ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΙΠΕΔ

Κυβέρνηση και εκπρόσωποι της «τερατόικα»συμφώνησαν για την τελική μορφή ενός νέου ΜΕΓΑ-ΤΑΙΠΕΔ. Πρόκειται για την γιγάντωση του ήδη υπάρχοντος ταμείου ιδιωτικοποιήσεων, του ΤΑΙΠΕΔ.

Το Ταμείο αυτό που θα έχει ως στόχο την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, στην ουσία την παράδοση και εκποίηση της Ελλάδας. Σύμφωνα με πληροφορίες από τον ημερήσιο τύπο, αναμένεται να λάβει ως «προίκα» τα μελλοντικά έσοδα που θα προκύψουν από την εκμετάλλευση του ορυκτού και του φυσικού πλούτου της χώρας, όπως τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, προκειμένου να ενισχύσει το «χαρτοφυλάκιό» του με περιουσιακά στοιχεία του Ελληνικού Δημοσίου συνολικής αξίας άνω των 50 δισ. ευρώ και να προχωρήσει το πρόγραμμα ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας.

Αυτό προκύπτει από τα βασικά σημεία της συμφωνίας μεταξύ της κυβέρνησης και των εκπροσώπων των δανειστών για τη δημιουργία τουνέου Ταμείου εκποίησης των "ασημικών" της χώρας.

Το πρόγραμμα …. «αξιοποίησης» των περιουσιακών δικαιωμάτων του Δημοσίου προβλέπει τη συγκέντρωση και τη σταδιακή πώληση ακινήτων, μετοχών και υποδομών που ανήκουν στο Ελληνικό Δημόσιο, καθώς επίσης και την εκμίσθωση δικαιωμάτων χρήσης ή εκμετάλλευσης δημοσίων αγαθών σε βάθος 30ετίας με σκοπό τη συγκέντρωση εσόδων συνολικού ύψους άνω των 50 δισ. ευρώ, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν, σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, κατά το 50%ως εγγύηση για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών,κατά το 25%για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους και κατά το υπόλοιπο 25% για τη χρηματοδότηση επενδύσεων και την ανάπτυξη της οικονομίας.

Στελέχη της ριζοσπαστικής Αριστεράς εστίαζαν ιδιαίτερα στο καθόλα παράδοξο γεγονός ότι την ώρα που το νέο ΜΕΓΑ-ΤΑΙΠΕΔ αναλαμβάνει να ξεπουλήσει δημόσιες εταιρείες - πυλώνες ανάπτυξης για τη χώρα, ένα 25%από τα έσοδα του μπιρ-παρά ξεπουλήματος θα καταλήξουν σε χρηματοδότηση της ανάπτυξης της οικονομίας!

Τόνιζαν, δε, ότι όλα αυτά που παραδίδουν και εκποιούν τη χώρα δεν έχουν την παραμικρή επαφή με τις προεκλογικές εξαγγελίες της κυβέρνησης σχετικά με την αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα , την διατήρηση υπό δημόσια ιδιοκτησία εταιρειών και … «ασημικών» της χώρας και φυσικά την κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ!

Χαρακτηριστική , άλλωστε, είναι και η ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας Πολιτών για την Κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ, στην οποία το νέο Ταμείο χαρακτηρίζεται ως Ταμείο Υφαρπαγής της Δημόσιας Περιουσίας και τονίζεται ότι αποτελεί δυσμενέστερη μετάλλαξη του ΤΑΙΠΕΔ.

Ολόκληρη η ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας Πολιτών για την Κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ έχει ως εξής:

ΑΠΟ ΤΟ ΤΑΙΠΕΔ ΣΤΟ ΝΕΟ ΤΑΜΕΙΟ ΥΦΑΡΠΑΓΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΙΠΕΔ

Το νέο Τα­μείο Υφαρ­πα­γής της Δη­μό­σιας Πε­ριου­σί­ας (ΤΥΔΠ) απο­τε­λεί δυ­σμε­νέ­στε­ρη με­ταλ­λα­γή του γνω­στού ΤΑΙ­ΠΕΔ (Τα­μείο Αξιο­ποί­η­σης Ιδιω­τι­κής Πε­ριου­σί­ας του Δη­μο­σί­ου), το οποίο ιδρύ­θη­κε με τον μνη­μο­νια­κό νόμο 3986/2011, σε εφαρ­μο­γή του Με­σο­πρό­θε­σμου Πλαι­σί­ου Δη­μο­σιο­νο­μι­κής Στρα­τη­γι­κής 2012-2015, με σκοπό το προ­ϊ­όν της  δρα­στη­ριό­τη­τάς του να χρη­σι­μο­ποιεί­ται απο­κλει­στι­κά για την απο­πλη­ρω­μή του δη­μό­σιου χρέ­ους της χώρας (αρθ. 1  παρ. 2).

