Ο Γρηγόρης Καλομοίρης μέλος της Ε.Ε της ΑΔΕΔΥ, μίλησε στο ραδιόφωνο της ERTopen στους 106.7 στα fm στην Αττική, καλεσμένος στην εκπομπή ραδιοεφημερίδα που παρουσιάζει ο Νίκος Κλέτσας.

  Ο Γρηγόρης Καλομοίρης αναφέρθηκε στις τρέχουσες εξελίξεις, για τα ζητήματα της Αξιολόγησης, καθώς και τα θέματα που αφορούν τον Δημόσιο Τομέα και περιλαμβάνονται στην τρίτη αξιολόγηση και στο καθεστώς των μνημονίων.

 Σχολιάζοντας την παρουσίαση εκδήλωση του υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης, με θέμα την Εθνική Στρατηγική για τη Διοικητική Μεταρρύθμιση ο κ. Καλομοίρης είπε μεταξύ άλλων, πως, "προσπαθούν να πείσουν από την κυβέρνηση ότι υπάρχει και άλλος δρόμος, διαφοροποιούμενοι δήθεν, ενώ συνεχίζουν στον ίδιο δρόμο".

  Επίσης αναφέρθηκε στο θέμα της διαχρονικής ομηρίας των αναπληρωτών εν όψη και αυτής της σχολικής χρονιάς που ξεκινάει.   

Ακόμη μίλησε για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, τις 22 απλήρωτες, «απολυμένες – εργαζόμενες» καθαρίστριες του Υπουργείου Περιβάλλοντος, για την επιχείρηση τρομοκράτησης εργαζομένων και συνδικαλιστικών στελεχών, τα εργατικά δυστυχήματα, τις κινητοποιήσεις το επόμενο διάστημα κατά τη διάρκεια της Δ.Ε.Θ. και την κήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων τον Οκτώβριο.

Σε αυτά και άλλα πολλά σημαντικά θέματα αναφέρθηκε ο κ.Καλομοίρης στο ραδιόφωνο της ΕΡΤopen την Πέμπτη 31 Αυγούστου 2017

Ακούστε το ενδιαφέρον ηχητικό απόσπασμα της #ERTopen εδώ:

«Στην Ευρώπη και στον πλανήτη ολόκληρο, δε χωράει ο ρατσισμός, ο φασισμός, ο πόλεμος και η φτώχεια», είπε μεταξύ άλλων, στο χαιρετισμό του στο αντιρατσιστικό συλλαλητήριο του Σαββάτου 18 Μάρτη, στην Ομόνοια, ο Γρηγόρης Καλομοίρης, μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της ΑΔΕΔΥ και επικεφαλής των δυνάμεων του ΜΕΤΑ στο δημόσιο τομέα. «Ενωνόμαστε», τόνισε, «με τους αγωνιζόμενους αντιφασίστες, αντιρατσιστές σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Στην Αμερική που εξεγείρονται κατά του ρατσιστή δισεκατομμυριούχου Τραμπ, στη Γαλλία που διαδηλώνουν κατά της ισλαμοφοβίας της Λεπέν, στη Βρετανία που διεκδικούν να ανοίξει το Καλαί, στην Αυστραλία που διαδηλώνουν κατά του αποκλεισμού των προσφύγων σε νησιά».

Εργαζόμενοι και λαός, υπογράμμισε ο Γρ. Καλομοίρης,αγωνίζονται για μια Ευρώπη και έναν κόσμο της αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, τους κατατρεγμένους των πολέμων και των δικτατοριών, χωρίς φράχτες, χωρίς στρατόπεδα συγκέντρωσης, χωρίς τη FRONTEX και το ΝΑΤΟ στη Μεσόγειο, που κλείνουν τα σύνορα μετατρέποντας τις θάλασσες σε υγράνεκροταφεία. Αγωνίζονται για να μπει φράχτης στους νεοναζί, «που σηκώνουν κεφάλι αξιοποιώντας την ισλαμοφοβία και τις ρατσιστικές πολιτικές των κυβερνήσεων. Να καταδικαστούν και να μπουν στη φυλακή, οι δολοφόνοι νεοναζί της Χρυσής Αυγής». Εργαζόμενοι και λαός αγωνίζονται για να μπει τέλος στο αιματοκύλισμα των λαών, με τις βάρβαρες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.

«Θέλουμε», σημείωσε ο Γρ. Καλομοίρης, «άσυλο για τους πρόσφυγες, ανοιχτά σύνορα και ανοιχτές πόλεις, ελεύθερη μετακίνηση, όχι κλείσιμο σε στρατόπεδα – γκέτο σε νησιά ή έξω από τις πόλεις. Θέλουμε τα προσφυγόπουλα να μορφώνονται στα σχολεία.
Να μπει τέλος στη ρατσιστική συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας».

Δριμεία κριτική στην κυβέρνηση των… παράτυπων προσφύγων

Εξαπολύοντας επίθεση εναντίον της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, το μέλος της εκτελεστικής επιτροπής και επικεφαλής των δυνάμεων του ΜΕΤΑ στο δημόσιο τομέα Γρ. Καλομοίρης, επισήμανε ότι η κυβέρνηση και το μνημονιακό κράτος υλοποιούν την πολιτική της Ευρώπης – φρούριο και των κλειστών συνόρων, που αντιμετωπίζει ως εισβολείς τα θύματα των πολέμων και της ακραίας φτωχοποίησης που προκάλεσαν οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές της Δύσης.

Όσον αφορά στην ποινικοποίηση της αλληλεγγύης από την κυβέρνηση, ο Γρ. Καλομοίρης κατήγγειλε την τακτική της και την κατ’ ευφημισμό «αλληλεγγύη» της στο προσφυγικό, τη στιγμή που «το υπουργείο Μετανάστευσης καταστέλλει την πρόσβαση των αλληλέγγυων στους χώρους διαβίωσης των προσφύγων», τη στιγμή που η μέριμνα των προσφύγων «έχει μετατεθεί εξ ολοκλήρου σε αδιαφανώς επιλεγμένες ΜΚΟ, γύρω από τις οποίες έχει στηθεί ένας ολόκληρος μηχανισμός που κάνει “μπίζνες” με τα διεθνή κονδύλια που προορίζονται για την υποστήριξή τους».
Αποτέλεσμα; Χιλιάδες πρόσφυγες εξακολουθούν να ζουν μέσα σε σκηνές, σε αποθήκες ή γήπεδα, μακριά από τον οικιστικό ιστό, χωρίς στοιχειώδη μέσα για τη φροντίδα ευάλωτων προσώπων, χωρίς ζεστό νερό και θέρμανση, χωρίς επαρκή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, χωρίς πρόσβαση όλων των παιδιών στην περιορισμένη, έστω, εκπαίδευση που τους παρέχεται στα ελληνικά σχολεία.

Ο κόσμος της εργασίας και της αλληλεγγύης «φράχτης» στο ρατσισμό και φασισμό

Απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ, συμπλήρωσε ο Γρ. Καλομοίρης, «ορθώνεται το αντιρατσιστικό, αντιφασιστικό και αντιπολεμικό κίνημα, ο κόσμος της αλληλεγγύης των απλών ανθρώπων που καταλαβαίνει και αγκαλιάζει τα θύματα της φτώχειας και του πολέμου. Κινητοποιείται μαζικά κατά της ισλαμοφοβίας, του ρατσισμού και του σεξισμού του πλανητάρχη Τραμπ σε όλο τον πλανήτη. Οι πρόσφυγες που διαμαρτύρονται για τις άθλιες συνθήκες στα προσφυγικά στρατόπεδα από τη Μόρια ως τη Ριτσώνα και το Ελληνικό. Οι εκπαιδευτικοί και οι κάτοικοι στις γειτονιές γύρω από τα σχολεία που φιλοξενούν προσφυγόπουλα και αγκαλιάζουν τους νέους μικρούς μαθητές σαν δικά τους παιδιά. Οι διαδηλωτές που απαιτούν καταδίκη των νεοναζί της ΧΑ στη δίκη της εγκληματικής οργάνωσης, την απέλαση του φασισμού από τις γειτονιές και τα σχολεία μας».

«Φράχτης» στις ρατσιστικές, φασιστικές, ιμπεριαλιστικές πολιτικές κυβέρνησης και ΕΕ, στέκονται επίσης «οι αγώνες εργαζομένων και νέων για να σταματήσει η μνημονιακή λιτότητα. Το κίνημα κατά των πλειστηριασμών, οι εργαζόμενοι στα εργοστάσια πουκλείνουνκαι διεκδικούν να μην χάσουν τη δουλειά τους, οι νέοι που μεταναστεύουν στο εξωτερικό για μια θέση στον ήλιο.
Καθένας και καθεμιά που απέναντί του δεν βάζει τον πιο φτωχό και πιο δυστυχισμένο αλλά τον πόλεμο, τη φτώχεια και το ρατσισμό που αποφασίζουν και διεξάγουν οι κυβερνήσεις των αφεντικών και των πλούσιων σε κάθε γωνιά του κόσμου».

Απαιτούμε…

Όλοι εμείς, κατέληξε ο Γρ. Καλομοίρης, κατά το χαιρετισμό του στο αντιφασιστικό συλλαλητήριο του Σαββάτου 18 Μάρτη, «στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, και σε πολλές πόλεις της χώρας,μαζί με χιλιάδες διαδηλωτές σε πολλές πόλεις διεθνώς απαιτούμε να σταματήσει το έγκλημα κατά των προσφύγων και των μεταναστών. Ανοιχτά σύνορα, ανοιχτές πόλεις, ίσα δικαιώματα για όλους. Να ακυρωθεί η συμφωνία της ντροπής ΕΕ-Ελλάδας-Τουρκίας. Να σταματήσουν οι πόλεμοι και οι διευκολύνσεις της Ελλάδας στις ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις που περιπολούν στο Αιγαίο και βομβαρδίζουν στη Συρία. Να μπει φραγμός στην ακροδεξιά και τον φασισμό».

Στην Ελλάδα, «διαδηλώνουμε από κοινού, ντόπιοι, πρόσφυγες και μετανάστες για να σταματήσει η μνημονιακή λιτότητα που καταδικάζει όλους μας στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Για ίσα δικαιώματα σε πρόσφυγες και μετανάστες, καλύτερη ζωή για όλους.ΒΡΟΝΤΟΦΩΝΑΖΟΥΜΕ: ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΗ, ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΑ, ΤΟΥ ΑΝΕΡΓΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ»

Από τον Γρηγόρη Καλομοίρη

Μετά το πρόσφατο συνέδριο της ΑΔΕΔΥ, από αρκετά Μέσα Ενημέρωσης έγινε προσπάθεια να κατασκευαστεί η εικόνα ότι η ΔΑΚΕ βγήκε ενισχυμένη και κυρίαρχη δύναμη στις εκλογές ανάδειξης νέων οργάνων της ΑΔΕΔΥ.

