ΤΑΚΗΣ ΚΑΓΙΑΛΗΣ

Όπως υποστήριζε πριν από αρκετές δεκαετίες ο αμερικανός θεωρητικός Kenneth Burke, η λογοτεχνία λειτουργεί με τον τρόπο που λειτουργούσαν πάντοτε οι παροιμίες: δίνει όνομα σε καταστάσεις και τις κωδικοποιεί, προσφέροντας με τον τρόπο αυτό στο κοινό της "εφόδια ζωής". Οι σύγχρονοι αναγνώστες, σύμφωνα με τον Burke, στρέφονται στην πεζογραφία και την ποίηση αναζητώντας σύνθετες και αποτελεσματικές "στρατηγικές για την επιλογή συμμάχων και αντιπάλων, για να αντιμετωπίσουν το κακό μάτι, για εξαγνισμό, εξιλασμό και αποαγιοποίηση, για παρηγοριά και για εκδίκηση, για προτροπές και νουθεσίες, για οδηγίες και λανθάνουσες εντολές".

Η διεθνής ακτινοβολία του ποιητικού έργου του Κ. Π. Καβάφη προσφέρει ένα ιδανικό παράδειγμα γι' αυτήν τη θεώρηση και όχι μόνο στο επίπεδο της κατ' ιδίαν ανάγνωσης. Η πλατιά κυκλοφορία του ποιητή στη δημόσια σφαίρα, από τις κοινοβουλευτικές αγορεύσεις, τη δημοσιογραφία και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως την επίκληση στίχων του σε τελετές όπως η κηδεία της Ζακλίν Κένεντυ Ωνάση, δηλώνει μία μόνο από τις όψεις της ευρύτερης παραδειγματικής λειτουργίας του έργου του. Μια άλλη όψη του ίδιου φαινομένου εντοπίζεται στις διαπλοκές της καβαφικής ποίησης με τα ιδιώματα και τις στοχαστικές επιδιώξεις ενός μεγάλου φάσματος τεχνών και επιστημών, πέρα από την ίδια τη φιλολογία.

Σε αυτό το ευρύ πεδίο θα συναντήσει κανείς πολλούς μουσικούς, από τον Γεώργιο Πονηρίδη και τον Δημήτρη Μητρόπουλο του μεσοπολέμου ως τον Lou Harrison, που διασκεύασε ποιήματα του Καβάφη για ορχήστρα Γκαμελάν το 1980, αλλά και τον John Tavener, που στα τέλη του 20ού αιώνα μελοποίησε το καβαφικό "Εν τω μηνί Αθύρ" και το παρουσίασε με αφηγητές τον Sting, το 1998, και τον Paul McCartney το 2000. Ακόμη, το καβαφικό έργο αποτέλεσε πεδίο έμπνευσης για διεθνείς εικαστικούς καλλιτέχνες, όπως π.χ. για τον Josep Maria Subirachs, τον David Hockney και τον Duane Michals, αλλά και για πολλούς ιστορικούς, αρχαιολόγους, νομισματιστές και κοινωνικούς επιστήμονες, ιδίως από τους κλάδους της εκπαίδευσης, της ψυχολογίας και της κοινωνικής ανθρωπολογίας, που ολοένα και συχνότερα παραθέτουν στίχους του ποιητή σαν σημαίνοντα παραδείγματα για τα φαινόμενα που μελετούν.

Λιγότερο γνωστή, παρότι διαρκώς αυξούμενη, είναι η παρουσία της καβαφικής ποίησης στον χώρο των φυσικών και θετικών επιστημών. Μια ματιά στη σχετική διεθνή βιβλιογραφία δίνει εντυπωσιακά αποτελέσματα. Ήδη το 1990, ο πρόεδρος της Ένωσης Αμερικανών Φυσικών ξεκινούσε την ομιλία του στο Κογκρέσο, αναφορικά με την ανάγκη της ελεύθερης ανταλλαγής επιστημονικών και τεχνολογικών πληροφοριών απαγγέλοντας το καβαφικό "Περιμένοντας τους βαρβάρους". Αναφορές στο ίδιο ποίημα θα συναντήσουμε σε πρόσφατες επιστημονικές μελέτες γύρω από τη βιοηθική και τη βιοτεχνολογία, την οικονομική ανάπτυξη της Κίνας, τη βιβλιοθηκονομία, τα συστήματα πειθάρχησης που εφαρμόζονται στο μετρό του Σαντιάγκο της Χιλής και πολλά ακόμη θέματα. Αντιστοίχως, η "Ιθάκη" απαντά, μεταξύ άλλων, σε πραγματείες θεωρητικής χημείας, ρινολογίας, φαρμακευτικής και βιοϊατρικής πληροφορικής. Σε άλλες περιπτώσεις, παρατηρούμε ότι η "Θάλασσα του πρωιού" αξιοποιείται ως παράδειγμα για την τεχνολογία της ad hoc δικτύωσης, ενώ το "Che fece... il gran rifiuto" καλείται να φωτίσει τα διεπιστημονικά διλήμματα της "ολιστικής μεθόδου επίλυσης προβλημάτων". Δύσκολα θα μπορούσε κανείς να βρει στην ιστορία της παγκόσμιας ποίησης περίπτωση έργου με ανάλογη προσαρμοστικότητα και ανταπόκριση σε διαφορετικές στοχαστικές ζητήσεις χωρίς να καταφύγει στους μεγάλους κλασικούς.

