Η θρεπτική, διατροφική αξία, που έχει το γάλα. Πίνακας συστατικών. Παγκόσμια Ημέρα του Γάλακτος

Δευτέρα, 05/06/2023 - 13:48

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

 

Την θρεπτική αξία του γάλακτος έχει σκοπό να προωθήσει η Παγκόσμια Ημέρα του Γάλακτος η οποία σε όλο τον κόσμο εορτάζεται την 1η Ιουνίου.

Να σημειωθεί ότι ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO) δημιούργησε αυτή την ημέρα το 2001, για να αναδεικνύονται οι αξίες του γάλακτος, όπως : η φυσική προέλευση του, η θρεπτική του αξία, τα πολλά και νόστιμα γαλακτοκομικά προϊόντα που απολαμβάνουν τόσοι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο και η οικονομική σημασία του γάλακτος για τις αγροτικές περιοχές και την τροφική αλυσίδα στο σύνολο της.

Το γάλα είναι μια πολύ πλούσια, υψηλής διατροφικής αξίας τροφή, που έχουμε ανάγκη από πολύ μικροί για να κτίσουμε και να διατηρήσουμε έναν υγιή και γερό οργανισμό. Το γάλα περιέχει μεγάλη ποικιλία συστατικών, (πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, λίπη, άλατα και βιταμίνες) σε υψηλή συγκέντρωση και άμεσα διαθέσιμων για αφομοίωση από τον οργανισμό. Η μεγάλη σημασία του γάλατος και των προϊόντων του στη ανάπτυξη και διατήρηση της υγείας, σε όλα τα στάδια της ζωής ( παιδική, εφηβική, ενήλικη ) υπογραμμίζεται και από τις συστάσεις Διεθνών Οργανισμών Υγείας που ξεχωρίζουν τα Γαλακτοκομικά ως ιδιαίτερη ομάδα τροφίμων συστήνοντας την κατανάλωση 2 ή 3 μερίδων  καθημερινά στο πλαίσιο  μιας ισορροπημένης διατροφής.

Πρωτεΐνες


Οι πρωτεΐνες αποτελούν το βασικό δομικό συστατικό του οργανισμού. Διασφαλίζουν τη σωστή λειτουργία του καθώς και την ανάπτυξη των μυών. Πρόσληψη  2 ποτηριών γάλακτος την ημέρα  καλύπτει το 25% των ημερήσιων αναγκών ενός μέσου ανθρώπου σε πρωτεΐνη.

Καζεϊνη

Το γάλα είναι το μοναδικό τρόφιμο στη φύση που περιέχει την υψηλής βιολογικής σημασίας πρωτεΐνη, γνωστή ως καζεΐνη Η διατροφική  αξία της καζεΐνης ξεπερνά την κλασική έννοια της θρεπτικότητας και επεκτείνεται στην λειτουργικότητα και την επίδρασή της στη φυσιολογία και στην υγεία  του οργανισμού. Σύμφωνα με τα δεδομένα νεότερων επιστημονικών ερευνών, τα πεπτίδια που προέρχονται από την καζεΐνη έχουν μεταξύ άλλων τις ακόλουθες ιδιότητες :

•   Ενισχύουν τη φυσική άμυνα του οργανισμού

•   Ρυθμίζουν τη σωστή πίεση του αίματος

•   Βοηθούν στην αντιμετώπιση του στρες

Έχει δειχθεί  επίσης ότι τα πεπτίδια που προέρχονται από την καζεϊνη έχουν και καταπραϋντικές ιδιότητες. Αυτό εξηγεί τη συνήθεια του μέσου καταναλωτή να δίνει ένα ποτήρι γάλα στο ανήσυχο παιδί.

Λακτόζη

Το γάλα είναι το μοναδικό τρόφιμο στη φύση που περιέχει τον υδατάνθρακα λακτόζη. Η λακτόζη διασπάται με αργό ρυθμό στον οργανισμό σε γλυκόζη και γαλακτόζη και αποτελεί σημαντική πηγή ενέργειας για τον οργανισμό.

Η μοναδικότητα της λακτόζης συνίσταται επίσης στο γεγονός ότι τα προϊόντα διάσπασής της (γαλακτόζη), χρησιμοποιούνται στη σύνθεση ουσιών που αποτελούν συστατικά του αναπτυσσόμενου εγκεφάλου και των νεύρων των παιδιών.

Το γάλα είναι μια θαυμάσια πηγή βιταμινών


Το σημαντικό γεγονός είναι ότι το γάλα περιέχει λιποδιαλυτές και υδατοδιαλυτές βιταμίνες. Οι περισσότερες τροφές, όπως π.χ. τα λαχανικά και τα φρούτα περιέχουν κυρίως υδατοδιαλυτές βιταμίνες, ενώ το λάδι της ελιάς μόνο λιποδιαλυτές. Δύο ποτήρια γάλα καλύπτουν σημαντικό ποσοστό των ημερήσιων αναγκών σε βιταμίνες Α, Β12, Β1,Β3, Παντοθενικό οξύ.  Το γάλα, σε σύγκριση με  άλλα ζωϊκά προϊόντα, περιέχει επίσης και μικρή ποσότητα  βιταμίνης C, πολύτιμο αντιοξειδωτικό και απαραίτητη για τον σχηματισμό και τη ανάπτυξη των ιστών.

Βιταμίνη D

Η βιταμίνη D έχει βασικό ρόλο στον ανθρώπινο οργανισμό για τη διατήρηση κανονικών επιπέδων ασβεστίου και φωσφόρου. Είναι απαραίτητη για την απορρόφηση από το έντερο του ασβεστίου. Συμβάλλει καθοριστικά στην κατασκευή και διατήρηση των οστών.

Το ενισχυμένο σε βιταμίνη D γάλα, γαλακτοκομικά και άλλα προϊόντα (δημητριακά προγεύματος), είναι καλές πηγές της εν λόγω βιταμίνης.

Βιταμίνη Κ

Η βιταμίνη Κ έχει σημαντικό ρόλο στην πήξη του αίματος και στην υγεία των οστών.

Βιταμίνη Α

Το γάλα είναι πλούσιο σε βιταμίνη Α. Βοηθά τα μάτια, την όραση, συμβάλλει στην άμυνα του οργανισμού, στην ανάπτυξη και στην υγεία του δέρματος.

Βιταμίνη C

Η βιταμίνη C είναι ισχυρός αντιοξειδωτικός παράγοντας πολύτιμος για τον οργανισμό. Παράλληλα βοηθά στην απορρόφηση του ασβεστίου από το έντερο.

Πιθανόν να συμβάλλει στην πρόληψη ορισμένων καρκίνων, βοηθά στην επούλωση των πληγών και βοηθά στην απορρόφηση του σιδήρου.

Βιταμίνη Β2 (Ριβοφλαβίνη)

Η ριβοφλαβίνη έχει σημαντικό ρόλο για υγιές δέρμα και καλή όραση. Επίσης είναι αναγκαία για την υγεία του καρδιαγγειακού συστήματος και την παραγωγή ενέργειας.

Βιταμίνη Β1 (Θειαμίνη)

Τα κύτταρα του νευρικού συστήματος απαιτούν βιταμίνη Β1 για να λειτουργούν κανονικά. Είναι αναγκαία για τον καταβολισμό των υδατανθράκων, των λιπών, των πρωτεϊνών και για την παραγωγή ενέργειας για τον οργανισμό (ATP). Έχει ιδιαίτερη σημασία για τη μνήμη και τις γνωσιακές ικανότητες.

Βιταμίνη Β3 (Νιακίνη)

Η βιταμίνη Β3 εμπλέκεται στη ρύθμιση της χοληστερόλης, στην απελευθέρωση ενέργειας από τους υδατάνθρακες, στον καταβολισμό του αλκοόλ και στο μεταβολισμό των λιπών.

Βιταμίνη Η (Βιοτίνη)

Η βιοτίνη παίζει σημαντικό ρόλο στις χημικές αντιδράσεις κατά τις οποίες γίνεται επεξεργασία λιπών, υδρογονανθράκων και για την παραγωγή ενέργειας.

Βιταμίνη Β5 (Παντοθενικό οξύ)

Πρόκειται για βιταμίνη απαραίτητη για το μεταβολισμό πρωτεϊνών, υδατανθράκων και λιπιδίων. Βοηθά στη σύνθεση αντισωμάτων, στο μεταβολισμό ανόργανων στοιχείων και ιχνοστοιχείων. Είναι απαραίτητο για τη διατήρηση κανονικών επιπέδων γλυκόζης στο αίμα.

