Κοινή ανακοίνωση 9 οργανώσεων της ανυπότακτης και ριζοσπαστικής Αριστεράς για συνεργασία και κοινή δράση τους


Εννέα (9) πολιτικές οργανώσεις της Ριζοσπαστικής και Ανυπότακτης Αριστεράς, ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ (Αριστερό Ρεύμα, Αριστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση, ανένταχτοι/ες), Συντονισμός Κομμουνιστικών Δυνάμεων (Αναμέτρηση, Αριστερή Ανασύνθεση, Κίνηση Κομμουνιστών Εργατικός Αγώνας, Παρέμβαση, Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο, Σύλλογος Γ. Κορδάτος, ανένταχτοι/ες) και ΔΕΑ καθώς και ανένταχτοι/ες του χώρου, έδωσαν στη δημοσιότητα μία πολύ σημαντική και ελπιδοφόρα κοινή ανακοίνωση.

Με αυτή γνωστοποιούν την συναπόφασή τους για διάλογο, συνεργασία και κοινή δράση για την υπεράσπιση των συμφερόντων του λαού και της νεολαίας στους καιρούς της πανδημίας και της συνεπακόλουθης οικονομικής κρίσης, που οι κυρίαρχες οικονομικές και πολιτικές δυνάμεις σε όλο τον κόσμο και στην Ελλάδα επιδιώκουν να φορτώσουν τις συνέπειές τους στις δυνάμεις της εργασίας.

Η κοινή αυτή ανακοίνωση προέκυψε μετά από διεργασίες τριών μηνών, συνεχή, εκτεταμένο και καλόπιστο διάλογο που πραγματοποιήθηκε σε ενωτικό και αλληλέγγυο κλίμα με συναίσθηση των ευθυνών απέναντι στο λαό αλλά και της κρισιμότητας της συγκυρίας.

Επισυνάπτουμε το κείμενο:

«Για την κοινή δράση δυνάμεων της ανυπότακτης και ριζοσπαστικής Αριστεράς

Η πανδημία και οι επιπτώσεις που διαμορφώνει για την οικονομία και την κοινωνία εγκαινιάζει μια νέα κατάσταση με αυξημένους κινδύνους, καθήκοντα και δυνατότητες για το σύνολο των δυνάμεων της αριστεράς και του εργατικού και λαϊκού κινήματος.
Στον πυρήνα της ίδιας της πανδημίας είναι ο σύγχρονος καπιταλισμός και η κυρίαρχη μορφή διαχείρισής του, ο νεοφιλελευθερισμός, που παρέδωσαν το περιβάλλον και τα οικοσυστήματα της άγριας ζωής βορά στη ληστρική υπερεκμετάλλευση, ενώ παρήγαγαν τερατώδη πλούτο για τους λίγους, υποβάθμισαν τα δημόσια συστήματα υγείας και την επιστημονική έρευνα στον
τομέα της υγείας. Παρότι η ιδέα της υπεροχής του ιδιωτικού τομέα έναντι του δημοσίου, του «λιγότερου κράτους» και του περιορισμού των δαπανών καταρρέει σήμερα με πάταγο, οι αστικές κυβερνήσεις, που στην αρχή της πανδημίας αναγκάστηκαν –για να μην καταρρεύσουν και οι ίδιες - να πάρουν κάποια αποσπασματικά μέτρα ενίσχυσης της δημόσιας παρέμβασης, επί της
ουσίας εκμεταλλεύονται την πανδημία για να επιβάλλουν νέα αντεργατικά, αντιλαϊκά και αντιδημοκρατικά μέτρα διαρκείας.
Έτσι και στη χώρα μας, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ρίχνοντας το βάρος κυρίως στην «ατομική ευθύνη», αξιοποίησε την κρίση για βαθιά ταξική επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα, δίχως την παραμικρή σύγκρουση με την ιδιωτική πρωτοβουλία, το χρέος, την ΕΕ και τις πολιτικές που διέλυσαν κάθε έννοια κοινωνικής πρόνοιας και δημόσιας υγείας. Αντίθετα, με Πράξεις
Νομοθετικού Περιεχομένου προχώρησε στην εκ περιτροπής εργασία με μείωση 50% μισθών, μονομερή επιβολή τηλεργασίας και ελαστικών ωραρίων, σε
τεράστιες διευκολύνσεις στο μεγάλο κεφάλαιο, αύξηση των δαπανών αποζημίωσης στις ιδιωτικές κλινικές, απουσία ελέγχου των υγειονομικών μέτρων στις επιχειρήσεις με αποτέλεσμα ιδιωτικές κλινικές να γίνουν εστίες μετάδοσης. Η κυβέρνηση αξιοποίησε την πανδημία μέχρι και για να αναστείλει την απαγόρευση επίταξης υπηρεσιών και πολιτικής επιστράτευσης για την αντιμετώπιση απεργιών, μέτρο που μένει να φανεί αν και πώς θα επεκταθεί πλέον και μετά την περίοδο της επιδημίας. Επιπλέον ανέβαλε για το 2021 την έτσι κι αλλιώς προβληματική διαδικασία διαμόρφωσης του κατώτατου μισθού.
Τόλμησε μάλιστα εν μέσω πανδημίας, απαγόρευσης συναθροίσεων και ελλιπούς κοινοβουλευτικής λειτουργίας να φέρει προς ψήφιση νομοσχέδια που
περιλαμβάνουν τερατώδεις μεταρρυθμίσεις, τόσο στην περιβαλλοντική νομοθεσία, όσο και στην παιδεία.
Ταυτόχρονα διατήρησε τον ασφυκτικό εγκλεισμό των φυλακισμένων και των προσφύγων σε συνθήκες που μόνο ως βόμβες αναπαραγωγής του ιού μπορούν να
περιγραφούν.
Σήμερα, παρότι έχει βγει το συμπέρασμα ότι αρκετά αναπτυγμένα καπιταλιστικά κράτη βρέθηκαν στο επίκεντρο της υγειονομικής κρίσης, όταν οι κυβερνήσεις τους έβαλαν ως προτεραιότητα  τη μη διατάραξη της  καπιταλιστικής παραγωγής, η κυβέρνηση της ΝΔ αποφάσισε την εσπευσμένη άρση των μέτρων υγειονομικής προστασίας και μάλιστα χωρίς να μεσολαβεί
επαρκής χρόνος για την εκτίμηση των αποτελεσμάτων της. Ειδικά το άνοιγμα των σχολείων, των δικαστηρίων (για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των
τραπεζών) και η συζήτηση για την απελευθέρωση του τουρισμού από το εξωτερικό κινδυνεύει να τινάξει στον αέρα την υγεία και τις θυσίες των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Ενώ, την ίδια στιγμή, δεν έχει γίνει καμία ουσιαστική πρόοδος για την μαζικοποίηση των εργαστηριακών ελέγχων και την ιχνηλάτηση των κρουσμάτων και δεν έχει παρθεί καμία πρωτοβουλία για την στήριξη και ενίσχυση του ΕΣΥ.
Η επιλογή κυβέρνησης, κεφαλαίου και ιμπεριαλιστών στην Ελλάδα και διεθνώς είναι ειλημμένη, να μετακυλήσουν για άλλη μια φορά την κρίση στις πλάτες των εργαζομένων. Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρότι ασκεί κριτική σε πλευρές της κυβερνητικής πολιτικής, αποσιωπά τις δικές του ευθύνες ως κυβέρνηση.
Η πολιτική του και ως αντιπολίτευση είναι δέσμια της υποταγής του στην ολιγαρχία και στην ΕΕ. Εμείς απαιτούμε:

ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ

-       Άμεση θωράκιση και υπεράσπιση της Δημόσιας Υγείας (ενίσχυση πρωτοβάθμιας Υγείας και Πρόνοιας, άνοιγμα ΜΕΘ, μαζικές, μόνιμες προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού, μέσα ατομικής προστασίας στους εργαζομένους στην υγεία, αύξηση των τεστ και αντιδραστηρίων ελέγχου για τον ιό.) Δημόσια και δωρεάν Υγεία για όλους. Επίταξη χωρίς αποζημίωση των ιδιωτικών κλινικών και φαρμακοβιομηχανιών. Διεκδικούμε την εθνικοποίησή τους με κοινωνικό έλεγχο.
-       Προστασία των εργαζομένων και του λαού από την πανδημία, δωρεάν παροχή των μέσων ατομικής προστασίας στους εργαζόμενους/ες και τήρησης όλων των κανόνων υγιεινής στους χώρους εργασίας που παραμένουν ανοιχτοί ή ανοίγουν.
-       Ειδικά μέτρα περαιτέρω στήριξης για όλες τις πιο ασθενείς ομάδες του πληθυσμού – άστεγους/ες, ΑΜΕΑ, νοσηλευόμενους/ες σε δομές ψυχικής υγείας, χρόνια πάσχοντες, ηλικιωμένους/ες.
-       Αξιοποίηση – επίταξη ξενοδοχειακών μονάδων, ώστε σε αυτές να μεταφερθούν άτομα που θα έπρεπε να μπουν σε καραντίνα ή τμήματα του πληθυσμού που βρίσκονται σε συνθήκες εγκλεισμού
-       Εκκένωση των Κέντρων «Υποδοχής» - Κράτησης και μεταφορά των προσφύγων σε δομές φιλοξενίας με όλα τα μέτρα υγειονομικής προστασίας τους.
-       Αποσυμφόρηση των φυλακών. Μέτρα προστασίας για κρατούμενους/ες.

ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ, ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΩΝ

-        Καταβολή επιδόματος ανεργίας σε όλους τους ανέργους χωρίς τις ασφυκτικές προϋποθέσεις που ισχύουν σήμερα, διαγραφή των χρεών τους, κανένας άνεργος χωρίς ρεύμα, νερό, τηλέφωνο και ίντερνετ.
-       Κάτω τα χέρια από τα κεκτημένα εργασιακά δικαιώματα. Απαγόρευση των απολύσεων, όχι στις μειώσεις μισθών, στην ελαστική και εκ περιτροπής εργασίας και τις τροποποιήσεις των εργασιακών σχέσεων σε βάρος των εργαζομένων.
-       Διεκδικούμε 751 κατώτατο μισθό, όχι στους παχυλούς και δυσανάλογους μισθούς υπουργών, βουλευτών και των ανώτατων στελεχών του δημοσίου και των ιδιωτικών μεγάλων ομίλων, δραστική μείωση του χρόνου εργασίας, μόνιμη και σταθερή δουλειά με συμβάσεις αορίστου χρόνου για όλους/ες.
-       Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης, διατίμηση σε όλα τα μέσα υγειονομικής προστασίας ενάντια στην αισχροκέρδεια.
-       Διαγραφή  χρεών, απαγόρευση πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, αναστολή κάθε υποχρέωσης λαϊκών νοικοκυριών σε καταβολές λογαριασμών (ΔΕΚΟ, Τραπεζών κλπ ).
-       Ενίσχυση των αυτοαπασχολούμενων και ελεύθερων επαγγελματιών με διαγραφή – ρύθμιση των χρεών τους, ευνοϊκή δανειοδότηση, φορολογική ελάφρυνση.
-       Κάθε μεγάλη επιχείρηση που δεν λαμβάνει τα αναγκαία υγειονομικά μέτρα και δεν αναλαμβάνει τις μισθολογικές της υποχρεώσεις να περάσει στα χέρια του κράτους χωρίς αποζημίωση με εργατικό έλεγχο.

ΧΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΟΡΟΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ

-       Προοδευτική φορολογία, αύξηση και έκτακτη φορολογία στο μεγάλο κεφάλαιο.
-       Άμεση παύση πληρωμών στο δημόσιο χρέος, ανυποχώρητος αγώνας για τη διαγραφή του.
-       Εθνικοποίηση των τραπεζών και επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας με κοινωνικό έλεγχο.
-       Πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων για φιλολαϊκά έργα με προστασία των εργαζομένων και του περιβάλλοντος.
-       Δραστική περικοπή των δαπανών για εξοπλισμούς. Χρηματοδότηση των λαϊκών αναγκών.

-       Άμεση έξοδος από το Σύμφωνο Σταθερότητας για να ζήσει ο λαός, ρήξη & σύγκρουση με την ΕΕ και την Ευρωζώνη στην κατεύθυνση εξόδου από τους μηχανισμούς αυτούς.

ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ

-       Υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των συνδικαλιστικών και λαϊκών ελευθεριών. Να μην αποτελεί η πανδημία αιτία και αφορμή για ηλεκτρονική παρακολούθηση και για να μπαίνουν συνεχώς στον γύψο οι δράσεις του συνδικαλιστικού και λαϊκού κινήματος που είναι απαραίτητες στα μέτρα του δυνατού και υγειονομικά επιτρεπτού ακόμα και σε αυτές τις έκτακτες συνθήκες.

-       Διαχωρισμός του κράτους από την εκκλησία, που έδειξε για μια ακόμα φορά το βαθιά αντιδραστικό, σκοταδιστικό και επικίνδυνο χαρακτήρα της.

