Με την Αιγίδα της Προέδρου της Δημοκρατίας πραγματοποιείται στον ιερό τόπο της Δήλου η νέα παράσταση του Νίκου Διαμαντή «ΕΞΑΓΩΓΗ – ΕΞΟΔΟΣ, ένα θεατρικό ορατόριο για την ελπίδα και την καρτερία», στις 10 και 11 Σεπτεμβρίου στο πλαίσιο του θεσμού «Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός» του ΥΠΠΟΑ, με τη σύμπραξη του Θεάτρου Σημείο.

«ΕΞΑΓΩΓΗ -ΕΞΟΔΟΣ, ένα θεατρικό ορατόριο για την ελπίδα και την καρτερία», ονομάζεται η παράσταση που πρόκειται να παρουσιάσει ο σκηνοθέτης Νίκος Διαμαντής στον ιερό τόπο της Δήλου στις 10 και 11 Σεπτεμβρίου στο πλαίσιο του θεσμού «Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός» του ΥΠΠΟΑ, με τη σύμπραξη του Θεάτρου Σημείο.

Πρόκειται για ένα πρωτότυπο θεατρικό εγχείρημα αφιερωμένο στην έξοδο του ανθρώπου προς το φως, τηνπάλη με τις δυσκολίες του βίου, την ομορφιά και την αγάπη , σαν μία μουσική ανθρώπινου βηματισμού, στον άδειο χώρο της Δήλου. Σαν ένας παράδοξοςεπαναεποικισμός.

Η Δήλος,η πανίερη νήσος, χώρος φωτεινός και ιερός, ένας τόπος εκκρεμής , υποδέχεται όπως αιώνες πριν, την συνομιλία πολιτισμών, ελληνικού, ιουδαϊκού, χριστιανικού και πολλών άλλων, σε μια πρωτότυπη σύμπραξη και συνομιλία,μουσικής και κειμένων.

Η Δήλος είναι μία ουτοπία που όμως υπήρξε, ένα ιερό νησί των αρχαίων, ακατοίκητο σήμερα και μαγικό, μία ουτοπία πλέον σήμερα σε ένα ανθρώπινο μουσείο .

Μέσα στα σπίτια ιστορίας της  Δήλου, όπου ο κόσμος πέτρωσε, μέσα στις ρωγμές- ουλές της ιστορίας,7 καθημερινοί ,απλοί, διπλανοί μας άνθρωποι αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις του βίου. Έρχονται σαν διαψάλματα και επανέρχονται  και μας διηγούνται ιστορίες προσωπικής απώλειας και θάρρους.Η πορεία τους προς το ΦΩΣ της Εξόδου με κυριολεκτικό και άλλοτε συμβολικό τρόπο, σημαίνει την πάλη και την ΚΑΡΤΕΡΙΑ του βίου.Απέναντι στη σκληρότητα των ημερών, της πανδημίας, μέσα στην σιωπή της απώλειας ανθρώπινων ζωών σε απόλυτη μοναξιά , προτείνουμε την ΕΛΠΙΔΑ και την ΚΑΡΤΕΡΙΑ, την ανοχή  και την αντοχή.Διαχρονικότητα και διάχυση. Στην Έξοδο, η ύπαρξη αυτή καθαυτή, ο πλουραλισμός και η αέναη συνέχειά του, μεταφράζονται ως απειλή και αυτό είναι η αφορμή και η εκκίνηση για τα δεινά και την Εξορία που τους προσφέρεται.  Ο δρόμος προς την Ελευθερία περνά μέσα από μια σειρά δοκιμασιών και καταστροφής. Οι 7 πληγές, τα 7 διαψάλματα, δεν είναι άλλο από αυτή την ενδιάμεση γέφυρα σωτηρίας.Μέσα σε αυτή τη διαδρομή τα πλήθη των ανθρώπων πάντα θα παλεύουν, θα υπομένουν, θα πολεμούν, και θα ελπίζουν διατηρώντας μέσα τους πάντα το στοιχείο μιας αβεβαιότητας για την εγκυρότητα της μελλοντικής, της επόμενης, κάθε φορά, ελευθερίας [τους]. Με ΚΑΡΤΕΡΙΑ.

