Αν ο κινηματογράφος είναι το «ταξίδι» του βλέμματος, τότε το απόλυτο κινηματογραφικό έργο είναι όσα είδε αυτός που έχει «ταξιδέψει» πιο πολύ από όλους. Άρα κινηματογράφος, με την θεωρητική έννοια, είναι όσα είδε ο Οδυσσέας. Επομένως, «βλέμμα του Οδυσσέα» είναι η περιφραστική απόδοση του όρου «κινηματογράφος».

Την Δευτέρα 10 Μαρτίου 2014 στις 8:00 το βράδυ η Πολιτική – Πολιτιστική Λέσχη ΡΩΓΜΗ (Κινηματογραφική Λέσχη), παρουσιάζει την τρίτη ταινία του αφιερώματος στον Θόδωρο Αγγελόπουλο με τίτλο: «Το Βλέμμα του Οδυσσέα»

Ο ελληνοαμερικανός σκηνοθέτης Α. επιστρέφει μετά από πολλά χρόνια στην πατρίδα, αναζητώντας τρεις μπομπίνες ανεμφάνιστου φιλμ των Αδελφών Μανάκη, πιονέρων του κινηματογράφου στα Βαλκάνια. Η απεγνωσμένη αναζήτηση του φιλμ όπου καταγράφηκε το πρώτο βλέμμα πάνω σε τούτη τη χερσόνησο, γίνεται ταυτόχρονα και η αναζήτηση ενός βλέμματος από πλευράς του Α. (του Αγγελόπουλου, κατ' επέκταση), που ψάχνει ένα καινούριο τρόπο να ξαναδεί τον κόσμο. Η οδύσσεια του Α. δεν είναι μια ομηρική Οδύσσεια.

Όλα τα ομηρικά αντίστοιχα δεν αναγνωρίζονται παρά μόνο σαν σχήματα, σκορπισμένα στοιχεία στο μακρύ ταξίδι της σύνθεσης. Τώρα που όλες οι ιδεολογίες κατέρρευσαν, τώρα που το σοσιαλιστικό όνειρο κύλησε στο ποτάμι της Ιστορίας, η περιπέτεια του βλέμματος απέμεινε η μόνη περιπέτεια να αφηγηθείς.

Σενάριο - Σκηνοθεσία : Θόδωρος Αγγελόπουλος.
Σκηνικά: Γιώργος Πάτσας
Κοστούμια: Γιώργος Ζιάκας
Μουσική: Ελένη Καραϊνδρου
Ήχος: Θανάσης Αρβανίτης
Μοντάζ: Γιάννης Τσιτσόπουλος
Ερμηνευτές: Harvey, Erland Josephson, Θανάσης Βέγγος, Γιώργος Μιχαλακόπουλος, Ντόρα Βολανάκη, Μάνια Παπαδημητρίου, Angel Ivanof, Ljuba Tadic, Cert Llanaj, Αγνή Βλάχου, Γιάννης Ζαβραδινός, Βαγγέλης Καζάν, Μίρκα Καλατζοπούλου, Δημήτρης Καμπερίδης, Εύα Κοταμανίδου
Παραγωγή: Θόδωρος Αγγελόπουλος, Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου (ΕΚΚ),
Παραγωγοί: Giorgio Silvagni, Eric Heumann, Dragan Ivanovic - Hevi,
Εκτέλεση παραγωγής: Φοίβη Οικονομοπούλου
Διεύθυνση παραγωγής: Κώστας Λαμπρόπουλος


Δείτε το τρέιλερ ΕΔΩ.
 

Η κινηματογραφική λέσχη ΡΩΓΜΗ συνεχίζοντας το κινηματογραφικό αφιέρωμα στον πολυβραβευμένο σκηνοθέτη του ελληνικού κινηματογράφου Θεόδωρο Αγγελόπουλο, προβάλλει την Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014 την ταινία «Ο θίασος».
Είναι η τρίτη κατά σειρά μεγάλου μήκους ταινία του σκηνοθέτη και κατατάσσεται στις σημαντικότερες δημιουργίες του. Εντάσσεται στην «τριλογία της Ιστορίας» (αποτελεί το δεύτερο μέρος της, που έπεται της ταινίας Μέρες του '36 και προηγείται των Κυνηγών).

Παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1975, όταν μπροστά στα ταμεία του Κρατικού παρουσιάσθηκε ο μεγαλύτερος αριθμός θεατών σε όλη την ιστορία του Φεστιβάλ. Κατά την προβολή της, η αίθουσα ήταν ασφυκτικά γεμάτη με πολυάριθμους όρθιους θεατές που στο τέλος αποθέωσαν τον Αγγελόπουλο, ενώ η ταινία έλαβε συνολικά επτά βραβεία.
Η ταινία επρόκειτο να συμμετάσχει επισήμως στο φεστιβάλ των Κανών την ίδια χρονιά, όμως η τότε συντηρητική κυβέρνηση επιδίωξε και κατάφερε να αποτρέψει κάτι τέτοιο, καθώς η ταινία αφηγείται την σύγχρονη ελληνική ιστορία από αριστερή σκοπιά.