Ακριβώς αυτή η διεθνής απήχηση και η ευρεία διεπιστημονική και διαμεσική αξιοποίηση του καβαφικού έργου πρόκειται να αναδειχθούν ως αντικείμενα ερευνητικής επεξεργασίας στο πέμπτο Διεθνές Θερινό Σχολείο Καβάφη, που διοργανώνεται από το Αρχείο Καβάφη του Ιδρύματος Ωνάση και πραγματοποιείται στην Αθήνα από τη Δευτέρα 3 ως το Σάββατο 8 Ιουλίου. Στο πλαίσιο αυτής της μείζονος ερευνητικής πρωτοβουλίας που διεξάγεται από το 2017 θα προσφερθούν σεμινάρια από μια πλειάδα διακεκριμένων επιστημόνων από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, την Αγγλία, την Κύπρο και την Ελλάδα, οι οποίοι παράλληλα θα λειτουργήσουν ως μέντορες για επιλεγμένους μεταδιδάκτορες και υποψήφιους διδάκτορες από πολλές άλλες χώρες. Η επιστημονική επιμέλεια της φετινής διοργάνωσης έχει ανατεθεί συνεργατικά στους καθηγητές Peter Jeffreys (Πανεπιστήμιο Suffolk, ΗΠΑ) και Τάκη Καγιαλή (Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο).

Στο φετινό Θερινό Σχολείο, ο σημαντικός αμερικανός ποιητής και δοκιμιογράφος Mark Doty, καθηγητής της Δημιουργικής Γραφής στο Πανεπιστήμιο Rutgers, ανιχνεύει τη διαχρονική επίδραση του Καβάφη στην αμερικανική ποίηση. Ο ιστορικός Αλέξανδρος Κιτροέφ (Πανεπιστήμιο Haverford, ΗΠΑ) επανεξετάζει την έννοια της "κοσμοπολίτικης" Αλεξάνδρειας, όπως εδραιώθηκε από τον Edmund Keeley το 1995, βασισμένος σε νεότερα ιστορικά και αρχειακά δεδομένα. Ο Πάνος Βλαγκόπουλος (Ιόνιο Πανεπιστήμιο) ασχολείται με τις συνάφειες του Καβάφη με τη μουσική εστιάζοντας στις έννοιες της επιτελεστικότητας, της υβριδικότητας και της νεωτερικότητας και στο παράδειγμα του Δημήτρη Μητρόπουλου.

Από το πεδίο της εκπαίδευσης, η Έλσα Αμανατίδου (Πανεπιστήμιο Brown, ΗΠΑ) εξετάζει τους όρους με τους οποίους η καβαφική ποίηση μπορεί να αξιοποιηθεί στο πλαίσιο της διδασκαλίας της ελληνικής ως ξένης γλώσσας και από τη σκοπιά των πολυγραμματισμών, ενώ η Κατερίνα Καρατάσου (Πανεπιστήμιο Φρέντερικ, Κύπρος) εστιάζει στις εννοιολογικές ή γνωστικές μεταφορές και στις δυνατότητες που αυτές προσφέρουν για τη διδασκαλία της καβαφικής ποίησης. Ο Θανάσης Βασιλείου (Πανεπιστήμιο Poitiers, Γαλλία) επικεντρώνεται στις ταινίες που καταπιάστηκαν με τον Καβάφη και το έργο του προκειμένου να διερευνήσει θεμελιακές όψεις της σχέσης του κινηματογράφου με την ποίηση.

Η Βικτωρία Σολομωνίδου-Hunter (University College London, Αγγλία) παρουσιάζει νέα δεδομένα γύρω από τις δραστηριότητες της οικογένειας Καβάφη στο βικτωριανό Λονδίνο, ενώ η Ελένη Παπαργυρίου (Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο) διερευνά όψεις της παρουσίας του ποιητή στο πεδίο των εικαστικών τεχνών (ζωγραφική, φωτογραφία, βίντεο). Από το πεδίο των κοινωνικών επιστημών, ο Γιάννης Σκαρπέλος (Πάντειο Πανεπιστήμιο) εξετάζει τις αναφορές στον Καβάφη στο twitter αλλά και σε μιμίδια και άλλες μορφές οπτικοποίησης και τις λειτουργίες που αυτές έχουν επιτελέσει (και συνεχίζουν να επιτελούν) στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στη διάρκεια των τελευταίων δεκαπέντε χρόνων. Οι σεμιναριακές αυτές παρουσιάσεις θα συμπληρωθούν με τις παρεμβάσεις των δύο επιμελητών του Θερινού Σχολείου, οι οποίοι μεταξύ άλλων θα εμπλουτίσουν τη συζήτηση με νέα ερευνητικά δεδομένα, ερωτήματα και μεθοδολογικές προτάσεις από τους υπό έκδοση συλλογικούς τόμους για τον Καβάφη που συνεπιμελούνται αυτήν την εποχή (P. Jeffreys & D. Tryphonopoulos, eds., Approaches to Teaching the Works of C.P. Cavafy, MLA και T. Kayalis & V. F. González, eds., Cavafy as World Literature, Bloomsbury Academic).

