«Η ΟΡΕΣΤΕΙΑ ΤΟΥ ΣΤΡΙΝΤΜΠΕΡΓΚ»

Ο Χορός του Θανάτου – Οι Δανειστές – Η Πιο Δυνατή

σε σύλληψη και σκηνοθεσία ΛΕΝΑΣ ΚΙΤΣΟΠΟΥΛΟΥ

με τους Ευδοκία Ρουμελιώτη, Χρήστο Σαπουντζή, Χρήστο Μαλάκη, Μαρία Μοσχούρη

Η προπώληση ξεκίνησε! Κάντε κλικ ΕΔΩ

"Μία ατελείωτη νύχτα μόνο με Στρίντμπεργκ, από το βράδυ μέχρι το ξημέρωμα και με ένα μόνο εισιτήριο, στο ΘΕΑΤΡΟ ΑΝΕΣΙΣ, πάνω στη Λεωφόρο Κηφισιάς, με δεκάδες επιλογές γύρω γύρω για αποσυμπίεση από την πολύωρη παράσταση η οποία θα σκάψει την ψυχή του Στρίντμπεργκ όσο καμία μέχρι σήμερα για να αναρωτηθεί αν τελικά ο έρωτας είναι αγάπη και αν η αγάπη έχει σχέση με την σχέση ως συμβίωση ή ως συγκατοίκηση ή ως γάμος.

Τέσσερεις ηθοποιοί με έναν μόνο μηνιάτικο μισθό θα ερμηνεύουν και θα κοπανιούνται όλη νύχτα μέσα σε τρία έργα εξίσου μεγάλα και τα τρία, εξίσου κουραστικά και τα τρία, εξίσου ανεπίκαιρα και τα τρία, ενώ οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία να ανακαλύψουν την λεωφόρο Κηφισιάς, αφού σίγουρα θα μπαινοβγαίνουν, γιατί ποιος αντέχει να βλέπει τρία έργα το ένα μετά το άλλο; ποιος αντέχει να ξημερώνει, να χαράζει και να βλέπει θέατρο;

Προτείνω το ξενοδοχείο Πρέζιντεντ που απ’ ότι θυμάμαι έχει ένα πολύ ωραίο ρουφ Γκάρντεν πάνω πάνω.

Στο πρόγραμμα της παράστασης θα βρείτε και άλλες  πολλές προτάσεις για απόδραση από την παράσταση στην λεωφόρο Κηφισιάς και στα από πίσω στενάκια της!"

Λένα Κιτσοπούλου

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

Γιατί να πάρεις ένα τέτοιο έργο του Στρίντμπεργκ σήμερα και να το παίξεις στο θέατρο; Έλα μου ντε. Δεν υπάρχει κανένας λόγος. Γιατί να μιλήσεις μέσω του Στρίντμπεργκ για τον γάμο ως μία μακάβρια και φρικτή μορφή επίγειας κόλασης; Ένας λοχαγός μέσα σε ένα έρημο παραθαλάσσιο τοπίο με έναν απειλητικό φάρο, με έναν απειλητικό φρουρό που φρουρεί κάποιο στρατόπεδο μέσα σε αυτό το μουντό σκανδιναβικό τοπίο, το σκοτεινό, το χωρίς καλοκαίρι, χωρίς έστω μία ωραία γκόμενα με μαγιό να πίνει κοκτέιλ και να ποστάρει σέλφι, τίποτα τέτοιο, μόνο μπίχλα και γάμος. Ένα πιάνο μέσα στο σπίτι και μία γυναίκα, η σύζυγος του λοχαγού,  στη σήψη μέσα κι αυτή, πολυθρόνες γύρω γύρω, τηλέγραφος αντί για τηλέφωνο, τι θα φάμε σήμερα, κάτι υπηρέτριες στη σήψη μέσα κι αυτές, απλήρωτες, αράχνες ίσως, κάτι παιδιά που μεγαλώσανε και δεν μένουν πια με τους γονείς τους, μόνο οι φωτογραφίες τους μέσα σε κορνίζες δηλώνουν ότι το ζευγάρι ήταν κάποτε και γονείς, αλλά πάει κι αυτό, πέρασε. Φωτογραφίες λοιπόν, με κάτι κατάξανθα παιδάκια, που το ξανθό εκεί πάνω είναι το λευκό και άρα κάποιο από τα δύο χρώματα δεν ισχύει εκεί πάνω ως χρώμα, φωτογραφίες από διακοπές σκανδιναβικές διακοσμούν το βαρετό σπίτι, τους μπουφέδες και τα σκρίνια του, φωτογραφίες που είσαι με νορθ φεις άνορακ καλοκαιριάτικο και τραγουδάς ‘’ καλοκαιρινεεεες διακοπέεεεες για πάααανταααα’’, τόση θλίψη και τραγικότητα και ξαφνικά μέσα εκεί μπαίνει/ μπουκάρει/ εμφανίζεται ένας άνθρωπος από το παρελθόν, ένας Κούρτ, που εισχωρεί και προκαλεί κάτι σαν αφρισμένο κύμα παρελθόντος, αρχίζει αυτό το αφρόγαλο και αφρίζει εκεί μέσα, ένα φάγωμα των τριών γίνεται χωρίς λόγο, μαυρίλα και τελείωμα και τι είναι αγάπη και τι δεν είναι, και τι μου’ κάνες τι σου’ κάνα, τι ήμουνα για σένανε τι ήσουνα για μένανε, βρυκόλακααα, καιρός λοιπόν για να λογαριαστούμε. Γιατί να τα πεις όλα αυτά και να μαυρίσεις και εσύ και ο κόσμος που θα έρθει να σε δει; Έλα μου ντε. Κανένας λόγος απολύτως. Κατάθλα και κατάθλα και μόνο κατάθλα και κανένας λόγος να γίνει ένα τέτοιο έργο σήμερα. Σκέφτομαι όμως μήπως το γεγονός ότι δεν υπάρχει λόγος κανένας  μήπως αυτός είναι ο πιο σοβαρός λόγος για να γίνει ένα τέτοιο έργο; Πώς αλλιώς θα μιλήσεις για τέτοιο τέλμα άμα δεν το νιώθεις ο ίδιος στο πετσί σου και μόνο διαβάζοντας αυτό το βαρετό, παλιό, ατάλαντο έργο; Γενικά μην παντρεύεστε, αυτό είναι σίγουρα σωστό αλλά σίγουρα δεν χρειαζόταν η γέννηση του Στρίντμπεργκ για να το καταλάβουμε.

ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ

Ο ζωγράφος με την τραγιάσκα του και το πινέλο στο χέρι μπογιατίζει βυζιά γυναικεία, ψάχνει το χρώμα του δέρματος της γυναίκας που ζωγραφίζει, της γυναίκας του, ενώ ο πρώην σύζυγος της γυναίκας του στέκεται δίπλα του, δεν του έχει πει ποιος είναι, όμως επιτούτου έχει πάει εκεί να τον βρει με σκοπό να τους ανακατέψει τη ζωή και τα άντερα, έχει κλείσει δωμάτιο στο ίδιο ξενοδοχείο και έχει πάει για ανακάτεμα, οπότε τώρα προσποιείται  τον φίλο, κάνει, που λέμε, τον άσχετο και ανακατεύει ανακατεύει ανακατεύει, με ψυχολογικά τερτίπια και με δήθεν υποθέσεις οδηγεί τον συνομιλητή του σε εξομολογήσεις και ενδοσκοπήσεις τρελές, ο ζωγράφος ανοίγεται ανοίγεται ανοίγεται στον καινούργιο του φίλο, του εξομολογείται τη ζήλια του για τον πρώην σύζυγο της γυναίκας του, χωρίς να ξέρει ότι τον έχει απέναντι του, μεγάλη τρέλα, ύπουλη προσέγγιση του πρώην συζύγου, σωστός κυνηγός, το θήραμα αφήνεται, χαλαρώνει, τα αντανακλαστικά αδρανοποιούνται και τότε ο κυνηγός χτυπάει ανελέητα σε όλα τα ευαίσθητα σημεία του θηράματος μέχρι που το εξοντώνει, το σκοτώνει, το βγάζει από τη μέση - για αυτόν τον λόγο άλλωστε εμφανίστηκε εξ αρχής σε αυτό το ξενοδοχείο, για να γίνει αυτός και πάλι νυν και ο νυν να γίνει πρώην -  και εκεί σε αυτό το σημείο εμφανίζεται η κυρία, η πρώην κυρία του πρώην και η νυν κυρία του νυν,  μα τι κυρία, μιλάμε για κυρία με τα όλα της, αυτή κι αν τα έχει κάνει μουνί, μουνί που λέμε. Εδώ ταιριάζει αυτό του Ελύτη που λέει, εδώ στου δρόμου τα μισά, έφτασε η ώρα να το πω, άλλα είναι εκείνα που αγαπώ, για αλλού ξεκίνησα. Και να ήταν και στα μισά του δρόμου όλοι αυτοί, καλά θα ήτανε. Εδώ μιλάμε ότι ο δρόμος σχεδόν έχει τελειώσει και για τους τρεις. Εδώ μιλάμε ότι δεν πάει πια ούτε αμάξι, ούτε ποδήλατο, εδώ μιλάμε ότι στον δρόμο αυτόν, γονατίζεις στα τέσσερα και πας γατζωμένος πάνω στις πέτρες.