Σύμ­φω­να με τα στοι­χεία που είδαν το φως της δη­μο­σιό­τη­τας  σχε­τι­κά με τις ση­με­ρι­νές συμ­φω­νί­ες : Η Ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση δε­σμεύ­ε­ται να ανα­πτύ­ξει ένα ση­μα­ντι­κά ενι­σχυ­μέ­νο πρό­γραμ­μα ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων με βελ­τιω­μέ­νη δια­χεί­ρι­ση. Πο­λύ­τι­μα ελ­λη­νι­κά πε­ριου­σια­κά στοι­χεία θα με­τα­φερ­θούν σ’ ένα ανε­ξάρ­τη­το τα­μείο που θα ρευ­στο­ποιεί τα πε­ριου­σια­κά στοι­χεία μέσω ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων και άλλων μέσων. Η ρευ­στο­ποί­η­ση των πε­ριου­σια­κών στοι­χεί­ων θα απο­τε­λέ­σει πηγή για την προ­γραμ­μα­τι­σμέ­νη απο­πλη­ρω­μή του νέου δα­νεί­ου από τον Ευ­ρω­παϊ­κό Μη­χα­νι­σμό Στή­ρι­ξης και θα πα­ρά­γει κατά τη διάρ­κεια ισχύ­ος του νέου δα­νεί­ου ένα σκο­πού­με­νο σύ­νο­λο 50 δις ευρώ, εκ των οποί­ων 25 δις θα χρη­σι­μο­ποι­η­θούν για την απο­πλη­ρω­μή της ανα­κε­φα­λαιο­ποί­η­σης τρα­πε­ζών και άλλων πε­ριου­σια­κών στοι­χεί­ων και 50%  από κάθε ευρώ που απο­μέ­νει (π.χ. 50% των 25 δις €) θα χρη­σι­μο­ποι­η­θεί για τη μεί­ω­ση του χρέ­ους ως προς το ΑΕΠ, το δε υπό­λοι­πο θα χρη­σι­μο­ποι­η­θεί για επεν­δύ­σεις.

Αυτό το τα­μείο θα συ­στα­θεί στην Ελ­λά­δα και θα διοι­κεί­ται από τις ελ­λη­νι­κές αρχές υπό την επο­πτεία των αρ­μό­διων Ευ­ρω­παϊ­κών Θε­σμών. Σε συμ­φω­νία με τους Θε­σμούς και με βάση τις βέλ­τι­στες διε­θνείς πρα­κτι­κές, θα πρέ­πει να υιο­θε­τη­θεί ένα νο­μο­θε­τι­κό πλαί­σιο που θα δια­σφα­λί­ζει δια­φα­νείς δια­δι­κα­σί­ες και επαρ­κή τι­μο­λό­γη­ση της πώ­λη­σης των πε­ριου­σια­κών στοι­χεί­ων, σύμ­φω­να με τις αρχές και τα πρό­τυ­πα του ΟΟΣΑ για τη δια­χεί­ρι­ση των Κρα­τι­κών Επι­χει­ρή­σε­ων.

Α.  ΑΠΟ­ΤΙ­ΜΗ­ΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΤΑ­ΜΕΙΟΥ

Α1. Ενι­σχυ­μέ­νος έλεγ­χος δα­νει­στών

Το πιο επι­κίν­δυ­νο ση­μείο του νέου κύ­κλου επί­θε­σης των δα­νει­στών και της εφαρ­μο­γής των νέων συμ­φω­νιών αφορά στη λε­γό­με­νη αξιο­πι­στία, που δια­κη­ρύ­χθη­κε - χωρίς καμία δια­φο­ρο­ποί­η­ση - από το σύ­νο­λο των χωρών της ευ­ρω­ζώ­νης. Αξιο­πι­στία ση­μαί­νει ότι τα μέτρα θα εφαρ­μο­στούν απα­ρέ­γκλι­τα και γι’ αυτό η επο­πτεία των θε­σμών θα είναι αμεί­λι­κτη.