Η πραγματικότητα, όμως, είναι πολύ διαφορετική. Πριν από τρία χρόνια (Δεκέμβρης 2013), στο 35ο Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ, οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ) απώλεσαν για πρώτη φορά στην ιστορία της ΑΔΕΔΥ την πλειοψηφία και παράλληλα ενώ ενισχύθηκαν οι δυνάμεις της συνδικαλιστικής Αριστεράς (ΜΕΤΑ, Παρεμβάσεις και ΠΑΜΕ).

Συρρίκνωση ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚ

Συγκεκριμένα, οι ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ τότε απέσπασαν αθροιστικά 41 έδρες στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ έναντι 62 εδρών που είχαν στο 34ο Συνέδριο (Νοέμβρης 2010). Τα ποσοστά τους μειώθηκαν από 73% που είχαν αθροιστικά το 2010 στο 47% το 2013, δηλαδή μείωση κατά 26 ποσοστιαίες μονάδες.

Η πορεία συρρίκνωσης των δυνάμεων του παλαιού κυβερνητικού συνδικαλισμού συνεχίστηκε και στο πρόσφατο 36ο Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ. ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚ απέσπασαν αθροιστικά 32 έδρες και ποσοστό 38,5% από 41 έδρες και ποσοστό 47,5% που είχαν το 2013.

Αν καταγράψουμε τις αλλαγές της μνημονιακής 6ετίας, θα διαπιστώσουμε ότι ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ υπέστησαν δραματική μείωση της εκλογικής τους επιρροής (αθροιστικά). Έχασαν 30 έδρες στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ (από 62 το 2010 πήραν μόλις 32 το 2016) και 34,5 ολόκληρες ποσοστιαίες μονάδες (από 73% μειώθηκαν στο 38,5%). Στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ, από 13 έδρες που είχαν το 2010 πήραν τώρα μόλις 7 έδρες.

Αν εξετάσουμε και ξεχωριστά κάθε μια από αυτές τις δυνάμεις, θα διαπιστώσουμε ότι η ΔΑΚΕ απέσπασε 18 έδρες και 21,5% το 2016, ενώ το 2010 είχε 28,2% και 24 έδρες. Μείωση κατά 6 έδρες και 6,7%.

Η ΠΑΣΚ την ίδια περίοδο ουσιαστικά κατέρρευσε ακολουθώντας την καθοδική πορεία του ΠΑΣΟΚ. Συγκεκριμένα, στη εξαετία έχασε 24 έδρες στο Γενικό Συμβούλιο (από 38 έδρες το 2010 πήρε μόλις 14 το 2016) και 28 ολόκληρες ποσοστιαίες μονάδες (από 45% το 2010 πήρε μόλις 17% το 2016).

Από την άλλη πλευρά, οι δυνάμεις της συνδικαλιστικής Αριστεράς είχαν μια σημαντική άνοδο στη διάρκεια της μνημονιακής εξαετίας.

Συγκεκριμένα οι δυνάμεις αυτές (ΠΑΜΕ,Παρεμβάσεις και ΜΕΤΑ) απέσπασαν αθροιστικά 33 έδρες το 2016 έναντι 23 εδρών το 2010.
Αύξηση κατά 10 έδρες. Οι ίδιες δυνάμεις απέσπασαν το 38% των ψήφων των συνέδρων το 2016 έναντι 26,5% το 2010. Αύξηση, δηλαδή, κατά 11,5 ποσοστιαίες μονάδες.

Μέτωπο Ταξικής Ανατροπής

Το ΜΕΤΑ το 2016 απέσπασε 8 έδρες στο Γενικό Συμβούλιο και 9% των συνέδρων. Το 2013 το ενιαίο ΜΕΤΑ είχε 14 έδρες και το 16,4% των ψήφων, ενώ το 2010 είχε αποσπάσει 9 έδρες και το 10% των συνέδρων.

Το ΜΕΤΑ, έγκαιρα (από τον Ιούνη του 2016), πρότεινε τη συγκρότηση ενός ευρύτερου μετώπου με δυνάμεις που κινούνται στο χώρο της Ριζοσπαστικής, Αντικαπιταλιστικής και Κουμμουνιστικής Αριστεράς, με προοδευτικά, αγωνιστικά και αντιμνημονιακά συνδικαλιστικά σχήματα και μεμονωμένους αγωνιστές συνδικαλιστές, που θα μπορούσε, αν εκφραζόταν ενιαία στο Συνέδριο, να γίνει ο πρωταγωνιστής των εξελίξεων την επόμενη κρίσιμη, για τους εργαζόμενους και τη χώρα, περίοδο.

Ηδύναμη της ενότητας της Αριστεράς φάνηκεμε την κοινή στάση των ΜΕΤΑ – ΠΑΜΕ – Παρεμβάσεις, στο ζήτημα της ισότιμης ένταξης στην ΑΔΕΔΥ, τις Ομοσπονδίες και τα Σωματείαόλων όσοιεργάζονται στο Δημόσιο με οποιαδήποτε εργασιακή σχέση. Η πρόταση αυτή υπερψηφίστηκε από το 70% των συνέδρων. Έλειψαν μόνο 5 ποσοστιαίες μονάδες για το απαιτούμενο 75% προκειμένου να κατοχυρωθεί ως καταστατική αλλαγή. Όμως, αποτελεί την πιο σημαντική πολιτική απόφαση του Συνεδρίου και διευκολύνει τη συνέχιση της κοινής δράσης σε όλα τα επίπεδα για να γίνει πράξη.

Ευήκοα…

Είναι θετικό ότι η πρότασή μας για το ευρύτερο μέτωπο βρήκε ευήκοα ώτα στο χώρο των Παρεμβάσεων. Τρία στελέχη των Παρεμβάσεων από το χώρο της Εκπαίδευσης πριν το Συνέδριο έδωσαν στη δημοσιότητα κείμενο με τίτλο «ΜΕΤΑ και Παρεμβάσεις μπορούν να κάνουν τη διαφορά και να αποτρέψουν το να γίνει η ΑΔΕΔΥ κακέκτυπο της ΓΣΕΕ».

Επίσης, στο Συνέδριο διακινήθηκε κείμενο της Εργατικής Αλληλεγγύης με τίτλο «Να μην χάσουμε την ευκαιρία», το οποίο ζητούσε «ανοικτά και θαρρετά να πάρουμε την πρωτοβουλία για ένα εκλογικό κατέβασμα που να βάλει στόχο να συσπειρώσει όλα τα κομμάτια της αριστερής αντιπολίτευσης απέναντι στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ».

…και οξυήκοα ώτα

Η ηγεσία των Παρεμβάσεων έχει σοβαρές ευθύνες για το ότι «χάθηκε μια ακόμη ευκαιρία», για να προχωρήσει η συγκρότηση του ευρύτερου μετώπου ριζοσπαστικών και αντικαπιταλιστικών δυνάμεων στα συνδικάτα του Δημόσιου Τομέα.

Εμείς, ως ΜΕΤΑ, θα συνεχίσουμε σε αυτό το δρόμο στα Σωματεία και στις Ομοσπονδίες γιατί εκτιμούμε ότι «η δυναμική των προηγούμενων αγώνων δεν έχει τελειώσει και οφείλουμε να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για τη συγκρότηση ενός πόλου που μπορεί να ξαναζωντανέψει το κίνημα», όπως υποστηρίζουν στο προαναφερθέν κείμενο, στελέχη των Παρεμβάσεων.

Συνδικαλιστική μετάλλαξη

Είναι γνωστό ότι μετά την ένταξη του ΣΥΡΙΖΑ στο μπλοκ των μνημονιακών δυνάμεων με τη ψήφιση του 3ου μνημονίου ένα σημαντικό τμήμα στελεχών του ΜΕΤΑ εγκατέλειψε τις ιδρυτικές αρχές της παράταξής μας και προσχώρησε, ως άριστος μαθητής των πρακτικών της ΠΑΣΚ, στο μπλοκ των δυνάμεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στην εκλογική διακήρυξη της Ενωτικής Αγωνιστικής Εκκίνησης (συνεργασία συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ με παρατάξεις και μεμονωμένους συνδικαλιστές που αποχώρησαν από την ΠΑΣΚ τα προηγούμενα χρόνια) δεν αναφέρεται πουθενά η λέξη «κυβέρνηση», ενώ εγκαταλείπονται αιτήματα όπως η ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης- ΕΕ- ΔΝΤ, το σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων δημοσίων οργανισμών, υπηρεσιών και επιχειρήσεων, η απόσυρση των διαδικασιών αξιολόγησης δομών και εργαζομένων και της υποχρεωτικής κινητικότητας κτλ. Ο αγώνας για τη διαγραφή του χρέους - κεκτημένο της ΑΔΕΔΥ όλη τη προηγούμενη περίοδο- αντικαθίσταται στην παραπάνω διακήρυξη από «τη συμμετοχή και συμβολή του συνδικαλιστικού κινήματος στη συζήτηση (!!!) περί ανάγκης διαγραφής του χρέους».

Η νέα αυτή παράταξη απέσπασε 13 έδρες στο Γενικό Συμβούλιο και το 14,7% των ψήφων των συνέδρων.

Σύνθεση νέων οργάνων της ΑΔΕΔΥ

Η σύνθεση της νέας Εκτελεστικής Επιτροπής και του Γενικού συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ δημιουργεί μεγαλύτερες δυσκολίες αλλά και δυνατότητες στην προσπάθεια ταξικής ανασυγκρότησης του συνδικαλιστικού κινήματος.

Είναι σίγουρο ότι υπάρχουν δυνάμεις που θα επιδιώξουν να ακολουθήσει η ΑΔΕΔΥ, την επόμενη περίοδο, μια συμβιβαστική πολιτική, που δεν θα αμφισβητεί επί της ουσίας το μνημονιακό πλαίσιο, θα αποδέχεται με κάθε κόστος την παραμονή της χώρας μας στο ευρώ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ η όποια αντίθεση με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν θα είναι στην ουσία της ασκούμενη πολιτικής της αλλά για τα επιμέρους.

Όμως, η εγκατάλειψη του κεκτημένου της προηγούμενης περιόδου στη δράση της ΑΔΕΔΥ δεν είναι εύκολη υπόθεση. Θα υπερασπιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις τα αιτήματα που διατύπωσε και πρόβαλε η ΑΔΕΔΥ για την κατάργηση των μνημονίων, τη διαγραφή του χρέους και τη στάση πληρωμών σε σύγκρουση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ, καθώς και το κεκτημένο της συμμετοχής της ΑΔΕΔΥ σε κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, τους μετανάστες και τους λαούς που αγωνίζονται ενάντια στο φασισμό, τον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο.

Η δράση των δυνάμεων του ΜΕΤΑ στο Δημόσιο την επόμενη περίοδο

Οι δυνάμεις του ΜΕΤΑ στο Δημόσιο και στη νέα περίοδο θα συνεχίσουν με συνέπεια τον αγώνα τους σε όλα τα επίπεδα (Σωματεία, Ομοσπονδίες και ΑΔΕΔΥ) για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, την κατάργηση της λιτότητας και την επαναφορά όλων των κατακτήσεων, που αφαιρέθηκαν στη μνημονιακή περίοδο.

