Το πολιτειακό κοινοβούλιο στη Λουιζιάνα, μία από τις πιο συντηρητικές Πολιτείες του αμερικανικού Νότου, ενέκρινε οριστικά την Πέμπτη πρόταση νόμου, η οποία ποινικοποιεί την κατοχή χαπιών άμβλωσης χωρίς συνταγή. Για να δικαιολογήσει την απόφαση, χαρακτηρίζει τις φαρμακευτικές ουσίες που περιέχουν και επιτρέπουν τη διακοπή της κύησης, «επικίνδυνες». Μάλιστα τις κατατάσσουν στην ίδια κατηγορία με σκευάσματα όπως τα Valium και Xanax.

Στη Λουιζιάνα, η άμβλωση έχει απαγορευτεί σε σχεδόν όλες τις περιπτώσεις, περιορίζοντας περαιτέρω τα δικαιώματα των γυναικών.

Πρόκειται για άνευ προηγουμένου νόμο στις ΗΠΑ, ο οποίος αναμένεται να επικυρωθεί από τον Ρεπουμπλικάνο κυβερνήτη της πολιτείας, Τζεφ Λάντρι. Σύμφωνα με τον νόμο, η κατοχή των χαπιών αυτών χωρίς συνταγή επισύρει ποινές φυλάκισης και πρόστιμα χιλιάδων δολαρίων. Ωστόσο, οι εξουσιοδοτημένοι ιατροί εξαιρούνται από τις διώξεις, όπως και έγκυες που έχουν στην κατοχή τους τέτοια σκευάσματα για προσωπική χρήση.

Η άμβλωση και τα αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών είναι ένα από τα πλέον σημαντικά ζητήματα στον διάλογο εν όψει των προεδρικών εκλογών της 5ης Νοεμβρίου, με την αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, Κάμαλα Χάρις, να δείχνει τον Ντόναλντ Τραμπ ως υπεύθυνο για την εξέλιξη αυτή στη Λουιζιάνα.

Η Χάρις χαρακτήρισε τον νόμο «απαράδεκτο» και πρόσθεσε: «Ας είμαστε σαφείς: αυτός που ευθύνεται είναι ο Ντόναλντ Τραμπ».

Ο Ρεπουμπλικάνος πρώην πρόεδρος (2017-2021) ήταν ο αρχιτέκτονας της αναίρεσης από το ομοσπονδιακό Ανώτατο Δικαστήριο το 2022 της συνταγματικής κατοχύρωσης του δικαιώματος στην άμβλωση, μετά την οποία πολλές αμερικανικές πολιτείες απαγόρευσαν ή επέβαλαν αυστηρούς περιορισμούς στις επεμβάσεις διακοπής της κύησης.

Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, στο οποίο η πλειοψηφία αποτελείται από συντηρητικούς και υπερσυντηρητικούς δικαστές, εξέτασε τον Μάρτιο υπόθεση που σχετίζεται με τη μιφεπριστόνη. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι, πάντως, η πλειοψηφία των δικαστών φάνηκε να απορρίπτει την επιβολή περιορισμών στο χάπι αυτό. Η απόφαση του δικαστηρίου αναμένεται να εκδοθεί εντός του Ιουνίου.

Ο FDA εξέδωσε προειδοποιητική οδηγία για πιθανό κίνδυνο εμφάνισης πλακωδών καρκινωμάτων ή λεμφωμάτων από τη χρήση των εμφυτευμάτων στήθους.

• ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΕΒΕΤΖΟΓΛΟΥ

Τα εμφυτεύματα στήθους χρησιμοποιούνται συχνά για την αισθητική αποκατάσταση γυναικών με καρκίνο μαστού που έχουν υποβληθεί σε μαστεκτομή. Επιπλέον, χρησιμοποιούνται και σε μεγάλο αριθμό γυναικών για κοσμητικούς λόγους.

Η τοποθέτηση των εμφυτευμάτων είναι μια σχετικά ασφαλής διαδικασία, αλλά μπορεί να συνδυάζεται από ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως είναι ο τοπικός πόνος και ερεθισμός, η ρήξη του εμφυτεύματος ή η σκλήρυνση της κάψας του εμφυτεύματος που μπορεί να οδηγήσουν σε επανεπεμβάσεις για την αποκατάσταση του στήθους.

Πρόσφατα μάλιστα, ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) εξέδωσε προειδοποιητική οδηγία για πιθανό κίνδυνο εμφάνισης πλακωδών καρκινωμάτων ή λεμφωμάτων από τη χρήση των εμφυτευμάτων στήθους.

Όπως αναφέρουν οι ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής (Νοσοκομείο Αλεξάνδρα) Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Παθολόγος, Καθηγήτρια Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής), Δρ. Μαρία Καπαρέλου (Ογκολόγος – Παθολόγος), Μιχάλης Λιόντος (Επίκουρος Καθηγητής Ογκολογίας) και ο Θάνος Δημόπουλος (τ. Πρύτανης ΕΚΠΑ, Καθηγητής Θεραπευτικής – Ογκολογίας – Αιματολογίας και Διευθυντής της Θεραπευτικής Κλινικής), η συσχέτιση της χρήσης εμφυτευμάτων στήθους με την ανάπτυξη καρκινωμάτων δεν είναι καινούρια.

Ήδη από τη δεκαετία του ’90 ο FDA είχε επιβάλλει στις ΗΠΑ περιορισμό στη χρήση εμφυτευμάτων σιλικόνης μόνο σε γυναίκες που έκαναν αισθητική αποκατάσταση μετά από μαστεκτομή.

Ο περιορισμός αυτός επιβλήθηκε εξαιτίας αναφορών για την ανάπτυξη λεμφώματος και πιο συγκεκριμένα αναπλαστικού λεμφώματος από μεγάλα κύτταρα σε γυναίκες που είχαν υποβληθεί σε αισθητική αποκατάσταση στήθους με τη χρήση εμφυτευμάτων.

Μια σειρά από επιδημιολογικές μελέτες κατέδειξαν ότι οι γυναίκες που τοποθετούν εμφυτεύματα έχουν 40 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο για την ανάπτυξη αυτού του σπάνιου τύπου λεμφώματος, όμως και πάλι η πιθανότητα νόσου είναι πολύ μικρή.

Πιο συγκεκριμένα, ως τώρα έχουν ανακοινωθεί 1.400 περιπτώσεις αναπλαστικών λεμφωμάτων από μεγάλα κύτταρα σε γυναίκες που έχουν τοποθετήσει εμφυτεύματα στήθους και υπολογίζεται ότι η επίπτωση του νοσήματος είναι 1 στις 10.000 περιπτώσεις εμφυτεύσεων.