Γενικά στοιχεία

Έτος: 1974-'75 - Διάρκεια: 230 λεπτά
Χρώμα: Έγχρωμη Χώρα: Ελλάδα
Διακρίσεις: 1975. Βραβείο Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (Fipresci) στο Φεστιβάλ των Καννών· Βραβείο καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, Α' ανδρικού ρόλου (Βαγγέλης Καζάν), Α' γυναικείου ρόλου (Εύα Κοταμανίδου), Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ) στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης· «Ειδικό βραβείο» στο Φεστιβάλ της Ταορμίνα· Βραβείο Interfilm στο Φόρουμ του Βερολίνου· Βραβείο εge d'Or (καλύτερη ταινία της χρονιάς), Βρυξέλλες. 1976. Βραβείο Figueira das Foss, Πορτογαλία. 1979. Βραβείο Β.F.I. καλύτερης ταινίας της χρονιάς, Λονδίνο· Μέγα Βραβείο των Τεχνών, Ιαπωνία· Βραβείο καλύτερης ταινίας της χρονιάς, Ιαπωνία. «Καλύτερη ταινία της δεκαετίας 1971-1980», από την Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου της Ιταλίας. «44η καλύτερη ταινία στην Ιστορία του Παγκόσμιου Κινηματογράφου», από τη Διεθνή Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου.




https://www.youtube.com/watch?v=hG16HIsTsLM&feature=youtu.be

Η κινηματογραφική λέσχη ΡΩΓΜΗ (Αγρίνιο) παρουσιάζει ένα κινηματογραφικό αφιέρωμα στον πολυβραβευμένο σκηνοθέτη του ελληνικού κινηματογράφου Θεόδωρο Αγγελόπουλο, το οποίο περιλαμβάνει τις ταινίες: «Αναπαράσταση» (προβολή Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2014), «Ο θίασος» (προβολή Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014) και «Το βλέμμα του Οδυσσέα» (προβολή Δευτέρα 3 Μαρτίου 2014).

«Εν αρχή ην η ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ (1970)», γράφει ο Θανάσης Σκαμνάκης σε έναν άρθρο του με τίτλο, «η Αριστερά (και η ιστορία) στο έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλου», και συνεχίζει: «Εκεί κάνει την πρώτη προσέγγιση της σπαραγμένης μετεμφυλιακής ελληνικής κοινωνίας, όπου κυριαρχεί η ερήμωση της υπαίθρου και η μετανάστευση. Το χωριό όπου γίνεται το φονικό είναι η τυπική έκφραση αυτής της Ελλάδας και οι ήρωες του δράματος τυπικές φιγούρες της αλλοτριωμένης ταξικής κοινωνίας, που βιώνουν το αδιέξοδο και εξεγείρονται με τον πρωτόγονο δολοφονικό τους τρόπο.

Όσο για την αλήθεια που αναζητούν, ανακριτές, δημοσιογράφοι, κοινωνικός περίγυρος, δεν είναι ίδια για όλους, γιατί έχει κοινωνικά ταξικά χαρακτηριστικά, άρα δεν μπορούν να καταλήξουν σε ένα κοινά αποδεκτό συμπέρασμα για τα συμβάντα. Η αναπαράσταση του φόνου είναι αδύνατη. Αναζητείται συνεπώς μια υπέρβαση και μια διαλεκτική σύνθεση, στην ταινία και στην κοινωνία. Το περιβάλλον της καθυστέρησης δεν μπορεί να οδηγήσει σε διέξοδο».

Τα στοιχεία της ταινίας

AΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ (1970) Ελλάδα. Ασπρόμαυρη ταινία μεγάλου μήκους. Διάρκεια : 110'.

Σενάριο : Θόδωρος Αγγελόπουλος Σκηνοθεσία: Θόδωρος Αγγελόπουλος

Συνεργασία στο σενάριο : Στρατής Καρράς, Θανάσης Βαλτινός

Φωτογραφία : Γιώργος Αρβανίτης, Μουσική : Δημοτική μουσική και τραγούδια

Μοντάζ : Τάκης Δαυλόπουλος, Ήχος : Θανάσης Αρβανίτης

Ερμηνευτές : Τούλα Σταθοπούλου (Ελένη), Γιάννης Τότσικας (αγροφύλακας),

Θάνος Γραμμένος (αδελφός της Ελένης) , Πετρος Χοιδάς (εισαγγελέας),

Μιχάλης Φωτόπουλος (άντρας της Ελένης) , Αλέξανδρος Αλεξίου( αστυνόμος),

Γιάννης Μπαλάσκας (αξιωματικός της χωροφυλακής), Μερσούλα Καψάλη

(κουνιάδα της Ελένης), Νίκος Αλεβράς (Βοηθός Εισαγγελέας).