Η ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ

Μην μας τρελάνεις τώρα ότι εσύ είσαι η πιο δυνατή επειδή τον άλλον τον έχεις εσύ και όχι η άλλη που την γαμάει κρυφά; Είσαι εσύ η πιο δυνατή επειδή δεν πρόκειται να σε χωρίσει ποτέ και δεν είναι η άλλη που τον καβλώνει την ώρα που εσύ με το γυαλί πρεβειωπίας λύνεις σουντόκου δίπλα του ενώ αυτός κοιμάται με το καυλί του μουδιασμένο από το στόμα της και το στίγμα από το κραγιονάκι της μία κουκκιδίτσα μικρή κόκκινη πάνω στο σώβρακό του; Αφού το βλέπεις το κραγιονάτο σώβρακο, το έχεις δει από ώρα και κοντεύεις να πάθεις οξεία γαστρεντερίδα νυχτιάτικο, τίνι τρόπω είσαι εσύ η ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ; Επειδή ξέρεις ότι  συναντάει την άλλη στα ωραία απόμερα ξενοδοχεία και αυτή τον καβαλάει με το χυτό της μαλλί καβλωμένο, πάνω κάτω σαν το αραβικό άλογο κι εσύ λες άσ τον άς τον, εγώ είμαι Η ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ; Πώς είσαι εσύ μωρή μαλάκω η πιο δυνατή που μένει μαζί σου από υποχρέωση ή συμβατικότητα ή συμφέρον; Είσαι η ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ επειδή τον ακολουθείς σε δείπνα και καλέσματα και λέει αυτός από δω η γυναίκα μου; Είναι δύναμη αυτό μωρή γίδα όρθια; Η μήπως δύναμη είναι να μην είσαι τίποτα; Να μην έχεις για τα μάτια του κόσμου καμία απολύτως δύναμη, αλλά να παίρνεις από το σώμα του τα πάντα και μετά ανύπαρκτη, μόνη, να κατεβάζεις σφηνάκια τεκίλα με μισοφέγγαρα πορτοκαλάκια και κλαίγοντας μέσα στο υποτιμημένο σου είναι, να έχεις ανά πάσα στιγμή την πιθανότητα να σου την πέσει ο οποιοσδήποτε και λόγω του ανικανοποίητου έρωτα με τον άλλον που σε φτήνει πατόκορφα να ζήσεις με τον οποιονδήποτε μια μαγική ξεφτίλικη νύχτα έρωτα; Μην μας τρελάνεις με την δύναμη σου επειδή ανέχεσαι να μην είσαι ποθητή και επειδή ο λογαριασμός της ΔΕΗ του σπιτιού που μένεις γράφει το όνομα του;

Πρωταγωνιστούν: Ευδοκία Ρουμελιώτη, Χρήστος Σαπουντζής, Χρήστος Μαλάκης, Μαρία Μοσχούρη

Συντελεστές:

 Σύλληψη/Σκηνοθεσία: Λένα Κιτσοπούλου

 Πρωτότυπη Μουσική Σύνθεση: ECATI

 Σκηνικά-Κοστούμια: Μαγδαλινή Αυγερινού

 Φωτισμοί: Νίκος Βλασσόπουλος

 Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαριλένα Μόσχου

 Βοηθός Σκηνoγράφου/Eνδυματολόγου: Βασιλική Ζωχιού​​​​​​​

 Φωτογραφία / Trailer: Πάτροκλος Σκαφίδας

 Γραφιστική Επιμέλεια: Μαύρα Γίδια

 Επιμέλεια Μαλλιά / Μακιγιάζ: Εύα Τόμπρου / Le Boudoir

 Διεύθυνση Παραγωγής: Ιωάννης Παντελίδης

Προβολή/Επικοινωνία: Όλγα Παυλάτου

Παραστάσεις: Τετάρτη 21:00, Πέμπτη 20:00, Παρασκευή 19:00, Σάββατο 21:00, Κυριακή 18:00

Πρεμιέρα: Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2024

Διάρκεια Παράστασης: 90 λεπτά

Τιμές Εισιτηρίων:

 Γενική Είσοδος 22€

 Άνεργοι-Πολύτεκνοι-Νέοι έως 25 χρονών 18€

Ειδικές τιμές για ομαδικές κρατήσεις άνω των 20 ατόμων (στο τηλέφωνο 210 0080900 ή στο email Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.)

Θέατρο ΑΝΕΣΙΣ: Λεωφ Κηφισίας 14 & Λεωφ.Αλεξάνδρας (Μετρό Αμπελόκηποι)

Τηλέφωνο Επικοινωνίας: 210-0080900 & 210-7718943

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:

α. Ηλεκτρονικά: www.more.com/theater/iorestiatoystrindberg

β. Τηλεφωνικά: Στο 210 0080900 (Δευτέρα έως Παρασκευή 10:00-18:00 & Σάββατο 09:00-17:00)

γ. Στα ταμεία του θεάτρου Άνεσις (από 01/10/2024): Λ.Κηφισίας 14 (Δευτέρα έως Κυριακή 17:00-21:00)

δ. Στα γραφεία της Happy Productions: Μεσογείων 326, Αγία Παρασκευή (Δευτέρα έως Παρασκευή 10:00-18:00 & Σάββατο 09:00-17:00)

Τέσσερεις ηθοποιοί με έναν μόνο μηνιάτικο μισθό θα ερμηνεύουν και θα κοπανιούνται όλη νύχτα μέσα σε τρία έργα εξίσου μεγάλα και τα τρία, εξίσου κουραστικά και τα τρία, εξίσου ανεπίκαιρα και τα τρία, ενώ οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία να ανακαλύψουν την λεωφόρο Κηφισιάς, αφού σίγουρα θα μπαινοβγαίνουν, γιατί ποιος αντέχει να βλέπει τρία έργα το ένα μετά το άλλο; ποιος αντέχει να ξημερώνει, να χαράζει και να βλέπει θέατρο;

Προτείνω το ξενοδοχείο Πρέζιντεντ που απ’ ότι θυμάμαι έχει ένα πολύ ωραίο ρουφ Γκάρντεν πάνω πάνω.

Στο πρόγραμμα της παράστασης θα βρείτε και άλλες πολλές προτάσεις για απόδραση από την παράσταση στην λεωφόρο Κηφισιάς και στα από πίσω στενάκια της!”