Παράλληλα, θα πρωτοστατήσουν στην ανάγκη συγκρότησης ενός ευρύτερου εργατικού και ταξικού πόλου μέσα στο εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα για να αντιμετωπίσει και τις συμβιβασμένες γραφειοκρατικές του ηγεσίες, αλλά κυρίως για την ανασυγκρότηση του, την ένταξη όλων των εργαζομένων σε ενιαία συνδικάτα, σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, τον ριζοσπαστικό και αγωνιστικό του προσανατολισμό.

Θα συνεχίσουν, τέλος, να αγωνίζονται για την οικοδόμηση ενός πλατιού κοινωνικού μετώπου, με όλα τα πληττόμενα από την καπιταλιστική κρίση, στρώματα, για να μπει τέρμα στη φορολογική τους αφαίμαξη από το κράτος και τις δυνάμεις του κεφαλαίου, που συνεχίζεται προκειμένου να πληρώνονται κανονικά οι δανειστές και οι τοκογλύφοι και να αυγαταίνουν τα κέρδη του οι πλούσιοι. Θα συνεχίσουν να αγωνίζονται για το σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων, την αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου υπέρ των εργαζομένων και για τον παραγωγικό μετασχηματισμό της χώρας σε όφελος του λαού.



πηγή iskra

Άνω-κάτω το 36ο Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ μετά την αποκάλυψη ότι ΔΑΚίτης προσπάθησε να ψηφίσει με ψευδή στοιχεία. «Δεν συγκαλύπτουμε, δεν συμβιβαζόμαστε με αυτές τις μεθόδους. Θυμίζουν μαύρες εποχές» σημειώνει ο Γρηγόρης Καλομοίρης, στο news247.gr

Ο επικεφαλής του ΜΕΤΑ εργαζομένων στο Δημόσιο, Γρηγόρης Καλομοίρης, βρισκόταν στο χώρο την ώρα που συνελήφθη ο λαθροψηφοφόρος ΔΑΚίτης. Μιλώντας στο news247.gr περιγράφει όσα είδε, ενώ έκπληκτος δηλώνει ότι αυτές οι πράξεις μας πηγαίνουν σε άλλες- μαύρες εποχές.

«Ευτυχώς ο δράστης εντοπίστηκε εγκαίρως καθώς αποκαλύφθηκε από τη δικαστική αντιπρόσωπο και από την εφορευτική επιτροπή τη στιγμή που έπρεπε. Η δικαστική αντιπρόσωπος την ώρα που τον εντόπισε κάλεσε αμέσως την αστυνομία και συνελήφθη επ’ αυτοφώρω, καθώς υπάρχει θέμα πλαστοπροσωπίας και αξιόποινου ποινικού αδικήματος», σημειώνει.

Ως προς την πρακτική της παραποίησης του αποτελέσματος, που επιχειρήθηκε αυτή η ενέργια, τονίζει: «Αποκαλύφθηκε ο ρόλος συγκεκριμένων μηχανισμών των κομμάτων εξουσίας και των παρατάξεων που στηρίζουν τα κόμματα εξουσίας». Παράλληλα, δηλώνει την έκπληξή του χαρακτηρίζοντας το κρούσμα πρωτόγνωρο. «Είδαμε πως συγκεκριμένοι μηχανισμοί μεταχειρίζονται τα σωματεία. Να εξαπατούν, να αλλοιώνουν και να νοθεύουν τη βούληση του κόσμου και των εργαζομένων», αναφέρει.

Ο Γρ. Καλομοίρης, όπως τονίζει στην ιστοσελίδα, με την εμπειρία των 25 και πλέον ετών που διαθέτει στο συνδικαλιστικό κίνημα δε θυμάται κάτι ανάλογο. «Εικοσιπέντε χρόνια που ασχολούμαι κάτι ανάλογο δεν έχει γίνει. Δε θυμάμαι όσο και αν ψάξω στο παρελθόν. Οι ευθύνες είναι της παράταξης στην οποία ανήκει ο συγκεκριμένος άνθρωπος, η οποία παράταξη μέχρι τώρα δεν έχει αναλάβει τις ευθύνες της. Δεν μπορούν με σκοπό να κερδηθεί μια έδρα να αλλοιώνουν τη βούληση ενόςΣυνεδρίου.

»Δε διστάζουν αυτοί οι άνθρωποι να καταφύγουν σε οποιαδήποτε μέθοδο και μας γυρίζουν στο παρελθόν. Μας γυρίζουν σε εποχές νοθείας. Και μπορεί κάποιοι να ανέχτηκαν τέτοιες μεθόδους στο παρελθόν, ώστε να κερδίσουν ότι μπορούν παραπάνω με μεθόδους παρέμβασης στο συνδικαλιστικό κίνημα, είναι όμως ξεκάθαρα ανήθικο, ανέντιμο και παράνομο. Εμείς δεν συμβιμβαζόμαστε και δεν το ανεχόμαστε. Δεν συγκαλύπτουμε και δεν μπορεί κανείς να δικαιολογήσει τέτοιες πράξεις. Λυπάμαι που η ΔΑΚΕ δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες της, όταν λέει ότι δεν ήξερε για το συμβάν. Αυτά γίνονται οργανωμένα».



ergasianet

Από το βήμα του 36ου Συνεδρίου της ΑΔΕΔΥ, ο επικεφαλής του ΜΕΤΑ των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, Γρηγόρης Καλομοίρης, τόνισε ότι το πλείστον των δράσεων της Συνομοσπονδίας ήταν προτάσεις της παράταξης, όπως, για παράδειγμα, η απεργία – αποχή των δημόσιων υπαλλήλων από την «αξιολόγηση Μητσοτάκη», μια δράση που ουσιαστικά το ΜΕΤΑ έδωσε μάχη για να πείσει τις άλλες παρατάξεις, και δικαιώθηκε εκ των πραγμάτων.
Και αυτό, πρέπει να κάνουμε και τώρα στην «αξιολόγηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ», με τη στοχοθεσία, τα οργανογράμματα κ.λπ., που στόχο έχει το νεοφιλελεύθερο – επιτελικό κράτος και την παράδοση δημόσιων υπηρεσιών στο κεφάλαιο: να αντισταθούμε και να μην την αφήσουμε να περάσει.

Έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο πολιτικό ζήτημα που έβαλε για πρώτη φορά η ΑΔΕΔΥ το προηγούμενο διάστημα και αφορά στη διαγραφή του χρέους. Στηλίτευσε τη στάση της ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚΕ, που αντιδρούσαν στο αίτημα της ΑΔΕΔΥ για σύγκρουση και ρήξη με την ευρωζώνη, σε σύγκρουση και ρήξη με το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, και έλεγαν ότι δεν είναι δυνατόν να ακούγεται κάτι τέτοιο.

«Όχι μόνον είναι δυνατόν, αλλά είναι αναγκαίο και πρέπει να συνεχίσουμε δυναμικότερα σε αυτόν το δρόμο», τόνισε και προσέθεσε: «Κανένα αίτημα των εργαζόμενων του Δημοσίου, καμία διεκδίκηση, καμία υπεράσπιση κοινωνικών αγαθών, εργασιακών δικαιωμάτων, δημοκρατίας, λαϊκής κυριαρχίας δεν μπορεί να υπάρξει όσο είμαστε μέσα στη φυλακή του ευρώ, όσο είμαστε μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και το εργατικό κίνημα έχει υποχρέωση να πείσει τους εργαζομένους και την κοινωνία, ότι αυτός είναι ο δρόμος για την απαλλαγή της χώρας από τα μνημόνια που εφαρμόζει και η σημερινή κυβέρνηση για την πλήρη αποκατάσταση των εργασιακών, κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων μας. Και εμείς θα επιμείνουμε σε αυτό το δρόμο».



Αναφερόμενος στην παράταξη της ΑΡΚΙ/ΣΥΡΙΖΑ, παρατήρησε ότι πουθενά στο φυλλάδιό της δεν αναφέρει τη λέξη «κυβέρνηση», παρά μόνο γενικά και αόρισταγια «αφύπνιση», «ενότητα», «αντίσταση» κ.λπ. των εργαζομένων, και αναρωτήθηκε «αν όλα αυτά μπορούν να εξυπηρετηθούν με συγκάλυψη των ευθυνών, με εξωραϊσμό της κυβέρνησης, με λογικές υποστήριξης που είναι αντεργατικές, κόντρα στα συμφέροντα και τις ανάγκες της εργατικής τάξης». Απευθυνόμενος προς το ΠΑΜΕ, το κάλεσε να εγκαταλείψει τη λογική της αυτοεπιβεβαίωσης και της περιχαράκωσης και τόνισε ότι «υπάρχουν και άλλες δυνάμεις μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα που παλεύουν με συνέπεια και σταθερότητα για να ανοίξει ο δρόμος ανατροπής των μνημονίων και όλων όσοι τα υπηρετούν».

Τέλος, αναφέρθηκε και στην πρόταση του ΜΕΤΑ, που κατατέθηκε την περασμένη Δευτέρα στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ, πριν από την έναρξη του Συνεδρίου, για συμμετοχή στην πανεργατική απεργία στις 8 Δεκέμβρη και κάλεσε το Σώμα των συνέδρων να πάρει τη σχετική απόφαση.

«Οφείλουμε υπερβαίνοντας την αδράνεια, την παθητικότητα, το συμβιβασμό και την προδοσία της πλειοψηφίας στη ΓΣΕΕ, και να απευθυνθούμε στα Συνδικάτα του ιδιωτικού τομέα, στα Πρωτοβάθμια, στις Ομοσπονδίες, στα Εργατικά Κέντρα, στα κοινωνικά κινήματα, στους συνταξιούχους, στους άνεργους, και να αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί τον εργασιακό μεσαίωνα, να ανοίξουμε δρόμους, έτσι ώστε τα κοινωνικά αγαθά και το δημόσιο που υπηρετούμε να ανταποκριθούν στις ανάγκες του λαού», κατέληξε.
 Εντός της ημέρας, θα προστεθεί στην ανάρτηση και το β’ μέρος της ομιλίας του Γρηγόρη Καλομοίρη στο ergasianet.gr

O επικεφαλής των εργαζομένων του ΜΕΤΑ στο δημόσιο τομέα Γρηγόρης Καλομοίρης στην ραδιοεφημερίδα την 1ης Δεκεμβρίου 2016 στην ERTopen για μερικά από τα θέματα που απασχόλησαν το 36ο συνέδριο της ΑΔΕΔΥ

Aκούστε το ηχητικό απόσπασμα εδώ:

Ενόψει του 36ου Τακτικού (Εκλογοαπολογιστικού) Συνεδρίου της ΑΔΕΔΥ, από τις 29 Νοεμβρίου- 2 Δεκεμβρίου 2016, στην Αθήνα, ο επικεφαλής των δυνάμεων του ΜΕΤΑ στο Δημόσιο και απερχόμενο μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της ΑΔΕΔΥ Γρηγόρης Καλομοίρης μιλά στο ραδιόφωνο της ΕΡΤopen και στην εκπομπή που παρουσιάζει ο Γιώργης Χρήστου «Στη δουλειά & στον αγώνα», για το Συνέδριο, τις παρατάξεις και το ρόλο τους, τη νέα παρέμβαση της κυβέρνησης στις εκλογικές διαδικασίες και τα μαθήματα συνδικαλισμού από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, καθώς και για τις απολύσεις που θέλουν οι δανειστές.

