Προληπτικός ελέγχος ματιών πριν τα σχολεία

Προληπτικός ελέγχος ματιών πριν τα σχολεία

Κυριακή, 08/09/2024 - 13:58

H αξία προληπτικού ελέγχου της όρασης

πριν αρχίσουν τα σχολεία

 

Η οπτική λειτουργία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της υγείας και της ποιότητας ζωής των παιδιών, ενώ παίζει σημαντικό ρόλο στην σωματική, νοητική, κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξή τους.

Η όραση επηρεάζει σημαντικά τις σχολικές επιδόσεις των μαθητών, καθώς σχεδόν το 80% της μάθησης είναι οπτικοποιημένο. Τα παιδιά διαβάζουν, γράφουν, παίζουν και αλληλοεπιδρούν στο σχολείο, χρησιμοποιώντας τα μάτια τους. Έτσι, τα αδιάγνωστα προβλήματα όρασης μπορεί να αποτελέσουν σημαντικό εμπόδιο στην μάθηση.

Μελέτες έχουν δείξει ότι τα παιδιά με αδιάγνωστες οφθαλμικές παθήσεις δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν και να κατανοήσουν τα μαθήματα στο σχολείο. Επίσης, είναι πιθανό να διαγνωστούν λανθασμένα με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής - υπερκινητικότητας, αφού τα ίδια συχνά δεν γνωρίζουν τι τους συμβαίνει και έτσι πλήττεται η αυτοεκτίμηση και η συμπεριφορά τους.

Για όλους εκείνους τους λόγους κρίνεται απαραίτητος ο προληπτικός έλεγχος της όρασης πριν από την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς. «Ένας πλήρης παιδοοφθαλμολογικός έλεγχος συνίσταται για την αξιολόγηση της οπτικής οξύτητας και την αναζήτηση τυχών δυσλειτουργιών που απειλούν την ανάπτυξη των οφθαλμών και του οπτικού συστήματος των παιδιών. Δεδομένου ότι αρκετές οφθαλμικές καταστάσεις μπορεί να είναι ασυμπτωματικές, ο περιοδικός προληπτικός έλεγχος παίζει πρωταρχικό ρόλο στην πρώιμη ανίχνευση και έγκαιρη αντιμετώπιση των οφθαλμικών διαταραχών στα παιδιά που δεν παρουσιάζουν συμπτώματα», αναφέρει ο oφθαλμίατρος χειρουργός κ. Λάμπρος Λαμπρογιάννης, MD, MSc, PhD, FEBOpth, FEBO-SP, ειδικός στην Παιδοοφθαλμολογία από το Ινστιτούτο Οφθαλμολογίας & Μικροχειρουργικής Ophthalmica, στη Θεσσαλονίκη.

Επιπλέον, εξίσου σημαντικός είναι ο προληπτικός έλεγχος και για τα παιδιά που έχουν οφθαλμολογικά συμπτώματα, αλλά συνήθως δεν τα αντιλαμβάνονται, δεν τα αξιολογούν ως σημαντικά ή/και δεν μπορούν να τα περιγράψουν. Τέτοιου είδους συμπτώματα που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αγνοήσουν οι γονείς των μαθητών και είναι προτεραιότητα να αξιολογηθούν από εξειδικευμένο παιδοοφθαλμίατρο, πριν αρχίσει το σχολείο είναι όταν ένα παιδί:

 Παρουσιάζει στραβισμό (αφύσικη - όχι σωστή ευθυγράμμιση των ματιών)

 Γράφει λοξά

 Τρίβει συχνά τα μάτια του και τα αισθάνεται «κουρασμένα»

 Παραπονιέται συχνά για πονοκεφάλους

 Παρουσιάζει ενόχληση στο έντονο φως (φωτοφοβία ή φωτοευαισθησία)

 Κλίνει - γέρνει το κεφάλι του όταν θέλει να εστιάσει σε κάτι

 Κλείνει το ένα του μάτι για να διαβάσει

 Δεν κρατάει το σώμα του όρθιο κατά τη διάρκεια της μελέτης, αλλά σκύβει χαμηλά στο γραφείο

 Δεν κατανοεί εύκολα ό,τι διαβάζει

 Κρατάει το βιβλίο ή την ψηφιακή οθόνη σε πολύ κοντινή απόσταση για να διαβάσει

 Χάνει εύκολα τις σειρές του κειμένου κατά την ανάγνωση ή παραλείπει λέξεις και αναγκάζεται να ακολουθεί τις γραμμές με το δάκτυλο

 Κάθεται πολύ κοντά στην τηλεόραση ή στον ηλεκτρονικό υπολογιστή ή κρατάει πολύ κοντά στο πρόσωπό του το tablet και το κινητό του

 Η προσοχή του αποσπάται υπερβολικά εύκολα και παρουσιάζει δυσκολία συγκέντρωσης

«Η έγκαιρη διάγνωση και σύγχρονη θεραπευτική αντιμετώπιση είναι εφικτό να περιορίσουν τον αντίκτυπο των οφθαλμολογικών διαταραχών στην αναπτυξιακή, εκπαιδευτική και κοινωνική πρόοδο των παιδιών. Ας μην ξεχνάμε ότι τις τελευταίες δεκαετίες έχει αυξηθεί σημαντικά η συχνότητα των διαθλαστικών ανωμαλιών της παιδικής ηλικίας (μυωπία, υπερμετρωπία, αστιγματισμός). Μελέτες έχουν δείξει ότι το 25% των παιδιών και των εφήβων ηλικίας 6 έως 18 ετών χρειάζονται διορθωτικά γυαλιά, δίχως τα οποία δυσκολεύονται υπερβολικά στο σχολείο», τονίζει ο κ. Λαμπρογιάννης.

Ωστόσο οι διαθλαστικές ανωμαλίες δεν αποτελούν τη μοναδική οπτική δυσκολία που μπορεί να συναντήσουν τα παιδιά. Κατά τον προληπτικό οφθαλμολογικό έλεγχο ενός παιδιού, ο παιδοοφθαλμίατρος δεν ελέγχει μόνο την οπτική του οξύτητα ή τα διαθλαστικά σφάλματα.

Θα αξιολογήσει την αντίληψη των χρωμάτων, την ικανότητά στερεοσκοπικής όρασης (να βλέπει σε όλες τις διαστάσεις) και θα ελέγξει την εστίαση των ματιών (κορικά αντανακλαστικά), καθώς και την ικανότητά τους να παρακολουθούν ένα αντικείμενο συντονισμένα (οφθαλμοκινητικότητα).

Αν οποιαδήποτε από τις παραπάνω οπτικές λειτουργίες απουσιάζει ή είναι ελλιπής, είναι πιθανό να υπάρξουν μαθησιακές δυσκολίες και ψυχοκοινωνικές συνέπειες στο παιδί. Το ίδιο συμβαίνει και αν ένα παιδί αντιμετωπίζει παθήσεις όπως η αμβλυωπία (τεμπέλικο μάτι), μια παράξενη νευροαναπτυξιακή οπτική διαταραχή που προκαλείται από τη μη συντονισμένη και μη σωστά ανεπτυγμένη διόφθαλμη όραση, η οποία είναι μονόδρομος να διαγνωστεί σε παιδική ηλικία.

Με αφορμή την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς και στο πλαίσιο της στοχευμένης δράσης ευαισθητοποίησης του κοινού για τη σημασία της πρόληψης, η επιστημονική ομάδα του Ινστιτούτου Ophthalmica στη Θεσσαλονίκη παροτρύνει όλους τους γονείς να προγραμματίσουν ένας προληπτικό οφθαλμολογικό έλεγχο από εξειδικευμένο παιδοοφθαλμίατρο για τα παιδιά τους. Η ποιοτική και λειτουργική όραση των μαθητών είναι βασική προϋπόθεση για υψηλές μαθησιακές δεξιότητες και σχολικές επιδόσεις. Ο έλεγχος περιλαμβάνει:

 κλινική εξέταση του οφθαλμού σε σχισμοειδή λυχνία

 βυθοσκόπηση για τον έλεγχο του βυθού του οφθαλμού

 μέτρηση της οπτικής οξύτητας και πλήρη διαθλαστικό έλεγχο

 μέτρηση της ενδοφθάλμιας πίεσης (τονομέτρηση)

 δυνατότητα συνταγογράφησης γυαλιών & φαρμάκων - κολλυρίων

Αξίζει να σημειωθεί πως για την εμπεριστατωμένη ενημέρωση των γονέων σχετικά με τα προβλήματα όρασης των παιδιών και τον προσχολικό έλεγχο, το Ινστιτούτο Ophthalmica θα πραγματοποιήσει μέσω της επίσημης σελίδας του στο Facebook δωρεάν, ζωντανό, διαδικτυακό σεμινάριο (Live Q&A webinar), την Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2024 και ώρα 18:00.

Σε αυτό, ο παιδοοφθαλμίατρος χειρουργός κ. Λάμπρος Λαμπρογιάννης θα απαντήσει ζωντανά σε όλες τις ερωτήσεις ή απορίες των γονέων, αναλύοντας τη σημασία της ποιοτικής & λειτουργικής όρασης, πώς τυχόν οπτικές δυσλειτουργίες είναι σε θέση να επηρεάσουν μαθησιακούς τομείς και τη σημασία του προληπτικού οφθαλμολογικού ελέγχου για τη θωράκιση του οπτικού συστήματος των παιδιών.

Επισκεφτείτε την επίσημη σελίδα του Ινστιτούτου Ophthalmica στο FB για να παρακολουθήσετε το Live Q&A webinar με τίτλο «Back to School», την Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2024 στις 18:00: https://www.facebook.com/ophthalmicagreece

 

*To Ινστιτούτο Οφθαλμολογίας & Μικροχειρουργικής Ophthalmica αποτελεί μία ολοκληρωμένη οφθαλμολογική Μονάδα Ημερήσιας Νοσηλείας (ΜΗΝ), σημείο αναφοράς για τη Βόρεια Ελλάδα και τα Βαλκάνια.

Σε ένα χώρο υψηλής αισθητικής και λειτουργικότητας με εύκολη πρόσβαση, υπερσύγχρονες υποδομές και τεχνολογία αιχμής, η άρτια εξειδικευμένη επιστημονική του ομάδα προσφέρει υψηλής ποιότητας οφθαλμολογική φροντίδα σε προληπτικό, κλινικό, διαγνωστικό και χειρουργικό επίπεδο, αντιμετωπίζοντας αποτελεσματικά ολόκληρο το φάσμα των οφθαλμολογικών παθήσεων σε ασθενείς κάθε ηλικίας.

Χρόνια ξηροφθαλμία

Χρόνια ξηροφθαλμία

Τετάρτη, 24/07/2024 - 18:05

Που μπορεί να οφείλεται και πώς αντιμετωπίζεται η χρόνια ξηροφθαλμία;

 

Έντονο «κάψιμο» ή φαγούρα στα μάτια είναι ένα σύμπτωμα που έχουμε νιώσει πολλοί από εμάς, όμως υπολογίζεται ότι για το 7% των ενηλίκων η ξηροφθαλμία δεν αποτελεί παροδική ενόχληση. Πρόκειται για μία χρόνια διαταραχή που πλήττει σοβαρά την ποιότητα ζωής τους και συχνά αντιμετωπίζεται δύσκολα.


Τα υπάρχοντα στοιχεία δείχνουν ότι η χρόνια ξηροφθαλμία (ή σύνδρομο ξηροφθαλμίας) αυξάνεται με την ηλικία: υπολογίζεται ότι ταλαιπωρεί λιγότερο από το 3% των ατόμων 18-34 ετών, έναντι του 18% των ατόμων άνω των 75 ετών ενώ τα περιστατικά είναι συχνότερα στις γυναίκες.


Στις ΗΠΑ, η «Chronic Dry Eye In America Survey» έδειξε ότι παρότι σχεδόν οι μισοί συμμετέχοντες στην έρευνα (το 48%) ακολουθούσαν απαρέγκλιτα τη θεραπεία που είχαν συστήσει οι θεράποντες οφθαλμίατροι, μόνο το 13% είχαν παρατεταμένη ανακούφιση από τα συμπτώματά τους.


Επίσης οι περισσότεροι πάσχοντες από σύνδρομο ξηροφθαλμίας είπαν ότι τα μη συνταγογραφούμενα κολλύρια από μόνα τους δεν βελτιώνουν αρκετά την κατάστασή τους και γι' αυτό αναζητούν πρόσθετες θεραπείες. Μεταξύ άλλων πίνουν περισσότερο νερό, (αναφέρθηκε από το 76% των συμμετεχόντων), κάνουν χρήση θερμών επιθεμάτων (ζεστές κομπρέσες το 56%) και συχνό βλεφάρισμα (52%).
Σε ποσοστό 45% είπαν ότι αποφεύγουν το κάπνισμα ή να βρίσκονται σε χώρους με καπνιστές και το 34% ότι αφαιρούν πάρα πολύ προσεκτικά το μέικ απ τους.


Πάντως οι περισσότεροι είπαν ότι αναγκάζονται να ζουν με πολλαπλά συμπτώματα, με πιο συχνά την ξηρότητα των ματιών (76%), την αίσθηση ότι υπάρχει κάτι μέσα στο μάτι (64%), την κόπωση των ματιών (62%), την ευαισθησία στο φως (62%) και τη θολωμένη όραση (60%). Επίσης ανέφεραν ότι το κάψιμο και η φαγούρα τους αναγκάζουν να τρίβουν επίμονα τα μάτια τους.