Εξίσου ευρύς και ποικιλόμορφος είναι ο χάρτης των ενδιαφερόντων και των προελεύσεων των μεταδιδακτόρων και υποψήφιων διδακτόρων οι οποίοι έχουν επιλεγεί να συμμετάσχουν και να παρουσιάσουν εργασίες τους στο Διεθνές Θερινό Σχολείο Καβάφη 2023. Οι δώδεκα ερευνήτριες και ερευνητές της φετινής διοργάνωσης έρχονται από τη Σλοβενία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Καταλονία, την Αγγλία, τη Βραζιλία, τις ΗΠΑ και την Ελλάδα (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Γιάννενα). Τα γνωστικά τους αντικείμενα, μέσα από τα οποία θα προσεγγίσουν την καβαφική ποίηση αλλά και το αρχείο του ποιητή, εκτείνονται από τις κλασικές και νεοελληνικές σπουδές, τις παραστατικές και εικαστικές τέχνες, την ιστορία της τέχνης και τη θεωρία και πρακτική των κόμικς ως την ψυχολογία, την τεχνητή νοημοσύνη, την αρχιτεκτονική και τοπογραφία κ.ά.. Στα θέματα των εργασιών που οι ίδιοι θα εκπονήσουν στο πλαίσιο του Θερινού Σχολείου συμπεριλαμβάνονται οι συνάφειες της καβαφικής ποίησης με τη νευροεπιστήμη και τη γνωσιακή επιστήμη, οι ιδιόρρυθμες εκδοτικές πρακτικές του Καβάφη ιδωμένες από την οπτική της θεωρίας περφόρμανς καθώς και ποικίλες διαμεσικές προσεγγίσεις και διερευνήσεις των εικαστικών, μουσικών και κινηματογραφικών ανταποκρίσεων του καβαφικού έργου. Και ακόμα: η μελέτη της καλλιγραφίας του ποιητή ως πρωτοποριακής εικαστικής πρακτικής, η καβαφική ειρωνεία ως modus vivendi, η κυκλοφορία του Καβάφη ως μετωνυμία της Αλεξάνδρειας στη Βραζιλία και τη λατινική Αμερική, η επεξεργασία ποιημάτων του σε μορφή κόμικ - οι συσχετισμοί είναι πολλοί και συχνά εντελώς απροσδόκητοι.

Πιστεύουμε ότι, όπως συνέβη και σε προηγούμενες διοργανώσεις, οι εργασίες του Διεθνούς Θερινού Σχολείου Καβάφη 2023 θα οδηγήσουν σε νέες ερευνητικές συνέργειες ανάμεσα σε μελετητές από διαφορετικούς κλάδους και μεθοδολογικές αφετηρίες που βρίσκονται σε διαφορετικά σημεία της σταδιοδρομίας τους. Θα φωτίσουν την ακτινοβολία του Καβάφη και του έργου του στο παγκόσμιο πολιτισμικό και στοχαστικό γίγνεσθαι, εμπλουτίζοντας τη συναφή επιστημονική βιβλιογραφία με καινούργιες θεωρητικές εννοιολογήσεις και μεθοδολογικές προσεγγίσεις και θα επαληθεύσουν, ακόμη μια φορά, την αξιοθαύμαστη ανθεκτικότητα και προσαρμοστικότητα του καβαφικού έργου.

Ο Τάκης Καγιαλής είναι καθηγητής νεοελληνικής φιλολογίας και διευθυντής του μεταπτυχιακού προγράμματος Δημιουργικής Γραφής στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, μέλος της διεθνούς Επιστημονικής Επιτροπής του Αρχείου Καβάφη (Ίδρυμα Ωνάση).

Το Διεθνές Θερινό Σχολείο Καβάφη 2023 «Ο Καβάφης μέσα από τις επιστήμες και τις τέχνες» πραγματοποιείται από 3 έως 8 Ιουλίου. Είναι μια πρωτοβουλία του Αρχείου Καβάφη που περιήλθε στη διαχείριση του Ιδρύματος Ωνάση στα τέλη του 2012, εξασφαλίζοντας την παραμονή του στην Ελλάδα και αποφεύγοντας ενδεχόμενο κατακερματισμό του. Η επιλογή των συμμετεχόντων (διδακτορικοί φοιτητές, μεταδιδακτορικοί ερευνητές και μελετητές στην αρχή της σταδιοδρομίας τους) έχει ολοκληρωθεί μέσα από το ανοιχτό κάλεσμα συμμετοχής στο Διεθνές θερινό Σχολείο Καβάφη 2023.