Ο κίνδυνος βέβαια για τις γυναίκες που τοποθετούν εμφυτεύματα μετά από μαστεκτομή παραμένει εξαιρετικά χαμηλός αν συγκριθεί με τον κίνδυνο επανεμφάνισης του καρκίνου του μαστού. Το πιο σημαντικό είναι ότι η αφαίρεση του εμφυτεύματος είναι θεραπευτική για όσες ασθενείς εμφανίσουν αυτόν τον τύπο λεμφώματος και είναι εξαιρετικά απίθανο να αναπτυχθεί μεταστατική νόσος. Επομένως είναι σημαντικό οι γυναίκες που τοποθετούν εμφυτεύματα να παρακολουθούν το στήθος τους για τυχόν αλλαγές και να εξετάζονται άμεσα από τον γιατρό τους σε αυτές τις περιπτώσεις.

Ο τύπος του εμφυτεύματος φαίνεται ότι παίζει ρόλο για την ανάπτυξη λεμφώματος καθώς όλα τα περιστατικά που έχουν δημοσιευθεί ως τώρα αφορούν ανάγλυφα εμφυτεύματα σιλικόνης.

Δεν υπάρχουν αναφορές σε γυναίκες που τοποθετούν λεία εμφυτεύματα. Βέβαια, η χρήση λείων εμφυτευμάτων γίνεται κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες που υπήρχε ο περιορισμός χρήσης ανάγλυφων εμφυτευμάτων ως το 2006 σε αντίθεση με τον υπόλοιπο κόσμο και την Ευρώπη που δεν ίσχυσαν ανάλογοι περιορισμοί.

Τα τελευταία χρόνια δημοσιεύθηκαν και 19 περιπτώσεις ανάπτυξης καρκινωμάτων από πλακώδη κύτταρα σε ασθενείς που είχαν υποβληθεί σε τοποθέτηση εμφυτευμάτων στήθους.

Η νόσος αυτή είναι  ακόμα πιο σπάνια από τα ήδη σπάνια περιστατικά λεμφωμάτων σε ασθενείς με εμφυτεύματα στήθους.

Μπορεί όμως να είναι ιδιαίτερα επιθετική ή ακόμη και θανατηφόρος και για αυτό ο FDA ανανέωσε το προηγούμενο έτος την προειδοποιητική οδηγία του για την τοποθέτηση εμφυτευμάτων στήθους.

Βέβαια τότε δημοσιεύθηκε επιδημιολογική μελέτη που εξέτασε την πιθανότητα εμφάνισης πλακώδους καρκινώματος σε 57.000 γυναίκες με καρκίνο μαστού που είχαν τοποθετήσει εμφυτεύματα στήθους.

Ο πληθυσμός παρακολουθήθηκε κατά μέσο όρο 7 έτη και διαπιστώθηκαν μόνο δύο περιστατικά αυτού του τύπου καρκίνου, αριθμός που δεν μπορεί να υποστηρίξει αιτιολογική σχέση μεταξύ της τοποθέτησης των εμφυτευμάτων και της ανάπτυξης του συγκεκριμένου τύπου καρκίνου.

Δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή δεδομένα πιο μακροχρόνιας παρακολούθησης και αυτό αφορά ιδιαίτερα τις γυναίκες που τοποθετούν εμφυτεύματα για κοσμητικούς λόγους, επέμβαση που γίνεται συνήθως σε νεαρές γυναίκες με πολλές δεκαετίες προσδόκιμο ζωής.

Επομένως, η εμφάνιση καρκίνου ή λεμφώματος σε γυναίκες που τοποθετούν εμφυτεύματα στήθους είναι μια εξαιρετικά σπάνια περίπτωση με βάση τα υπάρχοντα επιστημονικά δεδομένα και δεν εγείρει ιδιαίτερη ανησυχία.

Θα πρέπει όμως οι γυναίκες που επιθυμούν να προβούν σε αυτή την επέμβαση να είναι ενήμερες για όλους του πιθανούς κινδύνους και αυτό αφορά πολύ περισσότερο όσες τοποθετούν εμφυτεύματα για καθαρά κοσμητικούς λόγους.

Πηγή: news247.gr

Συστάσεις προς την Ελλάδα για την εξάλειψη της έμφυλης βίας στην Ελλάδα κάνει η Επιτροπή του Οργανισμού για την Εξάλειψη των Διακρίσεων κατά των Γυναικών (CEDAW). Οι συστάσεις αφορούν τις γυναικοκτονίες, την έμφυλη βία, τις επαναπροωθήσεις, την εμπορία γυναικών, τους γάμους παιδιών, την ισότητα των φύλων, τις καισαρικές τομές, τη σεξουαλική εκπαίδευση, αλλά και τις οροθετικές γυναίκες.

Οι καταληκτικές παρατηρήσεις συντάχθηκαν στις 19 Φεβρουαρίου, έπειτα από ενημέρωση που είχε η CEDAW από το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) και δίνονται στη δημοσιότητα σήμερα, με αφορμή την 8η Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Τα βασικά θέματα που τόνισε το ΕΠΣΕ στις εκθέσεις του και παρουσιάσεις του στην Επιτροπή του ΟΗΕ για την Εξάλειψη των Διακρίσεων κατά των Γυναικών υιοθετήθηκαν στις συστάσεις του ΟΗΕ προς την Ελλάδα.

Οι 10 βασικές συστάσεις προς την Ελλάδα είναι οι εξής:

• Τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα ώστε να ποινικοποιηθεί ρητά η γυναικοκτονία
• Η βία με βάση το φύλο, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής βίας κατά των γυναικών, να διερευνάται και διώκεται αποτελεσματικά, οι δράστες να τιμωρούνται επαρκώς και οι εντολές προστασίας των θυμάτων να επιβάλλονται και να παρακολουθούνται αποτελεσματικά, με κυρώσεις σε περίπτωση μη συμμόρφωσης
• Να σταματήσουν οι επαναπροωθήσεις
• Εναρμόνιση του Άρθρου 323Α του Ποινικού Κώδικα για την εμπορία ανθρώπων με το Πρωτόκολλο του Παλέρμο
• να διερευνά και να διώκει άμεσα και να καταδικάζει επαρκώς τους υπεύθυνους για την εμπορία ανθρώπων και να διασφαλίζει ότι οι υποθέσεις εμπορίας ανθρώπων θα διεκπεραιώνονται εντός αποδεκτού χρονικού πλαισίου και να μειώσει τον φόρτο των χρονοβόρων διαδικασιών, καθώς και να λάβει συγκεκριμένα μέτρα για την επιτάχυνση της διαδικασίας πιστοποίησης των θυμάτων, ανεξάρτητα από τη συνεργασία των θυμάτων στις προσπάθειες επιβολής του νόμου, και να διασφαλίσει ότι τα θύματα ενημερώνονται και τους παρέχεται κατάλληλη περίοδος περισυλλογής και ανάκαμψης,
• Καταπολέμηση των γάμων παιδιών και των αναγκαστικών γάμων
• Ισότιμη συμμετοχή στην πολιτική και δημόσια ζωή
• Να διασφαλίζεται ότι οι καισαρικές τομές διενεργούνται μόνο κατ’ εξαίρεση, όταν αυτό απαιτείται ιατρικά
• Να εισαγάγει στα σχολικά προγράμματα υποχρεωτική εκπαίδευση σχετικά με τη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία και τα δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένης της εκπαίδευσης σχετικά με τις σύγχρονες μορφές αντισύλληψης για τη μείωση της πρόωρης εγκυμοσύνης και την πρόληψη των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων λοιμώξεων,
• Να ενσωματώσει την οπτική του φύλου στις πολιτικές του για την καταπολέμηση του HIV/AIDS, επισημαίνοντας μάλιστα την πρόσφατη καταδίκη της Ελλάδας από το ΕΔΔΑ για παραβίαση του δικαιώματος σεβασμού της ιδιωτικής ζωής των οροθετικών εργαζομένων στο σεξ, επιβάλλοντας αιματολογικές εξετάσεις στις εργαζόμενες στο σεξ και δημοσιοποιώντας τα προσωπικά τους δεδομένα κατόπιν εισαγγελικής εντολής το 2012.

Μία σπουδαία πρωτοβουλία αλληλεγγύης που στόχο έχει να υποστηρίξει έμπρακτα τις κρατούμενες στις γυναικείες φυλακές της Θήβας αλλά και να ευαισθητοποιήσει για την «φτώχεια περιόδου», ένα πρόβλημα που περνάει στα «ψιλά», λαμβάνει χώρα τις τελευταίες ημέρες.

Το κάλεσμα αλληλεγγύης απηύθυνε η δημοσιογράφος Αναστασία Γιάμαλη, που σε βίντεο που ανήρτησε στο Instagram, αναφέρει:

«Έχεις ξεμείνει από σερβιέτα; Άβολο ε; Κάποιες γυναίκες δεν μπορούν να καλύψουν αυτή τη βασική ανάγκη. Αυτή η συζήτηση γίνεται στην Ευρώπη και τον κόσμο για τα είδη γυναικείας ατομικής υγιεινής. Είναι η συζήτηση για τη φτώχεια της περιόδου που συχνά περνάει στα ψιλά. Ωστόσο, είναι κάποιες γυναίκες οι οποίες δε ξεμένουν αλλά δεν έχουν καν σερβιέτες. Αναφέρομαι στις κρατούμενες στις γυναικείες φυλακές της Θήβας. Οι άπορες ή οι οικονομικά ευάλωτες  κρατούμενες, δεν μπορούν να καλύψουν αυτή τη μηνιαία ανάγκη.

»Τιμωρήθηκαν για τις πράξεις τους με τη στέρηση της ελευθερίας τους, ας μην στερούνται και την αξιοπρέπεια τους. Τι θα λέγατε να βοηθήσουμε; Τα άτομα του thrift shop “Καθ΄οδόν” στο Μεταξουργείο μας παραχώρησαν το κατάστημά τους για να μαζέψουμε σερβιέτες και να τις παραδώσουμε στις γυναικείες φυλακές για τα άτομα που τις χρειάζονται. Μπορούμε να πάμε ή να στείλουμε μέσω των γνωστών πλατφορμών όσα πακέτα σερβιέτες αντέχει η τσέπη μας από Τρίτη ως Σάββατο κι από τις 9 το πρωί έως τις 3 το απόγευμα στη διεύθυνση Κων/νου Παλαιολόγου 18 στο Μεταξουργείο, στο ισόγειο, στο “Καθ΄οδόν”. Ας ονομάσουμε αυτήν την πρωτοβουλία “Δικαίωμα στην Αξιοπρέπεια” κι ας κάνουμε την αρχή».

Tο κάλεσμα για συγκέντρωση σερβιετών βρήκε μεγάλη ανταπόκριση, με άτομα να συνεισφέρουν ακόμη κι αν βρίσκονται εκτός Ελλάδος, μέσω των ψηφιακών πλατφορμών αγοράς.

https://www.instagram.com/reel/C2rZ9Fgty8j/?utm_source=ig_embed&ig_rid=ef7095cd-93f8-4c6b-aea7-0bbd78789e58

Δεκάδες γυναίκες από τη Γροιλανδία, ισχυρίζονται ότι τους τοποθετήθηκε στη μήτρα σπιράλ χωρίς τη συγκατάθεση ή τη γνώση τους και σχεδιάζουν να μηνύσουν το κράτος της Δανίας. Η ομάδα των 67 γυναικών, ορισμένες από τις οποίες ήταν μόλις 13 ετών όταν, όπως λένε, τους τοποθετήθηκε το σπείραμα από Δανούς γιατρούς σε μια προσπάθεια να μειωθεί ο πληθυσμός της Γροιλανδίας, είναι μεταξύ των 4.500 γυναικών και κοριτσιών που επλήγησαν μεταξύ 1966 και 1970.

Έστειλαν τη Δευτέρα, 2 Οκτωβρίου, το αίτημά τους για αποζημίωση στην πρωθυπουργό της Δανίας, Mette Frederiksen. Ζήτησαν αποζημίωση από την κυβέρνηση ύψους 300.000 δανικών κορωνών (περίπου 40,000€ έκαστη) για αυτό που χαρακτηρίζουν ως μία «παραβίαση» που είχε σημαντικές συνέπειες στη ζωή τους. Εάν η κυβέρνηση δεν συμμορφωθεί, οι γυναίκες σκοπεύουν να προσφύγουν στη δικαιοσύνη.

Η Naja Lyberth, η οποία ήταν η πρώτη γυναίκα που βγήκε μπροστά πριν από έξι χρόνια για να καταγγείλει ότι της είχαν τοποθετήσει ενδομήτριο σπείραμα κατά τη διάρκεια ιατρικής εξέτασης στο σχολείο ως νεαρή έφηβη χωρίς τη συγκατάθεσή της, κατηγόρησε το κράτος για συντονισμένη προσπάθεια στείρωσης.