-       Άσυλο σε πρόσφυγες, μετανάστριες/ες. Κατάργηση της ρατσιστικής Συμφωνίας ΕΕ-Ελλάδας-Τουρκίας. Παροχή αξιοπρεπούς στέγης στους πρόσφυγες μέσα σε πόλεις και χωριά. Δικαίωμα στο άσυλο, χορήγηση ταξιδιωτικών εγγράφων και δικαίωμα μετακίνησης στις χώρες προορισμού

Έρχεται σημαντικός κλυδωνισμός κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά και στη χώρα μας και διεθνώς. Ταυτόχρονα, όμως, ανατρέπονται μύθοι για τη σχέση δημόσιου και ιδιωτικού, αμφισβητούνται έντονα οι κυβερνήσεις που δεν έλαβαν έγκαιρα μέτρα (Τραμπ, Τζόνσον), δημιουργούνται προϋποθέσεις για να ανατραπεί η λογική του ΤΙΝΑ – Δεν Υπάρχει Εναλλακτική. Είναι στιγμή για το λαϊκό κίνημα και την ανατρεπτική αριστερά να ξαναβγούν στο προσκήνιο. Ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό, τον εθνικισμό, τον πόλεμο, τον ρατσισμό. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, αναδεικνύεται η ανάγκη για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, ενάντια στον κόσμο του κέρδους και της αγοράς, ενάντια στον καπιταλισμό.
Για αυτό είναι απαραίτητη η διεκδίκηση αιτημάτων άμεσης ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών.

Για αυτό είναι απαραίτητη η κοινή δράση των αριστερών δυνάμεων στο εργατικό και λαϊκό κίνημα και το άνοιγμα του διαλόγου για την αναγκαία κινηματική και πολιτική απάντηση στη νέα κρίση που ξεσπά.
Όμως, για να καταστεί κάτι τέτοιο εφικτό, απαιτείται συσπείρωση δυνάμεων και μετωπική πολιτική γύρω από συγκεκριμένες πολιτικές αιχμές, αιτήματα και πρωτοβουλίες. Κοινή δράση μέσα στο συνδικαλιστικό και λαϊκό κίνημα  στην παραπάνω κατεύθυνση και άνοιγμα του δρόμου για μία αγωνιστική ενότητα των ταξικών δυνάμεων, με στόχο προοπτικά τη δημιουργία μαζικών μορφών συντονισμού σωματείων και συλλογικοτήτων των εργαζομένων και του λαού.
  Στα πλαίσια αυτά, οι οργανώσεις που συνυπογράφουμε αυτό το κείμενο  δεσμευόμαστε να συνεργαστούμε για την ενίσχυση της κοινής δράσης και της κοινωνικής αλληλεγγύης σε όλα τα μέτωπα της συγκυρίας, για την προώθηση μιας μετωπικής λογικής στο κίνημα και την αριστερά, για το άνοιγμα του διαλόγου για μια συνολική απάντηση στην κρίση, για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό που απαιτεί η εποχή μας.
Αρχίζοντας με τον σχεδιασμό βημάτων κοινής δράσης, θα προχωρήσουμε τολμηρά στην αναζήτηση των αναγκαίων απαντήσεων κινηματικά και πολιτικά για να αναμετρηθούμε με το καθήκον της ανατροπής της νέας αντιλαϊκής επίθεσης που έρχεται.

Διεθνιστική Εργατική Αριστερά
ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ (Αριστερό Ρεύμα, Αριστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση,
ανένταχτοι/ες)
Συντονισμός Κομμουνιστικών Δυνάμεων (Αναμέτρηση, Αριστερή Ανασύνθεση,
Κίνηση Κομμουνιστών Εργατικός Αγώνας, Παρέμβαση, Σύγχρονο Κομμουνιστικό
Σχέδιο, Σύλλογος Γ.Κορδάτος, ανένταχτοι/ες).

Τη συνεργασία της Ένωσης Κεντρώων με το Πράσινο Κίνημα ανακοίνωσε η πρώτη με Δελτίο Τύπου.
Η συνεργασία επετεύχθη μετά από συνάντηση των δύο πλευρών όπου επήλθε και προγραμματική σύγκλιση, ενώ εντός των ημερών θα ακολουθήσει συνέντευξη Τύπου και θα δοθεί ανάλυση των όσων αποφασίστηκαν.

Σύμφωνα με αυτά που αναγράφονται «στους συνδυασμούς της Ένωσης Κεντρώων για τις εκλογές της 7ης Ιουλίου λαμβάνουν μέρος εκπρόσωποι και μέλη του Πράσινου Κινήματος υπό τους συμπροέδρους Ακρίβου Σωτηρία (Ρία) και Καλογράνη Κωνσταντίνο καθώς και αρκετά ακόμη πρόσωπα σε διάφορες εκλογικές περιφέρειες που επιμελούνται του προγράμματος για την προστασία και την αναβάθμιση του περιβάλλοντος και την πράσινη ανάπτυξη».





Πηγή ΕΡΤ

Ολόκληρη η ανακοίνωση της ΛΑ.Ε. :

Συνεργασία Λαϊκής Ενότητας και Κόμματος Πειρατών Ελλάδος

 

Οι εκπρόσωποι του Κόμματος Πειρατών Ελλάδας, Πηνελόπη Πετροπούλου και Βασίλης Περαντζάκης, συμμετέχουν στο ευρωψηφοδέλτιο «Λαϊκή Ενότητα – Μέτωπο Ανατροπής»

 

Παν. Λαφαζάνης: Καταγγέλλω την συνένοχη σιωπή ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ για την έκνομη σύλληψη Ασάνζ

 

Παν. Λαφαζάνης: Ερωτηματικά για παρεμβάσεις και αντικειμενικότητα των εταιρειών που βγάζουν τα εκλογικά αποτελέσματα. Ανάγκη διακομματικού ελέγχου στις εταιρείες και στο λογισμικό τους

 

Παν. Λαφαζάνης: Υπογράφω σε λευκό χαρτί για τη συνεργασία των δημοκρατικών αντιμνημονιακών δυνάμεων

 

Θαν. Γούναρης: Μάχη υπέρ της δημοκρατίας, μάχη υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και υπέρ του ελεύθερου και αδέσμευτου Διαδικτύου

Πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή (12/04) η συνέντευξη Τύπου της Λαϊκής Ενότητας (ΛΑ.Ε) και του Κόμματος Πειρατών Ελλάδας,. στο Polis Art Café στην Αθήνα, με θέμα την εκλογική συνεργασία και τη συμμετοχή στο ευρωψηφοδέλτιο «Λαϊκή Ενότητα – Μέτωπο Ανατροπής», εκπροσώπων του Κόμματος Πειρατών Ελλάδας.

Στη συνέντευξη Τύπου, συμμετείχαν ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, Γραμματέας του ΠΣ της ΛΑΕ και ο Θανάσης Γούναρης, πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Κόμματος Πειρατών Ελλάδας.

