Γιατί φοράμε τον «Μάρτη» το βραχιολάκι με την στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή

Παρασκευή, 01/03/2019 - 14:00

Πρώτη Μαρτίου σήμερα καλό μήνα σε όλους και όλες και οι περισσότεροι -ες θα φορέσουν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι φτιαγμένο από άσπρη και κόκκινη κλωστή.

Πρόκειται για τον «Μάρτη» ή «Μαρτιά», ένα παμπάλαιο έθιμο, με βαλκανική διασπορά. Οπως γράφει και το sansimera.gr το έθιμο πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια, όπου οι μύστες έδεναν μια κλωστή, την Κρόκη, στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι, όπως παρατηρεί ο λαογράφος Νικόλαος Πολίτης.

Προστασία από τον ήλιο της άνοιξης
Σύμφωνα με το έθιμο, την 1η του Μάρτη, οι μητέρες φορούν στον καρπό του χεριού των παιδιών τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον Μάρτη ή Μαρτιά, για να τα προστατεύει από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, που είναι ιδιαίτερα βλαβερός, σύμφωνα με τις λαϊκές δοξασίες. Ο Μάρτης προφυλάσσει επίσης, όπως πιστεύεται, από τα κουνούπια και τους ψύλλους και ακόμα απομακρύνει τις αρρώστιες και άλλα κακά. Τον φτιάχνουν την τελευταία μέρα του Φλεβάρη και τον φορούν την πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι. Σε μερικές περιοχές ο Μάρτης φοριέται στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού σαν δαχτυλίδι για να μην σκοντάφτει ο κάτοχός του.

Πότε πρέπει να το βγάλουμε
Το βραχιολάκι αυτό το βγάζουν στο τέλος του μήνα, ή το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές. Κάποιοι υποστηρίζουν πως πρέπει να αναζητήσουν μία τριανταφυλλιά και να τον κρεμάσουν σε κάποιο από τα κλαδιά της, έτσι ώστε τα μάγουλά τους να γίνουν κόκκινα, όπως τα τριαντάφυλλα!
Στην συνέχεια, τον Μάρτη θα τον παραλάβουν τα χελιδόνια, που σαν αποδημητικά πουλιά που είναι, κάνουν και πάλι κάθε άνοιξη την εμφάνισή τους και θα τον χρησιμοποιήσουν για να στερεώσουν την νέα φωλιά που θα φτιάξουν. 

Από την άλλη πλευρά πάντως η Χριστιανική Εκκλησία δια του Ιωάννου του Χρυσοστόμου θεωρεί το έθιμο ειδωλολατρικό ήδη από το 5ο αιώνα.

 

Τα παρατσούκλία του Μάρτη στη λαογραφία
Το «βραχιολάκι του Μάρτη», είναι ένα μόνο από τις πάμπολλες παραδόσεις του Μαρτίου, που είναι ένας μήνας με πλούσια λαογραφική παράδοση.
Η λαϊκή φαντασία έδωσε στον μήνα Μάρτιο πάρα πολλά παρατσούκλια, όπως Ανοιξιάτης (γιατί είναι ο πρώτος μήνας της Άνοιξης), Γδάρτης, Παλουκοκάφτης Κλαψομάρτης, Πεντάγνωμος (για το ευμετάβλητο του καιρού), Βαγγελιώτης (λόγω της γιορτής του Ευαγγελισμού), Φυτευτής, και άλλα δηλωτικά της φυσιογνωμίας του, που έχουν σχέση με ιδιότητες ή πράξεις που του αποδίδονται.
Τα πιο πολλά από αυτά βρίσκονται μέσα στις παραδόσεις και τις παροιμίες που έπλασε ο λαός για να εξηγήσει τις απότομες μεταβολές του καιρού ή ακόμα και τις βαρυχειμωνιές που παρατηρούνται μέσα στο Μάρτη και που πάντα είναι επικίνδυνες για τη γεωργία και την κτηνοτροφία.

Ο «Μάρτης» στα Βαλκάνια
Το έθιμο του Μάρτη γιορτάζεται ίδιο και απαράλλαχτο στα Σκόπια με την ονομασία Μάρτινκα και στην Αλβανία ως Βερόρε. Οι κάτοικοι των δυο γειτονικών μας χωρών φορούν βραχιόλια από κόκκινη και άσπρη κλωστή για να μην τους «πιάσει» ο ήλιος, τα οποία και βγάζουν στα τέλη του μήνα ή όταν δουν το πρώτο χελιδόνι. Άλλοι πάλι, δένουν τον Μάρτη σε κάποιο καρποφόρο δέντρο, ώστε να του χαρίσουν ανθοφορία, ενώ μερικοί τον τοποθετούν κάτω από μια πέτρα κι αν την επόμενη ημέρα βρουν δίπλα της ένα σκουλήκι, σημαίνει ότι η υπόλοιπη χρονιά θα είναι πολύ καλή.

Τηρώντας παραδόσεις και έθιμα αιώνων, οι Βούλγαροι, την πρώτη ημέρα του Μάρτη, φορούν στο πέτο τους στολίδια φτιαγμένα από άσπρες και κόκκινες κλωστές που αποκαλούνται Μαρτενίτσα. Σε ορισμένες περιοχές της Βουλγαρίας, οι κάτοικοι τοποθετούν έξω από τα σπίτια τους ένα κομμάτι κόκκινου υφάσματος για να μην τους «κάψει η γιαγιά Μάρτα» (Μπάμπα Μάρτα, στα βουλγαρικά), που είναι η θηλυκή προσωποποίηση του μήνα Μάρτη. Η Μαρτενίτσα λειτουργεί στη συνείδηση του βουλγαρικού λαού ως φυλαχτό, το οποίο μάλιστα είθισται να προσφέρεται ως δώρο μεταξύ των μελών της οικογένειας, συνοδευόμενο από ευχές για υγεία και ευημερία.

Το ασπροκόκκινο στολίδι της 1ης του Μάρτη φέρει στα ρουμανικά την ονομασία Μαρτιζόρ. Η κόκκινη κλωστή συμβολίζει την αγάπη για το ωραίο και η άσπρη την αγνότητα του φυτού χιονόφιλος, που ανθίζει τον Μάρτιο και είναι στενά συνδεδεμένο με αρκετά έθιμα και παραδόσεις της Ρουμανίας. Σύμφωνα με την μυθολογία, ο Θεός - Ήλιος μεταμορφώθηκε σε νεαρό άνδρα και κατέβηκε στη Γη για να πάρει μέρος σε μια γιορτή. Τον απήγαγε, όμως, ένας δράκος, με αποτέλεσμα να χαθεί και να βυθιστεί ο κόσμος στο σκοτάδι.

Μια ημέρα ένας νεαρός, μαζί με τους συντρόφους του σκότωσε τον δράκο και απελευθέρωσε τον Ήλιο, φέροντας την άνοιξη. Ο νεαρός έχασε τη ζωή του και το αίμα του -λέει ο μύθος- έβαψε κόκκινο το χιόνι. Από τότε, συνηθίζεται την 1η του Μάρτη όλοι οι νεαροί να πλέκουν το «Μαρτισόρ», με κόκκινη κλωστή που συμβολίζει το αίμα του νεαρού άνδρα και την αγάπη προς τη θυσία και άσπρη που συμβολίζει την αγνότητα.

Τι προσέχουμε τρώγοντας - τσικνίζοντας, την Τσικνοπέμπτη; Πόσες θερμίδες έχουν τα διάφορα ψητά;

Πέμπτη, 28/02/2019 - 14:00
επιμέλεια Αγγελική Μήλιου,
βιολόγου, medlabnews.gr

Τσικνοπέμπτη είναι η Πέμπτη της δεύτερης εβδομάδας του Τριωδίου (οι τρεις εβδομάδες που συμπεριλαμβάνονται στο τριώδιο είναι, η Απολυτή ή Προφωνή, η Απόκρεω και η Τυροφάγος). Κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας (Απολυτή) σταματούσε η συνηθισμένη νηστεία της Τετάρτης και της Παρασκευής, ενώ στη δεύτερη εβδομάδα (απόκρεω) ίσχυε η νηστεία, έτσι η Τσικνοπέμπτη αποκτούσε ιδιαίτερη σημασία και εθεωρείτο εορτάσιμη ημέρα και το τραπέζι ήταν γιορτινό.

Ονομάζεται τσικνοπέμπτη γιατί την ημέρα αυτή το δείπνο αποτελείται από κρέας ψημένο στα κάρβουνα ή τηγανισμένο, δυο τρόποι μαγειρέματος που βγάζουν έντονη τσίκνα.

 

Η αλήθεια είναι ότι η Τσικνοπέμπτη έχει πολλούς και θερμιδογόνους πειρασμούς. Γι’ αυτό  καλό θα ήταν την ημέρα αυτή να αποφεύγαμε  τα τηγανητά, όπως πατάτες, μελιτζάνες, κολοκυθάκια και να τα αντικαταστήσουμε με ψητά λαχανικά. 
Ο συνδυασμός «τυρί με κρέας» σίγουρα δεν συνιστάται, ούτε όμως το τζατζίκι που αν και υγιεινό έχει πολλές θερμίδες, λόγω της μεγάλης ποσότητας του λαδιού που περιέχει 

Καλύτερο διατροφικά είναι όποιο κρέας έχει λιγότερο λίπος. 
Ωστόσο οι φίλοι των ψητών, πρέπει να γνωρίζουν πως όσο λιγότερο λίπος έχει το κρέας τόσο δυσκολότερα ψήνεται στα κάρβουνα. 
Υπάρχουν επιλογές και τρόποι για να τσικνίσει κάποιος όπως προστάζει το έθιμο της ημέρας και να έχει στο πιάτο του μια καλοψημένη μερίδα κρέας που δεν θα τον επιβαρύνει θερμιδικά και διατροφικά.
-    Ένα μέρος του λίπους που μπορεί να έχει το κρέας «χάνεται» με το ψήσιμο.

-    Ένα καλό μαρινάρισμα πριν το ψήσιμο είναι απαραίτητο. Έτσι δίνετε πιο πλούσια γεύση, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι το μαρινάρισμα είναι προστατευτικό έναντι των χημικών ουσιών που παράγονται με το ψήσιμο πρωτεϊνούχων τροφίμων σε υψηλή φωτιά (πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες, ετεροκυκλικές αμίνες). Προτιμάτε για τις πρωτεϊνούχες τροφές (κρέας, ψάρι) «μαρινάδες» που έχουν βάση το λεμόνι και το ξύδι.

-    Αν θέλετε να ρίξετε κάτι πάνω στο κρέας ή το ψάρι μετά το ψήσιμο προτιμήστε το λεμόνι , πέρα από τη γεύση λειτουργεί επιπλέον προστατευτικά έναντι των δυσάρεστων χημικών ουσιών που παράγονται.
Γενικώς, να θυμάστε ότι τα κρέατα σούβλας όπως το αρνί ή το κοκορέτσι έχουν αρκετά λιπαρά. Η καλύτερη επιλογή πάντως για όσους δεν θα διασκεδάσουν έξω αλλά στο σπίτι τους είναι να αγοράσουν κρέας που δεν θα έχει πάρα πολύ λίπος. 


  • Μπριζόλα χοιρινή: 175 θερμίδες 
  • Παϊδάκια αρνίσια : 444 θερμίδες. Αν αφαιρέσετε το λίπος, υπολογίστε 160 θερμίδες λιγότερες. 
  • Λουκάνικο χωριάτικο (100 γραμμ.): 345 θερμίδες. 
  • Πατάτες τηγανητές (100 γραμμ.): 236 θερμίδες
Η πιο διαιτητική επιλογή είναι αυτή του κοτόπουλου, το οποίο έχει 165 θερμίδες στα 100 γραμμάρια. 



Τι να προσέξετε στο φαγητό σας, την Τσικνοπέμπτη, όπως συμβουλεύει ο Δημήτρης Π. Μπερζελέτος 
Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, MSc
 (εδώ)

-    Προσπαθήστε να καταναλώσετε ένα μεγάλο γεύμα.. όχι και μεσημέρι και βράδυ υπερφαγία !

-    Αν το βράδυ γνωρίζετε ότι θα ψήσετε ή ότι θα βρεθείτε σε μεγάλο τραπέζι προτιμήστε την ίδια μέρα το μεσημέρι την κατανάλωση ζυμαρικών ή ρυζιού.  Επίσης, μπορείτε να προτιμήσετε την κατανάλωση βραστών ή ωμών λαχανικών.