Πηγή: news247.gr

Εις το φως της ημέρας

Του Kωνσταντίνου Καβάφη |

Σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Φοινίτση | Ομάδα Παραστατικών Τεχνών προΤΑΣΗ

Από τις 5 Ιανουαρίου μέχρι και τις 9 Μαρτίου 2017, κάθε Πέμπτη | 21:30

είσοδος: 8 €, 5 € (φοιτητικό, κάρτα ανεργίας, ΣΕΗ)

στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων





Η 33η δράση της Ομάδας Παραστατικών Τεχνών προΤΑΣΗ εστιάζει στο καβαφικό έργο και παρουσιάζει επί σκηνής και οθόνης το μοναδικό αφήγημα του αλεξανδρινού ποιητή Εις το φως της ημέρας. Μετά τα Ενετικά Τείχη Ηρακλείου και το Κάστρο της Άρτας, ο καβαφικός λόγος πλημμυρίζει το Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων (ΚΕΤ) στην Αθήνα από την Πέμπτη 5 Ιανουαρίου και για δέκα παραστάσεις.

Πρόκειται για το μοναδικό «καθαρόαιμο» διήγημα του Κωνσταντίνου Καβάφη, ένα αφήγημα μυστηρίου, που γράφτηκε, κατά πάσα πιθανότητα, το χειμώνα του 1895 – ’96. Μία συνηθισμένη κουβέντα ανάμεσα σε φίλους με θέμα το χρήμα σύντομα τρέπεται στην αφήγηση ενός εξαιρετικά ασυνήθιστου περιστατικού, μεταφυσικής διάστασης, που είχε συμβεί πριν από μια δεκαετία. Η «μυθική» και πολυφυλετική πόλη της Αλεξάνδρειας προ της δόλιας αγγλικής εισβολής του 1882 παρελαύνει μέσα από εικόνες, όπως και η κατεστραμμένη πολιτεία που συναντά ο ποιητής μετά την επιστροφή του από την Κωνσταντινούπολη. Η έννοια του φανταστικού, μέσω του ονείρου – εφιάλτη, διασπάται σε πολλαπλά κάτοπτρα, τα οποία ανασυνθέτουν το είδωλο του Καβάφη, με το υποσυνείδητο του ποιητή να τον καταδιώκει διαρκώς ως άλλο «φάσμα». Το διήγημα, στην πλήρη έκτασή του, πλαισιώνεται στη δραματοποιημένη αφήγηση της Ομάδας προΤΑΣΗ από δύο κορυφαία ποιήματα του Αλεξανδρινού: Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον και Η πόλις.

Κείμενο: Κ. Π. Καβάφης | Ιδέα – σκηνοθεσία: Δημήτρης Φοινίτσης | Αφήγηση: Νικόλας Αλεξίου | Βίντεο: Νικολάι Ντορόζκιν | Σκηνικός χώρος – κοστούμι: Κωστής Μακάκης |Προσωπεία: Ελένη Τζαγκαράκη | Φωτογραφίες: Δήμητρα Γενετζάκη | Μια παραγωγή της ομάδας παραστατικών προΤΑΣΗ





Λίγα λόγια για την Ομάδα προΤΑΣΗ



Η Ομάδα Παραστατικών Τεχνών προΤΑΣΗ συγκροτήθηκε το φθινόπωρο του 2005 από επαγγελματίες του θεάτρου. Έχει έδρα της την Αθήνα. Όραμα της να «προτείνει» το νέο, το δημιουργικά ουσιώδες, το διαφορετικό, το «άλλο» στην τέχνη του θεάτρου και των λοιπών παραστατικών τεχνών μέσω ενός γόνιμου διαλόγου της τέχνης και του ανθρώπου, σχηματίζοντας συνάμα μια «τάση» στην έκφραση∙ ριζοσπαστική, ελεύθερη, αναγνωρίσιμη στο ευρύ κοινό, την οποία επιθυμεί σταδιακά να διαμορφώσει, κατά τη διάρκεια της πορείας της στην καλλιτεχνική σκηνή της χώρας, αλλά και πέρα από αυτήν.

Ο μινιμαλισμός και η αφαίρεση είναι τα κυριότερα ρεύματα που τροφοδοτούν καλλιτεχνικά το σχήμα. Τα κλασσικά έργα αλλά και η νέα γραφή, τα καινούργια -ιδιαίτερης τεχνοτροπίας- κείμενα αποτελούν τις πρώτες ύλες για έμπνευση και δημιουργία σε χώρους, κυρίως, μη θεατρικούς. Η ανατρεπτική «ιδέα» προσδιορίζει πρώτιστα το σκηνικό ύφος και τη γενικότερη αισθητική της. Η ομάδα δε χρηματοδοτείται από κανέναν κρατικό ή ιδιωτικό φορέα. «Αυτοχρηματοδοτείται», ωστόσο, από την ανεξάντλητη δεξαμενή της φαντασίας και τη ζωογόνο ανάγκη για πειραματισμό και καλλιτεχνική έκφραση.

Περισσότερες πληροφορίες:

www.protasi.org

Παραστάσεις και Δράσεις της Ομάδας προΤΑΣΗ

• «Πολυέλαιος δια χειρός Καβάφη» - Θέατρο Τόπος Αλλού, «1ο Φεστιβάλ Νέων Θεατρίνων» (Αθήνα)

• «Στη δίψα σου!» της Δ. Σ. Πόρτογλου - Booze Cooperativa (Αθήνα) / Μικρό Θέατρο (Θεσσαλονίκη) Πρώτη Παρουσίαση

• «Κάσσυ» του Ανδρέα Φλουράκη – Τραπεζαρία Ξενώνα Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών, «Συνάντηση Νέων Δημιουργών» της ΧΙΙΙ Διεθνούς Συνάντησης Αρχαίου Δράματος 2007 (Δελφοί) Πρώτη Παρουσίαση

• «Η σιωπή στο στόμα» της Κ. Φ. Ντάγκινη – Χώρος Τέχνης Ασωμάτων (Αθήνα) / Μικρό Θέατρο (Θεσσαλονίκη) Πρώτη Παρουσίαση

• «Balance» της Νάνσυ Σπετσιώτη – Πύργος Μπαζαίου, «9ο Φεστιβάλ Νάξου»

• «Τζούλια» του Γιόχαν Άουγκουστ Στρίντμπεργκ – Nixon, Screening Room (Αθήνα)

• «Φιλοκτήτης» του Γιάννη Ρίτσου – Θέατρο Έναστρον, Φεστιβάλ Μονολόγων από την Τέταρτη Διάσταση (Αθήνα) / Θέατρο Θεμέλιο (Αθήνα, β΄ περίοδος) Πρώτη Παρουσίαση

• «Πραγματικότητα» της Κλαίρης Λιονάκη – Εθνικό Θέατρο, Αναγνώσεις 2010 – Αίθουσα Εκδηλώσεων Κτηρίου Τσίλλερ (Αθήνα) Πρώτη Πανελλήνια Παρουσίαση

• «Οι πληγές του ανέμου» του Χουάν Κάρλος Ρούμπιο – Συνεργείο (Αθήνα) Πρώτη Πανελλήνια Παρουσίαση

• «Dominatrix» της Μ. Ρ. Αναστασάκη – γκαρσονιέρα, Πεδίον του Άρεως / γκαρσονιέρα, Κυψέλη (Αθήνα) Πρώτη Παρουσίαση

• «ταξιθέτρια(SOLO)» βασισμένο σε μέρος του μυθιστορήματος La Maschera της Έλενας Σοπράνο – Αίθουσα Εκδηλώσεων Ροδιακής Έπαυλης (Ρόδος, α΄ και β΄ περίοδος) / Πρώην Εβραϊκή Συναγωγή (Κως) / Μέγαρον Μακέδου (Αθήνα) Πρώτη Παρουσίαση

• «Πασχαλινά Διηγήματα» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη - Ναΐσκος Αγίου Ελισσαίου (Αθήνα)

• «Χριστουγεννιάτικα Διηγήματα» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη - Κατάλυμα της «Γλώσσας» της Ισπανίας (Ρόδος)

• «Οι πιο δυνατοί» του Γιόχαν Άουγκουστ Στρίντμπεργκ – Philipp champagne bar (Αθήνα) / Τεχνουργείο art cafe (Ρόδος)

• «ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ ή Τοπίο Γυναίκας στο Ύψος της Νύχτας» του Άκη Δήμου – Καλλιτεχνικός Σταθμός Ρόδου Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών / Θέατρο Πολυχώρος Σφαγείο (Κως) / Κήπος Πύργου Μπελλένη (Λέρος) / Τεχνοχώρος (Σητεία) / Πρώην Χαμάμ - Θόλος (Ρέθυμνο) / Πύλη Αγίου Γεωργίου – Λαζαρέτο (Ηράκλειο) / Αίθουσα Τέχνης, Δημοτική Πινακοθήκη Κέρκυρας

• «Πασχαλινά Διηγήματα Ελλήνων Συγγραφέων» των Δημήτρη Καμπούρογλου, Ανδρέα Καρκαβίτσα, Κώστα Κρυστάλλη, Στρατή Μυριβήλη – Αναπαυτήριο Πικιώνη Λόφου Μουσών (Αθήνα)

• «Soterrani (Υπόγειο)» του Ζουζέπ Μαρία Μπενέτ ι Ζουρνέτ - Φουαγιέ Altera Pars, «Φεστιβάλ Ισπανόφωνου Θεάτρου» (Αθήνα) Πρώτη Πανελλήνια Παρουσίαση

• «Nora» του Henrik Ibsen – Πολυχώρος CAMP!, «Φεστιβάλ Page_31» (Αθήνα)

• «Χίλιες και μία Νύχτες» αραβικά παραμύθια - Νέα Δημοτικά Λουτρά Yeni Hammam (Ρόδος) Πρώτη Παρουσίαση

• «Η Σονάτα του Σεληνόφωτος» του Γιάννη Ρίτσου – Τρούλος, Πηγές Καλλιθέας (Ρόδος)

• «Οδύνη του Έρωτα» σε ποίηση Ράινερ Μαρία Ρίλκε (Duineser Elegien) – Αμφιθέατρο, Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη (Αθήνα) / Φουαγιέ, Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης / Αίθουσα Εκδηλώσεων, Αναγνωστική Εταιρία Κέρκυρας

• «Λαμπριάτικος Ψάλτης» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη – ξωκλήσι των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης & Αγίων Αναργύρων (Σητεία) / Μουσείο Χριστιανικής Τέχνης «Αγία Αικατερίνη Σιναϊτών» (Ηράκλειο)

