Η Ελεύθερη ΕΤ3 εκπέμπει και πάλι στην Θεσσαλονίκη, προς το παρόν αναλογικά, στη συχνότητα 37.

Η Ταινιοθήκη των τριών ραδιοφώνων της ΕΡΤ-3 στο μεγάλο αφιέρωμά της Όταν ξέσπασε η βία (με αναφορές σε πολλών μορφών βίας) ενθέτει ένα τρίπτυχο αφιέρωμα στο ιταλικό πολιτικό σινεμά, που έχει σχέση με το θέμα.

Έτσι, τη Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου στις 21:00 στη θερινή «αίθουσα» της Αγγελάκη 14 με ελεύθερη είσοδο παρουσιάζει τη σπουδαία «μαύρη» πολιτική σάτιρα του Μάριο Μονιτσέλι Ο άνθρωπάκος (Un borghese piccolo piccolo, έγχρωμο, Ιταλία 1977, διάρκεια 117΄ ).

Η ανατριχιαστική δημοκρατία της Βαϊμάρης και ο ναζισμός στο «Δράκο του Ντίσελντροφ».

Το πολύκροτο και εκπληκτικό, οσκαρικό Σκιές και σιωπή (To kill a mocking bird, 1962, ασπρόμαυρο, ΗΠΑ, διάρκεια 124’  ) του Ρόμπερτ Μάλιγκαν είναι το νέο φιλμ που θα προβάλει η Ταινιοθήκη των τριών ραδιοφώνων της ΕΡΤ-3 στους πολυπληθείς σινεφίλ της Θεσσαλονίκης, που χρόνια αναζητούσαν αυτή τη δημιουργία.

Σοκ και μνήμη από την έξτρα προβολή της ταινιοθήκης της ΕΡΤ-3

Την Τετάρτη 6 Αυγούστου στις 21:00 η Ταινιοθήκη της ΕΡΤ-3 ,δείχνοντας μια ιδιαίτερη ευαισθησία και στις επετείους ,προβάλλει στις 21:00 στον πεζόδρομο της Αγγελάκη 14,στην θερινή της αίθουσα, πάντα με ελεύθερη είσοδο,μια ταινία-σόκ αφιερωμένη στο πυρηνικό ολοκαύτωμα της Χιροσίμα στις 6 Αυγούστου του 1945.Με την καλλιτεχνική επιμέλεια και συμπαράσταση του ΚΕΜΕΣ, παρουσιάζει το «Βυθίσατε το υποβρύχιο U 128»(ασπρόμαυρο ΗΠΑ- Μεγάλη Βρετανία 1965 The Bedford incident)σε σκηνοθεσία Τζέημς Χάρις. Πρωταγωνιστούν Ρίτσαρντ Γουίντμαρκ,Σίντνεϋ Πουατιέ,Μάρτιν Μπάλσαμ,Μάικλ Κέην,Ντόναλντ Σάντερλαντ. Ένα πολεμικό σκάφος των ΗΠΑ καταδιώκει ένα υποβρύχιο και το δράμα είναι αναπόφευκτο με πυρηνική καταστροφή. Το έξοχο φίλμ θα προλογίσει ο Αλέξης Δερμεντζόγλου, του οποίου θα διανεμηθεί στο κοινό έντυπη ανάλυση

Το Σαν Φρανσίσκο ώρα μηδέν (Vanishing point, ΗΠΑ 1971, έγχρωμο, διάρκεια 99΄ ), ένα έξοχο ρόουντ μούβι, θα προβάλει στο αφιέρωμα Όταν ξέσπασε η βία η Ταινιοθήκη των τριών ραδιοφώνων της ΕΡΤ-3 τη Δευτέρα 28 Ιουλίου στις 21:00.

Πάντα, λοιπόν, με ελεύθερη είσοδο, με την καλλιτεχνική επιμέλεια και τη συνεργασία του ΚΕΜΕΣ στη θερινή «αίθουσα» στην Αγγελάκη 14 θα παρουσιασθεί το φιλμ με πρόλογο Αλέξη Ν. Δερμεντζόγλου, του οποίου θα διανεμηθεί έντυπη ανάλυση στο κοινό, ενώ με το τέλος του φιλμ θα ακολουθήσει μακρά συζήτηση.