-    Η ημέρα λέγεται Τσικνοπέμπτη και παραδοσιακά υπάρχει για να ψήσετε κρέας.
Γι’ αυτό λοιπόν δεν έχουν θέση στο τραπέζι ούτε σουφλέ, ούτε πίτες, ούτε άλλα περιττά εδέσματα.  Προσθέτετε θερμίδες και λίπος, χωρίς να τηρείτε την παράδοση..

-    Προτιμήστε άπαχα κομμάτια κρέατος (πουλερικά, ψαρονέφρι, «μάτι» της χοιρινής μπριζόλας). Αν θελήσετε παϊδάκια μη χορτάσετε με αυτά, 1-2 είναι αρκετά..

-    Συνδυάστε τα εύγευστα ψητά κρέατα με φρέσκιες σαλάτες και βραστά λαχανικά εποχής. Αποφύγετε τα ντρέσιγκ που έχουν λίπος, τα οποία δεν αναδεικνύουν την πλούσια γεύση των «ψητών»..

-    Προσοχή να δώσετε και στο επιδόρπιο. Προτιμήστε αυτό που έχει τα λιγότερα λιπαρά (ήδη μπορεί να έχετε καταναλώσει αρκετό λίπος μέσω του κρέατος..), όπως είναι το γιαούρτι ή τα φρούτα ή το γλυκό κουταλιού ή συνδυασμό τους. Για κανέναν λόγο μην προτιμήσετε λιπαρές τούρτες και πάστες, είπαμε είναι πιθανό να έχετε πάρει αρκετή ποσότητα λίπους (και μάλιστα κορεσμένου) από το κρέας..
-    Γενικά να είστε επιφυλακτικοί στην κατανάλωση κρέατος και αλκοόλ, καθώς η Τσικνοπέμπτη «τιμάται» συνήθως τις βραδινές ώρες..

-    Μη φοράτε πολύ στενά ρούχα, χαλαρώστε το πρώτο κουμπί αφού φάτε για να μη νιώθετε δυσφορία καθήμενοι αρκετή ώρα με την οικογένεια και τους φίλους στο «γιορτινό» τραπέζι..

-    Την επόμενη της Τσικνοπέμπτης εφόσον έχετε καταναλώσει ικανή ποσότητα κρέατος προτιμήστε ως κύριο πιάτο όσπρια ή ζυμαρικά ή βραστά λαχανικά. Το ίδιο να κάνετε και στο υπόλοιπο της εβδομάδας, μη προτιμώντας το κόκκινο κρέας, είναι γνωστό ότι η κατανάλωσή του δεν πρέπει να ξεπερνά τη 1 φορά/ εβδομάδα (αν είστε ενήλικας, δεν έχετε έλλειψη σιδήρου και ανήκετε στο γενικό πληθυσμό)..

Τα έθιμα των Θεοφανείων στη Βόρεια Ελλάδα

Παρασκευή, 04/01/2019 - 18:00

Έθιμα με "ρίζες" βαθιά κρυμμένες στον χρόνο αναβιώνουν σε αρκετές περιοχές της Βόρειας Ελλάδας με αφορμή τα Θεοφάνεια. Ραγκουτσάρια, Τζαμαλάρια, Φωταράδες, Αράπηδες, Κουδουνοφόροι και Καμήλες είναι ορισμένα από τα έθιμα που θα λάβουν χώρα τις γιορτινές ημέρες.

Τα Ραγκουτσάρια είναι ένα τριήμερο εκδηλώσεων καρναβαλιού, που ξεκινούν στις 6 Ιανουαρίου και ολοκληρώνονται στις 8 του μήνα στην Καστοριά. Οι συμμετέχοντες μεταμφιέζονται σε ζώα ή αλλάζουν φύλλο (οι άνδρες μεταμφιέζονταν σε γυναίκες και οι γυναίκες σε άνδρες). Αμέσως μετά τον αγιασμό των υδάτων, τα Ραγκουτσάρια ξεχύνονται κατά μπουλούκια στις γειτονιές της πόλης, τραγουδώντας και χορεύοντας, ενώ οι εκδηλώσεις ολοκληρώνονται με μεγάλη παρέλαση.

Στη Γαλάτιστα της Χαλκιδικής αναβιώνει το έθιμο της "Καμήλας και της Νύφης" το τριήμερο, 5, 6 και 7 Ιανουαρίου. Το έθιμο έχει τις ρίζες του στα χρόνια της τουρκοκρατίας και βασίζεται στο γεγονός της αρπαγής μιας πολύ όμορφης κοπέλας, της Μανιώς, από τον Αγά του χωριού με σκοπό να την κλείσει στο χαρέμι του. Τα παλικάρια του χωριού με επικεφαλής τον αγαπημένο της, μην μπορώντας να ανεχθούν την αρπαγή και την προσβολή, αντέδρασαν και αποφάσισαν να πάρουν πίσω την κοπέλα. Σκέφτηκαν λοιπόν το τέχνασμα της Καμήλας, κάτι παρόμοιο με τον Δούρειο Ίππο.

Επίσης στη Χαλκιδική, στο Παλαιόκαστρο, διατηρείται το έθιμο των Φωταράδων, που ξεκινά την παραμονή των Φώτων. Μία ομάδα καλαντιστών εκλέγει το "βασιλιά" της και όλοι μαζί πηγαίνουν στην εκκλησία του χωριού. Στη συνέχεια, η ομάδα περιφέρεται τραγουδώντας τα τοπικά κάλαντα, τα οποία καταλήγουν σε ευχές ξεχωριστές για το κάθε μέλος της οικογένειας. Ανήμερα των Φώτων, ο "βασιλιάς", ντυμένος με τσομπάνικη κάπα, και οι "Φωταράδες", ντυμένοι με την τοπική ενδυμασία και κρατώντας μεγάλα ξύλινα σπαθιά, χορεύουν στην πλατεία του χωριού.

Στην Άρνισσα Πέλλας θα αναβιώσουν την ημέρα των Θεοφανίων, τα "Τζαμαλάρια". Επίκεντρο του εθίμου είναι ο γάμος. Πρωταγωνιστικό ρόλο έχει ένα ζιζάνιο, το "μπουμπάρι", που μπαίνει ανάμεσα στους νεόνυμφους και τους παρενοχλεί, τους προτείνει άλλο ταίρι. Το έθιμο περιλαμβάνει ατελείωτο γλέντι στους δρόμους του χωριού.