«Γνωρίζουμε ότι το σύνδρομο ξηροφθαλμίας είναι ένας τύπος της νόσου της οφθαλμικής επιφάνειας (ocular surface disease), που εμπεριέχει μια ομάδα διαταραχών οι οποίες προκαλούν μειωμένη παραγωγή δακρύων ή καλής ποιότητας δακρύων», αναφέρει ο δρ Αναστάσιος-Ι. Κανελλόπουλος, MD, Χειρουργός-Οφθαλμίατρος, ιδρυτής και επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Οφθαλμολογίας LaserVision, Καθηγητής Οφθαλμολογίας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και προσθέτει:

 

«Για τη λίπανση των ματιών είναι απαραίτητα τα δάκρυα και η έλλειψη ή η κακή ποιότητά τους προκαλεί ξηρότητα. Η νόσος της οφθαλμικής επιφάνειας είναι μία πολύπλοκη παθολογική οντότητα, καθώς διαθέτει πολλούς υποτύπους οι οποίοι συχνά έχουν αλληλοκαλυπτόμενα συμπτώματα και επομένως, το να τεθεί η σωστή διάγνωση δεν είναι πάντοτε εύκολο.


Μεταξύ άλλων, η αλλεργική επιπεφυκίτιδα, η βλεφαρίτιδα, η δυσλειτουργία των μεϊβομιανών αδένων, το σύνδρομο χαλαρού βλεφάρου (floppy eyelid syndrome), το συχνό και επίμονο «σκούπισμα» των βλεφάρων (mucous fishing syndrome), οι δυστροφίες του κερατοειδούς χιτώνα του ματιού και οι τοξικές αντιδράσεις στα φάρμακα ή στα καλλυντικά είναι μερικές από τις διαταραχές που μπορεί να έχουν συμπτώματα παρόμοια με αυτά του συνδρόμου ξηροφθαλμίας. Στις περιπτώσεις αυτές, όμως, τα τεχνητά δάκρυα παρέχουν μόνο προσωρινή ανακούφιση, αφού δεν αντιμετωπίζουν την υποκείμενη αιτία τους.


Στη χώρα μας σημειώνεται πως μια μεγάλη ομάδα που υποδιαγιγνώσκεται είναι ο μεγάλος αριθμός γυναικών οι οποίες έχουν ξηροφθαλμία λόγω υποκείμενης θυρεοειδοπάθειας ή άλλου αυτοάνοσου νοσήματος.
Άρα πολλά συμπτώματα μπορεί να θεωρούνται και να αντιμετωπίζονται ως σύνδρομο ξηροφθαλμίας, αλλά οι ασθενείς να μην βλέπουν βελτίωση διότι η αληθινή αιτία τους είναι κάτι άλλο», επισημαίνει ο κ. Κανελλόπουλος, σημειώνοντας πως «δεν πρέπει να απελπίζονται οι πάσχοντες από χρόνια ξηροφθαλμία, οι οποίοι δεν βλέπουν βελτίωση, γιατί σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Οφθαλμολογίας (American Academy of Ophthalmology, AAO), υπάρχουν εξειδικευμένα διαγνωστικά εργαλεία που μπορούν να εντοπίσουν την ακριβή αιτία των συμπτωμάτων τους, καθώς και ποικίλες θεραπείες που μπορεί να βοηθήσουν».
«Σύγχρονα διαγνωστικά τεστ μπορεί να καθορίσουν λ.χ. αν κάποιος έχει σύνδρομο ξηροφθαλμίας ή αν πάσχει από κάποιον άλλο τύπο της νόσου της οφθαλμικής επιφάνειας. Το τεστ για παράδειγμα Tearlab Osmolarity System (μέτρηση της οσμωμοριακότητας της δακρυϊκής στιβάδας) μπορεί να δείξει αν κάποιος έχει σύνδρομο ξηροφθαλμίας και πόσο σοβαρό είναι.


Άλλα τεστ αξιολογούν την ποιότητα των δακρύων, καθώς και απεικονιστικές εξετάσεις εντοπίζουν τυχόν προβλήματα στους μεϊβομιανούς αδένες που παράγουν ένα έλαιο που υπάρχει στα υγιή δάκρυα.
Επίσης μπορεί να γίνουν ειδικές απεικονιστικές εξετάσεις, όπως η οπτική τομογραφία συνοχής (OCT), που ελέγχουν το επιθήλιο του κερατοειδούς χιτώνα. Η τελευταία αυτή, “εύκολη” για τον/την πάσχοντα/ουσα, εξέταση έχει διερευνηθεί κι καθιερωθεί παγκοσμίως από την δική μας επιστημονική ομάδα στην Αθήνα», τονιζει ο κ. Κανελλόπουλος.


«Το να τεθεί σωστή διάγνωση είναι βασικό, διότι υπάρχουν πολλές θεραπευτικές επιλογές και μπορεί να χρειασθεί χρόνος έως ότου βρεθεί η ενδεδειγμένη για έναν ασθενή. Σε πολλές περιπτώσεις στους πάσχοντες δεν χορηγείται μία θεραπεία, αλλά συνδυασμός θεραπειών, που συμπεριλαμβάνουν από τεχνητά δάκρυα και αλλαγές στον τρόπο ζωής και τη διατροφή μέχρι απόφραξη των δακρυϊκών πόρων με βύσματα σιλικόνης και ειδικά φάρμακα που εφαρμόζονται τοπικά ή λαμβάνονται από το στόμα. Οι περισσοτεροι πάσχοντες με ξηροφθαλμία, βρίσκουν λύση με τη συνταγογράφηση χρόνιας χρήσης οφθαλμικών σταγόνων τοπικής κυκλοσπορίνης. Πρόκειται για επιλογές που προσαρμόζονται αναλόγως με την εποχή και την ένταση των συμπτωμάτων. Πάντως σε κάθε περίπτωση είναι απαραίτητο να αντιμετωπίζεται σωστά η χρόνια ξηροφθαλμία, γιατί αν αφεθεί πολύ καιρό χωρίς την κατάλληλη θεραπεία, μπορεί να οδηγήσει σε πόνο, έλκη ή ουλές του κερατοειδούς. Σε σπάνιες περιπτώσεις, δε, μπορεί να προκαλέσει απώλεια της όρασης», καταλήγει ο καθηγητής.

Κάθε πότε πρέπει να ελέγχουμε προληπτικά τα μάτια μας

Δευτέρα, 01/11/2021 - 22:03
Σε όλο τον κόσμο τουλάχιστον 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι έχουν διαταραχή της κοντινής ή της μακρινής τους όρασης, η οποία θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί ή να διορθωθεί. Η διαταραχή αυτή προσβάλλει άτομα όλων των ηλικιών, αλλά η πλειονότητα των πασχόντων είναι άνω των 50 ετών. 

«Η διαταραχή της όρασης έχει σημαντικές συνέπειες σε όλες τις πτυχές της ζωής, από τις καθημερινές δραστηριότητες και τις κοινωνικές επαφές έως την επαγγελματική σταδιοδρομία και την πρόσβαση στις υπηρεσίες», λέει ο Χειρουργός-Οφθαλμίατρος δρ Αναστάσιος-Ι. Κανελλόπουλος, MD, ιδρυτής και επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Οφθαλμολογίας LaserVision και καθηγητής Οφθαλμολογίας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (NYU Medical School). «Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι βασανίζονται από προβλήματα όπως οι διαθλαστικές ανωμαλίες (μυωπία, πρεσβυωπία, αστιγματισμός κ.λπ.) και ο καταρράκτης, που θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν εάν υποβάλλονταν στην απαιτούμενη θεραπεία. Πολλοί άλλοι, εξάλλου, πάσχουν από οφθαλμοπάθειες, όπως το γλαύκωμα, η ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας ή η διαβητική οφθαλμοπάθεια, που χρειάζονται την ενδεδειγμένη θεραπεία για να μην επιδεινωθούν και οδηγήσουν τελικά σε μη αναστρέψιμη απώλεια της όρασης».

Δυστυχώς πολλές οφθαλμοπάθειες δεν προκαλούν συμπτώματα στα αρχικά τους στάδια. Η έγκαιρη διάγνωση, όμως, είναι ο ακρογωνιαίος λίθος για την επιτυχή αντιμετώπισή τους, γι' αυτό και συνιστάται προληπτικός περιοδικός έλεγχος. 

Αν και τα προβλήματα οράσεως γίνονται πιο συχνά με την ηλικία, ο προληπτικός έλεγχος πρέπει να αρχίζει από την παιδική ηλικία. Δυστυχώς όμως λιγότερο από το 40% των παιδιών προσχολικής ηλικίας υποβάλλονται σε αυτόν, σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Οφθαλμολογίας (ΑΑΟ). 

Η συχνότερη αιτία απώλειας της όρασης στην παιδική ηλικία είναι η αμβλυωπία, η οποία αναπτύσσεται όταν δεν συνεργάζονται ομαλά τα μάτια και ο εγκέφαλος. Υπολογίζεται ότι το 2% έως 3% των παιδιών πάσχουν από αυτήν και χρειάζονται την ενδεδειγμένη θεραπεία για να μην χάσουν την όρασή τους.

Τα μάτια των παιδιών πρέπει να ελέγχονται τακτικά από τον παιδίατρο ή τον παιδοοφθαλμίατρο, τονίζει η ΑΑΟ. Ο έλεγχος αυτός πρέπει οπωσδήποτε να γίνεται τουλάχιστον μία φορά στις ηλικίες 3 έως 5 ετών.

Στα 5 έτη πρέπει επίσης να ελέγχεται η οπτική οξύτητα των παιδιών και η ευθυγράμμιση των ματιών τους. Σε αυτή την ηλικιακή ομάδα το πιο συχνό οφθαλμολογικό πρόβλημα είναι η μυωπία, που μπορεί να διορθωθεί με τα κατάλληλα γυαλιά.

Εάν τα παιδιά δεν αντιμετωπίζουν οφθαλμολογικά προβλήματα σε αυτές τις πρώτες εξετάσεις, συνιστάται επανέλεγχος ανά πενταετία. 

Μετά την ενηλικίωση, χρειάζεται έλεγχος των ματιών στους υγιείς ανθρώπους μία φορά σε ηλικία 20-29 ετών και δύο φορές στις ηλικίες 30-39 ετών. Στην ηλικία των 40 ετών πρέπει να γίνει και βυθοσκόπηση. Αυτή είναι μία εξέταση που γίνεται με κολλύρια που προκαλούν διαστολή της κόρης του ματιού, ώστε να μπορέσει ο οφθαλμίατρος να ελέγξει καλά το πίσω μέρος των ματιών (βυθός). Ο έλεγχος αυτός πρέπει να επαναλαμβάνεται:

Κάθε 2-4 χρόνια μέχρι την ηλικία των 54 ετών
Κάθε 1-3 χρόνια στις ηλικίες 55-64 ετών
Κάθε 1-2 χρόνια στις ηλικίες 65 ετών και άνω

Προβλήματα υγείας και οικογενειακό ιστορικό

Οι παραπάνω συστάσεις αφορούν υγιείς ανθρώπους, δίχως οικογενειακό ιστορικό σοβαρών οφθαλμοπαθειών. «Η συχνότητα του περιοδικού προληπτικού ελέγχου είναι διαφορετική για όσους αντιμετωπίζουν χρόνια προβλήματα υγείας, υποβάλλονται σε ορισμένες θεραπείες ή έχουν βεβαρημένο οικογενειακό ιστορικό», διευκρινίζει ο κ. Κανελλόπουλος.

Τα παιδιά, λ.χ., που κάνουν θεραπεία με αυξητική ορμόνη, πρέπει να υποβάλλονται σε προληπτικό έλεγχο της όρασης πριν και στη διάρκεια αυτής της θεραπείας. Την ακριβή συχνότητα καθορίζει ο θεράπων ιατρός ανάλογα με την περίπτωση.

Όσοι έχουν οικογενειακό ιστορικό για γλαύκωμα, πρέπει να υποβάλλονται σε βυθοσκόπηση κάθε δύο χρόνια. Η ηλικία έναρξής του προληπτικού ελέγχου θα καθοριστεί από τον οφθαλμίατρο, αλλά οπωσδήποτε είναι πριν από τα 40 έτη.

Ο κίνδυνος για γλαύκωμα είναι ιδιαίτερα αυξημένος μετά τα 60 έτη, επομένως από αυτή την ηλικία και μετά, το οφθαλμικό τσεκάπ πρέπει να επαναλαμβάνεται μία φορά το χρόνο.

Όσοι εξάλλου πάσχουν από υπέρταση ή σακχαρώδη διαβήτη, δεν πρέπει να περιμένουν τα 40 τους έτη για να αρχίσουν τον προληπτικό περιοδικό έλεγχο των ματιών. Ανεξάρτητα από την ηλικία τους πρέπει να επισκεφθούν έναν οφθαλμίατρο για τσεκάπ και να τον ενημερώσουν για το χρόνιο πρόβλημα της υγείας τους.

