Αναιρέσεις: Παράσταση – αφιέρωμα για τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννηση του Τάσου Λειβαδίτη

Δευτέρα, 19/12/2022 - 15:27

Σήμερα Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου στις 20:00 στο ΙΛΙΟΝ plus (Κοδριγκτώνος 17) και με αφορμή τη συμπλήρωση φέτος 100 χρόνων από τη γέννηση του Τάσου Λειβαδίτη, τo project Αναιρέσεις κλείνει το 2022 με μία παράσταση – αφιέρωμα στο μεγάλο ποιητή. Τον ποιητή που αποδεικνύει ότι «η μεγάλη τέχνη» πηγάζει από την ίδια την κοινωνία, τα βάσανα και τα όνειρα του λαού.

Σε μια προσπάθεια να παρουσιαστεί ολόπλευρα το έργο του, ερασιτέχνες και επαγγελματίες, ηθοποιοί, μουσικοί και χορευτές θα αφηγηθούν τη ζωή του, θα απαγγείλουν ποιήματα του, θα χορέψουν και θα παίξουν μουσική σε στίχους του ποιητή. Ενός ποιητή που παραμένει πάντα επίκαιρος και εμπνέει γενιές και γενιές. Από τα πιο αγωνιστικά και επαναστατικά του ποιήματα μέχρι τα ερωτικά του, αλλά και τα πιο υπαρξιακά, ο Τάσος Λειβαδίτης χωρίς να χάνει ποτέ την αριστερή του ιδεολογία πιστεύει βαθιά στον άνθρωπο και τις δυνατότητες του.

Η παράσταση των Αναιρέσεων έρχεται σε επαφή με το έργο του από όλη τη διάρκεια της γραφής του. Από τα πρώτα του έργα, που γεννήθηκαν μέσα από τα βιώματά του στην εξορία και στις φυλακές στα χρόνια του εμφυλίου, πιο στρατευμένα στο κίνημα, τα ποιήματα του μετά το 1956 που διαφαίνονται οι αναζητήσεις του σχετικά με τα ιστορικά γεγονότα, μέχρι και τη συνεργασία του με το Μίκη Θεοδωράκη και τα πιο εσωτερικά του έργα λίγο πριν το τέλος της ζωής του.

Κανένα αφιέρωμα δε μπορεί να συμπυκνώσει στην ολότητα του την παρακαταθήκη που μας άφησε ο Τάσος Λειβαδίτης, παρά μόνο να προσεγγίσει πτυχές του έργου του ποιητή που αποδεικνύει ότι «η μεγάλη τέχνη» πηγάζει από την ίδια την κοινωνία, τα βάσανα και τα όνειρα του λαού για μια «άλλη» ελεύθερη και δίκαιη ζωή.

Συντελεστές της παράστασης – αφιέρωμα:

Για το χορό: Βάσια Άνθη, Λήδα Δραγανίγου, Τζορτζίνα Μέρκου, Δήμητρα Μούκα, Ηλιάνα Μούκα, Ελπίδα Μπάζου, Θεοφανία Πρεβεζάνου, Βασίλης Ροβίνας, Ρυμενίδη Ραχήλ, Δανάη Στούμπου.

Για την αφήγηση – απαγγελία ποιημάτων: Άρτεμη Ζαρόκωστα, Δημήτρης Καστανιάς, Ελεάνα Καυκαλά, Ρόζυ Μονάκη, Νάνσυ Σιδέρη.

Για το μουσικό αφιέρωμα: Κώστας Κατσίμπρας, Παναγιώτης Λεοντόπουλος, Γιώργος Λιόντος, Αφροδίτη Μπόμπορα, Φωτεινή Ρένζτου (συμμετοχή).

Για τη σκηνοθεσία – συντονισμό: Ματίνα Χουλιάρα.

Δευτέρα 19/12/22 στις 20:00 – ΙΛΙΟΝ plus (Κοδριγκτώνος 17)

Είσοδος Ελεύθερη – Διατίθεται Κουτί Οικονομικής Ενίσχυσης

Το Facebook Event εδώ!