Στον Άνω Άγιο Ιωάννη της Κατερίνης το Σάββατο, 5 Ιανουαρίου, στις 6 το απόγευμα, θα αναβιώσει το "κάψιμο του καλικάντζαρου". Την εκδήλωση διοργανώνει την παραμονή των Θεοφανείων, ο δήμος Κατερίνης με τη συνεργασία του ποντιακού πολιτιστικού συλλόγου Άνω Αγίου Ιωάννη "ΑΡΓΟΣ". Πρόκειται για έθιμο που συμβολίζει τον εξορκισμό των κακών πνευμάτων, έχει τις ρίζες του στο Άργος του Πόντου και αναβιώνει εδώ και 86 χρόνια.

Στο δήμο Βόλβης, στη Θεσσαλονίκη, ανήμερα των Φώτων θα πραγματοποιηθούν δύο παραδοσιακά έθιμα, οι Κουδουνοφόροι στον Προφήτη και τα Λουγκατζάρια στο Μόδι. Οι Κουδουνοφόροι Αράπηδες, μαζί με τους Τσολιάδες, τη Νύφη, τον Παππού και την Μπάμπω, εμφανίζονται στους δρόμους του Προφήτη, σκορπώντας το κέφι και ξεσηκώνοντας περαστικούς και επισκέπτες.

Επίσης, ανήμερα των Θεοφανείων στο Μόδι του δήμου Βόλβης αναβιώνουν τα Λουγκατζάρια και μετά τον αγιασμό των υδάτων στο ρέμα του χωριού, το χοιρινό κρέας έχει την τιμητική του.

Στο Ασβεστοχώρι της Θεσσαλονίκης θα αναβιώσει το έθιμο των Φώτων με τα πορτοκάλια. Από την παραμονή των Θεοφανείων ένα τραπέζι στολισμένο με μεγάλα κλαδιά κυπαρισσιού και πορτοκάλια, όπου σχηματίζεται ένας σταυρός, τοποθετείται στο κέντρο του Ιερού Ναού του Αγίου Γεωργίου.

Αγιασμός των Υδάτων

Τα Θεοφάνεια γιορτάζεται η βάπτιση του Ιησού Χριστού από τον Ιωάννη τον Πρόδρομο. Ο αγιασμός των Υδάτων γίνεται ανήμερα τα Θεοφάνεια, σε όλες τις πόλεις και τα χωριά της χώρας.

Οι πιο τολμηροί θα βουτήξουν στα παγωμένα νερά και θα συναγωνιστούν ποιος θα πιάσει το σταυρό. Αυτός που θα τον ανεβάσει στην επιφάνεια θεωρείται ότι θα έχει καλή τύχη και υγεία όλο το χρόνο. Στη Θεσσαλονίκη ο αγιασμός των υδάτων θα γίνει, από το πλακόστρωτο της παραλιακής, στη συμβολή των οδών Αγίας Σοφίας και Λεωφόρου Νίκης.





ΑΠΕ

Η ζωντανή ιστορία των Ποντίων: Μνήμες, ήθη και έθιμα. 14 Σεπτεμβρίου - Ημέρα Γενοκτονίας του Μικρασιατικού Πολιτισμού. Της Ανατολής Παταρίδου

Παρασκευή, 14/09/2018 - 22:30


Η ζωντανή ιστορία των Ποντίων: Μνήμες, ήθη και έθιμα
14 Σεπτεμβρίου - Ημέρα Γενοκτονίας του Μικρασιατικού Πολιτισμού

Γράφει η Ανατολή Παταρίδου
χειρουργός ωτορινολαρυγγολόγος κεφαλής-τραχήλου, παιδο-ΩΡΛ,
επιστημονική συνεργάτης νοσοκομείου ΥΓΕΙΑ-ΜΗΤΕΡΑ
(www.pataridou.gr)


Έχοντας ως επίσημη αφετηρία την ίδρυση της Σινώπης στα βόρεια παράλια της Μικράς Ασίας από Ίωνες ναυτικούς περίπου το 800 π.Χ, ξεκινάει η ιστορία του Ποντιακού πολιτισμού. Από τη Σινώπη ιδρύθηκαν κι άλλες πόλεις, με κυριότερη αυτών την Τραπεζούντα το 783 π.Χ.

Η αρχαιότερη αλλά και η νεότερη ιστορία των Ποντίων αποτελεί παράδειγμα δυναμισμού και πίστης. Όντας κατατρεγμένοι για ολόκληρες γενιές, κατάφεραν να επηρεάσουν με την κουλτούρα και με τον πολιτισμό τους ολόκληρο τον Ελληνισμό.

Από την Οθωμανική περίοδο (18ος – 19ος αιώνας) μέχρι την Γενοκτονία (1914-1923) και την Μικρασιατική καταστροφή, όπου, τελικά, κατέληξαν διωγμένοι στην Ελλάδα, και παρά τις μεγάλες ανθρώπινες απώλειες οικογενειών και συγγενών, εκείνοι διατήρησαν αναλλοίωτα τα στοιχεία, που τους έκαναν τόσο ξεχωριστούς.

Από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του προσώπου τους, μέχρι την δυναμικότητα και το πάθος στους χορούς τους, μπορούν να αναφερθούν πολλά στοιχεία που κάνουν αυτόν τον λαό μοναδικό.
Οι Πόντιοι, μέσω της ιστορίας τους, έχουν αποδείξει πως ανέκαθεν είχαν μια διαφορετική λογική.

Ιδιαίτερα αξιοσημείωτη είναι η θέση της γυναίκας στην οικογένεια. Παρά το γεγονός ότι έζησε σε ανδροκρατούμενες εποχές και κάτω από αναχρονιστικές αντιλήψεις, η Πόντια γυναίκα αναγνωριζόταν για τον δυναμισμό της και για την αποφασιστικότητά της. Η Πόντια αποτελεί σύμβολο τρυφερής μητέρας, ενώ παράλληλα ήταν ατρόμητη και πιστή σύζυγος. Επίσης δεν ήταν λίγες η φορές που, λόγω της αγάπης της για την ελευθερία, οδηγήθηκε στην μάχη, αποδεικνύοντας ότι η ταπείνωση και ο εξευτελισμός δεν θα γίνει ποτέ τρόπος ζωής για την ίδια και για την οικογένειά της.