-Λένα Κιτσοπούλου

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

Γιατί να πάρεις ένα τέτοιο έργο του Στρίντμπεργκ σήμερα και να το παίξεις στο θέατρο; Έλα μου ντε. Δεν υπάρχει κανένας λόγος. Γιατί να μιλήσεις μέσω του Στρίντμπεργκ για τον γάμο ως μία μακάβρια και φρικτή μορφή επίγειας κόλασης; Ένας λοχαγός μέσα σε ένα έρημο παραθαλάσσιο τοπίο με έναν απειλητικό φάρο, με έναν απειλητικό φρουρό που φρουρεί κάποιο στρατόπεδο μέσα σε αυτό το μουντό σκανδιναβικό τοπίο, το σκοτεινό, το χωρίς καλοκαίρι, χωρίς έστω μία ωραία γκόμενα με μαγιό να πίνει κοκτέιλ και να ποστάρει σέλφι, τίποτα τέτοιο, μόνο μπίχλα και γάμος. Ένα πιάνο μέσα στο σπίτι και μία γυναίκα, η σύζυγος του λοχαγού, στη σήψη μέσα κι αυτή, πολυθρόνες γύρω γύρω, τηλέγραφος αντί για τηλέφωνο, τι θα φάμε σήμερα, κάτι υπηρέτριες στη σήψη μέσα κι αυτές, απλήρωτες, αράχνες ίσως, κάτι παιδιά που μεγαλώσανε και δεν μένουν πια με τους γονείς τους, μόνο οι φωτογραφίες τους μέσα σε κορνίζες δηλώνουν ότι το ζευγάρι ήταν κάποτε και γονείς, αλλά πάει κι αυτό, πέρασε. Φωτογραφίες λοιπόν, με κάτι κατάξανθα παιδάκια, που το ξανθό εκεί πάνω είναι το λευκό και άρα κάποιο από τα δύο χρώματα δεν ισχύει εκεί πάνω ως χρώμα, φωτογραφίες από διακοπές σκανδιναβικές διακοσμούν το βαρετό σπίτι, τους μπουφέδες και τα σκρίνια του, φωτογραφίες που είσαι με νορθ φέις άνορακ καλοκαιριάτικο και τραγουδάς ‘’καλοκαιρινεεεες διακοπέεεεες για πάααανταααα’’, τόση θλίψη και τραγικότητα και ξαφνικά μέσα εκεί μπαίνει/ μπουκάρει/ εμφανίζεται ένας άνθρωπος από το παρελθόν, ένας Κούρτ, που εισχωρεί και προκαλεί κάτι σαν αφρισμένο κύμα παρελθόντος, αρχίζει αυτό το αφρόγαλο και αφρίζει εκεί μέσα, ένα φάγωμα των τριών γίνεται χωρίς λόγο, μαυρίλα και τελείωμα και τι είναι αγάπη και τι δεν είναι, και τι μου’ κάνες τι σου’ κάνα, τι ήμουνα για σένανε τι ήσουνα για μένανε, βρυκόλακααα, καιρός λοιπόν για να λογαριαστούμε. Γιατί να τα πεις όλα αυτά και να μαυρίσεις και εσύ και ο κόσμος που θα έρθει να σε δει; Έλα μου ντε. Κανένας λόγος απολύτως. Κατάθλα και κατάθλα και μόνο κατάθλα και κανένας λόγος να γίνει ένα τέτοιο έργο σήμερα. Σκέφτομαι όμως μήπως το γεγονός ότι δεν υπάρχει λόγος κανένας μήπως αυτός είναι ο πιο σοβαρός λόγος για να γίνει ένα τέτοιο έργο; Πώς αλλιώς θα μιλήσεις για τέτοιο τέλμα άμα δεν το νιώθεις ο ίδιος στο πετσί σου και μόνο διαβάζοντας αυτό το βαρετό, παλιό, ατάλαντο έργο; Γενικά μην παντρεύεστε, αυτό είναι σίγουρα σωστό αλλά σίγουρα δεν χρειαζόταν η γέννηση του Στρίντμπεργκ για να το καταλάβουμε.

ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ

Ο ζωγράφος με την τραγιάσκα του και το πινέλο στο χέρι μπογιατίζει βυζιά γυναικεία, ψάχνει το χρώμα του δέρματος της γυναίκας που ζωγραφίζει, της γυναίκας του, ενώ ο πρώην σύζυγος της γυναίκας του στέκεται δίπλα του, δεν του έχει πει ποιος είναι, όμως επιτούτου έχει πάει εκεί να τον βρει με σκοπό να τους ανακατέψει τη ζωή και τα άντερα, έχει κλείσει δωμάτιο στο ίδιο ξενοδοχείο και έχει πάει για ανακάτεμα, οπότε τώρα προσποιείται τον φίλο, κάνει, που λέμε, τον άσχετο και ανακατεύει ανακατεύει ανακατεύει, με ψυχολογικά τερτίπια και με δήθεν υποθέσεις οδηγεί τον συνομιλητή του σε εξομολογήσεις και ενδοσκοπήσεις τρελές, ο ζωγράφος ανοίγεται ανοίγεται ανοίγεται στον καινούργιο του φίλο, του εξομολογείται τη ζήλια του για τον πρώην σύζυγο της γυναίκας του, χωρίς να ξέρει ότι τον έχει απέναντι του, μεγάλη τρέλα, ύπουλη προσέγγιση του πρώην συζύγου, σωστός κυνηγός, το θήραμα αφήνεται, χαλαρώνει, τα αντανακλαστικά αδρανοποιούνται και τότε ο κυνηγός χτυπάει ανελέητα σε όλα τα ευαίσθητα σημεία του θηράματος μέχρι που το εξοντώνει, το σκοτώνει, το βγάζει από τη μέση – για αυτόν τον λόγο άλλωστε εμφανίστηκε εξ αρχής σε αυτό το ξενοδοχείο, για να γίνει αυτός και πάλι νυν και ο νυν να γίνει πρώην – και εκεί σε αυτό το σημείο εμφανίζεται η κυρία, η πρώην κυρία του πρώην και η νυν κυρία του νυν, μα τι κυρία, μιλάμε για κυρία με τα όλα της, αυτή κι αν τα έχει κάνει μουνί, μουνί που λέμε. Εδώ ταιριάζει αυτό του Ελύτη που λέει, εδώ στου δρόμου τα μισά, έφτασε η ώρα να το πω, άλλα είναι εκείνα που αγαπώ, για αλλού ξεκίνησα. Και να ήταν και στα μισά του δρόμου όλοι αυτοί, καλά θα ήτανε. Εδώ μιλάμε ότι ο δρόμος σχεδόν έχει τελειώσει και για τους τρεις. Εδώ μιλάμε ότι δεν πάει πια ούτε αμάξι, ούτε ποδήλατο, εδώ μιλάμε ότι στον δρόμο αυτόν, γονατίζεις στα τέσσερα και πας γατζωμένος πάνω στις πέτρες.

Η ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ

Μην μας τρελάνεις τώρα ότι εσύ είσαι η πιο δυνατή επειδή τον άλλον τον έχεις εσύ και όχι η άλλη που την γαμάει κρυφά; Είσαι εσύ η πιο δυνατή επειδή δεν πρόκειται να σε χωρίσει ποτέ και δεν είναι η άλλη που τον καβλώνει την ώρα που εσύ με το γυαλί πρεβειωπίας λύνεις σουντόκου δίπλα του ενώ αυτός κοιμάται με το καυλί του μουδιασμένο από το στόμα της και το στίγμα από το κραγιονάκι της μία κουκκιδίτσα μικρή κόκκινη πάνω στο σώβρακό του; Αφού το βλέπεις το κραγιονάτο σώβρακο, το έχεις δει από ώρα και κοντεύεις να πάθεις οξεία γαστρεντερίδα νυχτιάτικο, τίνι τρόπω είσαι εσύ η ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ; Επειδή ξέρεις ότι συναντάει την άλλη στα ωραία απόμερα ξενοδοχεία και αυτή τον καβαλάει με το χυτό της μαλλί καβλωμένο, πάνω κάτω σαν το αραβικό άλογο κι εσύ λες άσ τον άς τον, εγώ είμαι Η ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ; Πώς είσαι εσύ μωρή μαλάκω η πιο δυνατή που μένει μαζί σου από υποχρέωση ή συμβατικότητα ή συμφέρον; Είσαι η ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ επειδή τον ακολουθείς σε δείπνα και καλέσματα και λέει αυτός από δω η γυναίκα μου; Είναι δύναμη αυτό μωρή γίδα όρθια; Η μήπως δύναμη είναι να μην είσαι τίποτα; Να μην έχεις για τα μάτια του κόσμου καμία απολύτως δύναμη, αλλά να παίρνεις από το σώμα του τα πάντα και μετά ανύπαρκτη, μόνη, να κατεβάζεις σφηνάκια τεκίλα με μισοφέγγαρα πορτοκαλάκια και κλαίγοντας μέσα στο υποτιμημένο σου είναι, να έχεις ανά πάσα στιγμή την πιθανότητα να σου την πέσει ο οποιοσδήποτε και λόγω του ανικανοποίητου έρωτα με τον άλλον που σε φτήνει πατόκορφα να ζήσεις με τον οποιονδήποτε μια μαγική ξεφτίλικη νύχτα έρωτα; Μην μας τρελάνεις με την δύναμη σου επειδή ανέχεσαι να μην είσαι ποθητή και επειδή ο λογαριασμός της ΔΕΗ του σπιτιού που μένεις γράφει το όνομα του;