Σ’ αυτή τη δημιουργία η βία αφορά στη σιωπηρή πλειοψηφία και στους κανόνες του συστήματος. Το Σαν Φρανσίσκο ώρα μηδέν σκηνοθέτησε ο Ρίτσαρντ Σαραφιάν, ενώ στον πρωταγωνιστικό ρόλο βρίσκεται ο Μπάρι Νούμαν.

Ένας έμπειρος οδηγός βάζει στοίχημα πως θα παραδώσει ένα αυτοκίνητο από το Κολοράντο στο Σαν Φραντσίσκο σε λιγότερο από 15 ώρες. Στο δρόμο υποπίπτει σε διάφορα παραπτώματα και η αστυνομία τον κυνηγάει. Φύλακας άγγελός του ένας τυφλός μαύρος ντισκ τζόκεϊ ενός ραδιοφωνικού σταθμού.  Ακολουθούν καταδιώξεις και ένα συγκλονιστικό τέλος.
Εκπληκτικά τραγούδια, αγχωτικοί ρυθμοί σε μια παραλλαγή του Ξένοιαστου καβαλάρη ανάγουν το κυνηγητό σε μια συμβολική σύγκρουση συστήματος και αντικομφορμισμού. Έξοχη σκηνοθεσία, σπουδαία φωτογραφία.

Η κριτική που θα διανεμηθεί είναι η ακόλουθη:

«Από το `70, σε μια πανέμορφη από κάθε πλευρά κόπια, μας έρχεται ένα υπέροχο καλτ φιλμ. Κοντά στη μυθολογία του Ξένοιαστου καβαλάρη, είναι ρόουντ- μούβι εντιεξουσιαστικό για το υπερτροφικό εγώ όσων δεν επιθυμούν να τιθασευθούν και για τη μεγάλη ελευθερία της μεταφοράς (transition).

Όταν ο Κοβαλάκι (Μπάρι Νιούμαν) αναλαμβάνει να παραδώσει μια Ντοτζ από το Κολοράντο στο Σαν Φρανσίσκο, βάζει στοίχημα ότι θα το κάνει το πολύ σε 15 ώρες. Υποπίπτει σε διάφορα παραπτώματα και τον κυνηγούν  πλέον  αστυνομικοί μοτοσικλετιστές, ενώ μπαίνουν και φράγματα στους δρόμους.

Πολλά και διάφορα συμβαίνουν, συναντάει μια πανέμορφη, γυμνή  γυναίκα, τον καθοδηγεί ένας τυφλός μαύρος ντισκ- τζόκεϊ ενός ραδιοφωνικού σταθμού, τον ενημερώνει και τον προστατεύει.  Φυσικά πάντα η ενθυμία του ανέμελου έχει ένα τέλος, ιδίως όταν το μεμονωμένο άτομο αποφασίζει ότι θα επιβιώσει ή το σύστημα ή αυτός.

«Καθαρή» εικόνα της Αμερικής του `70 με τη βαθύτατη συντήρηση να αντιπαρατίθεται με τον ατομικό αντικομφορμισμό. Πανέμορφα τοπία με εξαιρετικές επιλογές φυσικών χώρων και κυνηγητά σε ανώμαλους δρόμους αλλά  και άποψη.
Μια από τις πλέον αγαπημένες καλτ ταινίες με ένα soundtrack συλλεκτικό. Μοντάζ, φωτογραφία και βασικοί ρόλοι υποδειγματικά.
Είναι ένα πικρό σχόλιο για την αδυναμία της μεμονωμένης δράσης να τσακίσει το κατεστημένο. Ωστόσο, η αναγωγή  στα όρια του μύθου κομίζει την ελπίδα. Λευκός και μαύρος μαζί σ’ έναν αγώνα δεξιοτήτων κατά των μπάτσων με το Βιετνάμ να φλέγεται.

Ένα φιλμ με αγχωτικούς ρυθμούς και στιλ με συγκεκριμένες θέσεις, μια από τις κορυφαίες ταινίες του Ρίτσαρντ Σαραφιάν. Αγαπημένη, διαχρονική και φυσικά και γι’ αυτό καλτ. Με όρους πολύ προωθημένης κριτικής η διαδικασία του transition με καταιγιστικό τρόπο δείχνει και τις αφηγηματικές αλλά και τις εναλλακτικές δεξιότητες του Σαραφιάν».



