Κώστας Παπουλής: Kαληνύχτα κ.Τσίπρα , με το νανούρισμα του Βαρδάρη…
του Κώστα Παπουλή , υπεύθυνου Οικονομικής Πολιτικής ΣΧΕΔΙΟY Β :
Ο πρωθυπουργός, χωρίς καμία Τσίπα συνεχίζει την παράδοση των ψεμάτων και της απεγνωσμένης (πιά) προσπάθειας εξαπάτησης του λαού, στα «βήματα» των παραμυθιών που είχε εξαγγείλει με το «περίφημο» και ανερμάτιστο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.
Και τι δεν είπε εχτές.
Ότι πέτυχε στις επικουρικές και ας κλαίνε οι συνταξιούχοι στα ΑΤΜ, ότι έστειλε τους ανασφάλιστους να κάνουν εξετάσεις στα Νοσοκομεία (αν κάποιος το επιχειρήσει, θέλει αναμονή δυο χρόνων, ενώ ακόμη και επί Σαμαρά μπορούσαν να τις κάνουν στα ιδιωτικά εργαστήρια), ότι μειώθηκε η ανεργία, ότι προστατεύει την πρώτη κατοικία, ενώ ο κόσμος χάνει μαζικά τα σπίτια του, κλπ, μαζί με τα τετριμμένα, το κτύπημα της φοροδιαφυγής, και διάφορα άλλα μαργαριτάρια.
Μας είπε μάλιστα, ότι το δεύτερο τρίμηνο του 2016 υπάρχει ανάπτυξη σε σχέση με το πρώτο τρίμηνο 0,2%, ενώ και ο τελευταίος φοιτητής οικονομικών, γνωρίζει, ότι σημασία έχει η σύγκριση με το αντίστοιχο τρίμηνο του προηγούμενου έτους, που το αποτέλεσμα ήταν -0,9%, πράγμα που δείχνει, ή ότι ο πρωθυπουργός και το οικονομικό επιτελείο του είναι παντελώς άσχετοι, ή ότι είναι κοινοί απατεώνες.
Με τον ίδιο τρόπο απαρίθμησε νούμερα (μελλοντικών) διορισμών στο δημόσιο, αποφεύγοντας να τα συγκρίνει με νούμερα πραγματικών ελλείψεων, συνταξιοδοτήσεων ή παραιτήσεων λόγω φυγής στο εξωτερικό κλπ.
Εφαρμόζοντας μια μνημονιακή υποχρέωση που σέρνεται χρόνια (από το πρώτο μνημόνιο για είσπραξη 300 εκ. ευρώ) και ορίζεται ρητά και στο τρίτο μνημόνιο (άρθρο 3, παρ. 2.1.ε του Νόμου 4336/2015), για διαγωνισμό τηλεοπτικών αδειών που με τα έσοδά του θα καλυφτεί μια τρυπούλα του χρέους και των πρωτογενών πλεονασμάτων, με γκαιμπελικό τρόπο ισχυρίζεται, ότι τα έσοδα αυτά θα κατευθυνθούν στους φτωχούς και στις ευπαθείς ομάδες.
Είναι περίπου το ίδιο, σαν να λέει ότι η αύξηση της φορολογίας των αγροτών, ή η αύξηση των εισφορών στο ΤΕΒΕ, θα διατεθεί υπέρ των απόρων και αστέγων, ή για την αποκατάσταση του ΕΚΑΣ. Αντί να μας λέει ότι έκανε ένα καλό «συμβιβασμό» με τον ξένο παράγοντα, επικαλούμενος με περίσσεια θράσους και τη δημοκρατικότητά του, με το δημοψήφισμα της ντροπής, ας μας εξηγήσει πως θα βρεθεί το 1,75%, και το 3,5% πρωτογενές πλεόνασμα για το 2017 και 2018, και πόσο «αίμα» χρειάζεται για αυτό.
Ας μας πει αν θα χρεοκοπήσει άτακτα και χωρίς προετοιμασία η Ελλάδα και ας αφήσει τα ανέκδοτα περί εξόδου στις αγορές.