Αυτό στην πε­ρί­πτω­ση του νέου ΤΑΙ­ΠΕΔ εκ­φρά­στη­κε και με την αρ­χι­κή πρό­τα­ση για την έδρα του τα­μεί­ου στο Λου­ξεμ­βούρ­γο, που συμ­βο­λι­κά δια­μή­νυε σε κάθε κα­τεύ­θυν­ση το «ποιος κυ­βερ­νά αυτό τον τόπο». Το ση­με­ρι­νό ΤΑΙ­ΠΕΔ, για λό­γους γρα­φειο­κρα­τί­ας, κοι­νω­νι­κών αντι­στά­σε­ων και θε­σμι­κών εμπλο­κών, δεν είχε προ­χω­ρή­σει στο έργο του με ρυθ­μούς που θα επι­θυ­μού­σαν οι δα­νει­στές. Η νέα επι­τή­ρη­ση έχει σκοπό να πα­ρα­κάμ­ψει τις δυ­σλει­τουρ­γί­ες αυτές και να ορ­γα­νώ­σει την απε­λευ­θέ­ρω­ση της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας από βάρη, ώστε να προ­χω­ρή­σει απε­ρί­σπα­στα η εκ­ποί­η­σή της.

Α2. Πε­ριου­σια­κά στοι­χεία του κρά­τους αξίας 50 δις με­τα­φέ­ρο­νται στο νέο τα­μείο

Είναι πολύ σο­βα­ρή εξέ­λι­ξη ο ορι­σμός του προ­ϊ­ό­ντος της εκ­ποί­η­σης στα 50 δις €, ποσό που αμ­φι­σβη­τεί­ται ήδη από διε­θνείς ανα­λυ­τές ως προς τo εφι­κτό να συ­γκε­ντρω­θεί, με βάση τη ση­με­ρι­νή υπο­τί­μη­ση λόγω μνη­μο­νί­ων των πε­ριου­σια­κών στοι­χεί­ων του κρά­τους. Και μόνο το ύψος της ανα­κε­φα­λαιο­ποί­η­σης των τρα­πε­ζών που ανέρ­χε­ται στα 25 δις ση­μαί­νει ολική υφαρ­πα­γή της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας. Το πώς θα γίνει πα­ρα­μέ­νει άγνω­στο γιατί αν η ανα­κε­φα­λαιο­ποί­η­ση επεί­γει η ρευ­στο­ποί­η­ση θα χρεια­στεί χρόνο.

Σε κάθε πε­ρί­πτω­ση, το ύψος των 50 δις € ση­μαί­νει ότι πι­θα­νό­τα­τα θα εντα­χθούν στο ΤΑΙ­ΠΕΔ  και τα πε­ριου­σια­κά εκεί­να στοι­χεία που η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ - ΑΝΕΛ επι­χεί­ρη­σε να πε­ρά­σει με την αρ­χι­κή δια­τύ­πω­ση του αρθ. 24 στο ν/σχέ­διο «Ρυθ­μί­σεις για την Επα­νεκ­κί­νη­ση της Οι­κο­νο­μί­ας» (δη­λα­δή η εται­ρεία Ακι­νή­των του Δη­μο­σί­ου στην οποία υπά­γο­νται όλα τα ακί­νη­τα του δη­μο­σί­ου - συ­μπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων των Ολυ­μπια­κών - και η πε­ριου­σία του ΕΟΤ), χωρίς τε­λι­κά να το κα­τα­φέ­ρει λόγω αντι­δρά­σε­ων εκτός και εντός Βου­λής. Εξ’ ίσου σο­βα­ρό,  το ύψος των 50 δις ση­μαί­νει, επί­σης, ότιο συ­ντρι­πτι­κός όγκος της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας, άσχε­τα αν τε­λι­κά εκ­ποι­η­θεί, θα είναι δε­σμευ­μέ­νος επί μα­κρόν και επο­μέ­νως δεν θα μπο­ρεί η Ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση να χρη­σι­μο­ποιεί τη δη­μό­σια πε­ριου­σία για την άσκη­ση ανε­ξάρ­τη­της εθνι­κής πο­λι­τι­κής.
Ου­σια­στι­κά, όλα αυτά τα πε­ριου­σια­κά στοι­χεία υπά­γο­νται σε μια μορφή υπο­θή­κευ­σης/εγ­γύ­η­σης για να πω­λη­θούν τε­λι­κά από το νέο ­ταμείο.