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

• Σύλληψη/Σκηνοθεσία: Λένα Κιτσοπούλου
• Πρωτότυπη Μουσική Σύνθεση: ECATI
• Σκηνικά-Κοστούμια: Μαγδαλινή Αυγερινού
• Φωτισμοί: Νίκος Βλασσόπουλος
• Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαριλένα Μόσχου
• Βοηθός Σκηνoγράφου/Eνδυματολόγου: Βασιλική Ζωχιού
• Φωτογραφία / Trailer: Πάτροκλος Σκαφίδας
• Γραφιστική Επιμέλεια: Μαύρα Γίδια
• Επιμέλεια Μαλλιά / Μακιγιάζ: Εύα Τόμπρου / Le Boudoir
• Διεύθυνση Παραγωγής: Ιωάννης Παντελίδης
• Προβολή/Επικοινωνία: Όλγα Παυλάτου
• Πρωταγωνιστούν: Ευδοκία Ρουμελιώτη, Χρήστος Σαπουντζής, Χρήστος Μαλάκης, Μαρία Μοσχούρη

Διάρκεια Παράστασης: 90 λεπτά

Ταυτότητα Εκδήλωσης

Ημερομηνία:

Από: 23/10/2024

Τετάρτη 21:00, Πέμπτη 20:00, Παρασκευή 19:00, Σάββατο 21:00, Κυριακή 18:00

Τοποθεσία:

Θέατρο Άνεσις, Λεωφόρος Κηφισιάς 14, Αθήνα

• Θέατρο Άνεσις

Eισιτήρια:

Γενική Είσοδος 22€ | Άνεργοι-Πολύτεκνοι-Νέοι έως 25 χρονών 18€

Πληροφορίες / Κρατήσεις:

Τηλ.: 210-0080900

Η ομάδα “Seven Sisters” παρουσιάζει
«Το Μαράκι έκλασε»
σε κείμενα της Λένας Κιτσοπούλου
στο FAUST Bar-Theatre-Arts
ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΜΗΝΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
Μετά τα επαναλαμβανόμενα sold-out, για 3 συνεχόμενα χρόνια,
«Το Μαράκι», ολοκληρώνει τον επιτυχημένο κύκλων παραστάσεων στις 28/4!
 

Μετά την sold-out επιτυχία της παράστασης για 3 συνεχόμενα χρόνια, οι “Seven Sisters” ολοκληρώνουν τον επιτυχημένο κύκλο της παράστασης «Το Μαράκι έκλασε» στο FAUST, την Κυριακή 28/4. Εφτά γυναίκες αφηγούνται επί σκηνής πέντε κωμικοτραγικές ιστορίες, δια χειρός Λένας Κιτσοπούλου.

Η Αγία Ελληνική Οικογένεια. Η Πατριαρχία. Η Παιδική ηλικία. Ο κύκλος της βίας και της κακοποίησης.

Πέντε οικογενειακές ιστορίες απ’ αυτές που νομίζουμε ότι συμβαίνουν μια στο τόσο, απ’ αυτές που πρέπει να συμβαίνουν «μακριά από μας». Άνθρωποι της διπλανής πόρτας τρώνε σε οικογενειακά τραπέζια, δουλεύουν σε δημόσιες υπηρεσίες, έχουν παιδιά, συζύγους και γιαγιάδες και ταυτόχρονα παλεύουν να υποτάξουν τα σκοτεινά και βίαια ένστικτά τους. Άνθρωποι που όταν χρειαστεί να πονέσουν, όταν έρθουν πρόσωπο με πρόσωπο με τη φρίκη, θα βρεθούν μέσα στις σκοτεινές τρύπες των πατρικών τους σπιτιών και θα αντιδράσουν με τον τρόπο που μάθανε.
«Είμαστε ΜΑΖΙ».

Με σήμα κατατεθέν τη χρωματιστή τουτού τους και με κινητήρια δύναμη τα παιδικά τους τραύματα, οι “Seven Sisters” ως γνήσια παιδιά αγίων ελληνικών οικογενειών που μεγάλωσαν, αφηγούνται τις ιστορίες «έξω απ’ τα δόντια». Με μεγάλες δόσεις χιούμορ, με μικρές δόσεις ειρωνείας και σαρκασμού, αλλά κυρίως με όχημα το «μαζί». Οι “Seven Sisters” είναι εφτά γυναίκες που στέκονται «μαζί» πάνω στη σκηνή, αφηγούνται «μαζί», αναπνέουν «μαζί».
«Οι ιστορίες που θα σας πούμε ακουμπάνε μέσα μας, μιλάνε για το παιδί που υπήρξαμε, μιλάνε στο παιδί που μεγάλωσε πια, αλλά που πάντα θα φέρει μέσα του κάτι από το τότε».

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Κείμενα: Λένα Κιτσοπούλου
Σύλληψη - Σκηνοθεσία: Γιώτα Σερεμέτη
Σκηνικά - Κοστούμια: Seven Sisters
Μουσική επιμέλεια: Γιώτα Σερεμέτη
Σχεδιασμός φωτισμών: Κώστας Φιλίππογλου, Λυδία Τσάτσου Παρασκευοπούλου
Video art - Σχεδιασμός αφίσας: Λυδία Τσάτσου Παρασκευοπούλου
Φωτογραφίες: Κική Παπαδοπούλου
Trailer: Ελένη Κατρακαλίδη
Παραγωγή: Seven Sisters ΑΜΚΕ
Επί σκηνής οι ηθοποιές:
Χριστίνα Ανδρεάκου, Άρτεμις Δούρου, Μαρίνα Ζέρβα, Μαρούλα Καλαμποκιά,
Νικολέττα Παναγιώτου, Γιώτα Σερεμέτη, Λυδία Τσάτσου Παρασκευοπούλου

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
Παρασκευή & Σάββατο στις 20:00 |Κυριακή στις 18:00
Τιμή εισιτηρίου: Γενική είσοδος 14 ευρώ
Διάρκεια: 115 λεπτά

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ
more.com (by VIVA)
Κλείστε τα εισιτήριά σας ηλεκτρονικά ΕΔΩ

τηλεφωνικά
στο 6932284241
και στο ταμείο του Faust Bar Theatre Arts
(Καλαμιώτου 11, Αθήνα - 210 3234096)
 

Σύλληψη, Κείμενο & Σκηνοθεσία: Λένα Κιτσοπούλου

18.5 έως 5.6.2022 | Κεντρική Σκηνή | Τετάρτη έως Κυριακή | 20:30

Και ο δημιουργός έπλασε το τέρας. Η Λένα Κιτσοπούλου φέρνει στον κόσμο της σκηνής έναν άλλον Φράνκενσταϊν και το τερατούργημά του, διερωτώμενη για το τίμημα της δημιουργίας. Μήπως το Τέρας είμαι εγώ; Ή εσύ;

