Μετά τη σοβαρή καταγγελία των πυροσβεστών για ακρωτηριασμό συναδέλφου τους μετά από κροτίδα των ΜΑΤ, νέα εξίσου σοβαρή καταγγελία ήρθε στο φως της δημοσιότητας για σοβαρό τραυματισμό φωτορεπόρτερ, που κάλυπτε τη συγκέντρωση των πυροσβεστών, από το όχημα εκτόξευσης νερού της ΕΛ.ΑΣ.

Ενας νεκρός και επτά τραυματίες, εκ των οποίων οι έξι αστυνομικοί της ΔΙΑΣ, είναι ο απολογισμός της ένοπλης συμπλοκής που σημειώθηκε τα ξημερώματα, στο Πέραμα.

Σύμφωνα με πληροφορίες από πηγές της ΕΛΑΣ, αστυνομικοί έκαναν νόημα στον οδηγό ενός αυτοκινήτου, στο οποίο επέβαιναν άλλα δύο άτομα, να σταματήσει για έλεγχο.

Ο οδηγός, όμως, δεν συμμορφώθηκε και ανέπτυξε ταχύτητα με αποτέλεσμα να ξεκινήσει καταδίωξη, που κατέληξε στην οδό Ελπίδος, στο Πέραμα. Στο σημείο εκείνο ο οδηγός του οχήματος εμβόλισε τις μηχανές της ΔΙΑΣ και τότε αστυνομικοί πυροβόλησαν. Ενα από τα τρία άτομα που επέβαιναν τραυματίστηκε θανάσιμα, ένα ελαφρά, ενώ τραυματίστηκαν και έξι αστυνομικοί.
Οσον αφορά το τρίτο άτομο που επέβαινε στο όχημα κατάφερε να διαφύγει και αναζητείται.
Ανακοινωση της ΕΛΑΣ

Βραδινές ώρες της Παρασκευής 22 Οκτωβρίου 2021 στην περιοχή Αγ. Ι. Ρέντη, εντοπίστηκε από Ομάδα ΔΙ.ΑΣ. όχημα, στο οποίο επέβαιναν τρία άτομα και έφερε σπασμένο φινιστρίνι (εικόνα που παραπέμπει σε διάρρηξη), λόγος για τον οποίο κρίθηκε ύποπτο και αποφασίστηκε η διενέργεια αστυνομικού ελέγχου.

Στο σημείο, με εντολή του Κέντρου Άμεσης Δράσης, προσέτρεξαν και άλλες ενισχυτικές δυνάμεις για την πραγματοποίηση του ελέγχου, πλην όμως το όχημα στη θέα των αστυνομικών ανέπτυξε ταχύτητα και διέφυγε.

Στο πλαίσιο αναζητήσεων το αυτοκίνητο εντοπίστηκε εκ νέου στην περιοχή του Αιγάλεω και οι αστυνομικοί το ακολούθησαν μέχρι την περιοχή του Περάματος, όπου ακινητοποιήθηκε από αντίθετα κινούμενο όχημα (λεωφορείο).

Στην προσπάθειά τους να διαφύγουν, οι δράστες πραγματοποίησαν κίνηση όπισθεν και εμβόλισαν πέντε δίκυκλα Ομάδων ΔΙ.ΑΣ. τραυματίζοντας συνολικά εφτά αστυνομικούς.

Οι αστυνομικοί έκαναν χρήση όπλου επιχειρώντας να ακινητοποιήσουν το όχημα, με αποτέλεσμα το θανάσιμο τραυματισμό του 20χρονου οδηγού και τον τραυματισμό ενός εκ των επιβαινόντων, ο οποίος διεκομίσθη σε νοσοκομείο και νοσηλεύεται εκτός κινδύνου.

Το τρίτο άτομο που επέβαινε στο όχημα διέφυγε και αναζητείται.

Στο σημείο κλήθηκε ιατροδικαστής και κλιμάκιο της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών.

Όπως προέκυψε το όχημα είχε κλαπεί λίγο νωρίτερα από την περιοχή του Αγ. Ι. Ρέντη.

Προανάκριση διενεργείται από το Τμήμα Εγκλημάτων Κατά Ζωής και Προσωπικής Ελευθερίας της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής, παρουσία αρμοδίου εισαγγελέα.