Η μητέρα - σύζυγος Πόντια ήταν εκείνη που φρόντιζε την διατροφή και την υγεία της οικογένειάς της. Η διατροφή των Ποντίων στηριζόταν σε μεγάλο βαθμό στα γαλακτοκομικά προϊόντα. Οι πρωτεΐνες και το ασβέστιο του γάλακτος εισάγουν στο πεπτικό σύστημα έναν μεγάλο αριθμό χρήσιμων μικροοργανισμών, οι οποίοι με την σειρά τους εξυγιαίνουν την χλωρίδα του εντέρου και ενισχύουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Επίσης τα δημητριακά και τα λαχανικά αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ποντιακής διατροφής.

Η καλή διατροφή και η λαϊκή ιατρική των Ποντίων είναι ο συνδυασμός, που αποτελεί το μυστικό της μακροζωίας τους. Τα γιατροσόφια τους ήταν ένας συνδυασμός βοτάνων και αλοιφών, έχοντας ως πρόχειρο αντισηπτικό την πίσσα. Μερικά από τα μυστικά τους είναι ότι το σταυρολούλουδο είναι κατάλληλο για τη βασκανία, τα κράνα για τον κοιλόπονο και το μελισσόχορτο για τα μάτια.
Πώς θα ήταν δυνατό, όμως, να μην αναφερθούμε στα ήθη και στα έθιμά τους, που τους έκαναν γνωστούς σε όλον τον πλανήτη; Ποιος δεν έχει ανατριχιάσει στο θέαμα των Ποντίων που, φορώντας τις παραδοσιακές τους στολές, χορεύουν με τόση λεβεντιά και πάθος στο άκουσμα της λύρας, του νταουλιού, του ζουρνά;

Η ποντιακή διάλεκτος μεταδίδεται από γενιά σε γενιά μέσω των τραγουδιών, που αφηγούνται τις δοκιμασίες, που πέρασε ο κατατρεγμένος αυτός λαός, επηρεάζοντας όλη την Ελλάδα.
Ιδιαίτερα έντονη είναι η συλλογική συνείδηση των Ποντίων και η μέριμνά τους για τον συνάνθρωπο. Ανέκαθεν στον Πόντο δραστηριοποιούνταν πολλοί σύλλογοι με εκπαιδευτικό και με κοινωνικό προσανατολισμό, μιας και οι πρόγονοί τους είχαν συνειδητοποιήσει τον ρόλο που μπορούσαν να διαδραματίσουν για τη συνοχή και για τη συσπείρωσή τους.

Ο πολιτισμός των Ποντίων φέρει, επίσης, πολλές και διάφορες παραδόσεις. Μερικές από αυτές είναι του γάμου - όπου οι γονείς του αγοριού ζητούσαν την κοπέλα από τους γονείς της - και της βάπτισης, όπου, όταν το μωρό γινόταν σαράντα ημερών, ο πατέρας ζητούσε στον κουμπάρο που τον στεφάνωσε να γίνει νονός του παιδιού.
Οι Πόντιοι συνεχίζουν να ακολουθούν τις παραδόσεις τους για τα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά, τις Απόκριες, το Πάσχα, με πιο γνωστή από αυτές τους "Μωμόερους" ή "Μωμόγερους", που διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια του δωδεκαημέρου, δηλαδή από τη δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων έως τα Φώτα. Το έθιμο των "Μωμόερων" ή "Μωμόγερων" προέρχεται από την περίοδο της τουρκοκρατίας, όταν μεταμφιεσμένοι αντάρτες κατέβαιναν στα χωριά, με σκοπό την συλλογή και την διάχυση πληροφοριών.
Η παρουσία των Ελλήνων στον Εύξεινο Πόντο πέρασε από τον μύθο στην πραγματικότητα. Ο Ελληνισμός ανέπτυξε μια μεγάλη πολιτιστική, πνευματική και οικονομική παρουσία, από το θρησκευτικό στοιχείο και την πολιτισμική συνεισφορά, μέχρι την εμπορική και πολιτική δραστηριότητα. Η παρουσία του Ελληνισμού στον Εύξεινο Πόντο, η οποία διακόπηκε από τη γενοκτονία, επέδρασε καταλυτικά σε όλες τις πολιτικές και κρατικές οντότητες, που εμφανίσθηκαν στην περιοχή. Σήμερα στην Ελλάδα και στην Διασπορά οι Πόντιοι είναι περίπου ενάμιση εκατομμύριο και συνεχίζουν να συνεισφέρουν στην ανάπτυξη του ελλαδικού χώρου και των τόπων όπου ζουν. Αγωνίζονται για την αναγνώριση της γενοκτονίας, προσπαθούν να διασώσουν την κληρονομιά τους, καλλιεργούν την παράδοσή τους και ζουν και πορεύονται με οδηγό την ποντιακή ζωή.

Ο Ποντιακός Ελληνισμός, που καθ’ όλη τη διάρκεια των αιώνων αυτών που πέρασαν, κράτησε αλώβητη την Ελληνικότητά του και ανέπτυξε την οικονομία του, κατέφυγε στα ενδότερα ορεινά της χώρας, μέχρι το 1922 που ξεριζώθηκε από τη γη του. Δίδαξε και διέδωσε Πολιτισμό, αλλά σφαγιάστηκε. Διώχτηκε, ξεριζώθηκε. Έκανε την κοινωνία του να ευημερήσει, αλλά αντιμετώπισε την καταστροφή. Η ιστορία του Ποντιακού Ελληνισμού αποτελεί σημαντικό κομμάτι της ιστορικής διαδρομής των Ελλήνων.