Ακούστε ολόκληρη την εκπομπή εδώ:

αναδημοσίευση από ergasianet.gr
Ενόψει του 36ου Τακτικού (Εκλογοαπολογιστικού) Συνεδρίου της ΑΔΕΔΥ, το οποίο θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα στις 30 Νοεμβρίου-2 Δεκεμβρίου 2016, στην Αθήνα, ο επικεφαλής των δυνάμεων του ΜΕΤΑ στο Δημόσιο και απερχόμενο μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της ΑΔΕΔΥ Γρηγόρης Καλομοίρης μιλά στο ραδιόφωνο της ΕΡΤopen και στην εκπομπή «Στη δουλειά & στον αγώνα» για το Συνέδριο, τις παρατάξεις και το ρόλο τους, τη νέα παρέμβαση της κυβέρνησης στις εκλογικές διαδικασίες και τα μαθήματα συνδικαλισμού από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, καθώς και για τις απολύσεις που θέλουν οι δανειστές.

Όπως ανα­φέ­ρει, με­τα­ξύ άλλων, σχο­λιά­ζο­ντας τις δη­λώ­σεις του κυ­βερ­νη­τι­κού εκ­προ­σώ­που και την επί­θε­σή του κατά της ΑΔΕΔΥ και του συλ­λο­γι­κού της προ­ε­δρεί­ου, μέχρι το Γε­νά­ρη του ’15 ως αντι­πο­λί­τευ­ση ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εκ­με­ταλ­λεύ­θη­κε τους αγώ­νες της ΑΔΕΔΥ και τον ερ­γα­ζο­μέ­νων για να «κερ­δο­σκο­πή­σει και να ανέ­βει στην εξου­σία» και οι επι­θέ­σεις «δεί­χνουν ότι μια κυ­βέρ­νη­ση που έχει πλή­ρως απο­δε­χθεί τις μνη­μο­νια­κές πο­λι­τι­κές, που έχει πλή­ρως υπο­τα­χθεί στους δα­νει­στές και στους μη­χα­νι­σμούς της, που λει­τουρ­γεί τε­λι­κά με πο­λι­τι­κές, εξυ­πη­ρε­τώ­ντας τα συμ­φέ­ρο­ντα του κε­φα­λαί­ου και των με­γά­λων επι­χει­ρη­μα­τιών στη χώρα μας, για να πε­ρά­σει τις αντερ­γα­τι­κές και αντι­λαϊ­κές πο­λι­τι­κές της πρέ­πει να υπο­νο­μέ­ψει το συν­δι­κα­λι­στι­κό κί­νη­μα, και κυ­ρί­ως την πτέ­ρυ­γα εκεί­νη του συν­δι­κα­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος που είναι η πιο τα­ξι­κή, η πιο ρι­ζο­σπα­στι­κή, αυτή που εν τοις πράγ­μα­σι μπο­ρεί και αντι­στέ­κε­ται στην εφαρ­μο­γή των μνη­μο­νια­κών πο­λι­τι­κών».

ΜΕ­ΤΩ­ΠΟ ΤΑ­ΞΙ­ΚΗΣ ΑΝΑ­ΤΡΟ­ΠΗΣ

Σε ό,τι αφορά στο Μέ­τω­πο Τα­ξι­κής Ανα­τρο­πής (ΜΕΤΑ), και κυ­ρί­ως στις δυ­νά­μεις που δρουν στο δη­μό­σιο τομέα, όπως το­νί­ζει ο Γρ. Κα­λο­μοί­ρης, «έχουν μια στα­θε­ρή, συ­νε­πή και ανυ­πο­χώ­ρη­τη δράση υπέρ των ερ­γα­ζο­μέ­νων, υπέρ των κοι­νω­νι­κών αγα­θών, υπέρ της δια­σφά­λι­σης ερ­γα­σια­κών – κοι­νω­νι­κών δι­καιω­μά­των, και για τους ερ­γα­ζο­μέ­νους στο δη­μό­σιο τομέα αλλά και για αυ­τούς του ιδιω­τι­κού. Στη λο­γι­κή μας ήταν πάντα και επι­βε­βαιώ­θη­κε το τε­λευ­ταίο διά­στη­μα ότι η ανα­τρο­πή των μνη­μο­νί­ων, η ανα­τρο­πή των πο­λι­τι­κών της λι­τό­τη­τας, της ανερ­γί­ας, των ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων, του ξε­που­λή­μα­τος του δη­μό­σιου πλού­του δεν μπο­ρού­σε και δεν μπο­ρεί να γίνει μόνον από τον αγώνα των ερ­γα­ζο­μέ­νων στο Δη­μό­σιο. Πα­λέ­ψα­με πάντα και συ­νε­χί­ζου­με να πα­λεύ­ου­με για να συμ­βάλ­λου­με και να δη­μιουρ­γη­θεί ένα ευ­ρύ­τε­ρο παλ­λαϊ­κό μέ­τω­πο αντί­στα­σης και ανα­τρο­πής. Σε κά­ποιες φά­σεις πε­τύ­χα­με να γί­νουν βή­μα­τα προς αυτήν την κα­τεύ­θυν­ση, όπως, για πα­ρά­δειγ­μα, στον αγώνα ενά­ντια στα με­σο­πρό­θε­σμα προ­γράμ­μα­τα και στα μνη­μό­νια, στο ασφα­λι­στι­κό κ.λπ.».

Εκεί­νο που απαι­τεί­ται σή­με­ρα και αυτό προ­βάλ­λει ως ανα­γκαιό­τη­τα το ΜΕΤΑ, ενό­ψει και του Συ­νε­δρί­ου της ΑΔΕΔΥ, όπως ση­μειώ­νει, «είναι να λει­τουρ­γή­σουν τα συν­δι­κά­τα από τη βάση, οι γε­νι­κές συ­νε­λεύ­σεις των ερ­γα­ζο­μέ­νων να “ζω­ντα­νέ­ψουν” ξανά, να πά­ρουν οι ερ­γα­ζό­με­νοι την υπό­θε­ση στα χέρια τους, υπερ­βαί­νο­ντας και αντι­με­τω­πί­ζο­ντας και την αδρά­νεια συν­δι­κα­λι­στι­κών ηγε­σιών, και κυ­ρί­ως αυτό που εκ­φρά­ζε­ται στον ιδιω­τι­κό τομέα από την πλειο­ψη­φία της ΓΣΕΕ. Η σωστή τα­κτι­κή της ΑΔΕΔΥ όλα τα προη­γού­με­να χρό­νια, όπως και σή­με­ρα -για αυτό άλ­λω­στε και συ­γκε­ντρώ­νει τις επι­θέ­σεις των κυ­βερ­νώ­ντων-, θα πρέ­πει να συν­δε­θεί και να συ­νε­χι­στεί με το να στη­ρί­ζε­ται στον αγώνα και τη βού­λη­ση των ίδιων των ερ­γα­ζο­μέ­νων μέσα από συλ­λο­γι­κές δια­δι­κα­σί­ες στα σω­μα­τεία, στις ομο­σπον­δί­ας…»

Πα­ράλ­λη­λα, «η γνώμη μας είναι ότι το συν­δι­κα­λι­στι­κό κί­νη­μα στο Δη­μό­σιο θα πρέ­πει να συν­δέ­σει τον αγώνα του για την υπε­ρά­σπι­ση των μι­σθών, των συ­ντά­ξε­ων, τη βελ­τί­ω­ση των συν­θη­κών ερ­γα­σί­ας, την από­κρου­ση των απο­λύ­σε­ων, της κι­νη­τι­κό­τη­τας, της αξιο­λό­γη­σης, νέες προ­σλή­ψεις με πλήρη δι­καιώ­μα­τα στην Παι­δεία, στην Υγεία, στην Αυ­το­διοί­κη­ση, τις κοι­νω­νι­κές δομές κ.λπ., με γε­νι­κό­τε­ρους στό­χους, όπως: τη δια­γρα­φή του χρέ­ους, η εθνι­κο­ποί­η­ση – κοι­νω­νι­κο­ποί­η­ση του τρα­πε­ζι­κού συ­στή­μα­τος, η επα­να­φο­ρά στο Δη­μό­σιο των στρα­τη­γι­κής ση­μα­σί­ας επι­χει­ρή­σε­ων που ιδιω­τι­κο­ποι­ή­θη­καν, και βε­βαί­ως η στή­ρι­ξη πα­ρα­γω­γι­κών το­μέ­ων και των κοι­νω­νι­κών αγα­θών, που θα πρέ­πει να υπάρ­χει από μια κυ­βέρ­νη­ση που θα έχει ως προ­τε­ραιό­τη­τα τις ανά­γκες των πο­λι­τών και της κοι­νω­νί­ας, και όχι την εξυ­πη­ρέ­τη­ση του χρέ­ους και των δα­νει­στών. Και όλα αυτά, σε σύ­γκρου­ση και ρήξη με την πο­λι­τι­κή που εφαρ­μό­ζει η Ευ­ρω­παϊ­κή Ένωση και η ευ­ρω­ζώ­νη».

Το ΜΕΤΑ, υπο­γραμ­μί­ζει ο Γρ. Κα­λο­μοί­ρης, «διεκ­δι­κεί την ψήφο των ερ­γα­ζο­μέ­νων, μέσα σε δύ­σκο­λες συν­θή­κες, όπου ο κυ­βερ­νη­τι­κός συν­δι­κα­λι­σμός, πα­λιός (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ) και νέος (πα­ρά­τα­ξη ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ), συ­νε­χί­ζει να χρη­σι­μο­ποιεί όλες τις γνω­στές βρό­μι­κες με­θό­δους εκ­βια­σμού και εξα­γο­ράς συ­νει­δή­σε­ων. Ωστό­σο, εμείς θε­ω­ρού­με πως ακόμα και σε αυτές τις συν­θή­κες, σε αυτές τις πα­ρα­τά­ξεις, υπάρ­χουν στη βάση υγιείς δυ­νά­μεις, με αγω­νι­στι­κές δια­θέ­σεις και βού­λη­ση, με τις οποί­ες εμείς θέ­λου­με να συ­νεν­νοη­θού­με, θέ­λου­με να συ­νερ­γα­στού­με και θέ­λου­με να δη­μιουρ­γή­σου­με ένα ευ­ρύ­τε­ρο μέ­τω­πο».

Ωστό­σο, συ­νε­χί­ζει, «η πρό­τα­σή μας, η πο­λι­τι­κή – συν­δι­κα­λι­στι­κή, απευ­θύ­νε­ται στις άλλες δυ­νά­μεις της Αρι­στε­ράς (ΠΑΜΕ παρά τις δια­φο­ρές μας στην τα­κτι­κή του, Συ­σπει­ρώ­σεις – Πα­ρεμ­βά­σεις με τις οποί­ες βρή­κα­με “γλώσ­σα συ­νεν­νό­η­σης” τα προη­γού­με­να χρό­νια, ανέ­ντα­χτους, ρι­ζο­σπά­στες αρι­στε­ρούς, κι­νη­μα­τι­κούς συν­δι­κα­λι­στές, ανε­ξάρ­τη­τους), ώστε να υπάρ­ξει ένα ευ­ρύ­τε­ρο μέ­τω­πο συ­νεν­νό­η­σης, κοι­νής πα­ρου­σί­ας και κοι­νών θέ­σε­ων, και να βγουν προ­ω­θη­μέ­νες απο­φά­σεις από το Συ­νέ­δριο της ΑΔΕΔΥ, για το πρό­γραμ­μα δρά­σης και τους στό­χους που θα πα­λέ­ψει το επό­με­νο διά­στη­μα. Η συ­μπό­ρευ­ση – συ­νεν­νό­η­ση μπο­ρεί να πάρει και τη μορφή κα­τα­γρα­φής και στις εκλο­γι­κές δια­δι­κα­σί­ες μέσα από ένα ευρύ κοινό εκλο­γι­κό σχήμα, που θα διεκ­δι­κή­σει την πρώτη θέση».

Οι δυ­νά­μεις του ΜΕΤΑ «δια­χω­ρί­στη­καν από τις δυ­νά­μεις του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ -που σε ηγε­τι­κό επί­πε­δο ανέ­λα­βαν ρόλο κυ­βερ­νη­τι­κού συν­δι­κα­λι­σμού, ιδιαί­τε­ρα τον τε­λευ­ταίο χρό­νο-, υπε­ρα­σπι­ζό­με­νες αρχές και αξίες για τις οποί­ες πα­λεύ­ου­με δε­κα­ε­τί­ες, παρά το γε­γο­νός ότι εάν το έβλε­πε κα­νείς στενά πα­ρα­τα­ξια­κά ο χώρος αυτός, εάν πα­ρέ­με­νε ενιαί­ος (που δεν υπήρ­χε πε­ρί­πτω­ση) έχει την πρώτη θέση στο Συ­νέ­δριο της ΑΔΕΔΥ». Αυτό είναι από­δει­ξη, συ­μπλη­ρώ­νει, «ότι δε μας εν­δια­φέ­ρουν οι θέ­σεις. Μας εν­δια­φέ­ρει η δράση. Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό πα­ρά­δειγ­μα αυτό που έγινε πριν από τρία χρό­νια: διεκ­δι­κή­σα­με την προ­ε­δρία, δεν την κερ­δί­σα­με, αλλά αυτός δεν ήταν λόγος για να μη δώ­σου­με τη μάχη ενά­ντια στις μνη­μο­νια­κές πο­λι­τι­κές και στην ορ­γά­νω­ση του κι­νή­μα­τος μέσα στην ΑΔΕΔΥ. Πρω­το­στα­τή­σα­με σε όλα τα ζη­τή­μα­τα λει­τουρ­γί­ας και δρά­σης της, όπως έγινε στην απερ­γία – αποχή από την “αξιο­λό­γη­ση Μη­τσο­τά­κη”, για την οποία αγω­νι­στή­κα­με για να πεί­σου­με τις άλλες δυ­νά­μεις, και τε­λι­κά δι­καιω­θή­κα­με με το να ακυ­ρω­θεί στην πράξη».

Η ένταξη των ΔΕΚΟ στο υπερταμείο, που διοικείται από τους δανειστές, και στο οποίο θα οδηγηθεί σταδιακά όλη η δημόσια περιουσία, «είναι ένα έγκλημα σοβαρό για το οποίο κανείς δεν μπορεί να μείνει απαθής». Αυτό υπογράμμισε, μεταξύ άλλων, το μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της ΑΔΕΔΥ και επικεφαλής των δυνάμεων του ΜΕΤΑ στο δημόσιο τομέα Γρηγόρης Καλομοίρης, ο οποίος προσεκλήθη χθες από την ΟΜΕ-ΕΥΔΑΠ, στην εκδήλωση – συνέντευξη που έκανε για το ξεπούλημα της ΕΥΔΑΠ και γενικότερα των ΔΕΚΟ, στο Σινέ Δεξαμενή. Πρόκειται κατά τη γνώμη μου, συνέχισε, «για το μεγαλύτερο ξεπούλημα του εθνικού πλούτου, στα χρονικά αυτής της χώρας… Η κυβέρνηση του κυρίου Τσίπρα, που σφετερίζεται το όνομα της Αριστεράς, διαπράτει μετά το ξεπούλημα του Ελληνικού ένα ιστορικό έγκλημα σε βάρος της χώρας και του λαού, έγκλημα που είναι ισοδύναμο με το ΠΩΛΕΙΤΑΙ Η ΕΛΛΑΣ».

Ο Γρ. Καλομοίρης, στην παρέμβασή του, έκανε λόγο για κοινό αγώνα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των -τεράστιας, ανεκτίμητης, εθνικής, οικονομικής αναπτυξιακής και κοινωνικής σημασίας- ΔΕΚΟ. «Οι εργαζόμενοι είμαστε στο ίδιο μετερίζι· υγεία, παιδεία, νερό, ρεύμα δεν είναι εμπορεύματα, ανήκουν στο λαό», είπε και προσέθεσε: «Θεωρούμε ότι ο αγώνας ο δικός σας για την υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών, του νερού, της ηλεκτρικής ενέργειας κτλ., είναι και δικός μας αγώνας». Και εμείς, θα συνεχίσουμε τον αγώνα για να συνεχίσουν τα κοινωνικά αγαθά να ανήκουν στο λαό.

Το μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της ΑΔΕΔΥ επετέθη και κατά του προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ Στέργιου Πιτσιόρλα, κατηγορώντας τον για προσπάθεια εμπαιγμού και αποπροσανατολισμού λαού και εργαζομένων, όταν λέει πως με τη μεταφορά των ΔΕΚΟ στο υπερταμείο ξεπουλήματος δε σημαίνει κατ’ άναγκη και ιδιωτικοποίησή τους. Με τα χρήματα από το ξεπούλημα των ΔΕΚΟ, όπως τόνισε, θα εξοφθληθεί «ένα μέρος του παράνομου, επαχθούς και επονείδιστου δημόσιου χρέους, που υποτίθεται ότι έχει και οφείλει να αποπληρώσει η χώρα… Η χώρα χάνει ουσιαστικά κάθε είδους ανεξαρτησίας και μετατρέπεται σε προτεκτοράτο». Όπως επίσης τόνισε, «σκοπός της μεταφοράς των ΔΕΚΟ στο υπερταμείο και της ψήφισης -με πραξικοπηματικές ουσιαστικά διαδικασίες- του πολυνομοσχεδίου είναι το άρον άρον ξεπούλημα αυτών των ΔΕΚΟ, που θα κατευθυνθούν σε ξένα χέρια».

Όπως, τέλος, επισήμανε το το μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της ΑΔΕΔΥ και επικεφαλής των δυνάμεων του ΜΕΤΑ στο δημόσιο τομέα Γρηγόρης Καλομοίρης, στην παρέμβασή του:

«Οι εργαζόμενοι, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι νέοι, αυτές τις ώρες, καλούμαστε για μια ακόμη φορά σε αντίσταση, σε ξεσημωμό, για να ματαιώσουμε το ξεπούλημα αυτό. Για να καταργήσουμε το αποικιακό υπερταμείο των πιστωτών και της υποδούλωσης, αλλά και για να ακυρώσουμε τα μνημόνια και τη λιτότητα, προκειμένου η χώρα μας να βγει από την κρίση, διαγράφοντας το χρέος (είναι η μοναδική προϋπόθεση για να υπερασπίσουμε τα κοινωνικά αγαθά, να υπερασπίσουμε τα συμφέροντα των πολιτών της χώρας και των εργαζομένων.

»Είναι ο μόνος δρόμος στον οποίο πρέπει να παλέψουμε. Εμείς θεωρούμε ότι οι εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα, μαζί με όλους εσάς, θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για να σταματήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις, για να επαναφέρουμε και όλες τους στρατηγικής σημασαίας οργανισμούς και επιχειρήσεις στο δημόσιο τομέα. Θα συνεχίσουμε να βροντοφωνάζουμε στους δρόμους ότι η παιδεία, υγεία, ρεύμα και νερό, δεν είναι εμπορεύματα, ανήκουν στο λαό».

Η παρέμβαση Καλομοίρη στο 26:56

«Με δυναμικές και ενωτικές δράσεις, στο δρόμο που έδειξε η γαλλική εργατική τάξη, έχουμε χρέος να αγωνιστούμε επίμονα και σταθερά για να μην περάσει η επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα», τονίζει το μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της ΑΔΕΔΥ και επικεφαλής των δυνάμεων του ΜΕΤΑ στο δημόσιο τομέα, Γρηγόρης Καλομοίρης, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Εργατική Αλληλεγγύη» και στο Νεκτάριο Δραγάκη.

Αναφερόμενος στις κινητοποιήσεις, στο πλαίσιο της ΔΕΘ, το Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2016, τονίζει πως η Ομοσπονδία των δημόσιων υπαλλήλων βρίσκεται ήδη σε «τροχιά προετοιμασίας» για την επιτυχή έκβασή της, και σημειώνει πως τόσο το συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη όσο και η «η συνέχιση και κλιμάκωση των αγώνων με Πανεργατική Απεργία και Παλλαϊκή κινητοποίηση το επόμενο διάστημα, θα δώσουν τη δυνατότητα να εκφραστεί η λαϊκή οργή και αγανάκτηση για την κυβερνητική πολιτική και η απαίτηση ανατροπής της κυβέρνησης και της πολιτικής των μνημονίων».

Και όταν μιλά για «λαϊκή οργή και αγανάκτηση», δεν εννοεί κάτι περισσότερο από την επέλαση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, τόσο σε δημόσιο όσο και σε ιδιωτικό τομέα, την απλήρωτη και μαύρη εργασία, τις πετσοκομμένες έως και τύπου «μπουρμπουάρ» συντάξεις (σ.σ: το Σεπτέμβριο έρχεται νέο «ψαλίδισμα» στις επικουρικές), τη φορολεηλασία, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των ασημικών, την εξαθλίωση του λαού, την υποτέλεια της χώρας για 99 χρόνια, την παράδοση των δημόσιων εσόδων στους δανειστές μέσω της «ανεξάρτητης» Αρχής… την εφαρμογή του 3ου μνημονίου δηλαδή από τη νεοφιλελεύθερη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που συνυπέγραψε ένα χρόνο πριν με τους δανειστές και ψήφισε από κοινού με όλα τα κόμματα του μνημονιακού τόξου.

Με αφορμή το νέο εργασιακό «Αρμαγεδδώνα» που αναμένεται να ενσκήψει στο χώρο της εργασίας, ο Γρ. Καλομοίρης τονίζει ότι ως επιστέγασμα αυτού, σε αγαστή συνεργασία η συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, οι δανειστές και το κεφάλαιο, παράλληλα, «προωθούν τον περιορισμό των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, με κύρια αιχμή την ουσιαστική κατάργηση της δυνατότηταςπροκήρυξης απεργίας και την επαναφορά της ανταπεργίας των εργοδοτών» (σ.σ.: το γνωστό σε όλους, «lockout», ή αλλιώς τη δυνατότητα στησίματος από την εργοδοσία απεργοσπαστικού μηχανισμού).

Όσον αφορά στην Παιδεία, έναν κλάδο από τον οποίο προέρχεται, όπως σημειώνει συγκυβέρνηση και υπουργείο Παιδείας «συνεπείς στις υπογραφές τους, νομοθετούν για την εκπαίδευση, καταστρέφουν, εγκαταλείπουν, συρρικνώνουν εκπαιδευτικές δομές του δημόσιου σχολείου, εγκαινιάζοντας την εποχή της ολοκληρωτικής απόσυρσης του κράτους από την υποστήριξη του μορφωτικού αγαθού».

Για τη δε Υγεία; Είναι χαρακτηριστική η φράση του που περιγράφει τη μνημονιακή προσήλωση της σημερινής συγκυβέρνησης, παρά τις προεκλογικές της δεσμεύσεις από τα έδρανα της αντιπολίτευσης για δημόσια και δωρεάν υγεία για όλους: «Ο χώρος της υγείας δεν εξαιρείται από τη μνημονιακή επέλαση. Η υποστελέχωση και η υποχρηματοδότηση των δημόσιων δομών υγείας έχουν σαν αποτέλεσμα τη συρρίκνωση, την υποβάθμιση και το κλείσιμο τμημάτων και υπηρεσιών. Η ολοκληρωτική παράδοση του κοινωνικού αγαθού της Υγείας στα χέρια του κεφαλαίου και των μεγάλων ομίλων που δραστηριοποιούνται στο χώρο, έχει ήδη δρομολογηθεί».

Οι παραπάνω κρίσιμες εξελίξεις, επισημαίνει ο Γρ. Καλομοίρης, «επιβάλλουν την οικοδόμηση ενός ευρύτατου μετώπου εργαζομένων και πλατιών λαϊκών στρωμάτων για την υπεράσπιση των κοινωνικών αγαθών της Παιδείας και της Υγείας και εκτιμώ ότι οι αποφάσεις των συνδικαλιστικών φορέων των εκπαιδευτικών και υγειονομικών κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση».

ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ

Ο πρωθυπουργός εξήγγειλε «μέτρα κοινωνικής προστασίας». Η ΑΔΕΔΥ εξέδωσε απάντηση. Κάνε μας ένα σχόλιο για αυτό.

Ενάμιση χρόνο μετά την ανάληψη της κυβερνητικής εξουσίας, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ενώ κλιμάκωσε την αντιλαϊκή πολιτική ψηφίζοντας το 3ο μνημόνιο και συνέχισε να εφαρμόζει κατά γράμμα όλα τα αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα των προηγούμενων κυβερνήσεων, ενώ φόρτωσε στην πλάτη του λαού και νέα, εξαγγέλλει τώρα «μέτρα κοινωνικής προστασίας».

Η κυβέρνηση εφαρμόζει πολιτική άγριας λιτότητας, ανατροπής του χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης, μείωσης των συντάξεων και μισθών, άγριας φορολόγησης των λαϊκών και μεσαίων στρωμάτων, παράδοσης των κοινωνικοπρονοιακών υπηρεσιών του κράτους στο κεφάλαιο, απορρύθμισης της αγοράς εργασίας και επέκτασης των ελαστικών μορφών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, ιδιωτικοποιήσεων και ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, παράδοσης της χώρας για 99 χρόνια στους «νεοαποικιοκράτες».

Ενώ η κυβέρνηση εφαρμόζει αυτή την πολιτική, ο Πρωθυπουργός της χώρας εξαγγέλλει κάποια ελάχιστα και προσωρινά ψίχουλα για ορισμένες κοινωνικές ομάδες που και η δική του πολιτική οδήγησε σε συνθήκες εξαθλίωσης. Ουσιαστικά, επιχειρεί να εκπαιδεύσει το λαό να αποδεχτεί να ζει με τα ελάχιστα, να αποδεχτεί τη βαρβαρότητα και τη μιζέρια ως αναγκαίο κακό, να συμβιβαστεί με τη φτώχεια και την ανέχεια, να κατεβάσει και άλλο τον πήχη των απαιτήσεών του. Έφτασε στο σημείο να παρουσιάσει ως έναν εκ των 7 πυλώνων της «κοινωνικής πολιτικής» της κυβέρνησης μέχρι και το νόμο – λαιμητόμο για την Κοινωνική Ασφάλιση καθώς και τις νέες ανατροπές στα Εργασιακά που μαζί με το κουαρτέτο προωθεί!

Ως ΑΔΕΔΥ δεσμευόμαστε να συνεχίσουμε να παλεύουμε για μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους, αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις, αποκατάσταση των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων, γενναίες κοινωνικές πολιτικές, στήριξη και αναβάθμιση της Δημόσιας Παιδείας, Υγείας και Πρόνοιας και όχι ψίχουλα κρατικής φιλανθρωπίας, ως μπαλώματα και άλλοθι των εφαρμοζόμενων ανθρωποκτόνων πολιτικών.

Τα ΜΜΕ βουίζουν για νέο «πακέτο» αντεργατικών μέτρων το Σεπτέμβρη. Ποια είναι η θέση της ΑΔΕΔΥ σε σχέση με τα νέα μέτρα; Τι θα περιλαμβάνουν;

Τρόικα και κυβέρνηση επεξεργάζονται το σχέδιο που συμφώνησαν για τα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. Από την ενημέρωση που έχουμε, προκύπτει ότι:

• Προωθούν το διπλασιασμό του ορίου των ομαδικών απολύσεων, μια ρύθμιση η οποία θα πλήξει κυρίως τους εργαζόμενους στις μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων και τον τραπεζικό τομέα. Σε μια χώρα με το ¼ του εργατικού δυναμικού άνεργο, με εκατοντάδες χιλιάδες οικονομικούς μετανάστες – ιδιαίτερα νέους -, με υψηλό ποσοστό μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης, η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων θα εκτινάξει σε νέα ύψη την ανεργία και θα διευρύνει τη «φτηνή» εργασία και τη γενίκευση της φτώχειας.
• Επιμένουν στη πλήρη απελευθέρωση της εργασίας, δίνοντας τη δυνατότητα μεγαλύτερης ευελιξίας στις επιχειρήσεις να μειώνουν τους μισθούς, βάζοντας ταφόπλακα σε κάθε έννοια συλλογικής σύμβασης εργασίας. Η κατάσταση αυτή θα οδηγήσει σε ειδικές οικονομικές ζώνες και στην πλήρη «κινεζοποίηση» των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων.

Η κυβέρνηση, πλάθοντας το δικό της «success story», εκλιπαρεί για επενδύσεις αδιαφορώντας ότι το πρόβλημα για τους εργαζόμενους δεν είναι γενικώς η «ανάπτυξη», αλλά «η ανάπτυξη από ποιον και σε όφελος ποιου», γιατί και στις ασιατικές χώρες υπάρχουν υψηλοί δείκτες ανάπτυξης και ακόμα υψηλότεροι δείκτες φτώχειας και εξαθλίωσης! Η κυβέρνηση, με την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και των δημοσίων επιχειρήσεων στο ιδιωτικό κεφάλαιο, την πλήρη αποβιομηχανοποίηση της χώρας και την απελευθέρωση της εργασιακής ευελιξίας, καθιστά τη χώρα μας εργασιακό «Εl Dorado».

• Σχεδιάζουν την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, τη μείωση του κατώτατου μισθού μέσω της κατάργησης της προϋπηρεσίας ή της αποσύνδεσής της από τις κατώτατες αμοιβές και την παγιοποίηση της διαμόρφωσης του κατώτατου μισθού μέσω της κρατικής παρέμβασης και όχι ελεύθερα μέσω των συλλογικών διαπραγματεύσεων, διατηρώντας παράλληλα όλο το υφιστάμενο καθεστώς και ιδιαίτερα τον διαχωρισμό των εργαζόμενων σε άνω και κάτω των εικοσιπέντε ετών, και

Σαν επιστέγασμα όλων αυτών, προωθούν τον περιορισμό των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, με κύρια αιχμή την ουσιαστική κατάργηση της δυνατότητας προκήρυξης απεργίας και την επαναφορά της ανταπεργίας των εργοδοτών.

Ποια είναι η κατάσταση σε Παιδεία και Υγεία. Οι εκπαιδευτικοί ετοιμάζουν απεργία μόλις ανοίξουν τα σχολεία, ενώ για κινητοποιήσεις συζητούν στα νοσοκομεία.

Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ο Υπουργός Παιδείας Ν. Φίλης κρατούν γερά τη σκυτάλη των νεοφιλελεύθερων αναδιαρθρώσεων και στο χώρο της Παιδείας. Την πήραν συνειδητά, υπέγραψαν και δεσμεύτηκαν για αυτές με το τρίτο μνημόνιο, όπως και για όλη τη βαρβαρότητα και τους κόφτες που το συνοδεύει, ορκίζονται στα αντιεκπαιδευτικά θέσφατα της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ, τις υποχρεώσεις στους δανειστές, τα πλεονάσματα του 4,5% που στάζουν αίμα και στις «δημοσιονομικές δυνατότητες» της χώρας. Συνεπείς στις υπογραφές τους, νομοθετούν για την εκπαίδευση, καταστρέφουν, εγκαταλείπουν, συρρικνώνουν εκπαιδευτικές δομές του δημόσιου σχολείου, εγκαινιάζοντας την εποχή της ολοκληρωτικής απόσυρσης του κράτους από την υποστήριξη του μορφωτικού αγαθού.

Από το Νηπιαγωγείο ως το Δημοτικό κι από το Γυμνάσιο έως το Λύκειο βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία της θεαματικής αποδόμησης της Δημόσιας Εκπαίδευσης, η συρρίκνωση του εκπαιδευτικού έργου, η μείωση του εκπαιδευτικού προσωπικού και η ραγδαία επιδείνωση των εργασιακών του όρων.

Η κυβέρνηση ολοκληρώνει, ήδη, ένα μεγάλο κεφάλαιο των μνημονιακών δεσμεύσεων που περιγράφονται στην έκθεση του ΟΟΣΑ, το κεφάλαιο δηλαδή της ανατροπής της δαπανηρής (ανά μαθητή) υποχρέωσης του κράτους για τη λειτουργία της Δημόσιας Εκπαίδευσης. Προσηλωμένη σε αυτό με θρησκευτική ευλάβεια, η Κυβέρνηση δημιουργεί τους όρους για το φθηνό σχολείο που θα αλέσει κυριολεκτικά μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα για την εξυπηρέτηση του απεχθούς χρέους, προκαλώντας κοινωνικό, μορφωτικό και εργασιακό σοκ στην Δημόσια Εκπαίδευση.

Ο χώρος της Υγείας δεν εξαιρείται από τη μνημονιακή επέλαση. Η υποστελέχωση και η υποχρηματοδότηση των δημόσιων δομών Υγείας, έχουν σαν αποτέλεσμα τη συρρίκνωση, την υποβάθμιση και το κλείσιμο τμημάτων και υπηρεσιών. Η ολοκληρωτική παράδοση του κοινωνικού αγαθού της Υγείας στα χέρια του κεφαλαίου και των μεγάλων ομίλων που δραστηριοποιούνται στο χώρο, έχει ήδη δρομολογηθεί.

Οι δραματικές ελλείψεις προσωπικού εξουθενώνουν όλο και περισσότερο τους εργαζόμενους, καθιστώντας επικίνδυνες για την υγεία τους τις συνθήκες εργασίας. Η έλλειψη προσωπικού είναι το ίδιο επικίνδυνη και για τους ασθενείς αφού καταστρατηγούνται ακόμα και οι στοιχειώδεις κανόνες ασφαλούς αντιμετώπισης, περίθαλψης και νοσηλείας.

Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αντί να προχωρήσει σε μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού ώστε να καλυφθούν οι κενές οργανικές θέσεις και παράλληλα να επανασυστήσει τις καταργημένες, επιλέγει την παγίωση και την επέκταση του εργασιακού μεσαίωνα προσθέτοντας στα «πεντάμηνα» τους επικουρικούς και τις ατομικές συμβάσεις (κοινώς «μπλοκάκια») στις υπηρεσίες καθαριότητας, φύλαξης και σίτισης. Αντί να νομοθετήσει την υποχρεωτική κατάργηση των ιδιωτικών συνεργείων που λυμαίνονται τα νοσοκομεία και εκμεταλλεύονται άγρια τους εργαζόμενους και να κάνει προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, επέλεξε να συνταχθεί με τις επιταγές του «κουαρτέτου», νομοθετώντας την προαιρετική αντικατάσταση των ιδιωτικών συνεργείων από εργαζόμενους με ατομικές συμβάσεις μίσθωσης έργου, μια ακόμα μορφή εργασιακής ζούγκλας.

Τόσο ο πρωθυπουργός όσο και η ηγεσία του υπουργείου Υγείας έχουν -κατά καιρούς- ανακοινώσει χιλιάδες προσλήψεις, σε σημείο που να νομίζει κανείς ότι τα νοσοκομεία έχουν γεμίσει με υγειονομικό και ιατρικό προσωπικό, ωστόσο, η αλήθεια είναι άλλη:

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Μητρώου Απογραφής Δημόσιων Υπαλλήλων, το 2015 έγιναν 382 προσλήψεις – μεταφορές μόνιμων υπαλλήλων στους φορείς του υπουργείου Υγείας, ενώ το α’ εξάμηνο του 2016 έγιναν 384. Αξίζει να σημειωθεί και η έρευνα με τις ελλείψεις στα νοσοκομεία που έκανε η ΠΟΕΔΗΝ, σύμφωνα με την οποία αυτή τη στιγμή υπάρχουν 33.000 κενές οργανικές θέσεις.

Οι παραπάνω κρίσιμες εξελίξεις επιβάλλουν την οικοδόμηση ενός ευρύτατου μετώπου εργαζομένων και πλατιών λαϊκών στρωμάτων για την υπεράσπιση των κοινωνικών αγαθών της Παιδείας και της Υγείας και εκτιμώ ότι οι αποφάσεις των συνδικαλιστικών φορέων των εκπαιδευτικών και υγειονομικών κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση.

Η ΑΔΕΔΥ έχει ήδη καλέσει στο πανεργατικό συλλαλητήριο στη ΔΕΘ. Τι σημασία έχει το συλλαλητήριο φέτος; Τι μέτρα θα παρθούν για την επιτυχία του;

Μεγάλες κοινωνικές αντιδράσεις, εκτιμώ, ότι θα εκδηλωθούν από το φθινόπωρο, εξαιτίας του εντεινόμενου οικονομικού αδιεξόδου στη χώρα και των νέων μεγάλων πληγμάτων που θα υποστούν τα φτωχομεσαία λαϊκά στρώματα, από την εφαρμογή των παλιών και τη θέσπιση νέων μέτρων από την κυβέρνηση.

Από το Σεπτέμβρη και μετά αναμένεται ένα νέο μεγάλο κύμα μειώσεων των συντάξεων, το οποίο κυρίως θα πλήξει τις μικρές και μεσαίες συντάξεις, αυτές οι οποίες ακόμα λειτουργούν ανακουφιστικά για τα νοικοκυριά και την οικονομία. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση θα προχωρήσει σε νέα μέτρα κατεδάφισης των εργασιακών σχέσεων εργασίας, ομαδικών απολύσεων και περαιτέρω μείωσης του κατώτατου μισθού.

Οι κινητοποιήσεις στη Θεσσαλονίκη το Σάββατο 10/9/2016, η προετοιμασία τους αλλά και η συνέχιση και κλιμάκωση των αγώνων με Πανεργατική Απεργία και Παλλαϊκή κινητοποίηση το επόμενο διάστημα, θα δώσουν τη δυνατότητα να εκφραστεί η λαϊκή οργή και αγανάκτηση για την κυβερνητική πολιτική και η απαίτηση ανατροπής της κυβέρνησης και της πολιτικής των μνημονίων.

Ήδη η ΑΔΕΔΥ έχει προγραμματίσει, σε συνεργασία με τις Ομοσπονδίες και τα Νομαρχιακά της Τμήματα, ενημερωτικές συσκέψεις και Γενικές Συνελεύσεις των εργαζομένων στη Θεσσαλονίκη και την ευρύτερη περιοχή.

Επίσης, έχει αποφασίσει να ναυλώσει λεωφορεία για την μετακίνηση διαδηλωτών από Μακεδονία, Θράκη, Θεσσαλία, Ήπειρο και Αττική προς τη Θεσσαλονίκη.

Με δυναμικές και ενωτικές δράσεις, στο δρόμο που έδειξε η γαλλική εργατική τάξη, έχουμε χρέος να αγωνιστούμε επίμονα και σταθερά για να μην περάσει η επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα.

Όλες οι κοινωνικές, συνδικαλιστικές και κινηματικές συλλογικότητες που αγωνίζονται ενάντια στη μνημονιακή πολιτική χρειάζεται να ενωθούν στη δράση, να οργανώσουν από κοινού την εργατική-λαϊκή αντίσταση, σε μια μάχη που δεν πρέπει να χαθεί.

Πηγή: «Εργατική Αλληλεγγύη»

«Επιδιώκουμε να διαμορφωθεί ολοκληρωμένο σχέδιο αντίδρασης για όλα αυτά τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν το σύνολο των εργαζομένων», σημειώνει σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Εργατική Αλληλεγγύη» το μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της ΓΣΕΕ και του ΜΕΤΑ Γρηγόρης Καλομοίρης, τόσο με αφορμή το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο όσο και τα άλλα μέτρα που θα φέρει η κυβέρνηση κατά του κόσμου της εργασίας, όπως, για παράδειγμα τον τρόπο κήρυξης της απεργίας (αλλαγή συνδικαλιστικού νόμου) ή την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων.

«Οι εργαζόμενοι οφείλουν να τοποθετούνται απέναντι στις κυβερνήσεις από τη σκοπιά της υπεράσπισης των αναγκών, των αιτημάτων και των δικαιωμάτων τους», υπογραμμίζει μεταξύ άλλων, σημειώνοντας πως «στη μνημονιακή περίοδο κανένα αίτημα, ακόμη και το πιο μικρό, δεν μπορεί να ικανοποιηθεί ή κανένα εργασιακό δικαίωμα δεν θεωρείται αυτονόητο, αν ταυτόχρονα δεν συνδεθεί με την πάλη για την απαλλαγή της χώρας μας από τα μνημόνια και την ασφυκτική και ταπεινωτική διεθνή οικονομική και πολιτική επιτροπεία».

«Επιμένουμε», τονίζει, «ότι παρά την αμηχανία και την απογοήτευση που δημιούργησε σε πλατιά λαϊκά στρώματα η διάψευση των προσδοκιών που είχαν επενδύσει στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕλ, οι συνδικαλιστικοί και οι κοινωνικοί αγώνες αποτελούν προϋπόθεση για να αποκρούσουμε τα αντιλαϊκά μέτρα και να ανατρέψουμε τις πολιτικές της Κυβέρνησης – Ευρωπαϊκής Ένωσης – ΔΝΤ».

Για αυτό, επισημαίνει, είναι επίκαιρη η σταθερή εκτίμηση του ΜΕΤΑ ότι «…τα συνδικάτα σε αυτές τις οικονομικές και πολιτικές συνθήκες, καλούνται να υπερβούν τον κοινωνικό τους ρόλο και, χωρίς να εγκαταλείπουν και να υποτιμούν τον αγώνα τους για τα επιμέρους αιτήματα, πρέπει να τον συνδέουν με την ανάγκη μιας εναλλακτικής πρότασης εξόδου από την κρίση, με νέα οικονομική, κοινωνική, πολιτική ατζέντα, που υπηρετεί τις ανάγκες των εργαζομένων και της κοινωνίας…».

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΥΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ

---

Η ΑΔΕΔΥ πραγματοποίησε 24ωρη απεργία ενάντια στα μέτρα που ετοιμάζεται να περάσει η κυβέρνηση. Ποια είναι η εκτίμησή σου για τη συμβολή αυτής της απεργίας;

Η πρόσφατη Απεργία και τα συλλαλητήρια που έγιναν σε αρκετές πόλεις της χώρας ήταν αναγκαία παρέμβαση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος λίγο πριν την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων. Ανέδειξε την αντίθεση των εργαζομένων στο Δημόσιο, στο νέο μνημονιακό πακέτο σφαγιαστικών μέτρων σε βάρος των συντάξεων, των λαϊκών εισοδημάτων, της λαϊκής κατοικίας και της δημόσιας περιουσίας. Οι δυνάμεις του ΜΕΤΑ στο Δημόσιο Τομέα πάλεψαν αμέσως μετά την παλλαϊκή κινητοποίηση της 4ης Φλεβάρη 2016 να συναποφασισθεί πρόγραμμα συνέχισης και κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων. Σε αυτό το πλαίσιο η ΑΔΕΔΥ κινητοποιήθηκε στο πλευρό των αγροτών και κτηνοτρόφων, συνέβαλε στην πραγματοποίηση καταλήψεων – αποκλεισμών ασφαλιστικών ταμείων και παράλληλα επέμενε προς τη ΓΣΕΕ και τους φορείς επιστημόνων – αυτοαπασχολούμενων στην προκήρυξη νέας παλλαϊκής – απεργιακής κινητοποίησης. Δυστυχώς σε ότι αφορά την ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ εις «ώτα μη ακουόντων».

Προχωρήσαμε, λοιπόν, στην προκήρυξη νέας Απεργίας στο Δημόσιο Τομέα και απευθυνθήκαμε στις Ομοσπονδίες του Ιδιωτικού Τομέα και σε όλες τις επαγγελματικές και επιστημονικές οργανώσεις για να κινητοποιηθούν και αυτές στις 7 Απρίλη. Η ανταπόκριση ήταν περιορισμένη με ευθύνη δυνάμεων του παλαιού και του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού. Συνέπεια αυτής της τακτικής ήταν να μη δημιουργηθεί κλίμα ανάλογο της περιόδου της 4ης Φλεβάρη, γεγονός που επηρέασε αρνητικά και τη συμμετοχή στην κινητοποίηση των εργαζομένων στο Δημόσιο. Θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα εάν δεχόταν η ηγεσία της ΓΣΕΕ να συναποφασιστεί αυτή η απεργία με την ΑΔΕΔΥ και όλες τις άλλες κοινωνικές και επαγγελματικές οργανώσεις.

