ΕΡΤ3: «Απ’τες εννιά» του Θεόδωρου Γκλαβέρη
●ΚΥΡΙΑΚΗ 17 Μαίου 2015
Απόψε τα μεσάνυχτα,στην ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΡΤ και την ΕΡΤ3
η ταινία μικρού μήκους (1979) του Θεόδωρου Γκλαβέρη
«Απ’τες εννιά»
εμπνευσμένη από την Καβαφική ποίηση
Η εικονογράφηση επιλεγμένων ποιημάτων που συνειρμικά, μέσω του μοντάζ και οργανωμένα με την τεχνική και αισθητική του ρολ-μπακ (συνειρμική αφήγηση των μεγάλων στατικών πλάνων) σε συνδυασμό με ολιγόλεπτες παρεμβολές βιογραφικών αναφορών, εμπνέεται από την ποίηση του Καβάφη.
Δωδεκα και μιση. Γρηγορα περασεν η ωρα
απ'τες εννια που αναψα την λαμπα,
και καθισα εδω. Καθομουν χωρις να διαβαζω,
και χωρις να μιλω. Με ποιονα να μιλησω
καταμονος μεσα στο σπιτι αυτο.
Το ειδωλον του νεου σωματος μου,
απ'τες εννια που αναψα την λαμπα,
ηλθε και με ηυρε και με θυμισε
κλειστες καμαρες αρωματισμενες,
και περασμενην ηδονη-τι τολμηρη ηδονη!
Κ'επισης μ'εφερε στα ματια εμπρος,
δρομους που τωρα εγιναν αγνωριστοι,
κεντρα γεματα κινησι που τελεψαν,
και θεατρα και καφενεια που ησαν μια φορα.
Το ειδωλον του νεου σωματος μου
ηλθε και μ'εφερε και τα λυπητερα.
Πενθη της οικογενειας, χωρισμοι,
αισθηματα δικων μου, αισθηματα
των πεθαμενων τοσο λιγο εκτιμηθεντα.
Δωδεκα και μιση. Πως περασεν η ωρα.
Δωδεκα και μιση. Πως περασαν τα χρονια.
Απόψε τα μεσάνυχτα,στην ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΡΤ και την ΕΡΤ3
η ταινία μικρού μήκους (1979) του Θεόδωρου Γκλαβέρη
«Απ’τες εννιά»
εμπνευσμένη από την Καβαφική ποίηση
Η εικονογράφηση επιλεγμένων ποιημάτων που συνειρμικά, μέσω του μοντάζ και οργανωμένα με την τεχνική και αισθητική του ρολ-μπακ (συνειρμική αφήγηση των μεγάλων στατικών πλάνων) σε συνδυασμό με ολιγόλεπτες παρεμβολές βιογραφικών αναφορών, εμπνέεται από την ποίηση του Καβάφη.
Απ' τες εννιά - Κωνσταντίνος Καβάφης
Δωδεκα και μιση. Γρηγορα περασεν η ωρα
απ'τες εννια που αναψα την λαμπα,
και καθισα εδω. Καθομουν χωρις να διαβαζω,
και χωρις να μιλω. Με ποιονα να μιλησω
καταμονος μεσα στο σπιτι αυτο.
Το ειδωλον του νεου σωματος μου,
απ'τες εννια που αναψα την λαμπα,
ηλθε και με ηυρε και με θυμισε
κλειστες καμαρες αρωματισμενες,
και περασμενην ηδονη-τι τολμηρη ηδονη!
Κ'επισης μ'εφερε στα ματια εμπρος,
δρομους που τωρα εγιναν αγνωριστοι,
κεντρα γεματα κινησι που τελεψαν,
και θεατρα και καφενεια που ησαν μια φορα.
Το ειδωλον του νεου σωματος μου
ηλθε και μ'εφερε και τα λυπητερα.
Πενθη της οικογενειας, χωρισμοι,
αισθηματα δικων μου, αισθηματα
των πεθαμενων τοσο λιγο εκτιμηθεντα.
Δωδεκα και μιση. Πως περασεν η ωρα.
Δωδεκα και μιση. Πως περασαν τα χρονια.