«Οι δικηγόροι μας είναι πολύ σίγουροι ότι παραβιάστηκαν τα ανθρώπινα δικαιώματά μας και ο νόμος», δήλωσε η ψυχολόγος και ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών. Πρόσθεσε ότι αν και η ίδια απέκτησε παιδί, πολλές άλλες διαπίστωσαν ότι δεν μπορούσαν να συλλάβουν.

«Υπήρχε επίσης πολύ κακή μεταγενέστερη φροντίδα», είπε. «Πολλές γυναίκες βίωναν πολύ έντονο πόνο, εσωτερική αιμορραγία και κοιλιακές λοιμώξεις, ενώ αρκετές χρειάστηκε να αφαιρέσουν τη μήτρα τους ή έχασαν τη δυνατότητα να κάνουν παιδιά».

Παρά το γεγονός ότι η Lyberth μοιράστηκε δημόσια την ιστορία της, χρειάστηκαν αρκετά χρόνια για να προσελκύσει το σκάνδαλο την προσοχή της κοινής γνώμης στη Δανία. Μόνο μετά την κυκλοφορία μιας σειράς podcast από τη δημόσια ραδιοτηλεόραση της Δανίας το θέμα άρχισε να αποκτά περισσότερη δημοσιότητα.

Σύμφωνα με τα εθνικά αρχεία, τοποθετούνταν σπιράλ ακόμη και σε 13χρονες, χωρίς να το ξέρουν ή να έχουν συναινέσει σε αυτό. Σε κάποιες περιπτώσεις, τοποθετήθηκαν σπιράλ που ήταν υπερβολικά μεγάλα για τα σώματα των κοριτσιών, με συνέπεια να προκληθούν σοβαρές επιπλοκές- ακόμη και στειρότητα. Άλλες γυναίκες δεν γνώριζαν ότι τους είχαν τοποθετηθεί σπιράλ, μέχρι να τους το αποκαλύψουν αργότερα γυναικολόγοι.

«Μια γυναίκα έμαθε μόλις πέρυσι ότι της είχε τοποθετηθεί σπιράλ», δήλωσε η Lyberth.

Η έρευνα αναμένεται να ολοκληρωθεί τον Μάιο του 2025.

Η Lyberth, η οποία δυσκολευόταν να μείνει έγκυος αλλά απέκτησε έναν γιο στα 35 της, δήλωσε ότι οι γυναίκες δεν θα έπρεπε να περιμένουν τόσο πολύ για αποζημίωση για τα δεινά που αναγκάστηκαν να υποστούν. Αλλά η ανάληψη δράσης, πρόσθεσε, ήταν μια ανακούφιση.

«Μπορούμε να θέσουμε τα όριά μας τώρα. Μπορούμε να πάρουμε πίσω τους δικούς μας πόρους και να αγωνιστούμε για την ισότητα. Δεν ήμασταν καθόλου ίσοι στη Γροιλανδία όταν μας το έκαναν αυτό. Ποτέ δεν θα το έκαναν αυτό στα κορίτσια της Δανίας».

«Αν η κυβέρνηση δεν λάβει σοβαρά υπόψη της τα αιτήματά μας», πρόσθεσε, «Θα φτάσουμε την υπόθεση στα δικαστήρια. Το να αναγνωριστεί ο πόνος μας από την κυβέρνηση θα ήταν ένα σημαντικό πρώτο βήμα προς τη θεραπεία. Δεν θέλουμε να περιμένουμε τα αποτελέσματα της έρευνας». 

Ωστόστο, οι γυναίκες δεν είναι αισιόδοξες. Πιστεύουν πως η Δανία θα απορρίψει το αίτημά τους για αποζημίωση, με επιχείρημα ότι δεν έχει βγει το πόρισμα. Σε τέτοια περίπτωση, θα κινηθούν δικαστικά.

«Μεγαλώνουμε. Οι μεγαλύτερες από εμάς, που τους τοποθέτησαν σπιράλ τη δεκαετία του ‘60, πλησιάζουν τα 80. Πρέπει να δράσουμε τώρα. Είναι 100% ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση παρανόμησε παραβιάζοντας τα ανθρώπινα δικαιώματά μας και προκαλώντας μας σοβαρή βλάβη», δήλωσε η ψυχολόγος, η οποία έκανε την αρχή στο αίτημα αποζημίωσης.

Η υπουργός Υγείας και Εσωτερικών της Δανίας, Sophie Løhde, δήλωσε: «Πρόκειται για ένα βαθύτατα τραγικό θέμα και οι ιστορίες των γυναικών μου έχουν κάνει βαθιά εντύπωση. Είναι επιτακτική ανάγκη να διερευνήσουμε διεξοδικά αυτό το θέμα, γι’ αυτό και μια ομάδα ερευνητών διεξάγει ήδη μια ανεξάρτητη και αμερόληπτη έρευνα».

Η Γροιλανδία ήταν αποικία της Δανίας από το 1933 έως το 1953. Σήμερα είναι ημιαυτόνομη περιοχή της ίδιας χώρας.

Το κοινοβούλιο του Ιράν ενέκρινε στις 20/9 νομοσχέδιο το οποίο συζητείται εδώ και μήνες και ενισχύει τις κυρώσεις εναντίον των γυναικών που δεν φορούν την υποχρεωτική μαντίλα στους δημόσιους χώρους, μετέδωσαν τα επίσημα μέσα ενημέρωσης.

«Οι βουλευτές ενέκριναν την εφαρμογή του νομοσχεδίου περί ‘του χιτζάμπ και της αγνότητας’ για δοκιμαστική περίοδο τριών ετών», μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων του Ιράν για το νομοσχέδιο για τη μαντίλα. Η ιρανική κυβέρνηση έχει σκληρύνει τους τελευταίους μήνες τον τόνο έναντι του αυξανόμενου αριθμού των γυναικών που βγαίνουν χωρίς τη μαντίλα, κυρίως στις μεγάλες πόλεις.

Το νομοσχέδιο αυτό αυξάνει τις ποινές για όποια διώκεται για παραβίαση του αυστηρού ενδυματολογικού κώδικα που επιβάλλεται στις γυναίκες και αποτελεί έναν από τους ιδεολογικούς πυλώνες της Ισλαμικής Δημοκρατίας μετά την πτώση του σάχη το 1979.