Τέλος, ορι­σμέ­νοι άμεσα επι­διω­κό­με­νοι στό­χοι των δα­νει­στών είναι ήδη γνω­στοί και έχουν όνομα:
τα 14 αε­ρο­δρό­μια που θα «απο­κρα­τι­κο­ποι­η­θούν» για να δο­θούν στην κρα­τι­κή Γερ­μα­νι­κή Fraport, ο ΟΛΠ, η ΤΡΑΙ­ΝΟ­ΣΕ, και λοιπά πο­λύ­τι­μα πε­ριου­σια­κά στοι­χεία του κρά­τους.

Β.  ΔΗ­ΜΟ­ΣΙΟ  ΧΡΕΟΣ  ΚΑΙ  ΝΕΟ ΤΑ­ΜΕΙΟ

Το χρέος και συ­γκε­κρι­μέ­να η απο­πλη­ρω­μή του απο­τε­λεί τον βα­σι­κό μη­χα­νι­σμό εφαρ­μο­γής  του πα­γκό­σμιου νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρου σχε­δί­ου, που έχει δύο στό­χους :

α. την κα­τάρ­γη­ση όλων των  ερ­γα­τι­κών κα­τα­κτή­σε­ων και την απο­γύ­μνω­ση της ερ­γα­σί­ας από κάθε προ­στα­σία, καθώς και τη «δη­μιουρ­γι­κή» κα­τα­στρο­φή μι­κρών και μη αν­θε­κτι­κών στον αντα­γω­νι­σμό κε­φα­λαί­ων

β. τη γε­νι­κευ­μέ­νη ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση των δη­μό­σιων κοι­νω­νι­κών υπη­ρε­σιών και της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας. Τα πα­ρα­πά­νω συ­νι­στούν μια ρι­ζι­κή αλ­λα­γή του με­τα­πο­λι­τευ­τι­κού προ­τύ­που συσ­σώ­ρευ­σης υπέρ του εγ­χώ­ριου και διε­θνούς μο­νο­πω­λια­κού κε­φα­λαί­ου.

Κάθε αγώ­νας ενά­ντια στην ανα­βαθ­μι­σμέ­νη επα­να­σύ­στα­ση του ΤΑΙ­ΠΕΔ συν­δέ­ε­ται, επο­μέ­νως, με την αμ­φι­σβή­τη­ση του φε­ρό­με­νου ως δη­μό­σιου χρέ­ους της χώρας. Η Επι­τρο­πή Αλή­θειας Δη­μό­σιου Χρέ­ους με το προ­κα­ταρ­κτι­κό της πό­ρι­σμα πα­ρέ­χει αδιά­σει­στα στοι­χεία για το πώς δη­μιουρ­γή­θη­κε το χρέος - μέσα και από την κατά συρ­ροή δια­χεί­ρι­ση/πα­ρα­ποί­η­ση λο­γι­στι­κών στοι­χεί­ων ώστε το χρέος των τρα­πε­ζών να με­τα­τρα­πεί σε δη­μό­σιο.


Σύμ­φω­να με το πό­ρι­σμα :

Ο τε­χνι­κός χα­ρα­κτή­ρας των μα­κρο­οι­κο­νο­μι­κών με­τα­βλη­τών και των προ­βλέ­ψε­ων για την εξέ­λι­ξη του χρέ­ους επέ­τρε­ψε, μο­λο­νό­τι αυτοί οι αριθ­μοί επη­ρε­ά­ζουν άμεσα τη ζωή και την ίδια την επι­βί­ω­ση των αν­θρώ­πων, οι συ­ζη­τή­σεις για το χρέος να μεί­νουν μέ­χρις στιγ­μής σε τε­χνι­κό επί­πε­δο και ει­δι­κό­τε­ρα να εστια­στούν στο ερώ­τη­μα αν οι πο­λι­τι­κές που επι­βλή­θη­καν στην Ελ­λά­δα διευ­κο­λύ­νουν την απο­πλη­ρω­μή του χρέ­ους. Αυτήν ακρι­βώς την επι­χει­ρη­μα­το­λο­γία αμ­φι­σβη­τούν τα ευ­ρή­μα­τα της Έκ­θε­σης.

Όλα τα στοι­χεία που πα­ρου­σιά­ζου­με στην Προ­κα­ταρ­κτι­κή Έκ­θε­ση κα­τα­δει­κνύ­ουν ότι η Ελ­λά­δα όχι μόνο δεν είναι σε θέση να πλη­ρώ­σει το χρέος, αλλά και δεν πρέ­πει να το πλη­ρώ­σει. Πρω­τί­στως, διότι το χρέος που προ­κά­λε­σαν οι ρυθ­μί­σεις που επέ­βα­λε η Τρόι­κα πα­ρα­βιά­ζει ευ­θέ­ως τα θε­με­λιώ­δη αν­θρώ­πι­να δι­καιώ­μα­τα των Ελ­λή­νων πο­λι­τών. Ως εκ τού­του, η Ελ­λά­δα δεν πρέ­πει να πλη­ρώ­σει αυτό το χρέος διότι είναι πα­ρά­νο­μο, αθέ­μι­το και επο­νεί­δι­στο.