Ο βικτοριανός μύθος του Φράνκενσταϊν, του δημιουργού που έπλασε το ανθρωπόμορφο κτήνος, οδηγεί τη Λένα Κιτσοπούλου στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης από τις 18 Μαΐου. Και αν νομίζετε ότι το μυθιστόρημα της Μαίρη Σέλλεϋ αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για την Ελληνίδα δημιουργό, οι ήρωες του έργου της, Φράνκενσταϊν – Ο Χαμένος Παράδεισος, έχουν άλλη άποψη. Ανελέητη σάτιρα, χιούμορ της δεκαετίας του ’80, νεανικές ακολασίες και αμαρτίες γονέων. Μια αγαπημένη οικογένεια, μια αράχνη που βγάζει δηλητήριο, ένα γραφείο κηδειών, ένα εργαστήριο κεραμικής, ένας ευαίσθητος νέος που δεν θέλει να δημιουργήσει κανένα τέρας…

Συγγραφέας, σκηνοθέτρια, περφόρμερ, εικαστικός και περσόνα του ελληνικού θεάτρου, η Λένα Κιτσοπούλου, στη νέα δραματουργία-σκηνοθεσία της, αντλεί την πρώτη ύλη από το πιο εμβληματικό μυθιστόρημα τρόμου προκειμένου να μιλήσει για τα τέρατα της σημερινής καθημερινότητας. Για τη μοναξιά. Για τον ναρκισσισμό. Για την απελπισία. Για τη βία. Για τους σταρ δολοφόνους. Για τους ηθικούς αυτουργούς που θεωρούνται αθώοι. Για τον χαμένο παράδεισο της νιότης. Και πάνω από όλα, για τη φύση της δημιουργίας. Πάντα με αχαλίνωτο σαρκασμό και έναν ατρόμητο θίασο που μας παρασύρει όλους να δούμε το «Τέρας» –το κάθε τέρας– κατάματα.

Η Λένα Κιτσοπούλου αναφέρει: «Η οικογένεια Φράνκενσταϊν, καθισμένη στο οικογενειακό σαλόνι, πνίγεται μέσα στη γλώσσα του μυθιστορήματος, μέσα στη γλώσσα της εποχής των τεράστιων περιγραφών, πνίγεται ο Βίκτωρας από τον έρωτα που απολαμβάνει, πνίγεται η Ελίζαμπεθ από τον έρωτα που νιώθει, κρατάει με το χέρι της το σχοινί γύρω από τον λαιμό της και το απολαμβάνει, πνίγεται το σύστημα όλο από την εξουσία που επιβάλλει μια ζωή το πλαίσιο, το μέτρο, θρήνο εξαναγκαστικό για τους νεκρούς, πνίγονται όλοι γιατί καραδοκεί το μέλλον, το μέλλον σαν ένας διαγωνισμός ομορφιάς, σαν ένας κόσμος που υπόσχεται νεότητα αιώνια, πρόληψη, σπουδές και δημιουργίες, λες και υπόσχεται την αθανασία, όλοι ζουν με το όπλο στον κρόταφο και μοιράζονται κουβέντες όμορφες και μετά έρχεται η δημιουργία, ο άνθρωπος που βγάζει το κεφάλι του έξω από το οικογενειακό υγρό και λέει, εγώ, εγώ, εγώ, κάτι θα κάνω μοναδικό, εγώ μπορώ, εγώ το θέλω, εγώ θα κάνω το θαύμα, θα κάνω κάτι που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ μέχρι σήμερα».

Ποιος τελικά είναι το τέρας;

Στη διάρκεια της έρευνάς της για τον Φράνκενσταϊν, η Κιτσοπούλου κράτησε ένα ημερολόγιο στο οποίο κατέγραψε τις σκέψεις της πάνω στο πρωτότυπο έργο, συνδέοντάς το με τα τέρατα της καθημερινότητας και τους μηχανισμούς που τα γεννούν. Το Ημερολόγιο Φράνκενσταϊν της Κιτσοπούλου αναμένεται να κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις του Ιδρύματος Ωνάση τον Μάιο του 2022, στη Στέγη, καθώς και σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία και σημεία πώλησης.

Συντελεστές παράστασης

Σύλληψη, Κείμενο & Σκηνοθεσία: Λένα Κιτσοπούλου

Σκηνικά & Σχεδιασμός Βίντεο: Τεό Τριανταφυλλίδης

Κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού

Μουσική: Νίκος Κυπουργός

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Sound Design: Κώστας Λώλος

Ηχολήπτης: Κωστής Παυλόπουλος

Ηθοποιοί (αλφαβητικά): Χριστίνα Αντωναράκη, Γιώργος Βουρδαμής, Χρήστος Καραβέβας, Νίκος Καραθάνος, Λένα Κιτσοπούλου, Έμιλυ Κολιανδρή, Γιάννης Κότσιφας, Ιωάννα Μαυρέα, Φώντας Μίχος, Ηλίας Μουλάς, Πάνος Παπαδόπουλος

Βοηθός σκηνοθέτριας: Μαριλένα Μόσχου

Β' βοηθός σκηνοθέτη: Σαβίνα Τσάφα

Βοηθός παραγωγής & φροντιστηρίου: Νίκος Χαραλαμπίδης

Βοηθοί σκηνογράφου: Nathan Carey, Ναταλία Φραγκαθούλα

Βοηθός ενδυματολόγου: Τζίνα Ηλιοπούλου

Εκτέλεση Παραγωγής: POLYPLANITY Productions/ Γιολάντα Μαρκοπούλου & Βίκυ Στρατάκη

Ανάθεση – Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Κατάλληλο για ηλικίες 18+

Αγγλικοί υπέρτιτλοι

Τετάρτη 18.05 – Κυριακή 22.05, Παρασκευή 27.05 – Κυριακή 29.05, Παρασκευή 03.06 – Κυριακή 05.06.22

Ταυτόχρονος Υπερτιτλισμός: Γιάννης Παπαδάκης

Μετάφραση Υπερτίτλων: Μέμη Κατσώνη

Λίγα λόγια για τη Λένα Κιτσοπούλου

Γεννήθηκε το 1971 στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης (1994) και έκτοτε δουλεύει ως ηθοποιός στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Το 2006 εκδόθηκαν τα πρώτα της διηγήματα, με τον γενικό τίτλο Νυχτερίδες (εκδόσεις Κέδρος), για τα οποία τιμήθηκε με το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα του περιοδικού Διαβάζω. Από τότε, έχουν εκδοθεί άλλες δύο συλλογές διηγημάτων της, Μεγάλοι Δρόμοι και Το Μάτι του Ψαριού (και τα δύο από τις εκδόσεις Μεταίχμιο), καθώς επίσης η νουβέλα Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α., η οποία γράφτηκε ως μονόλογος για το Εθνικό Θέατρο και μέχρι σήμερα έχει μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες και έχει παιχτεί σε πολλά θέατρα ανά τον κόσμο (Αγγλία, Ισπανία, Γαλλία).

Η Λένα Κιτσοπούλου γράφει και σκηνοθετεί για το θέατρο. Το έργο της, Αθανάσιος Διάκος – Η Επιστροφή (Φεστιβάλ Αθηνών 2012), βραβεύτηκε στο Stückemarkt της Χαϊδελβέργης με το International Authorprize 2013. Το έργο Κοκκινοσκουφίτσα – Το πρώτο αίμα, που παρουσιάστηκε τον Μάιο του 2014 στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, παίχτηκε στο Théâtre de la Ville του Παρισιού και παρουσιάστηκε με τη μορφή αναλογίου στο θέατρο Saint Gervais της Γενεύης.

Το έργο της, Μια μέρα όπως κάθε μέρα, σε ένα διαμέρισμα (…) Ή η ανουσιότητα του να ζεις (Θέατρο Τέχνης, 2015), ανέβηκε τον Δεκέμβριο του 2016 στο θέατρο Saint Gervais της Γενεύης. Τον Οκτώβριο του 2016 παρουσίασε το καινούριο της έργο, Αντιγόνη – Lonely Planet, στο Onassis USA στη Νέα Υόρκη.

Εκτός από τα δικά της κείμενα, έχει σκηνοθετήσει έργα των Γρηγόρη Ξενόπουλου (Χαίρε Νύμφη), Γιώργου Χρονά (Η γυναίκα της Πάτρας), Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα (Ματωμένος Γάμος, Φεστιβάλ Αθηνών 2014). Τον Φεβρουάριο του 2016 σκηνοθέτησε την Έντα Γκάμπλερ του Ίψεν, στο Τheater Oberhausen της Γερμανίας.