Βιταμίνη Β9 (Φολικό οξύ)

Το φολικό οξύ είναι υδατοδιαλυτή βιταμίνη. Βοηθά στη δημιουργία των ερυθρών αιμοσφαιρίων, αποτρέπει ορισμένες αναιμίες και συμβάλλει στη σύνθεση του γενετικού υλικού σε όλα τα κύτταρα του οργανισμού.

Το φολικό οξύ είναι απαραίτητο στις φάσεις ανάπτυξης κατά την κύηση και στην παιδική ηλικία. Η έλλειψη φολικού οξέος στα πρώτα στάδια της εγκυμοσύνης είναι δυνατό να οδηγεί σε εκ γενετής ανωμαλίες του νευρικού συστήματος.

Οι γυναίκες που είναι πιθανόν να μείνουν έγκυες, θα πρέπει καθημερινά να λαμβάνουν φολικό οξύ. Θα πρέπει να αρχίζουν την πρόληψη αυτή προτού ακόμη μείνουν έγκυες.

Επίσης το φολικό οξύ βοηθά τις πνευματικές λειτουργίες, τη μνήμη και συμβάλλει κατά των καρδιοπαθειών. Θεωρείται ότι βοηθά στην πρόληψη του καρκίνου του μαστού, του παχέος εντέρου και βοηθά εναντίον των καρδιακών παθήσεων.

Βιταμίνη Β12

Η βιταμίνη Β12 είναι αναγκαία για το αιμοποιητικό σύστημα και για το νευρικό σύστημα.

Ασβέστιο

Η κατανάλωση των γαλακτοκομικών προϊόντων αποτελεί την κύρια πηγή εξασφάλισης στον οργανισμό της αναγκαίας ποσότητας Ασβεστίου (π.χ  2 ποτήρια γάλα καλύπτουν το 75% των ημερήσιων αναγκών σε Ασβέστιο).

Η περιεκτικότητα του  γάλακτος σε ασβέστιο και η ευκολία με την οποία απορροφάται από τον οργανισμό, σε σχέση με τη πτωχή απορροφησιμότητα των φυτικών 

πηγών ασβεστίου., βοηθούν στο «χτίσιμο» και στην προστασία του σκελετού από την οστεοπόρωση  και στην εξασφάλιση της υγείας  των δοντιών.

Το ασβέστιο χρησιμεύει επίσης

•   στη διατήρηση της κανονικής πίεσης του αίματος

•   στην μετάδοση των νευρικών ερεθισμάτων  και στη σύσπαση των μυών

Ασβέστιο, σύμμαχος στο αδυνάτισμα;

Εκτός  από τις παραπάνω ιδιότητες του Ασβεστίου, πρόσφατες  έρευνες έχουν δείξει ότι η κατανάλωση 1000 – 1200 mg   Ασβεστίου (3-4 μερίδες ημι- και αποβουτυρωμένων γαλακτοκομικών καθημερινά) φαίνεται να συνεισφέρει στη ρύθμιση του σωματικού βάρους και στην απώλεια λίπους. 

Φωσφόρος

Ο φωσφόρος είναι μεταλλικό ανόργανο στοιχείο το οποίο απαιτείται από κάθε κύτταρο στο σώμα για να λειτουργήσει σωστά. Ο φωσφόρος είναι απαραίτητος για την κατασκευή και διατήρηση των οστών και των δοντιών. Επιπρόσθετα είναι βασικό στοιχείο στους μηχανισμούς παραγωγής ενέργειας του οργανισμού.

Μαγνήσιο

Το μαγνήσιο είναι απαραίτητο στο μεταβολισμό των οστών, των πρωτεϊνών και τη σύνθεση λιπαρών οξέων που είναι απαραίτητα για τη δημιουργία νέων κυττάρων. Η έκκριση ινσουλίνης και η λειτουργία της, απαιτούν μαγνήσιο.

Η ενεργοποίηση των βιταμινών Β, η χαλάρωση των μυών, η πήξη του αίματος, η μείωση της αρτηριακής πίεσης και η παραγωγή ενέργειας στον οργανισμό (ATP), χρειάζονται μαγνήσιο.
 

Κάλιο


Η διατροφή πλούσια σε κάλιο βοηθά στη διατήρηση της πίεσης σε κανονικά επίπεδα. Το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα, ιδιαίτερα το γιαούρτι, παρέχουν ικανοποιητικές ποσότητες καλίου.

Ιώδιο

Το ιώδιο είναι βασικό στοιχείο για τη λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα.