Η Επι­τρο­πή δια­πί­στω­σε, επί­σης, ότι η μη βιω­σι­μό­τη­τα του ελ­λη­νι­κού δη­μό­σιου χρέ­ους ήταν εξαρ­χής προ­δή­λως γνω­στή στους διε­θνείς δα­νει­στές, τις ελ­λη­νι­κές αρχές και τα συ­στη­μι­κά μέσα ενη­μέ­ρω­σης. Παρ’ όλα αυτά, οι ελ­λη­νι­κές αρχές, μαζί με κά­ποιες κυ­βερ­νή­σεις της Ευ­ρω­παϊ­κής Ένω­σης, συ­νω­μό­τη­σαν το 2010 ενά­ντια στην ανα­διάρ­θρω­ση του δη­μό­σιου χρέ­ους, προ­κει­μέ­νου να προ­στα­τεύ­σουν τα χρη­μα­το­πι­στω­τι­κά ιδρύ­μα­τα. Τα συ­στη­μι­κά μέσα μα­ζι­κής ενη­μέ­ρω­σης απέ­κρυ­ψαν την αλή­θεια από τους πο­λί­τες, πα­ρι­στά­νο­ντας ότι δήθεν η διά­σω­ση αφο­ρού­σε την Ελ­λά­δα και όχι τις τρά­πε­ζες και συ­νά­μα εξυ­φαί­νο­ντας μια αφή­γη­ση που στό­χευε να εμ­φα­νί­σει τον ελ­λη­νι­κό πλη­θυ­σμό ως δήθεν άξιο των αδι­κο­πρα­ξιών των δα­νει­στών.

Το ποσό που δια­τέ­θη­κε μέσω των προ­γραμ­μά­των «διά­σω­σης» (μνη­μο­νί­ων) του 2010 και του 2012 ελέγ­χο­νταν από το εξω­τε­ρι­κό μέσα από πε­ρί­πλο­κες διευ­θε­τή­σεις, οι οποί­ες απέ­κλειαν κάθε δη­μο­σιο­νο­μι­κή αυ­το­νο­μία. Οι δα­νει­στές υπα­γό­ρευ­σαν αυ­στη­ρά τον τρόπο διά­θε­σης των δα­νεια­κών κε­φα­λαί­ων «διά­σω­σης», εκ των οποί­ων μόνο ένα ελά­χι­στο τμήμα, λι­γό­τε­ρο από το 10%, κα­τευ­θύν­θη­κε στην κά­λυ­ψη των τρε­χου­σών δη­μό­σιων δα­πα­νών.

Γ. ΤΟ ΝΕΟ ΤΑ­ΜΕΙΟ ΠΑ­ΡΑ­ΒΙΑ­ΖΕΙ ΤΗΝ ΕΘΝΙ­ΚΗ ΚΑΙ ΛΑΪΚΗ ΚΥ­ΡΙΑΡ­ΧΙΑ

Απο­τι­μώ­ντας τη συμ­φω­νία της ελ­λη­νι­κής κυ­βέρ­νη­σης με τους δα­νει­στές ο Μαϊκλ Χάν­τσον, κα­θη­γη­τής Οι­κο­νο­μι­κών στο Πα­νε­πι­στή­μιο του Μι­σού­ρι και σύμ­βου­λος πολ­λών κυ­βερ­νή­σε­ων  (Εφ. Συ­ντα­κτών 18-19/7/2015) λέει τα εξής :

Το 1929 όλος ο κό­σμος ανα­γνώ­ρι­ζε ότι η Γερ­μα­νία δεν μπο­ρού­σε να πλη­ρώ­σει τις πο­λε­μι­κές επα­νορ­θώ­σεις. Έτσι, η Τρά­πε­ζα Διε­θνών Δια­κα­νο­νι­σμών και οι Σύμ­μα­χοι απο­φά­σι­σαν ότι δεν μπο­ρού­σαν να ανα­γκά­σουν μια χώρα να πλη­ρώ­σει πάνω από τις δυ­νά­μεις της.
Σή­με­ρα αυτή η βα­σι­κή αρχή απορ­ρί­πτε­ται και αγνο­εί­ται το γε­γο­νός ότι η Ελ­λά­δα δεν έχει τα ανα­γκαία έσοδα ώστε να απο­πλη­ρώ­σει τα δά­νεια.
Έτσι της λένε: «Εάν δεν έχετε να πλη­ρώ­σε­τε, δεν πει­ρά­ζει. Να δώ­σε­τε την πε­ριου­σία σας».

