% από -0,1% το 2009.

Η ανάκαμψη του 2021 θα εξαρτηθεί από την αποκλιμάκωση της πανδημίας κατά το β’ εξάμηνο του 2020, τονίζει το ΔΝΤ στην έκθεσή του, κάτι που θα επιτρέψει τη σταδιακή χαλάρωση των περιοριστικών μέτρων και την αποκατάσταση της καταναλωτικής και επενδυτικής εμπιστοσύνης. Όπως σημειώνει το Ταμείο, έχουν ήδη ληφθεί σημαντικές ενέργειες οικονομικής πολιτικής σε όλον τον κόσμο, που επικεντρώνονται στη διευκόλυνση των απαιτήσεων για τη δημόσια υγεία, περιορίζοντας ταυτόχρονα την ενίσχυση της οικονομικής δραστηριότητας και του χρηματοπιστωτκού συστήματος. Η προβλεπόμενη ανάκαμψη υποθέτει πως αυτές οι ενέργειες πολιτικής θα είναι αποτελεσματικές στην αποτροπή εκτεταμένων χρεοκοπιών επιχειρήσεων, εκτεταμένης απώλειας θέσεων εργασίας και συστημικών χρηματοπιστωτικών πιέσεων.

Οι υποθέσεις του βασικού σεναρίου

Το ΔΝΤ, στο βασικό του σενάριο, χρησιμοποιεί τις εξής υποθέσεις:

• Πανδημία: Θα εξασθενίσει στο β’ εξάμηνο του 2020, δίνοντας τη δυνατότητα για μια σταδιακή άρση των μέτρων περιορισμού
• Διάρκεια shutdown: Δεδομένου ότι μέχρι το τέλος Μαρτίου του 2020 ο κορωνοϊός είχε εξαπλωθεί στις περισσότερες χώρες, οι προβλέψεις για την παγκόσμια ανάπτυξη υποθέτουν πως όλες οι χώρες βιώνουν διαταράξεις στην οικονομική τους δραστηριότητα. Οι διαταράξεις θεωρείται πως συγκεντρώνονται κυρίως το β’ τρίμηνο του 2020 για όλες σχεδόν τις χώρες, εκτός της Κίνας (που επηρεάστηκε περισσότερο το α’ τρίμηνο), με μια σταδιακή ανάκαμψη μετά από αυτό, καθώς θα χρειαστεί κάποιος χρόνος για να ενισχυθεί η παραγωγή μετά το σοκ.
• Χρηματοπιστωτικές συνθήκες: Οι δύσκολες χρηματοπιστωτικές συνθήκες για τις αναπτυγμένες και αναδυόμενες οικονομίες αναμένεται να διατηρηθούν κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους και να χαλαρώσουν το β’ εξάμηνο, εάν υπάρξει σταδιακή ομαλοποίηση της οικονομικής δραστηριότητας.
• Τιμές εμπορευμάτων: Με βάση την τιμολόγηση στην αγορά των futures στο τέλος Μαρτίου 2020, η μέση τιμή spot του πετρελαίου εκτιμάται στα 35,60 δολάρια το βαρέλι φέτος και στα 37,9 δολάρια το 2021.

Ενδεχόμενο χειρότερο σενάριο

Το ΔΝΤ προειδοποιεί πως ακόμα και μετά τη σοβαρή υποβάθμιση της παγκόσμιας ανάπτυξης, τα ρίσκα για τις προοπτικές παραμένουν πτωτικά. Η πανδημία θα μπορούσε να αποδειχθεί πιο επίμονη από τις υποθέσεις που περιλαμβάνονται στο βασικό σενάριο, ενώ οι επιπτώσεις της υγειονομικής κρίσης στην οικονομική δραστηριότητα και τις χρηματαγορές θα μπορούσαν να αποδειχθούν πολύ ισχυρότερες και μεγαλύτερης διάρκειας, δοκιμάζοντας τα όρια των κεντρικών τραπεζών στην προστασία των χρηματοπιστωτικών συστημάτων και αυξάνοντας περισσότερο το δημοσιονομικό βάρος του σοκ. Φυσικά, γράφει το ΔΝΤ, εάν βρεθεί νωρίτερα του αναμενόμενου κάποια θεραπεία ή ένα εμβόλιο, τότε τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης μπορούν να αρθούν και η ανάκαμψη μπορεί να έρθει πιο γρήγορα από το αναμενόμενο.