Τη συζήτηση συντόνισε η υπεύθυνη του Γραφείου Τύπου και μέλος της ΠΓ της ΛΑΕ Δέσποινα Σπανού.

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, παρουσιάστηκαν οι δύο εκπρόσωποι του Κόμματος Πειρατών Ελλάδας που θα μετέχουν στο ευρωψηφοδέλτιο «Λαϊκή Ενότητα – Μέτωπο Ανατροπής», η Πηνελόπη Πετροπούλου (οδοντίατρος) και ο Βασίλης Περαντζάκης (προγραμματιστής – αναλυτής).

 

Παρέμβαση Παν. Λαφαζάνη, Γραμματέα του Π.Σ της ΛΑ.Ε στη συνέντευξη

Να σας καλημερίσω κι εγώ, να σας ευχαριστήσω θερμά για την παρουσία σας. Είμαι στην ευχάριστη θέση σήμερα να ανακοινώσω, μαζί με τον Θανάση Γούναρη, μία συνεργασία η οποία νομίζουμε ότι θα παίξει έναν ιδιαίτερο ρόλο και θα έλεγα ποιοτικό ρόλο στη μάχη για τις Ευρωεκλογές αλλά και μετέπειτα στη μάχη των Εθνικών Εκλογών. Είναι συνεργασία ανάμεσα στη Λαϊκή Ενότητα και το Κόμμα των Πειρατών.

Και οι δύο αυτές οι δυνάμεις, έχουμε τη δική μας ιστορία θα έλεγα ο καθένας και έχουμε διαδραματίσει έναν ρόλο, ο οποίος είναι γνωστός θα έλεγα στον ελληνικό λαό, όχι, όμως, όσο θα έπρεπε γιατί δεν έχουν βοηθήσει τα ΜΜΕ. Αλλά, εν πάση περιπτώσει, ο κόσμος ο οποίος είναι ευαισθητοποιημένος, οι πολίτες οι οποίοι είναι ενεργοί, γνωρίζουν ποιοι είναι η Λαϊκή Ενότητα και ποιο το Κόμμα των Πειρατών.

Έχουμε κάνει κοινούς αγώνες αρκετές συζητήσεις, ανάμεσα στη Λαϊκή Ενότητα και το Κόμμα των Πειρατών, και καταλήξαμε σε μία προγραμματική πολιτική συμφωνία συνεργασίας, η οποία θα εκφραστεί και θα αποτυπωθεί στην κοινή κάθοδο μας στις Ευρωεκλογές που έρχονται αλλά και στις Εθνικές Εκλογές. Σε αυτήν την πολιτική μας συμφωνία, ο πυρήνας της είναι ο αγώνας κατά των μνημονίων και για την ακύρωσή τους και ο αγώνας για εθνική ανεξαρτησία, εθνική κυριαρχία, δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη στη χώρα μας.

Διότι όλα αυτά δεν υπάρχουν σήμερα στην Ελλάδα. Η Ελλάδα στην ουσία, κατά την άποψή μας, είναι μία ιδιόμορφα «κατεχόμενη» χώρα, μία «αποικιοκρατούμενη» χώρα. Επομένως, ο αγώνας μας έχει και μία εθνική διάσταση και μία κοινωνική διάσταση, διάσταση κοινωνικής δικαιοσύνης και κοινωνικής χειραφέτησης.

Είμαι στην ευχάριστη επίσης θέση να ανακοινώσω σήμερα τους δύο υποψηφίους από τον Κόμμα των Πειρατών οι οποίοι θα μετέχουν στο κοινό μας ψηφοδέλτιο. Είναι η Πηνελόπη Πετροπούλου κοντά μας και ο Βασίλης Περαντζάκης.

Η βάρβαρη σύλληψη Ασάνζ

Φίλοι και φίλες,

Έίχαμε πρόσφατα την αυθαίρετη και βάρβαρη σύλληψη του Τζούλιαν Ασάνζ, η οποία νομίζω ότι συναντά τον αποτροπιασμό όλης της δημοκρατικής ανθρωπότητας. Η σύλληψη του Ασάνζ και μάλιστα ο τρόπος που έγινε, ο αυθαίρετος και παράνομος τρόπος που καταπατάει κάθε ίχνος διεθνούς δικαίου, αυτή η σύλληψη λοιπόν δείχνει κάτι το οποίο είναι πολύ βαθύτερο και ουσιαστικότερο από μια αντιδημοκρατική αυθαιρεσία.

Δείχνει ότι η Δύση πλέον βαδίζει σε σκοτεινούς χρόνους και σε ένα νέο ολοκληρωτισμό που τον συναντάμε παντού, σε όλα τα μέτρα και τις αποφάσεις που παίρνουν σήμερα τα δυτικά ιμπεριαλιστικά κέντρα. Αυτή η σύλληψη δεν είναι καθόλου άσχετη με την πρόσφατη Οδηγία της ΕΕ «φίμωσης» των ελευθεριών στο Διαδίκτυο.

Οι ΗΠΑ διέταξαν την σύλληψη Ασάνζ, η βρετανική κυβέρνηση εκτέλεσε την εντολή και χρησιμοποίησε ως υπαλλήλους την κυβέρνηση του Ισημερινού, την αποικιοκρατούμενη κυβέρνηση του Ισημερινού. Και οι υπάλληλοι των Αθηνών τηρούν σιγήν ιχθύος για την σύλληψη Ασάνζ. Και αναφέρομαι στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ. Αίσχος τους!

Δεν αντελήφθησαν τι έγινε; Δεν έχουμε απλώς μία σύλληψη ενός δημοσιογράφου, του ιδρυτή των Wikileaks, ο οποίος έκανε συνταρακτικές, συγκλονιστικές αποκαλύψεις.

Έχουμε την κατάλυση της ελεύθερης δημοσιογραφίας. Και τι απομένει πλέον; Το κνούτο το οποίο επικρατεί σήμερα στα κυρίαρχα ΜΜΕ, τα οποία δεν κάνουν δημοσιογραφία αλλά χειραγώγηση και αναπαραγωγή καθεστώτος.

Έλεγχος των εταιρειών που βγάζουν τα εκλογικά αποτελέσματα

Θα ήθελα να πω και κάτι άλλο, επίσης, το οποίο είναι σημαντικό. Για να συνεννοούμεθα. Εμείς θέτουμε ερώτημα για την αντικειμενικότητα και την αξιοπιστία των εκλογικών αποτελεσμάτων που δίνουν οι εταιρείες οι οποίες επιλέγονται με έναν τρόπο αδιαφανή και δραστηριοποιούνται χωρίς έλεγχο.