Όμως, σύμ­φω­να με το Διε­θνές Δί­καιο, κα­νέ­να κυ­ρί­αρ­χο κρά­τος δεν μπο­ρεί να στε­ρη­θεί την πε­ριου­σία του. Εδώ δεν είναι μόνο το ότι γί­νε­ται υπέρ­βα­ση της δη­μο­κρα­τί­ας, αλλά απορ­ρί­πτε­ται ο ίδιος ο ορι­σμός του κυ­ρί­αρ­χου κρά­τους σύμ­φω­να με το Διε­θνές Δί­καιο. Άρα είναι κάτι πολύ πιο σο­βα­ρό από μια επί­θε­ση στη δη­μο­κρα­τία. Είναι ένας διευ­ρω­παϊ­κός πό­λε­μος.

Σύμ­φω­να με τον έγκρι­το συ­νταγ­μα­το­λό­γο κ. Γε­ώρ­γιο Κα­σι­μά­τη :

1.Το ΤΑΙ­ΠΕΔ, ή όπως αλ­λιώς ονο­μα­στεί, απο­τε­λεί θεσμό πα­ρά­νο­μο και εγκλη­μα­τι­κό, γιατί πα­ρα­βιά­ζει την εθνι­κή κυ­ριαρ­χία ως προς τη δια­χεί­ρι­ση της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας και δη­μιουρ­γεί  τε­ρά­στιας έκτα­σης οι­κο­νο­μι­κή ζημία στο κρά­τος.

2.Η δια­χεί­ρι­ση της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας, η οποία πε­ρι­λαμ­βά­νει και το δι­καί­ω­μα με­τα­βί­βα­σης αντι­κει­μέ­νων της σε άλ­λους δη­μό­σιους ή σε ιδιω­τι­κούς φο­ρείς πε­ριου­σί­ας, απο­τε­λεί κυ­ρί­αρ­χο δι­καί­ω­μα του κρά­τους, το οποίο, ως μέρος της κυ­ριαρ­χί­ας του, είναι ανα­παλ­λο­τρί­ω­το.

3.Δη­μό­σια πε­ριου­σία είναι όλα τα οι­κο­νο­μι­κής αξίας δι­καιώ­μα­τα του κρά­τους και των επο­πτευό­με­νων από αυτό κρα­τι­κών νο­μι­κών πρό­σω­πων δη­μό­σιου και ιδιω­τι­κού δι­καί­ου (εμπράγ­μα­τα και ενο­χι­κά δι­καιώ­μα­τα, ση­με­ρι­νά και μελ­λο­ντι­κά - κε­κτη­μέ­να και μη - πάνω σε κάθε εί­δους υλικά και άυλα αντι­κεί­με­να και πηγές πλού­του του αι­θέ­ρα, του εδά­φους, του υπε­δά­φους και του θα­λάσ­σιου και υπο­θα­λάσ­σιου χώρου). Δη­μό­σια πε­ριου­σία είναι: τόσο η υπό στενή έν­νοια δη­μό­σια πε­ριου­σία, που είναι προ­ο­ρι­σμέ­νη για την άσκη­ση δη­μό­σιας λει­τουρ­γί­ας (Βουλή, υπουρ­γεία, Προ­ε­δρι­κό Μέ­γα­ρο κ.λπ.), όσο και η λε­γό­με­νη «ιδιω­τι­κή», η οποία δεν χρη­σι­μο­ποιεί­ται για άσκη­ση δη­μό­σιας λει­τουρ­γί­ας.

Πά­ντως, η δια­χεί­ρι­ση τόσο της δη­μό­σιας όσο και της «ιδιω­τι­κής» πε­ριου­σία είναι κρα­τι­κή και πρέ­πει να εξυ­πη­ρε­τεί πά­ντο­τε το δη­μό­σιο συμ­φέ­ρον. Δεν μπο­ρεί να εξυ­πη­ρε­τεί το άμεσο και πρό­σκαι­ρο πρό­βλη­μα τα­μεια­κής ρευ­στό­τη­τας, πα­ρα­βλέ­πο­ντας το ευ­ρύ­τε­ρο συμ­φέ­ρον του κρά­τους και της κοι­νω­νί­ας.