Στις αρχές Απριλίου του 2020 η πορεία της πανδημίας του Covid-19 παραμένει αβέβαιη. Οι ισχυρές προσπάθειες περιορισμού που εφαρμόζονται για να επιβραδυνθεί η εξάπλωση του ιού μπορεί να χρειαστεί να παραμείνουν σε ισχύ και μετά το πρώτο εξάμηνο του έτους, εάν η πανδημία αποδειχθεί να είναι πιο επίμονη από αυτήν που προβλέπεται στο βασικό σενάριο των Παγκόσμιων Οικονομικών Προβλέψεων.

Όταν αρθούν οι προσπάθειες περιορισμού και ο κόσμος αρχίσει να κινείται πιο ελεύθερα, ο ιός θα μπορούσε και πάλι να εξαπλωθεί ταχύτατα από τοπικά clusters. Επιπλέον, περιοχές που μειώνουν επιτυχώς την εξάπλωση εντός της κοινότητάς τους, θα μπορούσαν να είναι ευάλωτες σε νέες «εισερχόμενες» μολύνσεις. Σε τέτοιες περιπτώσεις, τα μέτρα δημόσιας υγείας θα πρέπει και πάλι να ενισχυθούν, οδηγώντας σε πιο μακροχρόνια κάμψη από αυτήν που προβλέπεται στο βασικό σενάριο. Και ενώ η ασθένεια επικεντρώνεται περισσότερο στις αναπτυγμένες οικονομίες, η εμφάνιση νέων κρουσμάτων σε μεγάλες αναδυόμενες αγορές ή αναπτυσσόμενες οικονομίες θα μπορούσε να εμποδίσει περαιτέρω την όποια ανάπτυξη, ενώ η φύση της επιδημίας θα μπορούσε να υποδηλώσει μεγαλύτερης διάρκειας διαταράξεις στα ταξίδια.

Η ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας θα μπορούσε να είναι πιο αδύναμη του αναμενόμενου μετά την επιβράδυνση της εξάπλωσης του ιού για διάφορους άλλους λόγους, όπως η αβεβαιότητα που αισθάνεται ο κόσμος για την μετάδοση, η αποτυχία βελτίωσης της εμπιστοσύνης, οι διαρθρωτικές μεταβολές στη συμπεριφορά επιχειρήσεων και νοικοκυριών, που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε περισσότερες και μεγαλύτερης διάρκειας διαταράξεις στην αλυσίδα προμηθειών και σε αδυναμία της συνολικής ζήτησης.



πηγή ://tvxs.gr/

Βόμβα στα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας που θα χρειαστεί τεράστια προσπάθεια για να απενεργοποιηθεί αποτελεί το δημογραφικό, σύμφωνα με την ενημέρωση που παρείχαν οι ειδικοί στην αρμόδια επιτροπής της Βουλής.

«Ο πληθυσμός γερνάει ταχύτερα από τις προβλέψεις» τόνισε η Αλεξάνδρα Τραγάκη, καθηγήτρια στο Τμήμα Γεωγραφίας του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου. Οι αιτίες αυτής της αρνητικής εξέλιξης είναι πολλές, από την αύξηση του προσδόκιμου ζωής και τον έλεγχο της γονιμότητας έως το μοντέλο τού «λίγα παιδιά και πιο αργά» που ακολουθούν πολλά ζευγάρια στις σύγχρονες κοινωνίες. Το ουσιαστικό πρόβλημα, ωστόσο, εντοπίζεται στην απουσία πολιτικής, ενώ θα ήταν λάθος να αποδοθεί αυτή η κατάσταση στην οικονομική κρίση και μόνο.

