Aντισυνταγματικός κρίθηκε ομόφωνα από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας ο νόμος που ψήφισε η κυβέρνηση Μητσοτάκη το 2021 και εφαρμόστηκε στο σκάνδαλο υποκλοπών και την υπόθεση της παρακολούθησης του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη, απαγορεύοντας την ενημέρωσή του.

Με ομόφωνη απόφασή της, η Ολομέλεια του ανώτατου δικαστηρίου έκρινε ότι είναι υπέρμετρο το μέτρο της καθολικής απαγόρευσης ενημέρωσης όσων θίγονται τα δικαιώματά τους από παρακολουθήσεις, έστω κι αν η επίκληση είναι λόγοι εθνικής ασφάλειας και ως εκ τούτου κρίθηκαν οι συγκεκριμένες διατάξεις ανίσχυρες και αντισυνταγματικές.

Έτσι, η υπόθεση της παρακολούθησης του Νίκου Ανδρουλάκη επιστρέφει στην Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ), η οποία οφείλει να την χειριστεί υπό το φως των νέων δεδομένων.

Τι θα γίνει μετά τη σημαντική απόφαση του ΣτΕ για την υπόθεση Ανδρουλάκη μένει να φανεί τις επόμενες ημέρες καθώς ο πρόεδρος της Αρχής Χρήστος Ράμμος θα κληθεί να διαχειριστεί το όλο θέμα.

Η απόφαση του ΣτΕ και το σκεπτικό της

Η  Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, με πρόεδρο την Ευαγγελία  Νίκα και εισηγήτρια τη σύμβουλο Επικρατείας Μαρλένα Τριπολιτσιώτη, έκανε μερικά δεκτή την αίτηση ακυρώσεως κατά της πράξης του  προέδρου της ΑΔΑΕ, με την οποία απορρίφθηκε το από 7.9.2022 αίτημα του Νίκου Ανδρουλάκη να του γνωστοποιηθούν η εισαγγελική διάταξη και ο πλήρης φάκελος με το υλικό που είχε συλλεγεί, μετά την επιβολή σε βάρος του, του μέτρου άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών του

Συγκεκριμένα το ΣτΕ έκρινε:

«Η ρύθμιση του άρθρου 87 του ν. 4790/2021, με το οποίο θεσπίσθηκε στην περίπτωση επιβολής του μέτρου άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών για λόγους εθνικής ασφάλειας η πλήρης απαγόρευση της δυνατότητας ενημέρωσης του θιγόμενου, μετά τη λήξη του μέτρου, ακόμη και όταν δεν υφίσταται διακινδύνευση των σκοπών εθνικής ασφάλειας που οδήγησαν στην επιβολή του, αποτελεί υπέρμετρο περιορισμό του απαραβίαστου της επικοινωνίας, που δεν δικαιολογείται στο πλαίσιο της λειτουργίας του κράτους δικαίου, και, συνεπώς, αντίκειται στα άρθρα 19 παρ. 1 του Συντάγματος, 5 παρ. 1 και 15 παρ. 1 της οδηγίας 2002/58, 7, 8 και 11 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και 8 της ΕΣΔΑ και είναι ανίσχυρη.

Επομένως, η προσβαλλόμενη πράξη, κατά το μέρος που ερείδεται στην ανωτέρω ανίσχυρη διάταξη, είναι μη νόμιμη, και για το λόγο αυτό, που βασίμως προβάλλεται, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή, η πράξη αυτή να ακυρωθεί εν μέρει και η υπόθεση να αναπεμφθεί στην Α.Δ.Α.Ε. για νέα, νόμιμη κρίση, σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 9 του άρθρου 5 του ν. 2225/1994, όπως ίσχυε πριν από την τροποποίησή της με την κριθείσα ως ανίσχυρη διάταξη του άρθρου 87 του ν. 4790/2021, διότι, όπως έγινε δεκτό, ο νεώτερος ν. 5002/2022 δεν είναι εφαρμοστέος σε εκκρεμή αιτήματα γνωστοποίησης στον θιγόμενο μέτρου άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών του ληφθέντος υπό προηγούμενο νομοθετικό καθεστώς· τούτο δε διότι με τον νεώτερο αυτό νόμο εισήχθη ένα νέο νομοθετικό καθεστώς που καταλαμβάνει όλη τη διαδικασία επιβολής της άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών, από την υποβολή του σχετικού αιτήματος και την έγκριση του επίμαχου μέτρου έως τη γνωστοποίηση της άρσης του.