Προβλέπει επίσης οικονομικές κυρώσεις για «προώθηση της γυμνότητας» ή για «χλευασμό του χιτζάμπ» στα μέσα ενημέρωσης και στα social media, καθώς και πρόστιμα και απαγορεύσεις εξόδου από τη χώρα για τους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων των οποίων οι εργαζόμενες δεν φορούν μαντίλα.

«Κάθε πρόσωπο που διαπράττει το αδίκημα να μη φορά μαντίλα ή να φορά ανάρμοστα ρούχα σε συνεργασία με κυβερνήσεις, μέσα ενημέρωσης, οργανώσεις ή οργανισμούς ξένους ή εχθρικούς προς την Ισλαμική Δημοκρατία ή με οργανωμένο τρόπο, θα καταδικάζεται σε ποινή φυλάκισης τετάρτου βαθμού», δηλαδή από 5 ως 10 χρόνια, αναφέρεται στο νομοσχέδιο.

Για να γίνει νόμος, το νομοσχέδιο πρέπει να εγκριθεί από το Συμβούλιο των Φρουρών του Συντάγματος.

Το κείμενο αυτό υιοθετήθηκε τέσσερις ημέρες μετά την πρώτη επέτειο του θανάτου της Μαχσά Αμινί, μιας 22χρονης κουρδικής καταγωγής Ιρανής, η οποία απεβίωσε στις 16 Σεπτεμβρίου 2022 μετά τη σύλληψή της από την αστυνομία ηθών επειδή φέρεται να είχε παραβιάσει τον ενδυματολογικό κώδικα. Ο θάνατος αυτός είχε προκαλέσει ένα εκτεταμένο κίνημα αμφισβήτησης στη χώρα.

Γκάια Πιανιτζάνι / The New York Times

Σπασμένα γυαλιά περιστοιχίζουν την εγκαταλελειμμένη πισίνα μαζί με διαλυμένα παγκάκια, σπασμένα πλακάκια και ένα μονό βρώμικο στρώμα. Ανδρες της τοπικής αστυνομίας αναγνώρισαν τον τόπο ως ένα από τα σημεία όπου βιάστηκαν επανειλημμένως δύο νεαρά κορίτσια από μια ομάδα συνομηλίκων, όλοι τους κάτοικοι της ιταλικής πόλης Καϊβάνο, έξω από τη Νάπολη. Αν και οι βιασμοί των δύο κοριτσιών, ξαδέλφων 10 και 12 ετών, σημειώθηκαν πριν από αρκετούς μήνες, συγκέντρωσαν τα φώτα της δημοσιότητας την περασμένη εβδομάδα, οπότε μεταδόθηκαν από τα τοπικά ΜΜΕ και επανέφεραν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος την έμφυλη βία στην Ιταλία.

Αυτές οι επιθέσεις ήταν μεταξύ μιας σειράς αποτρόπαιων εγκλημάτων που απασχόλησαν την ειδησεογραφία φέτος το καλοκαίρι. Πριν από δύο εβδομάδες η έμφαση δόθηκε στους επτά νεαρούς άνδρες, ανάμεσά τους κι ένας 17χρονος, οι οποίοι θεωρούνται ύποπτοι για τον βιασμό μιας 19χρονης στο Παλέρμο. Πριν από αυτό υπήρξαν περιστατικά γυναικών που μαχαιρώθηκαν, πυροβολήθηκαν ή δηλητηριάστηκαν από συντρόφους τους ή ανθρώπους από τον στενό τους κύκλο. Οι υποθέσεις προκάλεσαν συζητήσεις στην Ιταλία για τις παραμελημένες περιοχές της, τις σεξιστικές απόψεις έναντι των γυναικών και τον ρόλο των σόσιαλ μίντια που αναπαράγουν και ανατροφοδοτούν τέτοιες στάσεις. Παράλληλα αποκάλυψαν βαθιές διαφωνίες για την ανθεκτικότητα του φαινομένου της έμφυλης βίας και τον τρόπο αντιμετώπισής του.

Την περασμένη εβδομάδα η πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι επισκέφθηκε το Καϊβάνο, μια εργατική πόλη με 37.800 κατοίκους, όπου οι τοξικοεξαρτημένοι κάνουν χρήση δημοσίως στο φως της μέρας. Η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της χώρας παρέβλεψε το ζήτημα της βίας των γυναικών και επέμεινε στο θέμα του νόμου και της τάξης, αποκαλώντας τα εγκλήματα «βάρβαρα». «Αυτή η περιοχή θα καθαρίσει και σύντομα θα δείτε τα αποτελέσματα της παρουσίας μας εδώ», διακήρυξε αναφερόμενη στο πρόβλημα της ανομίας και των ναρκωτικών. Υποσχέθηκε να ανοίξει ξανά το αθλητικό κέντρο, να οικοδομήσει μια βιβλιοθήκη multimedia και να στείλει περισσότερους εκπαιδευτικούς στα σχολεία του Καϊβάνο. «Δεν μπορεί να υπάρχουν ζώνες όπου δεν λειτουργεί το κράτος στην Ιταλία», είπε μιλώντας στην αυλή ενός σχολείου. «Και το λέω αυτό στα πολλά Καϊβάνο της Ιταλίας».

Μία μέρα πριν από την επίσκεψη, δεκάδες αστυνομικοί περιπολούσαν σε γωνίες δρόμων και πάρκα με ψηλά χόρτα. Τοπικοί αξιωματούχοι δεσμεύθηκαν πως θα στείλουν ενισχύσεις μετά τα πρόσφατα περιστατικά. «Δεν χρειαζόμαστε περισσότερους αστυνομικούς», λέει ο ηλικιωμένος κάτοικος Αντόνιο, ο οποίος αρνήθηκε να πει το επίθετό του φοβούμενος εξοστρακισμό από τη γειτονιά. «Χρειαζόμαστε περισσότερες ώρες στο σχολείο, περισσότερους κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους να βοηθήσουν τα παιδιά των οποίων οι οικογένειες αδυνατούν να τα φροντίσουν».

«Δεν μπορεί να υπάρχουν ζώνες όπου δεν λειτουργεί το κράτος», είπε η Μελόνι μιλώντας στην αυλή ενός σχολείου στο Καϊβάνο.