• «Πασχαλινά Διηγήματα Ξένων Συγγραφέων» των Ruben Dario, Anatol France, Corando Albaro, Ernest Hemingway – Αγγλικανική Εκκλησία Αγίου Παύλου (Αθήνα)

• «Ράδιο Βαγδάτη» ολονύκτιο ακρόαμα παραμυθιών της Χαλιμάς – Σπίτι του Θεάτρου της Σητείας

• «Λεονώρα» του Γκότφριντ Άουγκουστ Μπύργκερ – Αίθουσα Μελίνα Μερκούρη Πολύκεντρου Δήμου Σητείας, «Κορνάρεια 2013» / Κάστρο Μονολίθου (Ρόδος) / Δημοτικός Ανθόκηπος «Ήχος & Φως», 7ο Μεσαιωνικό Φεστιβάλ Ρόδου / Δημοτικό Κηποθέατρο Μάνος Χατζιδάκις, «Ηράκλειο – Καλοκαίρι 2013» / Θέατρο Altera Pars, «7ο Φεστιβάλ Νύχτες Nova Pars» (Αθήνα) / Ιόνιος Βουλή, 4ο SEVEN FESTIVAL (Κέρκυρα) Πρώτη Πανελλήνια Παρουσίαση

• «Tro(i)ktika» εμπνευσμένο από το θεατρικό έργο Happy Days του Σάμιουελ Μπέκετ – Δημοτικό Θέατρο Ρόδου

• «Κορφιάτικες Ιστορίες (3)» του Κωνσταντίνου Θεοτόκη – Πολύτεχνο (Κέρκυρα) / Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας / Θεατρικό Εργαστήρι Πρέβεζας, Κάστρο Αγίου Ανδρέα / Αίθουσα Εκδηλώσεων «Εύη Λάσκαρι» Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Κέρκυρας (με παράλληλη διερμηνεία στην ελληνική νοηματική γλώσσα)

• «ΕΓΚΑΤΑλελειμμένοι» του Δημήτρη Φοινίτση – Αποθήκη, Εκδόσεις Αιγόκερως (Αθήνα)

• «opus IV – Ο ΠΕΛΕΚΑΝΟΣ» του Γιόχαν Άουγκουστ Στρίντμπεργκ – Στούντιο Όξω Νου (Χανιά) / Θέατρο Κρήτης (Ηράκλειο) / The Garage (Ρέθυμνο) / Τεχνοχώρος (Σητεία)

• «Στη θέα των λέξεων: Ηράκλειο» των Γαλάτειας Καζαντζάκη, Ηλία Βενέζη, Λιλής Ζωγράφου, Γιώργη Γιατρομανωλάκη / Φεστιβάλ «Αθέατη Πόλη» 2015 – Προμαχώνας Μαρτινέγκο, Τάφος Καζαντζάκη (Ηράκλειο Κρήτης)

• «Στην τάξη της κυρίας Μαργαρίτας» εμπνευσμένο από το θεατρικό έργο Apareceu a Margarida του Ρομπέρτο Ατάυντε – 14ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών «Δημήτρης Πικιώνης» / Παλαιά Τάξη, Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης (Αθήνα) / εικαστική εγκατάσταση «Λοξή Τάξη», πρώην θερινό Θέατρο Αλίκη (Αθήνα)

• «Η Ωραία Αθοκουτάλα» κρητικό λαϊκό παραμύθι σε καταγραφή Γιώργη Γρ. Σταματάκη – Θέατρο Κρήτης (Ηράκλειο), Το Πλουμί (Αρχάνες), Σπίτι του Θεάτρου της Σητείας, The Garage (Ρέθυμνο), Χαρουπόμυλος Πανόρμου (ν. Ρεθύμνης), Παραδοσιακό Ρακοκάζανο «Η Χαρουπιά» (Πρινιάς Μαλεβιζίου – ν. Ηρακλείου), Δημοτικό Θέατρο Ρόδου, Αμφιθέατρο 3ου Γενικού Λυκείου Ηρακλείου, Θεατρικός Σταθμός Ηρακλείου, Χώρος Τέχνης Ασωμάτων (Αθήνα).



Λίγα λόγια για του συντελεστές

Κωνσταντίνος Καβάφης

«Είμαι Κωνσταντινοπολίτης την καταγωγήν, αλλά εγεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια – σ’ ένα σπίτι της Οδού Σερίφ. Μικρός πολύ έφυγα, και αρκετό μέρος της παιδικής μου ηλικίας το πέρασα στην Αγγλία. Κατόπιν επεσκέφθην την χώραν αυτήν μεγάλος, αλλά για μικρόν χρονικό διάστημα. Διέμεινα και στην Γαλλία. Στην εφηβική μου ηλικίαν κατοίκησα υπέρ τα δύο έτη στην Κωνσταντινούπολι. Στην Ελλάδα είναι πολλά χρόνια που δεν επήγα. Η τελευταία μου εργασία ήταν υπαλλήλου εις ένα κυβερνητικό γραφείον εξαρτώμενο από το Υπουργείον των Δημοσίων Έργων της Αιγύπτου. Ξέρω Αγγλικά, Γαλλικά, και ολίγα Ιταλικά».

