Tο #greekonomics έγινε viral στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τις τελευταίες ημέρες, καθώς ο γνωστός καθηγητής Οικονομικών, Κοσμάς Μαρινάκης, που είναι πίσω από το συγκεκριμένο κανάλι στο youtube, κατήγγειλε ότι μετά από νομικές πιέσεις που δέχθηκε αναγκάστηκε να κατεβάσει ένα συγκεκριμένο βίντεο που είχε αναρτήσει.
Το βίντεο με τίτλο «Το Τρίγωνο της Διαπλοκής» περιγράφει μέσα σε λίγα λεπτά με τρόπο κατανοητό τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί εν πολλοίς η διαπλοκή ανάμεσα σε πολιτικούς, μεγάλες επιχειρήσεις και ΜΜΕ στη χώρα μας.
Όμως το συγκεκριμένο βίντεο και ιδιαίτερα μια αναφορά φαίνεται πως προκάλεσαν αντιδράσεις με αποτέλεσμα, όμως αναφέρει ο Κοσμάς Μαρινάκης, να αναγκαστεί να το κατεβάσει από το youtube (το βίντεο ανέβηκε αργότερα μέσω άλλων λογαριασμών και μπορείτε να το παρακολουθήσετε πιο κάτω).
Στο μήνυμά του ο καθηγητής, που ζει και εργάζεται στη Σιγκαπούρη, κάνει λόγο για νομικές διαδικασίες από μεγάλο τηλεοπτικό σταθμό και γνωστό δημοσιογράφο, ενώ σήμερα με νέο tweet κατονομάζει τον ΣΚΑΪ και τον Άρη Πορτοσάλτε.
Προχώρησε, όμως και σε μια ακόμη καταγγελία ακόμη πιο ανησυχητική, αναφέροντας ότι το βράδυ της Δευτέρας έλαβε χώρα περιστατικό εκφοβισμού οικογενειακού του προσώπου στην Ελλάδα.
«Δεν είμαι πολιτικός, δεν είμαι δημοσιογράφος, δεν είμαι τηλεοπτικό δίκτυο, δεν έχω πλάτες και τσέπες να διεξάγω δικαστικούς αγώνες και να πληρώνω προσωπική ασφάλεια. Ένας πανεπιστημιακός δάσκαλος είμαι που προσπαθώ μέσα από ένα κανάλι στο youtube να κάνω έστω αυτό το κοινό που με παρακολουθεί να μάθει να σκέφτεται ανεξάρτητα, να κρίνει μόνο του και να κατανοήσει πως η οικονομία επηρεάζει τη ζωή του.» σχολίασε με νόημα.
Επιχειρηματίες που χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ ιδιοκτησίας τους για να πλήξουν αντίπαλα συμφέροντα, και αξιοποίηση της κρατικής ή εμπορικής διαφήμισης ως «όπλο» επηρεασμού, καταγράφονται στην έκθεση του Διεθνούς Ινστιτούτου Τύπου για τον έλεγχο των ΜΜΕ στην Ελλάδα.
Ο έλεγχος των Μέσων στην Ευρώπη λαμβάνει διάφορες μορφές, με το πιο «προηγμένο» μοντέλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση να έχει αναπτυχθεί στην Ουγγαρία. Τι συμβαίνει εκεί;
Το «φαινόμενο του ελέγχου» στα Μέσα Ενημέρωσης περιλαμβάνει τον έλεγχό τους από πολιτικά ή επιχειρηματικά συμφέροντα, τα οποία συνεργάζονται προκειμένου να ασκήσουν επιρροή, να ελέγξουν το αφήγημα και να εξυπηρετήσουν τους δικούς τους πολιτικούς και οικονομικούς σκοπούς. Οι κυβερνήσεις επωφελούνται από τη θετική κάλυψη με αντάλλαγμα τη χρηματοδότηση με τη μορφή κρατικών επιχορηγήσεων ή και επικερδών συμβάσεων σε άλλους τομείς της οικονομίας.
«Ο έλεγχος των Μέσων Ενημέρωσης για την εξυπηρέτηση συμφερόντων, είτε πολιτικών είτε επιχειρηματικών, είναι θέμα βαθιάς ανησυχίας για όλους όσοι πιστεύουν στην ισχυρή, ανεξάρτητη δημοσιογραφία», σχολίασε στο Solomon ο Oliver Money-Kyrle, υπεύθυνος Συνηγορίας του IPI για την Ευρώπη, με αφορμή τη δημοσίευση της έκθεσης. «Η δημοσιογραφία πρέπει να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, όλα τα άλλα είναι δημόσιες σχέσεις ή προπαγάνδα».