Όσοι Έλληνες από τη Μικρά Ασία και τον Πόντο κατάφεραν να επιζήσουν από τις απάνθρωπες εθνικές εκκαθαρίσεις, που πραγματοποίησαν οι Τούρκοι, ήρθαν ως πρόσφυγες στον Ελληνικό χώρο.
Όσοι, δηλαδή, έμειναν ζωντανοί μετά τις σφαγές, την πείνα και τη δίψα, που αντιμετώπισαν, τους διωγμούς από το καθεστώς του Κεμάλ, που εξολόθρεψε, όσο μπόρεσε, τον Χριστιανικό κόσμο.
Το κάψιμο τόσων αθώων ανθρώπων, γυναικών, παιδιών και ηλικιωμένων, Ελλήνων του Πόντου που έπεσαν θύματα μιας απάνθρωπης εθνοκάθαρσης και υποχρεώθηκαν να εκπατριστούν και να εγκατασταθούν σαν πρόσφυγες στον κορμό της μητροπολιτικής Ελλάδος με τη συνθήκη της Λωζάνης.

Η εκρίζωση αυτή των Ελλήνων του Πόντου είναι από τα πρωτοφανή εγκλήματα στην ανθρώπινη ιστορία. Ύστερα από 27 αιώνες ζωής, ένας λαός ξεριζώθηκε από τη γη του, αφήνοντας πίσω του πατρογονικές εστίες, σπίτια, εκκλησίες, τάφους προγόνων. Μόνο η Παναγιά Σουμελά ήταν σκέπη τους, όταν τα εγκατέλειψαν όλα και μετέφεραν μαζί τους το αρχαιοπρεπές γλωσσικό τους ιδίωμα, τον πλούτο των παραδοσιακών τους κληρονομημάτων και τον ομαδικό λαϊκό χαρακτήρα τους. Ρίχτηκαν στις ακτές της Ελλάδος και καλλιέργησαν την παράδοσή τους.
Η Μακεδονία, η Θράκη, οι μεγάλες ελληνικές πόλεις, η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη κ.ά. είναι μερικές από τις περιοχές, όπου ρίζωσαν οι Πόντιοι πρόσφυγες.

Χάρη στην δραστήρια κοινωνία των Ποντίων, ο πολιτισμός τους και τα χαρακτηριστικά του μεταφέρονται αναλλοίωτα μέσα στον χρόνο. Η λεβεντιά, η ντομπροσύνη, ο δυναμισμός, η φιλοξενία είναι μερικά, μόνο, από αυτά που τους καθιστούν από τους πιο αγαπητούς λαούς, γνωστούς σε ολόκληρο τον πλανήτη και αποτελούν παράδειγμα θάρρους και μαχητικότητας για τις επόμενες γενιές.

Τα έθιμα της Μ. Εβδομάδας έως και την Κυριακή του Πάσχα στον Έβρο

Δευτέρα, 02/04/2018 - 15:00
Σαρακοστή, η περίοδος της καθαρτήριας διαδικασίας σε όλα τα επίπεδα. Από την Καθαρά Δευτέρα αρχίζει η προετοιμασία τού σώματος και της ψυχής, με τη νηστεία και την αποχή από εκδηλώσεις χαράς, που διαρκεί έως και την Κυριακή του Πάσχα.

Τα έθιμα της Μ. Εβδομάδας και της Λαμπρής με ρίζες που χάνονται βαθιά μέσα στην ιστορία, εξακολουθούν να αναβιώνουν στον Έβρο, ίσως διαφοροποιημένα σε σχέση με το παρελθόν και παρουσιάζοντας μία πολυμορφία από τόπο σε τόπο, διατηρώντας όμως αναλλοίωτο το θρησκευτικό τους πυρήνα.

Την προηγούμενη της Κυριακής του Πάσχα εβδομάδα τιμάται η Ανάσταση του Λαζάρου. Το Σάββατο του Λαζάρου, από το πρωί τα μικρά κορίτσια ντυμένα με τις παραδοσιακές φορεσιές και κρατώντας καλαθάκια στολισμένα με λουλούδια στα χέρια, γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας τα κάλαντα του Λαζάρου, το προαναγγελτικό μήνυμα της Ανάστασης του Κυρίου. «...Σήκω Λάζαρε και μην κοιμάσαι, ήρθε η μάνα σου από την πόλη, σου φερε χαρτί και κομπολόι, οι κοτούλες σας αυγά γεννάνε, δώστε μας κι εμείς να τα χαρούμε...». Ένα από τα κορίτσια κρατάει τον «Λάζαρο», ένα είδωλο με κόκκινα ρούχα, φτιαγμένο από σκούπα και οι νοικοκυρές προσφέρουν στα παιδιά αυγά και ενίοτε χρήματα.

Ακολουθεί η Κυριακή των Βαΐων και το πέταγμα στον αέρα και εντός του ναού από τον ιερέα φύλλων από βάγια, τα οποία προσπαθούν να πιάσουν οι πιστοί πριν πέσουν κάτω για να τα βάλλουν στο πορτοφόλι τους και να μην αδειάσει όλο το χρόνο.

Η Μεγάλη Πέμπτη γνωστή και ως «Κόκκινη Πέμπτη» είναι η ημέρα της βαφής των αυγών. Στα χωριά, ιδιαίτερα στο βόρειο τμήμα του νομού, από τη Μεγάλη Τετάρτη ετοιμαζόταν το κόκκινο χρώμα, που συμβολίζει το αίμα του Χριστού, βράζοντας σε νερό με λίγο αλάτι τις φλούδες των κρεμμυδιών. Την ίδια ημέρα έβαφαν το πρώτο κόκκινο αυγό που προορίζονταν για το εικονοστάσι και την Παναγιά. Θα παρέμενε εκεί όλο το χρόνο, ενώ του απέδιδαν και θεραπευτικές ιδιότητες, καθώς όταν ένα παιδί της οικογένειας έκλαιγε γιατί κάπου πονούσε περιστρέφανε το αυγό από το εικονοστάσι γύρω από το πρόσωπό του για να φύγει ο πόνος. Από τη Μ. Πέμπτη και για 40 ημέρες βάφανε κόκκινα αυγά, τα οποία σε περίπτωση που δεν καταναλώνονταν έως και τη γιορτή της Αναλήψεως έπρεπε να τα ρίξουν σε νερό (ποτάμι ή πηγάδι). Στο νερό ρίχνουν και το αυγό της Παναγιάς του προηγούμενου χρόνου από το εικονοστάσι. Το βράδυ της Μ. Πέμπτης οι περισσότεροι κάτοικοι του χωριού, κυρίως οι γυναίκες ξενυχτούν το Χριστό όπως θα έκαναν με έναν δικό τους νεκρό. Μάλιστα άτομα που αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα υγείας φέρουν κοντά στο σταυρό ένα ρούχο τους για να το φορέσουν αργότερα και να θεραπευτούν.