Πρέπει να ξέρουμε ότι λαός ψηφίζει, οι πολίτες ψηφίζουν αλλά οι εταιρείες βγάζουν τα αποτελέσματα. Έχουμε ζωηρές αμφιβολίες για την αξιοπιστία και την αντικειμενικότητα των αποτελεσμάτων για τη Λαϊκή Ενότητα στις προηγούμενες εκλογές, όπου για μερικές χιλιάδες ψήφους μείναμε εκτός Βουλής.

Δεν έχουμε βεβαίως στοιχεία για να αποδείξουμε αλχημείες σε βάρος μας, γιατί δεν είχαμε δυνατότητα να κάνουμε τους απαραίτητους ελέγχους. Πάντως, αυτό που προτείνουμε και θα το διεκδικήσουμε, είναι θέμα αξιοπιστίας των επόμενων εκλογών, είναι να έχουν όλα τα κόμματα πρόσβαση στον έλεγχο των εταιρειών που καταμετρούν και στο λογισμικό τους και φυσικά στην τελική αποτύπωση των αποτελεσμάτων.

Νομίζω ότι αυτή η πρόταση είναι πρόταση δημοκρατίας, διαφάνειας και αξιοπιστίας των επερχόμενων κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων. Θα επιμείνουμε σε αυτήν την πρόταση μέχρι τέλους.

Υπογράφω σε λευκό χαρτί!

Θέλω να πω, επίσης, ότι έστω στο «και πέντε», εν όψει των Ευρωεκλογών, εμείς καλούμε όλες τις αριστερές, τις ριζοσπαστικές, τις προοδευτικές, πατριωτικές, δημοκρατικές, αντιμνημονιακές και αντισυστημικές δυνάμεις, έστω στο «και πέντε», σε μία πολιτική συνεργασία και εκλογική κάθοδο.

Αυτό που κάνουμε και προωθούμε σήμερα, Λαϊκή Ενότητα και Πειρατές, θα μπορούσαν να κάνουν όλες αυτές οι δυνάμεις και να παρακάθονται δίπλα μας, σε αυτό το τραπέζι, σε μία πολιτική και εκλογική συμπόρευση στις Ευρωεκλογές και στις Εθνικές Εκλογές. Κάτι τέτοιο θα ήταν πολιτικός σεισμός για την Ελλάδα και για την ελληνική πολιτική ζωή, γιατί θα κατέγραφε όλο αυτό το μπλοκ δυνάμεων ως τρίτη και ανερχόμενη δύναμη στην πολιτική ζωή, με γρήγορη προοπτική διακυβέρνησης. Δυστυχώς, αυτή η συμπόρευση δεν γίνεται πραγματικότητα γιατί κάποιοι περιχαρακώνονται και υψώνουν τείχη, θεωρώντας πως αυτοί έχουν το αλάθητο και κάποιοι άλλοι θα μολύνουν την κοινή πορεία.

Θέλω να πω ότι αυτές οι τάσεις, οι αντιενωτικές τάσεις, οι διχαστικές τάσεις, τους μόνους που ευνοούν είναι τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ και φυσικά, την ακροδεξιά και τον φασισμό. Αυτοί κερδίζουν από την πολυδιάσπαση και τον κατακερματισμό στον ευρύτερο δημοκρατικό αντιμνημονιακό χώρο. Και μη μου πείτε ότι οι διαφορές μας είναι τόσο μεγάλες που δεν επιτρέπουν τη σύγκλιση και τη συμπόρευση. Σε πρόσφατη συνέντευξή μου και για να δώσω παραστατικά αυτό που εννοώ, είπα ότι προσωπικά βάζω την υπογραφή μου σε λευκό χαρτί και ας βάλουν όλες αυτές οι δυνάμεις στο πάνω μέρους του χαρτιού τους όρους της συνεργασίας. Τους υπογράφω εν λευκώ. Γιατί πιστεύω ότι έχουν κοινή λογική και το στοιχειώδες πνεύμα αυτοσυντήρησης για τους όρους που θα θέσουν. Αυτό το λέω ως ένδειξη καλής θέλησης, για να μην υπάρχει άλλοθι και για να μην επικαλείται ο καθένας προσχήματα για να μην προχωράει στην κοινή πορεία και στη συμπόρευση.

Εμείς θα συνεχίσουμε αυτήν την ενωτική προσπάθεια μέχρι την τελευταία μέρα κατάθεσης των ψηφοδελτίων. Ελπίζουμε τις επόμενες μέρες να έχουμε και άλλες θετικές κινήσεις που θα πλαισιώνουν τη συνεργασία μας, της ΛΑ.Ε δηλαδή, με τους Πειρατές. Και αυτό πιστεύουμε ότι θα το εκτιμήσουν ως στάση, ως αντίληψη, ως άποψη για την πορεία της χώρας οι πολίτες.

Ισχυρή, λοιπόν, Λαϊκή Ενότητα, ισχυρό Κόμμα Πειρατών, ισχυρή συνεργασία μας στις Ευρωεκλογές και πάμε για τη νίκη.

Παρέμβαση Θανάση Γούναρη, Προέδρου της Διοικούσας Επιτροπής του Κόμματος Πειρατών

Φίλες και φίλοι,

Το όνομα μου είναι Θανάσης. Θανάσης Γούναρης. Είμαι δάσκαλος και  υπηρετώ τη δημόσια εκπαίδευση εδώ και 33 χρόνια, τα 15 εκ των οποίων από τη θέση του διευθυντή δημοτικών σχολείων.

Η πολιτική με ενδιέφερε από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Από τον καναπέ δεν χρειάστηκε να σηκωθώ ποτέ γιατί δεν έκατσα ποτέ! Πάντα, -από την αρχή, από πολύ νωρίς- πίστευα πως αν δεν διεκδικείς τα δικαιώματα σου κάποια στιγμή θα αναγκαστείς να τα δεις να καταπατώνται. Αυτό όμως που διαπίστωσα στην πορεία είναι πως δεν αρκεί να φωνάζεις για τα δικαιώματα τα δικά σου και μόνο δεν αρκεί να παλεύεις για την πάρτη σου και γι’ αυτούς που αγαπάς. Δεν είναι αρκετό αυτό.

Πρέπει να παλέψεις και για τον άγνωστο, για τον ξένο, για τον διαφορετικό. Και αυτό όχι μόνο γιατί απλά είμαστε όλοι ίσοι αλλά γιατί αν θες πράγματι να μην καταπατηθούν τα δικαιώματα σου, τότε πρέπει να φροντίζεις να μην καταπατώνται και κανενός άλλου. Πρέπει να σε νοιάζουν εξίσου και τα δικαιώματα του διπλανού. Λίγη Ιστορία να έχει διαβάσει κανείς και θα συμφωνήσει μαζί μου πως μόνος του δεν πέτυχε ποτέ, κανείς, τίποτα.

