Το δημοσίευμα της Die Presse αναφέρει μεταξύ άλλων: «Στην παρούσα φάση υπάρχουν ελάχιστες αμφιβολίες ότι το μέλλον ανήκει στην ελληνική αντιπολιτευτική συμμαχία. Σε όλες τις δημοσκοπήσεις το αριστερό λαϊκίστικο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται ως ισχυρότερη πολιτική δύναμη ενώ η επόμενη δοκιμασία βρίσκεται προ των πυλών, όταν οι έλληνες ψηφοφόροι αποφασίσουν τον Μάιο για την σύνθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και τους συσχετισμούς δυνάμεων στους δήμους. Ήρθε λοιπόν η ώρα για τον αρχηγό του κόμματος Αλέξη Τσίπρα να προετοιμαστεί για το ρόλο του πολιτικού ηγέτη και να συνομιλεί με δημοσιογράφους από την ΕΕ (…)».

«Οι φήμες που θέλουν τον 39χρονο (…) να πέρασε τους τελευταίες μήνες με μαθήματα αγγλικών, πρέπει να έχουν μια δόση αλήθειας: ανανεωμένος δεν φαίνεται μόνον ο τρόπος έκφρασής του, αλλά και το μήνυμά του προς την ΕΕ: ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μπαμπούλας, αλλά ένα εντελώς κανονικό κόμμα με νόμιμες (και λογικές) αξιώσεις. Όσον αφορά την κεντρική του τοποθέτηση, ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών: ‘Το πρόγραμμα βοήθειας για την Ελλάδα έχει αποτύχει» και «(…) η πολιτική της λιτότητας πρέπει να τερματιστεί αμέσως», καθώς, σύμφωνα με τον Α. Τσίπρα, έχει επιφέρει μια «κοινωνική καταστροφή» στην Ελλάδα την ώρα που το χρέος συνεχίζει να αυξάνεται.

Νέα επιλογή λέξεων με παλιά περιεχόμενα

Την ίδια ώρα πάντως, σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα, ο Αλέξης Τσίπρας αρνείται κατηγορηματικά ότι το κόμμα του θέλει να οδηγήσει την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης: «Είμαστε πιο φιλοευρωπαίοι από τους συντηρητικούς, οι οποίοι πρόδωσαν τους πολίτες της Ευρώπης», όπως λέει. Αλλά πώς θέλει να σώσει την ευρωζώνη ο ΣΥΡΙΖΑ; «Μέσω ενός πανευρωπαϊκού ντιλ στα πρότυπα της Συμφωνίας του Λονδίνου για το γερμανικό χρέος του 1953», που θα συνοδεύεται από ένα «τεράστιο» επενδυτικό πακέτο για τις χώρες της κρίσης της νότιας Ευρώπης. «Η Ευρώπη πρέπει να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη στις χώρες της κρίσης», ζητά ο Τσίπρας, σύμφωνα με την Die Presse.

Νέα επιλογή λέξεων με παλιά περιεχόμενα, παρατηρεί η αυστριακή εφημερίδα, υπενθυμίζοντας ότι «η Συμφωνία του Λονδίνου οδήγησε σε ένα ριζικό haircut για τους πιστωτές της Γερμανίας. Η επιθυμία για μια συμφωνία στα πρότυπα του Λονδίνου ηχεί αναμφίβολα καλύτερα από την έκκληση προς τους πιστωτές να παραιτηθούν από τις αξιώσεις τους, ωστόσο οδηγεί στο ίδιο αποτέλεσμα. Και όσον αφορά την απαίτηση για επενδύσεις: επί δεκαετίες η ΕΕ στήριξε σθεναρά την περαιτέρω ανάπτυξη των υποδομών, η πολιτική της δημιουργίας χρεών στην Αθήνα όμως συνεχίστηκε».

Πηγή DW