Η παράσταση στηρίζεται  στα εκτενέστερα σωζόμενα σπαράγματα αρχαίας τραγωδίας, από την  τραγωδία με τίτλο ΕΞΑΓΩΓΗ - ΕΞΟΔΟΣ γραμμένη από τον ΕΖΕΚΙΗΛ, και την συνομιλία τους με την σύγχρονη ΕΞΟΔΟ από την πανδημία του κορονοϊού.Η τραγωδία (σπαράγματα)  παρουσιάζεται για πρώτη φορά.Η εποχή που γράφτηκε , η μορφή θεάτρου που επιλέγει ο συγγραφέας ,το θέμα της Εξόδου του ανθρώπου προς τη ΛΥΤΡΩΣΗ, μας δίνει την δυνατότητα να παρουσιάσουμεμια πρωτότυπη  συνεργασία θρησκειών και πολιτισμών, λογοτεχνίας , θεάτρου, ποίησης,μουσικής και εικαστικών ,μια παραδειγματική γεωλογία της διαρκούς πορείας του ανθρώπου προς το φως.

Η «Εξαγωγή» του ΕΖΕΚΙΗΛ και η Βιβλική «Έξοδος» ερμηνεύουν τον σύγχρονο κόσμο μας -ακόμα και την τρέχουσα συγκυρία της πανδημίας- εκφράζοντας το πανανθρώπινο, διαχρονικό αίτημα  για λύτρωση, για απελευθέρωση, για φώτιση. Η πορεία του  ανθρώπου -ως έκφραση της επίμονης πορείας του διαμέσου του βίου- και οι “ πληγές του “ -ως αλληγορίες για τη βάσανο της ψυχής- στοιχίζονται με τη σημερινή φωνή της ανθρωπότητας μπροστά στον τρόμο του αφανισμού και του θανάτου. Τα σπαράγματα της αρχαίας τραγωδίας του Εζεκιήλ και τα αποσπάσματα από το Βιβλικό κείμενο της Εξόδου, συνδυάζονται με ένα πολυφωνικό  χορικό προσωπικών φωνών , γραμμένο από τον συγγραφέα Χρήστο Χρυσόπουλο.Επτά  φωνές, επτά  ψαλμοί, διαψάλματα  ανθρώπων που αγωνίζονται να διαβούν « ἐν  μέσῳ  σκιᾶς θανάτου» και να εξέλθουν νικητές στο φως της ζωής. Η  κειμενική αυτή «συνήχηση» αποτελεί ένα συμβολικό ορατόριο για την ελπίδα και την καρτερία.

Συμπράττει επί σκηνής ο σπουδαίος ηθοποιός Δημήτρης  Καταλειφός.