4.Κα­τό­πιν αυτών, ο οποιοσ­δή­πο­τε φο­ρέ­ας δια­χεί­ρι­σης (και εκ­ποί­η­σης) δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας πρέ­πει να ανή­κει στο κρά­τος ως φο­ρέ­ας δη­μό­σιας εξου­σί­ας και άσκη­σης δη­μό­σιας λει­τουρ­γί­ας και να ελέγ­χε­ταιμόνο από το κρά­τος (Ελεγ­κτι­κό Συ­νέ­δριο). Δεν μπο­ρεί, επο­μέ­νως, να επο­πτεύ­ε­ται από όρ­γα­να δα­νει­στών του κρά­τους, ούτε από όρ­γα­να της ΕΕ. Η προ­βλε­πό­με­νη επο­πτεία των δα­νει­στών και η πα­ρου­σία στο ΔΣ εκ­προ­σώ­πων τους  απο­τε­λούν κα­τά­φω­ρη πα­ρα­βί­α­ση του Συ­ντάγ­μα­τος και της εγ­γύ­η­σης της κυ­ριαρ­χί­ας του κρά­τους από το διε­θνές και το ευ­ρω­παϊ­κό δί­καιοι. Όλα αυτά προ­κα­λούν ακυ­ρό­τη­τα και δη­μιουρ­γούν νο­μι­κές ευ­θύ­νες.

Δ.  Η  ΑΝΑ­ΠΑΛ­ΛΟ­ΤΡΙΩ­ΤΗ  ΔΗ­ΜΟ­ΣΙΑ  ΠΕ­ΡΙΟΥ­ΣΙΑ

Σύμ­φω­να με την πρό­ε­δρο του Επι­με­λη­τη­ρί­ου Πε­ρι­βάλ­λο­ντος, και Βιω­σι­μό­τη­τας, σύμ­βου­λο Επι­κρα­τεί­ας κα Μαρία Κα­ρα­μα­νώφ (έκ­δο­ση ΙΜΔΑ για το ΤΑΙ­ΠΕΔ) τρεις κα­τη­γο­ρί­ες δη­μό­σιων ακι­νή­των είχαν πε­ριέλ­θει στο υφι­στά­με­νο ΤΑΙ­ΠΕΔ.
Η πρώτη πε­ρι­λαμ­βά­νει δη­μό­σια ακί­νη­τα που είναι καθ’ εαυτά άρ­ρη­κτα συν­δε­δε­μέ­να με τους θε­με­λιώ­δεις δη­μό­σιους σκο­πούς της εθνι­κής κυ­ριαρ­χί­ας και της βιώ­σι­μης ανά­πτυ­ξης (άμυνα, ασφά­λεια, ου­σιώ­δη στοι­χεία του φυ­σι­κού και πο­λι­τι­στι­κού πε­ρι­βάλ­λο­ντος, βα­σι­κές ενερ­γεια­κές και συ­γκοι­νω­νια­κές υπο­δο­μές, κ.λπ.).
Η δεύ­τε­ρη κα­τη­γο­ρία πε­ρι­λαμ­βά­νει ακί­νη­τα που εξυ­πη­ρε­τούν δη­μό­σιους σκο­πούς, οι οποί­οι απο­τε­λούν ανα­πό­σπα­στο στοι­χείο του σύγ­χρο­νου κοι­νω­νι­κού κρά­τους και την ανα­γκαία υπο­δο­μή για την πα­ρο­χή αντί­στοι­χων δη­μό­σιων υπη­ρε­σιών (νο­σο­κο­μεία, σχο­λεία, δη­μό­σια κτί­ρια, στρα­τό­πε­δα, κ.λπ.).
Η τρίτη κα­τη­γο­ρία πε­ρι­λαμ­βά­νει τα δη­μό­σια ακί­νη­τα τα οποία απο­τε­λούν την κα­θα­ρώς ιδιω­τι­κή πε­ριου­σία του δη­μο­σί­ου.