4 άτομα έμαθαν τυχαία, μετά από την κλήτευση του ενός, ότι καλούνται να δώσουν υποχρεωτικά δείγμα DNA στην ΕΛ.ΑΣ., χάρη σε μια ασύνδετη σύνδεση που έκανε η αστυνομία ανάμεσα στην κατάληψη της πρυτανείας του ΕΜΠ τον Νοέμβριο του 2020 στην οποία συμμετείχαν, με μια «επίθεση κατά αστυνομικών» που έγινε τον Δεκέμβριο του 2014. Όταν οι περισσότεροι ήταν ανήλικοι και κάποιοι ζούσαν εκτός Αθήνας

(Αναδημοσίευση από το omniatv με την άδεια του συντάκτη)

Σύμφωνα με ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ σε διαθεσιμότητα τέθηκαν οι δύο αστυνομικοί που, σύμφωνα με όσα κατήγγειλε γειτόνισσα του θύματος στη Δάφνη, κλήθηκαν να ελέγξουν περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας στις 11 Ιουλίου, ωστόσο έφυγαν άπραγοι με αποτέλεσμα 19 μέρες μετά η 31χρονη να δολοφονηθεί από τον σύζυγό της. «Από την αρχική διερεύνηση των καταγγελιών προκύπτει η βασιμότητα αυτών και ήδη με απόφαση του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας, οι δύο αστυνομικοί που επέβαιναν στο περιπολικό που έφθασε στο σημείο, τέθηκαν σε διαθεσιμότητα καθώς δεν ανταποκρίθηκαν στα δέοντα. Πολύ περισσότερο, μάλιστα, που με βάση τις οδηγίες που είχαν δοθεί από το Κέντρο της Άμεσης Δράσης, το σήμα ήταν υψηλής προτεραιότητας. Παράλληλα, διεξάγεται περαιτέρω έρευνα» αναφέρει μεταξύ άλλων η ανακοίνωση των αρχών.

Σε διαθεσιμότητα τέθηκαν οι δύο αστυνομικοί που, σύμφωνα με όσα κατήγγειλε γειτόνισσα της κοπέλας στη Δάφνη, κλήθηκαν να ελέγξουν περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας στις 11 Ιουλίου, ωστόσο έφυγαν άπραγοι με αποτέλεσμα 19 μέρες μετά η 31χρονη να δολοφονηθεί από τον σύζυγό της.

Η γυναικοκτονία σημειώθηκε στη Δάφνη, με θύμα μία 35χρονη γυναίκα, από τον σύζυγό της. Όπως μετέδωσαν νωρίτερα το MEGA και η kathimerini.gr, ο φερόμενος δράστης παρουσιάστηκε αυτοπροσώπως στο αστυνομικό τμήμα Δάφνης και ομολόγησε πως τη δολοφόνησε με ένα μαχαίρι.

Οι αστυνομικοί πήγαν στο διαμέρισμα του 3ου ορόφου που τους υπέδειξε ο άνδρας και τη βρήκαν στο κρεβάτι νεκρή, με θανάσιμα τραύματα στο λαιμό. Ο 35χρονος φέρεται να υποστήριξε στις αρχές πως το έκανε επειδή τη ζήλευε. Προανάκριση διενεργείται από τη Διεύθυνση Ασφάλειας Αττικής.

Όπως ανέφερε ένοικος, το βράδυ της 11ης Ιουλίου έκανε καταγγελία στην ΕΛΑΣ για ενδοοικογενειακή βία σε διαμέρισμα όπου ζει και ανήλικο παιδί.

Σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πληροφορίες, 25 λεπτά αργότερα, περιπολικό της αστυνομίας έφτασε στο σημείο, οι αστυνομικοί άνοιξαν τα παράθυρα του οχήματος και έφυγαν, χωρίς να κάνουν τον κόπο να μπουν στο κτίριο.

Η ίδια καταγγέλλουσα σημειώνει ότι στην αστυνομία είχε δώσει το δικό της όνομα για να χτυπήσουν το κουδούνι.

«Δεν έκανα καταγγελία για πάρτι, αγαπημένη ελληνική αστυνομία. Σας κάλεσα ενώ είχε θορυβηθεί ακόμη και η διαχειρίστρια», αναφέρεται στην ίδια καταγγελία.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ:

Οι αστυνομικοί είναι υποχρεωμένοι να εκτελούν το καθήκον τους, και πράγματι  στη συντριπτική πλειονότητά τους το εκτελούν με ευσυνειδησία και αυταπάρνηση, κάτω από όλες τις συνθήκες, μέρα και νύχτα, οποτεδήποτε οι πολίτες χρειάζονται τη συνδρομή τους. Για όσους αστυνομικούς δεν το αντιλαμβάνονται αυτό, δεν υπάρχει θέση στην Ελληνική Αστυνομία.