Τα βασικά συμπεράσματα της έκθεσης για την Ελλάδα είναι τα εξής:
Η «τοξική» αλληλεξάρτηση των Μέσων, του κράτους, και των τραπεζών είναι ανεξέλεγκτη παρά τις μέτριες προσπάθειες βελτίωσης της κατάστασης τα τελευταία χρόνια.
Η αδύναμη ή ανύπαρκτη ρύθμιση του μιντιακού τοπίου τις προηγούμενες δεκαετίες, σε συνδυασμό με τη μερική έλλειψη διαφάνειας ως προς την πραγματική ιδιοκτησία τους, συνέβαλε επίσης στον έλεγχο τους.
Η κρατική χρηματοδότηση χρησιμοποιείται παραδοσιακά από τις κυβερνήσεις ως όπλοεπηρεασμού των Μέσων. Ο αντίκτυπος των πρόσφατων κυβερνητικών μεταρρυθμίσεων δεν έχει φανεί ακόμα.
Η ιδιωτική διαφήμιση και τα τραπεζικά δάνεια δημιουργούν ένα τοπίο όπου η οικονομική εξάρτηση από τις τράπεζες και τις εταιρείες θέτει τη δημοσιογραφική ανεξαρτησία σε υψηλό κίνδυνο.
Από το 2010, παρατηρείται σταθερά η εμφάνιση ανεξάρτητων Μέσων δίχως δεσμούς με κυβερνήσεις ή επιχειρηματικά συμφέροντα. Προσπαθούν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του κοινού μέσω του ερευνητικού ρεπορτάζ, παρά τις έντονες πολιτικές και οικονομικές πιέσεις, αλλά δεν έχουν ορατότητα και επιρροή.
Μια μικρή μερίδα δημοσιογράφων που εργάζονται σε μεγαλύτερα Μέσα προσπαθούν να γράψουν για υποθέσεις διαφάνειας και διαφθοράς. Την ίδια στιγμή, η αυτολογοκρισία είναι σε υψηλά επίπεδα.
Παρότι η ΕΡΤ έχει σταθεροποιηθεί μετά από χρόνια κρίσης και αποκτήσει έναν λιγότερο κομματικό χαρακτήρα, τόσο αυτή όσο και το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων εξακολουθούν να υπόκεινται σε πολιτικό έλεγχο και επιρροή.
Μεταξύ άλλων, οι προτάσεις της έκθεσης του IPI εστιάζουν στην ανάγκη να υπάρξει διαφάνεια γύρω από: την πραγματική ιδιοκτησία των Μέσων και τον βαθμό συγκέντρωσής τους, τη διανομή της κρατικής διαφήμισης, καθώς και τον διορισμό των διοικητικών συμβουλίων σε ΕΡΤ και Αθηναϊκο-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ).
Παράλληλα, η έκθεση καλεί για τη δημιουργία ενός -ανεξάρτητου από παρεμβάσεις- ισχυρού ταμείου για την υποστήριξη της περιφερειακής, της κοινοτικής και της ερευνητικής δημοσιογραφίας δημοσίου συμφέροντος στην Ελλάδα.
Όσον αφορά την εξάρτηση των ΜΜΕ η έκθεση τονίζει πως κεντρικό στοιχείο στη διαδικασία ελέγχου των Μέσων αποτελεί η οικονομική εξάρτησή τους από την κρατική στήριξη και τη διαφήμιση, η οποία τα καθιστά ευάλωτα σε παρεμβάσεις ή και σε αυτολογοκρισία.
Η σχέση μεταξύ των τραπεζών και των Μέσων είναι επίσης συνυφασμένη με πολιτικά συμφέροντα. Επί δεκαετίες, οι ελληνικές τράπεζες έδιναν δάνεια που τα μεγάλα Μέσα αδυνατούσαν να αποπληρώσουν. Όταν ξεκίνησε η χρηματοπιστωτική κρίση το 2009, η φούσκα έσκασε, προκαλώντας την κατάρρευσή τους.