Παραγωγή : Γιώργος Σαμιώτης

Διεύθυνση Παραγωγής : Χρήστος Παληγιαννόπουλος

Η Υπόθεση

Μετά από χρόνια δουλειά στη Γερμανία, ένας άντρας επιστρέφει στο χωριό του, Τυμφαία της Ηπείρου. Κανένας δεν τον περιμένει, ενώ η κόρη του, στο κατώφλι του σπιτιού, δεν τον αναγνωρίζει. Λίγες μέρες αργότερα, η σύζυγος , με τη βοήθεια του εραστή της, τον σκοτώνει και τον θάβει στον κήπο, φυτεύοντας κρεμμυδάκια πάνω στον τάφο του. Καίει τα ρούχα και τα λιγοστά υπάρχοντά του, και διαδίδει στο χωριό ότι ο άντρας της ξαναέφυγε για τη Γερμανία. Για να κάνει ακόμα πιο πιστευτή την αναχώρησή του και για να δημιουργήσει ένα άλλοθι, φεύγει με τον εραστή της για τα Γιάννενα. Στο ξενοδοχείο δίνουν το όνομα του συζύγου και μιας άλλης γυναίκας. Στο χωριό όμως η ξαφνική αναχώρηση του μετανάστη δημιουργεί υποψίες και γρήγορα θα φθάσει η αστυνομία…

Με την ταινία Οι Καταραμένοι (1969), που προτάθηκε για Όσκαρ καλύτερου σεναρίου, ο Βισκόντι, κατακρίνει τα εγκλήματα του ναζισμού μέσα από την αποσύνθεση μιας ισχυρής οικογένειας Γερμανών βιομηχάνων τη δεκαετία του 1930. Η αίσθηση παρακμής, η οποία αναδεικνύεται και χάρη στη φωτογραφία της ταινίας, καθιστά το εν λόγω έργο χαρακτηριστικό δείγμα της κινηματογραφικής αισθητικής του Βισκόντι.

Η Λευκή Κορδέλα (αγγλικά: The White Ribbon) είναι μία γερμανόγλωσση ταινία του 2009, η οποία κυκλοφόρησε σε ασπρόμαυρο, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Μίχαελ Χάνεκε.
Το δράμα απεικονίζει την κοινωνία και την οικογένεια σε ένα χωριό της Βόρειας Γερμανίας λίγο πριν τον Α' Παγκόσμιο.

Σύμφωνα με το Χάνεκε, η ταινία πραγματεύεται τη "γέννηση κάθε τύπου τρομοκρατίας, είτε αυτή είναι πολιτικής είτε θρησκευτικής μορφής."

"Η λευκή κορδέλα, μία ιστορία για τα παιδιά της Γερμανίας") έκανε την πρεμιέρα της στο 62ο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Καννών το Μάιο του 2009 και κέρδισε το βραβείο του Χρυσού Φοίνικα (Palme d'Or), ακολουθήθηκε από θετικές κριτικές και αρκετά άλλα μεγάλα βραβεία, συμπεριλαμβανομένου αυτού στην 67η απονομή των Χρυσών Σφαιρών για το βραβείο της Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας.

Η ταινία έλαβε δύο υποψηφιότητες στα 82α Βραβεία Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου για την κατηγορία Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας( εκπροσωπώντας τη Γερμανία) και Καλύτερης Φωτογραφίας (Κρίστιαν Μπέργκερ).

«Ο Μεγάλος δικτάτωρ», μία ταινία του 1940, είναι η πρώτη ομιλούσα και ηχητική ταινία του Τσάπλιν, δεκατρία χρόνια μετά την εισαγωγή του ήχου στις ταινίες.

Μια ανελέητη πολιτική σάτιρα για την άνοδο του Χίτλερ και του ναζισμού, όταν ακόμα ο δημιουργός δε γνώριζε την αληθινή διάσταση της ναζιστικής θηριωδίας,

Στις 8:00 το βράδυ της Δευτέρας 20 Ιανουαρίου 2014
στην Κινηματογραφική Λέσχη ΡΩΓΜΗ
Αριστείδη Παρθένη (Παραπλέυρως Ζαχαραπλαστείου "Ελβετικού")
ΑΓΡΙΝΙΟ