Σελήνιο

Το σελήνιο έχει δράσεις στην πρόληψη κατά του καρκίνου.

Λινολεϊκό οξύ

Το συζευγμένο λινολεϊκό οξύ είναι ευεργετικό λιπαρό οξύ που σε πειραματόζωα καταστέλλει διάφορες μορφές καρκίνου. Επίσης σε έρευνες βρέθηκε ικανό να σκοτώνει κύτταρα καρκίνου των ανθρώπων όπως αυτά του καρκίνου του δέρματος, του παχέος εντέρου, του μαστού. Επίσης μπορεί να μειώνει τη χοληστερόλη και να προλαμβάνει την αθηρωμάτωση.

Ενδεικτική μέση περιεκτικότητα του αγελαδινού γάλακτος σε σημαντικά κύρια και δευτερεύοντα συστατικά.

ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ

ΠΕΡΙΕ

ΚΤΙΚΟ

ΤΗΤΑ

ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ

ΠΕΡΙΕ

ΚΤΙΚΟ

ΤΗΤΑ

Κύρια συστατικά

Βιταμίνες

Νερό (%)

87,3

Βιταμίνη Α (mg/L)

0.4

Λακτόζη (%)

4,60

Βιταμίνη D (mg/L)

0.0006

Λίπος (%)

3,90

Βιταμίνη Ε (mg/L)

0.98

Πρωτεΐνη (%)

3,25

Θειαμίνη, Β1 (mg/L)

0.44

Ανόργανα συστατικά  (%)

0,65

Ριβοφλαβίνη, Β2 (mg/L)

1.75

Ανόργανα συστατικά

Νιασίνη (mg/L)

0.94

Ασβέστιο (mg/100g)

125

Παντοθενικό οξύ (mg/L)

3.46

Φώσφορος (mg/100g)

100

Βιταμίνη Β6 (mg/L)

0.64

Κάλιο (mg/100g)

150

Βιοτίνη (mg/L)

0.031

Νάτριο (mg/100g)

44

Φυλλικό οξύ (mg/L)

0.050

Μαγνήσιο (mg/100g)

13

Βιταμίνη Β12 (mg/L)

0.0043

Ψευδάργυρος (μg/kg)

3900

Βιταμίνη C (mg/L)

21.1

Σίδηρος (μg/kg)

200

 

 

Συμπερασματικά ο άνθρωπος είναι το μόνο θηλαστικό που συνεχίζει να καταναλώνει γάλα μετά το τέλος της περιόδου θηλασμού του, δείχνει την αναγκαιότητα πρόσληψης γάλακτος, κυρίως λόγω της πλούσιας περιεκτικότητας του σε ασβέστιο, βιταμίνη D και άλλα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά. Ο αντίλογος στην πρόσληψη γάλακτος στον ενήλικα στηρίζεται σε 3 κυρίως θέματα: στην υπερκατανάλωση (χρειάζεται πρόσληψη στον αναγκαίο βαθμό), στη δυσανεξία στη λακτόζη (εναλλακτικά: γαλακτοκομικά με "προ-μεταβολισμένη" λακτόζη, γάλα από σόγια, και χυμοί πλούσιοι σε ασβέστιο) και η κατανάλωση γάλακτος από υπερπαραγωγή με χρήση ορμονών και άλλων πιθανώς βλαπτικών μεταβολιτών. Ο καθένας πρέπει να ζυγίσει τα υπερ και τα κατά και να διαμορφώσει ένα κατάλληλο για αυτόν διαιτολόγιο.

Το βασικό ένζυμο που διασπά τη λακτόζη είναι η λακτάση και αυτή απουσιάζει σε πολλούς ενήλικες. Ο οργανισμός μας σταματάει να παράγει λακτάση από δύο χρονών και έπειτα. Πολλοί επιστήμονες σήμερα υποστηρίζουν ότι η ιδιαιτερότητα δεν είναι να μην μπορείς να χωνέψεις το γάλα αλλά το να μπορείς και κατηγοριοποιούν αυτούς τους ανθρώπους ως lactase tolerant people. Το μεγαλύτερο ποσοστό αυτής της κατηγορίας απαντάται στους Βορειοευρωπαίους όπου στην κορυφή βρίσκονται οι Σκανδιναβοί που δείχνουν να απολαμβάνουν ανενόχλητοι το γάλα τους. Αντίθετα όσο κατεβαίνουμε προς το νότο οι ενήλικες υποφέρουν συχνά πίνοντας το.  Οι δε Αφρικανοί και Ασιάτες δεν μπορούν να το χωνέψουν σε συντριπτική πλειοψηφία. Μια θεωρεία υποστηρίζει ότι στη Βόρεια Ευρώπη λόγω της έλλειψης ήλιου και της βιταμίνης D o οργανισμός προσαρμόστηκε κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να απορροφά τα πολύτιμα στοιχεία του γάλακτος.