Στο υφι­στά­με­νο ΤΑΙ­ΠΕΔ όλα τα ανω­τέ­ρω πε­ριου­σια­κά στοι­χεία του κρά­τους μπο­ρού­σαν να πε­ριέλ­θουν δυ­νά­μει στο τα­μείο θε­ω­ρού­με­να συλ­λή­βδην ως Ιδιω­τι­κή Πε­ριου­σία του Δη­μο­σί­ου. Ο δια­χω­ρι­σμός της κας Κα­ρα­μα­νώφ απο­κλεί­ει από την έντα­ξη στο ΤΑΙ­ΠΕΔ τις δύο πρώ­τες κα­τη­γο­ρί­ες δη­μο­σί­ων ακι­νή­των που αφο­ρούν σε εθνι­κούς και δη­μό­σιους σκο­πούς καθώς και σε υπο­δο­μές που τους υπο­στη­ρί­ζουν, ως ανα­παλ­λο­τρί­ω­τη δη­μό­σια πε­ριου­σία.

Υπ’ αυτή την έν­νοια η έντα­ξη προς απαλ­λο­τρί­ω­ση τόσο στο υφι­στά­με­νο ΤΑΙ­ΠΕΔ όσο και στο νέο τα­μείο των πα­ρα­πά­νω κα­τη­γο­ριών ακι­νή­των αντι­βαί­νει στο Σύ­νταγ­μα.

Σύμ­φω­να με την άποψη της Πρω­το­βου­λί­ας Πο­λι­τών για την Κα­τάρ­γη­ση του ΤΑΙ­ΠΕΔ πε­ριου­σια­κά στοι­χεία που από την φύση τους είναι κοι­νό­χρη­στα ή έχουν υπη­ρε­τή­σει επί μα­κρόν δη­μό­σιο σκοπό (ιδιό­χρη­στα) δεν μπο­ρούν να «απο­χα­ρα­κτη­ρι­στούν» και να τε­θούν εκτός της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας του κρά­τους με μια απλή διοι­κη­τι­κή πράξη με­τα­τρο­πής τους σε ιδιω­τι­κή πε­ριου­σία του κρά­τους. Το  ερώ­τη­μα αυτό τέ­θη­κε σε όλες τις δίκες κατά του ΤΑΙ­ΠΕΔ, καθώς ο χα­ρα­κτή­ρας της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας του κρά­τους δεν μπο­ρεί ούτε να οδη­γεί στο απεί­ρως εναλ­λά­ξι­μο με την ιδιω­τι­κή του πε­ριου­σία αλλά και συ­νε­πά­γε­ται έντο­νους πε­ριο­ρι­σμούς ως προς το απαλ­λο­τριώ­σι­μο των στοι­χεί­ων αυτών σε ιδιώ­τες.

Σε κάθε πε­ρί­πτω­ση η εκ­ποί­η­ση των πε­ριου­σια­κών στοι­χεί­ων του κρά­τους που θα πε­ρι­λη­φθούν στο νέο τα­μείο, όπως και αν αυτά χα­ρα­κτη­ρι­στούν, συ­νι­στά πα­ρα­βί­α­ση της εθνι­κής και λαϊ­κής κυ­ριαρ­χί­ας. Αυτό απο­τε­λεί συ­γκλί­νου­σα θέση ελ­λή­νων και αλ­λο­δα­πών νο­μι­κών και οι­κο­νο­μο­λό­γων, παρά κά­ποιες μι­κρές επι­μέ­ρους δια­φο­ρο­ποι­ή­σεις με­τα­ξύ τους.

Ε.  Η Πρω­το­βου­λία Πο­λι­τών για την Κα­τάρ­γη­ση του ΤΑΙ­ΠΕΔ δια­πι­στώ­νει ότι, δυ­στυ­χώς, έχει να επι­τε­λέ­σει πολύ με­γα­λύ­τε­ρο έργο στα νέα δε­δο­μέ­να. Συ­νε­χί­ζου­με, σε στενή σύν­δε­ση με τα επι­μέ­ρους κι­νή­μα­τα που υπε­ρα­σπί­ζο­νται συ­γκε­κρι­μέ­να δη­μό­σια πε­ριου­σια­κά στοι­χεία, τα οποία κιν­δυ­νεύ­ουν άμεσα να εκ­ποι­η­θούν.Σε κάθε πε­ρί­πτω­ση πρώ­τος μας στό­χος είναι να απο­τρέ­ψου­με τη δη­μιουρ­γία του νέου ΤΑΙ­ΠΕΔ και του­λά­χι­στον την ελα­χι­στο­ποί­η­ση του αριθ­μού των πε­ριου­σια­κών στοι­χεί­ων του δη­μο­σί­ου που θα πε­ρι­λά­βει.


Πλη­ρο­φο­ρί­ες:

Μπε­λα­ντής Δη­μή­τρης, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.,

Πορ­τά­λιου Ελένη, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε., 

Φω­τιά­δου Σία, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.


πηγή: iskra.gr