Οι ανήλικες ξαδέλφες

Οι νεαρές ξαδέλφες μεγάλωσαν σε κοινωνικές κατοικίες στη Νάπολη από προβληματικούς γονείς. Ενα δικαστήριο αποφάσισε να αναθέσει την ανατροφή τους σε ανάδοχες οικογένειες. Η υπόθεση ερευνάται και ακόμη δεν έχουν απαγγελθεί κατηγορίες. «Τώρα τα κορίτσια είναι ασφαλή σε αποτελεσματικές δομές, πρέπει να σκεφτούμε όλα τα άλλα παιδιά που ζουν εδώ», επισημαίνει ο Μπρούνο Μάτσα, πρόεδρος της οργάνωσης «Μια παιδική ηλικία να ζήσεις», που έχει αναλάβει απογευματινές εξωσχολικές δραστηριότητες για παιδιά στη συγκεκριμένη γειτονιά. «Δεν μπορούμε να μεταφέρουμε όλα τα παιδιά, πρέπει να ξεκινήσουμε εδώ και τώρα».

Υπέρμαχοι των δικαιωμάτων των γυναικών λένε ότι η έμφυλη βία δεν είναι απαραίτητο πως αυξάνεται, αλλά συγκεντρώνει μεγαλύτερη προσοχή το καλοκαίρι, όταν μειώνονται οι υπόλοιπες ειδήσεις.

Οι ειδικοί εκτιμούν ότι οι αριθμοί στην Ιταλία (27% των γυναικών λένε ότι έχουν βιώσει βία) είναι αντίστοιχοι με εκείνους άλλων ευρωπαϊκών χωρών. «Υπάρχουν υποθέσεις που προκαλούν αίσθηση, αλλά δυστυχώς δεν είναι κάτι καινούργιο. Είναι ένα πολιτισμικό φαινόμενο βαθιά ριζωμένο σε μια πατριαρχική κοινωνία εδώ και δεκαετίες», τονίζει η Αντονέλα Βέλτρι, πρόεδρος του Δικτύου Γυναικών κατά της Βίας. «Απλώς τώρα παίρνει μια νέα, ακόμη πιο φρικιαστική τροπή, με τα σόσιαλ μίντια να λειτουργούν ως μεγάφωνο».

ΦΩΤΟ :Τοιχογραφία σε πολυκατοικία με κοινωνικές κατοικίες στο Καϊβάνο, έξω από τη Νάπολη, όπου ζουν τα δύο ανήλικα κορίτσια που βιάστηκαν από συμμορία. Και άλλα αποτρόπαια εγκλήματα συνέβησαν το καλοκαίρι στην περιοχή, ενώ τα σόσιαλ μίντια λειτουργούν ενισχυτικά, ως μεγάφωνο. [Gianni Cipriano / The New York Times]

Πηγή: newyorktimes

Μετά την άνοδο του ακροδεξιού συνασπισμού του Μπενιαμίν Νετανιάχου, τα δικαιώματα των γυναικών έχουν τεθεί σε κίνδυνο, ιδιαίτερα μετά τον νέο νόμο που έχει τεθεί προς ψήφιση από την κυβέρνηση. Πέραν τούτου, ο διαχωρισμός των δύο φύλων φαίνεται να βαθαίνει στο Ισραήλ, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς το παράδειγμα μίας 40χρονης γυναίκας που δεν της επετράπη να επιβιβαστεί σε ένα τρένο, γιατί το βαγόνι ήταν μόνο για άντρες.

Σύμφωνα με δημοσίευμα των New York Times, τα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι το τελευταίο μέτωπο ενός πολιτισμικού πολέμου στο Ισραήλ για τη θέση των γυναικών σε μια κοινωνία που είναι έντονα διχασμένη μεταξύ μιας κοσμικής πλειοψηφίας και μιας πολιτικά ισχυρής μειοψηφίας υπερορθόδοξων Εβραίων, οι οποίοι αποδοκιμάζουν την ανάμειξη γυναικών και ανδρών σε δημόσιο χώρο.

Δεν τηρείται η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου

Παρόλο που το Ανώτατο Δικαστήριο έχει αποφανθεί ότι είναι παράνομο να αναγκάζονται οι γυναίκες να κάθονται σε ξεχωριστά τμήματα στα λεωφορεία και τα τρένα, οι υπερορθόδοξες γυναίκες συνηθίζουν να επιβιβάζονται στα λεωφορεία στις γειτονιές τους από την πίσω πόρτα και να κάθονται στο πίσω μέρος. Τώρα, η πρακτική αυτή φαίνεται να εξαπλώνεται και σε άλλα μέρη του Ισραήλ.

Περιστατικά όπως το παραπάνω έχουν λάβει ευρεία προσοχή από τα μέσα ενημέρωσης από τότε που ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου συμπεριέλαβε ακροδεξιά και υπερορθόδοξα κόμματα στον κυβερνητικό του συνασπισμό στα τέλη του περασμένου έτους.

Οι παραχωρήσεις του Νετανιάχου στους υπερορθόδοξους- Τι αναφέρουν οι υποστηρικτές

Στο πλαίσιο μιας συμφωνίας με τους υπερορθόδοξους συμμάχους που στήριξε τον σχηματισμό του συνασπισμού, ο κ. Νετανιάχου έκανε αρκετές παραχωρήσεις που έχουν αναστατώσει τους κοσμικούς Ισραηλινούς.

Μεταξύ αυτών είναι προτάσεις για διαχωρισμό των ακροατηρίων ανάλογα με το φύλο σε ορισμένες δημόσιες εκδηλώσεις, για τη δημιουργία νέων θρησκευτικών οικιστικών κοινοτήτων, για να επιτραπεί σε επιχειρήσεις να αρνούνται να παρέχουν υπηρεσίες με βάση τις θρησκευτικές πεποιθήσεις και για την επέκταση των εξουσιών των ραβινικών δικαστηρίων που αποτελούνται αποκλειστικά από άνδρες.

Οι υποστηρικτές της επέκτασης της δικαιοδοσίας των ραβινικών δικαστηρίων -όπως ο Matan Kahana, πρώην υπουργός θρησκευτικών υποθέσεων, ο οποίος παραμένει στο Κοινοβούλιο αλλά δεν συμμετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό- υποστηρίζουν ότι ως πλουραλιστική κοινωνία, το Ισραήλ θα πρέπει να ανέχεται το διαχωρισμό των φύλων σε ορισμένους χώρους για να εξυπηρετήσει τους υπερορθόδοξους, για τους οποίους αποτελεί τρόπο ζωής.

