Σχεδόν 10.000 κυρώσεις σε εργοδότες επιβλήθηκαν το πρώτο επτάμηνο του 2024 μετά από ελέγχους της Ανεξάρτητης Αρχής Επιθεώρησης Εργασίας, όπως προκύπτει από τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, από τον Ιανουάριο έως τον Ιούλιο του 2024. Συνολικά πραγματοποιήθηκαν 44.893 έλεγχοι, επιβλήθηκαν 9.946 κυρώσεις, ενώ το συνολικό ποσό των προστίμων ανήλθε σε 26.639.275 ευρώ.

Σύμφωνα με πηγές από την Επιθεώρηση Εργασία, ο συνολικός αριθμός των ελέγχων την τρέχουσα χρονιά πρόκειται να ξεπεράσει την αρχική στοχοθεσία για 67.700 ελέγχους, αλλά και το περσινό ρεκόρ σε ετήσια βάση των 73.579 ελέγχων. Όπως εκτιμούν, με τον ρυθμό που διενεργούνται οι έλεγχοι, μπορούν να υπερβούν τους 76.000.

Ειδικότερα, στο πρώτο επτάμηνο του 2024, η Επιθεώρηση Εργασιακών Σχέσεων διενήργησε 24.511 ελέγχους (7.024 επιβαλλόμενες κυρώσεις), 16.032 έλεγχοι έγιναν από την Επιθεώρηση Υγείας & Ασφάλειας, που επέβαλε 2.306 κυρώσεις, ενώ 4.350 ελέγχους πραγματοποίησαν οι Ειδικοί Επιθεωρητές, οι οποίοι επέβαλαν 616 κυρώσεις.

Να σημειωθεί πάντως ότι και αυτοί οι έλεγχοι αποδεικνύονται ανεπαρκείς καθώς ήδη μετράμε δεκάδες νεκρούς εν ώρα εργασίας στους χώρους δουλειάς, ενώ και η εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας όπως πολλές φορές έχει καταγγελθεί από φορείς εργαζομένων δεν επαρκεί για να αποκαλυφθούν τα τρικ των εργοδοτών για να καταπατούν τα εργασιακά δικαιώματα.

Επιθεώρηση Εργασίας: Τα είδη των παραβάσεων

Όσον αφορά στον τομέα των εργασιακών σχέσεων, τα είδη παραβάσεων που διαπιστώθηκαν συχνότερα από τον Ιανουάριο έως τον Ιούλιο του 2024 είναι η μη τήρηση της υποχρέωσης του εργοδότη να αναρτά σε εμφανές σημείο στην επιχείρηση τους πίνακες προσωπικού (αριθμός παραβάσεων: 2.007), 1.129 παραβάσεις σχετικά με την Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας, η αδήλωτη εργασία (αριθμός παραβάσεων: 717), η μη καταβολή δεδουλευμένων, επιδομάτων εορτών και λοιπών αποδοχών (αριθμός παραβάσεων: 620), η άρνηση εισόδου και πρόσβασης, παροχής στοιχείων ή πληροφοριών ή παροχής ανακριβών στοιχείων (αριθμός παραβάσεων: 565) κτλ.

Οι έλεγχοι αφορούν την πρόληψη και την αντιμετώπιση της παραβατικότητας τόσο στον τομέα της υγείας και ασφάλειας στην εργασία όσο και στον τομέα των εργασιακών σχέσεων, περιλαμβανομένης της καταπολέμησης της αδήλωτης εργασίας, σε όλους τους κλάδους οικονομικής δραστηριότητας, με κύρια προτεραιότητα σε επιχειρήσεις και κλάδους με υψηλό δείκτη κινδύνου παραβατικότητας, σε επιχειρήσεις που δεν έχουν ελεγχθεί την τελευταία τριετία και σε όσες έχουν ελεγχθεί και βρέθηκαν παραβατικές, με σκοπό τον έλεγχο συμμόρφωσης, σε επιχειρήσεις που λειτουργούν σε εποχιακή βάση, σε κλάδους στους οποίους απασχολούνται αποσπασμένοι εργαζόμενοι ή εργαζόμενοι πολίτες τρίτων χωρών, σε επιχειρήσεις στις οποίες εφαρμόζεται ή θα εφαρμοστεί το σύστημα Ψηφιακής Κάρτας Εργασίας και σε κατασκευές-τεχνικά έργα.