Το Σεπτέμβρη του 2014, περίμενε, πως η Ε.Κ.Τ., και η Ε.Ε., η Μέρκελ και οι δανειστές, θα ανοίξουν τα πουγκιά τους, για να τον χρηματοδοτήσουν, ώστε να εφαρμόσει κάποιο πρόγραμμα αναιμικής ανάκαμψης και κοινωνικής πολιτικής. Τώρα Σαμαρικότερος του Σαμαρά μιλάει για δίκαιη ανάπτυξη, για την ανάκαμψη που «έρχεται»……, ποντάροντας στις Ξένες και Εγχώριες Επενδύσεις και άλλα τραγελαφικά.
Το να περιμένει κανείς (δίκαιη ή άδικη) ανάπτυξη από τις Ξένες Επενδύσεις, δείχνει ότι δεν έχει ιδέα για το πώς αναπτύσσονται οι οικονομίες. Είναι οι εγχώριοι πόροι που μπορούν να παίξουν τον μοχλό της ανάπτυξης και αυτοί προϋποθέτουν θετική αποταμίευση, γιατί χωρίς αποταμίευση δεν μπορούν να υπάρξουν επενδύσεις (εκτός αν υπάρξει εξωτερικός δανεισμός, κάτι που αποκλείεται στην σημερινή Ελλάδα). Όμως από την είσοδο στην Ε.Ε. η αποταμίευση μειώνεται συνεχώς, ενώ με την είσοδο στο ευρώ η καθαρή αποταμίευση καθίσταται αρνητική, πράγμα που αντανακλάει το τεράστιο έλλειμμα ανταγωνιστικότητας της χώρας, που χρησιμοποιεί ως νόμισμα το σκληρό ευρώ.
Από εδώ προέκυψαν τα τεράστια εξωτερικά και δημόσια ελλείμματα και η συσσώρευση του υπέρογκου εξωτερικού χρέους. Συνεπώς, χωρίς αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας και της αποταμίευσης, που βραχυχρόνια προϋποθέτει υποτίμηση, ενώ μεσοχρόνια βιομηχανική και εμπορική πολιτική, τα αναπτυξιακά ταμεία και όλα τα σχετικά, αποτελούν σαπουνόφουσκες και αερολογίες, όσον αφορά τη δημιουργία επενδύσεων.
Στην Ελλάδα, οι ακαθάριστες επενδύσεις βρίσκονται στο 1/3 του 2008 (τότε στηρίζονταν στον εξωτερικό δανεισμό), οι καθαρές είναι αρνητικές, ενώ οι επενδύσεις πάγιου κεφαλαίου έχουν εξαερωθεί.
Αυτό δείχνει ότι το κεφάλαιο καταστρέφεται μαζί με τους ανθρώπους, η χώρα βρίσκεται σε φάση αποεπένδυσης, και συνεχής πτώσης στο διεθνή καταμερισμό εργασίας.
Μισό εκατομμύριο έλληνες και πλέον βγήκαν τα μνημονιακά χρόνια στην σύνταξη, ενώ άλλο μισό εκατομμύριο από τους πιο παραγωγικούς έφυγε στο εξωτερικό. Τον τελευταίο χρόνο που κυβερνάει βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ, το 55% των νέων θέσεων εργασίας που δημιουργήθηκαν ήταν θέσεις μερικής απασχόλησης.
Αν δεν είχαμε τους νέους συνταξιούχους, τους μετανάστες, και τη μερική απασχόληση, η ανεργία θα καταγραφόταν στο 40%, σπάζοντας το ρεκόρ της Ν. Αφρικής. Έτσι μειώνεται η αλχημιστικά μετρούμενη ανεργία, κ. Τσίπρα. Μαζί με αυτές τις τάσεις, που ενίσχυσε η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αύξησε ακόμη φόρους και εισφορές, διαλύοντας επιχειρήσεις, επιδεινώνοντας την ανταγωνιστικότητα, εξαφανίζει ελεύθερους επαγγελματίες και επιστήμονες, βοηθάει τη συγκέντρωση του κεφαλαίου και τις μεγάλες επιχειρήσεις, αφελλήνισε τις τράπεζες παραδίδοντάς τες σε ξένα αρπακτικά κεφάλαια αντί πινακίου φακής, ενώ ξεκίνησε τις μαζικές δημοπρασίες κατοικιών.