«Η ύφεση επιδείνωσε το πρόβλημα, αλλά το πρόβλημα δεν είναι σημερινό» ανέφερε η κ. Τραγάκη και συμπλήρωσε ότι τα τελευταία έξι χρόνια «χάθηκαν» 110.000 γεννήσεις, δηλαδή περισσότερες από τις γεννήσεις ενός έτους. Ωστόσο, το ισοζύγιο γεννήσεων-θανάτων βαίνει μειούμενο από τη δεκαετία του 1950, όπως ανέφερε ο Αναστάσιος Λαυρέντζος, συγγραφέας του βιβλίου «Σιωπηρή Άλωση, Το δημογραφικό και το μεταναστευτικό πρόβλημα της Ελλάδας» (εκδ. Πραγματεία).

«Οδεύουμε προς το τέλος της νεοελληνικής κοινωνίας όπως την έχουμε γνωρίσει έως τώρα» σημείωσε ο ίδιος, επισημαίνοντας ότι, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, ο ελληνικός είναι ο έκτος πιο γερασμένος πληθυσμός στον κόσμο. Τα στοιχεία λένε ακόμη ότι τη δεκαετία του '50 το λεγόμενο «φυσικό ισοζύγιο» ήταν 100.000 υπέρ των γεννήσεων, ενώ τέσσερις δεκαετίες αργότερα είχε μηδενιστεί για να γίνει τα τελευταία χρόνια αρνητικό: Τον περασμένο χρόνο οι γεννήσεις ήταν 38.000 λιγότερες από τους θανάτους, υπογράμμισε ο μαιευτήρας Στέφανος Χανδακάς, σημειώνοντας ότι εάν συνεχιστούν αυτοί οι ρυθμοί ο πληθυσμός το 2050 θα έχει μειωθεί σε 6,5 με 8 εκατομμύρια άτομα. Για να διατηρηθεί στα σημερινά επίπεδα θα πρέπει οι γεννήσεις να αυξηθούν από 1,3 παιδιά σε 1,5.




ΑΠΕ

Επιστήμονες στη Βρετανία -μεταξύ των οποίων δύο Έλληνες- ανέπτυξαν ένα νέο τεστ αίματος (υγρής βιοψίας) που μπορεί να προβλέψει την επανεμφάνιση της ασθένειας ένα χρόνο πριν από τις ακτινογραφίες και τις τομογραφίες.


Το τεστ ανιχνεύει το DNA του καρκινικού όγκου, το οποίο κυκλοφορεί στο αίμα του ασθενούς, προτού οι όγκοι γίνουν τόσο μεγάλοι, ώστε να είναι ανιχνεύσιμοι με τις απεικονιστικές διαγνωστικές εξετάσεις. Εκτιμάται ότι το τεστ «πιάνει» στο αίμα καρκίνους που έχουν όγκο μόλις 0,3 κυβικών χιλιοστών.