Τάσος Σαραντής

Μια αθέατη για τους πολλούς, αλλά τεράστια καταστροφή στα παράκτια οικοσυστήματα των θαλασσών μας σε κάθε άκρη της ελληνικής ακτογραμμής συντελείται και αυτό το καλοκαίρι με την ξαφνική δραστηριοποίηση περισσότερων από 35.000 μικρών και μεγάλων σκαφών αναψυχής.

Κι αυτό διότι σε μια χώρα που θέλει να συγκαταλέγεται στους κορυφαίους προορισμούς για το yachting δεν υπάρχουν στοιχειώδεις υποδομές, δεν τηρείται κανένας όρος ή φέρουσα ικανότητα, δεν υπάρχει καμία χωροθέτηση, αλλά ούτε και προγραμματισμός για να υπάρξουν αυτά στο μέλλον.

Η εικόνα που παρουσιάζει το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» είναι κάτι παραπάνω από τραγική. Το κάθε σκάφος αγκυροβολεί όπου και όπως θέλει, κατά παράβαση της ελληνικής και της ευρωπαϊκής νομοθεσίας που ορίζει ότι απαγορεύεται η αγκυροβόληση πάνω από θαλάσσια λιβάδια Ποσειδωνίας. Σε άλλα μέρη της Μεσογείου (π.χ. Ισπανία, Ιταλία, Κροατία) σε περιοχές με λιβάδια Ποσειδωνίας τα σκάφη προσδένουν πάνω σε ειδικά μόνιμα αγκυροβόλια.

Υπενθυμίζεται ότι τα προστατευόμενα λιβάδια Ποσειδωνίας μάς δίνουν πολύτιμο οξυγόνο, εξασφαλίζουν την παραγωγικότητα των θαλασσών μας, το βαθύ τους ρίζωμα σχηματίζει φυσικό φράχτη που αποτρέπει τη διάβρωση των παραλιών, ενώ είναι και ένας ανεκτίμητος σύμμαχος για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, καθώς απορροφούν πάνω από 35 φορές περισσότερο άνθρακα σε σύγκριση με τα τροπικά δάση. Η καταστροφή ενός λιβαδιού Ποσειδωνίας συνεπάγεται τον αφανισμό ενός ολόκληρου οικοσυστήματος, ενώ για να ανακάμψει ένα κατεστραμμένο λιβάδι απαιτείται χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 100 ετών. Συνεπώς η αποτελεσματική προστασία τους καθίσταται απόλυτη προτεραιότητα.

Εξάλλου, το κάθε σκάφος απορρίπτει ανεξέλεγκτα στη θάλασσα ημερησίως εκατοντάδες λίτρα λυμάτων από τουαλέτες, ντους, κουζίνες και τον συνεχή καθαρισμό των σκαφών από τα πληρώματα ως αποτέλεσμα ενός τρόπου πολυτελών διακοπών. Κατά συνέπεια, με τέτοια συγκέντρωση σκαφών αλλάζει άρδην η χημική σύσταση των νερών της περιοχής: ό,τι κολυμπάει ή μπορεί να μετακινηθεί απομακρύνεται, ενώ ό,τι είναι προσκολλημένο στα βράχια είναι καταδικασμένο.

Κι αυτό συντελείται κατά παράβαση όχι μόνο της λογικής αλλά και των όρων που τίθενται από τη συνθήκη Marpol, που υποχρεούται να εφαρμόζει και η Ελλάδα και η οποία μεταξύ άλλων ορίζει ότι τα λύματα των σκαφών πρέπει να δέχονται επεξεργασία και έπειτα να απορρίπτονται τουλάχιστον 4 μίλια από την πλησιέστερη ακτή ή να αδειάζουν σε κατάλληλη μονάδα υποδοχής λυμάτων που υποχρεούνται να διαθέτουν όλες οι μαρίνες στην Ελλάδα. Εντούτοις, σήμερα δεν λειτουργεί καμία τέτοια μονάδα.

Σε μια χώρα που πρόσφατα μάθαμε ότι για το καλό του τουρισμού ορίζεται πλέον ακόμα και η φέρουσα ικανότητα για τις κότες που βρίσκονται κοντά σε τουριστικές περιοχές, προκαλείται επί δεκαετίες ένα τεράστιο αποτύπωμα για το περιβάλλον, για τη δική μας ύπαρξη και φυσικά για την επιβίωση των επόμενων γενεών, για τις οποίες τελικά κανείς μας δεν ενδιαφέρεται επί της ουσίας, επισημαίνει το «Αρχιπέλαγος».

Πηγή: efsyn.gr