Η χώρα είναι ουσιαστικά χωρίς τράπεζες (μια που δεν έχουν ρευστότητα για να χρηματοδοτήσουν επιχειρήσεις, ενώ είναι τοις πάσι γνωστό ότι ακόμη και αν μπει στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, ψίχουλα θα κατευθυνθούν στην πραγματική οικονομία, και ας πουλάει ελπίδες ο Τσίπρας), χωρίς συναλλαγματική πολιτική, χωρίς δυνατότητα επεκτατικής δημοσιονομικής πολιτικής, λόγω συμμετοχής στην ΟΝΕ, και χωρίς εμπορική και βιομηχανική πολιτική λόγω συμμετοχής στην Ε.Ε..
Σε αυτήν την Ελλάδα,η πικρή αλήθεια είναι, ότι καμία ανάπτυξη (δίκαιη ή άδικη) δεν μπορεί να υπάρξει στο πλαίσιο του ευρώ και των αλυσίδων του. Το μόνο που μπορεί να γίνει, είναι αυτό που γίνεται τα τελευταία χρόνια, η παράταση της λιτότητας, η διάλυση των εργασιακών σχέσεων και η περαιτέρω μείωση των μισθών ως μέτρο για να μειωθεί το κόστος παραγωγής και να ενισχυθεί η διεθνής ανταγωνιστικότητα, χωρίς όμως αποτέλεσμα, πράγμα που οδηγεί -όπως έχει αποδειχτεί- σε μεγαλύτερη βύθιση της οικονομίας και της χώρας.
Είναι αυτή η πολιτική που θα εφαρμόσει η κυβέρνηση το επόμενο διάστημα, η ίδια πολιτική που εφαρμόστηκε στις ανατολικές χώρες. Τους επόμενους μήνες θα έχουμε μια κυβερνητική πολιτική που θα είναι εστιασμένη ιδιαίτερα στην αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, όπως προβλέπει η δεύτερη αξιολόγηση.
«Καληνύχτα», κ. Τσίπρα.
Ο πρωθυπουργός, χωρίς καμία Τσίπα συνεχίζει την παράδοση των ψεμάτων και της απεγνωσμένης (πιά) προσπάθειας εξαπάτησης του λαού, στα «βήματα» των παραμυθιών που είχε εξαγγείλει με το «περίφημο» και ανερμάτιστο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.
Και τι δεν είπε εχτές.
Ότι πέτυχε στις επικουρικές και ας κλαίνε οι συνταξιούχοι στα ΑΤΜ, ότι έστειλε τους ανασφάλιστους να κάνουν εξετάσεις στα Νοσοκομεία (αν κάποιος το επιχειρήσει, θέλει αναμονή δυο χρόνων, ενώ ακόμη και επί Σαμαρά μπορούσαν να τις κάνουν στα ιδιωτικά εργαστήρια), ότι μειώθηκε η ανεργία, ότι προστατεύει την πρώτη κατοικία, ενώ ο κόσμος χάνει μαζικά τα σπίτια του, κλπ, μαζί με τα τετριμμένα, το κτύπημα της φοροδιαφυγής, και διάφορα άλλα μαργαριτάρια.
Μας είπε μάλιστα, ότι το δεύτερο τρίμηνο του 2016 υπάρχει ανάπτυξη σε σχέση με το πρώτο τρίμηνο 0,2%, ενώ και ο τελευταίος φοιτητής οικονομικών, γνωρίζει, ότι σημασία έχει η σύγκριση με το αντίστοιχο τρίμηνο του προηγούμενου έτους, που το αποτέλεσμα ήταν -0,9%, πράγμα που δείχνει, ή ότι ο πρωθυπουργός και το οικονομικό επιτελείο του είναι παντελώς άσχετοι, ή ότι είναι κοινοί απατεώνες.