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

ΕΖΕΚΙΗΛ, Ἐξαγωγὴ  - Η έξοδος

Οι 269 στίχοι της  Ἐξαγωγῆς του  ελληνίζοντος  Ιουδαίου  Εζεκιήλ, που έχει επηρεαστεί έντονα από τον  Ευριπίδη, είναι το εκτενέστερο σωζόμενο απόσπασμα τραγωδίας μετά τον 5ο αι. π.Χ. Η  Ἐξαγωγή, που γράφτηκε ανάμεσα στο 240 και το 100 π.Χ., ίσως στην Αλεξάνδρεια, παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον, επειδή αντλεί το θέμα της από την Παλαιά Διαθήκη, συγκεκριμένα από την Έξοδο (1-15). (Οι τίτλοι Ἐξαγωγή και Ἔξοδος είναι ταυτόσημοι, απλώς ο πρώτος υπογραμμίζει σαφέστερα τη συμβολή του Μωυσή, ο οποίος ἐξήγαγεν τους Εβραίους από την Αίγυπτο).Από τους σωζόμενους στίχους δεν προκύπτει με βεβαιότητα αν το έργο προοριζόταν για τη σκηνή (πιθανότερο) ή απλώς για ανάγνωση ούτε αν είχε χορό - πιθανότερο φαίνεται να είχε και να χωριζόταν σε πέντε "πράξεις".Αξιοσημείωτο είναι ότι δεν τηρείται η ενότητα του τόπου και του χρόνου, γεγονός που ενδεχομένως οφείλεται στη στενή εξάρτηση του Εζεκιήλαπό την Έξοδο της  Παλαιάς Διαθήκης  και τον Ιεζεκιήλ.Στο πρώτο απόσπασμα (α) ο Μωυσής διηγείται το  όνειρό του, που δεν απαντά στην Έξοδο αλλά εισάγεται από τον  Εζεκιήλ, και στο δεύτερο (β) ο  Αιγύπτιος  άγγελος περιγράφει τη διάβαση της Ερυθράς  θαλάσσης.

Τα σπαράγματα της τραγωδίας παρουσιάζονται σε μετάφραση  του  καθηγητή και μεταφραστή Θεόδωρου  Στεφανόπουλου .

Το σύνολο του  παραστασιακού  κειμένου απαρτίζεται 

1.Από τα σπαράγματα της αρχαίας τραγωδίας ΕΞΑΓΩΓΗ  - ΕΞΟΔΟΣ του Εζεκιήλ ,που παρουσιάζονται για πρώτη φορά ,σε μετάφραση Θεόδωρου Στεφανόπουλου.

2.Από τμήματα  της  Παλαιάς Διαθήκης και την ΕΞΟΔΟ με βασική κατεύθυνση τις πληγές του Φαραώ σε επιλογή του Σταύρου Ζουμπουλάκη.

3.Από φράσεις του βιβλίου της Κατερίνας  Μάτσα με τίτλο  Νιόβη - Το αδύνατο πένθος στον καιρό της πανδημίας με κεντρική κατεύθυνση το πένθος και την αδυναμία επεξεργασίας ως ψυχική αναδιοργάνωση.

4. Από σύγχρονα κείμενα του συγγραφέα Χρήστου Χρυσόπουλου, γραμμένα αποκλειστικά για την παράσταση, με θέμα την πανδημία , την απώλεια, και την σημερινή ΕΞΟΔΟ από τον ΚΟΡΟΝΟΙΟ.

Σκηνοθεσία- Δραματουργία  -  Νίκος  Διαμαντής

Μετάφραση -  Θεόδωρος  Στεφανόπουλος

Πρωτότυπα κείμενα -  Χρήστος  Χρυσόπουλος

Ευχαριστούμε τον Σταύρο Ζουμπουλάκη και την Κατερίνα Μάτσα 

Σκηνικά - κοστούμια -  Αση  Δημητρουλοπούλου

Μουσική -  Νίκος Βασιλείου

Κίνηση  - Κωνσταντίνος Μίχος

Φωτογραφίες και βίντεο - Σταύρος  Χαμπάκης

Επικοινωνία - Άρης  Ασπρούλης

Πρόγραμμα - αφίσα -Βάσω Αβραμοπούλου

Εικαστικοί - Θανάσης Μακρής

                      Κώστας  Ζαφειρόπουλος

Βοηθός σκηνοθέτη -  Δανάη Παπουτσή                       

ΗΘΟΠΟΙΟΙ 

(Αλφαβητικά )

Δημήτρης  Καταλειφός  

Ανδρέας Κολίσογλου

Ιωάννα Μακρή

Λητώ   Μεσσήνη 

Δανάη  Μπερή

Δανάη Παπουτσή

Όμηρος Πουλάκης

Κωνσταντίνος Μίχος

Βαγγέλης Ρόκκος

Τζένη Σκαρλάτου

Μουσικός επί σκηνής (λύρα)

Ασπασία Ανωγιατή

 "Σκηνές από έναν γάμο" του Μπέργκμαν σε σκηνοθεσία Νίκου Διαμαντή, επιστρέφει για 2η σεζόν τον Οκτώβριο και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.