Έργα και κείμενά της παίζονται από διάφορους θιάσους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Τον Μάιο του 2017, έγραψε και σκηνοθέτησε, για την Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, το έργο Τυραννόσαυροι Rex. Μια ανανεωμένη εκδοχή του έργου Αντιγόνη – LonelyPlanet παρουσιάστηκε στη Μικρή Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση τον Δεκέμβριο του 2018 και τον Ιανουάριο του 2019. Κατόπιν, η παράσταση παίχτηκε στο Théâtre de la Ville του Παρισιού και παρουσιάστηκε στο Public Theater της Νέα Υόρκης στο πλαίσιο του “Onassis Festival: Democracy Is Coming” (Απρίλιος 2019). Tον Δεκέμβριο του 2019 πραγματοποιήθηκε η πρώτη ατομική της έκθεση ζωγραφικής και γλυπτών στην γκαλερί Breeder με τον τίτλο Between my Legs. Toν Οκτώβριο του 2020 ανέβηκε στη Μικρή Σκηνή της Στέγης η παράσταση Ερωτικές καρτ ποστάλ από την Ελλάδα σε σκηνοθεσία Ανέστη Αζά, όπου συμμετείχε στη συγγραφή του κειμένου, αναλαμβάνοντας με το δικό της αιρετικό στυλ να «αναποδογυρίσει» όλα όσα νομίζαμε ότι ξέραμε για την τουριστική βιομηχανία της Ελλάδας. Τον Δεκέμβριο του 2021 έκανε πρεμιέρα στο Théâtre Saint-Gervais της Γενεύης το έργο της, CRY.

Η δημιουργία του Φράνκενσταϊν – Ο Χαμένος Παράδεισος, που ανεβαίνει τον Μάιο στη Στέγη, ξεκίνησε στο Onassis Ready, το πρώην εργοστάσιο πλαστικών της εταιρίας KOCH στην περιοχή του Ρέντη, όπου η Στέγη παραχώρησε στη δημιουργό ένα στούντιο-ατελιέ.

Πληροφορίες παράστασης

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Συγγρού 107

18 Μαΐου – 5 Ιουνίου 2022

Κεντρική Σκηνή

Παραστάσεις: Τετάρτη έως Κυριακή 20:30

Διάρκεια παράστασης: 120 λεπτά

ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

Στη Στέγη, προτεραιότητα είναι η ασφάλεια όλων. Διαβάστε εδώ οδηγίες για την είσοδό σας.

Εισιτήρια

Έναρξη προπώλησης Γενικού Κοινού: Τετάρτη 27/04, 17:00

Κανονικό: 7 €, 15 €, 18 €, 28 €

Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5 - 9 άτομα: 12 €, 15 €, 22 €

Παρέα 10+ άτομα: 11 €, 14 €, 20 €

Κάτοικος Γειτονιάς: 7 €

Ανεργίας, ΑμεΑ: 5 €

Συνοδός ΑμεΑ: 10 €

Ομαδικές κρατήσεις στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Κατάλληλο για ηλικίες 18+

Με την υποστήριξη:

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Η υπηρεσία digital ticket / print@home είναι διαθέσιμη για τις online αγορές εισιτηρίων. Ανοίξτε το pdf στη smart συσκευή σας, εναλλακτικά αποθηκεύστε το εισιτήριό σας στο android ή IOS wallet σας ή τυπώστε το και μπείτε απευθείας στην αίθουσα.

ΓΡΑΜΜΗ ΑΓΟΡΑΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
2111981784

ΓΡΑΜΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΣΤΕΓΗΣ

2130178200
 

ΓΡΑΜΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΑμεΑ

2130178036 και Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΕΚΔΟΤΗΡΙΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ (Συγγρού 107)

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ

Η χρήση μάσκας είναι υποχρεωτική σε όλους τους χώρους της Στέγης.

Διατίθενται συσκευές για απολύμανση χεριών σε όλους τους χώρους.

Δεν επιτρέπεται η παραμονή των θεατών στους κοινόχρηστους χώρους (φουαγιέ), αλλά μόνο η διέλευση προς τις αίθουσες.

Για την αποφυγή του συνωστισμού, ισχύουν χρονικές περίοδοι άφιξης και οι θεατές θα πρέπει να προσέρχονται με τα εισιτήριά τους εκτυπωμένα ή σε ηλεκτρονική μορφή.

Τα εισιτήρια είναι αυστηρά προσωπικά και μη μεταβιβάσιμα.

Οι παραστάσεις δεν έχουν διάλειμμα.

Το βεστιάριο και το μπαρ του ισογείου (Liquid bar) θα παραμείνουν κλειστά.

Δεν επιτρέπεται η μετακίνηση θεατών σε θέσεις άλλες από αυτές που αναγράφονται στα εισιτήριά τους.

Παρακαλούμε να ακολουθείτε τις υποδείξεις του προσωπικού ασφαλείας και εξυπηρέτησης του κοινού κατά την είσοδο και έξοδό σας από τις αίθουσες.

Η Στέγη έχει δικαίωμα να ζητήσει την απομάκρυνση από τον χώρο της εκδήλωσης κατόχου εισιτηρίου που δεν συμμορφώνεται με τα προαναφερόμενα μέτρα και τους κανονισμούς.

Για εκδηλώσεις στην Κεντρική Σκηνή, τη Μικρή Σκηνή και τον Εκθεσιακό Χώρο (-1) επιτρέπεται η χρήση των ανελκυστήρων ανά 2 άτομα. Η χρήση μάσκας είναι υποχρεωτική.

Στο υπόγειο parking κατεβαίνουν μόνο οι οδηγοί των οχημάτων. Η χρήση μάσκας είναι υποχρεωτική.

Η αγορά των εισιτηρίων γίνεται από το οnassis.org και το τηλεφωνικό κέντρο.

Είναι απαραίτητη η χρήση ηλεκτρονικού ή προτυπωμένου εισιτηρίου.

https://www.onassis.org/el/whats-on/frankenstein-lost-paradise-lena-kitsopoulou

Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2022 στις 21:00
 

Ρεμπώτικα: οι Μιχάλης &Παντελής Καλογεράκης προτείνουν τη δημιουργική συνύπαρξη του ρεμπέτικου κόσμου του Ρεμπώ με τον ποιητικό κόσμο του ρεμπέτικου.

Το «πάντρεμα» των δύο αυτών κόσμων ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2016, όταν τα αδέρφια Καλογεράκη άρχισαν τη μελέτη της αλληλογραφίας του Ρεμπώ με τον Βερλαίν. Μέσω των επιστολών άρχισαν να ξεδιπλώνουν την πορεία της ερωτικής τους σχέσης. 

Η καλλιτεχνική τους ανησυχία για τη μελοποίηση αυτών των επιστολών τούς οδήγησε σε μία τολμηρή ιδέα: το πάντρεμά τους με ρεμπέτικα τραγούδια, δημοφιλή, αλλά και λιγότερα γνωστά στο ευρύ κοινό. Μία συνομιλία, μία περιγραφή, αλλά ταυτόχρονα και ένας σχολιασμός της θυελλώδους αυτής σχέσης μέσα από την ερωτική θεματολογία των κλασικών ρεμπέτικων.

Βασικός άξονας του δίσκου είναι οι σημαντικοί σταθμοί της πενταετούς σχέσης τους, μέσα από 9 επιστολές τους, οι οποίες μεταλλάχθηκαν σε 9 ρεμπώτικα τραγούδια: από την πρώτη επιστολή τον Σεπτέμβρη 1871  που αποστέλλει ο Ρεμπώ στον 27χρονο Πωλ Βερλαίν, ο οποίος ζούσε νιόπαντρος στο Παρίσι με την έγκυο γυναίκα του μέχρι και την τελευταία τους συνάντηση το 1875, από τη γνωριμία τους μέχρι και τον χωρισμό τους.

Ο Παντελής και ο Μιχάλης Καλογεράκης απαγγέλουν και ερμηνεύουν, άλλοτε ρεμπέτικα τραγούδια, κι άλλοτε τις επιστολές των δυο ποιητών.

