Αναπληρωτές Εκπαιδευτικοί Ειδικοτήτων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης

Μετά τις συνελεύσεις μας στο ΕΜΠΡΟΣ, καταλήξαμε σε αυτήν εδώ την επιστολή, που απευθύνεται κυρίως στους γονείς αλλά και σε όλους όσοι δεν γνωρίζουν τι πραγματικά συμβαίνει στο δημόσιο σχολείο αυτήν τη στιγμή.
(Διακινήστε – κοινοποιήστε – προωθήστε ελεύθερα).

Για τον «νέο» τύπο δημοτικού σχολείου:
τι σηματοδοτεί για τους μαθητές, τους γονείς, την κοινωνία

Ανοιχτή επιστολή εκπαιδευτικών ειδικοτήτων

Λίγους μήνες νωρίτερα και δίχως να έχει προηγηθεί ουσιαστικός διάλογος με την εκπαιδευτική κοινότητα, τους γονείς, την κοινωνία, επιβλήθηκε με υπουργική απόφαση ο «νέος/ενιαίος» τύπος ολοήμερου δημοτικού σχολείου.

Τι άλλαξε όμως, σε ποια βάση, και τι παρέμεινε ίδιο;

Καταργώντας τα 1.300 περίπου δημοτικά σχολεία Ενιαίου Αναμορφωμένου Εκπαιδευτικού Προγράμματος (ΕΑΕΠ) στα οποία είχαν εισαχθεί νέα διδακτικά αντικείμενα και εξειδικευμένοι εκπαιδευτικοί για τη διδασκαλία τους, η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘ δεν φρόντισε να περάσει σε έναν πραγματικά ενιαίο τύπο σχολείου που θα διασφάλιζε την ισότιμη πρόσβαση όλων των μαθητών σε όλα τα διδακτικά αντικείμενα, καλλιεργώντας και ενισχύοντας την αισθητική και φυσική αγωγή, τη γλωσσομάθεια, καθώς και την επαφή των μαθητών με τις νέες τεχνολογίες.
Αντιθέτως, επιχείρησε να βαφτίσει ως νέο έναν τύπο σχολείου που φτιάχτηκε αποκλειστικά για να εξυπηρετήσει τις περικοπές που επιβάλλουν οι μνημονιακές δεσμεύσεις της κυβέρνησης. Γι’ αυτόν το λόγο, επιστρατεύθηκαν παιδαγωγικοί όροι, που, όσο και αν διαστρεβλώθηκαν, δεν καταφέρνουν να αποκρύψουν την αλήθεια.

Η «απογυμνασιοποίηση» του δημοτικού σχολείου, που πολλάκις χρησιμοποιήθηκε ως όρος από τον υπουργό Παιδείας για να δικαιολογήσει την περικοπή των διδακτικών ωρών ώστε το ωράριο των μαθητών να τελειώνει για όλα τα σχολεία στη 13:15 αντί στις 14:00, σε καμία περίπτωση δεν αφορά τις ώρες παραμονής των μαθητών στο σχολείο. Άλλωστε, στο «νέο» τύπο σχολείου δεν εξακολουθούν να είναι διογκωμένες η διδακτέα ύλη, η εργασία για το σπίτι, η βαθμοθηρία;

Ποιο ήταν όμως το πλαίσιο του «παλιού» σχολείου το οποίο το υπουργείο θέλησε να αλλάξει κάνοντάς το «νέο»;

Ποιος ο ρόλος των μαθημάτων των ειδικοτήτων και ποια η σημασία της διδασκαλίας τους από ανθρώπους που έχουν σπουδάσει αυτά τα αντικείμενα;

Ζούμε σε μια κοινωνία μέσα στην οποία τα παιδιά, από πολύ μικρή ηλικία, έρχονται αντιμέτωπα με το άγχος και την πίεση της καθημερινότητας.
Επιπλέον, οι οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν σχεδόν όλες οι οικογένειες, καθώς και οι εικόνες βίας και πολέμου που κυριαρχούν στα τηλεοπτικά προγράμματα δημιουργούν στα παιδιά μια τάση προς την επιθετικότητα και τη βίαιη συμπεριφορά, που εμποδίζουν συχνά την ομαλή κοινωνικοποίησή τους και την αρμονική σχολική ζωή.