 

 

ΙΝΓΚΜΑΡ ΜΠΕΡΓΚΜΑΝ

Σκηνές από ένα γάμο

Θέατρο Σημείο

Σκηνοθεσία Νίκος Διαμαντής

Πρεμιέρα 10 Οκτωβρίου2019

«Αυτό που ήμασταν, εδώ όπου βρισκόμαστε τώρα, ό,τι γίνουμε στο μέλλον»

Ο εαυτός και η αγάπη στοιχειώνουν το έργο του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν Σκηνές από ένα γάμο. Ο Γιόχαν και η Μαριάν είναι δυο υπάρξεις επίμονες, δυσπροσάρμοστες αλλά ταυτόχρονα εμμονικές, αδυνατούν να αλλάξουν τον εαυτό τους, απελπίζονται όταν διαπιστώνουν ότι δεν μπορούν να καταστούν αυτό που φαντάζονται, και αργούν να αντιληφθούν ότι ο δεσμός που τους κρατά συνδεδεμένους -και θα αντέξει όσο ζουν- είναι η ακατάβλητη, δύσκολη, αναπόφευκτη, αντιφατική αγάπη. Η αγάπη που κανείς από τους δυο δεν θα καταφέρει ποτέ να αποτινάξει από επάνω του. Η αγάπη που κάνει τον Γιόχαν και την Μαριάν να συντίθενται σε μια ύπαρξη διττή, που διατέμνει το χρόνο ακόμα και όταν οι δυο τους έχουν πάψει να είναι ζευγάρι.

Ο Νίκος Διαμαντής παρουσιάζει τις διακυμάνσεις του βίου της Μαριάν και του Γιόχαν, με τη διαφάνεια, την καθαρότητα και την αγχίνοια ενός λόγου που εκφέρεται -θαρρείς- στη ρωγμή του κρυστάλλου: κόβει ακριβώς στο σημείο όπου διαρρηγνύεται.

Η υπόρρητη ειρωνεία, η απροκάλυπτη βία, ο αναπάντεχος φόβος, η δύσκολη χαρά και η ανακουφιστική δειλία του ζευγαριού, αποκαλύπτονται επί σκηνής ως παραφράσεις μιας ανάγκης: της ανθρώπινης ανάγκης να ζήσει κανείς με αγάπη.

Η ιστορία ενός γάμου είναι η ιστορία της ανθρώπινης ανάγκης γιά αγάπη.

Η παράσταση  εκτυλίσσεται φαινομενικά ως μια «χρονογραμμή» που παρακολουθεί τη βιογραφία της σχέσης ανάμεσα στον Γιόχαν και τη Μαριάν από την πλασματική ασφάλεια του γάμου, στην απιστία, τον χωρισμό, την αυτονόμηση και την επανασύνδεση... Μια διαδρομή που -ενώ εξωτερικά μοιάζει γραμμική και συνεχής- διασπάται εσωτερικά από τις εντάσεις του ψυχισμού, τις οπισθοδρομήσεις της μνήμης, από την αποκάλυψη της αλήθειας ανάμεσα στα ψέματα... Εντούτοις, οι «Σκηνές από ένα γάμο» παρότι μοιάζουν με μια ελεγεία για το ανέφικτο της συμπόρευσης του ζευγαριού, καταλήγουν -με τόνο σιωπηλά ραψωδικό- να υπερασπίζονται την αντοχή της αγάπης.

Ο Γιόχαν και η Μαριάν αγαπιούνται. Η αγάπη τους διαρκεί ενώ μεταμορφώνεται. Και -τελικά- διαγράφει κύκλους που διαρκώς χάνουν και ξανασυναντούν την τρυφερότητα, τη γοητεία, τη σεξουαλικότητα, τη φροντίδα. 

Ταυτότητα

Σκηνοθεσία: Νίκος Διαμαντής

Μετάφραση: Χρήστος Χρυσόπουλος

Σκηνικά - Κοστούμια: Άση Δημητρουλοπούλου

Φωτισμοί: Άννα Σμπωκου

Κατασκευές: Θανασσης Θαλασσινος

Φωτογραφίες: Σταύρος Χαμπάκης

Επικοινωνία: Αρης Ασπρούλης

Ηθοποιοι

Ιωαννα Μακρη

Πέρης Μιχαηλίδης

Κατερινα Παρισσινου

Λευτερης Παπακωστας

Θέατρο Σημείο

Διεύθυνση: Χαρ. Τρικούπη 4, Καλλιθέα 176 71

Τηλέφωνο: 21 0922 9579

Παραστάσεις

Πέμπτη – Παρασκευή – Σάββατο 21.00 &Κυριακή 20.00

Εισιτήρια 15 ευρώ Κανονικό, 10 ευρώ Φοιτητικό, Άνεργοι Δωρεάν

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού.

ΙΝΓΚΜΑΡ ΜΠΕΡΓΚΜΑΝ

Σκηνές από ένα γάμο

 

 

Θέατρο Σημείο

 

 

Σκηνοθεσία Νίκος Διαμαντής

 

 

Πρεμιέρα 16 Φεβρουαρίου 2019

 

 

«Αυτό που ήμασταν, εδώ όπου βρισκόμαστε τώρα, ό,τι γίνουμε στο μέλλον»...

 

Ο εαυτός και η αγάπη στοιχειώνουν το έργο του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν Σκηνές από ένα γάμο. Ο Γιόχαν και η Μαριάν είναι δυο υπάρξεις επίμονες, δυσπροσάρμοστες αλλά ταυτόχρονα εμμονικές, αδυνατούν να αλλάξουν τον εαυτό τους, απελπίζονται όταν διαπιστώνουν ότι δεν μπορούν να καταστούν αυτό που φαντάζονται, και αργούν να αντιληφθούν ότι ο δεσμός που τους κρατά συνδεδεμένους -και θα αντέξει όσο ζουν- είναι η ακατάβλητη, δύσκολη, αναπόφευκτη, αντιφατική αγάπη. Η αγάπη που κανείς από τους δυο δεν θα καταφέρει ποτέ να αποτινάξει από επάνω του. Η αγάπη που κάνει τον Γιόχαν και την Μαριάν να συντίθενται σε μια ύπαρξη διττή, που διατέμνει το χρόνο ακόμα και όταν οι δυο τους έχουν πάψει να είναι ζευγάρι.

 

Ο Νίκος Διαμαντής παρουσιάζει τις διακυμάνσεις του βίου της Μαριάν και του Γιόχαν, με τη διαφάνεια, την καθαρότητα και την αγχίνοια ενός λόγου που εκφέρεται -θαρρείς- στη ρωγμή του κρυστάλλου: κόβει ακριβώς στο σημείο όπου διαρρηγνύεται. 

Η υπόρρητη ειρωνεία, η απροκάλυπτη βία, ο αναπάντεχος φόβος, η δύσκολη χαρά και η ανακουφιστική δειλία του ζευγαριού, αποκαλύπτονται επί σκηνής ως παραφράσεις μιας ανάγκης: της ανθρώπινης ανάγκης να ζήσει κανείς με αγάπη.

Η ιστορία ενός γάμου είναι η ιστορία της ανθρώπινης ανάγκης γιά αγάπη.

 

Η παράσταση  εκτυλίσσεται φαινομενικά ως μια «χρονογραμμή» που παρακολουθεί τη βιογραφία της σχέσης ανάμεσα στον Γιόχαν και τη Μαριάναπό την πλασματική ασφάλεια του γάμου, στην απιστία, τον χωρισμό, την αυτονόμηση και την επανασύνδεση... Μια διαδρομή που -ενώ εξωτερικά μοιάζει γραμμική και συνεχής- διασπάται εσωτερικά από τις εντάσεις του ψυχισμού, τις οπισθοδρομήσεις της μνήμης, από την αποκάλυψη της αλήθειας ανάμεσα στα ψέματα... Εντούτοις, οι «Σκηνές από ένα γάμο» παρότι μοιάζουν με μια ελεγεία για το ανέφικτο της συμπόρευσης του ζευγαριού, καταλήγουν -με τόνο σιωπηλά ραψωδικό- να υπερασπίζονται την αντοχή της αγάπης.

 

Ο Γιόχαν και η Μαριάν αγαπιούνται. Η αγάπη τους διαρκεί ενώ μεταμορφώνεται. Και -τελικά- διαγράφει κύκλους που διαρκώς χάνουν και ξανασυναντούν την τρυφερότητα, τη γοητεία, τη σεξουαλικότητα, τη φροντίδα. 

 

 

Σκηνοθεσία Νίκος Διαμαντής

Μετάφραση Χρήστος Χρυσόπουλος

 

Ηθοποιοί

Ιωάννα Μακρη

Κωστας Καζανάς

 

Φωτογραφίες Σταύρος Χαμπάκης

Επικοινωνία Αρης Ασπρούλης

 

 

Παραστάσεις 

Πέμπτη – Παρασκευή – Σάββατο – Κυριακή 21.00

Εισιτήρια 15 ευρώ Κανονικό, 10 ευρώ Φοιτητικό, Άνεργοι Δωρεάν

 

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού.

Από 21 Απριλίου έως 20 Μαΐου

Η Φαίδρα της Μαρίνα Τσβετάγιεβα, που για πρώτη φορά παρουσιάζεται στην Ελλάδα, σε μετάφραση Χρήστου Χρυσόπουλου και σκηνοθεσία – μουσική επιμέλεια του Νίκου Διαμαντή, συνεχίζει την επιτυχημένη της διαδρομή στο Σημείο για δέκα ακόμη παραστάσεις, από τις 21 Απριλίου έως και τις 20 Μαΐου, κάθε Σάββατο στις 21.30 και Κυριακή στις 20.00.

Τους ρόλους ερμηνεύουν, η Ιωάννα Μακρή (Φαίδρα – Τροφός), ο Βαγγέλης Ρόκκος (Ιππόλυτος – Θησέας) και ο Σταύρος Γιαννακόπουλος (Αγγελιοφόρος – Υπηρέτες).




ΦΑΙΔΡΑ … μία συνομιλία ανάμεσα στο θηλυκό και το αρσενικό .

ΦΑΙΔΡΑ … η αγάπη τόπος πρόσκαιρης μάχης των δύο φύλων.

ΦΑΙΔΡΑ… ο πόθος και ο μύθος μιας γυναίκας

ΦΑΙΔΡΑ... ένα βλέμμα στον παραβατικό έρωτα




Η πρόσληψη του μύθου της Φαίδρας από τη Τσβετάγιεβα




Η Τσβετάγιεβα, κορυφαία αλλά και ασυμβίβαστη ποιήτρια που το έργο και η ζωή της ταυτίστηκαν με την πιο ταραγμένη περίοδο της ρωσικής ιστορίας, προτείνει τη δική της εκδοχή για το μύθο της Φαίδρας και του Ιππολύτου.