Όταν κάποιος είναι δυσανεκτικός στη λακτόζη η κατανάλωση γαλακτοκομικών που την περιέχουν προκαλεί συμπτώματα όπως τυμπανισμό, κοιλιακό άλγος ή διαρροϊκές κενώσεις. Στην περίπτωση λοιπόν που ο ενήλικας δεν μπορεί να πέψη το γάλα και συχνά ούτε το γιαούρτι, μπορεί να προμηθευτεί το ασβέστιο και από άλλες τροφές όπως το κίτρινο τυρί, τα μικρά ψάρια με το κόκαλο (ιδίως οι σαρδέλες), το σουσάμι και τα παράγωγα του, οι ξηροί καρποί και τα αποξηραμένα φρούτα



Πηγή: medlabnews.gr iatrikanea 

«Πάρτε μέτρα για την υγεία των οστών σας» 20 οκτωβριου / Παγκόσμια Ημέρα Οστεοπόρωσης

Τετάρτη, 20/10/2021 - 17:03
Η Παγκόσμια Ημέρα Οστεοπόρωσης εορτάζεται κάθε χρόνο στις 20 Οκτωβρίου, με στόχο να αυξηθεί η ενημέρωση του κοινού για την πρόληψη, τη διάγνωση και τη θεραπεία της νόσου. Την Ημέρα αυτή, που θέσπισε το 1996 το Διεθνές Ίδρυμα Οστεοπόρωσης (International Osteoporosis Foundation, IOF), διοργανώνονται ενημερωτικές εκστρατείες και εκδηλώσεις σε περισσότερες από 90 χώρες του κόσμου.

Η εφετινή Παγκόσμια Ημέρα Οστεοπόρωσης έχει ως θέμα «Πάρτε μέτρα για την υγεία των οστών σας». Η παραίνεση αυτή έχει ζωτική σημασία, διότι η οστεοπόρωση μπορεί και να προληφθεί αλλά και να αντιμετωπιστεί. Παρ' όλα αυτά, μία στις τρεις γυναίκες και ένας στους πέντε άνδρες, ηλικίας 50 ετών και άνω, υφίστανται κατάγματα λόγω της οστεοπόρωσης. Σε όλο τον κόσμο καταγράφονται ετησίως τουλάχιστον 8,9 εκατομμύρια οστεοπορωτικά κατάγματα, ενώ κάθε 3 δευτερόλεπτα κάπου στον πλανήτη ένας άνθρωπος υφίσταται ένα τέτοιου είδους κάταγμα.

Στην Ευρώπη, το 2010 καταγράφηκαν 3,5 εκατομμύρια οστεοπορωτικά κατάγματα. Στη χώρα μας υπολογίζονται σε περίπου 86.000, αλλά οι αριθμοί αυτοί εκτιμάται ότι θα αυξηθούν στο μέλλον λόγω της γήρανσης του πληθυσμού.

Τα οστεοπορωτικά κατάγματα συχνά έχουν καταστροφικές συνέπειες, ενώ έχουν και τεράστιο κοινωνικο-οικονομικό κόστος. Όπως αναφέρει εκ μέρους της Ελληνικής Ενδοκρινολογικής Εταιρείας ο ενδοκρινολόγος Γεώργιος Τροβάς, από το Εργαστήριο Έρευνας Παθήσεων του Μυοσκελετικου Συστήματος «Θ. Γαροφαλίδης» του ΕΚΠΑ, το 20-24% των ασθενών με κάταγμα ισχίου πεθαίνουν μέσα στον πρώτο χρόνο από την εκδήλωσή του, το 33% χρειάζονται νοσηλεία κατ'  οίκον επί τουλάχιστον ένα χρόνο και το 40% δεν ανακτούν την ικανότητα ανεξάρτητης βάδισης. 