   Το επίτευγμα μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στην έγκαιρη αντιμετώπιση της νόσου. Στο μέλλον αναμένεται ότι οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, οι καρκινοπαθείς θα κάνουν τέτοια τεστ και για άλλα είδη καρκίνου.
   Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Φράνσις Κρικ, με επικεφαλής τον δρα Κρίστοφερ 'Αμπος, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", ανέλυσαν γενετικά όγκους από 100 ασθενείς με μη-μικροκυτταρικό καρκίνο των πνευμόνων. Βρήκαν ότι όσοι όγκοι περιείχαν μεγαλύτερο ποσοστό ασταθών χρωμοσωμάτων (που επιτρέπουν ευκολότερα στον όγκο να εξελιχθεί), έχουν τετραπλάσια πιθανότητα υποτροπής της νόσου ή θανάτου μέσα στην επόμενη διετία.
   Αυτού του είδους οι γενετικά ασταθείς όγκοι είναι δυσκολότερο να θεραπευθούν. Οι επιστήμονες ανέλυσαν το αίμα αυτών των 100 ασθενών, αναζητώντας ίχνη του καρκινικού DNA, που είχαν αποκολληθεί από τους όγκους.
   Στη συνέχεια, με βάση τα παραπάνω ευρήματα, ανέπτυξαν ένα διαγνωστικό τεστ (TRACERx) που δοκίμασαν σε δείγματα αίματος από 24 άλλους ασθενείς, οι οποίοι είχαν στο παρελθόν υποβληθεί σε χειρουργική αφαίρεση όγκων. Με αυτό τον τρόπο, κατάφεραν να εντοπίσουν με ακρίβεια 92% τις περιπτώσεις που ο καρκίνος επρόκειτο να επιστρέψει μέσα σε ένα έτος.
   Επίσης, οι ερευνητές συνέκριναν τα επίπεδα του καρκινικού DNA στο αίμα των ασθενών τόσο πριν όσο και μετά τη χημειοθεραπεία που είχε προηγηθεί της χειρουργικής επέμβασης. Διαπίστωσαν ότι ο καρκίνος επιστρέφει, όταν τα επίπεδα του DNA του όγκου δεν μειώνονται μετά τη χημειοθεραπεία, πράγμα που δείχνει ότι ο όγκος έχει αποκτήσει αντίσταση στα χρησιμοποιούμενα αντικαρκινικά φάρμακα και έχει παραμείνει στους πνεύμονες ή έχει επεκταθεί αλλού στο σώμα. Αντίθετα, σε όσους ασθενείς ο καρκίνος δεν θα υποτροπιάσει, το DNA του όγκου είναι πλέον μη ανιχνεύσιμο στο αίμα τους μέσα σε 48 ώρες μετά την χειρουργική αφαίρεση του όγκου.
   Όπως είπε ο δρ 'Αμπος, «στο μέλλον μπορεί να παρέχονται στους ασθενείς εξατομικευμένες θεραπείες, οι οποίες θα στοχεύουν συγκεκριμένα μέρη του όγκου, που ευθύνονται για την επανεμφάνιση του καρκίνου μετά τη χειρουργική επέμβαση. Χρησιμοποιώντας το DNA του όγκου στο αίμα, μπορούμε πλέον να εντοπίσουμε ασθενείς που χρειάζονται θεραπεία, ακόμη κι αν δεν έχουν καθόλου κλινικά σημάδια καρκίνου, καθώς επίσης να ελέγξουμε πόσο καλά ανταποκρίνονται στις θεραπείες. Αυτό αποτελεί μια νέα ελπίδα για την καταπολέμηση του καρκίνου των πνευμόνων που υποτροπιάζει μετά τη χειρουργική επέμβαση, κάτι που συμβαίνει σχεδόν στις μισές περιπτώσεις των ασθενών».
   Προς το παρόν το κόστος του τεστ για κάθε ασθενή είναι υψηλό (περίπου 1.500 ευρώ), αλλά μέσα στα επόμενα δύο έως τρία χρόνια αναμένεται να πέσει, καθώς το τεστ θα γίνει πιο απλό.

Στην έρευνα συμμετείχαν και δύο Έλληνες επιστήμονες, ο Νίκος Παναγιωτόπουλος του Τμήματος Θωρακοχειρουργικής του University College του Λονδίνου και ο Απόστολος Νάκας του Τμήματος Θωρακοχειρουργικής του Νοσοκομείου Γκλένφιλντ του Λέστερ.
   Σύνδεσμος για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία: www.nature.com

Γράφει ο Παύλος Δρακόπουλος
praktoreio-ygeias.gr