Το καθεστώς αυτό αποτελεί ένα σύστημα με εσωτερική συνοχή, οι ουσιαστικές και διαδικαστικές προϋποθέσεις του οποίου προσιδιάζουν στις αιτήσεις άρσης του απορρήτου που υποβάλλονται δυνάμει του διατάξεών του, προκειμένου να διεκπεραιωθούν κατά τις ειδικές ρυθμίσεις του και τις εγγυήσεις που το ίδιο θεσπίζει.

Τούτο επιρρωννύεται από την απουσία μεταβατικών διατάξεων, ισχύει δε κατά μείζονα λόγο προκειμένου για πολιτικά πρόσωπα, όπως ο αιτών, για τα οποία προβλέπεται ειδική δημόσια αρχή για την κίνηση της διαδικασίας υποβολής του αιτήματος άρσης του απορρήτου και ειδικό όργανο για την χορήγηση της πρώτης από τις δύο συνολικά απαιτούμενες άδειες έγκρισής του».

Αντίθετα, το ΣτΕ  αποφάνθηκε ότι «η προσβαλλόμενη πράξη, κατά το μέρος που απέρριψε το αίτημα του αιτούντος να ενημερωθούν ο Πρόεδρος της Βουλής και οι αρχηγοί των κοινοβουλευτικών κομμάτων για το περιεχόμενο της εισαγγελικής διάταξης περί άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών του, αιτιολογείται νομίμως, ο δε περί του αντιθέτου λόγος ακυρώσεως είναι απορριπτέος ως αβάσιμος».

Τάσος Σαραντής

Μια αθέατη για τους πολλούς, αλλά τεράστια καταστροφή στα παράκτια οικοσυστήματα των θαλασσών μας σε κάθε άκρη της ελληνικής ακτογραμμής συντελείται και αυτό το καλοκαίρι με την ξαφνική δραστηριοποίηση περισσότερων από 35.000 μικρών και μεγάλων σκαφών αναψυχής.

Κι αυτό διότι σε μια χώρα που θέλει να συγκαταλέγεται στους κορυφαίους προορισμούς για το yachting δεν υπάρχουν στοιχειώδεις υποδομές, δεν τηρείται κανένας όρος ή φέρουσα ικανότητα, δεν υπάρχει καμία χωροθέτηση, αλλά ούτε και προγραμματισμός για να υπάρξουν αυτά στο μέλλον.

Η εικόνα που παρουσιάζει το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» είναι κάτι παραπάνω από τραγική. Το κάθε σκάφος αγκυροβολεί όπου και όπως θέλει, κατά παράβαση της ελληνικής και της ευρωπαϊκής νομοθεσίας που ορίζει ότι απαγορεύεται η αγκυροβόληση πάνω από θαλάσσια λιβάδια Ποσειδωνίας. Σε άλλα μέρη της Μεσογείου (π.χ. Ισπανία, Ιταλία, Κροατία) σε περιοχές με λιβάδια Ποσειδωνίας τα σκάφη προσδένουν πάνω σε ειδικά μόνιμα αγκυροβόλια.

Υπενθυμίζεται ότι τα προστατευόμενα λιβάδια Ποσειδωνίας μάς δίνουν πολύτιμο οξυγόνο, εξασφαλίζουν την παραγωγικότητα των θαλασσών μας, το βαθύ τους ρίζωμα σχηματίζει φυσικό φράχτη που αποτρέπει τη διάβρωση των παραλιών, ενώ είναι και ένας ανεκτίμητος σύμμαχος για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, καθώς απορροφούν πάνω από 35 φορές περισσότερο άνθρακα σε σύγκριση με τα τροπικά δάση. Η καταστροφή ενός λιβαδιού Ποσειδωνίας συνεπάγεται τον αφανισμό ενός ολόκληρου οικοσυστήματος, ενώ για να ανακάμψει ένα κατεστραμμένο λιβάδι απαιτείται χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 100 ετών. Συνεπώς η αποτελεσματική προστασία τους καθίσταται απόλυτη προτεραιότητα.