Την άλλη Δευτέρα στις 21:00 στο ίδιο αφιέρωμα θα προβληθεί η πολύκροτη και βραβευμένη με τρία βραβεία Όσκαρ ταινία Σκιές και σιωπή.

Αντιεξουσιαστικό, Κάλτ, διαχρονικό το «Μπραζίλ»


Μπραζίλ (Brazil, 1985, έγχρωμο, Ηνωμένο Βασίλειο, διάρκεια 145’ ) του Τέρι Γκίλιαμ είναι το αγαπημένο, πολύκροτο φιλμ που θα προβάλει στο αφιέρωμα Όταν ξέσπασε η βία η Ταινιοθήκη των τριών ραδιοφώνων της ΕΡΤ-3 τη Δευτέρα 21 Ιουλίου στις 21:00.

Η ΕΡΤ ολοκληρώνει το αφιέρωμά της στο φετινό 59ο Διαγωνισμό Τραγουδιού της EUROVISION, που θα πραγματοποιηθεί στις 6, 8 και 10 Μαΐου στην Κοπεγχάγη που περιλαμβάνει  πέντε εκπομπές, στις οποίες παρουσιάζονται τα βίντεο-κλιπ των 37 συμμετοχών.

Ο Γιώργος Οικονόμου, μάνατζερ καλλιτεχνών σε δισκογραφικές εταιρίες, πρόεδρος του πρώτου ελληνικού Fan-Club για τον Διαγωνισμό Τραγουδιού της EUROVISION και νυν μέλος του OGAE Greece, ο Γιώργος Καλπακίδης, συνθέτης και στιχουργός, ο Ηλίας Βουλγαρόπουλος, δημοσιογράφος, μέλος του INFE Greece, όλοι φίλοι του Ευρωπαϊκού Διαγωνισμού, που τον παρακολουθούν χρόνια σχολιάζουν, αξιολογούν και βαθμολογούν, μαζί με την ομάδα παραγωγής της εκπομπής ως τέταρτος κριτής, την κάθε συμμετοχή.

Την Τετάρτη 30 Απριλίου στις 19:00, στην Πέμπτη και τελευταία εκπομπή - αφιέρωμα παρουσιάζονται  οι έξι συμμετοχές που διαγωνίζονται απευθείας στο Μεγάλο Τελικό, που θα διεξαχθεί στις 10 Μαΐου.

"ΜΙΛΑΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ" αυτό το Σάββατο 8/3 στις 21:00 από την ΕΤ3.
Ο Χάρης Αρβανιτίδης ανακρίνει τον Νίκο Κατράκη.
Μη χάσετε το ραντεβού για μία εκ βαθέων γνωριμία με τον Σεναριογράφο - Ηθοποιό και Δημοσιογράφο.

"ΜΙΛΑΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ" με τον Χάρη Αρβανιτίδη το Σάββατο 8/3 στις 21:00
και σε επανάληψη την Κυριακή 9/3 στις 13:00...από την ΕΤ3

ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ «ΔΙΠΛΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ»

ΣΚΛΗΡΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΑ ΚΑΛΠΙΚΑ «ΟΝΕΙΡΑ»

ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΡΤ-3


Η Ταινιοθήκη της ΕΡΤ-3 συγκεντρώνει πλέον στις προβολές της πάνω από 200 άτομα, που επικοινωνούν, μαθαίνουν, ψυχαγωγούνται, απολαμβάνουν το πολύ μεγάλο αφιέρωμά της με πέραν των 20 φιλμ- νουάρ και αποδεικνύουν πόσο χρειαζόταν αυτόν το θεσμό η Θεσσαλονίκη.

Με ένα αρχετυπικό, λοιπόν, μοναδικό, αριστουργηματικό φιλμ- νουάρ, που προβάλλεται επετειακά 70 χρόνια μετά το γύρισμά του σε απαστράπτουσα κόπια,  συνεχίζει το κορυφαίο αφιέρωμά της  Μαύρα μαργαριτάρια η Ταινιοθήκη της ΕΡΤ-3 πάντα με δωρεάν είσοδο στον Αλέξανδρο (Εθνικής Αμύνης 1) την Τρίτη 11 Φεβρουαρίου στις 21:00.

Η εκδήλωση του αυτοδιαχειριζόμενου σινεμά (102 FM, 9,58, βραχέα) γίνεται όπως πάντα με τη συμπαράσταση του ΚΕΜΕΣ (Κέντρο Μελετών και Ερευνών για το Σινεμά) και  την ευγενική παραχώρηση της αίθουσας από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας- Κέντρο Πολιτισμού.

Το Με διπλή ταυτότητα (Double indemnity, 1944, ΗΠΑ) είναι μια πολλαπλή συνάντηση ιδιοφυιών: Από τη νουβέλα του Τζέιμς Κέιν (Ο ταχυδρόμος χτυπάει πάντα δυο φορές) σε σενάριο από το διάσημο συγγραφέα Ρέιμοντ Τσάντλερ, με τον Μπίλι Γουάιλντερ να βρίσκεται στο σκηνοθετικό τιμόνι, προκύπτει η τελειότητα. Το φιλμ προτάθηκε για 7 Όσκαρ, καλύτερης ταινίας της χρονιάς, σκηνοθεσίας, σεναρίου, α’ γυναικείου ρόλου, φωτογραφίας, μουσικής, ήχου. Παίζουν Φρεντ Μακ Μάρεϊ, Μπάρμπρα Στάνγουικ, Έντουαρντ Τζ. Ρόμπινσον.

Ένας ασφαλιστής συνδέεται με μια παντρεμένη- μοιραία γυναίκα και αποφασίζουν να σκοτώσουν τον άντρα της. Οι ανατροπές έρχονται αλλεπάλληλες. Πρόκειται για ένα ανατρεπτικό, στιλιστικό, αρχετυπικό φιλμ- νουάρ με εκπληκτική φωτογραφία, υπέροχη μουσική από τον Μίκλος Ρόζα, άψογη σκηνοθεσία. Πέρα από την ίντριγκα είναι μια ματιά στην Αμερική, όταν τελειώνει ο πόλεμος. Το φωτογενές, λοιπόν, αμερικανικό όνειρο, η απορρύθμιση και το γκρέμισμά του, αλλά και η επαναδόμησή του με νέα υλικά. Ποιοι ήρωες πρέπει να αποσυρθούν και βασικά εκείνος που θα μείνει θα είναι ο πατριάρχης, δηλαδή ο εκφραστής παραδοσιακών και σοφών αξιών.

Την ταινία θα προλογίσει ο Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, ενώ θα διανεμηθεί έντυπη ανάλυση της Γκέλυ Μαδεμλή. Μετά το τέλος της προβολής θα ακολουθήσει μακρά συζήτηση με το κοινό.

Η έντυπη κριτική που θα διανεμηθεί στο κοινό είναι η ακόλουθη:

«Η νεαρή γοητευτική σύζυγος συνωμοτεί με τον εραστή της ώστε να απαλλαγούν οριστικά από την παρουσία του συζύγου και να πλουτίσουν εισπράττοντας τα χρήματα της ασφάλειας. Όπως όμως συμβαίνει συνήθως, κανένα έγκλημα δεν είναι τέλειο…
Το Double Indemnity δεν είναι απλώς μια κλασική ταινία: Είναι με διαφορά το αρχέτυπο φιλμ νουάρ, γιατί στο μαύρο του συγκλίνουν όλες οι παραπάνω αποχρώσεις. Από εδώ ξεκινούν όλα, εδώ κάνουν επίσημη πρεμιέρα τα κινηματογραφικά στοιχεία που στο μέλλον θα καθορίσουν το είδος: Η φιγούρα της femme fatale ως αντίπαλο δέος σε αυτή του macho πλην ευάλωτου αρσενικού.

Η αφήγηση σε φλάσμπακ, που ξεκινάει όταν τα γεγονότα έχουν τελεστεί και ο ήρωας ψάχνει στο παρελθόν του έξοδο διαφυγής από το ζοφερό παρόν. Το voice-over που υπενθυμίζει διαρκώς τη σχετικότητα της αφήγησης, και καταρρίπτει το μύθο της αντικειμενικότητας της παραδοσιακής Χολιγουντιανής συνταγής. Οι λήψεις που χαράσσουν μια περίεργη γεωγραφία και καθιστούν τους ήρωες παίκτες ενός προκαθορισμένου παιχνιδιού.