Η δύναμη της αλλαγή γεννιέται στις προσωπικές μας σκέψεις αλλά ωριμάζει και γίνεται αποτελεσματική στις συλλογικές μας δράσεις. Μια τέτοια δράση συλλογική, ομαδική, δημοκρατική -ρομαντική και παρεΐστικη θα τολμούσα να πω- ήταν και εκείνη που ξεκίνησε ως αντίδραση για τις διώξεις εναντίον του Pirate Bay και που τελικά μας οδήγησε στην ίδρυση του Κόμματος Πειρατών Ελλάδος το 2012. Έχω την τιμή να βρίσκομαι αυτή την στιγμή επικεφαλής των Πειρατών ως εκλεγμένος Πρόεδρος της Διοικούσα Επιτροπής του κόμματος Πειρατών Ελλάδας και με αυτή μου την ιδιότητα θα ήθελα να σας ανακοινώσω τα εξής:

Οι Πειρατές αποφασίσαμε με αυστηρά δημοκρατικές διαδικασίες να ενώσουμε τις δυνάμεις μας με την Λαϊκή Ενότητα για τις επικείμενες ευρωεκλογές. Τους Πειρατές θα εκπροσωπήσουν η Πηνελόπη και ο Βασίλης, οι οποίοι αργότερα θα σας πουν δυο λόγια για τις προτεραιότητες μας αυτά που θεωρούμε ως τα σημαντικότερα όλων των θεμάτων αυτά που βρίσκονται πολύ ψηλά στην πειρατική ατζέντα και περιγράφονται με το τρίπτυχο Ανθρώπινα Δικαιώματα – Δημοκρατία – Ελευθερία στο Διαδίκτυο.

Πριν όμως σας μιλήσω για αυτά, θα ήθελα να σας πω λίγα λόγια για το από που έρχομαι. Πριν λίγες ώρες ήμουν στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και ενοχλούσα τον κύριο Υπουργό, εξηγώντας του πως όταν θα βρεθεί σε λίγες μέρες στις Βρυξέλλες θα κληθεί να ψηφίσει εξ ονόματος της χώρας μας για ένα απολύτως άσχετο θέμα με το χαρτοφυλάκιο του, το οποίο όμως δεν είναι καθόλου άσχετο με την Ελευθερία καθεμιάς και καθενός από εμάς.

Πήγα λοιπόν να του εξηγήσω πως ναι μεν έχει πράγματι το τυπικό δικαίωμα να ψηφίσει όπως κρίνει αυτός ο ίδιος και η κυβέρνηση που εκπροσωπεί, καθώς έχουμε δημοκρατία σε αυτόν τον τόπο, αλλά να θυμάται πως η ίδια δημοκρατία που το δίνει το δικαίωμα αυτό είναι και εκείνη που του ανέθεσε την ευθύνη να παίρνει εκείνες τις αποφάσεις που διασφαλίζουν τα δικαιώματα όλων ανεξαιρέτως των Ελλήνων πολιτών και προστατεύουν το Δημόσιο Συμφέρον. Και στην προκειμένη περίπτωση το δημόσιο συμφέρον απειλείται. Όπως ακριβώς απειλείται και η Δημοκρατία μας από κάθε λογής φασίστες. Αυτά λοιπόν έγιναν με τον Υπουργό και για όποιον ενδιαφέρεται να πληροφορηθεί περισσότερα θα τα βρει στο διαδίκτυο και ειδικότερα στην Ιστοσελίδα μας.

Επανέρχομαι τώρα στο βασικό λόγο που σας φωνάξαμε σήμερα εδώ κοντά μας και σας ευχαριστούμε που ανταποκριθήκατε στο κάλεσμα μας. Θα ξεκινήσω υπογραμμίζοντας το γεγονός πως η συμμαχία μας με την Λαϊκή Ενότητα δεν προέκυψε από το πουθενά. Καταρχήν, συναντηθήκαμε για πρώτη φορά στα πεζοδρόμια. Βρεθήκαμε μαζί στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι, κρατώντας πανό που πάνω κάτω τα ίδια έγραφαν. Περίπου με την πρώτη ματιά διαπιστώσαμε πως κάποιες λέξεις όπως  Ελευθερία – Δημοκρατία – Σεβασμός – Ισότητα – Ανθρώπινα Δικαιώματα ήταν κοινές στο λεξιλόγιο μας. Οι κοινοί αγώνες κατά των πλειστηριασμών, κατά της -κάθε είδους και μορφής- κρατικής αυθαιρεσίας, οι κοινές μας ανησυχίες για την ποιότητα της Δημοκρατίας  μας βοήθησαν να χτίσουμε μια σχέση αλληλοσεβασμού και αμοιβαίας εμπιστοσύνης.

Από εκεί και πέρα τα υπόλοιπα τα ανέλαβαν ο πολιτικός διάλογος επιχειρημάτων και οι εξαντλητικές δημοκρατικές διαδικασίες. Αποτέλεσμα όλων αυτών των προσπαθειών είναι η σημερινή μας συνάντηση η σημερινή μας συμμαχία.

Πριν δώσω τον λόγο στην Πηνελόπη και τον Βασίλη, στους Πειρατές του ευρωψηφοδελτίου, θα ήθελα να πω δυο λόγια σχετικά με το περίφημο διακύβευμα των ευρωεκλογών τι πιστεύουμε δηλαδή ότι κρίνεται από το αποτέλεσμα τους πόσο σημαντικές είναι τι παίζεται... Εδώ και πολύ καιρό όσοι παρακολουθούμε τα τεκταινόμενα στην Ευρώπη, έχουμε διαπιστώσει πως η Ευρώπη αλλάζει. Και αλλάζει με απρόβλεπτο τρόπο και ταχύτατους ρυθμούς. Ποιος θα μπορούσε πριν λίγα μόλις χρόνια να προβλέψει και να περιγράψει  τα όσα παρακολουθούμε να συμβαίνουν σήμερα με το Brexit; Ποιος θα το έλεγε πως η ακροδεξιά θα σήκωνε κεφάλι  με τη γνωστή χαρακτηριστική της θρασυδειλία;

Η Ευρώπη , έπειτα από δεκαετίες τραγικά αργής πορείας προς το καλύτερο, αποφάσισε τα τελευταία δυο χρόνια να αρχίσει να τρέχει προς το χειρότερο... Και την τρελή αυτή κούρσα δεν την ελέγχουμε εμείς οι Πολίτες. Δυστυχώς,  υπάρχει ένα ερώτημα που κανείς δεν τολμά να θέσει στον δημόσιο διάλογο, η απάντηση όμως του οποίου εξηγεί απολύτως το πως έγινε και φτάσαμε ως εδώ πως έγινε δηλαδή να εκτροχιαστεί η Ευρωπαϊκή Πορεία. Ποιος τολμάει να ρωτήσει τους Έλληνες; Ποιος τολμάει να ρωτήσει τους φίλους μας τους Γάλλους αν πιστεύουν -ΝΑΙ ή ΌΧΙ- πως έχουμε Δημοκρατία.