Σχετικά με τις καταγγελίες για το περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας στη Δάφνη σημειώνονται τα ακόλουθα:

Από την αρχική διερεύνηση των καταγγελιών προκύπτει η βασιμότητα αυτών και ήδη με απόφαση του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας, οι δύο αστυνομικοί που επέβαιναν στο περιπολικό που έφθασε στο σημείο, τέθηκαν σε διαθεσιμότητα καθώς δεν ανταποκρίθηκαν στα δέοντα. Πολύ περισσότερο, μάλιστα, που με βάση τις οδηγίες που είχαν δοθεί από το Κέντρο της Άμεσης Δράσης, το σήμα ήταν υψηλής προτεραιότητας.

Παράλληλα, διεξάγεται περαιτέρω έρευνα.

Σημειώνεται ότι το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη έχει συστήσει ειδική υπηρεσία Αντιμετώπισης της Ενδοοικογενειακής Βίας και έχουν δοθεί από την πρώτη στιγμή σαφείς οδηγίες και εντολές για την άμεση και αποτελεσματική διαχείριση των περιστατικών.

Θα επαναλάβουμε ότι η ενδοοικογενειακή βία αποτελεί φαινόμενο-όνειδος για τις σύγχρονες κοινωνίες και για την εξάλειψή του θα χρειαστεί η συστράτευση όλων μας.

Εν τω μεταξύ, σύμφωνα με ρεπορτάζ του in.gr έγγραφο για την… μαζική αδιαφορία αστυνομικών σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας- όπως αυτή που οδήγησε στην δολοφονία της άτυχης 31χρονης στην Δάφνη- είχε συντάξει πριν ένα περίπου χρόνο η ηγεσία της ΕΛΑΣ.

Στο έγγραφο αυτό επισημαίνονταν  όχι μόνο οι πλημμελείς ενέργειες αστυνομικών αλλά κι οι προσπάθειες πολλών ένστολων να αποθαρρύνουν πολίτες να προχωρούν σε σχετικές καταγγελίες!

Με άλλα στελέχη όμως της ΕΛΑΣ όμως να μιλούν για  τις παρενέργειες της αποδυνάμωσης των αστυνομικών υπηρεσιών και της υπερπίεσης με δεκάδες συμβάντα, κυρίως στις υπηρεσίες της Αμεσης Δράσης που οδηγεί σε ελλιπείς ελέγχους σαν κι αυτούς στην Δαφνη, με δραματικά αποτελέσματα.

Κι έτσι τα 5.500 περίπου περιστατικά κακοποιήσεων μέσα στο σπίτι  που κατεγραφησαν επισήμως το 2020 (με αυξητική ταση εν μέσω καραντίνας και μετά από αυτήν) να θεωρούνται κατά πολύ λιγότερα από αυτά που συμβαίνουν  στην πραγματικότητα.

Πηγή: thepressproject.gr
          in.gr

Αστυνομικές δυνάμεις εκκένωσαν το πρωί το ιστορικό κτίριο που φιλοξενεί το Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο «Εμπρός», στην περιοχή του Ψυρρή.

Κατασκευασμένο τη δεκαετία του 1930, το ιστορικό (κηρυγμένο διατηρητέο μνημείο από το 1989) κτίριο λειτούργησε αρχικά ως τυπογραφείο της ομώνυμης εφημερίδας και από το 1988 ώς το 2007 ως στέγη του Θεατρικού Οργανισμού «Μορφές» και στη συνέχεια της Εταιρείας Θεάτρου «Εμπρός».

Εγκαταλελειμμένο και κλειστό επί πέντε σχεδόν χρόνια, επανενεργοποιήθηκε ως κατάληψη τον Νοέμβρη του 2011 με πρωτοβουλία της ομάδας καλλιτεχνών «Κίνηση Μαβίλη» και με τη συμμετοχή και στήριξη της Κίνησης Κατοίκων Ψυρρή καθώς και άλλων καλλιτεχνών και θεωρητικών από τον χώρο των παραστατικών τεχνών, της μουσικής και των εικαστικών.

Μετά από έναν περίπου χρόνο πολύπλευρων καλλιτεχνικών και κοινωνικών δράσεων, και αφού μεσολάβησαν δύο απόπειρες της αστυνομίας να σφραγίσει και να κλείσει το Θέατρο, την ευθύνη της λειτουργίας και διαχείρισής του ανέλαβε η εβδομαδιαία ανοιχτή του συνέλευση.

Από το 2011, εκατοντάδες καλλιτέχνες παρουσίασαν αφιλοκερδώς & με ελεύθερη είσοδο 400 διαφορετικά θεατρικά έργα σε περισσότερες από 2000 παραστάσεις. Έγιναν συναυλίες 450 συγκροτημάτων, εκδηλώσεις ενίσχυσης αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων, κινηματικών πρωτοβουλιών και καλλιτεχνικών ομάδων, πάνω από 300 ομιλίες και διαλέξεις για όλα τα ζητήματα της καθημερινότητας. Εκατοντάδες συνελεύσεις, εκθέσεις, φεστιβάλ ποίησης, λογοτεχνίας, εργαστήρια, μια θάλασσα συναντήσεων και δημιουργίας, μια ανάσα ελευθερίας και έκφρασης στο κέντρο της πόλης.