Οι κλειστές φόρμες που χτίζουν μια κλειστοφοβική ατμόσφαιρα. Ο εξπρεσιονισμός του υψηλού ασπρόμαυρου κοντράστ. Οι χαμηλοί φωτισμοί που ρίχνουν φως στο σκοτεινό δεσμό που ενώνει τη σεξουαλικότητα με το θάνατο. Δολοφονικές (κυριολεκτικά και μεταφορικά) ατάκες στο διαλογικό μέρος. Και τόσα άλλα εθιστικά μοτίβα, από το τσιγάρο που αργοσβήνει ως το βραχιολάκι στο γυμνό αστράγαλο.

Ο τίτλος (σημαίνει Διπλή αποζημίωση) προδίδει και τη βασική δομή του φιλμ: Ακόμα κι αν οι άνθρωποι ζουν μόνοι, όλα γύρω και μέσα τους είναι οργανωμένα σε ζεύγη αντιθέτων. Η γυναίκα είναι διπρόσωπη, πότε δόλια dominatrix και πότε αδύναμη γυναίκα που κρέμεται σε κάθε περίπτωση από έναν άντρα. Το αντεστραμμένο είδωλο μιας νοικοκυράς σε απόγνωση. Ο άντρας είναι μεν ο εργατικός κουβαλητής και ενίοτε ο δυναμικός καιροσκόπος, αλλά μπορεί να λυγίσει από την ενσάρκωση μιας φαντασίωσής του. Το βαθύ μαύρο κάνει κοντράστ με το λευκό.

Το καλό του ενός ήρωα ταυτίζεται με το κακό ενός άλλου. Και αν αυτή η σχηματοποίηση ακούγεται στερεότυπη και ξεπερασμένη, ο κυνισμός του φινάλε δύσκολα θα αφήσει κάποιον ασυγκίνητο. Το κακό είναι σύμφυτο με το ανθρώπινο. Ο Παρμενίδης, που είχε την ίδια αναζήτηση με τα δίπολα 26 αιώνες πριν, πίστευε στον θετικό και τον αρνητικό πόλο. Στο καλό και το κακό. Στον νουάρ κόσμο του Γουάιλντερ το σύμπαν είναι απλώς σκάρτο, ελαττωματικό. Λάθος του κατασκευαστή. Και χωρίς εγγύηση επιστροφής.

Αυτό δεν σημαίνει πως το Double Indemnity είναι απλώς ένα μάθημα κινηματογραφικής ιστορίας - ή και της Παγκόσμιας Ιστορίας, μιας που οι κατά τόπους θεωρητικοί επιμένουν να τη διαβάζουν ως μια αλληγορία για την απαρχή της παρακμής της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας. Είναι ο ρόλος του θεατή που δεν θα είναι πια ποτέ ο ίδιος. Το βλέμμα του θεατή δεν είναι πλέον αγνό, αντικειμενικό, αποστασιοποιημένο, αδιάφορο, ή έστω πονηρό, υποψιασμένο, σκοποφιλικό.

Από το πρώτο κιόλας πλάνο του φιλμ ο θεατής αναγκαία ταυτίζεται με το δολοφόνο, ακολουθεί το βλέμμα του, τη σκέψη του, τις κινήσεις του. Αυτή η αμοράλ έμπνευση του Γουάιλντερ θα προδιαγράψει πως κάθε θεατής είναι ένας μικρός δολοφόνος σαν τον Γουόλτερ: Είναι αυτός που θα αποπλανηθεί, θα περιφρονήσει την καθημερινότητά του, θα μαζέψει τα στοιχεία, θα καταστρώσει στο μυαλό του ένα σχέδιο, θα εγκαταλείψει κάποτε το νοερό κόσμο των ιδεών και πριν τους τίτλους τέλους θα θυσιάσει κάτι, έχοντας ως μόνο κίνητρο και απώτερο στόχο την απόλυτη απόλαυση. Ιδού το τέλειο έγκλημα».