Τι πιστεύετε πως θα απαντήσει η συντριπτική πλειοψηφία αν της δοθεί η ευκαιρία να κληθεί να αξιολογήσει την ποιότητα της Δημοκρατίας στην Ευρώπη; Δυστυχώς, είναι πολλοί εκείνοι που θεωρούν πως είτε δεν έχουμε δημοκρατία είτε πως αυτή απλά δεν λειτουργεί... Το πρόβλημα όμως είναι πως αν συνεχιστεί αυτή κατάσταση αν συνεχίσουμε να στρουθοκαμηλίζουμε, τότε από την διαπίστωση πως δεν λειτουργεί σωστά η Δημοκρατία είναι μικρός ο δρόμος για να καταλήξουμε σε ένα άλλο πολύ πιο επικίνδυνο -επικίνδυνο όσο και ψεύτικο- συμπέρασμα πως δήθεν «φταίει η Δημοκρατία» ως ιδέα, ως σύστημα, ως πολίτευμα...

Δεν φταίει η Δημοκρατία. Φταίνε αυτοί που θα έπρεπε να την υπηρετούν Φταίνε εκείνοι που έχουν την ευθύνη της ενημέρωσης των πολιτών. Φταίνε οι Νόμοι που ψηφίζονται στο όνομα της Δημοκρατίας και στην πράξη την ακυρώνουν, την λοιδορούν, την καταργούν όπως είναι για παράδειγμα ο νόμος περί ευθύνης υπουργών ή ό νόμος που μοιράζει 50 έδρες δώρο κατά παράβαση κάθε δημοκρατικής αρχής. Φταίνε όμως και εκείνοι που επιλέγουν να κάτσουν στον καναπέ.

Κλείνω την τοποθέτηση μου με αυτό λοιπόν ακριβώς την προτροπή προς όλες και όλους που θέλουν να είναι ελεύθεροι άνθρωποι πως η Ελευθερία δεν χαρίζεται, πως η Δημοκρατία δεν είναι δεδομένη, πως η Ψήφος είναι ανώτερη της Υπογραφής, γιατί όταν ψηφίζεις κάποιον του δίνεις δυστυχώς εν λευκώ βάσει των νόμων που ισχύουν σήμερα να βάζει την Υπογραφή σου όπου θέλει, όποτε θέλει. Προς απόδειξη των όσων ισχυρίζομαι, επικαλούμαι ως τρανταχτά παραδείγματα το ΟΧΙ που έγινε ΝΑΙ μέσα σε μια νύχτα και το γεγονός πως  ΔΕΝ ερωτήθηκε ΠΟΤΕ ο ελληνικός λαός για την συμφωνία των Πρεσπών. Μαθαίνουμε στα παιδιά μας να προσέχουν που βάζουν την Υπογραφή τους. Θα έπρεπε να τους μαθαίνουμε πως ακόμα περισσότερο θα πρέπει να προσέχουν το πού δίνουν την ψήφο τους.

Φίλες και φίλοι, το σύνθημα που μας εκφράζει ως Πειρατές είναι απλό:

Ως ελεύθεροι άνθρωποι, με ελεύθερη βούληση, αναλαμβάνουμε την ευθύνη του να είμαστε ελεύθεροι και δίνουμε το παρών στην πρώτη γραμμή για την μάχη

υπέρ της δημοκρατίας

υπέρ των ανθρώπινων δικαιωμάτων

υπέρ ενός ελεύθερου και αδέσμευτου διαδικτύου.

Σας ευχαριστώ».

Θανάσης Γιαλκέτσης

Την περασμένη Τρίτη, πέθανε στα 77 του χρόνια ένας σημαντικός στοχαστής, ο βουλγαρικής καταγωγής Γάλλος φιλόσοφος, θεωρητικός της λογοτεχνίας και ιστορικός των ιδεών Τσβετάν Τοντορόφ.
Το ακόλουθο κείμενο του Τοντορόφ είναι η απάντηση που έδωσε σε ερώτημα που του έθεσε το περιοδικό «Cahiers Pedagogiques» για την ιδέα της συνεργασίας.

Ο Τσβετάν Τοντορόφ |

Είναι δύσκολο να μιλήσουμε για τη συνεργασία στο σχολείο ή στον κόσμο της εργασίας, επειδή είναι μεγάλος ο πειρασμός να διολισθήσουμε σε έναν λόγο ηθικολογικό: όλοι συμφωνούν στο να λένε ότι η συνεργασία είναι προτιμότερη από τον πόλεμο, αλλά και στο να υπαινίσσονται ότι αυτή δεν προκύπτει αυθόρμητα, ότι, στην καλύτερη περίπτωση, θα είναι το αποτέλεσμα μεγάλων προσπαθειών.

Η συνεργασία είναι το ιδεώδες, αλλά η πραγματικότητα είναι ο πόλεμος ή τουλάχιστον ο εγωισμός. Αυτή η άποψη δεν είναι καινούργια. Διαποτίζει εδώ και τέσσερις αιώνες τον λόγο για τον άνθρωπο που διατυπώνουν φιλόσοφοι και πολιτικοί, ψυχολόγοι και ανθρωπολόγοι. Στον 16ο και τον 17ο αιώνα συγκροτείται, πράγματι, μια θεωρία σύμφωνα με την οποία η ανθρώπινη φύση είναι βαθιά κακή (ο άνθρωπος είναι λύκος για τον άνθρωπο).

Αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε, είναι επειδή δεν μας αρέσουν οι τόσο πικρές αλήθειες (από τότε συνηθίσαμε να συμπεραίνουμε και το αντίστροφο: Αν μια περιγραφή του ανθρώπου είναι πικρή, τότε πρέπει σίγουρα να είναι αληθινή).

Η ηθική είναι ενάντια στη φύση, η συνεργασία συγκρούεται με τον έμφυτο εγωισμό μας. Μπροστά σε αυτήν τη διαπίστωση, ορισμένοι θα κηρύξουν το καλό (χρειάζεται να υπερβαίνουμε τις αδυναμίες μας, διδάσκει ο Καντ, πιστός σε αυτό στη διδασκαλία της χριστιανικής Εκκλησίας), ενώ άλλοι θα υποστηρίξουν ότι πρέπει να απελευθερώσουμε τη φύση από κάθε καταπιεστική κηδεμονία («Το μοναδικό χρέος του ανθρώπου είναι να ακολουθεί σε όλα τις αδυναμίες της καρδιάς του», έλεγαν οι εγκυκλοπαιδιστές).