Εξαιτίας του κορονοϊού, τους τελευταίους μήνες, δεν πραγματοποιούνταν εκδηλώσεις με την ΕΛ.ΑΣ. να βρίσκει την ευκαιρία να επέμβει σε ακόμα ένα ελεύθερο χώρο με σκοπό να τον σφραγίσει.

► «Είναι φανερό ότι στις μέρες της κυβέρνησης της ΝΔ όπου ο πολιτισμός γίνεται με όρους Μανδώνη-Λιγνάδη και αξιοποίησης κάθε τετραγωνικού για χάριν του real estate και της τουριστικής βιομηχανίας δεν χωράνε αυτοδιαχειριζόμενα πειράματα καλλιτεχνών», σχολιάζει η δημοτική παράταξη «Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας». 

Κλειστοί θα είναι αύριο Τρίτη 17 Νοεμβρίου πέντε σταθμοί του μετρό με εντολή της Ελληνικής Αστυνομίας, εν όψει των μέτρων ασφαλείας για την επέτειο του Πολυτεχνείου.

Συγκεκριμένα, από τις 12.00 θα κλείσουν οι σταθμοί «OMONOIA», «ΠANEΠIΣTHMIO», «ΣYNTAΓMA»,  «EYAΓΓEΛIΣMOΣ» KAI «M. MOYΣIKHΣ». Οι συρμοί του μετρό θα διέρχονται κανονικά χωρίς όμως να πραγματοποιούν στάσεις στους παραπάνω σταθμούς.

Δεκέμβρης του 1944 ο λαός βρέθηκε μπροστά στο δίλημμα: ή να αγωνιστεί όπως είχε κάνει στην Κατοχή για λευτεριά και ανεξαρτησία ή να υποταχτεί στο κράτος της δωσιλόγων που ήθελε να επιβάλει ο Σκόμπι.

Το κύριο πρόβλημα των Αγγλων, της ντόπιας οικονομικής ολιγαρχίας και των πολιτικών εκπροσώπων της ήταν η διασφάλιση των συμφερόντων τους στη μεταπολεμική Ελλάδα. Η επιδίωξη αυτή εκ των πραγμάτων απαιτούσε την καθυπόταξη του λαϊκού κινήματος, την ποδηγεσία δηλαδή και συντριβή των ΕΑΜικών αντιστασιακών οργανώσεων και του ΚΚΕ, ως προϋπόθεση για την παλινόρθωση του προπολεμικού αστικού καθεστώτος στη χώρα. Κι όπως ήταν φυσικό ένας τέτοιος στόχος απαιτούσε ευθύς εξαρχής τον αφοπλισμό του λαού, τη διάλυση δηλαδή των ενόπλων δυνάμεών του και κυρίως του ΕΛΑΣ. Ο ΕΛΑΣ, εμπειροπόλεμος και ετοιμοπόλεμος όπως ήταν – με μάχιμη και εφεδρική δύναμη 130, περίπου, χιλιάδων ανδρών – αποτελούσε τον πλέον ανασταλτικό παράγοντα στα σχέδια της ντόπιας και ξένης αντίδρασης. Χωρίς τον αφοπλισμό του οι επιδιώξεις της ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθούν. Κι ακριβώς αυτό, η επιδίωξη δηλαδή να αφοπλιστεί το λαϊκό κίνημα για να μπορέσουν στη συνέχεια να το καθυποτάξουν, έφερε ως αποτέλεσμα τα Δεκεμβριανά , την ένοπλη σύγκρουση ανάμεσα στον ΕΛΑΣ και στις βρετανικές δυνάμεις κατοχής.

***

12 Οκτωβρίου 1944: Η καρδιά της Αθήνας χτυπά ελεύθερα. Στις  9.45 π.μ. μαχητές του ΕΛΑΣ κατέβασαν από την Ακρόπολη τη γερμανική σημαία για να υψώσουν στη θέση της την ελληνική

14 Οκτωβρίου 1944: Δύο μέρες μετά την απελευθέρωσή της από τον ΕΛΑΣ, βρετανικά στρατεύματα μπαίνουν στην Αθήνα

18 Οκτωβρίου 1944: Έξι μέρες μετά την απελευθέρωση της Αθήνας από τον ΕΛΑΣ καταφθάνει στην πρωτεύουσα η κυβέρνηση της «Εθνικής Ενότητας» υπό τον Γ. Παπανδρέου. Την ίδια μέρα έρχεται στην Αθήνα και ο Βρετανός στρατηγός Σκόμπυ.