Όσον αφορά στη χαμηλή η εμπιστοσύνη των πολιτών στα ΜΜΕ, η έκθεση επισημαίνει πως, ο έλεγχος στα Μέσα μεταξύ άλλων επηρεάζει αρνητικά την εμπιστοσύνη του κοινού. Στην ετήσια παγκόσμια μελέτη που διεξάγει το Ινστιτούτο Reuters, τα ελληνικά Μέσα κατατάσσονται σταθερά στις χαμηλότερες θέσεις.
Το 2016, σε σύνολο 26 χωρών, η Ελλάδα κατέλαβε την τελευταία θέση, με μόνο το 20% των ερωτηθέντων να επιβεβαιώνει ότι μπορεί να εμπιστεύεται τα Μέσα τις περισσότερες φορές.
Στην έκθεση του Reuters Institute Digital News Report για το 2023 η Ελλάδα ήταν και πάλι ανάμεσα στις χώρες με το χαμηλότερο ποσοστό εμπιστοσύνης, με 19%.
[Το πλήρες κείμενο της έκθεσης, που επιμελήθηκε η δημοσιογράφος του Solomon Δανάη Μαραγκουδάκη, και στο οποίο περιλαμβάνονται βελτιωτικές συστάσεις, είναι διαθέσιμο εδώ]
Τα περισσότερα από 124 χιλιάδες αρχεία, συμπεριλαμβανομένων 83 χιλιάδων μέιλ, που διέρρευσαν στη βρετανική εφημερίδα και περιήλθαν στην κατοχή της Διεθνούς Κοινοπραξίας Ερευνητικής Δημοσιογραφίας, φέρνουν στο φως, μεταξύ άλλων, τη μυστική στήριξη που παρείχε ο Γάλλος Πρόεδρος στην εταιρεία ιδιαίτερα όταν ήταν υπουργός Οικονομίας, την περίοδο 2014 - 2016.
Ο Εμανουέλ Μακρόν είχε συναντηθεί τουλάχιστον 4 φορές με στελέσχη της εταιρείας και τον πρώην επικεφαλής και δημιουργό της Uber, Τράβις Κάλανικ, ενώ είχε υπογράψει και διάταγμα που χαλάρωνε τις απαιτήσεις για την αδειοδότηση των οδηγών της Uber, παρά τις αντιδράσεις από τους οδηγούς ταξί.
Οι Γάλλοι οδηγοί ταξί είχαν εξοργιστεί ιδιαίτερα με την κυκλοφορία του UberPop το 2014 - μιας υπηρεσίας που επέτρεπε σε οδηγούς χωρίς άδεια να προσφέρουν υπηρεσίες ταξί, σε πολύ χαμηλότερες τιμές. Τα δικαστήρια και το κοινοβούλιο το απαγόρευσαν, αλλά η Uber διατήρησε την υπηρεσία σε λειτουργία καθώς αμφισβήτησε τον νόμο. Λίγο αργότερα ο Μακρόν υπέγραψε τη σχετική απόφαση για να ευνοήσει.
Βασιζόμενη στις μαρτυρίες διαφόρων προσώπων και σε ντοκουμέντα, συμπεριλαμβανομένων πολλών SMS που είχαν ανταλλαχθεί, η έρευνα καταλήγει στο συμπέρασμα πως ενδεχομένως να είχε συναφθεί μυστική «συμφωνία» ανάμεσα στην Uber και τον Μακρόν στο Μπερσί.
Η εφημερίδα κάνει λόγο για συναντήσεις στο γραφείο του υπουργού και για πολλές συζητήσεις (σε κατ’ ιδίαν ραντεβού, κατά τη διάρκεια τηλεφωνικών κλήσεων, μέσω SMS...) ανάμεσα στην Uber και τον Εμανουέλ Μακρόν ή συμβούλους του, βασιζόμενη κυρίως στους απολογισμούς αυτών των επαφών, που συντάχθηκαν από τον λομπίστα Μαρκ Μακγκάν. Επισήμανε πρακτικές προορισμένες να βοηθήσουν την εταιρία να εδραιώσει τη θέση της στη γαλλική αγορά, για παράδειγμα η υπόδειξη η εταιρεία να στέλνει έτοιμες τροπολογίες, «με το κλειδί στο χέρι», σε βουλευτές.
Ερωτηθείσα σχετικά από το Γαλλικό Πρακτορείο, η γαλλική θυγατρική της Uber επιβεβαίωσε ότι υπήρξαν συναντήσεις με τον Μακρόν, υποστηρίζοντας ωστόσο πως «αφορούσαν τον τομέα ευθύνης του ως υπουργού Οικονομίας και Πληροφορικής», καθ’ ύλην αρμόδιου για τη δραστηριότητά της. Παράλληλα επισήμανε την αναστολή της υπηρεσίας Uber Pop, που προσέφερε από τον Φεβρουάριο του 2014 ως το 2015 κι επέτρεπε σε χρήστες να καλούν ιδιώτες οδηγούς, όχι κατόχους άδειας ταξί ή δικούς της εργαζόμενους. Η αναστολή της υπηρεσίας «δεν ακολουθήθηκε από πιο ευνοϊκή ρύθμιση», όπως θα υπεδείκνυε η ιδέα πως είχε συναφθεί μυστικό «deal», επέμεινε η γαλλική θυγατρική της Uber.
Δεκάδες εκατομμύρια σε δημόσιες σχέσεις και στρατολόγηση πολιτικών
Επίσης, από τα χιλιάδες αρχεία προκύπτει πώς η πρώην επίτροπος ψηφιακής τεχνολογίας της ΕΕ Neelie Kroes, από τους κορυφαίους αξιωματούχους των Βρυξελλών, βρισκόταν σε συνομιλίες για να ενταχθεί στην Uber πριν λήξει η θητεία της - και στη συνέχεια άσκησε κρυφά πιέσεις για χάρη της εταιρείας, για ενδεχόμενη παραβίαση των κανόνων δεοντολογίας της ΕΕ.
Τα έγγραφα αποκαλύπτουν πώς μέσω μιας προσπάθειας με λομπίστες και δημόσιες σχέσεις 90 εκατομμυρίων δολαρίων, η Uber στρατολόγησε πολιτικούς για να τη βοηθήσουν στην εκστρατεία της να εισέλθει στην ευρωπαϊκή βιομηχανία ταξί.
Σε αυτό το πλαίσιο, πρόσφερε μετοχές της σε πολιτικές προσωπικότητες στη Ρωσία και τη Γερμανία και πλήρωσε σε ερευνητές «εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια για να δημοσιεύσουν έρευνες για τα οφέλη του οικονομικού της μοντέλου», αναφέρει η βρετανική εφημερίδα Guardian.
Παράλληλα, γίνεται γνωστό ότι ο πρώην ιδιοκτήτης της εταιρείας διέταξε προσωπικά να διαγραφούν όλα τα ηλεκτρονικά αρχεία για να εμποδίσει τις Αρχές να αποκτήσουν πρόσβαση σε δεδομένα κατά τη διάρκεια αστυνομικών ερευνών. Συγκεκριμένα, σε τουλάχιστον έξι χώρα υπήρχε ο «διακόπτης θανάτου», ένα σύστημα που με την ενεργοποίησή του καθιστούσε αδύνατη την πρόσβαση στους υπολογιστές της εταιρείας.
Στο πλαίσιο των αποκαλύψεων παρουσιάζεται το παράδειγμα αστυνομικής εφόδου στο Άμστερνταμ, όπου ο ίδιος ο Τράβις Κάλανικ έδωσε εντολή στους εργαζόμενους να χρησιμοποιήσουν άμεσα το συγκεκριμένο εργαλείο.
Η διαρροή εγγράφων εκτείνεται σε περίοδο πέντε ετών από το 2013 έως το 2017, όταν η Uber διοικούνταν από τον συνιδρυτή της Τράβις Κάλανικ.
Σύμφωνα με τον Guardian, τα μηνύματα που διέρρευσαν υποδηλώνουν ότι τα στελέχη της Uber δεν έτρεφαν αυταπάτες για το γεγονός ότι παραβιάζονταν νόμοι εκ μέρους της εταιρείας, με ένα στέλεχος να αστειεύεται ότι έγιναν «πειρατές» και ένα άλλο να παραδέχεται: «Είμαστε παράνομοι».
Τα Uber Files αποκαλύπτουν επίσης ότι η εταιρεία μπορούσε να γλιτώσει φόρους εκατομμυρίων μεταφέροντας τα κέρδη της μέσω των Βερμούδων και άλλων φορολογικών παραδείσων και στη συνέχεια «προσπαθούσε να στρέψει αλλού την προσοχή των φορολογικών αρχών βοηθώντας τις αρχές να μαζέψουν φόρους από τους οδηγούς της».
Σε μία ανταλλαγή μηνυμάτων ακόμη, ο Τράβις Κάλανικ εμφανίζεται να απορρίπτει τις ανησυχίες ορισμένων στελεχών ότι το να σταλούν οι οδηγοί Uber να διαδηλώσουν στη Γαλλία μπορεί να τους εκθέσει στον κίνδυνο βίας από οργισμένους οδηγούς της βιομηχανίας ταξί. «Πιστεύω πως αξίζει τον κόπο», φαίνεται να είπε. Όπως δήλωσε κιόλας ένα πρώην στέλεχος της εταιρείας στον Guardian, επρόκειτο για μια στρατηγική της εταιρείας, η οποία σκόπευε ουσιαστικά να εργαλειοποιήσει τους οδηγούς, έτσι ώστε να κρατήσει τη διαμάχη «καυτή».
Σύμφωνα με τον Guardian, η Uber υιοθέτησε αντίστοιχες τακτικές σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες (Βέλγιο, Ολλανδία, Ισπανία, Ιταλία …), κινητοποιώντας τους οδηγούς της και ωθώντας τους να διαμαρτύρονται στην αστυνομία όταν έπεφταν θύματα επιθέσεων, με στόχο η εταιρεία να εκμεταλλευθεί την κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης για να αποσπάσει υποχωρήσεις από τις αρχές.
Σε ανακοίνωσή του, εκπρόσωπος του Κάλανικ επισημαίνει ότι «ουδέποτε υπαινίχθηκε ότι η Uber θα πρέπει να επωφεληθεί από τη βία σε βάρος της ασφάλειας των οδηγών». Η Uber αναφέρει επίσης ότι «η συμπεριφορά της στο παρελθόν δεν ήταν ευθυγραμμισμένη με τις σημερινές της αξίες» και σήμερα «είναι μία διαφορετική εταιρεία».
Η είδηση είναι ότι η κοινοπραξία ΜΟΡΕΑΣ που εκμεταλλεύεται τους αυτοκινητόδρομους Κορίνθου-Τρίπολης-Καλαμάτας και Λεύκτρου-Σπάρτης θα λάβει επιδότηση 11 εκατομμύρια ευρώ από το ελληνικό δημόσιο λόγω χαμηλής κυκλοφορίας οχημάτων.
Διαβάζουμε ότι η επιδότηση προβλέπεται από την σύμβαση παραχώρησης του 2007. Ωραίες συμβάσεις υπογράφουν οι αστικές κυβερνήσεις με τους εργολάβους. Αν στραβώσει για κάποιο λόγο η δουλειά για τους εργολάβους το κράτος έρχεται να πληρώσει τα σπασμένα. Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που η κοινοπραξία επιδοτείται λόγω της απαγόρευσης κυκλοφορίας που επιβλήθηκε. Από το 2016 μέχρι σήμερα έχει επιδοτηθεί άλλες επτά φορές δηλαδή οκτώ μαζί με την τελευταία με το ποσό να ανέρχεται συνολικά στα 73,6 εκατομμύρια ευρώ. Αυτές όλες οι επιδοτήσεις που δίνονται ανά εξάμηνο αιτιολογούνται λόγω της χαμηλής κυκλοφορίας οχημάτων.
Έχουμε δηλαδή την εξής κατάσταση. Το κράτος παραχώρησε το έργο και την εκμετάλλευση των αυτοκινητοδρόμων στον ΜΟΡΕΑ και υπέγραψε όρο στην σύμβαση παραχώρησης ότι αν η κυκλοφορία είναι χαμηλή θα επιδοτεί την κοινοπραξία. Δηλαδή το κράτος λειτουργεί ως εγγυητής των κερδών της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Το σκάνδαλο δεν σταματάει εδώ έχει και συνέχεια και μάλιστα με ακόμη μεγαλύτερη χασούρα για το δημόσιο.
Το έργο που ξεκίνησε το 2008 με ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2012 αλλά ο εργολάβος όχι μόνο δεν κατάφερε να το ολοκληρώσει στην ώρα του αλλά χρεοκόπησε κιόλας με αποτέλεσμα να χρειαστεί η παρέμβαση του κράτους με σωσίβιο 250 εκατομμυρίων για να ολοκληρωθεί το έργο.
Η κοινοπραξία θα λάβει τα 250 εκατομμύρια σε εξάμηνες επιδοτήσεις όπως οι παραπάνω σε βάθος 30 ετών. Το επιχείρημα από την κυβέρνηση ήταν ότι η διακοπή του έργου θα αποτελούσε πλήγμα στην προσέλκυση νέων επενδύσεων. Εδώ βλέπουμε την φρενοβλάβεια των νεοφιλελεύθερων. Επιμένουν στην λογική της προσέλκυσης επενδύσεων ακόμα και όταν χρειαστεί να τις επιδοτεί το κράτος.
Οι φορολογούμενοι επιβαρύνονται με 250 εκατομμύρια και πληρώνουν κανονικά διόδιαστους 9 σταθμούς της κοινοπραξίας δηλαδή διπλή επιβάρυνση. Όλα αυτά για να καταστεί βιώσιμη μία επένδυση όπου ο επενδυτής δεν κατάφερε να ολοκληρώσει όπως όφειλε.
Ένα νομότυπο σκάνδαλο κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας που δεν συγκίνησε καθόλου τα ΜΜΕ. Όταν βλέπουμε ποιοι είναι πίσω από τον ΜΟΡΕΑ καταλαβαίνουμε το γιατί. Αυτές είναι οι περίφημες επενδύσεις που υποτίθεται θα φέρουν την ανάπτυξη σύμφωνα με τους απολογητές της ελεύθερης αγοράς. Εμείς πάντως μόνο μαύρες τρύπες βλέπουμε στο δημόσιο και στις τσέπες των φορολογούμενων.
«Δεν έχετε κάτι σημαντικό, δεσποινίς μου. Μην το κουράζετε και επαναλάβετε τις εξετάσεις σε λίγους μήνες, γιατί κάτι μπορεί να βρούμε». Καλά, έπρεπε να πει όλο αυτό το κατεβατό; Δεν μπορούσε να μείνει στο «δεν έχετε κάτι σημαντικό, δεσποινίς μου»;
Από μικρή είχα αλλεργία σε δύο πράγματα: στα νοσοκομεία (εννοείται και τους γιατρούς) και σε κάθε τι που νογάται ως «σημαντικό». Οπότε η συγκεκριμένη φράση του δόκτορος ήταν φυσικό να επιφέρει οξεία αλλεργική κρίση στα έξω μου και διόλου καθησυχαστική ανταπόκριση στα μέσα μου. Ασε που, ως άπειρη από νοσοκομεία, χάθηκα πέντ', έξι φορές στους διαδρόμους, γεμάτους από ασθενείς με βαριά νοσήματα και συγγενείς με απελπισμένα αιτήματα.
Ενώ στα ιδιωτικά... Εκεί μάλιστα. Υπάρχει συνέπεια φιλελεύθερη. Είσαι μικρομεσαίος; Βγαίνεις μικρός σκέτο. Είσαι φτωχός; Δεν μπαίνεις καν. Είσαι πλούσιος, κοινώς τον έχεις τον τρόπο σου; Τότε έχεις και τη χάρη. Οχι του Κυρίου όλων ημών - Αυτός είναι καλός μόνο για δεήσεις: υπέρ υγείας, τις καλές μέρες. Υπέρ αναπαύσεως, τις καθημερινές. Ενώ ο Μαρτίνης... Αυτός μάλιστα. Ηταν πάντοτε εκεί. Καθημερινές και αργίες. Και πάντα υπέρ υγείας. Απλά, όχι ακριβώς για όλους.
Πρώην πρόεδρος του «Ερρίκος Ντυνάν»» ήταν ο Μαρτίνης τότε. Τότε (το 2007) που το «Ντυνάν» ήταν ακόμα κοινωφελές ίδρυμα του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, του οποίου πρόεδρος ήταν και πάλι ο Ανδρέας Μαρτίνης. Και πρόεδρος ήταν, και γνωριμίες είχε, και εξουσία και οφίτσια. Κυρίως, όμως, είχε καλούς φίλους. Πολλούς, πολύ καλούς και, κατά μία διαβολική σύμπτωση, πολύ φιλάσθενους. Περί τα 8.100 κεφάλια μέτρησε το δικαστήριο τα ασθενικά φιλαράκια του, που όλα στο «Ντυνάν» πήγαιναν για νοσηλεία, αλλά ένεκα η φιλία με τον αποπάνω (υπέρτατο αγαθό η φιλία!), σχεδόν τίποτα δεν πλήρωναν. Σέντσι! Είκοσι δύο εκατομμύρια ευρώ ζημιώθηκε το εν λόγω νοσηλευτικό ίδρυμα (εσύ κι εγώ δηλαδή) από τις «φιλίες» του εν λόγω προέδρου (ανάμεσά τους και ο Σημίτης).