Νικόλας Αλεξίου

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Άρτα. Είναι απόφοιτος του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών και της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης «Δήλος». Σπούδασε βυζαντινή μουσική και έχει παρακολουθήσει σεμινάρια θεάτρου, τραγουδιού και κινηματογράφου με τους Μάγια Λυμπεροπούλου, Σταύρο Τσακίρη, Mike Tweddle, Αντώνη Διαμαντή, Κώστα Γεωργουσόπουλο, Νένη Ζάππα, Νίκο Γραμματικό, Χρήστο Βούπουρα. Έλαβε μέρος στις παραστάσεις: «Το Κουκλόσπιτο» του Χένρικ Ίψεν (Σκην. Δ. Φοινίτσης), «opus IV – Ο ΠΕΛΕΚΑΝΟΣ» του Γιόχαν Άουγκουστ Στρίντμπεργκ (Σκην. Δ. Φοινίτσης), «Βάτραχοι» του Αριστοφάνη (Σκην. Αντ.Διαμαντής), «Πεντηκοστή» του David Edgar (Σκην. Αγγ. Γκιργκινούδη), «Ιώβ – Αυτοβιογραφία» και «Ζαν ντ’ Αρκ - Ένα ροκ ορατόριο για τα θαύματα» (Σκην. Σταύρος Τσακίρης), «Όπως σας αρέσει» του Σαίξπηρ, «Οιδίπους Τύραννος - Κρουστών χρησμός για τον Οιδίποδα» (Σκην. Θεόδωρος Εσπίριτου), «Marlene» της Pam Gems (Σκην. / Χορογ. Razvan Mazilu), «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» του Σαίξπηρ (Σκην. Ισίδωρος Σιδέρης), «Παλιάτσοι» του R. Leoncavallo (Σκην. Franco Zeffirelli) κ.α. Έχει παίξει στη μεγάλου μήκους ταινία «Πανδώρα» του Γιώργου Σταμπουλόπουλου και συμμετείχε στην τηλεοπτική σειρά «Το 10» της Πηγής Δημητρακοπούλου. Έχει σκηνοθετήσει το θεατρικό αναλόγιο «Κάτω από το Γαλατόδασος - Ένα έργο για φωνές» του Ντύλαν Τόμας για το Φεστιβάλ Παλιάς Πόλης «Ημέρες Ρεθύμνου». Από το 2013 ζει και εργάζεται στο Ηράκλειο.

Κωστής Μακάκης

Γεννήθηκε το 1981 στο Ηράκλειο και μεγάλωσε στην Επισκοπή Ηρακλείου. Σπούδασε στο «Τμήμα Θεάτρου» του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κατά τη διάρκεια της φοίτησής του εργάζεται ως βοηθός σκηνογράφου και τεχνικός σκηνής σε παραστάσεις θεάτρων στη Θεσσαλονίκη. Έργα του παίρνουν μέρος σε εκθέσεις της πόλης και του εξωτερικού. Παράλληλα ασχολείται και προβάλλει τη μουσική του τόπου του σε εκδηλώσεις και φεστιβάλ ανά την Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 2006 επιστρέφει στο Ηράκλειο, όπου μέχρι σήμερα ασχολείται με το θέατρο στην εκπαίδευση. Έχει συνεργαστεί με θέατρα της πόλης, για τα οποία σχεδιάζει τα σκηνικά των παραστάσεων. Μεγάλο μέρος της δημιουργίας του σχετίζεται με τη μουσική, αφού διαρκώς βηματίζει ανάμεσα σε διάφορα μουσικά όργανα και διάφορα μουσικά είδη, με αναφορά πάντα τη μουσική του λαού. Συνεργάζεται με πολλούς μουσικούς της Κρήτης και της Ελλάδας, συμμετέχοντας σε μουσικά γεγονότα.

Ελένη Τζαγκαράκη

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης. Οι σπουδές της περιλαμβάνουν Δίπλωμα Βασικών Σπουδών Τέχνης και Σχεδίου και bachelor Καλών Τεχνών στον τομέα της χαρακτικής στο Πανεπιστήμιο της Ουαλίας (Κάρντιφ), Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στην Πολυμορφική Χαρακτική στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αγγλίας και παρακολούθηση μαθημάτων στην ΑΣΚΤ Αθηνών. Είναι μέλος του Εικαστικού Επιμελητηρίου Ελλάδος. Έχει λάβει μέρος στην 8η Διεθνή Μπιενάλε του Παντρού στην Σαρδηνία. Έχει εκθέσει στην Ελλάδα, στο Ηνωμένο Βασίλειο, στο Βέλγιο, στην Ιταλία, στη Νότιο Αφρική, στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και στην Ολλανδία, όπου και υπάρχουν έργα της. Εργάζεται ως εκπαιδευτικός εικαστικών μαθημάτων.