Στην ίδια πάντοτε σοφία βρισκόμαστε και σήμερα, αν και προτιμάμε να την εκφράζουμε με το λεξιλόγιο των ψυχαναλυτών μάλλον παρά των ηθικολόγων. Μια τέτοια αντίληψη του ανθρώπου δεν είναι εντελώς εσφαλμένη (διαφορετικά δεν θα είχε διατηρηθεί επί τόσους αιώνες), αλλά είναι υπερβολικά σχηματική.

Και αν λέγαμε ότι η ανθρώπινη φύση είναι, αντίθετα, καλή; Τότε θα πέφταμε από την ηθικολογία στην αγγελική θεώρηση των πραγμάτων. Ενας τρόπος για να βγούμε από αυτές τις απορίες θα ήταν να έρθουμε σε ρήξη με το ηθικό πλαίσιο αυτών των υποθέσεων και να ξεκινήσουμε από την ακόλουθη απλή διαπίστωση: Περισσότερο από καλή ή κακή, η ανθρώπινη φύση είναι πάνω απ’ όλα κοινωνική. Οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων θεμελιώνουν το ανθρώπινο.

Εξάλλου, η κοινωνικότητα δεν είναι μόνον ανθρώπινη. Αν έκανε κάποιος τον κόπο να παρατηρήσει αυτόν τον φουκαρά τον λύκο, αντί να τον μετατρέπει σε φόβητρο για τον άνθρωπο, θα αντιλαμβανόταν ότι ο λύκος δεν είναι «λύκος» για τον λύκο.

Οπως και τα άλλα θηλαστικά, οι λύκοι αρχίζουν τη ζωή τους με μιαν ισχυρή κοινωνική σχέση, εκείνη που συνδέει το λυκόπουλο με τη μητέρα του. Αργότερα, οργανώνονται σε ομάδες που υποτάσσονται σε μια αυστηρή ιεραρχία. Οι συγκρούσεις δεν λείπουν, αλλά απέχουν πολύ από το να είναι η κυρίαρχη μορφή αλληλεπίδρασης. Επικρατεί, και μάλιστα κατά πολύ, η συνεργασία.

Η ανθρώπινη ύπαρξη, με τη σειρά της, δεν γνωρίζει κόσμο στερούμενο κοινωνικότητας. Το παιδί εξαρτάται από τους άλλους όχι μόνον για την επιβίωση, αλλά και για την ύπαρξή του στον κοινωνικό κόσμο. Μέσα στο βλέμμα του άλλου (της μητέρας του) βρίσκει την πρώτη αναγνώριση της ύπαρξής του.

Είμαι αυτό που εσύ βλέπεις: έτσι γεννιέται η αυτοσυνείδηση. Και σε όλη τη διάρκεια της ύπαρξής μας θα συνεχίσουμε να νιώθουμε αυτήν την ανάγκη της αναγνώρισης από τους άλλους (ή, για να το πούμε διαφορετικά, παραμένουμε καταδικασμένοι σε μιαν αθεράπευτη ατέλεια), ακόμη και αν μαθαίνουμε βαθμιαία να αποκρύπτουμε ή να αμβλύνουμε αυτήν την ανάγκη. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είμαστε όλοι σε διαρκή ανταγωνισμό για την ίδια αναγνώριση.

Είναι η ίδια η πράξη της αναγνώρισης του άλλου αυτή που επιφέρει την ανταπόδοσή της: ο άλλος με αναγνωρίζει ως εκείνον που μπορεί να τον αναγνωρίσει. Δεν είναι μόνον το παιδί που επωφελείται από το βλέμμα της μητέρας του. Και η μητέρα, με τη σειρά της, αναγνωρίζεται χάρη στο ίδιο αίτημα του παιδιού της.

Χρειάζομαι την αναγνώριση, αλλά ακόμη περισσότερο χρειάζομαι να έχει κάποιος ανάγκη από τη δική μου αναγνώριση. Αυτή είναι η βάση πάνω στην οποία θα μπορούσαμε έπειτα να οικοδομήσουμε τη συνεργασία μας. Ποιες πρακτικές συνέπειες θα μπορούσε να αντλήσει ο εκπαιδευτικός από αυτή τη διαπίστωση; Είναι σχετικά εύκολο να διαγνώσουμε ορισμένες συνέπειες, που θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχουν αποφασιστική σημασία.

Οι συμπεριφορές μας είναι κοινωνικές, αλλά οι πλέον συνήθεις τρόποι σκέψης μας δεν υπολογίζουν ορθά αυτό το δεδομένο. Οι τρόποι σκέψης μας όμως επηρεάζουν με τη σειρά τους τις συμπεριφορές μας.

Εξαιτίας του ότι ακούμε να λένε ότι ζούμε σε μια κατάσταση πολέμου όλων εναντίον όλων, ότι η ζωή του ανθρώπου διέπεται από την αρχή της απόλαυσης, ότι η βούληση για δύναμη είναι το κρυφό κίνητρο όλων των ενεργειών μας, θα καταλήξουμε να μοιάζουμε σε αυτήν την εικόνα.

Χρειάζεται να καταπολεμάμε αυτά τα στερεότυπα και να θυμίζουμε αυτό που καθένας μας μπορεί να παρατηρήσει γύρω του: οι ανθρώπινες υπάρξεις ζουν χάρη στις μεταξύ τους σχέσεις και αλληλεπιδράσεις.

Είναι πιο δύσκολο να πούμε από την αρχή ποιες μπορεί να είναι οι εποικοδομητικές συνέπειες αυτής της πιο ρεαλιστικής αντίληψης του ανθρώπου. Κι εγώ, που δεν είμαι επαγγελματίας εκπαιδευτικός, θα απέφευγα να παραστήσω κάποιον που παραδίδει μαθήματα. Μπορούμε να υποδείξουμε ότι πρέπει να επωφεληθούμε από την αμοιβαία μας εξάρτηση.

Οι μαθητές είναι, όπως κι ο καθένας μας, σε αναζήτηση της αναγνώρισης της ύπαρξής τους. Η καλύτερη όμως αναγνώριση προέρχεται από αυτό που σας ζητάει να αναγνωρίσετε κάποιος άλλος.

Ολοι μας έχουμε ανάγκες, αλλά η πιο έντονη ανάγκη είναι κάποιος να μας έχει ανάγκη. Το να δίνεις σε ανταμείβει περισσότερο από το να καταναλώνεις. Οχι επειδή το ένα είναι πιο ηθικό από το άλλο, αλλά επειδή το όφελος είναι πραγματικά μεγαλύτερο. Χρειάζεται να γίνουμε ικανοί να αντιλαμβανόμαστε αυτό το όφελος και ο εκπαιδευτικός σίγουρα μπορεί να συμβάλει σ’ αυτό.





πηγή efsyn