Εξάλλου, το κάθε σκάφος απορρίπτει ανεξέλεγκτα στη θάλασσα ημερησίως εκατοντάδες λίτρα λυμάτων από τουαλέτες, ντους, κουζίνες και τον συνεχή καθαρισμό των σκαφών από τα πληρώματα ως αποτέλεσμα ενός τρόπου πολυτελών διακοπών. Κατά συνέπεια, με τέτοια συγκέντρωση σκαφών αλλάζει άρδην η χημική σύσταση των νερών της περιοχής: ό,τι κολυμπάει ή μπορεί να μετακινηθεί απομακρύνεται, ενώ ό,τι είναι προσκολλημένο στα βράχια είναι καταδικασμένο.

Κι αυτό συντελείται κατά παράβαση όχι μόνο της λογικής αλλά και των όρων που τίθενται από τη συνθήκη Marpol, που υποχρεούται να εφαρμόζει και η Ελλάδα και η οποία μεταξύ άλλων ορίζει ότι τα λύματα των σκαφών πρέπει να δέχονται επεξεργασία και έπειτα να απορρίπτονται τουλάχιστον 4 μίλια από την πλησιέστερη ακτή ή να αδειάζουν σε κατάλληλη μονάδα υποδοχής λυμάτων που υποχρεούνται να διαθέτουν όλες οι μαρίνες στην Ελλάδα. Εντούτοις, σήμερα δεν λειτουργεί καμία τέτοια μονάδα.

Σε μια χώρα που πρόσφατα μάθαμε ότι για το καλό του τουρισμού ορίζεται πλέον ακόμα και η φέρουσα ικανότητα για τις κότες που βρίσκονται κοντά σε τουριστικές περιοχές, προκαλείται επί δεκαετίες ένα τεράστιο αποτύπωμα για το περιβάλλον, για τη δική μας ύπαρξη και φυσικά για την επιβίωση των επόμενων γενεών, για τις οποίες τελικά κανείς μας δεν ενδιαφέρεται επί της ουσίας, επισημαίνει το «Αρχιπέλαγος».

Πηγή: efsyn.gr

Κώστας Ζαφειρόπουλος

Ακριβώς την επαύριο της τραγωδίας των Τεμπών, η διοίκηση των ΚΤΕΛ Λάρισας κοινοποίησε ποινή αργίας δέκα ημερών σε εργαζόμενο που δεν δέχτηκε να παραβιάσει τον νόμο και την ασφάλεια των επιβατών.

Σε μια πολύ σοβαρή καταγγελία προς την Εισαγγελία Λάρισας και τα υπουργεία Μεταφορών και Εργασίας προχώρησε, χθες, η Ομοσπονδία Συνδικάτων Μεταφορών Ελλάδας (ΟΣΜΕ), δείχνοντας πως υπάρχουν ζητήματα ασφάλειας στα υπερφορτωμένα ΚΤΕΛ από τις διπλοβάρδιες των εργαζομένων.

Σύμφωνα με την αναφορά, την 1η Μάρτιου, λίγες ώρες μετά το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, η διοίκηση των υπεραστικών ΚΤΕΛ Λάρισας κοινοποίησε πειθαρχική ποινή 10 ημερών αργίας, την οποία το πειθαρχικό της συμβούλιο επέβαλε σε εργαζόμενο που δεν δέχτηκε να παραβιάσει τον νόμο και να ρισκάρει την ασφάλεια και τη ζωή των επιβατών τους οποίους θα μετέφερε.

Το περιστατικό συνέβη στις 16/11/2022, όταν οδηγός του λεωφορείου, επιστρέφοντας στον σταθμό του ΚΤΕΛ στη Λάρισα, έπειτα από δρομολόγιο διάρκειας πλέον των 3,5 ωρών, κλήθηκε να πραγματοποιήσει νέο δρομολόγιο.