Δημήτρης Φοινίτσης

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ηράκλειο της Κρήτης σε μικρασιατική οικογένεια. Σπούδασε στο μεταπτυχιακό τμήμα Δημιουργικής Γραφής της Παιδαγωγικής Σχολής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (διπλωματική εργασία στο Θεατρικό Έργο), στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών – Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (κατεύθυνση Θεατρολογίας με διπλωματική εργασία στη Σκηνοθεσία), στο Scuola di Lettere e Filosofia - Universita degli Studi di Genova, στη Δραματική Σχολή Αθηνών, στην Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης «Θεμέλιο» και στη Σχολή Δημοσιογραφίας «ΑΝΤ1». Έχει γράψει θεατρικά έργα, μονολόγους, διηγήματα και παραμύθια. Εργάστηκε επί σειρά ετών στον έντυπο και τον ηλεκτρονικό Τύπο της Αθήνας και της περιφέρειας ως πολιτιστικός συντάκτης, εκφωνητής ειδήσεων και ραδιοφωνικός παραγωγός. Μετά από συνεργασίες στις κρατικές σκηνές και το ελεύθερο θέατρο εγκατέλειψε το επάγγελμα του ηθοποιού για να στραφεί –καλλιτεχνικά- στη σκηνοθεσία. Δημιουργός και σκηνοθέτης της «Ομάδας Παραστατικών Τεχνών προΤΑΣΗ» (www.protasi.org), έχει ανεβάσει κλασσικά και σύγχρονα έργα σε, κυρίως, μη θεατρικούς χώρους. Μεταξύ άλλων έχει καταπιαστεί με κείμενα των Γιόχαν Άουγκουστ Στρίντμπεργκ («Δεσποινίς Τζούλια», «Η πιο δυνατή», «Ο Πελεκάνος»), Γιάννη Ρίτσου («Φιλοκτήτης», «Η Σονάτα του Σεληνόφωτος»), Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη (πασχαλινά και χριστουγεννιάτικα διηγήματα), Έλενα Σοπράνο («Η Ταξιθέτρια»), Χουάν Κάρλος Ρούμπιο («Οι πληγές του ανέμου»), Μαρία Μπενέτ Ι Ζουρνέτ («Υπόγειο»), Άκη Δήμου («Ανδρομάχη ή Τοπίο Γυναίκας στο Ύψος της Νύχτας»), Ανδρέα Φλουράκη («Κάσσυ»), Κλαίρης Λιονάκη («Πραγματικότητα»), Ράινερ Μαρία Ρίλκε («Ελεγείες του Ντουίνο»), Γκότφριντ Άουγκουστ Μπύργκερ («Λεονώρα»), Κωνσταντίνου Θεοτόκη («Κορφιάτικες Ιστορίες»), Γιώργη Γρ. Σταματάκη («Η Ωραία Αθοκουτάλα»). Εκτός ομάδας ανέλαβε τη σκηνοθετική επιμέλεια των θεατρικών έργων «Balance» στις Αναγνώσεις του Εθνικού Θεάτρου, «Μήδεια show» στο Φόρουμ Σύγχρονης Δραματουργίας του Ι.Τ.Ι. στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, την επετειακή συναυλία της Φιλαρμονικής Εταιρείας Μάντζαρος «Μάνος Χατζιδάκις: 20 χρόνια μετά…» στο ανοιχτό θέατρο του Μον Ρεπό της Κέρκυρας και την απόδοση - διασκευή - σκηνοθεσία του θεατρικού έργου «Το κουκλόσπιτο» του Χένρικ Ίψεν, στην Κεντρική Σκηνή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης. Τα τελευταία χρόνια διδάσκει το μάθημα της Θεατρικής Αγωγής σε δημόσια σχολεία στη Ρόδο, την Κέρκυρα και την Κρήτη, ενώ παράλληλα διοργανώνει εργαστήρια θεατρικής γραφής στα μέρη που εργάζεται. Από τις Εκδόσεις Αιγόκερως κυκλοφορούν η πρώτη τετραλογία θεατρικών έργων του με γενικό τίτλο «Dominatrix», ένα δίπτυχο έργων docudrama με γενικό τίτλο «ΕΓΚΑΤΑλελειμμένοι» και μια τριλογία αρχαιόθεμων έργων με γενικό τίτλο «BELLEΛΕΝ». Το τελευταίο έργο του «BELLEΛΕΝ – Η (αιώνια) τραγωδία της Ελένης», σε παραγωγή του Χοροθεάτρου Λυδία Λίθος, περιοδεύει στην Ελλάδα και το εξωτερικό σε σκηνοθεσία του ίδιου.

ΚΕΝΤΡΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΩΝ

Κύπρου 91Α & Σικίνου 35Α

Κυψέλη

213 00 40 496

69 45 34 84 45

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

site|facebook|instagram|twitter

 

ΠΡΟΣΒΑΣΗ

με αυτοκίνητο: εύκολο παρκάρισμα|με λεωφορείο (στάση Καλλιφρονά): 054, 608, 622, Α8, Β8|με τρόλεϊ (στάση Καλλιφρονά): 3, 5, 11, 13, 14|(στάση Πλατεία Κυψέλης): 2, 4|με ΗΣΑΠ: Άγιος Νικόλαος (12 λεπτά με τα πόδια)