Αποτέλεσμα αυτού: να φτάνει η στιγμή όπου ο λόγος που απαγγέλλεται, με τον λόγο που τραγουδιέται να δένεται αρμονικά και να προσφέρει ένα ακουστικό πλούτο, με αρώματα ποίησης και ρεμπέτικου. Μοιραία λοιπόν προκύπτουν τα Ρεμπώτικα, μία συνομιλία της θυελλώδους αυτής σχέσης και του ρεμπέτικου τραγουδιού.

Σταθμοί της παράστασης αυτής είναι τα ρεμπέτικα τραγούδια όπως:

Λόγια ανταλλάξαμε βαριά (Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, μουσική: Τώνης Μαρούδας)

Η Καταιγίδα (Στίχοι, μουσική: Τόλης Χάρμας)

Ο Αντώνης ο Βαρκάρης (Στίχοι: Οικονόμου Πιπίτσα, μουσική: Περιστέρης Σπύρος)

Το Παλιόπαιδο (Στίχοι: Σωτηρία Μπέλλου, μουσική: Γαβριήλ Μαρίνος)

Μονά ζυγά (Στίχοι: Δημήτρης Γιαννουκάκης, μουσική: Μιχάλης Σουγιούλ)

Θα φύγω, θα με χάσεις (Στίχοι, μουσική: Γιώργος Μητσάκης)
 

Ταυτότητα Παράστασης

Τίτλος: Ρεμπώτικα

Ερμηνεία: Μιχάλης & Παντελής Καλογεράκης

Καλεσμένη: Λένα Κιτσοπούλου

Μουσικοί:  Μιχάλης Καλογεράκης: κιθάρα

                  Αλέξης Στενάκης: κλαρινέτο, σαξόφωνο

                  Στράτος Γκρίντζαλης: μπουζούκι, μαντολίνο

                   Αλέξανδρος Τζιόβας: μπάσο

SIX D.O.G.S.

Διεύθυνση: Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι

Ημερομηνία: Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2022

Ώρα έναρξης: 21:00

Τιμή Εισιτηρίων: 15€

Προπώληση εισιτηρίων:

Ticketservices

Παραγωγή

Μικρή Άρκτος, www.mikri-arktos.gr

Οργάνωση Παραγωγής:

Γερολυμάτου Βιβή, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Το Θέατρο Τέχνης ανακοινώνει ότι λόγω sold out προσθέτει μια επιπλέον παράσταση για το CRY της Λένας Κιτσοπούλου στη σκηνή της Φρυνίχου την Κυριακή 9 Ιανουαρίου ώρα 20.00

“Cry”, Λένας Κιτσοπούλου

Μετάκληση του άπαιχτου στην Ελλάδα έργου της “Cry”, σε παραγωγή του Théâtre Saint-Gervais και της Compagnie Bleu en Haut Bleu en Bas (Γενεύη)

Σκηνοθεσία: Λένα Κιτσοπούλου

EXTRA ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΩΡΑ 20.00

ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ-ΦΡΥΝΙΧΟΥ

Τα θέματα συζήτησης είχαν επιλεγεί προσεκτικά. Όλοι ήταν αποφασισμένοι να «περάσουν καλά». 

Τότε πώς και γιατί «ξέφυγε» έτσι η βραδιά; Πώς χύθηκε όλο αυτό το αίμα; Παντού; 

Σας καλωσορίζουμε στο εκρηκτικό και ανευλαβές θέατρο της Λένας Κιτσοπούλου.

Στην κόψη του ξυραφιού, το Cry (κλάμα…; κραυγή...;) διερευνά καταρχάς τα όρια της ευγένειας. Τι συμβαίνει όταν η ευγένεια μας οδηγεί να ανεχτούμε καταστάσεις που δεν αντέχουμε; Πότε ακριβώς πεθαίνει η ευγένεια και γεννιέται η βία;  Μια πρώτη εκδοχή του Cry ανέβηκε το 2017 στην Γενεύη, ύστερα από ανάθεση του Θεάτρου Saint-Gervais και της θεατρικής εταιρίας Bleu en Haut Bleu en Bas με έδρα την Ελβετία, στην Λένα Κιτσοπούλου. Στις 3 Δεκεμβρίου 2021, η νέα εκδοχή του Cry ανέβηκε στη Γενεύη  με ανανεωμένη διανομή και έρχεται στη Φρυνίχου στις 7 & 8 Ιανουαρίου 2022, μόνο για 2 παραστάσεις. Επιπλέον, προστίθεται και τρίτη παράσταση στις 9 Ιανουαρίου και ώρα 20.00 λόγω sold out.

Το Cry δημιουργήθηκε πριν από τρία χρόνια περίπου εδώ στην Γενέυη, σε αυτό εδώ το θέατρο, μέσα σε ένα πολύ γρήγορο πλαίσιο, όπου γράφτηκε και παίχτηκε μέσα σε δέκα μέρες. Τώρα, τρία χρόνια μετά, ξαναζωντανεύει, αναδημιουργείται, αναπλάθεται, αναπτύσσεται, του δίνεται τέλος πάντων εδώ στο ίδιο θέατρο μεγαλύτερος χρόνος ετοιμασίας, οπότε έχει τη δυνατότητα να δυναμώσει, να φωτιστεί αλλιώς και είμαι και πολύ χαρούμενη που στην τωρινή εκδοχή προστίθεται και η παρουσία του Νίκου Καραθάνου στην διανομή. Το έργο μιλάει για την απόγνωση και τη ματαιότητα, είναι αυτό που γράφω κάθε φορά γιατί είναι ίσως το μόνο πράγμα που με αφορά τελικά ( ή με πνίγει), απλώς κάθε φορά αλλάζει η σκηνική συνθήκη, προσπαθώ να ανανεώνω τη γλώσσα μου, παίζω με διαφορετικά υλικά, λέγοντας όμως τελικά το ίδιο πράγμα. Γιατί ζούμε; Γιατί υπάρχουμε; Τι μαλακία είναι όλο αυτό; Εμφανίζονται στην σκηνή τέσσερεις άνθρωποι, οι οποίοι δεν θέλουν να επικοινωνήσουν παρ’ όλο που είναι αναγκασμένοι να συνυπάρξουν αυτή τη βραδιά με το ζόρι και στην πορεία από κάτι πολύ μικρές αφορμές και όχι άξιες δολοφονίας, ο ένας δολοφονεί τον άλλον. Είναι τα νεύρα τους σπασμένα, ή απλώς κάνουν κάτι που όλοι θα θέλαμε να κάνουμε κάποιες φορές, αλλά η ύπαρξη νομοθεσίας δεν μας δεν μας το επιτρέπει; Πάντως μικρά περιστατικά και αφορμές διογκώνονται στο κεφάλι και των τεσσάρων. Είναι η πίεση της καθώς πρέπει κοινωνικής συμπεριφοράς και ευγένειας που τελικά μολύνει τις αντοχές μας και αρρωσταίνουμε; Ή είναι η φύση του ανθρώπου βίαιη και σκοτεινή από μόνη της και εμείς όλοι ζούμε σε μία κοινωνία που μας απαγορεύεται τελικά να εκφραστούμε; Το έργο έχει αδιέξοδο πολύ. Έχει ψυχαναγκασμό. Είμαστε οι άνθρωποι που δεν θέλουμε να ταραχτούμε από τίποτα. Που φοβόμαστε.Είμαστε οι άνθρωποι που θέλουμε απλώς την ησυχία μας. Οι χαλασμένοι άνθρωποι  που μας ενοχλούν τα πάντα. Ή, που νομίζουμε ότι μας ενοχλούν οι άλλοι, ενώ τελικά μας ενοχλεί ο εαυτός μας που δεν επαναστατεί. Φοβόμαστε πάρα πολύ τον θάνατο, ζούμε μόνο με αυτόν το φόβο και πιστεύω ότι ο σύγχρονος τρόπος ζωής μακρυά από τη φύση και τον ουρανό και μέσα σε όλη αυτή την υπερβολική πίεση για νεότητα, χαρά, πρόληψη, φιλοζωία, φιλανθρωπία, θετικότητα με το ζόρι και βομβαρδισμούς τηλεοπτικούς από διάφορους χαμογελαστούς διαφημιστές αντικαταθλιπτικών, απλώς εντίνει τον φόβο μας.