Τα μαθήματα της Αισθητικής Αγωγής (Μουσική, Εικαστικά, Θεατρική Αγωγή) και της Φυσικής Αγωγής, όταν διδάσκονται από εξειδικευμένους παιδαγωγούς, συμβάλλουν στην ψυχική ωρίμανση και κοινωνικοποίηση όλων των παιδιών – ιδιαίτερα εκείνων με δυσκολίες ένταξης, με γλωσσικά ή μαθησιακά προβλήματα.

Τα μαθήματα αυτά αποτελούν εργαλείο για την πρόληψη του σχολικού εκφοβισμού, καθώς προάγουν την ομαδικότητα, την αυτοεκτίμηση, την αποδοχή του άλλου, τους δεσμούς αλληλεγγύης, τη συναισθηματική έκφραση και τον αλληλοσεβασμό στην πράξη, μέσα από το παιχνίδι και τη δημιουργικότητα. Τα εν λόγω διδακτικά αντικείμενα συμβάλλουν επίσης και στην καλλιέργεια των παιδιών, βοηθώντας τα να αναπτύξουν αισθητικά κριτήρια απέναντι στα πρότυπα που επιβάλλει η μαζική κουλτούρα.

Μέσα στην Κοινωνία της Πληροφορίας και στην εποχή της τεχνολογίας, η εξοικείωση των μαθητών με τον υπολογιστή και τις εφαρμογές του (ως εργαλείου έκφρασης και δημιουργίας) και η ευαισθητοποίηση απέναντι στα Μέσα και στις επιπτώσεις της τεχνολογίας στο σύγχρονο τρόπο ζωής αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια της μόρφωσης των παιδιών.

To μάθημα της Πληροφορικής έχει ως στόχο την καλλιέργεια της μεταγνώσης στο παιδί (του να μάθει πώς να μαθαίνει), την ανάπτυξη της κριτικής του σκέψης, όπως και τεχνικών επίλυσης προβλημάτων, σε συνδυασμό με την ενίσχυση ικανοτήτων συνεργασίας και ανάληψης πρωτοβουλιών, τόσο στον εικονικό όσο και στον πραγματικό κόσμο.

Οι περικοπές των διδακτικών ωρών των μαθημάτων ειδικοτήτων, η (δίχως κανένα επιστημονικό και παιδαγωγικό κριτήριο) κατάργηση της Θεατρικής Αγωγής από την Ε’ και Στ’ τάξη και η υποβάθμιση του ολοήμερου προγράμματος, οδηγούν, ανάμεσα στα υπόλοιπα, και στην αύξηση των εξόδων των οικογενειών. Οι μαθητές που προέρχονται από –όλο και περισσότερες– οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα αποκλείονται από την ισότιμη μάθηση. Τρανταχτό παράδειγμα η μείωση των ωρών των Αγγλικών, της Πληροφορικής, των Καλλιτεχνικών Μαθημάτων και της Γυμναστικής. Τα παιδιά προωθούνται στα Κέντρα Μελέτης, στα ιδιωτικά μαθήματα, στα ωδεία, στα καλλιτεχνικά εργαστήρια, στα γυμναστήρια, στα κέντρα Ξένων Γλωσσών και στα κάθε είδους φροντιστήρια. Κάποιος μαθητής, που έχει μία ιδιαίτερη κλίση σε ένα μάθημα από τα παραπάνω, δεν θα μπορεί να την αναπτύξει αν οι γονείς του δεν έχουν την οικονομική άνεση. Εννοείται ότι, σε αντίθεση με το δημόσιο σχολείο, το ίδιο πρόγραμμα σπουδών ακολουθείται και στα ιδιωτικά σχολεία, αλλά διδάσκεται από εξειδικευμένους εκπαιδευτικούς. Κάτι που δεν ισχύει πλέον στο δημόσιο σχολείο, διότι, με την υπουργική απόφαση απελευθερώνεται και η διδασκαλία των μαθημάτων ειδικοτήτων, τα οποία δύναται να ανατίθενται πλέον και στους συναδέλφους του κλάδου ΠΕ 70 (δασκάλους), οι οποίοι, σε πολλά σχολεία της επικράτειας διδάσκουν ήδη Εικαστικά, Θεατρική Αγωγή, Μουσική, Φυσική Αγωγή και Πληροφορική (με μια απλή πιστοποίηση β᾽επιπέδου)!
Όμως, η ποιοτική εκπαίδευση δεν είναι πολυτέλεια, είναι συνταγματική υποχρέωση της Πολιτείας. Και απαιτεί επάρκεια, εξειδίκευση και καταλληλότητα – κι αυτά δεν θα έπρεπε να είναι διαπραγματεύσιμα.

Αντί, λοιπόν, για ένα νέο σχολείο της ουσιαστικής διάχυσης των διδακτικών αντικειμένων και των ίσων μορφωτικών δικαιωμάτων, στην ουσία επικράτησαν οι παλιές νοοτροπίες, ο συντηρητισμός και η προχειρότητα στο σχεδιασμό, που έδεσαν άψογα με τις περικοπές, τις αντιπαιδαγωγικές, αντιεπιστημονικές και αντισυναδελφικές αναθέσεις μαθημάτων (μια πρακτική που σιγά σιγά παγιώνεται), την επιδείνωση των εργασιακών συνθηκών των εκπαιδευτικών.

Άραγε πόσο καλό μάθημα μπορεί να κάνει ένας εκπαιδευτικός που δουλεύει σε πέντε σχολεία;
Οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί δεν συμπληρώνουν πλέον ωράριο στην πρωινή ζώνη μαθημάτων και εξαναγκάζονται είτε να συμπληρώσουν το διδακτικό τους ωράριο στο ολοήμερο πρόγραμμα είτε σε άλλο σχολείο. Η θέση του υπεύθυνου ολοημέρου καταργείται. Οι πρώτες χιλιάδες απολύσεις αναπληρωτών εκπαιδευτικών που έχουν δουλέψει επί σειρά ετών στο δημόσιο σχολείο είναι γεγονός. Όλα αυτά για να καλυφθούν οι ανάγκες σε προσλήψεις μέσω ευρωπαϊκών κονδυλίων και όχι μέσω κρατικού προϋπολογισμού, ως όφειλε να έχει διασφαλίσει η Πολιτεία.

Από σας, τους γονείς των μαθητών μας, ζητάμε να συμπορευθείτε με μας στον αγώνα που δίνουμε για να υπερασπιστούμε το δημόσιο σχολείο, να διασφαλίσουμε το αγαθό της μόρφωσης και της παιδείας, καθώς και την ισότιμη πρόσβαση σε αυτό για όλους τους μαθητές μας.
Ήμασταν και παραμένουμε δίπλα σε εσάς και τα παιδιά σας, που για λίγες στιγμές της ημέρας γίνονται και δικά μας παιδιά. Σας θέλουμε στο πλευρό μας για να στηρίξουμε και να στηριχθούμε, να εμπνεύσουμε και να εμπνευστούμε.

Συστρατευόμαστε/συμμετέχουμε ενεργά σε όλες τις κινητοποιήσεις που εξαγγέλλονται στο άμεσο μέλλον, διεκδικώντας ένα καλύτερο σχολείο.
Ο αγώνας αυτός είναι κοινός και μόνο ενωμένοι μπορούμε να νικήσουμε όσους μας κλέβουν τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας.

Αναπληρωτές Εκπαιδευτικοί Ειδικοτήτων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης
(Επικοινωνία: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.)

Συνάδελφοι,

Μετά την κινητοποίηση στις 24/6 στο υπουργείο Παιδείας, κατά την οποία δεν πήραμε για ακόμη μία φορά καμία σαφή απάντηση για το εργασιακό μας μέλλον, και η πολιτική ηγεσία, σε ένα κρεσέντο αυταρχισμού, έκανε χρήση κρατικής καταστολής εναντίον άνεργων εκπαιδευτικών, η κατάσταση στις αρχές Σεπτεμβρίου και λίγο πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς παραμένει εξαιρετικά κρίσιμη.

Ο «νέος» τύπος δημοτικού σχολείου όχι μόνο δεν προασπίζει τα συνταγματικά δικαιώματα των παιδιών για ισότιμη πρόσβαση σε όλα τα διδακτικά αντικείμενα, αντιθέτως υποβαθμίζει και καταργεί μαθήματα, αναθέτει τη διδασκαλία τους σε όποιον εκπαιδευτικό υπάρχει και δεν συμπληρώνει το διδακτικό του ωράριο, βάσει μίας λογιστικής αντίληψης χωρίς κανένα παιδαγωγικό πρόσημο.

Προς την ίδια ακριβώς κατεύθυνση κινούνται και οι υπόλοιπες πτυχές της υπουργικής απόφασης: υποβάθμιση ολοήμερου προγράμματος/κατάργηση πρωινής ζώνης, κριτήρια για την πρόσβαση των μαθητών στο ολοήμερο, κατάργηση θέσης υπεύθυνου δασκάλου.