Υπάρχουν σκέψεις για τη συνέχεια; Στη ΓΣΕΕ δυστυχώς έχει προσδιοριστεί η 48ωρη απεργία που συζητήθηκε για όταν θα κατατεθεί το νομοσχέδιο. Τι εκτιμάς ότι μπορεί να κάνει το συνδικαλιστικό κίνημα στο ενδιάμεσο διάστημα;

Προσπαθούμε για τις επόμενες ημέρες να ενεργοποιηθούν συντονιστικά αγώνα σε κάθε πόλη της χώρας με πρωτοβουλία των Ν.Τ. της ΑΔΕΔΥ και με συμμετοχή σωματείων του Ιδιωτικού Τομέα και οργανώσεων επαγγελματιών, επιστημόνων, αγροτών, συνταξιούχων και νεολαίας. Επιδιώκουμε να πάρουν αποφάσεις για συλλαλητήρια, καταλήψεις, αποκλεισμούς δρόμων κτλ καθώς και μέτρα προετοιμασίας της 48ωρης Απεργίας.

Έχουμε ήδη ζητήσει από τις Ομοσπονδίες και τα Ν.Τ. της ΑΔΕΔΥ να προγραμματίσουν Γενικές Συνελεύσεις των σωματείων του Δημοσίου για ενημέρωση, ενεργοποίηση και λήψη αποφάσεων για δράση.

Για την ημέρα ανακοίνωσης του τελικού νομοσχεδίου προετοιμάζουμε με τις Ομοσπονδίες και τα Σωματεία των αντίστοιχων χώρων καταλήψεις σε εργασιακούς χώρους και δημόσια κτήρια και τη διοργάνωση απογευματινού παλλαϊκού συλλαλητηρίου.

Κηρύξαμε τρίωρη Στάση Εργασίας για την Παρασκευή, 15 Απριλίου 2016, (11:00πμ έως τη λήξη του ωραρίου) και καλούμε τους εργαζόμενους το Δημόσιο στη συγκέντρωση που πραγματοποιούν η ΟΛΜΕ και η ΔΟΕ μαζί με συλλογικότητες αναπληρωτών και αδιόριστων στο Υπουργείο Παιδείας, ώρα 11:30πμ διεκδικώντας μαζικούς διορισμούς για να καλυφθούν όλα τα κενά και κατοχύρωση των δικαιωμάτων των αναπληρωτών.

Έχουμε, ήδη, προτείνει στην Εκτελεστική Επιτροπή να πραγματοποιηθεί Πανελλαδική σύσκεψη με συμμετοχή εκπροσώπων των Ν.Τ. της ΑΔΕΔΥ για καλύτερη διοργάνωση όλων των αναγκαίων δράσεων.

Στο δημόσιο οι εργαζόμενοι θα έχουν να αντιμετωπίσουν σύντομα εκτός από την προσπάθεια να περάσουν οι αντιμεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό και το φορολογικό το νέο μισθολόγιο, την νέα αξιολόγηση, ενώ ετοιμάζεται και το νομοσχέδιο για την κινητικότητα. Υπάρχει σχέδιο αντίδρασης από την ΑΔΕΔΥ για όλα αυτά;

Επιδιώκουμε να διαμορφωθεί ολοκληρωμένο σχέδιο αντίδρασης για όλα αυτά τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν το σύνολο των εργαζομένων. Οι γενικές συνελεύσεις των σωματείων σε κάθε εργασιακό χώρο είναι επιτακτική ανάγκη να συγκληθούν και μέσα από αυτές να διαμορφωθεί το πρόγραμμα δράσης. Η εμπειρία από τη μεγάλη μάχη που δόθηκε για να ακυρωθούν τα σχέδια του Μητσοτάκη, τότε Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης, για νέες χιλιάδες απολύσεις στο Δημόσιο μέσω της αξιολόγησης είναι πολύτιμη. Εδώ οφείλουν να συμβάλουν και οι άλλες αριστερές κινηματικές δυνάμεις του Δημοσίου, που δυστυχώς υποτιμούν την ανάγκη να αναλάβουν την ευθύνη τους στη λειτουργία και δράση της ΑΔΕΔΥ.

Σε πολλούς εργαζόμενους στο δημόσιο υπάρχει το φόβητρο που ακούει στο όνομα Μητσοτάκης, ταυτόχρονα με το σοκ από τη στροφή δεξιά του ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ δεν τους αρέσουν καθόλου τα μέτρα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ από την άλλη σκέφτονται ότι η πιθανή εναλλακτική είναι η επιστροφή της ΝΔ και ο Μητσοτάκης συμβολίζει ιδιαίτερα τη διάλυση του δημόσιου και τις απολύσεις. Είναι πραγματικό αυτό το δίλημμα;

Είναι πραγματικό το δίλημμα και βαραίνει ιδιαίτερα στα τμήματα εκείνα που επλήγησαν περισσότερο από την πολιτική της Κυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ όπως είναι οι απολυμένοι και διαθέσιμοι, οι υποψήφιοι για απόλυση παλαιότεροι συμβασιούχοι του Δημοσίου, εργαζόμενοι σε οργανισμούς που έβαιναν προς συγχώνευση ή/και κατάργηση κτλ. Η προσπάθεια που κάνουν οι δυνάμεις του ΜΕΤΑ είναι να πείσουν ότι δεν μπορεί και δεν πρέπει οι εργαζόμενοι να γίνονται πάντα όμηροι τέτοιων εκβιαστικών διλημμάτων. Οι εργαζόμενοι οφείλουν να τοποθετούνται απέναντι στις κυβερνήσεις από τη σκοπιά της υπεράσπισης των αναγκών, των αιτημάτων και των δικαιωμάτων τους.

Εξάλλου είναι γεγονός ότι τα μνημόνια που συνεχίζονται και θωρακίζονται και από τη σημερινή κυβέρνηση απαιτούν τη διαρκή επαναφορά αυτών των πολιτικών που οδηγούν σε απολύσεις, κλείσιμο Οργανισμών του Δημοσίου και παράδοση τους στο ιδιωτικό κερδοσκοπικό κεφάλαιο. Εμείς επιμένουμε ότι παρά την αμηχανία και την απογοήτευση που δημιούργησε σε πλατιά λαϊκά στρώματα η διάψευση των προσδοκιών που είχαν επενδύσει στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕλ, οι συνδικαλιστικοί και οι κοινωνικοί αγώνες αποτελούν προϋπόθεση για να αποκρούσουμε τα αντιλαϊκά μέτρα και να ανατρέψουμε τις πολιτικές της Κυβέρνησης – Ευρωπαϊκής Ένωσης – ΔΝΤ.

Την περίοδο της κρίσης έχει αποδειχθεί από την εμπειρία ότι δεν αρκεί από μόνος του ο συνδικαλιστικός αγώνας για να καλυτερεύσει η ζωή των εργαζομένων, χρειάζεται η γενίκευση και η πολιτική προοπτική. Πως βλέπεις ότι μπορεί το συνδικαλιστικό κίνημα να πετύχει αυτή τη σύνδεση;

Έχετε απόλυτο δίκιο και έχει πλέον επιβεβαιωθεί ότι στη μνημονιακή περίοδο κανένα αίτημα, ακόμη και το πιο μικρό, δεν μπορεί να ικανοποιηθεί ή κανένα εργασιακό δικαίωμα δεν θεωρείται αυτονόητο, αν ταυτόχρονα δεν συνδεθεί με την πάλη για την απαλλαγή της χώρας μας από τα μνημόνια και την ασφυκτική και ταπεινωτική διεθνή οικονομική και πολιτική επιτροπεία.

Είναι πολύ επίκαιρη η σταθερή εκτίμηση του ΜΕΤΑ ότι «… Τα συνδικάτα σε αυτές τις οικονομικές και πολιτικές συνθήκες, καλούνται να υπερβούν τον κοινωνικό τους ρόλο και, χωρίς να εγκαταλείπουν και να υποτιμούν τον αγώνα τους για τα επιμέρους αιτήματα, πρέπει να τον συνδέουν με την ανάγκη μιας εναλλακτικής πρότασης εξόδου από την κρίση, με νέα οικονομική, κοινωνική, πολιτική ατζέντα, που υπηρετεί τις ανάγκες των εργαζομένων και της κοινωνίας…».

Είναι, λοιπόν, απαραίτητη όσο ποτέ σήμερα η πολιτικοποίηση των αγώνων του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και η σύνδεση των επιμέρους αιτημάτων με την πάλη για γενικότερες πολιτικές και κοινωνικές ανατροπές που έχει ανάγκη η χώρα μας.

Σε αυτή την κατεύθυνση παλέψαμε και πετύχαμε να θέσει η ΑΔΕΔΥ ως κυρίαρχα αιτήματα της τη διαγραφή του χρέους, την κατάργηση παλαιών και νέων μνημονίων, την εθνικοποίηση των τραπεζών, το σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων και την επανάκτηση από το Δημόσιο των στρατηγικών κλάδων της οικονομίας και των επιχειρήσεων που έχουν ιδιωτικοποιηθεί. Το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να διεκδικήσει την εφαρμογή μιας πολιτικής που θα προτάσσει τα συμφέροντα των εργαζομένων, των ανέργων και ευρύτερα των φτωχομεσαίων λαϊκών στρωμάτων και όχι την εξυπηρέτησή των δανειστών. Πρέπει να συμπεριλάβει στις διεκδικήσεις του την έξοδο από την Ευρωζώνη και τη ρήξη με τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού ζητούμενο είναι η επιβίωση του λαού και η αξιοπρέπεια της χώρας και όχι η διάσωση του Ευρώ και της Ευρωζώνης.

Η εφημερίδα μας η «Εργατική Αριστερά» έκλεισε τα 15 χρόνια παρουσίας, πώς θα σχολίαζες την παρουσία της;

Η «Εργατική Αριστερά» στη διάρκεια της 15χρονης παρουσίας της πρόβαλλε και στήριξε πάντα τους αγώνες των εργαζομένων και έπαιξε σημαντικό ρόλο στη ριζοσπαστικοποίηση ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων.

Βρέθηκε, επίσης, στην πρώτη γραμμή των πρωτοβουλιών αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και στους αγώνες εναντίον του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και της νεοφασιστικής, εγκληματικής Χρυσής Αυγής. Εκτιμώ ότι θα είναι πολύτιμη η συμβολή της «Εργατικής Αριστεράς» στην οικοδόμηση του αναγκαίου ευρύτατου μετώπου όλων των ανυπότακτων, δημοκρατικών, αντιιμπεριαλιστικών, πατριωτικών αντιμνημονιακών δυνάμεων για μια Ελλάδα της κοινωνικής χειραφέτησης και της λαϊκής κυριαρχίας.

Πηγή: «Εργατική Αριστερά»

Αναδημοσίευση από το ergasianet