Τι φταίν' κι αυτοί, θα μου πεις. Σωστό. Ισως γι' αυτό δεν κάλεσαν κανέναν να καταθέσει. Είχαν τον καημό τους και τον αναστεναγμό τους, ηθικολογίες περί «τελικού λογαριασμού» θα σκέφτονταν; Αφού τους τα χάριζε τα νοσήλια, να τον κοιτάξουν και στα δόντια; Οχι, να είμαστε και λογικοί.
Ηταν όμως και πλεονέκτες. Γιατί ούτε οικονομικά προβλήματα είχαν, ούτε όμως και κανένα δισταγμό να εκμεταλλευτούν κονδύλια που προορίζονταν για αναξιοπαθούντες ασθενείς. Δαπανηρές εξετάσεις; Χάρισμα! Εισαγωγή; Ταχύτατη! Δικαιολογία; Ευθύνη;... Μπαρδόν; Πώς είπατε;
Δικαιολογία δεν ζήτησε κανείς απ' τον Μαρτίνη. Μήτε ευθύνες. Μπορούσε - έκανε. Ελα όμως που τώρα ο ήδη υπόδικος για μίζα 3,1 εκατομμυρίων μάρκων καταδικάστηκε σε κάθειρξη 7 ετών για ζημία 22 εκατομμυρίων ευρώ! Εννοείται με αναστολή. Σε παρακαλώ. Πρόεδρος ήταν, όχι καμιά... καθαριστριούλα, να μπει κατευθείαν στου ιντζιλίμ. Είπαμε, να είμαστε και λογικοί. Δεν θα πάμε εμείς κόντρα στους δεκαδικούς αριθμούς τώρα (Χατζηχρήστος μουστάκια!).
Ενεκα που τα έχω καλά με τους δεκαδικούς αριθμούς (λόγω φυσικού πρότερου επιστημονικού βίου), έκατσα κι έκανα τη διαίρεση. Ηθελα να δω πόσα εκατομμύρια ζημία αντιστοιχούν σε κάθε έτος αναστολής φυλάκισης του πρώην προέδρου της «φιλικής εταιρείας» του «Ντυνάν». Ε, λοιπόν, δεν θα με πιστέψεις. Το αποτέλεσμα ήταν, ποιο λες; Η σταθερά του Αρχιμήδη, γνωστή και ως παγκόσμια σταθερά - ο δημοφιλής για τα μυστήρια που κρύβει, αριθμός «π». Τουτέστιν 3,14 (και κάτι ψιλά).
Φημισμένο ήταν το «π» από τα πανάρχαια χρόνια. Μέχρι και στους Ορνιθες του Αριστοφάνη κάνει μία γκεστ εμφάνιση. Πρόκειται για έναν άρρητο, υπερβατικό αριθμό που ορίζεται ως ο λόγος της περιφέρειας προς τη διάμετρο του κύκλου. Και μπορεί πρώτος ο Αρχιμήδης να τον υπολόγισε με κανόνα και διαβήτη, ωστόσο ο ίδιος, ως αριθμός, δεν είναι κατασκευάσιμος.
Με απλά λόγια, ο κύκλος να τετραγωνιστεί δεν. Εξαιτίας του «π», δεν.
Ελα όμως, που υπάρχουν και κάποια «π» που, όταν προκύπτουν από συγκεκριμένες διαιρέσεις, μπορούν και παραμπορούν. Και κύκλους τετραγωνίζουν και σε γιαλούς αρμενίζουν και τη ζωή εκτός φυλακής (και εντός Βουλής) ατενίζουν... Μαζί και το αύριο που έφτιαξαν για σένα.
"Στεκόμουν πάνω σ’ ένα λόφο και είδα το Παλιό να πλησιάζει, μα ερχόταν σα Νέο. Σέρνονταν πάνω σε καινούργια δεκανίκια που κανένας δεν είχε ξαναδεί και βρωμούσε νέες μυρουδιές σαπίλας που κανείς δεν είχε ξαναμυρίσει", Μπέρτολτ Μπρεχτ.