Εγκαθιδρύει ένα σπαρακτικό πλέγμα ενοχών, επιθυμίας και μοναχικότητας ανάμεσα σε τρία πρόσωπα. Επικεντρώνεται στα πρόσωπα της Φαίδρας και της Τροφού, του Ιππόλυτου και του Θησέα, αναδεικνύοντας τα πολλαπλά κίνητρα και τις επιδιώξεις που κρύβονται πίσω από την ακαταμάχητη ισχύ της σαρκικής σαγήνης πέρα από ηθικούς δεσμούς, δημιουργώντας ένα κουαρτέτο επικαλυπτόμενων σχέσεων. Ένας αδυσώπητος αγώνας επικράτησης ανάμεσα στον άνδρα και τη γυναίκα. Η Φαίδρα και η Τροφός αντιμετωπίζουν τον Ιππόλυτο και τον Θησέα.




Η παράσταση στο ΣΗΜΕΙΟ




Η παράσταση είναι ένα άγριο και λεπταίσθητο χαϊκού που συστρέφεται κοιτάζοντας κατάματα τον πυρήνα της αγάπης, του έρωτα και του πόθου, όταν εκείνος στραγγίζεται από την ανάγκη.

Παραβαίνοντας και διαπερνώντας τα όρια, ο πόθος μετακινεί την ανθρώπινη συνθήκη.

Ένα έργο που διαπραγματεύεται την γυναικεία έξαρση, τους χυμούς και την δύναμη της ζωής, όταν εκείνη, η ζωή, απαιτεί άμεσα την υπέρβαση της απαγόρευσης.

Η σκηνοθεσία του Νίκου Διαμαντή, διασκευάζει το πρωτότυπο κείμενο για τη σκηνή, εισάγοντας στη δραματουργία δυο πρωτότυπα κείμενα του μεταφραστή, με πρόθεση να μεσολαβηθεί στο ελληνικό κοινό η ποιητική φλέβα που αρδεύει το έργο της Μαρίνας Τσβετάγιεβα.




Η αγάπη δεν είναι δική μας ενέργεια. Ούτε πάθος. Ούτε επιλογή. Αν εμείς αγαπούσαμε όποιον εμείς θέλαμε, θα ήμασταν οι τελευταίοι παλιάνθρωποι. Εμείς αγαπάμε αυτόν που επιλέγει η αγάπη. Η θελησή της καλεί την επιθυμία μας. Δοσμένο και ξεχασμένο. Ληφθέν και ξεχασμένο. Κανένας δεσμός. Καμία συγγένεια. Αφού αγαπήσω διαχωρίζω τις ευθύνες μου. Αφού αγαπηθώ διαχωρίζω τις ευθύνες μου. Δίχως συνέπειες. Αν υπήρχε εδώ κάποιος να του μιλήσω, τώρα που έμεινα ολομόναχη, ας ήταν οποιοσδήποτε, θα στεκόμουν απέναντί του ασυγκίνητη και θα τον κοιτούσα κατάματα για να του μιλήσω για το χάσιμο που γίνεται στον έρωτα, όταν δεν μπορείς παρά να χαθείς μέσα του, να γίνεις πια όλη εκείνος, ν αφήσεις έξω καθετί δικό σου για να βρεθεί χώρος εντός σου ώστε να χωρέσει εκείνος απαράλλαχτος, να πάρει ό,τι θέλει από αυτά που είσαι, να πετάξει αυτά που δεν θέλει, και να τα αντικαταστήσει με όσα επιθυμεί... Η αγάπη πάντα συναινεί στην απώλεια. Η αγάπη δεν φέρνει αντίσταση καμιά. Η αγάπη δεν διασώζει τίποτα... Αγαπώ και χάνω. Αγαπώ και χάνομαι. Προτού σβήσουν όλα, κρατώ μια αμυδρή εικόνα από εκείνο το πρώτο χάσιμο στη φαντασία του έρωτα. Ούτε καν αυτό... Μόνο το χάσιμο... Αγαπώ και χάνομαι...