1 Νοεμβρίου 1944: Δύο μέρες μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τον ΕΛΑΣ, βρετανικά στρατεύματα εισέρχονται στην πόλη.

5 Νοεμβρίου 1944: Το Εθνικό Συμβούλιο της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ) αποφασίζει την αυτοδιάλυσή της.

15 Νοεμβρίου 1944: Ειρηνικοί διαδηλωτές στην οδό Πανεπιστημίου δέχονται δολοφονικά πυρά από τα ξενοδοχεία που κρατούν μέλη της δοσιλογικής φασιστικής οργάνωσης «Χ» (του Γ. Γρίβα). Βρετανικά στρατιωτικά τμήματα καταφθάνουν αμέσως προς υπεράσπιση των χιτών, προκαλώντας αγανάκτηση στο λαό της Αθήνας.

30 Νοεμβρίου 1944: Ο πρωθυπουργός της κυβέρνησης «Εθνικής Ενότητας» Γ. Παπανδρέου βγάζει διαταγή που καθορίζει τις 10 Δεκεμβρίου ως ημερομηνία διάλυσης του ΕΛΑΣ και της Εθνικής Πολιτοφυλακής.

1 Δεκεμβρίου 1944: παραιτούνται από την κυβέρνηση της “Εθνικής Ενότητας” οι ΕΑΜίτες υπουργοί Αλ. Σβώλος, Γ. Ζεύγος, Μ. Πορφυρογένης, Ν. Ασκούτσης, Ηλ. Τσιριμώκος και Α. Αγγελόπουλος, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη διαταγή μονομερούς αφοπλισμού του ΕΛΑΣ. Την ίδια στιγμή, πραγματοποιούνται μεγάλες και μαχητικές διαδηλώσεις του λαού σ’ όλη την Ελλάδα, ενάντια στην κυβέρνηση Παπανδρέου και την αγγλική επέμβαση.

2 Δεκεμβρίου 1944: Η απεργία σημειώνει τεράστια επιτυχία. Τα πάντα στην Αθήνα και τον Πειραιά είναι κλειστά, φανερώνοντας ξεκάθαρα τη θέληση του λαού. Την ίδια, όμως, στιγμή αποβιβάζονται στο Φάληρο 6.000 Αγγλοι στρατιώτες και δύο φασιστικά, ελληνικά τάγματα από την Αίγυπτο. Το πρωί της ίδιας μέρας, η ΚΕ του ΕΑΜ ζητά και παίρνει από την κυβέρνηση άδεια για το συλλαλητήριο της Κυριακής. Τα μεσάνυχτα της ίδιας μέρας, όμως, ο Γ. Παπανδρέου ανακαλεί την άδεια. Προφανώς, είτε για να δοκιμάσει την αντοχή και την αποφασιστικότητα του ΕΑΜ και του λαϊκού κινήματος, είτε για να βρει “πάτημα”, για τα όσα ήδη σχεδίαζε μαζί, με τους Αγγλους, για την επόμενη μέρα.

3 Δεκεμβρίου 1944:  Οι εργαζόμενοι της Αθήνας και του Πειραιά κατεβαίνουν σε γενική απεργία. Μαζί τους 500 χιλιάδες λαού – ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του ΕΑΜ – κατακλύζει άοπλος τους κεντρικούς δρόμου και τις πλατείες της Αθήνας από το πρωί. Με συνθήματα, πλακάτ και πανό διαδήλωναν την αντίθεσή τους στο τελεσίγραφο του Σκόμπι που απαιτούσε το μονόπλευρο αφοπλισμό του ΕΛΑΣ ως τις 10 Δεκεμβρίου.

Ο λαός ζητούσε:

–          Να μη διαλυθεί μονόπλευρα ο ΕΛΑΣ

–          Να παραιτηθεί η κυβέρνηση Παπανδρέου και να σχηματιστεί κυβέρνηση πραγματικής εθνικής ενότητας που θα ξεκαθαρίσει τον κρατικό μηχανισμό από τους δοσίλογους και συνεργάτες των κατακτητών που τον διεύθυναν

–          Να σταματήσει ο εξοπλισμός των ταγματασφαλιτών, που είχε αρχίσει, να συλληφθούν και να δικαστούν οι προδότες – δοσίλογοι, σύμφωνα με τις διακηρύξεις των συμμάχων και των κυβερνήσεων του Καΐρου.