Ο εργαζόμενος πρότεινε το νέο δρομολόγιο να πραγματοποιηθεί από άλλο εφεδρικό λεωφορείο (άρα και από άλλον οδηγό), διότι, όπως ενημέρωσε τον υπεύθυνο της επιχείρησης, σε μία ώρα από την έναρξη του νέου δρομολογίου ο ηλεκτρονικός ταχογράφος του οχήματος «θα ανάψει», θα βγάλει δηλαδή την ένδειξη του υποχρεωτικού 45λεπτου διαλείμματος και, για τον λόγο αυτόν, όπως προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία, θα πρέπει να διακόψει την εργασία του στο μέσο της διαδρομής.

Εξήγησε δε ότι στην περίπτωση κατά την οποία θα αναγκαστεί να συνεχίσει το δρομολόγιο χωρίς το προβλεπόμενο από τον νόμο διάλειμμα, είναι υποχρεωμένος να ενημερώσει το οικείο Τμήμα Τροχαίας. Η επιχείρηση δρομολόγησε τελικά άλλο λεωφορείο στη συγκεκριμένη διαδρομή, αλλά για την «άρνηση» του οδηγού τον τιμώρησε με 10ήμερη αργία. Αυτό που προκύπτει είναι πως αν, ο μη γένοιτο, υπήρχε κάποιο ατύχημα στην εν λόγω διαδρομή, πάλι ένας... σταθμάρχης θα καλούνταν να πληρώσει το μάρμαρο.

Οπως αναφέρει στη γραπτή απολογία του ο οδηγός του λεωφορείου για την επίμαχη μέρα, «ακινητοποίησα το λεωφορείο στον διάδρομο 8, που είναι δίπλα από το σταθμαρχείο, ο σταθμάρχης εκείνη την ώρα ήταν στο παράθυρο και αμέσως τον ενημέρωσα ότι περίπου στις 19.00 θα ανάψει ο ταχογράφος για να κάνω διακοπή από την εργασία μου και γι’ αυτό τον κάλεσα να στείλει το εφεδρικό λεωφορείο στο δρομολόγιο αντί για εμένα, όπως ορίζεται από την ισχύουσα νομοθεσία, αλλά και τον ισχύοντα Εσωτερικό Κανονισμό.

»Τότε ο σταθμάρχης μού είπε ότι δεν έχει εφεδρικό λεωφορείο και ότι θα πρέπει να πάω εγώ! Του απάντησα ότι δεν έχω αντίρρηση να ξεκινήσω το δρομολόγιο, αλλά μόλις θα ανάψει ο ταχογράφος θα πρέπει να ενημερωθεί αυτομάτως η Τροχαία, για να έρθει στο σημείο για έλεγχο. Μόλις του ανέφερα για την Τροχαία, τότε μου άλλαξε το δρομολόγιο». Από την πλευρά της, η διοίκηση των ΚΤΕΛ ισχυρίστηκε πως ο οδηγός «ωρυόταν σαν τρελός, επιδιώκοντας να μετατρέψει την άρνησή του σε σόου, δημιουργώντας εντυπώσεις και ανασφάλεια στους επιβάτες».

Από την πλευρά της, η ΟΣΜΕ κοινοποίησε την καταγγελία και στην Επιθεώρηση Εργασίας, σημειώνοντας πως η «επιβληθείσα πειθαρχική ποινή στον οδηγό αποτελεί σημαντική ένδειξη για το πώς η επιχείρηση Υπεραστικό ΚΤΕΛ Λάρισας Α.Ε., μη σεβόμενη τον νόμο, το επιβατικό κοινό και τους εργαζόμενους, αντιλαμβάνεται τα ζητήματα τα οποία άπτονται της ασφάλειας της δημόσιας συγκοινωνίας».

