Από το Γιώργη Χρήστου
ergasianet
Τους λόγους για τους οποίους αποφάσισε τη συνέχιση των κινητοποιήσεών της, με αποκορύφωμα την απεργία, την Πέμπτη 29 Ιούνη, αναφέρει σε ανακοίνωσή της η ΠΟΕ-ΟΤΑ. Όπως σημειώνει, η τροπολογία του υπουργείου Εσωτερικών, δεν διασφαλίζει ούτε τις θέσεις εργασίας των συμβασιούχων ούτε τον δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα των υπηρεσιών καθαριότητας. «Η κυβέρνηση με τις προτάσεις της προσπαθεί να κερδίσει χρόνο και να ξεφύγει από τη δύσκολη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει. Μεταθέτει το πρόβλημα στους δημάρχους και σε καμιά περίπτωση δεν διασφαλίζεται η προκήρυξη ακόμα και των 2.500 θέσεων εργασίας», υπογραμμίζει.

Ο αγώνας για τη μετατροπή των συμβάσεων όλων όσοι εργάζονται με παρατάσεις εργασίας σε αορίστου χρόνου και για μόνιμη και σταθερή εργασία με πλήρη δικαιώματα, όπως επισημαίνει, «είναι αγώνας που έρχεται σε σύγκρουση με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της κυβέρνησης και των δανειστών και επομένως ο μόνος τρόπος διασφάλισης τους είναι η συνέχιση του αγώνα των εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με ακόμη μεγαλύτερη ένταση και ενότητα».

Η Ομοσπονδία καλεί τα μέλη της να ενισχύσουν τις καταλήψεις σε αμαξοστάσια και ΧΥΤΑ και να συμμετάσχουν μαζικά και δυναμικά στην 24ωρη πανελλαδική απεργία της Πέμπτης και στο συλλαλητήριο το πρωί της ίδια ημέρας μπροστά από τα γραφεία της, στο κέντρο της Αθήνας (Καρόλου 24, πλατεία Καραϊσκάκη) και ώρα 10.30πμ.

Την ίδια ώρα, συνεχίζονται οι προσπάθειες από αιρετούς αλλά και τη «δικαιοσύνη» να τρομοκρατήσουν και να κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα των εργαζομένων, με τελευταία κρούσματα, αυτό του δημάρχου Νέας Ιωνίας Ηρακλή Γκότση και του δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη, αλλά και τη ΓΑΔΑ που ζητεί τα στοιχεία των μελών της εκτελεστικής επιτροπής της ΠΟΕ-ΟΤΑ, προκειμένου να ασκηθούν διώξεις για κίνδυνο της δημόσιας υγείας από τα σκουπίδια κτλ. Γνωστές τακτικές, που όμως κατέπεσαν στους δρόμους του αγώνα…

Ο αγώνας των συμβασιούχων στους δήμους είναι ένας αγώνας που αφορά σε όλη την Εργατική Τάξη. Μήπως στην ίδια μοίρα δεν βρίσκονται οι καθαρίστριες των σχολικών κτηρίων και των νοσοκομείων; Και τι να πει κανείς για τον ιδιωτικό τομέα, όπου εκεί οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, η τρομοκρατία, η απληρωσιά, η «ανακύκλωση» των εργαζομένων, η εργοδοτική αυθαιρεσία, η παράβαση κάθε είδους εργασιακού δικαιώματος που απορρέει (από την όποια εναπομείνασα νομοθεσία) ή τις συλλογικές συμβάσεις είναι καθημερινό φαινόμενο;

Έχει κανείς αμφιβολία πως -μόλις η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, πιστή στις μνημονιακές επιταγές και τους δανειστές- θα αρχίσει την επίθεση και στα δικαιώματα των μόνιμων υπαλλήλων, προκειμένου να περάσει σε ευρεία κλίμακα (ή μόνον αυτές) τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και στο υπόλοιπο δημόσιο τομέα (στενό και ευρύτερο);

Έχει κανείς αμφιβολία πως με μαθηματική ακρίβεια -πέρα από ό,τι λέει η κυβέρνηση- θα περάσουν και οι κοινωνικοπρονοιακές υπηρεσίες των δήμων στους ιδιώτες, με αποτέλεσμα να πληρώσουν το «μάρμαρο» οι δημότες μέσα από τα αυξημένα τέλη; Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα της ανάθεσης της αποκομιδής των σκουπιδιών στη Θεσσαλονίκη σε ιδιώτη: ο δήμος θα πληρώσει για τρεις ημέρες (σ.σ.: εάν υποθέσουμε πως δεχθεί τη χαμηλότερη προσφορά) 130 ευρώ/τόνο, τη στιγμή που του κοστίζει με το υπάρχον προσωπικό 60/τόνος.

Η κυβέρνηση λέει δε θέλει την ιδιωτικοποίηση της Καθαριότητας, αλλά δεν μπορεί να αλλάξει το γενικότερο πλαίσιο των ιδιωτικοποιήσεων. Ωραίο ανέκδοτο αυτό. Δεν είναι κυβέρνηση; Αυτή δεν νομοθετεί; Ή μήπως όχι; Δεν είναι αλήθεια πως -σε συνάντηση της εκτελεστικής επιτροπής της ΠΟΕ-ΟΤΑ με την ΌλγαΓεροβασίλη – ωμά και ξεκάθαρα είπε ότι υπάρχουν «άνωθεν εντολές» για ιδιωτικοποιήσεις σε Καθαριότητα, Σίτιση και Φύλαξη;
Το δήλωσε, άλλωστε, άμεσα ο γραμματέας της Ομοσπονδίας των δημοτικών υπαλλήλων σε ραδιοφωνική του συνέντευξη.

Αλληλεγγύη, λοιπόν, στον αγώνα των σκουπιδιάρηδων (σ.σ.: δεν είναι ντροπή η λέξη, ντροπή είναι η εκμετάλλευσή τους από την εκάστοτε κυβέρνηση και τους αιρετούς). Μας αφορά όλους. Έχουμε κοινά ταξικά συμφέροντα.

Αλληλεγγύη και οργάνωση στα Σωματεία, στις γειτονιές, στα κινήματα, με στόχο τη συγκρότηση ενός ευρύτερου παλλαϊκού – πανεργατικού μετώπουγια την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών και όλων όσοι τα υπηρετούν, με στόχο την πλήρη αποκατάσταση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Και όπως λέει και ένας χρήστης στο facebook: ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑΡΗΔΩΝ.

ΥΓ. Και για όλους όσοι επικαλούνται τη δημόσια υγεία και την… αντιαισθητική εικόνα και τις οσμές με τα συσσωρευμένα σκουπίδια στους δρόμους, να μας πουν: Τα μνημόνια βλάπτουν ή όχι τη δημόσια υγεία; Οι συμπολίτες μας που κυριολεκτικά μπαίνουν μέσα σε ένα κάδο σκουπιδιών για να βρουν τροφή δεν είναι αντιαισθητική εικόνα, και μάλιστα εικόνα ντροπής, σε μια χώρα που θέλεται να λέγεται πολιτισμένη; Τα «δελτία τροφίμων» για τα παιδιά στα σχολεία ή το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης, μέσω του οποίου η μνημονιακή κυβέρνηση θέλει να «φυτέψει» τους πολίτες την εξαθλίωση και τη φτώχεια δεν είναι αντιαισθητική εικόνα; Οι αυτοκτονίες; Και αν ναι, τι κάνουν για αυτό;