«Και οι δύο αυτές ασθένειες μπορεί να βλάψουν τα αιμοφόρα αγγεία των ματιών, προκαλώντας μεταξύ άλλων αμφιβληστροειδοπάθεια», τονίζει ο κ. Κανελλόπουλος. «Η υπερτασική αμφιβληστροειδοπάθεια προσβάλλει ποσοστό έως και 17% των πασχόντων από υπέρταση. Αντίστοιχα, η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια προσβάλλει τον έναν στους πέντε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη. Υπάρχουν βέβαια και άλλες πιθανές επιπλοκές, όπως το διαβητικό οίδημα της ωχράς ή η οπτική νευροπάθεια».
Οι βλάβες αυτές διαγιγνώσκονται με τη βυθοσκόπηση, γι' αυτό και η εξέταση συνιστάται να γίνεται αμέσως μετά τη διάγνωση της υπέρτασης ή του διαβήτη. Ο οφθαλμίατρος θα καθορίσει στη συνέχεια τη συχνότητα του επανελέγχου, αν και ειδικά στον διαβήτη η συνήθης σύσταση είναι να επαναλαμβάνεται ο έλεγχος μία φορά το χρόνο.
 
 

Παγκόσμια Ημέρα Όρασης: Κάθε πότε πρέπει να ελέγχουμε προληπτικά τα μάτια μας

Πέμπτη, 14/10/2021 - 19:05
Η δεύτερη Πέμπτη κάθε Οκτωβρίου έχει οριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα Όρασης, σε μια προσπάθεια να προσελκύσει την προσοχή του κοινού στην προστασία της πολύτιμης αυτής αίσθησης. Εφέτος η ημέρα αυτή εορτάζεται στις 14 Οκτωβρίου και το θέμα της είναι «Αγάπησε τα μάτια σου».

Όπως αναφέρει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, σε όλο τον κόσμο τουλάχιστον 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι έχουν διαταραχή της κοντινής ή της μακρινής τους όρασης, η οποία θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί ή να διορθωθεί. Η διαταραχή αυτή προσβάλλει άτομα όλων των ηλικιών, αλλά η πλειονότητα των πασχόντων είναι άνω των 50 ετών. 

«Η διαταραχή της όρασης έχει σημαντικές συνέπειες σε όλες τις πτυχές της ζωής, από τις καθημερινές δραστηριότητες και τις κοινωνικές επαφές έως την επαγγελματική σταδιοδρομία και την πρόσβαση στις υπηρεσίες», λέει ο Χειρουργός-Οφθαλμίατρος δρ Αναστάσιος-Ι. Κανελλόπουλος, MD, ιδρυτής και επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Οφθαλμολογίας LaserVision και καθηγητής Οφθαλμολογίας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (NYU Medical School). «Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι βασανίζονται από προβλήματα όπως οι διαθλαστικές ανωμαλίες (μυωπία, πρεσβυωπία, αστιγματισμός κ.λπ.) και ο καταρράκτης, που θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν εάν υποβάλλονταν στην απαιτούμενη θεραπεία. Πολλοί άλλοι, εξάλλου, πάσχουν από οφθαλμοπάθειες, όπως το γλαύκωμα, η ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας ή η διαβητική οφθαλμοπάθεια, που χρειάζονται την ενδεδειγμένη θεραπεία για να μην επιδεινωθούν και οδηγήσουν τελικά σε μη αναστρέψιμη απώλεια της όρασης».

Δυστυχώς πολλές οφθαλμοπάθειες δεν προκαλούν συμπτώματα στα αρχικά τους στάδια. Η έγκαιρη διάγνωση, όμως, είναι ο ακρογωνιαίος λίθος για την επιτυχή αντιμετώπισή τους, γι' αυτό και συνιστάται προληπτικός περιοδικός έλεγχος. 

Αν και τα προβλήματα οράσεως γίνονται πιο συχνά με την ηλικία, ο προληπτικός έλεγχος πρέπει να αρχίζει από την παιδική ηλικία. Δυστυχώς όμως λιγότερο από το 40% των παιδιών προσχολικής ηλικίας υποβάλλονται σε αυτόν, σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Οφθαλμολογίας (ΑΑΟ). 

Η συχνότερη αιτία απώλειας της όρασης στην παιδική ηλικία είναι η αμβλυωπία, η οποία αναπτύσσεται όταν δεν συνεργάζονται ομαλά τα μάτια και ο εγκέφαλος. Υπολογίζεται ότι το 2% έως 3% των παιδιών πάσχουν από αυτήν και χρειάζονται την ενδεδειγμένη θεραπεία για να μην χάσουν την όρασή τους.

Τα μάτια των παιδιών πρέπει να ελέγχονται τακτικά από τον παιδίατρο ή τον παιδοοφθαλμίατρο, τονίζει η ΑΑΟ. Ο έλεγχος αυτός πρέπει οπωσδήποτε να γίνεται τουλάχιστον μία φορά στις ηλικίες 3 έως 5 ετών.

Στα 5 έτη πρέπει επίσης να ελέγχεται η οπτική οξύτητα των παιδιών και η ευθυγράμμιση των ματιών τους. Σε αυτή την ηλικιακή ομάδα το πιο συχνό οφθαλμολογικό πρόβλημα είναι η μυωπία, που μπορεί να διορθωθεί με τα κατάλληλα γυαλιά.