–          Να σχηματιστεί εθνικός στρατός, με γενική στρατολογία, όπως το όριζε η συμφωνία του Λιβάνου

–          Να διαλυθούν οι ένοπλες προδοτικές συμμορίες της «Χ» και των άλλων δωσιλογικών οργανώσεων.

–          Να μπει τέλος στην εξωελληνική επέμβαση των Άγγλων υπέρ της μοναρχικής Δεξιάς

Το άοπλο πλήθος δέχεται  καταιγισμό πυρών από το Αρχηγείο της Αστυνομίας (Πανεπιστημίου και Βασιλίσσης Σοφίας). Η πρώτη σφαίρα πέφτει από Βρετανούς στρατιώτες. Σκοτώνονται 28 άτομα και τραυματίζονται 148.

Ο Κ. Πούλος, Ελληνοαμερικανός ανταποκριτής στην Αθήνα και αυτόπτης μάρτυρας στα γεγονότα έγγραφε:

«Η Αστυνομία χτύπησε από τα Ανάκτορα… Επειδή δεν πίστευα και δεν μπορούσα να διανοηθώ πώς μια Αστυνομία μπορεί να χτυπά με τέτοια ψυχραιμία τον άοπλο λαό, ήθελα να πιστεύω πως ήταν άσφαιροι οι πυροβολισμοί… 30 βήματα από τη θέση που εμείς στεκόμασταν, είδα ένα κεφάλι να σηκώνεται και να φωνάζει σβησμένα «βοήθεια». Το αίμα έτρεχε από το στόμα του. Χειροβομβίδες έσπαζαν κοντά μας… Όταν σταμάτησε το τουφεκίδι, κατάλαβα πόσο αληθινές ήταν οι σφαίρες: τυλιγμένοι με σημαίες και στα αθώα πλακάτ τους κείτονταν οι πρωτοπόροι διαδηλωτές… Την έκταση της βρετανικής επέμβασης δεν μπορούν εύκολα να τη συλλάβουν οι Αμερικανοί. Κι όμως την πιστοποιούν τα αδιάψευστα γεγονότα: Ο Σκόμπι ζήτησε από τον Παπανδρέου να απαγορευθεί το συλλαλητήριο του ΕΜΑ. Ο Παπανδρέου συμφώνησε και κάλεσε τον υπουργό Εσωτερικών Μανουηλίδη να του δώσει σχετικές… οδηγίες. Η αποχαλινωμένη Δεξιά, βλέποντας την αδυναμία της και την τεράστια δύναμη της Αριστεράς, στηρίχθηκε στις βρετανκέ λόγχες, ζητούσε ‘’κατοχή’’ Ο στρατηγός  Ηλίας Διάμεσης (υπουργός στρατιωτικών στην κατοχική κυβέρνηση Ι. Ράλλη και αρχηγός του μεταπελευθερωτικού ΕΔΕΣ Αθήνας) μου είπε: ‘’Έχουμε ανάγκη από μια στρατιωτική κυβέρνηση που θα διαθέτει ισχυρές ένοπλες δυνάμεις για να χτυπήσουμε τους μπολσεβίκους. Να τους βάλουμε τα δυο πόδια όχι σ’ ένα μα σε μισό παπούτσι’’. Ο συνταγματάρχης Χιστόπουλος μου είπε ‘’Χρειαζόμαστε δικτατορία που θα ξαναβάλει στη θέση τους τις κατώτερες τάξεις’’»

Ο λαός υποχώρησε. Όταν όμως κόπασαν τα πυρά και δόθηκε το σήμα από την οργανωτική επιτροπή του συλλαλητηρίου, ξεχύθηκε και πάλι με ορμή ανακαταλαμβάνοντας την πλατεία.

Στις 14:30 το Α’ ΣΣ του ΕΛΑΣ εξέδωσε «Διαταγή επιχειρήσεων» για τον αφοπλισμό των αστυνομικών τμημάτων και της Χωροφυλακής, ενώ το ίδιο βράδυ τμήματα της Ορεινής Ταξιαρχίας κινήθηκαν και εγκαταστάθηκαν στα Παλιά Ανάκτορα, το Μετοχικό Ταμείο Στρατού και το Πανεπιστήμιο.

Ο Βρετανός πρωθυπουργός Τσόρτσιλ, από τη μεριά του, πίεζε τον στρατηγό Ουίλσον (ανώτατο αρχηγό των χερσαίων συμμαχικών δυνάμεων Μεσογείου) να αποσπάσει δυνάμεις από το Ιταλικό μέτωπο και να τις αποστείλει άμεσα στην Αθήνα: «Είμαι βέβαιος», τόνιζε σε σχετικό του τηλεγράφημα, «ότι βλέπετε την κατάσταση με στενό πνεύμα. Καταστροφή στην Ελλάδα λόγω ελλείψεως λίγων Ταγμάτων θα ήταν λυπηρό πράγμα και θα είχε συνέπειες σε μεγάλη κλίμακα. Η καταστροφή στην Αθήνα δεν ισοσταθμίζεται με την κατάληψη της Μπολώνιας.»