Δεδομένου ότι το Πάσχα είναι η γιορτή της «εκ νεκρών Ανάστασης του Χριστού», η νίκη ενάντια στο θάνατο, σε αρκετά χωριά οι κάτοικοι εξακολουθούν να επισκέπτονται τα νεκροταφεία τόσο τη Μεγάλη Παρασκευή για να θυμιατίσουν τους νεκρούς καθώς σύμφωνα με την παράδοση ξυπνούν μαζί με τον Χριστό, όσο και τη δεύτερη ημέρα του Πάσχα για την τέλεση τρισάγιου, να αφήσουν στο μνήμα του εκλιπόντος συγγενούς ένα κόκκινο αυγό που συμβολίζει την αναγέννηση-ανάσταση, αλλά και να ανταλλάξουν μεταξύ τους αυγά και τσουρέκια.

Η Μ. Παρασκευή εξακολουθεί να είναι η ημέρα πένθους στη διάρκεια της οποίας δεν γίνεται καμία δουλειά, ούτε κατσαρόλα δεν μπαίνει στη φωτιά και δεν λούζονται. Από το βράδυ της Μ. Παρασκευής άρχιζε το ζύμωμα των τσουρεκιών προκειμένου να είναι έτοιμα για το φούρνο το πρωί του Μ. Σαββάτου. Τα πιο δημοφιλή είναι εκείνα σε σχήμα κουλούρας με το κόκκινο αυγό στη μέση που λέγονται γκουγκουχτούρες (δεκαοχτούρες) και προορίζονται συνήθως για τα παιδιά.

Το Μεγάλο Σάββατο είναι η μέρα του ζυμώματος των πασχαλιών. Ψωμιά με περίτεχνα σχέδια και ένα κόκκινο αυγό στη μέση, φτιαγμένα με περισσή τέχνη και φροντίδα. Ένα ψωμί που συνήθιζε να πηγαίνει δώρο η νύφη στην κουμπάρα ανήμερα του Πάσχα.

Τέλος, το βράδυ της Ανάστασης όλοι προσέρχονται στην εκκλησία κρατώντας τη λαμπάδα τους και ένα κόκκινο αυγό που τσουγγρίζουν μεταξύ τους τα μέλη της οικογένειας. Ο νικητής της αυγομαχίας θα είναι υγιής όλο το χρόνο. Το αναστάσιμο φως μεταφέρεται στο σπίτι και με αυτό σχηματίζεται ένας νέος σταυρός στην οροφή της εξώπορτας, ανάβει το καντηλάκι, ενώ παλαιότερα η λαμπάδα που έφερε το άγιο φως χρησιμοποιούνταν από συγκεκριμένες γυναίκες για να «γητεύουν το κοκκινάδι» και να διώχνουν το κακό μάτι.

Ανήμερα του Πάσχα, της εορτής των εορτών, οι σούβλες με τα αμνοερίφια έχουν την τιμητική τους, το κρασί ρέει άφθονο και οι νονές θα υποδεχθούν τα βαφτιστήρια τους που τους φέρνουν την παραδοσιακή κουλούρα-τσουρέκι και κόκκινα αυγά.










ΑΠΕ

Το Πάσχα στη Ζάκυνθο. Έθιμα και παραδόσεις:

Κυριακή, 01/04/2018 - 21:40
Με κατανυκτικό τρόπο, χάρη στα έθιμα και τις παραδόσεις που αναπτύχθηκαν στη διάρκεια της ιστορικής πρόσδεσης του νησιού με λαούς και πολιτισμούς της δύσης, εορτάζεται το Πάσχα ή η Λαμπρή, όπως αναφέρεται στη λαϊκή παράδοση της Ζακύνθου.

Οι θρησκευτικές εκδηλώσεις χαρακτηρίζονται από την επτανησιακή πολυφωνική εκκλησιαστική μουσική και από έθιμα που έχουν βαθιές τις ρίζες τους στη θρησκευτική πίστη και στα διάφορα πληθυσμιακά ρεύματα που κυριάρχησαν στα Ιόνια νησιά.

Η επτανησιακή παράδοση σε συνδυασμό με τη θρησκευτική κατάνυξη των ημερών κάνουν τις ακολουθίες της μεγάλης εβδομάδας και την Ανάσταση του μεγάλου Σαββάτου, μια περίοδο με πολλά γοητευτικά στοιχεία που χιλιάδες ντόπιοι και επισκέπτες ζουν με συγκίνηση κάθε χρόνο.

Οι θρησκευτικές εκδηλώσεις αρχίζουν την Κυριακή των Βαΐων και συνεχίζονται τη Μεγάλη Τρίτη με την ακολουθία του Νυμφίου, τη Μεγάλη Τετάρτη, με το Μυστήριο του Ευχελαίου και από τη Μεγάλη Πέμπτη και μετά ακολουθεί ένα πυκνό πρόγραμμα εκδηλώσεων, μέρα και νύχτα που κρατά ξάγρυπνους πολλούς χριστιανούς και κορυφώνεται με την Ανάσταση, τα μεσάνυχτα του Μεγάλου Σαββάτου.

Συγκεκριμένα το πρωί της μεγάλης Πέμπτης ανοίγουν οι θύρες όλων των ναών από νωρίς το πρωί για να υποδεχτούν τους πιστούς, ενώ οι καμπάνες χτυπούν για τελευταία φορά πριν την Ανάσταση.

Το πρωί τελείται η θεία λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου και το απόγευμα της ίδιας ημέρας η Ακολουθία του Όρθρου της Μεγάλης Παρασκευής, δηλαδή τα Άγια Πάθη.

Τη Μεγάλη Παρασκευή το πρωί τελείται η ακολουθία των Μεγάλων Ωρών και στη συνέχεια η ακολουθία του Εσπερινού, δηλαδή η Αποκαθήλωση.

Ο ιερέας κατεβάζει την ολόσωμη ξυλόγλυπτη εικόνα του Ιησού τυλιγμένη σε λευκό σεντόνι από το σταυρό και την περιφέρει εντός του ναού. Στη συνέχεια την τοποθετεί στον Επιτάφιο.

Την ίδια ημέρα στις 2 το μεσημέρι γίνεται με κατάνυξη και μεγαλοπρέπεια η μοναδική στον ορθόδοξο χριστιανικό κόσμο λιτανεία του Εσταυρωμένου στην πόλη. Χιλιάδες πιστοί συρρέουν στην κεντρική πλατεία του νησιού και ακολουθούν τη μυσταγωγική τελετή με τον Εσταυρωμένο και την περίφημη εικόνα της Mater Dolorosa μέχρι την εκκλησία του Αγίου Νικολάου των ναυτικών, όπου ο μητροπολίτης ευλογεί τους πιστούς και μεταφέρει τον Εσταυρωμένο στο εσωτερικό της εκκλησίας τον τοποθετεί στον Επιτάφιο.

Το βράδυ σε όλες τις εκκλησίες του νησιού ακολουθεί ο επιτάφιος θρήνος.

Ξημερώνοντας Μεγάλο Σαββάτο, στις 1:30 πμ, τελείται στον Μητροπολιτικό Ναό της πόλης η Ακολουθία του Όρθρου του Μεγάλου Σαββάτου ή ο Επιτάφιος Θρήνος και στις 4 το πρωί γίνεται η λιτανεία του Επιταφίου στην πόλη.

Με την επιστροφή της πομπής στο Ναό ακολουθεί ο Εσπερινός του Μεγάλου Σαββάτου και η πρώτη Ανάσταση, η γνωστή από τα βενετσιάνικα έθιμα Γκλόρια, σε ανάμνηση της δόξας του Χριστού μετά την Ανάσταση που συνοδεύεται από το σπάσιμο των πήλινων στην πλατεία του Αγίου Μάρκου αλλά και στις αυλές των σπιτιών.







ΑΠΕ

Καρναβάλι 2018: Αποκριάτικες εκδηλώσεις για το τριήμερο σε όλη σχεδόν τη χώρα μέχρι και την Καθαρά Δευτέρα:

Σάββατο, 17/02/2018 - 15:00
Καρναβάλι 2018 με Αποκριάτικα ήθη και έθιμα να αναβιώνουν σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.
Διαβάστε παρακάτω μερικές από τις πολλές εκδηλώσεις για το τριήμερο σε διάφορους δήμους

Μικροί και μεγάλοι ετοιμάζονται για τις μεγάλες καρναβαλικές παρελάσεις και τις Αποκριάτικες εκδηλώσεις με μασκαράδες για το τριήμερο σε όλη σχεδόν τη χώρα μέχρι και την Καθαρά Δευτέρα!
Οι απόκριες, το καρναβάλι είναι περίοδος ξεφαντώματος για όλες τις ηλικίες, μια γιορτή που τιμάται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ελλάδας παρά τις δύσκολες εποχές που βιώνει τα τελευταία χρόνια ο τόπος μας.
Οι μύθοι και οι θρύλοι της χώρας μας έρχονται στο προσκήνιο και μέσα από τις μεταμφιέσεις, το χορό, το γλέντι και το τραγούδι.
Την Κυριακή της Τυροφάγου κορυφώνονται οι καρναβαλικές εκδηλώσεις και αναβιώνουν παραδοσιακά αποκριάτικα έθιμα σε όλη την Ελλάδα.
Ενώ η καύση του βασιλιά Καρνάβαλου το βράδυ της Κυριακής της Τυρινής ή Τυροφάγου, όπως αλλιώς ονομάζεται η τρίτη και τελευταία εβδομάδα της αποκριάς παραδίδει την σκυτάλη στην Καθαρά Δευτέρα.


Στο επίκεντρο των εορταστικών εκδηλώσεων η Πάτρα, με το ονομαστό καρναβάλι της, αλλά και η Ξάνθη και το Ρέθυμνο με τα δικά τους ξεχωριστά καρναβάλια, που κερδίζουν συνεχώς σε δημοφιλία και αναγνώριση.


Αποκριάτικες εκδηλώσεις για το τριήμερο σε όλη σχεδόν τη χώρα μέχρι και την Καθαρά Δευτέρα. Δείτε μερικές από αυτές:

Συνεχίζονται οι εκδηλώσεις για το Πατρινό Καρναβάλι σήμερα Σάββατο 17 Φεβρουαρίου στις 12.30 τα σωματεία των σοκολατοριχτών στα οχήματά τους θα παρελάσουν στους κεντρικούς δρόμους της πόλης και θα επιδοθούν στο αναλλοίωτο στο πέρασμα του χρόνου έθιμο του σοκολατοπόλεμου. Στις 6 το απόγευμα, θα αρχίσει η νυχτερινή ποδαράτη παρέλαση που θα ακολουθήσει την οδό Κορίνθου με τα άρματα του Δήμου και τα πληρώματα των χιλιάδων μεταμφιεσμένων να ανεβάζουν το θερμόμετρο του κεφιού.
Την Κυριακή 18 Φεβρουαρίου στις 2 μ.μ. η Μεγάλη Παρέλαση του Πατρινού Καρναβαλιού με τα καρναβαλικά άρματα, τα πληρώματα και τα άρματά τους θα μεταφέρει σε όλη την Ελλάδα μήνυμα χαράς και αισιοδοξίας ξετυλίγοντας την πιο εντυπωσιακή εικόνα του Καρναβαλιού μας.
Η Μεγάλη Παρέλαση θα μεταδοθεί από την ΕΡΤ1 από τις 2 έως τις 4 μ.μ.

Την Κυριακή 18 Φεβρουαρίου στις 9 μ.μ. στο Μόλο της Αγίου Νικολάου η φαντασμαγορική τελετή λήξης του Πατρινού Καρναβαλιού και η καύση του Καρναβάλου.
Tην Καθαρή Δευτέρα 19 Φεβρουαρίου ο Δήμος Πατρέων καλεί τους πολίτες και επισκέπτες στην Πλαζ της Αγυιάς (στις 12 το μεσημέρι) και στο Νότιο Πάρκο (στη 1.30 μ.μ.) για τα Κούλουμα με το πέταγμα του χαρταετού, τα σαρακοστιανά παραδοσιακά εδέσματα και πολύ μουσική και χορό.
Στις 7 μ.μ. στην «Αίγλη» θα πραγματοποιηθεί η απονομή των βραβείων του Πατρινού Καρναβαλιού 2018.


Σελίδα 2 από 2