από τον επιχρωματισμό του Χρήστου Χρυσόπουλου







Ταυτότητα παράστασης

Κείμενο: Μαρίνα Τσβετάγιεβα

Μετάφραση: Χρήστος Χρυσόπουλος

Σκηνοθεσία – Μουσική επιμέλεια: Νίκος Διαμαντής

Σκηνικά – Κοστούμια: Νίκος Διαμαντής

Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφιδάς

Ερμηνεύουν:

Ιωάννα Μακρή (Φαίδρα – Τροφός), Βαγγέλης Ρόκκος (Ιππόλυτος – Θησέας) και Σταύρος Γιαννακόπουλος (Αγγελιοφόρος – Υπηρέτες)







INFO:

ΘΕΑΤΡΟ ΣΗΜΕΙΟ, Κεντρική Σκηνή

Διεύθυνση: Χαριλάου Τρικούπη 4 ( πίσω από τo Πάντειο Πανεπιστήμιο)

Τηλέφωνο: 21 0.922 9579

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Πέμπτη, και Σάββατο στις 21.30, Κυριακή στις 20:00, έως την 1η Απριλίου.




Από το Σάββατο 21 Απριλίου, κάθε Σάββατο στις 21.30 και Κυριακή στις 20:00.




Διάρκεια: 75΄

Εισιτήρια: 15 ευρώ γενική είσοδος, 10 ευρώ φοιτητικό, ΑΜΕΑ, +65 και 8 ευρώ ανέργων.

Προπώληση: https://www.ticketservices.gr/event/faidra-theatro-simeio, στα σημεία προπώλησης της TicketServices και στο ταμείο του θεάτρου ΣΗΜΕΙΟ.

Παραστάσεις από 15 Φεβρουαρίου έως 1 Απριλίου 2018 και από 21 Απριλίου έως 20 Μαΐου

Η Φαίδρα της Τσβετάγιεβα επικεντρώνεται στα πρόσωπα της Φαίδρας και της Τροφού, του Ιππόλυτου και του Θησέα, αναδεικνύοντας τα πολλαπλά κίνητρα και τις επιδιώξεις που κρύβονται πίσω από την ακαταμάχητη ισχύ της σαρκικής σαγήνης πέρα από ηθικούς δεσμούς,δημιουργώντας ένα κουαρτέτο επικαλυπτόμενων σχέσεων.



Τα δύο πρόσωπα, της γυναίκας και του άντρα, σε έναν αδυσώπητο αγώνα επικράτησης.
Παραστάσεις έως την 1η Απριλίου



Ταυτότητα παράστασης

Κείμενο: Μαρίνα Τσβετάγιεβα

Μετάφραση: Χρήστος Χρυσόπουλος

Σκηνοθεσία – Μουσική επιμέλεια: Νίκος Διαμαντής

Σκηνικά – Κοστούμια: Νίκος Διαμαντής

Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφιδάς

Ερμηνεύουν:

Ιωάννα Μακρή (Φαίδρα – Τροφός), Βαγγέλης Ρόκκος (Ιππόλυτος – Θησέας) και Σταύρος Γιαννακόπουλος (Αγγελιοφόρος – Υπηρέτες)





INFO:

ΘΕΑΤΡΟ ΣΗΜΕΙΟ, Κεντρική Σκηνή

Διεύθυνση: Χαριλάου Τρικούπη 4 ( πίσω από τo Πάντειο Πανεπιστήμιο)

Τηλέφωνο: 21 0.922 9579

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο στις 21.30, Κυριακή στις 20:00

Διάρκεια: 75΄

Εισιτήρια: 15 ευρώ γενική είσοδος, 10 ευρώ φοιτητικό, ΑΜΕΑ, +65 και 8 ευρώ ανέργων.

Προπώληση: https://www.ticketservices.gr/event/faidra-theatro-simeio, στα σημεία προπώλησης της TicketServicesκαι στο ταμείο του θεάτρου ΣΗΜΕΙΟ.