4 Δεκεμβρίου 1944: Κηρύσσεται γενική απεργία σ’ όλη την Ελλάδα. Ο λαός της Αθήνας και του Πειραιά οδηγεί τα θύματά του στην τελευταία τους κατοικία. Μέσα σε μια συγκλονιστική ατμόσφαιρα πένθους, αλλά και αγωνιστικής αποφασιστικότητας, ο λαός απαιτεί την άμεση παραίτηση της ματοβαμμένης κυβέρνησης. Ενα τεράστιο πανό στην κεφαλή της πορείας γράφει: “ΟΤΑΝ Ο ΛΑΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΣ ΤΥΡΑΝΝΙΑΣ, ΔΙΑΛΕΓΕΙ Η ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ Η ΤΑ ΟΠΛΑ”.Οταν η πομπή φτάνει στο Σύνταγμα, οι διαδηλωτές γονατίζουν. Ορκίζονται στους νεκρούς και ψάλλουν το πένθιμο εμβατήριο. Στην επιστροφή από το νεκροταφείο τα πλήθη δέχονται και νέα, ένοπλη επίθεση από τους Χίτες. Αλλοι 40 νεκροί και 70τραυματίες βάφουν με το αίμα τους, τους αθηναϊκούς δρόμους. Την άλλη μέρα και καθώς οι λαϊκές διαδηλώσεις συνεχίζονται, χτυπά και πάλι η Ασφάλεια, με τραγικό απολογισμό, ακόμη 30 νεκρούς και πάνω από 100 τραυματίες.

5 Δεκεμβρίου 1944: Νέα επεισόδια. Αγγλικά αεροπλάνα σφυροκόπησαν τμήματα του ΕΛΑΣ έξω από τη Θήβα. Ο Δεκέμβρης άρχισε

Η σύγκρουση των “Δεκεμβριανών” θα διαρκέσει 33 ημέρες και θα αφήσει πίσω δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και εγκλήματα ανείπωτης φρίκης.

Από τον Γιώργο Μουργή

Αναδημοσίευση από nostimonimar.gr:

«Σκέφτεσαι να γράψεις με αφορμή την σημερινό επέτειο της προσπάθειας του Αλέκου Παναγούλη, να τινάξει στον αέρα τον δικτάτορα Παπαδόπουλο μαζί με το σκυλολόι που τον συνόδευε και ξαφνικά κολλάς.Αυτή η ασφάλεια που σου παρέχει η ιστορική μνήμη, να αφουγκράζεσαι, να περιγράφεις από μακριά, τον ηρωισμό και τη στάση που επέλεξε ο ίδιος ο Παναγούλης, εμπεριέχει μια ιδιοτελή αναίδεια καπηλείας. Έστω και άθελα σου.Εμπεριέχει το ηδυπαθές της αναφορικότητας μας, σαν εμμονή μιας έπαρσης να ταυτιστείς εκ του ασφαλούς, με τους αδικαίωτους αγώνες εκατοντάδων ηρώων.Να τοποθετήσεις στην ιστορική ζυγαριά αυτόν τον ηρωισμό, με άπλες περιγραφές σαν αντίβαρο, για να αξιολογήσεις κατά το δοκούν το αίμα τους».

Έτσι ξεκίνησα να γράφω λίγες μέρες πριν, το αφιέρωμα για τον Αλέκο Παναγούλη.

Κάτι σαν παρηγορητική απολογία εντός μου, χωρίς καμιά δόση ευφάνταστης αλληγορίας.

Συζητώντας το αφιέρωμα αυτό, που προς μεγάλη μου τιμή, φιλοξενήθηκε στο Νόστιμον Ήμαρ, με τον καλό φίλο Θωμά Γιούργα, μου επισήμανε την αυτοκριτική διάθεση που διέβλεπε, στο απόσπασμα όπως το παραθέτω παραπάνω.

Πραγματικά τότε διαπίστωσα ότι πέρα από την απολογητική μου διάθεση, το γραπτό εμπεριείχε μια ύστερη αυτοκριτική προδιάθεση, για τα ηρωικά που ως θεατής μπορεί κάποιος να προσεγγίσει. Για  τα σπουδαία της ζωής αληθινών ηρώων.



Θα γραφτούν και θα αναπαραχθούν πολλά σήμερα και δικαίως για τον Αρχηγό του Απελευθερωτικού Κινήματος και της Εθνικής Αντίστασης.