Σύμφωνα με πληροφορίες της «Εφ.Συν.», τα παραπάνω γεγονότα δεν αποτελούν μεμονωμένα περιστατικά, καθώς πληθαίνουν το τελευταίο διάστημα ανάλογες καταγγελίες εργαζομένων, ενώ, μετά το δυστύχημα στα Τέμπη, έχουν διπλασιαστεί τα δρομολόγια των υπεραστικών λεωφορείων.

Πηγή: efsyn.gr

Οι αρχές στο Ιράν ζήτησαν χθες Σάββατο από τη δικαιοσύνη και το κοινοβούλιο να αναθεωρήσουν νόμο του 1983 για την υποχρεωτική χρήση της μαντίλας προκειμένου να
βρεθεί μια διέξοδος στο κίνημα διαμαρτυρίας που έχει ξεσπάσει εδώ και περισσότερους από δύο μήνες στη χώρα.

Το Ιράν είναι αντιμέτωπο με καθημερινές διαδηλώσεις μετά τον θάνατο στις 16 Σεπτεμβρίου της Μαχσά Αμινί, μιας Κούρδισσας 22 ετών τρεις ημέρες μετά τη σύλληψή της από την αστυνομία ηθών επειδή δεν φορούσε σωστά τη μαντίλα της.

Έκτοτε οι Ιρανές έχουν βγει στους δρόμους και κάποιες έβγαλαν ή έκαψαν τη μαντίλα τους δημοσίως.

Χθες Σάββατο ο γενικός εισαγγελέας του Ιράν Μοχαμάντ Τζαφάρ Μονταζερί δήλωσε ότι «το κοινοβούλιο και οι δικαστικές αρχές εργάζονται» στο θέμα την υποχρεωτικότητας της μαντίλας, χωρίς να διευκρινίσει αν ενδέχεται να τροποποιηθεί η νομοθεσία.

Το θέμα αυτό είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στο Ιράν με δύο αντίθετα στρατόπεδα να αντιπαρατίθενται: αυτό των συντηρητικών που επιμένουν στον νόμο του 1983 και αυτό των προοδευτικών που επιθυμούν να μπορούν οι γυναίκες να επιλέγουν αν θα φορούν ή όχι τη μαντίλα.

Η μαντίλα έγινε υποχρεωτική στο Ιράν τέσσερα χρόνια μετά την ισλαμική επανάσταση του 1979. Η αστυνομία ηθών δημιουργήθηκε ώστε «να διαδώσει την κουλτούρα της σεμνότητας και της χρήσης μαντίλας».

Σύμφωνα με τον νόμο του 1983, οι γυναίκες στο Ιράν – ντόπιες και αλλοδαπές--, ανεξαρτήτως θρησκείας, θα πρέπει να φορούν δημοσίως μαντίλα και φαρδιά ρούχα.

Τα πάνω κάτω στη χρηματοδότηση των κομμάτων φέρνει το νομοσχέδιο που κατατέθηκε σήμερα στη Βουλή και αφορά τα οικονομικά των πολιτικών σχηματισμών. Θεσπίζονται πλέον δρακόντειες δικλείδες ελέγχου στα οικονομικά των κομμάτων ενώ αλλάζει άρδην ο τρόπος με τον οποίο τα κόμματα θα βρίσκουν χρήματα εκτός του κρατικού κορβανά.

«Τον απόλυτο έλεγχο και την ποδηγέτηση του δικαιώματος στον ανεξάρτητο, από κράτος, κυβέρνηση και εργοδοσία, εργατικό συνδικαλισμό μεθοδεύει εντατικά η κυβέρνηση», τονίζει σε ανακοίνωση της η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική και η επικεφαλής της, υποψήφια  περιφερειάρχης Δέσποινα  Κουτσούμπα, με αφορμή δημοσιεύματα, που κάνουν λόγο για «διάδοχο» νόμο του ν. 1264, ο οποίος ρύθμιζε το καθεστώς λειτουργίας και δράσης των εργατικών συνδικάτων.

Υπερψηφίστηκε από τη βελγική βουλή με 86 ψήφους υπέρ, 44 κατά και 12 αποχές, ο νόμος ο οποίος επιτρέπει την ευθανασία σε παιδιά κάθε ηλικίας που πάσχουν από ανίατες ασθένειες.