Την ερχόμενη Τρίτη θα πραγματοποιηθεί η κηδεία της Ζωής Λάσκαρη.
Σύμφωνα με ανάρτηση της οικογένειάς της στο Φέισμπουκ, η κηδεία θα γίνει την Τρίτη 22 Αυγούστου 2017 και ώρα 13:00 από τον Ιερό Ναό Αγ. Διονυσίου, οδός Σκουφά. Η ταφή θα γίνει στο Α Νεκροταφείο Αθηνών.
Η οικογένεια της σημαντικής ηθοποιού παρακαλεί, αντί στεφάνων, να γίνουν δωρεές στην Κιβωτό του πατέρα Αντώνιου (τηλ.: 210 5141953).
Μια από τις μεγαλύτερες σταρ του παλιού ελληνικού κινηματογράφου και του θεάτρου η Ζωή Λάσκαρη έφυγε σήμερα από την ζωή. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες βρέθηκε νεκρή στο σπίτι της στο Πόρτο Ράφτη. Η Ζωή Λάσκαρη σημάδεψε με τις ερμηνείες της την χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου, ενώ σε όλη της την πορεία ανέβασε σπουδαίες θεατρικές παραστάσεις.
Η Ζωή Λάσκαρη, ξεκίνησε την καριέρα της κερδίζοντας τον τίτλο της «Σταρ Ελλάς», το 1959. Το πραγματικό της όνομα ήταν Ζωή Κουρούκλη (ίδιο με της εξαδέλφης της Zωής Kουρούκλη, γνωστής τότε τραγουδίστριας).
Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη, τον Δεκέμβριο του 1944. Στα τέλη της δεκαετίας του ’60 ήταν –μαζί με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και την Τζένη Καρέζη– μια από τις εμπορικότερες σταρ του ελληνικού κινηματογράφου.
Το 1966 κάνει την πρώτη της θεατρική εμφάνιση στην Κύπρο με τα έργα Μιας πεντάρας νιάτα των Γιαλαμά-Πρετεντέρη, Η παγίδα του Pομπέρ Τομά και το Βαθιά γαλάζια θάλασσα του Ράτιγκαν.
Στις θεατρικές σκηνές της Αθήνας εμφανίζεται το 1970 με το έργο του Γιάννη Δαλιανίδη Μαριχουάνα Στοπ ενώ ακολουθούν η μεγάλη θεατρική επιτυχία Εραστές του ονείρου του Γιάννη Δαλιανίδη μαζί με τον Tόλη Bοσκόπουλο (1972). Aκολούθως, Ο άνθρωπος που γύρισε από τον γύψο των Κώστα Καραγιάννη και Νίκου Καμπάνη, Πώς να κερδίσετε τον άντρα σας του Σμιθ (1975), Ξυπόλητη στο Πάρκο του Νηλ Σάϊμον (1977) και Η κυρία του Μαξίμ του Ζωρζ Φεϊντό (1979).
Παράλληλα συμμετείχε σε μεταφορές θεατρικών έργων για την τηλεόραση, από το αντίστοιχο τμήμα της EPT.
Ακολουθούν τα θεατρικά έργα: Φρύνη η εταίρα του Γιώργου Ρούσσου (1980), Παντρεύομαι τον άντρα μου του Νόρμαν Κράσνα (1980), Εγώ, εσύ και ο άλλος του Τζιν Κερ (1982), Οι άντρες προτιμούν τις ξανθές» της Ανίτα Λος (1983), Μις Πέπσι του Μπρουνό (1984) και Η Ντόρις και ο γυαλάκιας του Μπιλ Μάνχοφ (1984).
Το 1990 ο Μίνως Βολανάκης την σκηνοθετεί στην μεγάλη θεατρική επιτυχία Καινούρια Σελίδα του Νηλ Σάϊμον και το 1994 ο Ανδρέας Βουτσινάς στο Ορφέας στον Άδη του Τέννεση Ουίλιαμς, σε συνεργασία με το ΚΘΒΕ. Aκολουθούν τα έργα: Τρελοί για έρωτα του Σαμ Σέπαρντ (1995), Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ του Άλμπι (1996), πάλι σε συνεργασία με το ΚΘΒΕ, Τρεις ψηλές γυναίκες του Άλμπι (1996), Τρωάδες του Ευριπίδη (1996), Το μακρύ ταξίδι μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα του Eυγένιου Ο’ Νηλ (1997), Η συνάντηση του Νάντας (2000), Σκηνές Γάμου του Άλμπι (2000), σε συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας, Ευαίσθητη Ισορροπία του Άλμπι (2003), Διαμάντια και μπλουζ της Λούλας Αναγνωστάκη (2006), Άλμα Μάλερ του Ρον Χάρτ (2009), Ρόουζ του Μάρτιν Σέρμαν (2011) και Ωραία Xρόνια του Xάρολντ Πίντερ (2013).