Λένα Κιτσοπούλου

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Κείμενο-σκηνοθεσία: Λένα Κιτσοπούλου

Δραματουργική επεξεργασία: Άννα Λεμονάκη

Σκηνογραφία: Λένα Κιτσοπούλου

Φωτισμοί:  Renato Campora

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριλένα Μόσχου

Ηχητική επιμέλεια: Samuel Schmidiger

Επιστημονικός συνεργάτης: Thomas Jammet

Σκηνογραφική εκτέλεση: Lucy Meyer

Επικοινωνία: Yolanda Herradi

Παραγωγή: Bleu en Haut Bleu en Bas

Φωτογραφίες: Yuri Tavares

Παίζουν: Νίκος Καραθάνος, Λένα Κιτσοπούλου, Πωλίν Ουγκέ, Άννα Λεμονάκη, Μαριλένα Μόσχου

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ

Κανονικό: 18 ευρώ

Μειωμένο: 16 ευρώ

Δέκα χρόνια έχουν περάσει περίπου από την πρώτη φορά που συστήθηκε η Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α. στο αθηναϊκό κοινό. Μια κρίση και πολλά κύματα πανδημίας μετά, μια άλλη νέα γυναίκα (Κίττυ Παϊταζόγλου) καλείται να διασχίσει πολλές φορές την απόσταση από το σαλόνι της στην κουζίνα της, να χτυπηθεί κάτω για τον έρωτα, αλλά και να χτυπήσει αλύπητα όποιον influencer της πει τους δέκα καλύτερους τρόπους για να ζήσει. Είναι εύφλεκτη και ταράζεται «για το τίποτα». Ναι τι; Φουσκώνει σαν τον ελληνικό στο μπρίκι της. Ναι τι; Ανεβαίνει στο πλοίο της γραμμής Πειραιάς-Ιθάκη, αλλά τη ζαλίζει πολύ και θέλει να κατέβει. Και πάνω στα χάρτινα σακουλάκια που της χαρίζουν για τον εμετό, γράφει ρίμες για την πλάκα της: «Μόνη σου μπορείς. Μόνη. Να μην έχεις ανάγκη κανέναν. Να σταθείς στα πόδια σου. Μα λυγίζω! Δεν πειράζει! Στα τέσσερα. Πέφτω στα τέσσερα». Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α. Μια μαγική εικόνα, για όσους φοβούνται την φθορά. Ναι τι;

Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α. της Λένας Κιτσοπούλου

 Σκηνοθεσία:Δήμητρα Δερμιτζάκη

Πρεμιέρα Δευτέρα 8 Νοεμβρίου στο θέατροΖίνα

Σκηνοθετικό σημείωμα

Τα τελευταία δύο χρόνια που μοιάζουν αιώνες, πασχίζω να βρω ρυθμό, σε κάτι που προσιδιάζει περισσότερο σε πνιγμό παρά σε κολύμπι. Λίγο πολύ σαν την ηρωίδα αυτού του έργου, που δεν αφηγείται, αντιθέτως μου μιλά τώρα, ενοχλητικά μέσα στο αυτί, για την ελάχιστη απόσταση ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο, στην πτήση και στην πτώση. Για την επιθυμία και τον έρωτα. Για την ψευδαίσθηση του ότι μπορεί κανείς να πετάξει. Για την σισύφεια αναζήτηση της γεύσης της ελληνικής ντομάτας. Α! και για το ότι ένα ρεφρέν, μπορεί να σου σώσει τη ζωή!

Δήμητρα Δερμιτζάκη

Ταυτότητα παράστασης

Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α.

Συγγραφέας: Λένα Κιτσοπούλου

Σκηνοθέτης:Δήμητρα Δερμιτζάκη

Ηθοποιός:Κίττυ Παϊταζόγλου

Ιδέα Σκηνικού: Θάλεια Μέλισσα

Υλοποίηση Σκηνικού -Κοστούμια: Ήρα Σπαγαδώρου

Κίνηση: Ανδρονίκη Μαραθάκη

Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου

Φωτισμοί: Άννα Σμπώκου

Βοηθός Σκηνοθέτη: ΚατερίναΚατάκη

Φωτογραφία:ΕλίναΓιουνανλή

Βίντεο Προώθησης:ΜαρίληΖάρκου

Σχεδιασμός Αφίσας:Γκέλυ Καλαμπάκα

Παραγωγή: Θεατρικές Επιχειρήσεις Τάγαρη

Πού: Θέατρο Ζίνα,,Λεωφ. Αλεξάνδρας 74, Αθήνα, τηλ.: 210 6424424

Πότε:Από Δευτέρα 8 Νοεμβρίου και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00

Εισιτήρια: 15 € γενική είσοδος

Το Θέατρο θα λειτουργήσει ως Αμιγής Χώρος.  Οι θεατές εισέρχονται κατόπιν υποχρεωτικής επίδειξης κατά την είσοδοΠιστοποιητικού εμβολιασμού ή Πιστοποιητικού νόσησης (30) ημέρες μετά από τον πρώτο θετικό έλεγχο και η ισχύς του διαρκεί έως εκατόν ογδόντα (180) ημέρες μετά από αυτόν.

Με αφορμή την επέτειο των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821, το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά,  παρουσιάζει μια επιθεώρηση  με την υπογραφή των Φοίβου Δεληβοριά και Δημήτρη Καραντζά γεμάτη μουσική, χρυσόσκονη, κριτική, χιούμορ και Ιστορία, στο  Βεάκειο Θέατρο τον Ιούνιο. 

Ο Φοίβος Δεληβοριάς και ο Δημήτρης Καραντζάς εξετάζουν εκ νέου τη σχέση μας με την εθνική ταυτότητα,  την επανάσταση , τα κατορθώματα και τα ατυχήματα των διακοσίων ετών, τη σχέση μας με την παράδοση , τα καλώς και κακώς κείμενα  και προσκαλούν μια ομάδα σημαντικών συγγραφέων και ένα θίασο πρωταγωνιστών να γιορτάσουν, να χορέψουν να σατιρίσουν και να αναρωτηθούν. Όλοι μαζί φιλοδοξούν να ξανατραγουδήσουν το «χαίρε, ω χαίρε», χωρίς να εμποδίζονται από τα «περασμένα μεγαλεία» και το «διηγώντας τα να κλαις».

Μια εκ νέου επίσκεψη στον θαυμαστό κόσμο της Επιθεώρησης.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σύνθεση : Φοίβος Δεληβοριάς- Δημήτρης Καραντζάς

Κείμενα: Λένα Κιτσοπούλου, Γιάννης Αστερής, Γλυκερία Μπασδέκη, Κώστας Μανιάτης, Κώστας Κωστάκος, Κέλλυ Παπαδοπούλου και Φοίβος Δεληβοριάς

Σκηνοθεσία : Δημήτρης Καραντζάς

Πρωτότυπη μουσική :Φοίβος Δεληβοριάς

Σκηνικά: Μαρία Πανουργιά  - Μυρτώ Λάμπρου

Κοστούμια : Ιωάννα Τσάμη

Χορογραφία : Ζωή Χατζηαντωνίου

Φωτισμοί : Αλέκος Αναστασίου

Βοηθός σκηνοθέτη : Ευδοξία Ανδρουλιδάκη

Παραγωγή: ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ

Eλένη Κοκκίδου

Νίκος Καραθάνος

Γιώργος Γάλλος

Γαλήνη Χατζηπασχάλη

Γιάννης Νιάρρος

Μιχάλης Οικονόμου

Γιάννης Κουκουράκης

Γιάννης Κλίνης

Βάσω Καβαλιεράτου

Πάνος Παπαδόπουλος

Ηλίας Μουλάς

Ιωάννα Πιατά

και η Μίρκα Παπακωνσταντίνου

Guests
Λυδία Φωτοπούλου, Μαρία Καβογιάννη, Μάρθα Φριντζήλα, Χρήστος Λούλης