Δεν θέλω να προσδώσω κανένα επικό χαρακτηριστικό την ήμερα της γενέθλιας  μνήμης του Άρη Βελουχιώτη.

Η ιστορία του απελευθερωτικού αγώνα, γράφτηκε πάνω σε αυτό τον τόπο που περπατάμε, από το αίμα των ηρώων του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ και του αθώου λαού που σφαγιαζόταν ή πέθαινε από τη πεινά, κάτω από την κτηνωδία και τη θηριωδία. της φασιστικής, ναζιστικής γερμανικής κατοχής.

Από το δικό του αίμα όπως έβαψε τα λημέρια της Μεσούντας, κυλώντας να συναντηθεί προς τη ποταμιά του Αχελώου.

Αν η ληξιαρχική πράξη γέννησης του Θανάση Κλάρα γράφει 27 Αυγούστου 1905 και τόπο τη Λαμία, υποθετικά μιλάμε για το ίδιο πρόσωπο, που ταυτίζεται με τον Αρχηγό.  



Ο Βελουχιώτης «γεννήθηκε» στη Μεσούντα στις 16 Ιουνίου 1945, περικυκλωμένος, μέσα από τα θραύσματα της χειροβομβίδας που κρατούσε στα χέρια του ή από τον ήχο του δικού του όπλου.

Βαφτίστηκε στην ποταμιά του Αχελώου την ίδια μέρα, από τα τρεχούμενα νερά της και αγιάστηκε από το αίμα του, αντί για λάδι, στο ένα και μοναδικό όνομα σαν «Ο Άρης».

Η Γέννα της Ιστορίας δεν τον επέλεξε τυχαία. Προσδοκούσε πάντα να επιλέξει έναν Άρη στο όνομα της δίκης της Αθανασίας.

Να μοιραστεί έναν Αρχηγό Αθάνατο, μαζί με εμάς τους θνητούς.

Και τα κατάφερε εκεί στα Άγραφα. Μα που αλλού μπορούσε να γραφτεί μια τέτοια Γέννα; Μόνο στα Άγραφα της Ιστορίας των βουνών που γέννησαν την Αθανασία του Αρχηγού.

Ο ίδιος επέλεξε να πεθάνει στις 12 Ιουνίου του 1945. Όταν το μαντάτο της αποκήρυξης έφτασε στα αυτιά του, από τους γραφιάδες του Ριζοσπάστη και τους γραφειοκράτες της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος που αγάπησε και οραματίστηκε να το φέρει πρωτοπόρο, της Λευτεριάς και της Λαοκρατίας.

Η Ιστορία δεν άφησε  τη Γέννα της να χαθεί. Την έκανε Αθάνατη στην δίκη της αιωνιότητα. Αυτή η Αθανασία που έμεινε να κατοικεί εκεί στα βράχια της Μεσούντας και από τότε ακούει στο όνομα Άρης Βελουχιώτης , «Ο Αρχηγός των Ατάκτων» μέσα στην καρδιά της Ιστορικής Μνήμης του Λαού μας.*

Αθάνατος, Αρχηγέ μας, Άρη Βελουχιώτη, Αθάνατος!.. 

Ο θρήνος της μάνας του Άρη Βελουχιώτη για τον χαμό του παλικαριού της:

ΣΤΟΝ ΑΡΗ ΜΟΥ – ΣΤΟ ΚΑΜΑΡΙ ΜΟΥ

«Άρη μου, Άρη, Άρη μου, παιδί μου παλληκάρι
Σε ράχες ήσουν σε βουνά, το κάλεσε η ανάγκη
Αλοίμονο: ο στόνος μου τόσο μακριά δε φτάνει

Κι αν σε καλούν οι στεναγμοί κι αν σε καλούν οι θρήνοι
Εσύ κοιμάσαι αξύπνητος στο φως και στη γαλήνη

Αχ! Συ διαβάτη της ζωής! Πανέμμορφε διαβάτη!
να ξαναρθής εδώ στη γη, δε θαύρης μονοπάτι

Άρη μου! Γιατί άφησες τη δόλια σου μανούλα
το δύστυχο πατέρα σου να κλαίμ’ όλη μερούλα;»

Λαμία – Ιούλιος 1945

ΑΓΛΑΪΑ Δ. ΚΛΑΡΑ **

* Η έκφραση «Ο Αρχηγός των Ατάκτων» είναι δανεισμένη από τα ομώνυμα βιβλία του Δ. Χαριτόπουλου για τον Άρη Βελουχιώτη.

** Στην αντιγραφή τηρήθηκε η ορθογραφία της αρχικής δημοσίευσης.