Σε ποιους τομείς έχει εισχωρήσει ο διαχωρισμός των δύο φύλων

Κατά την τελευταία δεκαετία, ο διαχωρισμός κατά φύλο έχει εισχωρήσει σε πολλούς τομείς. Μικρά δημόσια κολέγια που εγγράφουν υπερορθόδοξους φοιτητές που αναζητούν προπτυχιακά πτυχία διαχωρίζουν τα μαθήματα ανάλογα με το φύλο.

Ορισμένα μαθήματα εκπαίδευσης οδηγών και κρατικής κατάρτισης σε θέσεις εργασίας διεξάγουν συνεδρίες με διαχωρισμό φύλου, και ορισμένες δημόσιες βιβλιοθήκες έχουν ξεχωριστές ώρες για κορίτσια και αγόρια.

Τώρα, τα αιτήματα των υπερορθόδοξων και ακροδεξιών κομμάτων του συνασπισμού θα μπορούσαν να μεταμορφώσουν ριζικά το πρόσωπο μιας χώρας όπου τα ίσα δικαιώματα για τις γυναίκες κατοχυρώνονται στη διακήρυξη ανεξαρτησίας του 1948 και ενισχύονται σε πολλές σημαντικές αποφάσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου. 

Σε ποια θέση βρίσκεται το Ισραήλ στην έκθεση για το χάσμα μεταξύ των φύλων

Σε μια παγκόσμια έκθεση για το χάσμα μεταξύ των φύλων που εξέδωσε το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ τον Ιούνιο, η οποία κατατάσσει 146 χώρες, το Ισραήλ έπεσε στην 83η θέση, από την 60η θέση πέρυσι. Παρόλο που η έκθεση κατέταξε το Ισραήλ στην πρώτη θέση όσον αφορά την εκπαίδευση των γυναικών, η κατάταξη της χώρας όσον αφορά την πολιτική ενδυνάμωση των γυναικών υποχώρησε στην 96η θέση, ακριβώς κάτω από το Πακιστάν, από την 61η θέση πέρυσι.

Υπάρχουν λιγότερες γυναίκες στην κυβέρνηση από ό,τι μόλις πριν από ένα χρόνο. Δύο από τα υπερορθόδοξα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού απαγορεύουν ουσιαστικά στις γυναίκες να θέτουν υποψηφιότητα για αξιώματα, αγνοώντας μια απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου του 2019 που έλεγε ότι έπρεπε να τερματίσουν την πρακτική αυτή.

Νέα απειλή για την θέση της γυναίκας

Η τελευταία απειλή για τις γυναίκες είναι ένας νόμος που προτείνει ο κυβερνητικός συνασπισμός για την επέκταση των εξουσιών των ραβινικών δικαστηρίων, τα οποία βασίζουν τις αποφάσεις τους στον εβραϊκό θρησκευτικό νόμο. Το ορθόδοξο ραβινικό δικαστήριο έχει ήδη τη δικαιοδοσία για το διαζύγιο για όλους τους Εβραίους στο Ισραήλ και δίνει μόνο στους άνδρες την εξουσία να διαλύσουν επίσημα έναν γάμο.

Οι προτεινόμενες αλλαγές θα τους παραχωρήσουν επίσης πιθανή δικαιοδοσία επί των οικονομικών πτυχών ενός διαζυγίου και θα τους επιτρέψουν να ενεργούν ως διαιτητές σε αστικά θέματα, όπως οι εργατικές ή συμβατικές διαφορές, εφόσον τα μέρη έχουν συναινέσει. Οι επικριτές του νομοσχεδίου λένε ότι η συναίνεση δεν δίνεται πάντα ελεύθερα. 

Τι σημαίνει η έγκριση του νομοσχεδίου

Εάν οι νομοθέτες εγκρίνουν το νομοσχέδιο, το οποίο έχει ήδη περάσει από προκαταρκτική ακρόαση, θα ανατρέψει μια απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου του 2006 που περιόριζε τις εξουσίες των ραβινικών δικαστηρίων να διαιτητεύουν σε αστικές υποθέσεις.

Μια πιο πρόσφατη πρόταση θα επέτρεπε στα ραβινικά δικαστήρια να καθορίζουν τη διατροφή των παιδιών σε ορισμένες περιπτώσεις, σύμφωνα με την καθηγήτρια Ruth Halperin-Kaddari, ιδρυτική διευθύντρια του Rackman Center for the Advancement of the Status of Women στο Πανεπιστήμιο Bar Ilan.

«Είναι σημαντικό να τονίσουμε: Τα ραβινικά δικαστήρια έχουν μόνο άνδρες δικαστές», δήλωσε η καθηγήτρια Halperin-Kaddari. «Δεν υπάρχει καμία άλλη χώρα στον παγκόσμιο βορρά, μεταξύ των κρατών που θεωρούνται φιλελεύθερες δημοκρατίες, που να δίνει επίσημες εξουσίες σε ένα σύστημα που είναι εντελώς, εντελώς ανδρικό και αποκλείει τις γυναίκες. Αντί να το καταργήσει, το Ισραήλ πηγαίνει προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση και επεκτείνει την εξουσία τους».

Δίχασε η θεατρική παράσταση «Carte noire nommée désir» στο Φεστιβάλ της Αβινιόν της Γαλλίας. Μία σουρεαλιστική παράσταση, διαφορετική από εκείνες με τις οποίες είναι εξοικειωμένο το κοινό ήρθε να «ταράξει» τα νερά, αφού παρουσίασε τον κόσμο από την οπτική των μαύρων γυναικών που βιώνουν έντονα τον ρατσισμό και την κοινωνική καταπίεση, με στόχο να ταρακουνήσει τις δυτικές και αποικιοκρατικές συνειδήσεις.

Δημιουργός του θεατρικού έργου είναι η Rébecca Chaillon, η οποία μάλιστα συμμετέχει ενεργά ως πρωταγωνίστρια στην παράσταση που έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων τις τελευταίες ώρες στη Γαλλία. Το έργο αμφισβητεί «τη φιγούρα της μαύρης γυναίκας ως αντικείμενο φαντασιώσεων» και αποσκοπεί στο να παίξει με «βαθιά ριζωμένα, ρατσιστικά, σεξιστικά κλισέ», όπως αναφέρεται στο σημείωμα για την παρουσίαση του έργου, ενώ με αυτό προειδοποιούν ότι «κάποιες σκηνές μπορεί να ενοχλήσουν το κοινό».

Στην αρχή της παράστασης, οι ηθοποιοί προσκαλούν τις μαύρες γυναίκες του κοινού να καθίσουν σε καναπέδες εξυψώνοντας τη θέση τους, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους λευκούς θεατές που κάθισαν στις συνηθισμένες κερκίδες, μερικοί ακόμη και στο πάτωμα.