Επιπρόσθετα, η εμφάνιση ενός οστεοπορωτικού κατάγματος αυξάνει τον κίνδυνο περαιτέρω καταγμάτων, που μπορεί να οδηγήσουν σε έναν φαύλο κύκλο πόνου και αναπηρίας.

Σε άτομα που ακόμα εργάζονται, τα κατάγματα αποτελούν αιτία παρατεταμένης απουσίας από την εργασία τους, ενώ σε κάποια επαγγέλματα υπάρχει μεγάλη δυσκολία επιστροφής στην εργασία μετά την ανάρρωση.

Όταν, εξάλλου, η οστεοπόρωση προσβάλλει τα οστά της σπονδυλικής στήλης, συνήθως προκαλεί πόνο και μείωση του σωματικού ύψους, προσδίδοντας μία χαρακτηριστική κυφωτική στάση (καμπούρα), ενώ μόνο το 1/3 των σπονδυλικών καταγμάτων τυγχάνουν της απαιτούμενης κλινικής προσοχής.

Παρά αυτές τις αρνητικές εκβάσεις, μόλις το 20% των ασθενών με οστεοπορωτικά κατάγματα διαγιγνώσκονται ή λαμβάνουν θεραπεία για την υποκείμενη αιτία τους, δηλαδή την οστεοπόρωση. Υπολογίζεται ότι στην Ευρώπη περισσότερα από 12,5 εκατομμύρια άνθρωποι με αυξημένο κίνδυνο οστεοπορωτικών καταγμάτων δεν υποβάλλονται στη σωτήρια θεραπεία. 

Πέραν των κοινωνικών συνεπειών, η τάση αυτή έχει δυσβάσταχτο οικονομικό κόστος. Υπολογίζεται ότι ετησίως υπερβαίνει τα 37 δισεκατομμύρια ευρώ στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με το 66% αυτού του ποσού να διατίθεται για την αντιμετώπιση νέων καταγμάτων, το 26% για τη μακροχρόνια φροντίδα αυτών και μόλις το 5% για την φαρμακευτική πρόληψη. 

Ωστόσο η φαρμακευτική αγωγή είναι απαραίτητη για τα άτομα υψηλού κινδύνου για οστεοπορωτικό κάταγμα. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν:

Άτομα  που αναφέρουν κάταγμα σε ηλικία 50 ετών και άνω

Άτομα με μείωση του σωματικού ύψους κατά 4 εκατοστά ή περισσότερα ή/και με κυφωτική στάση σώματος

Γυναίκες με πρώιμη εμμηνόπαυση (πριν από τα 45 έτη)

Άτομα με χαμηλό σωματικό βάρος (δείκτης μάζας σώματος κάτω από 19kg/m2)

Ασθενείς που κάνουν μακροχρόνια λήψη φαρμάκων τα οποία έχουν αρνητικές επιπτώσεις στο σκελετό (π.χ. γλυκοκορτικοειδή, αναστολείς αρωματάσης, αντιανδρογόνα, αντικαταθλιπτικά κ.λπ.) 

Πάσχοντες από νοσήματα που σχετίζονται με την οστεοπόρωση (π.χ. ρευματοειδή αρθρίτιδα, διαβήτη, υπογοναδισμό, καρκίνο του μαστού ή του προστάτη, παθήσεις του πεπτικού συστήματος, του αναπνευστικού συστήματος, των νεφρών κ.λπ.)

Άτομα με οικογενειακό ιστορικό κατάγματος ισχίου ή οστεοπόρωσης

Όσοι έχουν χαμηλή πρόσληψη ασβεστίου, μειωμένη έκθεση στο ηλιακό φως,  κάνουν καθιστική ζωή (μειωμένη φυσική δραστηριότητα), καπνίζουν και /ή κάνουν υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.

Οι διαθέσιμες θεραπείες για την αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης είναι πολύ περισσότερες απ' όσες κατά το παρελθόν. Το ιστορικό του ασθενούς και οι παράγοντες κινδύνου καθορίζουν το είδος της θεραπείας που θα χορηγηθεί σε κάθε ασθενή ξεχωριστά.