Όλοι ήταν στο ΣΕΦ, τις τρεις μέρες που μπήκε το μεγάλο "πλυντήριο" με μπλε και πράσινους κόκκους.
Ο γιος του Μητσοτάκη, ο γιος του Παπανδρέου, η κόρη του Γεννηματά, ο Σημίτης, ο Βενιζέλος, ο Σταύρος, ο διαπομπευτής των οροθετικών γυναικών, οι διορισμένοι σύνεδροι για να τιμήσουν το πελατειακό κράτος που αυτοί πρωτοκαθιέρωσαν... όλοι. Το αμαρτωλό ΠΑΣΟΚ των "μαύρων" ταμείων της Siemens, των εκατοντάδων εκατομμυρίων σε χρέη, του χρηματιστηρίου, των εξοπλιστικών και των εκατοντάδων άλλων μεγάλων σκανδάλων... δεν υπάρχει πια. "Ξεπλύθηκε" στην κολυμπήθρα του Κινήματος Αλλαγής... ΦΠΑ.
Το πολιτικό κόμμα που έχει βγάλει μερικούς από τους σπουδαιότερους ποινικούς και πολιτικούς απατεώνες της σύγχρονης ιστορίας της χώρας, δεν υπάρχει πια.
Το κόμμα που καθιέρωσε τη ρεμούλα ως αποδεκτή πολιτική πράξη. Το κόμμα που έβγαλε Τσοχατζόπουλο, Σημίτη, Τσουκάτο, Μαντέλη, Παπακωνσταντίνου, Παπαντωνίου και δεκάδες άλλα ιερά τέρατα της διαπλοκής,έχει τελικά το τέλος που του αξίζει. Να καταντήσει η ακροκεντρώα συνιστώσα και δεκανίκι του Κυριάκου Μητσοτάκη και της ακροδεξιάς του ηγετικής ομάδας. Τους ενώνουν άλλωστε τόσα πολλά: Siemens, “μαύρα” και άραχνα ταμεία, διαπλεκόμενα ΜΜΕ, άδολη αγάπη για τους δανειστές, η κουτάλα με το μέλι που τόσο τους έχει λείψει…
Έβλεπες και άκουγες λοιπόν, στο συνέδριο του ΚΙΝ.ΑΛ., να μιλάνε η Φώφη, ο Σημίτης και ο Βενιζέλος και τ' άλλα παιδιά...και επιβεβαίωνες πως δεν έχουν μετανιώσει για τίποτα. Σα να μην κυβέρνησαν ποτέ. Σα να μη χρεοκόπησαν αυτοί μαζί με τη ΝΔ τη χώρα. Αδίστακτοι μέχρι το τέλος.
Το ΠΑΣΟΚ πέθανε, αλλά η οι στενοί συγγενείς που ήρθαν στην κηδεία, έκαναν ότι δεν το ξέρουν, ότι δεν υπήρξαν ποτέ συνοδοιπόροι.
Το Κίνημα Αλλαγής είναι σαν τον ηθοποιό που έβγαλε πολλά λεφτά από b-movies και βιντεοκασέτες την δεκαετία του ’80 και τώρα έχει αλλάξει όνομα και κάνει τον παρουσιαστή μπίνγκο, σε οίκους ευγηρίας. Σαν ένα φαγητό που έχει μείνει πολλές μέρες στο ψυγείο και που ναι μεν τρώγεται, αλλά τα βακτήρια και οι βλαβεροί μικροοργανισμοί κάνουν πάρτι.
Με τον όρο "συμβίωση" (symbiosis) ή τη "βιολογική αμοιβαιότητα" (mutualism), χαρακτηρίζεται στην επιστήμη της βιολογίας, η σχέση που μπορεί ν΄ αναπτυχθεί μεταξύ ανόμοιων οργανισμών από διαφορετικά βιολογικά είδη και από την οποία ωφελούνται και οι δύο εταίροι που στη προκειμένη περίπτωση έκαστος ονομάζεται "συμβιωτικός οργανισμός". Αυτή είναι πλέον η σχέση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ... Κυριάκου και Φώφης. Παρασιτικά απολιθώματα, ντυμένα με την προβιά του νέου...