Η Rébecca Chaillon (πρωταγωνίστρια), με καταγωγή από το νησί Μαρτινίκα της Καραϊβικής, ενσαρκώνει το ρόλο μιας καθαρίστριας η οποία καθαρίζει μανιωδώς το γεμάτο με λευκή σκόνη πλατώ. Έπειτα, γδύνεται μένωντας γυμνή και οι υπόλοιπες ηθοποιοί ξεκινούν να πλέκουν τα μαλλία της και να φτιάχνουν τεράστιες πλεξούδες τις οποίες κρατούν με τα χέρια τους ως το τέλος της παράστασης δίνοντας την αίσθηση ότι είναι μεγάλες αλυσίδες που την κρατά δέσμια των στερεοτύπων και της πραγματικότητας, όπως αυτή υφίσταται σήμερα.

Κατά τη διάρκεια του έργου, το κοινό συμμετείχαν σε ένα παιχνίδι ερωτήσεων, ενώ σε άλλο σημείο της παράστασης οι ηθοποιοί προσπαθούν να αρπάξουν τις τσάντες των θεατών. Επρόκειτο για μία προσπάθεια να μεταφέρουν στο κοινό την πραγματικότητα με την οποία έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι - μεγάλη μερίδα του κοινού όμως φάνηκε ιδιαίτερα ενοχλημένη για την συμπεριφορά που είχαν προς το πρόσωπό τους. Κάποιοι θεατές σηκώθηκαν για να φύγουν από την αίθουσα, ενώ άλλοι τους φώναζαν: «Οι φασίστες φεύγουν».

Η σκηνή όμως που προκάλεσε οργή αφήνοντας πολλούς θεατές άναυδους, ήταν η εικόνα μίας νταντάς που ανέβηκε στο σανίδι κουβαλώντας έναν πάσσαλο με καρφωμένα σε αυτόν λευκά μωρά. Αυτά ήταν τα παιδιά που της εμπιστεύονταν για φύλαξη οι Γάλλοι, τα οποία όμως «σταύρωναν» το σώμα και την ψυχή της, σκηνή που αναπαριστούσε το καθεστώς δουλείας στο οποίο υποβάλλονται οι μαύρες γυναίκες στη Γαλλία.

Αυτή ήταν και η σκηνή που πυροδότησε τη διαμάχη που ακολούθησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με ορισμένους να τη βλέπουν ως μια κεκαλυμμένη διαμαρτυρία με ρατσιστική χροιά έναντι των λευκών ανθρώπων. Την ίδια ώρα, οι έντονες αντιδράσεις του κοινού μπροστά στα καρφωμένα στον πάσσαλο παιδιά έδωσαν το έναυσμα στις ηθοποιούς να καταγγείλλουν από την πλευρά τους «ρατσιστικές επιθέσεις» σε βάρος τους.

Πράγματι, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του «Carte Noire named Desire», οι θεατές φέρονται να εκτόξευαν ύβρεις και απειλές στις ηθοποιούς, ενώ μία από αυτές δέχθηκε χτύπημα στο χέρι από έναν άνδρα που ανέβηκε εξαγριωμένος στην σκηνή μπροστά στο κοινό.

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πήραν φωτιά με τα σχόλια που διατυπώθηκαν για την παράσταση «Carte noire nommée désir». Μεγάλη μερίδα εκδήλωση τη δυσφορία της για το θέαμα, ενώ άλλοι έσπευσαν να υποστηρίζουν τη δημιουργό του έργου, υποστηρίζοντας πως είναι μία πτύχη της ζωής που επιβάλλεται να προβληθεί. Μία παράσταση που θέτει το ερώτημα «σε ποια θέση στην κοινωνία ανήκουν τελικά οι μαύρες γυναίκες».

Η παράσταση που αμφισβήτησε ιδιαίτερα τις απόψεις των ανθρώπων που συνδέονται με το σώμα των μαύρων γυναικών, προκάλεσε αρκετές ρατσιστικές εκρήξεις κατά τη διάρκεια των 20 ημερών διεξαγωγής του φεστιβάλ, σε σημείο που ο διευθυντής του Tiago Rodrigues θέλησε να υποστηρίξει τη Rebecca Chaillon, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.

«Νομίζω ότι έχουμε συλλογικό καθήκον ως προς αυτό. Από τις πρώτες παραστάσεις της παράστασης «Carte Noire named Desire» της Rebecca Chaillon, αρκετοί συντελεστές της παράστασης έγιναν στόχος χειρονομιών, σωματικών και λεκτικών επιθέσεων με ρατσιστικά σχόλια. Το Φεστιβάλ της Αβινιόν υποστηρίζει την ομάδα της θεατρικής παράστασης, είμαστε αλληλέγγυοι ως προς αυτή την ομάδα.

Θεωρούμε απαράδεκτο σε μια δημοκρατία να συμβαίνουν τέτοια πράγματα και ειδικά στην ανεξάρτητη Δημοκρατία του Φεστιβάλ της Αβινιόν, δεν είναι μόνο απαράδεκτο, αλλά θα αντιταχθούμε σε αυτό. Είμαστε πολύ περήφανοι για αυτή την παράσταση. Είναι μια παράσταση που αντικατοπτρίζει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του Φεστιβάλ της Αβινιόν. Αντιλαμβανόμαστε ότι σημάδεψε το φετιό φεστιβάλ, αλλά δεν θα έχουμε την παραμικρή ανοχή σε συμπεριφορές αυτού του είδους. Δεν εκπροσωπεί το κοινό του Φεστιβάλ της Αβινιόν που γνωρίζω βαθιά μέσα μου και υποστηρίζω τη Rebecca Chaillon, την ομάδα της και αυτή την παράσταση», δήλωσε ο διευθυντής, Tiago Rodrigues.

Ο τίτλος της παράστασης «Carte noire nommée Désir», σχετίζεται με τα υποκοριστικά που δίνουν οι λευκοί για να ορίσουν το σώμα των μαύρων ως «καφέ» ή «σοκολατένιο» δέρμα (carte noir είναι μάρκα καφέ), αλλά και με τις φαντασιώσεις για το «εξωτικό» παρουσιαστικό τους και την σεξουαλικότητά τους. Γι'αυτό και στην παράσταση το σώμα έχει κεντρικό ρόλο, αποδομημένο και απομυθοποιημένο, που στη συνέχεια βάφεται λευκό.