Οι θεραπείες μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης κατάγματος του ισχίου και της σπονδυλικής στήλης, ενώ με ορισμένες από αυτές μειώνεται και ο κίνδυνος εμφάνισης καταγμάτων σε άλλα σημεία του σώματος, και έχουν ελάχιστες παρενέργειες 

Ο γιατρός μπορεί να συστήσει τη λήψη συμπληρωμάτων ασβεστίου και βιταμίνης D για να εξασφαλίσει ότι λαμβάνει το άτομο επαρκή ποσότητα από αυτά τα σημαντικά για τα οστά θρεπτικά συστατικά. Οι ασκήσεις ισορροπίας και οι  ασκήσεις ενδυνάμωσης των μυών είναι απαραίτητες στους ασθενείς, διότι ενισχύουν την ανακατασκευή των οστών, αυξάνουν τη μυϊκή δύναμη και βελτιώνουν την ισορροπία. Είναι επίσης σημαντικό να γίνουν οι απαραίτητες αλλαγές στο χώρο του σπιτιού για περισσότερη ασφάλεια και μείωση του κινδύνου πτώσεων.

Η αγωγή για την αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης, όπως όλες οι φαρμακευτικές θεραπείες, παρέχει τα επιθυμητά αποτελέσματα όταν ακολουθούνται οι συμβουλές του θεράποντος ιατρού. Οι ασθενείς δεν πρέπει να διακόπτουν την θεραπεία τους δίχως να τον συμβουλευτούν, ούτε να διστάζουν να επικοινωνήσουν μαζί του για οποιαδήποτε απορία τυχόν έχουν. 

Λίγα λόγια για την οστεοπόρωση

Η οστεοπόρωση είναι μία μεταβολική νόσος των οστών, η οποία τα καθιστά εύθραυστα και λιγότερο ανθεκτικά, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι πιθανότητες κατάγματος. Τα κατάγματα λόγω οστεοπόρωσης λέγονται κατάγματα ευθραυστότητας ή οστεοπορωτικά.

Η οστεοπόρωση είναι μια σιωπηλή νόσος, καθώς δεν προκαλεί φανερά συμπτώματα και εμφανή σημάδια πριν συμβεί κάποιο κάταγμα. Στα άτομα που έχουν οστεοπόρωση αρκεί μία μικρή πτώση από την καθιστή θέση, μία απότομη κίνηση του σώματος, ένα σκύψιμο ή η άρση βάρους για να προκληθεί κάταγμα.

Τα οστεοπορωτικά κατάγματα συνήθως εκδηλώνονται στο ισχίο, τη σπονδυλική στήλη, το βραχίονα ή το αντιβράχιο (πήχυς). Μπορεί όμως να εκδηλωθούν και σε οποιοδήποτε άλλο οστό (λ.χ. πύελο, πλευρές, κνήμη κ.λπ.).

Η εκτίμηση της σκελετικής υγείας συνήθως συμπεριλαμβάνει το τεστ εκτίμησης κίνδυνου εμφάνισης κατάγματος (γνωστό ως «μοντέλο FRAX» για τον ελληνικό πληθυσμό). Με τη μέθοδο αυτή υπολογίζεται ο απόλυτος κίνδυνος που έχει ένα άτομο να υποστεί ένα κάταγμα τα επόμενα 10 έτη. Αναλόγως με την ηλικία ή τους παράγοντες κινδύνου του ατόμου, ο θεράπων ιατρός μπορεί να προτείνει μέτρηση της οστικής πυκνότητας.

Η τεχνική που χρησιμοποιείται για την μέτρηση της οστικής πυκνότητας είναι η DXA (μέθοδος διπλής ενεργειακής απορρόφησης). Πρόκειται για μια ταχεία, μη επεμβατική μέθοδο χαμηλής ακτινοβολίας, που υπολογίζει την οστική πυκνότητα  συνήθως  στην περιοχή του ισχίου και της σπονδυλικής στήλης. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα ένα άτομο χαρακτηρίζεται οστεοπορωτικό, οστεοπενικό ή φυσιολογικό. Αυτό καθορίζεται ανάλογα με την απόκλιση του εξεταζόμενου από μια μέση προκαθορισμένη τιμή που αφορά τον υγιή πληθυσμό.
Επίσης είναι απαραίτητο ανάλογα με το ιστορικό, την κλινική εξέταση και τα αποτελέσματα της μέτρησης της οστικής πυκνότητας να συνιστώνται εξατομικευμένες εξετάσεις αίματος και ούρων, καθώς και ακτινογραφίες, για την ανάδειξη πιθανών  καταστάσεων που μπορεί να σχετίζονται με χαμηλή οστική πυκνότητα ή κατάγματα. 

 Πηγη  ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