Ό,τι λοιπόν είχε διαφανεί πριν από μερικούς μήνες τίθεται τώρα σε εφαρμογή και συμπεριλαμβάνει: υπεραριθμίες, μετακινήσεις μόνιμων συναδέλφων, απολύσεις για τους αναπληρωτές που επί σειρά ετών παραμένουν αδιόριστοι παρότι καλύπτουν πάγιες ανάγκες του εκπαιδευτικού συστήματος, αναθέσεις μαθημάτων σε μη εξειδικευμένους στα συγκεκριμένα διδακτικά αντικείμενα εκπαιδευτικούς, οι οποίες καταστρατηγούν με αντιεπιστημονικό, αντιπαιδαγωγικό και εντέλει επικίνδυνο τρόπο τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών και πλήττουν ανεπανόρθωτα τα εργασιακά διακαιώματα των εκπαιδευτικών.

Το υπουργείο Παιδείας, μάλιστα, με απανωτές εγκυκλίους και με την πρόθυμη συνέργεια της διοίκησης πιέζει τους συλλόγους διδασκόντων να νομιμοποιήσουν άμεσα όσα αντισυναδελφικά/αντιπαιδαγωγικά επιτάσσει η υπουργική απόφαση.
Τα χιλιάδες πραγματικά κενά που έχει το δημόσιο σχολείο αποκρύπτονται από υπουργείο/διευθύνσεις/περιφέρειες. Συγκεκριμένες μάλιστα διευθύνσεις εκπαίδευσης αποστέλλουν εξαιρετικά μειωμένα ή και μηδενικά κενά σπεύδοντας προφανώς να ακολουθήσουν τη γραμμή που τους έχει δοθεί την ίδια ώρα που ο υπουργός Παιδείας τάζει «τσουνάμι» προσλήψεων αναπληρωτών εκπαιδευτικών (κυρίως μέσω ΕΣΠΑ) και οι μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών μετατίθενται επ’ αόριστον.

Καθώς όσα εφαρμόζει το υπουργείο Παιδείας καταπατούν μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα, επιχειρούν να εγκαθιδρύσουν καθεστώς συναδελφικού κανιβαλισμού, οδηγούν ξεκάθαρα στην υποβάθμιση και τη διάλυση του δημόσιου σχολείου, καλούμε όλους τους εκπαιδευτικούς (μόνιμους, άνεργους), τους γονείς και τους μαθητές μας να μπλοκάρουμε τα σχέδια του υπουργείου Παιδείας. Καλούμε επίσης τις ομοσπονδίες και τα σωματεία να πάρουν θέση και να χαράξουν αγωνιστική πορεία υπερασπίζοντας τα δικαιώματα και τα δίκαια αιτήματα όλων των εργαζομένων. Να μην επιτρέψουμε να αντιμετωπίζεται ως πολυτέλεια η πρόσβαση όλων των παιδιών στην ολόπλευρη μόρφωση, να μη συναινέσουμε σε ένα ακόμα φτηνότερο σχολείο που δεν θα παρέχει ό,τι οφείλει να παρέχει δωρεάν το δημόσιο σχολείο σε όλα τα παιδιά.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ

1. Να αποσυρθεί άμεσα η υπουργική απόφαση για τον «Ενιαίο Τύπο Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου», που τσακίζει τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών περικόπτοντας και καταργώντας διδακτικές ώρες μαθημάτων (Θεατρική Αγωγή, τάξεις Ε και ΣΤ), καταργεί βίαια εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα των εκπαιδευτικών ειδικοτήτων στην Π.Ε., δημιουργεί πλεονάσματα και υπεραριθμίες για τους μόνιμους συναδέλφους.

2. Ο υπολογισμός και η κάλυψη των κενών να πραγματοποιείται πάντα και αποκλειστικά βάσει της α’ ανάθεσης σε εκπαιδευτικό ειδικότητας.

3. Να μας γνωστοποιηθούν τα πραγματικά κενά ανά Διεύθυνση και περιφέρεια πριν από την α’ φάση προσλήψεων αναπληρωτών.

4. Να πραγματοποιηθεί μία μεγάλη α᾽ φάση προσλήψεων, ώστε να καλυφθούν όλα τα κενά και να μην προκύπτουν οι αδικίες των προηγούμενων ετών.

5. Σύσταση οργανικών θέσεων και μόνιμους μαζικούς διορισμούς για όλους τους εκπαιδευτικούς σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης.