Με επιβλητική εμφάνιση η Εθνική Πόλο Ανδρών, νίκησε 13-7 τη Σερβία στον ημιτελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Υγρού Στίβου και προκρίθηκε πανηγυρικά στον Τελικό της διοργάνωσης, για πρώτη φορά στην ιστορία της!

Έχοντας για σημαντικότερο «όπλο» την συγκλονιστική της άμυνα και τη συγκέντρωση που διατήρησε άθικτη καθ’ όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης, η Εθνική μας πήρε το προβάδισμα στο πρώτο οκτάλεπτο και δεν το έχασε ποτέ, φτάνοντας τελικά στη μεγάλη νίκη.

Τελικός και παράλληλα απ’ ευθείας πρόκριση στους Ολυμπιακούς!

Το Σάββατο (29/07, 12.00, ΕΡΤ 3) στον Τελικό, η Εθνική ομάδα πόλο των ανδρών θα αντιμετωπίσει την Ουγγαρία, που επικράτησε 12-11 της Ισπανίας (χάρη σε ένα χρυσό γκολ του Μάνχρετζ σε νεκρό χρόνο και μετά από ολέθριο λάθος του Ισπανού τερματοφύλακα Αγκίρε), ενώ παράλληλα εξασφάλισε την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024, που θα διεξαχθούν το επόμενο καλοκαίρι στο Παρίσι (όπως επίσης και η Ουγγαρία)!

Μετά από αυτή τη νίκη, η Εθνική μας έσπασε την «κατάρα» κόντρα στους σημερινούς της αντιπάλους, με τους οποίους είχε πολύ αρνητική παράδοση, όποτε τους συναντούσε σε μεγάλες διοργανώσεις, και πλέον βάζει στόχο το πολυπόθητο χρυσό.

Κορυφαίοι για τους θριαμβευτές οι Γενηδουνιάς και Αργυρόπουλος που πέτυχαν από 3 γκολ, καθώς και ο Ζερδεβάς που έπαιξε καθοριστικότατο ρόλο με τις πολλές και σημαντικότατες επεμβάσεις του.

Η αναμέτρηση ξεκίνησε με τον Θοδωρή Βλάχο να κάνει μια αλλαγή στη σύνθεση της ομάδας του, σε σύγκριση με τον προημιτελικό κόντρα στο Μαυροβούνιο, επιλέγοντας τον Γκίλλα αντί του Καλογερόπουλου. Οι Σέρβοι ήταν εκείνοι που πήραν το πρώτο σπριντ και άνοιξαν το σκορ με τον Γιάκσιτς, ωστόσο ο Σκουμπάκης ισοφάρισε σε 1-1 με δυνατό σουτ από την περιφέρεια.

Στη συνέχεια, η Εθνική μας παρουσιάστηκε πάρα πολύ συγκεντρωμένη και με «όπλο» την εξαιρετική της άμυνα, βρήκε ρυθμό και δεν επέτρεπε στους Σέρβους να βρουν εύκολες επιθέσεις. Οι παίκτες του Θοδωρή Βλάχου πήραν το πρώτο τους προβάδισμα στον ημιτελικό με γκολ του Κάκαρη (2-1), ενώ η Σερβία συνέχιζε να μην μπορεί να βρει τον δρόμο προς τα δίχτυα, εξαιτίας της πολύ καλής άμυνας της Εθνικής μας.

Παρά τις διαδοχικές καλές άμυνες της ομάδας του Βλάχου, οι Σέρβοι ισοφάρισαν σε 2-2 με τον Ράσοβιτς, όμως ο Κάκαρης σκόραρε ξανά, για το 3-2 του πρώτου οκταλέπτου. Ο Γκίλλας πέτυχε το πρώτο του γκολ στον ημιτελικό, δίνοντας για πρώτη φορά προβάδισμα δύο τερμάτων (4-2) στην Εθνική μας, ενώ οι Παπαναστασίου και Αργυρόπουλος διαμόρφωσαν το 6-2 του ημιχρόνου, με την Εθνική να μην δέχεται ούτε ένα γκολ στο 2ο οκτάλεπτο!

Η Σερβία συνέχισε να μην μπορεί να διασπάσει την τρομερή ελληνική άμυνα, εμφανίζοντας και σημάδια εκνευρισμού και έχοντας 0/6 στον παίκτη παραπάνω. Ο Φουντούλης έκανε το 7-2 και ο Γενηδουνιάς το 8-3, ο Γκίλλας μοίρασε μία ακόμα ασίστ για το 9-4, ενώ ο Γιάκσιτς μείωσε για το 9-6 του τρίτου οκταλέπτου. Αργυρόπουλος και Κάκαρης έκαναν το 11-5, «κλειδώνοντας» ουσιαστικά την ιστορική πρόκριση για την Εθνική μας, με παίκτες και τεχνικό επιτελείο να ξεσπούν σε πανηγυρισμούς μετά το τελικό 13-7.

Τα οκτάλεπτα: 3-2, 3-0, 3-3, 4-1

Ελλάδα (Θοδωρής Βλάχος): Ζερδεβάς, Γενηδουνιάς 3, Σκουμπάκης 1, Γκιουβέτσης, Φουντούλης 1, Παπαναστασίου 2, Δερβίσης, Αργυρόπουλος 3, Αλαφραγκής, Κάκαρης 2, Νικολαΐδης, Γκίλλας 1, Τζωρτζάτος

Σερβία (Ούρος Στεβάνοβιτς): Μίσοβιτς, Ραντούλοβιτς, Ράσοβιτς 1, Ραντέλοβιτς, Λάζιτς 1, Μιλόγεβιτς 1, Ντράσοβιτς, Γιάκσιτς 2, Γιάνκοβιτς, Ούμποβιτς 1, Βούτσινιτς, Μαρτίνοβιτς, Μίτροβιτς

Απογοητευτικά τα στοιχεία της Έρευνας Εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης των Νοικοκυριών 2022. Σύμφωνα με αυτά o πληθυσμός που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό ανέρχεται στο 26,3% του πληθυσμού της χώρας (2.722.000 άτομα).

Το ποσοστό είναι ελαφρώς μικρότερο (κατά 2%) σε σχέση με το 2021 (28,3%).

Σημειώνεται ότι η Ελλάδα έχει τη δεύτερη χειρότερη επίδοση μετά τη Βουλγαρία σε σχέση με τις εννέα ευρωπαϊκές χώρες για τις οποίες υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία.

Το κατώφλι της φτώχειας για μονοπρόσωπο νοικοκυριό ανέρχεται στο ποσό των 5.712 ευρώ ετησίως και σε 11.995 ευρώ για νοικοκυριά με δύο ενήλικες και δύο εξαρτώμενα παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών. Ορίζεται στο 60% του διάμεσου συνολικού ισοδύναμου διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών, το οποίο εκτιμήθηκε σε 9.520 ευρώ, ενώ το μέσο ετήσιο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών της χώρας εκτιμήθηκε σε 18.563 ευρώ.

Από την έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ για τον κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού, προκύπτουν επίσης τα εξής:

Τα νοικοκυριά που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας εκτιμώνται σε 742.235 σε σύνολο 4.049.102 νοικοκυριών, και τα μέλη τους σε 1.945.199 στο σύνολο των 10.399.329 ατόμων του εκτιμώμενου πληθυσμού της χώρας που διαβιεί σε ιδιωτικά νοικοκυριά.

Σε πέντε περιφέρειες (Κρήτη, Αττική, Νότιο Αιγαίο, Ήπειρος και Θεσσαλία) καταγράφονται ποσοστά κινδύνου φτώχειας χαμηλότερα από αυτό του συνόλου της χώρας, ενώ στις υπόλοιπες οκτώ περιφέρειες (Ιόνια Νησιά, Βόρειο Αιγαίο, Δυτική Ελλάδα, Πελοπόννησος, Δυτική Μακεδονία, Στερεά Ελλάδα, Κεντρική Μακεδονία και Ανατολική Μακεδονία και Θράκη) τα αντίστοιχα ποσοστά είναι υψηλότερα.

Ο κίνδυνος φτώχειας εκτιμάται σε 25,9% για όσους έχουν ολοκληρώσει προσχολική, πρωτοβάθμια και το πρώτο στάδιο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, σε 18% για όσους έχουν ολοκληρώσει το δεύτερο στάδιο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, και σε 7,2% για όσους έχουν ολοκληρώσει το πρώτο και το δεύτερο στάδιο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Ο κίνδυνος φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού είναι υψηλότερος στην περίπτωση των παιδιών ηλικίας 17 ετών και κάτω (28,1%), μειωμένος κατά 3,9 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το 2021 (32,0%).

Αναλυτικά τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ

Ο ΕΟΦ έδωσε στη δημοσιότητα τα συγκεντρωτικά στοιχεία για τις παρενέργειες που δηλώθηκαν από τους πολίτες το 2022, εξαιτίας των εμβολίων κατά του Covid 19.

Όπως  αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση του ΕΟΦ, πρόκειται για παρενέργειες που έχουν καταγραφεί στις λεγόμενες «κίτρινες κάρτες» του Οργανισμού και σχετίζονται με τις αναφορές πολιτών που είχαν εμβολιαστεί, αλλά και γιατρών ή φαρμακοποιών.

Στις συγκεκριμένες αναφορές υπάρχουν 63 θάνατοι που αποδίδονται είτε από τους γιατρούς είτε από τους πολίτες στα εμβόλια, ωστόσο οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν έχουν αξιολογήσει ακόμα όλες τις περιπτώσεις.

Αναλυτικότερα, από δερματολογικά, μέχρι νευρολογικά προβλήματα, αλλά και ζητήματα σχετιζόμενα με τον καρκίνο και το ανοσοποιητικό σύστημα έχουν καταγραφεί από γιατρούς και πολίτες στις κίτρινες κάρτες του ΕΟΦ, ενώ αξιοσημείωτο είναι ότι έχουν αναφερθεί και 63 θάνατοι οι οποίοι σημειώθηκαν από λίγες (0 -7 ημέρες) έως και πολλές ημέρες μετά τον εμβολιασμό (περισσότερες από 30 ημέρες).

Δύο θάνατοι φαίνεται πως αξιολογήθηκαν και αποδόθηκαν από τις αρμόδιες υγειονομικές αρχές στο εμβόλιο (Vaxzevria) ενώ οι υπόλοιπες περιπτώσεις αξιολογούνται ακόμη ή δεν έχουν αποδοθεί ακόμη σε κάποιο σκεύασμα.

Για το έτος 2022 αποτυπώθηκαν 1633 ανεπιθύμητες ενέργειες εκ των οποίων οι 1344 ήταν σοβαρές.

Με βάση τα στοιχεία του ΕΟΦ, οι περισσότερες παρενέργειες αφορούν στο εμβόλιο της Pfizer με το οποίο άλλωστε έγιναν και οι περισσότερες δόσεις στη χώρα μας. Με βάση τα επίσημα στοιχεία:

Το σύνολο των δόσεων ανά εμβόλιο για το έτος 2022 έχει ως εξής:

COMIRNATY (Pfizer) : 4.050.772 (όλα τα εμβόλια)

SPIKEVAX (Moderna) :278.123 (όλα τα εμβόλια)

VAXZEVRIA (Astra Zeneca): 0

JCOVDEN (Janssen): 118.128

NUVAXOVID (Novavax): 9.094

Το 60,2% των αναφορών έγιναν από γυναίκες και το 37,48% από άνδρες ενώ οι ηλικίες που εμφάνισαν το μεγαλύτερο ποσοστό των παρενεργειών είναι μεταξύ 30 και 49 ετών που δήλωσαν σε ποσοστό 39,93% ότι είχαν ανεπιθύμητες ενέργειες από το εμβόλιο.

Πατήστε εδώ για να διαβάσετε ολόκληρη την ανακοίνωση του ΕΟΦ.

Με ανακοίνωσή της η Ελληνική Αστυνομία δημοσιοποίησε την είδηση πως εξαρθρώθηκε δίκτυο τρομοκρατών στην Ελλάδα το οποίο σχεδίαζε επιθέσεις κατά συγκεκριμένων στόχων, θεσμών και προσώπων.

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες έχουν συλληφθεί δύο Πακιστανοί πολίτες με καταγωγή από το Ιράν οι οποίοι είχαν τηλεφωνικές επαφές με ένα τρίτο πρόσωπο, επίσης πακιστανικής καταγωγής στο εξωτερικό. Ο αρχηγός του δικτύου βρίσκεται στο Ιράν.

Τα μέλη σχεδίαζαν επίθεση κατά ενός εστιατορίου που βρίσκεται στην οδό Αισώπου 10 στο κέντρο της Αθήνας και λειτουργούσε ως εβραϊκή συναγωγή, αλλά, όπως επισημαίνεται από αστυνομικές πηγές στη Ζούγκλα, είχαν σκοπό να επιτεθούν και σε συγκεκριμένα πρόσωπα. 

Άλλες πληροφορίες αναφέρουν ότι θα χτυπούσαν το συγκεκριμένο εστιατόριο ισραηλινών συμφερόντων - το οποίο βρίσκεται ακριβώς πίσω από την επίσημη εβραϊκή συναγωγή - με αέρια. Επίσης, προέβαιναν σε στρατολογήσεις άλλων ατόμων προκειμένου να προβούν σε ανθρωποκτονίες και ρίψεις εκρηκτικών.

Oι συλληφθέντες οι οποίοι είναι , 29 και 27 ετών, ετοίμαζαν για αρκετό διάστημα το χτύπημα στο συγκεκριμένο εστιατόριο, στο οποίο σύχναζαν κατά κύριο λόγο Ισραηλινοί, είχαν παρακολουθήσει το χώρο και είχαν μελετήσει τρία σχέδια για την επίθεση, τα οποία δεν πρόλαβαν να υλοποιήσουν, καθώς έπεσαν στα χέρια των αρχών.

Η υπόθεση αποκαλύφθηκε ύστερα από πληροφορίες της ΕΥΠ, η οποία συγκέντρωσε στοιχεία και ενημέρωσε την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία, που ανέλαβε την έρευνα για συγκεκριμένα άτομα, τα οποία, σύμφωνα με όλα τα στοιχεία, δραστηριοποιούνταν στη χώρα μας,

Μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν στοιχεία για αυτές τις σχεδιαζόμενες ανθρωποκτονίες.

Η ανακοίνωση της αστυνομίας έχει ως εξής:

«Μετά από συντονισμένες ενέργειες της Ελληνικής Αστυνομίας και της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (Ε.Υ.Π.)  εξαρθρώθηκε δίκτυο τρομοκρατών που με καθοδήγηση από το εξωτερικό, μεθόδευε πλήγματα κατά προσεκτικά επιλεγμένων στόχων στην ελληνική επικράτεια.

Στη βάση πληροφοριών που συνέλεξε και επεξεργάστηκε η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών πραγματοποιήθηκαν συντονισμένες επιχειρήσεις στελεχών της ΕΥΠ και της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας (Δ.Α.Ε.Ε.Β.) σε διάφορες περιοχές της επικράτειας.

Στο πλαίσιο των συντονισμένων αυτών δράσεων των δύο Υπηρεσιών, συνελήφθησαν δύο (2) αλλοδαποί, μέλη του τρομοκρατικού – ηγετικού στελέχους, που δραστηριοποιούνταν στο εξωτερικό, ως «εγκέφαλος» του δικτύου.

Είχαν ως στόχο όχι μόνο την απώλεια αθώων πολιτών, αλλά και την υπονόμευση του αισθήματος ασφάλειας στη χώρα, πλήττοντας ταυτόχρονα τους θεσμούς και απειλώντας τις διεθνείς σχέσεις της.

Από την ανάλυση των κατασχεθέντων πληροφοριακών και ψηφιακών δεδομένων αποκαλύφθηκε και επιβεβαιώθηκε ότι τα μέλη του δικτύου:

-είχαν επιλέξει ήδη ως στόχο της επίθεσης, κτίριο ιδιαίτερης σημειολογίας,

-είχαν προβεί στην κατόπτευση του χώρου και στο σχεδιασμό της επίθεσης,

-είχαν λάβει τελικές οδηγίες για την πραγματοποίηση του πλήγματος,

-σε εφαρμογή οδηγιών αυτών αναζητούσαν και έτερα πρόσωπα για την καλύτερη δυνατή εκτέλεση της αποστολής τους.

Σχηματίστηκε ποινική δικογραφία, ενώ πρωινές ώρες της 28/03/2023, οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν ενώπιον κ. Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών και παραπέμφθηκαν σε Ανακριτή.

Οι έρευνες συνεχίζονται.»

Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Τάκης Θεοδωρικάκος ανέφερε:

«Η εθνική ασφάλεια και η αντιμετώπιση κάθε μορφής κινδύνου τρομοκρατικής επίθεσης σε βάρος στόχων στο εσωτερικό της χώρας, αποτελούν προτεραιότητα για την Ελληνική Αστυνομία και βασικό πεδίο συνεργασίας με την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών.

Το τελευταίο χρονικό διάστημα η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία της Ελληνικής Αστυνομίας, σε συνεργασία με την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών εξάρθρωσε δίκτυο τρομοκρατικής οργάνωσης στο οποίο συμμετείχαν αλλοδαποί, οι οποίοι σήμερα το πρωί οδηγήθηκαν ενώπιον της Δικαιοσύνης.

Η επιχείρηση αυτή επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά ότι οι αρχές ασφαλείας της χώρας διατηρούν σε πολύ υψηλό επίπεδο την ετοιμότητά τους, για όλους τους Έλληνες και όλους τους επισκέπτες της πατρίδας μας».

Ανάρτηση του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη Τάκη Θεοδωρικάκου για την εξάρθρωση τρομοκρατικού δικτύου

«Η εθνική ασφάλεια και η αντιμετώπιση κάθε μορφής κινδύνου τρομοκρατικής επίθεσης σε βάρος στόχων στο εσωτερικό της χώρας, αποτελούν προτεραιότητα για την Ελληνική Αστυνομία και βασικό πεδίο συνεργασίας με την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία της Ελληνικής Αστυνομίας, σε συνεργασία με την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών εξάρθρωσε δίκτυο τρομοκρατικής οργάνωσης στο οποίο συμμετείχαν αλλοδαποί, οι οποίοι σήμερα το πρωί οδηγήθηκαν ενώπιον της Δικαιοσύνης.
Η επιχείρηση αυτή επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά ότι οι αρχές ασφαλείας της χώρας διατηρούν σε πολύ υψηλό επίπεδο την ετοιμότητά τους, για όλους τους Έλληνες και όλους τους επισκέπτες της πατρίδας μας».

Η νέα έκθεση της Eurostat για το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στα κράτη-μέλη της ΕΕ αποκαλύπτει ότι η Ελλάδα συνεχίζει να παραμένει σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στη χώρα μας διαμορφώθηκε το 2022 στο 68% του μέσου όρου στην ΕΕ και είναι το τρίτο χαμηλότερο μετά τη Βουλγαρία και τη Σλοβακία.

Η παραγωγή και τα εισοδήματα στην Ελλάδα, παρά την έξοδο από τα μνημόνια το 2018, δεν επέστρεψαν στα προ οικονομικής κρίσης επίπεδα κι αν συνεχιστούν οι πολιτικές που ακολουθούνται σήμερα η κατάσταση δεν πρόκειται να βελτιωθεί. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι το 2011 το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην Ελλάδα ήταν στο 75% του μέσου όρου της ΕΕ, ενώ το μακρινό 2007 στο 95%. Η «φούσκα» έσκασε, τα μνημόνια ήρθαν κι από το 2016 μέχρι και το 2022 το σχετικό ποσοστό είναι «κολλημένο» στο 68% του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Επί μία εξαετία, δηλαδή, δεν έχει αλλάξει τίποτα στη χώρα προς το καλύτερο.

Επίσης, η οικονομική κρίση και στη συνέχεια η πανδημία είχαν ως βασική συνέπεια τη διεύρυνση των οικονομικών ανισοτήτων. Είναι ενδεικτικό ότι ενώ το 2008 τα νοικοκυριά με εισόδημα έως 750 ευρώ αποτελούσαν μόλις το 4,7% του συνόλου, το 2018 το ποσοστό τους έφθασε στο 12,7%. Τριπλασιάστηκε δηλαδή, τριπλασιάζοντας και τον αριθμό των συμπολιτών μας που βιώνουν φτώχεια και, κατά συνέπεια, κοινωνικό αποκλεισμό. Με βάση τα παραπάνω δεδομένα, η επόμενη έρευνα της Εurostat αναμένεται να δείξει μία ακόμη χειρότερη εικόνα ως προς την αποδυνάμωση της αγοραστικής δύναμης και τις ανισότητες στην ελληνική κοινωνία.

Οι ερμηνείες γι’ αυτή την εισοδηματική «βύθιση» και στη συνέχεια στασιμότητα είναι πολλές, αλλά πρωτίστως αποδίδονται στις οικονομικές πολιτικές της κυβέρνησης, της σημερινής κυβέρνησης εκτός μνημονίων αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων εντός μνημονίων. Η δημοσιονομική επέκταση της τελευταίας τριετίας δεν «έπιασε» τα πιο ευάλωτα κοινωνικά στρώματα, ούτε ενίσχυσε όσους βρίσκονται σε λίγο καλύτερη θέση, ενώ παράλληλα τόσο ο πληθωρισμός όσο και η αισχροκέρδεια διόγκωσαν τις ήδη μεγάλες εισοδηματικές και κοινωνικές αποκλίσεις.

Αξίζει, ακόμα, να σημειωθεί ότι άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες βρέθηκαν στη δίνη της οικονομικής κρίσης της προηγούμενης δεκαετίας, εμφανίζουν πολύ καλύτερες επιδόσεις από την Ελλάδα. Για παράδειγμα, στην Πορτογαλία το κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε μονάδες αγοραστικής δύναμης βρίσκεται στο 77% του μέσου όρου της Ένωσης και μάλιστα σε αυτά τα επίπεδα βρισκόταν και τα προηγούμενα χρόνια. Στην Ισπανία διαμορφώθηκε το 2022 στο 85% του μέσου όρου της ΕΕ, ανακάμπτοντας από την πανδημία και ενώ την προηγούμενη δεκαετία βρισκόταν λίγο πάνω από το 90%.

Εδώ στην Ελλάδα οι συνθήκες δεν βελτιώνονται, αντίθετα το ποσοστό των πολιτών που δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα μεγαλώνει συνεχώς. Το πού οδηγούμαστε είναι ένα μεγάλο ερώτημα, ειδικά όσο πληθαίνουν τα σενάρια περί σφιχτών δημοσιονομικών πολιτικών το επόμενο διάστημα στην ΕΕ, και φυσικά και στην Ελλάδα, λόγω της δημοσιονομικής επέκτασης των τελευταίων ετών.

Ηπρόσφατη πορεία του πληθωρισμού βρίσκεται στο επίκεντρο μελέτης την οποία πραγματοποίησαν η Senior Researcher στο Ινστιτούτο Ευρωπαϊκών Συνδικάτων, Σωτηρία Θεοδωροπούλου (ETUI) και επιστημονικός συνεργάτης του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, Χρήστος Πιέρρος, για λογαριασμό του Ινστιτούτου Έτερον.

Στη μελέτη, η  οποία έχει τίτλο «Πληθωρισμός και Αντιπληθωριστικές Πολιτικές: Η περίπτωση της Ελλάδας» εξετάζονται οι παράγοντες που προκαλούν τον πληθωρισμό στην περίπτωση της Ελλάδας, αλλά και οι πολιτικές που έχουν υιοθετηθεί για τον περιορισμό της αύξησής του και την άμβλυνση των επιπτώσεών του στα νοικοκυριά και στις επιχειρήσεις.

Στη μελέτη γίνεται μια προκαταρκτική αξιολόγηση αυτών των μέτρων, από την οποία προκύπτει ότι η ανεπαρκής στόχευση των ευάλωτων νοικοκυριών σημαίνει ότι, παρά τα υψηλά επίπεδα δαπανών, οι πολιτικές που ελήφθησαν δεν έχουν αμβλύνει ουσιαστικά τον υφεσιακό αντίκτυπο του πληθωρισμού. Κι αυτό ισχύει ιδίως για τα νοικοκυριά με παρατεταμένη, όσο και υψηλή χρηματοοικονομική ευθραυστότητα από τα δύο προηγούμενα οικονομικά σοκ που βίωσαν από το 2010 και μετά.

Πολύ μεγαλύτερη η απόκλιση στο ενεργειακό κόστος στην Ελλάδα σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρωζώνη

Σημειώνεται μάλιστα ότι στην Ελλάδα, η συνιστώσα του εναρμονισμένου δείκτη τιμών καταναλωτή που κατέγραψε τη μεγαλύτερη απόκλιση από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης ήταν η κατηγορία «στέγαση, ύδρευση, ηλεκτρισμός, φυσικό αέριο και άλλα καύσιμα», η οποία διαμορφώθηκε στο 38,1%, πολύ υψηλότερα από τον αντίστοιχο μέσο όρο της Ευρωζώνης που ήταν στο 21,1%.

Όπως σημειώνουν οι Σ. Θεοδωροπούλου και Χρ. Πιέρρος, «η μεγάλη απόκλιση έχει αποδοθεί σε διάφορους παράγοντες, όπως η μεγάλη εξάρτηση της ελληνικής οικονομίας από εισαγόμενα αγαθά και ενέργεια, το σχετικά υψηλό μερίδιο της ενέργειας στο κόστος των ελληνικών επιχειρήσεων, το μικρό κατά μέσο όρο μέγεθος των ελληνικών επιχειρήσεων και ολιγοπωλιακά φαινόμενα σε διάφορους τομείς».

Προκειμένου όμως να εξεταστούν τα αίτια των υπερβολικά υψηλών τιμών ενέργειας στην Ελλάδα μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2022 η μελέτη εστιάζει κυρίως στον τομέα της ενέργειας.

Το φυσικό αέριο είναι άκρως διαδεδομένο στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τη Eurostat, το 2021 το μερίδιο του φυσικού αερίου στην παραγωγή ενέργειας ήταν το 6ο υψηλότερο σε όλη την ΕΕ, ενώ το 2020 η Ελλάδα είχε τη μεγαλύτερη εξάρτηση από εισαγόμενο φυσικό αέριο. Αυτές οι δυσμενείς συνθήκες επιδεινώθηκαν από τις ολιγοπωλιακές συνθήκες στον τομέα της ενέργειας, οι οποίες επέφεραν υψηλά κόστη διανομής, προσαυξήσεις και τελικά τιμές στον τομέα της ενέργειας, σε σχέση με άλλα κράτη μέλη, αποτελώντας έτσι τον βασικό παράγοντα του ενεργειακού πληθωρισμού.

Μείωση του πραγματικού μισθού - Ο πληθωρισμός επηρεάζει περισσότερο τους μισθωτούς και τα φτωχότερα νοικοκυριά

Σε μισθολογικό επίπεδο, όπως καταγράφεται στη μελέτη, παρατηρείται μια μεγάλη απόκλιση μεταξύ του ονομαστικού και του πραγματικού μέσου μισθού κατά την έναρξη της ενεργειακής κρίσης (2021Q3) και μια συνεχιζόμενη διεύρυνση της σχετικής ψαλίδας. Αυτό εξηγείται από τη γενικευμένη απορρύθμιση της αγοράς εργασίας κατά την τελευταία δεκαετία, με την συντριπτική πλειονότητα των συλλογικών συμβάσεων να έχει συναφθεί σε επίπεδο επιχείρησης, ενώ οι αυξήσεις μισθών είναι περιορισμένες.

Με εξαίρεση το β’ τρίμηνο του 2020, όπου οι έμμεσοι φόροι έπεσαν κατακόρυφα λόγω των υγειονομικών μέτρων, το μερίδιο των μισθών παρουσιάζει πτωτική τάση, ενώ το μερίδιο των κερδών παρουσιάζει την αντίθετη τάση. Ο αυξανόμενος πληθωρισμός επηρέασε περισσότερο τους μισθωτούς, γεγονός που υποδεικνύει την ύπαρξη ισχυρών επιδράσεων λειτουργικής κατανομής. Το πραγματικό αποτέλεσμα θα πρέπει να εξεταστεί σε συνδυασμό με τις πολιτικές αναδιανομής που υιοθέτησε η σημερινή κυβέρνηση το 2019, οι οποίες μείωσαν τους συντελεστές άμεσης φορολογίας, ιδίως στο ανώτερο άκρο της εισοδηματικής κλίμακας.

Όπως αναμενόταν, ο τρέχων τύπος πληθωρισμού έχει άνισες επιπτώσεις, καθώς αυξάνει τις τιμές των βασικών αγαθών, τα οποία έχουν μεγαλύτερο μερίδιο στη συνολική κατανάλωση των φτωχότερων νοικοκυριών. Μεγαλύτερες διαφορές παρατηρούνται κυρίως στο κόστος στέγασης (ενέργεια), εξαιρουμένου του ενοικίου, και σε μικρότερο αλλά σημαντικό βαθμό στα «Τρόφιμα και μη αλκοολούχα ποτά». Το αντίθετο ισχύει για το κόστος μετακίνησης των νοικοκυριών, δεδομένου ότι τα φτωχότερα βασίζονται περισσότερο στα μέσα μαζικής μεταφοράς, τα οποία είναι φθηνότερα και των οποίων η τιμή είναι πολύ λιγότερο ευμετάβλητη.

Σύμφωνα με τη μελέτη, τον Σεπτέμβριο του 2022 τα φτωχότερα νοικοκυριά θα έπρεπε να αυξήσουν την κατανάλωσή τους στο 171% του διαθέσιμου εισοδήματός τους, προκειμένου να διατηρήσουν το βιοτικό επίπεδο που είχαν το 2021. Το 1/4 αυτής της επιπλέον κατανάλωσης επιδοτήθηκε από την κυβέρνηση, πράγμα που σημαίνει ότι λαμβάνοντας υπόψη τα αντισταθμιστικά μέτρα, στην πραγματικότητα αυτή η εισοδηματική ομάδα επιβαρύνθηκε από την κατακόρυφη άνοδο των τιμών κατά 13%. Οι κρατικές επιδοτήσεις ανήλθαν στο 16% του διαθέσιμου εισοδήματος και έτσι το ποσοστό αποταμίευσης ήταν μηδενικό. Όπως αναμενόταν, ο αντίκτυπος βελτιώνεται, όσο υψηλότερη είναι η εισοδηματική ομάδα.

Αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των μέτρων

Σύμφωνα με τους συγγραφείς, μέχρι τον Φεβρουάριο του 2023 είχαν διατεθεί συνολικά 12 δισ. ευρώ για τη λήψη μέτρων, που αντιστοιχούν στο 6,6% του ΑΕΠ και παρά την υψηλή αναλογία δημόσιου χρέους προς το ΑΕΠ που εξακολουθεί να επιβαρύνει την Ελλάδα, η ελληνική κυβέρνηση υπήρξε μία από τις πιο δραστήριες στην ΕΕ όσον αφορά την προσπάθεια άμβλυνσης των συνεπειών του ενεργειακού πληθωρισμού για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις.

Η μελέτη της Σ. Θεοδωροπούλου και του Χρ. Πιέρρου, εστιάζει κυρίως στην ανισότητα που προκύπτει από τις διανεμητικές επιδράσεις του πληθωρισμού, ενώ αξιολογούν κατά πόσον οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν ήταν αποτελεσματικές στην αντιστάθμιση της δυναμικής της ανισότητας.

Τα ευρήματα δείχνουν ότι η κυβερνητική στήριξη των νοικοκυριών ήταν από την μία σημαντική, αλλά ανεπαρκής για τα χαμηλότερα εισοδήματα και περιττή για τα υψηλότερα εισοδήματα. Τα φτωχότερα νοικοκυριά είναι σημαντικά υπερχρεωμένα, ενώ το ενιαίο επίδομα για τους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος, ανεξαρτήτως εισοδήματος, αποτελεί ένδειξη σπατάλης δημοσίου χρήματος.

Όπως τονίζεται στη μελέτη, η περιορισμένη αποτελεσματικότητα των αντιπληθωριστικών μέτρων δεν οφείλεται αποκλειστικά στις συγκεκριμένες πολιτικές που έχει υιοθετήσει η κυβέρνηση, αλλά έχει επίσης να κάνει και με δύο ακόμα κρίσιμους παράγοντες: Ο πρώτος σχετίζεται  με τη διαχρονική ανεπάρκεια του δικτύου κοινωνικής ασφάλειας στην Ελλάδα. Ο δεύτερος αφορά την επιδείνωση των εισοδηματικών συνθηκών των νοικοκυριών πριν από το 2020. Ενδεικτικά, αξίζει να αναφερθεί ότι το συνολικό εισόδημα των νοικοκυριών δεν είχε προλάβει να ανακάμψει από την κρίση του ελληνικού χρέους, ακόμη και πριν ξεσπάσουν οι τρέχουσες ισχυρές πληθωριστικές πιέσεις. Η αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών είχε μειωθεί, από το μέσο επίπεδο της ΕΕ που ήταν το 2008, στην προτελευταία θέση μεταξύ των κρατών μελών το 2021. Στην πραγματικότητα, η Ελλάδα ήταν το μόνο κράτος-μέλος στο οποίο το εισόδημα των νοικοκυριών το 2021 βρισκόταν πολύ κάτω από το αντίστοιχο επίπεδο του 2008 (ΙΝΕ ΓΣΕΕ 2022 γ’ τρίμηνο).

Από την άποψη αυτή, η επάρκεια των εθνικών πολιτικών για τη μείωση του κοινωνικού κόστους του πληθωρισμού περιορίζεται από την ήδη εύθραυστη κατάσταση των νοικοκυριών.

Στον νέο παγκόσμιο χάρτη μεταφοράς και διακίνησης κοκαΐνης, η Ελλάδα αποτελεί κομβικό σημείο για τις big business των λατινοαμερικάνικων καρτέλ με την αλβανική μαφία. Ο διπλασιασμός των ποσοτήτων που φτάνουν στη χώρα μας, συγκριτικά με την προ κορωνοϊού εποχή και μάλιστα οι ανοδικές τάσεις που καταγράφονται διαρκώς, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι ναρκέμποροι θέλουν να στήσουν stockhouse κόκας στην Ευρώπη, έχουν προκαλέσει το ενδιαφέρον ελληνικών και ξένων διωκτικών αρχών.

Δεν είναι τυχαίο ότι έχει διευρυνθεί πολύ -και σε αριθμό και σε ποιότητα- το κλιμάκιο της αμερικανικής Δίωξης Ναρκωτικών (DEA) στην Ελλάδα, ενώ το νέο κόλπο που κέντρισε το ενδιαφέρον των πρακτόρων είναι ότι οι βαρόνοι της κόκας στην Κολομβία μπαίνουν συνέταιροι με τα ελληνικά δίκτυα του οργανωμένου εγκλήματος, μοιράζοντας τα κέρδη από τη διάθεση της «λευκής κυρίας» σε ποσοστό 60%-40%. Επίσης, η πληρωμή γίνεται με τέτοιον τρόπο ώστε ταυτόχρονα να ξεπλένεται το βρώμικο χρήμα μέσω εταιρειών εμπορίας αγαθών που εξάγονται στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.

«Το γεγονός ότι τα καρτέλ σημάδεψαν τη χώρα μας για να στέλνουν τα φορτία τους οφείλεται σε δύο λόγους. Ο ένας είναι η ύπαρξη των δύο μεγάλων λιμανιών του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης με τα χιλιάδες κοντέινερ που φτάνουν καθημερινά και ο δεύτερος γιατί έχει σφίξει ο κλοιός κυρίως στην Ολλανδία, στην Ιταλία και την Ισπανία, που αποτελούσαν κέντρα μεταφοράς ναρκωτικών» λέει στο «ΘΕΜΑ» αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ. και προσθέτει: «Τα χτυπήματα που έχουμε επιφέρει το τελευταίο διάστημα στα κυκλώματα είναι ενδεικτικά του τρόπου που λειτουργούν τα παγκόσμια εγκληματικά δίκτυα».

Απευθείας δρομολόγια

Στις απόρρητες εκθέσεις και αναφορές της ελληνικής Δίωξης Ναρκωτικών αλλά και της αμερικανικής DEA περιγράφεται λεπτομερώς η νέα παγκόσμια κατάσταση που έχει δημιουργηθεί. Η κοκαΐνη, ναρκωτικό με τζίρο δισεκατομμυρίων ετησίως, αποτελεί βασική πηγή εσόδων για αρκετές πλέον χώρες της Λατινικής Αμερικής, εκτός από την Κολομβία. Στο παιχνίδι έχουν μπει πλέον το Εκουαδόρ, η Βολιβία, ακόμη και η Χιλή, με την ετήσια παραγωγή να έχει τριπλασιαστεί σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Η Γηραιά Ηπειρος αποτελεί μία από τις βασικότερες επιλογές των καρτέλ, με τόνους της «λευκής κυρίας» να ταξιδεύουν και να πιάνουν πλέον ελληνικά λιμάνια προτού φτάσουν στα σαλόνια της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης.

Ο συνηθισμένος τρόπος μεταφοράς είναι με κοντέινερ. Τα καρτέλ χρησιμοποιούν εμπορικές εταιρείες και δρομολόγια και μέσα σε 25 ημέρες τα ναρκωτικά βρίσκονται στον τελικό τους προορισμό. Οπως έχουν καταγράψει οι έμπειροι αξιωματικοί της Δίωξης Ναρκωτικών της Ασφάλειας Αττικής, τους τελευταίους μήνες λειτουργεί μια εμπορική εταιρεία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων απευθείας από το Εκουαδόρ στα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης. Μέσα σε κάθε κιβώτιο κρύβουν περίπου 300 κιλά κόκας, που στη χονδρική αγορά η τιμή της αγγίζει τα 10 εκατ. ευρώ. Από αυτή την ποσότητα, περισσότερο από 80% σπρώχνεται σε Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη.

Ωστόσο, εκτός από την απευθείας σύνδεση, υπάρχουν τουλάχιστον πέντε ακόμη εταιρείες που στέλνουν κοντέινερ στην Ελλάδα με ενδιάμεσο σταθμό. Με απλά λόγια, τα κοντέινερ με μπανάνες ή άλλα φρούτα που έχουν στα διπλά τοιχώματα ή στα ψυκτικά συστήματα καταχωνιασμένη την κοκαΐνη φορτώνονται σε ένα πλοίο, φτάνουν μέχρι τα λιμάνια της νότιας Ισπανίας, της νότιας Ιταλίας ή της Μάλτας και στη συνέχεια με άλλα μικρότερα εμπορικά πλοία καταλήγουν στη χώρα μας. Τους τελευταίους μήνες έχει ενεργοποιηθεί και άλλη μία γραμμή μέσω Αιγύπτου, η οποία όμως είναι -όπως λένε- ακόμα σε «νηπιακό» στάδιο. Εντούτοις, δείχνει την τάση που ενδέχεται στα επόμενα χρόνια να επικρατήσει.

Οταν τα λαγωνικά της Δίωξης Ναρκωτικών της Ασφάλειας Αττικής προσπάθησαν να κάνουν μια κίνηση σαρώνοντας όλα τα εμπορευματοκιβώτια που φτάνουν από τη Λατινική Αμερική στη χώρα μας, απευθείας ή μέσω άλλων σταθμών, διαπίστωσαν ότι μόνο από ένα πλοίο μπορεί να ξεφορτωθούν περισσότερα από 1.000 κοντέινερ. Συνεπώς, ο αριθμός είναι τεράστιος, ο έλεγχος σε όλα αδύνατος, γεγονός που ερμηνεύεται από τους αναλυτές ως η βασική αιτία που τα καρτέλ επέλεξαν να μεταφέρουν τα ναρκωτικά με αυτόν τον τρόπο. Οι εποχές όπου οι καραβιές με τόνους κόκας μπλοκάρονταν εν πλω από τα κινηματογραφικά ρεσάλτο των διωκτικών αρχών ή τα ιστιοφόρα που διέσχιζαν δύο φορές τον Ατλαντικό και «βούλιαζαν» από τα πακέτα με την κοκαΐνη που έκρυβαν στα σωθικά τους, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.

Αλλωστε, το κόστος αυτού του τρόπου μεταφοράς ήταν μεγάλο και ο κίνδυνος να πέσουν στα δίχτυα των διωκτών τους υψηλός. Το ανθρώπινο δυναμικό που απαιτούνταν ήταν πολυάριθμο και εξειδικευμένο, με ορατό πάντα το ενδεχόμενο να υπάρχει ένα «βαθύ λαρύγγι» που κάτω από προϋποθέσεις θα ανοίξει το στόμα του και θα δώσει στο πιάτο των Αρχών τους βαρόνους.

Μέσα σε κάθε εμπορευματοκιβώτιο με μπανάνες ή άλλα εξωτικά φρούτα -συνήθως στα διπλά τοιχώματα ή στα ψυκτικά συστήματα (δεξιά)- κρύβουν περίπου 300 κιλά κόκας, της οποίας η τιμή στη χονδρική αγορά αγγίζει τα 10 εκατ. ευρώ. Από αυτή την ποσότητα, περισσότερο από 80% προορίζεται για την Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη

Ευρωπαϊκή αποθήκη

Με δεδομένο ότι από το 2020 και μετά η παραγωγή της κοκαΐνης στη Λατινική Αμερική έχει τριπλασιαστεί, οι αναλυτές της Ασφάλειας σε συνεργασία με τους Αμερικανούς συναδέλφους τους παρατήρησαν πως τα καρτέλ μεταφέρουν στην Ευρώπη τόνους ναρκωτικών τα οποία είναι αδύνατον να πουληθούν, καθώς οι χρήστες παραμένουν στα ίδια επίπεδα. Αναζητώντας τις αιτίες αυτής της μεταφοράς, κυρίως μέσω κοντέινερ φρούτων, διαπίστωσαν πως στόχος των βαρόνων είναι να μετατρέψουν την Ευρώπη σε αποθήκη κοκαΐνης. Ενα τεράστιο stockhouse γεμάτο με τη «λευκή κυρία» με στόχο να τα διαθέσουν όποτε χρειαστεί, σε υψηλότερη τιμή.

Είναι χαρακτηριστικό ότι τα κοντέινερ που φτάνουν σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ρότερνταμ, Μάλτα, Σικελία και Ανδαλουσία μεταφέρουν τόνους ναρκωτικώ. Για παράδειγμα, πριν από λίγες εβδομάδες εντοπίστηκε ένα κοντέινερ στην Ολλανδία με 5 τόνους, ενώ πριν καιρό είχε εντοπιστεί φορτίο με 13 τόνους. Οι ναρκέμποροι είχαν βάλει στην αρχή του εμπορευματοκιβωτίου ένα μικρό φορτίο με μπανάνες και στη συνέχεια έναν καθρέπτη που δημιουργούσε την ψευδαίσθηση ότι όλος ο χώρος είναι γεμάτος με το συγκεκριμένο φρούτο.

Πληρωμή και ξέπλυμα

Στον νέο παγκόσμιο χάρτη της κοκαΐνης, μια σημαντική αλλαγή έχει να κάνει με τον τρόπο που πληρώνουν οι ευρωπαϊκές μαφίες τα λατινοαμερικανικά καρτέλ ναρκωτικών. Μέχρι πριν από λίγο καιρό, οι μαφιόζοι που ήθελαν να αγοράσουν ναρκωτικά πλήρωναν πάντα με μετρητά που μετέφεραν με βαλίτσες και στη συνέχεια παραλάμβαναν το φορτίο. Αν, για παράδειγμα, ένα κύκλωμα ναρκωτικών ήθελε να πάρει 300 κιλά καθαρή κοκαΐνη έπρεπε να καταβάλει ευρώ ή δολάρια στους Λατινοαμερικανούς βαρόνους.

Τα πράγματα, όμως, έχουν αλλάξει. Τα καρτέλ της κόκας δεν θέλουν χρήματα για να πουλήσουν τα ναρκωτικά, αλλά αναλαμβάνουν να τα μεταφέρουν στην Ευρώπη και στη συνέχεια από την πώληση να λάβουν το 60%. Με απλά λόγια, αν η κοκαΐνη που στη χονδρική αξίζει 10 εκατ. ευρώ, στη λιανική «σπάσει», νοθευτεί και διατεθεί στην πελατεία, το καρτέλ θα διπλασιάσει το κέρδος του.
Στην Ελλάδα, το γενικό κουμάντο στην εισαγωγή και διακίνηση της κοκαΐνης έχει αναλάβει η αλβανική μαφία. Αυτή κινεί τα νήματα και όσοι Ελληνες εμπλέκονται είναι σε δεύτερους και τρίτους ρόλους.

Οι Αλβανοί μαφιόζοι έρχονται σε επαφή με τα καρτέλ της Λατινικής Αμερικής και κάνουν συμφωνία αναλαμβάνοντας εμμέσως και να ξεπλύνουν τα ναρκοδολάρια, προτού τα στείλουν στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Πλέον, σε μεγάλο βαθμό, οι πληρωμές γίνονται με πώληση και μεταφορά προϊόντων μέσω εταιρειών. Ετσι, στην Κολομβία, στο Εκουαδόρ ή στη Βολιβία τα καρτέλ πληρώνονται σε είδος καθώς η αλβανική μαφία τούς στέλνει κοντέινερ με τιμολόγια, προϊόντα και όλα τα συνοδευτικά έγγραφα. Με τον τρόπο αυτό, η συνεργασία απλώνεται και σε νόμιμες επιχειρήσεις που έχουν να κάνουν με το εμπόριο δίνοντας τη δυνατότητα στα καρτέλ να νομιμοποιούν τα παράνομα έσοδά τους.

Με τα νέα δεδομένα που έχουν πλέον δημιουργηθεί, η Δίωξη Ναρκωτικών της Ασφάλειας Αττικής και το διευρυμένο κλιμάκιο της DEA στην Αθήνα έχουν εκπονήσει ένα σχέδιο δράσης με σκοπό να εμποδίσουν τα σχέδια των καρτέλ να κάνουν την Ελλάδα το βασικό κέντρο διακίνησης κοκαΐνης στην Ευρώπη. Στο επιχειρησιακό πλάνο υπάρχουν undercover αστυνομικοί που τρυπώνουν στα κυκλώματα και συγκεντρώνουν πληροφορίες, δορυφορικές παρακολουθήσεις πλοίων, συνακροάσεις, φυσικές παρακολουθήσεις, ενώ πλέον στο μικροσκόπιο έχουν μπει και συγκεκριμένες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην εξαγωγή προϊόντων στη Λατινική Αμερική.

Πηγή: protothema.gr

Έρευνα ακροατηρίου επιχειρεί να χαρτογραφήσει πώς έχουμε στο μυαλό μας τη δημοσιογραφική δεοντολογία, παρέχοντας τη δυνατότητα να γράψουμε ό,τι σκεφτόμαστε για τα media -εμπιστευτικά και ανώνυμα.

Νίκη Μπάκουλη

Στην Ελλάδα κυρίως γίνονται μετρήσεις. Όχι έρευνες ακροατηρίου. Δηλαδή, απαντάμε σε ερωτηματολόγια, χωρίς να μπορούμε να καταθέσουμε την άποψη μας. Να 'βγάλουμε' από μέσα μας, όσα σκεφτόμαστε.

Αυτό είναι κάτι που μπορούμε να κάνουμε στη μελέτη που έχει ως στόχο τη χαρτογράφηση εμπειριών και αντιλήψεων για τη δημοσιογραφική δεοντολογία, τον τρόπο που αυτή συζητάται και τον τρόπο που ορίζεται.

Κάτι που έχει ένα επιπρόσθετο ενδιαφέρον, μετά και την τραγωδία στα Τέμπη.

Οι ενδιαφερόμενοι μπορείτε να πάρετε μέρος σε αυτήν τη δουλειά, εδώ. 

Δεν είναι απλή καταγραφή αντιλήψεων, αλλά όσων σκεφτόμαστε

Η ερευνήτρια Δέσποινα Χρονάκη (PhD Loughborough), Επιστημονική Συνεργάτιδα στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ, ΑΠΘ και το Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ, ΕΚΠΑ μιλάει στο ΝΕWS 24/7 για τη δουλειά αυτή που μας αφορά όλους.

Επισημαίνεται πως η συμμετοχή είναι απολύτως ανώνυμη και εμπιστευτική “και δεν υπάρχει τρόπος ιχνηλάτισης των απαντήσεων”.

Η δημοσίευση των δεδομένων θα γίνει υπό τη μορφή κεφαλαίων σε συλλογικούς τόμους, επιστημονικών άρθρων, παρουσιάσεων σε ακαδημαϊκά φόρα και για διδακτικούς σκοπούς μόνο.

“Ο στόχος είναι να καταγράψουμε τις αντιλήψεις, τους ορισμούς, τις εμπειρίες και όλη τη γνώση που ως ακροατήρια εισφέρουμε στη συζήτηση για δημοσιογραφική δεοντολογία στην Ελλάδα.

Το ερωτηματολόγιο (διάρκειας 15 -20 λεπτών περίπου) περιλαμβάνει εξίσου κλειστού και ανοικτού τύπου ερωτήσεις.

Όσο εκτενέστερες είναι οι απαντήσεις, τόσο πιο αξιόπιστα και σε βάθος θα μπορέσει να χαρτογραφηθεί σε πρώτο επίπεδο το θέμα αυτής της μελέτης.

"Έρχονται τα ακροατήρια να οριοθετήσουν το πώς καταλαβαίνουν την έννοια της δεοντολογίας, ποια είναι τα κριτήρια με τα οποία αξιολογούν κάποιον ως δεοντολόγο ή μη, εξ όσων παράγουν δημοσιογραφία”.

Όσοι απαντήσετε στις ερωτήσεις, μπορείτε να διακόψετε το ερωτηματολόγιο σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας. “Παραταύτα, η ολοκλήρωσή του θα εξασφαλίσει την επιτυχία και την αξιοπιστία της μελέτης μας στο μέγιστο δυνατό βαθμό”.

Διευκρινίζεται και ότι η έρευνα δεν έχει λάβει καμία χρηματοδότηση από εξωτερικό φορέα

“Ο στόχος μας είναι να καταλάβουμε με ποιον τρόπο τα ακροατήρια συνδιαλέγονται με τα media: μέσα βιωμένες εμπειρίες -τραύματα ή εμπειρίες από όλον τον κόσμο, από το χώρο εργασίας-, από τις πολιτικές και ιδεολογικές, πολιτισμικές κοινωνιολογικές αντιλήψεις.

Οι τρόποι που τα ακροατήρια συνδιαλέγονται με τα Μέσα γίνονται στη βάση του πολιτισμικού, του εκπαιδευτικού, του ταξικού μας κεφαλαίου (εαυτού).

Δεν πρόκειται για απλή καταγραφή αντιλήψεων σε σχέση με τα μέσα, αλλά το πώς τα ακροατήρια διαβάζουν/ερμηνεύουν το κείμενο, το μέσο, αυτούς που δουλεύουν στα μέσα και τα μέσα υπό το πρίσμα της πολιτικής οικονομίας (βλ. οικονομική δύναμη των μέσων).

Και αυτό κάνει την έρευνα ακροατηρίων πολύ διαφορετική από τις έρευνες επιδράσεων των Μέσων, τις δημοσκοπήσεις, τις πολιτικές έρευνες, τις κοινωνικές έρευνες στάσεων και αντιλήψεων”.

“Είναι πολύ απελευθερωτικό να γράφεις ό,τι σκέφτεσαι”

Η μεθοδολογία της συγκεκριμένης μελέτης έχει εκτενές ερωτηματολόγιο και αρκετά μεγάλο αριθμό ανοιχτών ερωτήσεων. “Οι συμμετέχοντες ταλαιπωρούνται λίγο παραπάνω για να απαντήσουν και αυτό συχνά αποτελεί αντικίνητρο. Ωστόσο, υπάρχουν δυο σημαντικά χαρακτηριστικά.

Τα ακροατήρια μπορούν να γράψουν αυτά που θέλουν να πουν, έξω από τα ‘κουτάκια’ που ορίζει ο ερευνητής. Δεύτερον, έχουμε παρατηρήσει ήδη πως τους δίνεται η δυνατότητα να γράψουν πολλά πράγματα. Κάτι που είναι πολύ απελευθερωτικό.

Τα ακροατήρια αντιλαμβάνονται την ακαδημαϊκή έρευνα ως δημόσιο, θεσμοποιημένο και αξιόπιστο χώρο, όπου μπορούν να πουν αυτά που αισθάνονται να συμμετέχουν σε όσα συζητώνται δημόσια”.

“Η ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα είναι βασανισμένη”

Στην επισήμανση ότι είμαστε στον πάτο της Ευρώπης, σε ό,τι αφορά την ελευθερία του Τύπου των χωρών η κυρία Χρονάκη εξηγεί πως “στην Ελλάδα η ελευθερία του Τύπου είναι αυτό-ρυθμιστική. Υπάρχει το δεσμευτικό άρθρο 14 του Συντάγματος, που κάνει σχεδόν επιβεβλημένη την ελευθερία του Τύπου. Στην πραγματικότητα, οδηγεί σε αυτορύθμιση και βάζει όρια ως προς το πώς γίνεται αυτή αντιληπτή.

Δεύτερον, αν συζητάμε και πότε συζητάμε για την ελευθερία του Τύπου, έχει να κάνει με το οικοσύστημα των μέσων που έχουμε. Είναι μικρό και πολύ συγκεντρωτικό.

Ως εκ τούτου, για να μιλήσουμε για το ζήτημα ελευθερίας του Τύπου, πρώτα χρειάζεται να μιλήσουμε για το οικοσύστημα, μετά για την κουλτούρα και τρίτον για το πώς οριοθετείται θεσμικά και νομικά αυτό που λέμε ‘ελευθερία του Τύπου’ και ‘ελευθερία της έκφρασης’.

Στην Ελλάδα έχουμε μια αμιγώς συντηρητική κουλτούρα με τη θρησκεία και πολλές αγκυλώσεις παραδοσιακών αξιών να διατρέχουν τον τρόπο με τον οποίον αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας ως κοινωνικά και ως πολιτικά άτομα.

Οπότε υπάρχουν περισσότερα στεγανά στο τι θα έπρεπε να σημαίνει ‘ελευθερία του Τύπου’, τι σημαίνει τελικά και τι συμβαίνει.

Είμαστε εγκλωβισμένοι σε πιο αυστηρά και πιο αυτοχαρακωμένα κουτάκια από ό,τι είναι σε άλλες κουλτούρες. Μας οριοθετούν.

Ανήκω σε αυτούς που θεωρούν πως η συζήτηση και ο όρος ‘δημοσιογραφική δεοντολογία’ είναι κοινωνικές κατασκευές πάνω στον άξονα του τι είναι κοινωνικά αποδεκτό, τι πρέπει να είναι στο δημόσιο χώρο, τι διαπαιδαγωγεί. Όλο αυτό μας το βάζει σε πιο βολικά κουτάκια κατανόησης, σε πολιτισμικό επίπεδο.

Ό,τι ανήκει στην κίτρινη ή τη ψυχαγωγική δημοσιογραφία, θεωρείται λιγότερο δημοσιογραφικό. Κατ’ αναλογία, εξίσου δαιμονοποιείται η λειτουργία των social media. Θεωρούνται φορείς ψευδών ή παραποιημένων ειδήσεων και τίθενται ερωτήματα όπως’“η δημοσιογραφία των πολιτών είναι ή μπορεί να είναι δημοσιογραφία; Τι ρόλο επιτελούν; Σε τι ποσοστό;’.

Σε δεύτερο επίπεδο, επειδή τα κοινωνικά δίκτυα δίνουν τη δυνατότητα στους επαγγελματίες να έχουν προσωπικό χώρο, μας αφήνουν να δούμε ποια ίσως να είναι η ιδεολογική τους τοποθέτηση ή η άποψη τους, κάπου που αξιολογούνται από ακροατήρια.

Έξω από τις αγκυλώσεις για στρατευμένους των fake news κλπ, πρέπει να θέτουμε δύσκολα ερωτήματα στα ακροατήρια. Όχι να κάνουμε εκ των προτέρων υποθέσεις.

Αυτή είναι μια βασική διαφορά της έρευνας ακροατηρίων”, που μπορεί να βοηθήσει “και σε επίπεδο χάραξης στρατηγικών στο πεδίο της δημοσιογραφίας και δημοσιογραφικής δεοντολογίας”.

Πηγή: news247.gr

Έφυγε από τη ζωή ο σημαντικός ιστορικός Γιώργος Δερτιλής. Δώδεκα βιβλία και σαράντα άρθρα του έχουν δημοσιευτεί ή μεταφραστεί στην ελληνική, αγγλική, γαλλική, ισπανική και ιταλική γλώσσα. Τιμήθηκε με το Εθνικό Τάγμα της Λεγεώνας της Τιμής και του είχε απονεμηθεί η γαλλική υπηκοότητα. 

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939 και πέθανε στα Κύθηρα σε ηλικία 84 ετών. Σπούδασε δημόσιο δίκαιο και οικονομικές επιστήμες στη Νομική Σχολή Αθηνών του Πανεπιστημίου Αθηνών και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Πολιτική Θεωρία και την Ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Sheffield. 

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, το 1978, διορίστηκε ειδικός επιστήμονας της οικονομικής ιστορίας στη Νομική Σχολή Αθηνών, της οποίας έγινε υφηγητής το 1980. Το 1983, εξελέγη τακτικός καθηγητής Κοινωνικής και Οικονομικής Ιστορίας στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών της Νομικής Σχολής Αθηνών, από το οποίο αποχώρησε το 2002 με τον τίτλο του Ομότιμου Καθηγητή.

Το 2000 εξελέγη καθηγητής στην École des Hautes Études en Sciences Sociales στο Παρίσι ενώ υπήρξε επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο στη Φλωρεντία, στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης κ.α. 

Το 1989 εξελέγη μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών. Διετέλεσε πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του ιστορικού αρχείου του Πανεπιστημίου Αθηνών (1987-2002), του οποίου ήταν ο ιδρυτής.

Διετέλεσε επίσης γενικός γραμματέας του διοικητικού συμβουλίου του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τράπεζας (1986-1991), τακτικό μέλος και διευθυντής ερευνών στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, μέλος του Εθνικού Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Έρευνας, του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και των Ιδρυμάτων Schlumberger και Maison Suger (Παρίσι) καθώς και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Οικονομικής Ιστορίας.

Ενδεικτικά έργα του:

• Κοινωνικός Μετασχηματισμός και Στρατιωτική Επέμβαση, 1880 - 1909 (εκδόσεις Εξάντας, 1977)
• Το «Ζήτημα των Τραπεζών»: οικονομική και πολιτική διαμάχη στην Ελλάδα του ΙΘ' αιώνα (εκδόσεις Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, 1989)
• Ελληνική οικονομία (1830-1910) και βιομηχανική επανάσταση (Εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα, 1984)
• Banquiers, usuriers et paysans; réseaux de crédit et stratégies du capital en Grèce, 1780-1930 (Éditions La Découverte, 1988).
• Θέματα νεοελληνικής ιστορίας 18ος - 20ός αιώνας (Εκδόσεις Σάκκουλα, 1991)
• Ιστορία του Eλληνικού Kράτους (1830-1920) (εκδόσεις ΜΙΕΤ, 2004)
• Συνειρμοί, μαρτυρίες, μυθιστορίες (εκδόσεις Πόλις, 2013)
• Επτά πόλεμοι, τέσσερις εμφύλιοι, επτά πτωχεύσεις, 1821-2016 (εκδόσεις Πόλις, 2016)

«Η πρόσφατη εκλογή του στην Ακαδημία Αθηνών ήταν το επιστέγασμα μιας λαμπρής σταδιοδρομίας και μιας συνεπούς δημόσιας πορείας. Γιατί ο Δερτιλής υπήρξε ένας παρεμβατικός διανοούμενος. Με καθαρή ματιά και με αληθινή ανησυχία για την πρόοδο του τόπου», αναφέρει μεταξύ άλλων, σε ανάρτησή του για την απώλεια του επιφανούς ακαδημαϊκού ο πρωθυπουργός. 

Έκθεση παρακολούθησης MFRR 2022

Το Media Freedom Rapid Response (MFRR) δημοσίευσε την τελευταία έκδοση της ετήσιας έκθεσης παρακολούθησης, που περιγράφει την κατάσταση της ελευθερίας του Τύπου σε ολόκληρη την Ευρώπη το 2022. Φέτος, το MFRR κατέγραψε 813 παραβιάσεις της ελευθερίας των μέσων ενημέρωσης στα κράτη μέλη της ΕΕ και στις υποψήφιες χώρες.

Η Έκθεση Παρακολούθησης – που εκπονήθηκε από το Ευρωπαϊκό Κέντρο για
την Ελευθερία του Τύπου και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (ECPMF), την
Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων (EFJ) και το Διεθνές Ινστιτούτο Τύπου (IPI) ως μέρος του MFRR – συγκεντρώνει και αναλύει όλες τις παραβιάσεις της ελευθερίας των μέσων ενημέρωσης που καταγράφονται στο Χαρτογράφηση της Ελευθερίας των Μέσων για όλο το έτος 2022.

Η έκθεση χωρίζεται στα ακόλουθα κεφάλαια: μια επισκόπηση που προσφέρει δεδομένα και γραφικά σχετικά με την κατάσταση της ελευθερίας του Τύπου στην ΕΕ και τις υποψήφιες χώρες το 2022, τέσσερις θεματικές ενότητες με ποσοτική και ποιοτική ανάλυση σχετικά με τα προαναφερθέντα θέματα και εκθέσεις χωρών που προσφέρουν μια περίληψη των οι πιο σχετικές απειλές στις ακόλουθες χώρες της ΕΕ: Βέλγιο, Εσθονία, Γαλλία, Γερμανία, Ελλάδα, Ουγγαρία, Ιταλία, Πολωνία, Ισπανία και Σουηδία· και στις ακόλουθες υποψήφιες χώρες: Αλβανία, Βόρεια Μακεδονία, Σερβία και Τουρκία.

Καθ’ όλη τη διάρκεια του 2022, καταγράφηκαν 813 παραβιάσεις της ελευθερίας των μέσων ενημέρωσης σε κράτη μέλη της ΕΕ και υποψήφιες χώρες, στις οποίες συμμετείχαν 1.339 άτομα ή μέσα ενημέρωσης. Αυτό σηματοδοτεί αύξηση από 654 το 2021, αν και πρέπει να σημειωθεί ότι η Ουκρανία και η Μολδαβία δεν συμπεριλήφθηκαν στην ανάλυση του
προηγούμενου έτους.

Η ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα συνέχισε αξιοσημείωτη επιδείνωση το 2022 εν μέσω μεγάλης εξάπλωσης σκάνδαλο παρακολουθήση καθώς και αρκετά σοβαρά ποινικές κατηγορίες και βίαιες επιθέσεις σε δημοσιογράφοι. Το MapMF κατέγραψε συνολικά 42 παραβιάσεις που αφορούν 63 πρόσωπα ή οντότητες που σχετίζονται με τα μέσα ενημέρωσης. Η ασφάλεια των δημοσιογράφων παρέμεινε μια σοβαρή ανησυχία μετά από πολλαπλές
σωματικές επιθέσεις.

Οι νομικές υποθέσεις αποτελούνται από το ήμισυ  από τεκμηριωμένες παραβιάσεις της ελευθερίας του Τύπου, συμπεριλαμβανομένων των βαρέων οικονομικών απαιτήσεων που υποβλήθηκαν από ιδιώτες και δημόσιους λειτουργούς.

Τον  Ιανουάριο, πολλοί δημοσιογράφοι και εκδότες κατηγορήθηκαν  σε σχέση με τις αποκαλύψεις τους για το σκάνδαλο Novartis.

Τον Απρίλιο, το ερευνητικό πρακτορείο Reporters United αποκάλυψε ότι ο οικονομικός δημοσιογράφος Θανάσης  Κουκάκης ήταν θύμα παρακολούθησης το καλοκαίρι του 2021 χρησιμοποιώντας το εργαλείο  Predator.

Το Νοέμβριο, η ελληνική εφημερίδα “Documento” σ ανέφερε πως πολλοί δημοσιογράφοι και ιδιοκτήτες ΜΜΕ ήταν μεταξύ των ανθρώπων που είχαν στοχοποιηθεί με το Predator. Δημοσιογράφοι και εφημερίδες που ανέφεραν παρακολουθήσεις , στοχοποιήθηκαν επίσης με μηνύσεις και ποινικές έρευνες.

Μερικές από τις πιο ανησυχητικές επιθέσεις σε ελευθερία του Τύπου στη χώρα  ήταν οι αυτοσχέδιες βόμβες που εξερράγησαν μπροστά στο σπίτια των δημοσιογράφων Άρη Πορτοσάλτε και Δημήτρη Καμπουράκη.

Τον Ιούλιο, ένας μεγάλος εμπρησμός σημειώθηκε  στα κεντρικά γραφεία της Real Media ενώ υπήρξε η σύλληψη και βαριές ποινικές κατηγορίες σε βάρος του φωτορεπόρτερ Νίκου Πηλλού.

Πηγή: typologies.gr