Με τον ίδιο τρόπο απαρίθμησε νούμερα (μελλοντικών) διορισμών στο δημόσιο, αποφεύγοντας να τα συγκρίνει με νούμερα πραγματικών ελλείψεων, συνταξιοδοτήσεων ή παραιτήσεων λόγω φυγής στο εξωτερικό κλπ.
Εφαρμόζοντας μια μνημονιακή υποχρέωση που σέρνεται χρόνια (από το πρώτο μνημόνιο για είσπραξη 300 εκ. ευρώ) και ορίζεται ρητά και στο τρίτο μνημόνιο (άρθρο 3, παρ. 2.1.ε του Νόμου 4336/2015), για διαγωνισμό τηλεοπτικών αδειών που με τα έσοδά του θα καλυφτεί μια τρυπούλα του χρέους και των πρωτογενών πλεονασμάτων, με γκαιμπελικό τρόπο ισχυρίζεται, ότι τα έσοδα αυτά θα κατευθυνθούν στους φτωχούς και στις ευπαθείς ομάδες.
Είναι περίπου το ίδιο, σαν να λέει ότι η αύξηση της φορολογίας των αγροτών, ή η αύξηση των εισφορών στο ΤΕΒΕ, θα διατεθεί υπέρ των απόρων και αστέγων, ή για την αποκατάσταση του ΕΚΑΣ. Αντί να μας λέει ότι έκανε ένα καλό «συμβιβασμό» με τον ξένο παράγοντα, επικαλούμενος με περίσσεια θράσους και τη δημοκρατικότητά του, με το δημοψήφισμα της ντροπής, ας μας εξηγήσει πως θα βρεθεί το 1,75%, και το 3,5% πρωτογενές πλεόνασμα για το 2017 και 2018, και πόσο «αίμα» χρειάζεται για αυτό.
Ας μας πει αν θα χρεοκοπήσει άτακτα και χωρίς προετοιμασία η Ελλάδα και ας αφήσει τα ανέκδοτα περί εξόδου στις αγορές.
Το Σεπτέμβρη του 2014, περίμενε, πως η Ε.Κ.Τ., και η Ε.Ε., η Μέρκελ και οι δανειστές, θα ανοίξουν τα πουγκιά τους, για να τον χρηματοδοτήσουν, ώστε να εφαρμόσει κάποιο πρόγραμμα αναιμικής ανάκαμψης και κοινωνικής πολιτικής. Τώρα Σαμαρικότερος του Σαμαρά μιλάει για δίκαιη ανάπτυξη, για την ανάκαμψη που «έρχεται»……, ποντάροντας στις Ξένες και Εγχώριες Επενδύσεις και άλλα τραγελαφικά.
Το να περιμένει κανείς (δίκαιη ή άδικη) ανάπτυξη από τις Ξένες Επενδύσεις, δείχνει ότι δεν έχει ιδέα για το πώς αναπτύσσονται οι οικονομίες. Είναι οι εγχώριοι πόροι που μπορούν να παίξουν τον μοχλό της ανάπτυξης και αυτοί προϋποθέτουν θετική αποταμίευση, γιατί χωρίς αποταμίευση δεν μπορούν να υπάρξουν επενδύσεις (εκτός αν υπάρξει εξωτερικός δανεισμός, κάτι που αποκλείεται στην σημερινή Ελλάδα). Όμως από την είσοδο στην Ε.Ε. η αποταμίευση μειώνεται συνεχώς, ενώ με την είσοδο στο ευρώ η καθαρή αποταμίευση καθίσταται αρνητική, πράγμα που αντανακλάει το τεράστιο έλλειμμα ανταγωνιστικότητας της χώρας, που χρησιμοποιεί ως νόμισμα το σκληρό ευρώ.
Από εδώ προέκυψαν τα τεράστια εξωτερικά και δημόσια ελλείμματα και η συσσώρευση του υπέρογκου εξωτερικού χρέους. Συνεπώς, χωρίς αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας και της αποταμίευσης, που βραχυχρόνια προϋποθέτει υποτίμηση, ενώ μεσοχρόνια βιομηχανική και εμπορική πολιτική, τα αναπτυξιακά ταμεία και όλα τα σχετικά, αποτελούν σαπουνόφουσκες και αερολογίες, όσον αφορά τη δημιουργία επενδύσεων.
Στην Ελλάδα, οι ακαθάριστες επενδύσεις βρίσκονται στο 1/3 του 2008 (τότε στηρίζονταν στον εξωτερικό δανεισμό), οι καθαρές είναι αρνητικές, ενώ οι επενδύσεις πάγιου κεφαλαίου έχουν εξαερωθεί.
Αυτό δείχνει ότι το κεφάλαιο καταστρέφεται μαζί με τους ανθρώπους, η χώρα βρίσκεται σε φάση αποεπένδυσης, και συνεχής πτώσης στο διεθνή καταμερισμό εργασίας.
Μισό εκατομμύριο έλληνες και πλέον βγήκαν τα μνημονιακά χρόνια στην σύνταξη, ενώ άλλο μισό εκατομμύριο από τους πιο παραγωγικούς έφυγε στο εξωτερικό. Τον τελευταίο χρόνο που κυβερνάει βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ, το 55% των νέων θέσεων εργασίας που δημιουργήθηκαν ήταν θέσεις μερικής απασχόλησης.
Αν δεν είχαμε τους νέους συνταξιούχους, τους μετανάστες, και τη μερική απασχόληση, η ανεργία θα καταγραφόταν στο 40%, σπάζοντας το ρεκόρ της Ν. Αφρικής. Έτσι μειώνεται η αλχημιστικά μετρούμενη ανεργία, κ. Τσίπρα. Μαζί με αυτές τις τάσεις, που ενίσχυσε η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αύξησε ακόμη φόρους και εισφορές, διαλύοντας επιχειρήσεις, επιδεινώνοντας την ανταγωνιστικότητα, εξαφανίζει ελεύθερους επαγγελματίες και επιστήμονες, βοηθάει τη συγκέντρωση του κεφαλαίου και τις μεγάλες επιχειρήσεις, αφελλήνισε τις τράπεζες παραδίδοντάς τες σε ξένα αρπακτικά κεφάλαια αντί πινακίου φακής, ενώ ξεκίνησε τις μαζικές δημοπρασίες κατοικιών.
Η χώρα είναι ουσιαστικά χωρίς τράπεζες (μια που δεν έχουν ρευστότητα για να χρηματοδοτήσουν επιχειρήσεις, ενώ είναι τοις πάσι γνωστό ότι ακόμη και αν μπει στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, ψίχουλα θα κατευθυνθούν στην πραγματική οικονομία, και ας πουλάει ελπίδες ο Τσίπρας), χωρίς συναλλαγματική πολιτική, χωρίς δυνατότητα επεκτατικής δημοσιονομικής πολιτικής, λόγω συμμετοχής στην ΟΝΕ, και χωρίς εμπορική και βιομηχανική πολιτική λόγω συμμετοχής στην Ε.Ε..
Σε αυτήν την Ελλάδα,η πικρή αλήθεια είναι, ότι καμία ανάπτυξη (δίκαιη ή άδικη) δεν μπορεί να υπάρξει στο πλαίσιο του ευρώ και των αλυσίδων του. Το μόνο που μπορεί να γίνει, είναι αυτό που γίνεται τα τελευταία χρόνια, η παράταση της λιτότητας, η διάλυση των εργασιακών σχέσεων και η περαιτέρω μείωση των μισθών ως μέτρο για να μειωθεί το κόστος παραγωγής και να ενισχυθεί η διεθνής ανταγωνιστικότητα, χωρίς όμως αποτέλεσμα, πράγμα που οδηγεί -όπως έχει αποδειχτεί- σε μεγαλύτερη βύθιση της οικονομίας και της χώρας.
Είναι αυτή η πολιτική που θα εφαρμόσει η κυβέρνηση το επόμενο διάστημα, η ίδια πολιτική που εφαρμόστηκε στις ανατολικές χώρες. Τους επόμενους μήνες θα έχουμε μια κυβερνητική πολιτική που θα είναι εστιασμένη ιδιαίτερα στην αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, όπως προβλέπει η δεύτερη αξιολόγηση.
«Καληνύχτα», κ. Τσίπρα.