Εάν τα παιδιά δεν αντιμετωπίζουν οφθαλμολογικά προβλήματα σε αυτές τις πρώτες εξετάσεις, συνιστάται επανέλεγχος ανά πενταετία.
 
Μετά την ενηλικίωση, χρειάζεται έλεγχος των ματιών στους υγιείς ανθρώπους μία φορά σε ηλικία 20-29 ετών και δύο φορές στις ηλικίες 30-39 ετών. Στην ηλικία των 40 ετών πρέπει να γίνει και βυθοσκόπηση. Αυτή είναι μία εξέταση που γίνεται με κολλύρια που προκαλούν διαστολή της κόρης του ματιού, ώστε να μπορέσει ο οφθαλμίατρος να ελέγξει καλά το πίσω μέρος των ματιών (βυθός). Ο έλεγχος αυτός πρέπει να επαναλαμβάνεται:

Κάθε 2-4 χρόνια μέχρι την ηλικία των 54 ετών

Κάθε 1-3 χρόνια στις ηλικίες 55-64 ετών

Κάθε 1-2 χρόνια στις ηλικίες 65 ετών και άνω

Προβλήματα υγείας και οικογενειακό ιστορικό

Οι παραπάνω συστάσεις αφορούν υγιείς ανθρώπους, δίχως οικογενειακό ιστορικό σοβαρών οφθαλμοπαθειών. «Η συχνότητα του περιοδικού προληπτικού ελέγχου είναι διαφορετική για όσους αντιμετωπίζουν χρόνια προβλήματα υγείας, υποβάλλονται σε ορισμένες
θεραπείες ή έχουν βεβαρημένο οικογενειακό ιστορικό», διευκρινίζει ο κ. Κανελλόπουλος.

Τα παιδιά, λ.χ., που κάνουν θεραπεία με αυξητική ορμόνη, πρέπει να υποβάλλονται σε προληπτικό έλεγχο της όρασης πριν και στη διάρκεια αυτής της θεραπείας. Την ακριβή συχνότητα καθορίζει ο θεράπων ιατρός ανάλογα με την περίπτωση.

Όσοι έχουν οικογενειακό ιστορικό για γλαύκωμα, πρέπει να υποβάλλονται σε βυθοσκόπηση κάθε δύο χρόνια. Η ηλικία έναρξής του προληπτικού ελέγχου θα καθοριστεί από τον οφθαλμίατρο, αλλά οπωσδήποτε είναι πριν από τα 40 έτη.

Ο κίνδυνος για γλαύκωμα είναι ιδιαίτερα αυξημένος μετά τα 60 έτη, επομένως από αυτή την ηλικία και μετά, το οφθαλμικό τσεκάπ πρέπει να επαναλαμβάνεται μία φορά το χρόνο.

Όσοι εξάλλου πάσχουν από υπέρταση ή σακχαρώδη διαβήτη, δεν πρέπει να περιμένουν τα 40 τους έτη για να αρχίσουν τον προληπτικό περιοδικό έλεγχο των ματιών. Ανεξάρτητα από την ηλικία τους πρέπει να επισκεφθούν έναν οφθαλμίατρο για τσεκάπ και να τον ενημερώσουν για το χρόνιο πρόβλημα της υγείας τους.

«Και οι δύο αυτές ασθένειες μπορεί να βλάψουν τα αιμοφόρα αγγεία των ματιών, προκαλώντας μεταξύ άλλων αμφιβληστροειδοπάθεια», τονίζει ο κ. Κανελλόπουλος. «Η υπερτασική αμφιβληστροειδοπάθεια προσβάλλει ποσοστό έως και 17% των πασχόντων από υπέρταση. Αντίστοιχα, η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια προσβάλλει τον έναν στους πέντε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη. Υπάρχουν βέβαια και άλλες πιθανές επιπλοκές, όπως το διαβητικό οίδημα της ωχράς ή η οπτική νευροπάθεια»
.
Οι βλάβες αυτές διαγιγνώσκονται με τη βυθοσκόπηση, γι' αυτό και η εξέταση συνιστάται να γίνεται αμέσως μετά τη διάγνωση της υπέρτασης ή του διαβήτη. Ο οφθαλμίατρος θα καθορίσει στη συνέχεια τη συχνότητα του επανελέγχου, αν και ειδικά στον διαβήτη η συνήθης σύσταση είναι να επαναλαμβάνεται ο έλεγχος μία φορά το χρόνο.