Τα Λυρικά του Μίκη Θεοδωράκη| Ολύμπια, Δημοτικό Μουσικό Θέατρο Μαρία Κάλλας

Πέμπτη, 17/01/2019 - 18:42

Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2019

Τα λυρικά του Μίκη Θεοδωράκη
σε πρώτη εκτέλεση με Συμφωνική Ορχήστρα στο θέατρο Ολύμπια

Ο μοναδικός κύκλος τραγουδιών του Μίκη Θεοδωράκη,  Τα Λυρικά (σε ποίηση Τάσου Λειβαδίτη), ο οποίος αποτελεί μια από τις πιο εσωτερικές στιγμές στη συνθετική του πορεία και  δεν έχει ηχογραφηθεί παρά μόνο σε ζωντανή συναυλία με τον ίδιο επί σκηνής, παρουσιάζεται σε πρώτη εκτέλεση με συμφωνική ορχήστρα, την Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2019 στις 20:30 στο Ολύμπια, Δημοτικό Μουσικό Θέατρο Μαρία Κάλλας, σε μια μοναδική συναυλία με τη Συμφωνική Ορχήστρα δήμου Αθηναίων.

Στη συναυλία Τα Λυρικά παρουσιάζονται για πρώτη φορά για συμφωνική ορχήστρα και 3 φωνές σε διασκευή και ενορχήστρωση του Γιάννη Μπελώνη, στενό συνεργάτη τουΜίκη Θεοδωράκη και πιανίστα της ορχήστρας του για περισσότερο από μια δεκαετία.

Στο δεύτερο μέρος της συναυλίας οι τρεις σολίστες, Μπέττυ Χαρλαύτη, Σπύρος Κλείσσας και Δήμητρα Σελεμίδου, θα ερμηνεύσουν γνωστά τραγούδια από την εργογραφία του συνθέτη σε πρωτότυπες ενορχηστρώσεις για συμφωνική ορχήστρα του Γιάννη Μπελώνη.


Συντελεστές:

Τραγούδι: Σπύρος Κλείσσας, Δήμητρα Σελεμίδου, Μπέττυ Χαρλαύτη
Ενορχηστρώσεις: Γιάννης Μπελώνης

Συμφωνική Ορχήστρα δήμου Αθηναίων 

Μουσική διεύθυνση: Μιχάλης Οικονόμου

 

Πληροφορίες:
Ημερομηνία: Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2019
Ώρα: 20:30

Τιμές εισιτηρίων: 10€, 12€, 15€, 20€, 25€ 
Φοιτητικό, νέοι μέχρι 25 ετών, άνεργοι, άνω των 65 ετών: 7€ 
Θέσεις περιορισμένης ορατότητας: 5€

 

Προπώληση εισιτηρίων:
Ταμεία του θεάτρου: Τ. 210 3642540, Τρίτη - Παρασκευή: 10.00 - 19.00, 
Σάββατο: 10.00 - 16.00, Κυριακή: 11.00 - 16.00, Δευτέρα: κλειστά 
Ωράριο τις ημέρες παραστάσεων:
Τρίτη - Παρασκευή: 10.00 - 20.30
Σάββατο: 10.00 - 14.00 και 3 ώρες πριν την έναρξη της παράστασης
Κυριακή: 3 ώρες πριν την έναρξη της παράστασης 
& στο δίκτυο της Viva.gr

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης η 21 Μαρτίου - Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος (Τάσος Λειβαδίτης)

Τετάρτη, 21/03/2018 - 19:30
Με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης διαβάστε το ποίημα Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος του Τάσου Λειβαδίτη



Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος


Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄αγωνίζεσαι για την ειρήνη και
για το δίκαιο.
Θα βγείς στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν απ΄τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες – μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
Κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζει την αδικία.
Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.
Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις
πολιτείες
μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα
αύριο οι άνθρωποι θα χάνουνται στη νύχτα του πολέμου
έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω από τις οβίδες.
Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί ν΄αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη
ή το παιδί σου.
Δε θα διστάσεις.
Θ΄απαρνηθείς τη λάμπα σου και το ψωμί σου
Θ΄απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις κι ούτε θα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο ν΄ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ,
να κοιτάς έν΄ άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμένος πάνω απ΄το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
Να την ακούς να σου λέει τα όνειρα της για το μέλλον.
Μα εσύ πρέπει να τ΄αποχαιρετήσεις όλ΄αυτά και να ξεκινήσεις
γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου,
για όλα τ΄άστρα, για όλες τις λάμπες και
για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι ή
και περισσότερα χρόνια
μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη,
τη μάνα σου και τον κόσμο.
Εσύ και μες απ΄ το τετραγωνικό μέτρο του κελλιού σου
θα συνεχίσεις τον δρόμο σου πάνω στη γη .
Κι΄ όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα
θα χτυπάς τον τοίχο του κελλιού σου με το δάχτυλο
απ΄τ΄άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία.
Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου και ν΄ ασπρίζουν
τα μαλλιά σου
δε θα γερνάς.
Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος
Αφού όλο και νέοι αγώνες θ΄ αρχίζουνε στον κόσμο
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερό
γράμμα στη μάνα σου
Θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία, τ΄αρχικά του ονόματος σου και μια λέξη :
Ειρήνη
σα ναγραφες όλη την ιστορία της ζωής σου.
Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό
να μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκια
σα να στεκόσουνα μπροστά σ΄ολάκαιρο το μέλλον.
Να μπορείς, απάνω απ΄την ομοβροντία που σε σκοτώνει
εσύ ν΄ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που
τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.


Τάσος Λειβαδίτης

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

Τρίτη, 11/10/2016 - 15:00
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄αγωνίζεσαι για την ειρήνη και
για το δίκαιο.

Θα βγείς στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν απ΄τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες – μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
Κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζει την αδικία.

Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.

Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις
πολιτείες
μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα
αύριο οι άνθρωποι θα χάνουνται στη νύχτα του πολέμου
έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω από τις οβίδες.

Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί ν΄αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη
ή το παιδί σου.

Δε θα διστάσεις.
Θ΄απαρνηθείς τη λάμπα σου και το ψωμί σου
Θ΄απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.

Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις κι ούτε θα φοβηθείς.

Το ξέρω, είναι όμορφο ν΄ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ,
να κοιτάς έν΄ άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμένος πάνω απ΄το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
Να την ακούς να σου λέει τα όνειρα της για το μέλλον.

Μα εσύ πρέπει να τ΄αποχαιρετήσεις όλ΄αυτά και να ξεκινήσεις
γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου,
για όλα τ΄άστρα, για όλες τις λάμπες και
για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι ή
και περισσότερα χρόνια
μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη,
τη μάνα σου και τον κόσμο.

Εσύ και μες απ΄ το τετραγωνικό μέτρο του κελλιού σου
θα συνεχίσεις τον δρόμο σου πάνω στη γη .

Κι΄ όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα
θα χτυπάς τον τοίχο του κελλιού σου με το δάχτυλο
απ΄τ΄άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία.

Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου και ν΄ ασπρίζουν
τα μαλλιά σου
δε θα γερνάς.

Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος
Αφού όλο και νέοι αγώνες θ΄ αρχίζουνε στον κόσμο
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό.

Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερό
γράμμα στη μάνα σου
Θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία, τ΄αρχικά του ονόματος σου και μια λέξη :
Ειρήνη
σα ναγραφες όλη την ιστορία της ζωής σου.

Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό
να μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκια
σα να στεκόσουνα μπροστά σ΄ολάκαιρο το μέλλον.

Να μπορείς, απάνω απ΄την ομοβροντία που σε σκοτώνει
εσύ ν΄ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που
τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Τάσος Λειβαδίτης

Ο Κώστας Καζάκος διαβάζει το ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη "Aν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος":